MORGEN is het
Slechts één plaats waar dat gevierd
kan wordenDe waterkant
BIDDEN
dobbers
en
buigend
Zo spoedig mogelijk een
verhoging van de huren
Misbruik gemaakt van de
woningnood
SCHAPEN of KOEIEN
voor een vervolgde Kerk
LIBERAAL RAPPORT:
Compensatie door
belastingverlaging
Sleutelgeld verbrast
Opsporing in de jungle
Ouders
SCHOOLOPLEIDING
SPORTVAKANTIE
Zowel in- als uitvoer
vertoonden daling
Israël bezorgd over
stopzetting emigratie
„Sobriëtas" bestaat
zestig jaar
ZATERDAG 14 MAART 1959
PAGINA 6
MORGEN, sportvissende getrouwen, vieren we
hengeiaarsoudejaar en in tegenstelling tot de ge
wone oudejaarsdag kunnen we dan niet zeggen
„veel heil en zegen, prosit" en vijf minuten later
„op de versterkte zender" verdergaan
Tussen oudejaar en nieuwjaarsdag van een
sportvisser liggen namelijk tien lange weken. Tien
weken van vrijwel volledige nonaetiviteit.
En de eerste juni schijnt eindeloos ver weg..-
Maar daarom niet getreurd, broeders in het gilde
van Sint-Petrus, want wanneer ge na zondag weer
naar de waterkant trekt, is de zomer in het land
gekomen, geurt de polder u reeds van verre tege
moet en klimmen de leeuweriken omhoog langs
een zonnestraal, wanneer ge op die gezegende
nieuwjaarsdag met de hengels over de schouder op
weg gaat naar het viswater.
En aleer het 1 juni i s,kunt ge machtig veel ple
zier hebben aan de zeekant, waar de „gesloten
tijd" een onbekend verschijnsel is. Bovendien valt
er aan een hengelsportuitrusting zó veel te prutsen,
te repareren, te vervangen en óver die uitrusting
kunnen zo veel plannen gesmeerd en visa avonturen
gedroomd wordt, dat die gesloten tijd zelfs zijn
eigen bekoring krijgt.
Maar niettemin: morgen kunt ge voor het laatst
in dit seizoen „op het zoet" terecht
JONGENSINSTITUUT
MONTANA
Buitenl. handel in februari
De Joden uit Roemenië
Komende exploitatie
Voor hele bevolkinê
Eigenlijk hebben wij hengeiaars
oudejaar verleden dinsdag al gevierd,
met de leden van de roemruchte Club
der Honderd. Deze sportvissersclub
heeft een eigen viswatertje in Tien-
hoven waarop menigeen en terecht
jaloers is. De snoekstand is er
voortreffelijk en in de karperput
zwemmen zogezegd joekels van kar
pers.
Dinsdagmorgen verzamelden de
clubleden in de Amsterdamse 1ste
Jan Steenstraat, waar cluborganisa
tor Ko van Hoorn reeds stond te trap
pelen van ongeduld om ieder clublid
te voorzien van 15 gespeende snoek-
visjes. De hoofdstedelijke verkeers-
politiek zorgde ervoor, dat de auto
colonne van de club snel op de grote
weg kwam en in Tienhoven stond ook
al weer en geüniformeerd mens cm
er op toe te zien, dat we de wagens
kwijt konden. Toen was het nog
slechts een kwestie van minuten voor
dat een grote vuurpijl met een doffe
plof hoog in de lucht het sein gaf dat
de wedstrijd was begonnen. De Club
pleegt namelijk het jaar af te sluiten
met een snoekwedstrijd.
Wat uw verslaggever anders nooit
gebeurt, gebeurde hem op deze dag:
hij had veine tijdens een concours!
Met fotograaf Lou van Koilem als
vismaat, roeide ik naar een stukje
water, dat er bijzonder aantrekkelijk
uitzag, liet de boot door de wind te
gen een dorre rietkraag drijven, wierp
het aas vis je in zijn element en wilde
juist een sigaret opsteken, toen
wèg drijvers!
Eén drijver was een halve me
ter onder water nog juist te zien
en een tikje wantrouwig keek ik er
naar. Aasvoomtjes hebben wel eens
meer zo'n vlaag van energie en raken
dan in hun sport vast aan bodembe
groeiing. Maar toen die ene drijver
langzaam iets naar rechts ging, wist
ik zeker dat het hobbel was. Na drie
minuten draaide ik de lijn strak en
gaf een vinnig tikje om de haak te
zetten.
Raak
Het was nog een gehoorzame snoek
ook, want ik viste over de rietkraag
en kon dus Esox nooit langszij bren
gen. Maar door manoeuvreren op de
top van de hengel kreeg ik het snoekje
aan mijn kant en toen Lout je de roof
ridder binnenboord brengen. Polygoon
had grote interesse voor de buit, die
71 centimeter mat.
Later op de dag ving Van Koilem
er twee bij, een met de plug en een
met het aasvisje en op het einde van
de rit bracht uw verslaggever de ge
zamenlijke score op vijf. Die laatste
twee werden op een rubberplugje ge
vangen.
Mr. C. Brink, secretaris van de
Club der Honderd, in tegenlicht.
Toen de vuurpijl ons naar de wal
roep, bleken we echter op geen stuk
ken na aan de kop te liggen, want het
clublid, de Wormerveerse tandarts
Peters, liet achteloos een „snoekje"
van 114 cm zien, naar schatting een
pond of 25 zwaar. Toch werd uw ver
slaggever als vijfde genoteerd, het
geen hem nog nooit overkomen was,
afkerig van concoursen als hij is.
In Utrecht wachtte een gastvrij
huis (het stond op de suikerzakjes, dat
Jgastvrij") waar de avonturen van
de dag werden besproken boven een
glas goudkleurige sherry. Het menu
daarna vermeldde echter geen vis....
Vroeg iemand aan Cees de Lange,
wat hij gevangen had. Luidde het ant
woord: „Eén snoeken, allemaal klein
tjes
En zo gaan we dan de stille weken
tegemoet.
JAN STöPETIE
zendt uw zoon voor een
zendt uw
- L.O., Gymnasium. H.B.S. A en B;
kleine klassen; diploma's tn Ned.
erk. - of een
in Juli en aug. - met cursus mo
derne talen;' reis en Verblijf o.l.v.
Ned Sportleraar - naar het
ZUGERBERG. ZWITSERLAND
Inl. en aanm. voor vakantie of school
jaar bij Drs. W. F. MAARTENSE, secr.
v. h. Curatorium. Kortrijksestraat 11,
Scheveningen, tel. 556859. Ref bij Drs.
Th. T. M. van den Donk, oud-rector St.
Catharinalyc., Eindbpven, J. Vester-
straat 29. telefoon 3161.
Alles is moeilijk, ook dit: Bidden
voor een vervolgde Kerk.
We aarzelen een beetje om het te
zeggen. Maar als wij alleen maar
denken aan de vervolgde broeders en
zusters in Jesus Christus, aan hun
ellende, pijn en geestelijke smart (dia
wel het verschrikkelijkst is) dan
sluipt de duivel zelf bij ons binnen
om ons oprecht gebed te bederven
Hoe komt nl. de vervolger eraf?
Is dat zonder meer de ploert, de ge
raffineerde misdadiger, de beul?
Als het over China gaat en over
de Zwijgende Kerk in het algemeen,
dan moeten wij ook in christeliike.
liefde durven denken aan het feit,
dat die misdadigers (in zoverre ze dat
zijn!) óók kinderen zijn van een ideaal.
Er is iets gebeurd in de loop van
de geschiedenis. En er gebeurt nu nog
te veel om die Kerkvervolging niet
op de een of andere manier te plaat
sen al spreekt iedereen er zijn diepe
deernis over uit. Ziet het gedrag der
christelijke staten.
Het is ontzettend wat blanken uit
dit christelijk Europa afkomstig, hun
zwarte medebroeders bijvoorbeeld op
dit moment aandoen.
Zouden we iets kunnen begrijpen
van het verzet van zovelen tegen alles
wat „niet nattonaal" is? Natuurlijk
wreekt geen zinnig mens onrecht op
nonnen, die een ziekenhuis exploiteren.
Maar hoe komt al die haat zo blind?
Bidden voor een vervolgde Kerk
is dit (jongeren moeten het om
wille van de toekomst aanvoelen):
1. Bidden om troost en sterkte voor
die vervolgde medebroeders en
zusters in Jesus Christus.
van blind, ziende mogen worden
3. Bidden dat God ons onze misda
den die zoveel vervolging hebben
uitgelokt moge vergeven.
4. Bidden, dat ook en juist aan
de vervolgers recht wordt gedaan.
Dat wij zonder vooringenomenheid
mogen zien waar ergens nog op
rechtheid en eerlijk idealisme leeft.
En bidden om daadkracht hen te
helpen verwezenlijken wat goed is
en waardevol, dwars door onze
blanke vooringenomenheid heen
2. Bidden voor de vervolgers, dat zij
Volgens de door het Centraal Bureau
voor de Statistiek samengestelde voorlo
pige gegevens bedroeg de waarde van de
invoer toi februari 1959 f. 1.112 (v.m. 1.1.53
miljoen gulden), terwijl voor een waarde
van f. 896 (f. 1.102) miljoen werd uitge
voerd.
Het dekkingspercentage bedroeg 81 (96)
Tengevolge van een stijging van de waar
de van de invoer in februari 1959 t.o.v. fe
bruari 1958 van f. 22 miljoen en een ver
mindering van de waarde van de uitvoer
in februari 1959 t.o.v. februari 1958 van
f. 17 miljoen daalde het dekkingspercenta
ge van 84 op 81 pet.
Vergeleken met de maand januari
1959 geven zowel in- als uitvoer een daling
te zien nl. van resp. f. 41 en f. 206 miljoen.
Het dekkingspercentage van februari 1959
t.o.v. januari 1959 liep met 15 punten terug
van 96 op 81 pet.
Het invoersaldo nam in februari 1959 toe
met f. 216 miljoen (februari 1958 f. 177
min) en bedroeg sedert het begin van het
jaar f. 267 miljoen (januari-februarl 1958
f. 358 min).
In Israël toont men zich bezorgd naar
aanleiding van berichten, dat de emigra
tie van Roemeense Joden naar Israël on
derbroken zou zQn. Volgens de bladen
zouden velen, die reeds toestemming tot
emigratie gerkegen hadden en daarom
hun bezittingen van de hand gedaan had
den, nu in moeilijke omstandigheden ko
men te verkeren.
„Het is geboden thans in de eerste
plaats de wanverhouding tussen de hu
ren cn de overige prijzen op te heffen.
Dit dient echter te gebeuren, voordat de
woningmarkt is verzadigd. Wanneer nog
langer wordt gewacht en er, in verhou
ding tot de vraag, eenmaal te veel wo
ningen zjjn gebouwd, zal het niet meer
mogelijk zijn de huren nog te verhogen.
Dan zullen de exploitatietekorten van de
woningwetwoningen nog groter worden en
zit het rflk voor een reeks van jaren
vast aan nog hogere jaarlijkse bedragen"
Aldus een van de conclusies van een
rapport, dat de liberale prof. mr. B-M.
Teldersstlchting heeft gepubliceerd
over het woningvraagstuk.
In dit rapport wordt voorts gezegd, dat
een lonende exploitatie van de vooroor
logse womdiagen op den duur wanneer
de bouwkosten en de rente weer op een
redelijk peil zijn gekomen mogelijk is
bij een huurpeil, dat ongeveer driemaal
zo hoog ligt als dat van 1940. Aangezien
de huren van de oudewoningen momenteel
85 pet. hoger zijn dan in 1940, zouden zij
Een verontwaardigde 54-jarige Amster
damse huisvrouw, wier bij haar inwonen
de zoon dringend een woning nodig had,
heeft gisteren voor de rechtbank in Am
sterdam als getuige verteld, hoe zij was
beetgenomen door de 54-jarige thans gede
tineerde timmerman J. H., die preten
deerde relaties in aannemerskringen te
hebben en haar had voorgespiegeld, dat
hij wei voor een woning kon zorgen. „Maar
daar is sleutelgeld voor de makelaar
voor nodig", zei hij cn hij vroeg 350.-.
„We hadden dat geld niet, we hebben
de laatste beetjes bij elkaar gelegd en
enkele goederen naar de lommerd ge-
door manoeuvreren op de
top van de hengel kreeg ik het
snoekje aan mijn kant
Dezer dagen een voortrekker ge
sproken uit de emigrantenwereld; een
kei van een organisator, een onderne
mer, werkelijk een kerel uit Jan Pie-
terzoon Coenhout gesneden We za
ten in een auto op de rijksweg. Hij
begon ineens hard te lachen. Op de
vraag waarom, antwoordde hij: „Ik
bedenk plotseling hoe moeilijk het is
te emigreren en dus ontberingen te
leren kennen, het sober aan te doen,
hard te ploeteren met weinig comfort
als echte keiharde pioniers als je uit
dit land komt!"
„Hoezo?"
„Wel, ik heb me laten vertellen, dat
jullie hier om de zoveel tijd de dui
zelingwekkende hoeveelheid witte
paaltjes langs de wegen wassen. Om
te brullen. Kijk, als je dat nu echt wel
nodig vindt, wordt het wel moeilijk
tevreden te zijn met een kilometer
lange blubberbaan."
Afgezien van allerlei heel deugde
lijke verklaringen voor het perfectio
neren van ons leefcomfort in dit
hoogbeschaafde land is het inderdaad
zo dat het gevaar voor verwennerij
en super-perfectionisme niet denk
beeldig is. Wat denkt u van het vol
gende waar gebeurde verhaal?
Een dijk moet je goed beschermen
opdat hij sterk blijft. Dat begint al
bij de zorg voor de grasmat. Daar kun
je dan het beste schapen op laten gra
zen. Die beesten selecteren het gras
niet, dat ze eten in tegenstelling tot
koeien, die dat wel doen. Met scha
pen dus wordt de grasmat in het ge
heel lekker bijgehouden. Bovendien
trappen ze in kudden goed de vloer
aan. Enfin, op een dijk is alles te zeg
gen voor schapen boven koeien, aldus
onzie bioloog-zegsman van dit ver
haal. Maar er is natuurlijk ook ergens
een nadeel aan die schapen. Ze zijn
nogal bevattelijk voor een paar ziek
ten en infecteren dan elkaar gauw,
omdat ze zo dicht op elkaar leven.
Met koeien heb je die ellende niet.
Maar goed, er was in het Zuiderzee
gebied een dijk die buiten dienst
kwam vanwege de inpolderingen. Toen
liet onze bioloog, die een advies moest
uitbrengen, dat nadeel van die scha
pen het zwaarst wegen en adviseerde:
„Zet er maar koeien op, want die dijk
doet toch geen dienst meer, dus dat
belang van die grasmat vervalt."
Maar wat geschiedt?
Grote moeilijkheden met een „land
schapsarchitect" die ook iets te advi
seren had.
Zo'n „landschapsarchitect" is een
nuttig man. Hij probeert tenminste
het landschap een beetje meer esthe
tisch verantwoord beeld te geven, wat
van het grootste belang is voor de
leefbaarheid in een bepaald gebied
Vooral in nieuwe polders heeft hij
veel nuttig werk te doen. En als we
even denken aan de Haarlemmermeer
met zijn eindeloze, liefdeloze, harteloze
recht-toerecht-aan constructies, dan
voelen we veel voor landschapsarchi
tectuur.
Maar wat te denken van die heibel
met die bioloog.
Wel, de landschapsarchitect hield
koppig vast aan zijn esthetische opvat,
tingen omtrent die dijk. Hij had uit
esthetische overwegingen van die
kleine wit-grijze groepjes schapen ge
projecteerd en niet hier en door zo'n
grote bonte koe! Bah, wat lelijk!
Zo iets is een succesverhaal in ge
zelschap, maar het is ondertussen we
erg, dat er aan die vraagstukken se
rieuze aandacht en tijd wordt besteed
Wat zijn we toch een heerlijke per
fectionisten. Als onze beschaving nog
verder voortschrijdt, zijn we benieuwd
welk geslacht er over een halve eeuw
hier leeft.
Allemaal jonge juffrouwen of oude
zeurpieten.
Zou Michiel de Ruyter nu al moeite
hebben de „ferme jongens en stoere
knapen" te herkennen onder de zonen
van zijn volk dat heden leeft, over die
halve eeuw, stellen we ons voor dat
hij er de vloer alleen mee zou willen
aanvegen, met die juffershondjes..,.
een koe of een schaap op die dijk
paaltjes wassen
.Wat zou Potgieter te keer gaan!
bracht," zei de getuige. „Zo hebben we
f 175 bij elkaar gehaald en daar nam hij
voorlopig genoegen mee. Het restant zou
den we moeten betalen als mijn zoon
het huis had betrokken- Hij mocht van de
makelaar niet zeggen, waar het was, maar
het had vier kamers, een balkon, een
badcel enz. We moesten drie maanden
wachten tot de bewoners verhuisd waren.
Daarna belde ik hem weer op en hij zei,
dat hij de sleutels zou komen brengen.
Er zijn geen sleutels gekomen, er is geen
woning gekomen en ik heb het geld niet
teruggezien. Hij heeft het allemaal ver
brast."
In totaal waren 12 mensen de dupe van
verdachtes verhaaltjes geworden. Zijn
winst bedroeg minstens f 2500.-. De poli
tie had hem gemakkelijk kunnen vinden,
want hij had voor de geïnde bedragen
steeds kwitanties met zijn echte adres
afgegeven, waarop hij vermeldde, dat hij
het geld slechts leende en voor 1 decem
ber jl. zou terugbetalen.
De officier van justitie sprak van een
infaam bedrijf en hekelde de geheimzin
nigheid, waarin verdachte zich steeds had
gehuld, wanneer zijn slachtoffers vroegen
waar het huis stond. „Uiteraard wilde
men gaarne een blik werpen op het aan
geboden paleisje"- Hij eiste anderhalf
jaar gevangenisstraf met aftrek Verdach
te was tweemaal eerder veroordeeld.
De uitspraak volgt op 27 maart a.s.
gemiddeld nog met een 50 k 60 procen'
moeten worden verhoogd.
Daarbij moet vooraü worden bedacht-
aldus het rapport, dat het hier niet gaa
om een dwingend voorgeschreven, maar
om een maximaal toegestane verhoging
van de huurprijs Het is niet a-ll-een denk
baar, maar zelfs zeer waarschijnlijk, da'
vooral de oudere woningen dit percentage
n,ie<t zulten h-ailen. Wanneer het aantal wo-
niingen. dat de wettelijk toegestane hu-u<r-
prijs niet haalt, groter wordt, kan de huur
markt zoals thans reeds het geval
met de markt voor koopwoningen wor
den vrijgelaten.
Op die manier bereikt men, zo zegt ha'
rapport: een intensievere bewoning vah
de oude huizen zonder dat daarvoor ee»
ambtelijk apparaat nodig is dat ingrÜP'
in de vrijheid van het individu; een g®'
leidelijke ontspanning van de bouwmarK'
met als gevolg een daling van de bouw
kosten en een omtspanoinig van de kaïp1'
taalmarkt met als gevolg een daling va"
de rente.
Naarmate de bouwkosten en de ren'*
teruglopen, aildus het rapport, kunnen oo*
de subsidies worden verminderd. Een ul}~,
zondering zou kunnen worden gemaa*'
voor de woningbouw ten behoeve van
minst draagkrachtigen: de woningwetwo
ningen- Men zou kunnen voortgaan m®1
het subsidiëren hiervan. Het is dan ech
ter wel gewenst om het bewonen van de
ze permanent gesubsidieerde woningwet
woningen aan een inkomensgrens te bid
den, aldus het rapport.
De kosten van een huurverhoging v»®
ongeveer 50 pet. bedragen volgens h®
rapport ongeveer 500 miljoen guldfd'
Hiertegenover nemen de overheidsmi"'
delen jaarlijks met ongeveer 250 a 300 ral'*
joen gulden toe. Het ligt daarom voor d®
hand de compensatie in de eerste plaa'®
ten laste te laten komen van de ovef.J
heidssector. Te denken valt b.v. aan ®e"
verlaging van de omzetbelasting en
verlaging of zelfs afschaffing van
grondbelasting. Het oordeel van ®e'
belastingcompensatie in tegcmstell'd»
tot een iooncompensatie bestaat hi®'''
in, dat zij ten goede komt aan de geh®>*
bevolking, aldus het rapport.
Op die manier zou de helft van d®
noodzakelijke huurverhoging van 50 Pcfl
kunnen worden opgevangen- De and®r_
helft zou dan door de huurders zelf mo®'
ten worden gedragen. Daar voor een voor
oorlogse woning 9 10 gulden aan hu"'
wordt betaald, zou dit een belasting vot'
men van ongeveer t 2,50 per week
2 a 3 pet. van het gemiddelde arbeid®'
inkomen. Deze extra last zou al ten vo1'
ie kunnen worden opgevangen door
stijging van het reële loon, die uit ee|j
normale toeneming van de produktivite'
ongeveer 1% a 2 pet. per jaar 1
één a twee jaar zou ontstaan. Men z0"
derhalve een aantasting van de reële b®'
schikbare koopkracht van de grote ma®8®
der bevolking reeds kunnen vermijden, bj'
dien de huurverhoging in twee onmidd®'-
lijk op elkaar volgende etappes zou wor
den doorgevoerd. Wanneer men rekenin»
houdt met de mogelijke fiscale compensa
tie zou dan in twee achtereenvolgend®
jaren een belasting van het arbeidsbud'
get van telkens ruim 1 pet. ontstaan. P?
bij een norm-alle expansie te verwacht®5/
stijging van het reële loon van ongeve®'
2 pet. per jaar zou daartegenover
ruime compensatie bieden-
DE BOVENSTE FOTO VAN
DEZE COMBINATIE toont leden
van de Afrikaanse politie in
Nyassaland, gewapend met schil
den en stokken en met geweren,
op weg naar het dorpje Lujeri in
de jungle van het onrustige ge
bied, om daar te zoeken naar een
verdacht lid van het Afrikaanse
nationale congres, dat moest
worden gearresteerd. Toen de
politie het dorpje echter bereikte,
was men daar al vertrokken. De
onderste foto laat zien hoe een
bewoner van Lujeri de politie
vertelt, dat de man, zoals later
bij een grondige speurtocht ook
bleek, niet meer in het dorp is.
Op 1 april bestaat de katholieke or*,
nisatie tot bestrijding van het alcoh® -
me „Sobriëtas" zestig jaar. De gl-
van dit jubileum geschiedt tijdens e®? ju'
gemene vergadering, welke op 13 en
ni in de abdij Berne te Heeswijk W®
belegd. ie
„So-briëtas" is gesticht toen en^e
reeds soortgelijke organisaties als
„Drankbestrijdersbewagimg" van '0
Ariens en de Mariaverenigingen zich gp
federatie samenvoegden- De huidige ,ef-
ganisatie bezit twee afdelingen, de al®
wijs- en de militaire sectie, bekend
Ma-tiigiheiidis Missie onder mAlii-tal-ren. ep
Ten behoeve van de ernstge uitwa®^
van het a-loo-holisme beschikt Sotor
over consultatiebureau's, die ondank® ,^-fj
goede werk voor hun bestaan ®nL^e(j
vechten. Voor zeer zware gevallen
„So-briëtas in SahöndeUm bij
een sanatorium, dat onder leiding
/an. de paters Camillianen.
