Heiligverklaring van een
Italiaanse Franciscaan
Een der belangrijkste geestelijke
schrijvers van het Seicento
Het concilie van de hoop
gezondheid
NATO vastbesloten vrijheid
West-Berlijn te verdedigen
Slotcommuniqué na overleg
in Washington
i/efVoudWwl'?
l„T-" 9r'ep?
Aspirin
DE
A
CARNAVALSMOORD
Kleurrijke NATO-parade
in Mainz
hoofdpijn
Verlangen naar verzoening bij de
Oosterse Kerken is groot
Soekarno bezoekt
ook de H. Vader
V.S. gereed voor
rakettenoorlog
vjy
Geen demonstratie van kracht
maar van Westelijke eenheid
FRA CARLO, EEN 17e-EEUWSE MYSTICUS (I)
K.M.J.V.-contactdag
in Apeldoorn
Piloten van Tsjang
Kai Sjek superieur
aan communistische
door
MARTIN MO NS
Burgemeester Brandt
naar Londen
Na operatie
Prinses Gracia gaat
goed vooruit
Benoemingen
MAANDAG 6 APRIL 1959
PAGINA 5
Het is verwonderlijk hoe lang bui
tengewone mensen soms, al
thans buiten hun geboorteland, on
bekend kunnen blijven. Wie heeft er
in het buitenland b.v. ooit gehoord
van de Italiaanse Franciscaan Caro-
lus van Sezze, die op zondag 12 april
a.s. heilig verklaard zal worden
Toch is hij een boeiende figuur, om
dat deze volkomen ongeletterde
man een der belangwekkendste gees
telijke schrijvers van het Seicento in
Italië werd. Somtijds stond hij zo
sterk onder invloed van goddelijke
verlichtingen, dat hij volgens eigen
getuigenis in staat zou zijn geweest
om aan drie copiisten gelijktijdig
over verschillende geestelijke onder-
Werpen te dicteren.
De nieuwe heilige, wiens familie
naam Giancarlo Melchiori luidt,
Werd op 18 October 1613 geboren te
Sezze (uit te spreken: „Setse"), een
stadje in Latium. Hij was de oudste
zoon van een eenvoudig, doch niet
geheel onbemiddeld landbouwersge
zin met zeven kinderen. Hij had een
gelukkige natuur en, dank zij een
inchristelijke opvoeding, kon deze
zich gunstig ontwikkelen. Op de la
gere school bracht hij het nooit ver
der dan de 3e klas, omdat de mees
ter hem op zekere dag zodanig mis
handelde, dat zijn ouders hem voort
aan thuis hielden en op de boerderij
te werk stelden.
Er is geen
Aspirin zonder
BAYERKRUIS
A
[BAYER
ONTAARDE MOEDER
Giancarlo wilde van jongsaf Francis
caan worden, en wel bepaaldelijk le
kenbroeder, naar het voorbeeld van de
H. Salvator ab Horta, wiens leven hem
aantrok. Ook'toen hij vijftien werd en
zijn roepingsbesef zich begon te verdie-
Pen, liet hij zich op dit punt niet om-
Praten, ook niet door zijn heeroom, die
wenste dat hij wereldheer zou worden.
De Orde mocht echter destijds geen
candidaten onder de twintig aannemen,
zodat Giancarlo besloot zich intussen
thuis op het kloosterleven voor te berei
den.
De nu volgende zeven jaren, die deze
energieke jongeman op vaders boerde
rij in arbeid en gebed doorbracht, zou
den beslissend zijn voor heel zijn ver-
mÉt" I
Carolus van Sezze O.F.M., die op zon
dag 12 april heilig verklaard zal worden.
Een 18-eewse gravure.
dere geestelijke ontwikkeling. Toen Gi
ancarlo zeventien jaar was, legde hij
de private gelofte van eeuwige zuiver
heid af. en wel ter ere van de Moeder
Gods, die hem van die dag af bijzonder
hielp en beschermde. Op de leeftijd van
19 of 20 jaar werd hij binnengeleid in
de eerste fasen van de beschouwing,
hetgeen gepaard ging met een krachti
ge opbloei van zijn deugdenleven. Na
tal van moeilijkheden overwonnen te
hebben, trad hij in 1635 in bij de Refor-
maten van de Romeinse provincie en
legde hier, na een uiterst zwaar novi
ciaat, het jaar daarop als Fra Carlo
zijn professie af.
Opgang naar God
Omdat Fra Carlo zichzelf niet ontzag
en evenmin ontzien werd, maakte hij
snelle vorderingen in de zelfheiliging.
Hij werd daartoe ook krachtig aange
spoord door de bijzondere gebedstoe
standen, waarin God hem plaatste;
want terwijl hij de gewone werkzaam-
heden van een lekebroeder verrichtte
(hij was o.a. tuinman, kok en koster),
won zijn gebedsleven gestadig aan in
diepgang Van de ene kant ontplooide
zich in deze ziel heel die geestelijke
activiteit, waardoor zij zich onophoude-
(Van onze Romeinse correspondent)
Het „Informatiebulletin van het Ro
meinse Vicariaat" noemt het
Oecumenisch Concilie, dat door
de Paus is aangekondigd, het „Concilie
van de Hoop". Het orgaan meent, dat
een eerste balans der reacties op dit
bericht stellig positief is en een Pa
rijs blad citerend dat, hoe ook de
uitslag zal zijn, deze bijeenkomst, die
geplaatst staat in het teken der toena
dering tussen de Kerken, steljig een
factor van vrede en ontspanning zal
Worden. De Oosterse Kerken staan niet
afwijzend tegenover deelname, zij het
met restricties. Indien de uitnodiging
van het Vaticaan er op gericht zou zijn,
dat de Orthodoxe Kerk zich aan de
Paus zou onderwerpen, dan kan zulk
een uitnodiging niet in overweging ge
nomen worden. Is de bedoeling daaren
tegen het zoeken naar eenheid in de
boezem van de Xerk, dan zou men tot
een waar en wederzijds begrip kunnen
komen. Als de belangrijkste moeilijkhe
den ziet men het primaatschap van de
Paus en het leerstuk der Drievuldig
heid.
De houding van het patriarchaat van
Moskou is nog onduidelijk. Maar er
wordt aan herinnerd, dat de patriarch
van Moskou nauwe betrekkingen onder
houdt met die van Antiochië. Bij de
wrijvingen tussen Constantinopel en
Moskou neemt de patriarch van Antio
chië een middenpositie in, die het hem
mogelijk maakt belangrijke invloed uit
te oefenen. Metropoliet Bashir, de aarts
bisschop van de Orthodox-Syrische
Kerk van Antiochië zou een trait
d'union kunnen zijn. Deze heeft voorts
sinds 1922 hechte banden in Amerika
met de protestanten en de Oecumeni
sche Beweging en is de auteur van vele
in het Engels geschreven of daarin door
hem vertaalde werken.
De secretaris van de Koptische pa
triarch van Alexandrië heeft gezegd,
dat het plan van Joannes XXIII be-
wonderenswaard is, ook al zullen de
ernstige geloofsverschillen tussen de
Christelijke Kerken een succes twij
felachtig maken. In de Anglicaanse
Kerk is er grote belangstelling. De
Zweedse bisschop Giertz noemde de
aankondiging van het Concilie een
„bericht van eerste orde". Hij meent,
dat de Kerkvergadering een mijlpaal
in de historie der Kerk kan worden.
Twee dingen zijn, naar de opinie van
de bisschop, bijzonder important. Het
eerste is, dat Rome zich tot heden
verre gehouden heeft van oecumeni
sche toenaderingen, het tweede, dat
„het Concilie gemachtigd zou kunnen
worden om zonder belemmeringen
zijn mening uit te drukken, zoals in
de oude tijd, en na stemming tot een
besluit te komen."
Over de standpunten der protestantse
Kerken en de reactie van de Wereld
raad der Kerker, is te onzent reeds
meer gepubliceerd, dan het Bulletin in
het onderhavige artikel geeft, waarom
wij deze passage dus overslaan. De
pauselijke vertegenwoordigers in de
verschillende landen houden het Vati
caan nauwkeurig op de hoogte van de
artikelen ten deze in pers en periodiek
en van de meningen der vertegenwoor
digers der Kerken.
„Sinds het ogenblik, schrijft het Ro
meinse tijdschrift, dat de drie pauselij
ke gezanten op 16 .juli 1054 de excom
municatiebul neerlegden op het altaar
van de Hagia Sophia en Constantinopel
verlieten, heeft de Kerk van Rome bij
de Oosterse Kerken nooit een zo grote
ontspanning en een zo groot verlangen
naar verzoening aangetroffen, als he
den. Hun houding is er een van voor
zichtigheid, hun reserves zijn van for
mele aard."
Wij tekenen hierbij aan, dat de be
richten. die onze lezers de laatste
twee maanden over dit onderwerp
onder ogen kregen en de informaties,
waarover uw correspondent uit Griek
se bron beschikt, het optimisme,
waartoe men na het lezen van de
laatst geciteerde alinea geneigd zou
zijn, temperen. Naar de mens gespro
ken.
De Oosterse Kerken zijn die van Con
stantinopel (700.000 gelovigen). Alexan
drië (7 miljoen), Antiochië (400.000),
Jeruzalem (50.000). Moskou (50 mil
joen), Georgië (2 miljoen), Servie (7,5
miljoen), Roemenië (12 miljoen), Bul
garije (6 miljoen). Griekenland (7 mil
joen), Cyprus (350.000), Albanië
(200.000). Polen (350.000) en Tsjecho-
slowakije (200.000).
lijk toelegde op de beoefening van al
lerlei deugden, van de andere kant was
cr die buitengewone werking van de
genade, die hem opstuwde naar de ver
rukkelijke en toch zo pijnlijke hoogten
van de mystieke beschouwing.
Toch bleef Fra Carlo's zielegang in
de eerste jaren van zijn religieus le
ven nog binnen het kader van het
gebed van ingekeerdheid, dat reeds
in de wereld begonnen was; het kwam
echter op intensere wijze voor. In
1639 werd hij in de eerste graden van
het extatisch gebed binnengevoerd,
doch ook in die tijd bleef de toestand
van passieve zuivering nog overheer
sen. Deze voltrok zich zowel door mid
del van vervolgingen door medemen
sen en innerlijk lijden, alsook door ob
sessie en andere duivelse kwellingen.
Deze laatste vormen van loutering
doen soms sterk aan het leven van
de H. Pastoor van Ars denken.
De belangrijkste periode van zijn le
ven begon in 1646, toen Fra Carlo
werd 'overgeplaatst naar het bekende
klooster San Pietro in Montorio te Ro
me, waar hij tot zijn dood in 1670 ver
bleef. Hier kwam hij spoedig tot gees
telijke rijpheid, hier stelde hij zijn gees
telijke geschriften samen; hier ook steeg
z(jn zieleleven steeds hogerop, het don
kere licht tegemoet, totdat hij in 1663
binnentrad in wat hij noemt ,,Io stato
dell'amor di Dio dolce e soave". Deze
zieletoestand is te vergelijken met de
hoogste mystieke genaden, die ons uit
het leven van de Grote Theresia en
St. Jan van het Kruis bekend zijn.
Mystieke verwonding
Ook de buitengewoon mystieke ver
schijnselen of charismatische gaven
kwamen in dit leven veelvuldig voor.
ToenFra Carlo in October 1648 te Ro
me eens de termijnbroeder bij zijn rond
gang moest helpen als bewaker van het
ezeltje en hij bij een oponthoud in Via
Cape Ie Case de nabije St. Josephskerk
binnenging om daar te bidden, gebeur
de er iets subliems. Terwijl hij onder
een H. Mis opnieuw smeekte om ver
vuld te mogen worden van Christus'
liefde, zoals hij de laatste tijd onophou
delijk gevraagd had („Giesu Christo
mio, datemi il vostro amore!"), schoot
er onder de consecratie een lichtpijl
vanuit de opgeheven H. Hostie op hem
toe en doorwondde zijn hart. Na zijn
dood verscheen er een litteken in de
vorm van een nagel op zijn linkerborst;
welk feit, aanstonds deskundig onder
zocht, later aanvaard werd als een van
de voor zaligverklaring vereiste wonde
ren.
Dr. A. EMMEN, O.F.M.
Florence, april,
(Van onze correspondent)
Bijna vijfhonderd katholieke jongeren
uit de middengroepen, georganiseerd in
de katholieke jonge middenstandsvereni.
gingen cn afkomstig uit de plaatselijke
afdelingen in het aartsbisdom Utrecht
en het bisdom Groningen, zijn zondag
te Apeldoorn bijeen geweest op een
ontmoetingsdag. Het motto van deze dag
was waarmede bedoeld iverd een
ogenblik parkeren in het jachtige leven
van alle dag. teneinde zich te bezinnen
op de vraagstukken van onze tijd.
In de kapel van het klein-seminarie te
Apeldoorn droeg de diocesaan aalmoeze.
nier B. Stockman des morgens een H.
Mis op. Het K.J.M.V.-koor uit Olst zong
de vaste gezangen.
Na een gezamenlijk ontbijt werden de
aanwezigen in de aula van het seminarie
welkom geheten door de heer L. Brons
uit Velp, diocesaan voorzitter in het
aartsbisdom. Hij vroeg bijzondere be
langstelling voor de Bouworde, die tij
dens een internationaal werkkamp in de
komende zomermaanden een kapel zal
bouwen in Lunteren op de Veluwe. Spr.
hoopte, dat vooral de jongeren uit de
middengroepen het benodigde geld voor
de kapel grotendeels bijeen zullen bren
gen.
President Soekarno van Indonesië zal
op zijn aanstaande wereldreis ook een
bezoek brengen aan Paus Joannes
XXIII, aldus heeft Reuter van gezag
hebbende zjjde te Djakarta vernomen.
Daarna zal hij Zuid-Amerika bezoeken.
Het staat vast dat de president naar
Argentinië, Brazilië en Mexico zal
gaan. Ook andere Zuidamerikaanse
landen hebben Soekarno verzocht te ko
men. Hieromtrent zijn echter nog geen
beslissingen genomen. Soekarno ver
trekt 23 april voor een wereldreis van
twee maanden warop hij onder meer
de Sovjet-Unie, Polen, de Latijnse lan
den van het Westelijke blok, Japan en
Turkije zal bezoeken.
De Amerikaanse minister van defen
sie, McElroy, heeft op een bijeen
komst van de commissie voor buiten
landse zaken van het Huis van Afge
vaardigden verklaard dat de V.S. zo
wel raketten met kernlading als grond
strijdkrachten zullen gebruiken als er
een oorlog op grote schaal mocht uit
breken over de Berlijnse kwestie, aldus
meldt Reuter. De voorzitter van het
comité van stafchefs, generaal Nathan
Twinint. zei op deze bijeenkomst, dat
het voor hem „zeker duidelijk" is dat
de V.S. gereed zijn voor een raketten-
oorlog.
De Amerikaanse minister van defen
sie, Neil McElroy, heeft in een verslag,
dat zaterdag gepubliceerd is, maar 18
maart werd uitgebracht aan de commis
sie voor buitenlandse zaken van het
Amerikaanse Huis van Afgevaardigden,
verklaard dat de communistisch-Chine-
se piloten ten tijde van de crisis in
het Verre Oosten voortdurend door de
nationalistische piloten verslagen wer
den, aldus bericht Reuter.
Het is voorgekomen dat de commu
nistische piloten in een paniektoestand
schenen te zijn, aldus McElroy. De
voorzitter van het Amerikaanse comité
van stafchefs, generaal Nathan Twin
ning, verklaarde tegenover de commis
sie dat de nationalisten tijdens de strijd
maar bij één gevecht de Amerikaanse
raket „Sidewinder" hebben gebruikt.
(De „Sidewinder" is een projectiel, dat
gelanceerd wordt vanuit een vliegtuig
naar een ander doel in de lucht). Bij die
gelegenheid werden vier raketten van
dit type afgevuurd. Zij vernielden vier
communistische Mig-jagers.
Advertentie
NATUURZUIVER
OPWEKKEND VERKWIKKEND
De raad van de NATO heeft zater
dag in een slotcommuniqué na de laat
ste bijeenkomst verklaard, dat de Wes
telijke bondgenoten vastbesloten zijn de
vrijheid van <le bevolking van West-
Berlijn te handhaven en de rechten en
verplichtingen van de geallieerde mo
gendheden daar te verdedigen, aldus
bericht U.P.I. De raad der vijftien lan
den gaf voorts zijn steun aan de door
de Westelijke Grote Drie de Verenig
de Staten, Engeland en Frankrijk
te volgen politiek bij de komende con
ferenties met de Sovjet-Unie om een
eervolle oplossing te vinden van de
kwestie-Berlijn en het probleem van
Duitslands hereniging.
De raad deelde in zijn slotcommuni
qué mee. dat een volledige discussie
heeft plaats gehad van de rapporten,
ontvangen van de drie mogendheden
en West-Duitsland over hun plannen
van onderhandelingen met Rusland.
Met de standpunten, door de elf andere
leden van de raad naar voren gebracht,
zal bij het overleg van de ministers
van buitenlandse zaken op 11 mei in
Genève, rekening worden gehouden, al
dus het communiqué.
Advertentie
De raad bevestigde zijn verklaring
van december jl„ waarin hij de Grote
Drie steun gaf in hun weigering hun
troepen uit Berlijn terug te trekken tot
het gehele Duitse probleem zal zijn op
gelost. De raad vertrouwde erop dat de
NATO voort zal gaan zich te ontwikke
len als „de onmisbare basis voor de
veiligheid van de Atlantische volken en
de verdediger van de wereldvrede". Hij
gelooft dat de eenheid van actie en
politiek die het bondgenootschap moge
lijk heeft gemaakt, de beste garantie
is om met succes met de Sovjet-rege
ring te onderhandelen.
In het communiqué stond voorts het
volgende
De raad:
1. besprak de druk van het interna
tionale communisme over de gehele
vrije wereld, dat „een gevaar vormt
niet alleen voor de landenleden, maar
ook voor vele andere vrije landen, in
begrepen die wier onafhankelijkheid
eerst onlangs werd verkregen."
2. bevestigde de vastbeslotenheid van
de betrokken regeringen om hun ge
meenschappelijke defensie-inspanning
voort te zetten.
3. gaf zijn steun aan het standpunt
dat het principe van onderlinge afhan
kelijkheid verder moet worden ontwik
keld opdat het beste gebruik kan worden
gemaakt van de beschikbare middelen
voor de defensie.
4. erkende de noodzaak van verhoog
de collectieve actie niet alleen wat po
litiek overleg en de gemeenschappelijke
defensie-inspanning betreft, maar ook
ten aanzien van bepaalde aspecten
van economisch, wetenschappelijk en
cultureel werk.
5. nam de vooruitgang van het bond
genootschap in de eerste tien jaren van
zijn bestaan in beschouwing alsmede
de vooruitzichten in de toekomst.
In het communiqué werd geen mei-
„Nee, dokter, ge komt er nie in." Gradus van
Diggelen staat in heel ''ijn vierkante breedheid voor
de lage nuisdeur. Dokter Scheers, die juist zqn Duw
tje tot staan heeft gebracht, haalt verbaasd de wenk
brauwen op. Wat scheelt manke Gradus. Wordt nij
grappig op zijn oude dag? Of is het een geval van
een drupie te veel?
„Zo zegt hij, terwijl hij zijn instrumententas uit
de wagen vist. „hoe gaat het met de vrouw. Ge zun
es zien. nog wat van lie prikskes en ze loopt ais
een kieviet
„Nie één prikske meer," zegt Gradus, hem cie
weg versperrend. „Ik mot oe prikskes met meer.
verstoaoe?"
„Nee, ik begrijp oe niet? Wat mankeert oe
zegt de doktei scherp, terwijl hij probeert de man
voorbij te komen.
„Mij mankeert niks," antwoordt deze, hem terug
duwend. „Moar van oe prikskes en oe drankskes
heb ik genoeg ik weet wa ik weet. Ge hoef nie
meei te komme. ik neem den ouwen dokter wei.
Verstoaüe?"
Scheers bijt zich op de lippen. Daar staat hq nu
met ziin goede gedrag. En nu juist deze patient,
zijn trots, die zo prachtig vooruitging. Wie begreep
ooit wat or achter die dikke boerenschedels om
ging? Zelfs hij, die er zich die morgen tegenover
zichzelf nog op had beroemd hoe goed hij hen be- van
greep
„Zoals ge wilt, Gradus," zegt hij koel, terwijl hij
zich omkeert en weer op de wagen toeloopt. „Ik ben
bang da ge er nog wel es spijt van zult hebben en
Lieske zeker."
Maar Gradus hoort hem niet meer, hij heeft de
deur al met een slag dicht gesmeten.
Landerig zet hij voor de +weede maal zijn auto weg.
„Niets bijzonders, juffrouw Schaper?"
„Ik ben oud geworden "net God en met ere
dokter," zegt ze fel. Dokter Scheers doet een stap
achteruit. Is Schapertje ook al gek geworden? Het
lijkt we] besmettelijk, eerst Gradus van Diggelen,
die zich gedraagt als een krankzinnige en nu zijn
s^t?' unooit UK de plooi rakende huishoudster.
„Ik ben oud geworden met God en met ere," her-
haalt ze weer en haar nerveuze vingers plukken de
schort haast in stukken.
„Natuurlijk, natuurlijk, juffrouw Schaper," zegt hij
sussend. „Ei is toch ook niemand ter wereld die
daaraan twijfelt."
„Met God en met ere. En de kantonrechter, die
is nie aan een hartverlamming gestorven, die is
vermoord, vergif gegeven heeft ie hem, diejen lil-
liken moordenaar."
Grote hemel, ze is Desiist gek geworden.
„Kom nou, juftrouw Schaper, wie heeft dat mailt
praatje nu in de wereld gebracht? Gebruik nu eens
even uw verstand, u is toch zo'n flinke, verstandi
ge vrouw. Als er met meneer Van den Broncks dood
iets niet in de haak was moest ik dat toch w
in de eerste plaats weten. Ik ben toch politiearts
Dan zouden zij me toch wel geroepen hebben om
„Daar zullen ze hun rede wel voor gehad hebben,'
zegt ze vinnig. „Er is wel een auderopeen auto
lopsie geweest. Dokter Elinckx heeft het gedaan ei
ze hebben zijn binnenste in een glazen pot met zulk.
grote zegels noar een perfester in Leiden gestuurd.
„Je kletst onzin," zegt hij ruw. „Dokter Elinck-
rloet geen politiewerk, dat heeft hij nooit gedaan
ik ben hier alleen
„En u kunt natuurlijk wei begrijpen, dat ik hip
geen dag en nacht meer blijf," gaat ze door zonde,
op zijn woorden acht te slaan.
„Dat u hier geen dag en geen nacht meer
Hij zwijgt. Het is hem plotseling alsof alle stukjes
een legkaart op hun goede plaats schuiven,
zodat hij het patroon kan onderkennen. Het lege mid
dagspreekuur, de botte weigering van Gradus van
Diggelen hem zijn vrouw verder te laten behande
len, juffrouw Schaper die op stel en sprong weg wil
de, de autopsie die door Elinckx was verricht zon
der dat hij er in gekend was, terwijl zo iets toch
zijn werk wasGrote hemel, hij, hij, Sjef Scheers,
werd verdacht van moord, van moord op Van den
Bronck. En zoals een verdrinkende, naar men zegt,
in één seconde zijn gehele leven ziet voorbijflitsen,
ziei dokter Sjef Scheers zijn praktijk, die hij in drie
jaar met zoveel inspanning heeft opgebouwd, waar
voor hem niets te veel is geweest. Zijn praktijk en
Lowiesk.?. zijn huwelijk, heel zijn toekomst, het is al
les weg. Weg en kapot
„Doe maar wat je niet laten kunt, zegt hq dof
en gaat met hangend hoofd zijn praktijkkamer in.
„Rrrrrt" klinkt schel de telefoon. Scheers ziet de
schrale figuur van zijn iiuishoudster verstijven in be
luste nieuwsgierigheid. Woedend smijt hij haar de deur
voor de spitse neus dicht, neemt dan nerveus de
hoorn van de haak. Wie ter wereld belt hem
nu op?
„Hallo!" zegt hq schor. „Hallo! hier met dokter
^phppr<;
„Ben üj het. Joseph?"
Dat uiterst correcte Hollands, op het gemaakte af,
dat „Joseph" in plaats van het geniqedelijke „bjef
zo spreekt er maar één in heel Sint Odilienrode,
Lowieske's moeder. Lowieske's moeder h^H hem
op, dat betekent natuurlijk niets goeds Ze komt
'tem zeggen, dat net uit moet zijn tussen hem en
.owiesKe, finaal, volkomen uit. Nu, dat kan ei ook
tog wei bij. Hij kan haar geen ongelijk geven, in
aar plaats zou hij het ook doen.
,.BeD je daar nu, Joseph? Luister je?" De stem
tinkt ongeduldig.
ja ikehikGenadige goedheid, hoe
nó'et hij haar aanspreken? Veertien dagen geleden
iad ze hem voorgesteld haar maar vast mama te
loemen. Maar sindsdien is de wereld onderstebo-
en gekeerd, iemand die van moord wordt ver
acht zegt niet zo maar mama tegen een mevrouw
instiaansse. Hij is in één dag een paria geworden.
(Wordt vervolgd)
ding gemaakt van individuele voorstel
len die door de verschillende ministers
en andere vertegenwoordigers werden
ingediend. Volgens zegslieden werd o.
m. voorgesteld dat getracht moet wor
den met Rusland te onderhandelen over
een gecontroleerde vermindering van
troepen en beperking van wapens in
Midden-Europa aan beide zijden van
het IJzeren Gordijn. De raadsleden wa
ren echter tegen elke „disengagement"
of terugtrekking van troepen die tot de
neutralisatie van Duitsland zouden lei
den.
In Burgers Dierenpark te Arnhem
heeft een luipaard het leven geschon
ken aan twee jongenwaarvan de
moeder er één direct heeft opgegeten.
Het andere jong is toen onmiddellijk
in veiligheid gebracht. Via de radio is
voor dit jong een hondenmin gevonden,
een Sint-Bernhard uit Twello, die het
luipaardjong nu voedt en koestert, sa
men met haar eigen jongen.
De burgemeester van West-Berlijn,
Brandt, zal 20 april een bezoek aan
Groot-Brittannië brengen, aldus meldt
Reuter. Hij zal met de Britse premier,
Macmillan, en de minister van buiten
landse zaken, Selwyn Lloyd, besprekin
gen voeren over Berlijn en andere Duit
se vraagstukken. Volgens Britse krin
gen in Londen behoeft aan het tijdstip
van het bezoek geep speciale betekenis
te worden gehecht.
Prinses Gracia die zaterdag is ge
opereerd voor een blindedarmontste
king gaat goed vooruit, aldus meldt
U.P.I. Gisteren bleef zij lange tijd uit
bed en gebruikte haar eerste maal na
de operatie. Het is nog niet bekend
wanneer zij het ziekenhuis zal verlaten.
Irak heeft een culturele overeenkomst
met communistisch-China getekend. Dit
is de vierde culturele overeenkomst die
het land in de afgelopen maand met
een communistisch land heeft gesloten.
Onderhandelingen over een dergelijke
overeenkomst met de Sovjet-Unie zijn
nog gaande. (Reuter)
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN, hedenmorgen.
In het bijna tweeduizend jaar oude
Mainz heeft de opperbevelhebber van
de NATO-stxqdkrachten, de Amerikaan
se generaal Lauris Norstad, zaterdag
een parade afgenomen ter gelegenheid
van het tienjarige jubileum van de
verdragsorganisatie. Er werd aan
deelgenomen door ongeveer vijfduizend
man van de in centraal-Europa geleger
de landstrijdkrachten (die onder bevel
staan van de Franse generaal Valluy),
de geallieerde Rijnvloot en de reeds
in hoge mate geïntegreerde lucht
macht. De parade werd namens de
Westduitse regering bijgewoond door de
minister voor bondsraadzaken, dr. Von
Merkatz, en verder door de leden van
het in Bonn geaccrediteerde diploma
tieke corps.
De parade in Mainz was het hoogte
punt van de viering van de NATO-ver-
jaardag in Midden-Europa, waar de
verdediging van de vrijheid en de de
mocratie in handen is van de Verenig
de Staten, Engeland, Frankrijk, Cana
da, België, Luxemburg, Portugal,
de bondsrepubliek en Nederland. Zij
duurde, inclusief de troepeninspectie
door generaal Norstad en de vlagcere-
monie, twee uren c- had uit de histori
sche stad zelf en de omliggende steden
en metropolen tienduizenden mensen
op de been gebracht, die de marche-
ende, varende en overvliegende geal
lieerde eenheden hartelijk toejuich
ten.
De parade in Mainz was geen de
monstratie van militaire kracht,
maar van Westelijke eenheid. Zware
wapens ontbraken en er waren geen
mammoet-thanks, raketten en derge
lijke. Het spectaculaire van de para
de lag vooral in de kleurenrijkdom
der uniformen, in de vergelijking der
verschillende militaire tradities (die
ook ondanks integratie blijven ge
handhaafd) en in het feit, dat daar in
een lange stoet troepen voorbij para
deerden die elkaar veertien jaren ge
leden nog als tegenstanders hadden
bevochten.
Geen der deelnemende troepen was
groter dan drie bataljons. Het Neder
landse detachement bestond uit twee
compagnieën van het 15de bataljon
stoottroepen uit Grave, de Koninklijke
Militaire Kapel en het jachthoomcorps
van het Garde-regiment Jagers, plus
een detachement van het luchtmacht
instructie-regiment uit Nijmegen als
onderdeel van het geallieerde lucht
machtdetachement, het geheel onder
leiding van de commandant van het
15de bataljon, overste Schotman. Aan
de luchtparade werd deelgenomen door
„Thunderstreaks" van het op de lucht
basis Volkel gestationeerde 312de eska
der van de tactische luchtmacht.
Enige tientallen Italiaanse mijnwer
kers, wier contract bij de Limburgse
mijnen niet wordt verlengd, hebben zich
bij de Hoogovens te IJmuiden aange
meld. Er zijn voorts honderd Italiaanse
mijnwerkers aangenomen in de mijn
Zwartberg in Belgisch Limburg.
Mgr. J. P. Huibers, bisschop van
Haarlem, heeft aan de zeereerw. heer
H. J. Heesterbeek, die kapelaan was
te Amsterdam, H. Willibrord buiten,
opdracht gegeven om de zielzorg te
behartigen in het gebied van Amster
dam, Nieuw-West (Osdorp), en de stich
ting van een nieuwe parochie voor te
bereiden en hem in verband daarmede
tevens voorlopig benoemd tot assistent
aan de parochie van de H. Pancratius
te Sloten. Voorts tot kapelaan te Am
sterdam, H. Willibrord buiten, de wel-
eerw. heer J. Th. A. Goudt, tot nog toe
bedrijfsaalmoezenier in de Zaanstreek.
