I Van Beinum-herden
Concertgebouw
in
Het orkest speelde als
nimmer tevoren
II. Vader zegent huwelijk
van prins Albert in
's Lands Kroniek
DE
A
CARNAVALSMOORD
""■hiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiih
HENNESSY
Feltin vandaag
niet naar Rome
Naar Europese
Universiteit
In de Pauluskapel ten Vaticane
N
vJ
„Vogelmoord op
grote schaal"
PJa. mag iveer
werken
Bedolven onder Rembrandt.
- IÜ
Amerika roemt
Bolsjoi-ballet
Wegens ernstige
griepaanval
J. A. Licht
MARTIN MONS
Oekrainse bisschop
overleden
Drie jongens eten
giftige tabletten
V B
MAANDAG 20 APRIL 1959
PAGINA 3
Spaanse ezel voor
prinses Irene
Een nieuwe tulp voor Bollenzondag
„United Nations" gaat overal naar toe
In Italië
Aulo met explosieve
brandstof gekanteld
Ongelukken konden worden
voorkomen
door
J an zes bisschoppen
nog slechts een over
Snel naar ziekenhuis;
alles goed afgelopen
Dief zakt door het dak
Iiiiiiiiiihimiiiiiiiiiiiiiiiiii
■■'llllllllllillllllllllllllllllllllMIIIIIHI
Wij hebben Eduard van Beinum za
terdagmiddag in het Concertgebouw
herdacht. Wjj iedereen vanaf de
vertegenwoordiger van de koningin,
de
minister-president,
ministers,
stadsbestuurders, dirigenten, instru
mentalisten. vocalisten, musicologen,
alles wat er in leeft en mede vorm
geeft aan de wijde wereld der mu-
z'ek, de meest geprononceerde figu
ren daarin en ook de eenvoudigste
grienden uit die onmetelijk grote ge
meente der muziekliefhebbers, die de
ze wereld draagt. In de grote zaal
voor zover men daar niet meer
kon in de foyer en in de kleine
zaal, voor televisietoestellen kijkend
en meebelevend de aangrijpende ernst
van dit uur.
.Hjj was er zelf ook, het sterke, be
zielde gevoelige gezicht, zoals Mari
Andriessen het in zijn portret heeft
gebeeldhouwd, uit wat los geschikte
bloemen oprijzend tegen het podium,
tegen de plaats op welke hij placht te
staan. Uit dat portret en uit eindeloos
vele herinneringen, die ons hier aan
vlogen leefde hij in zijn diepste we
zenlijkheid voor ons, en deze mani
festatie van zijn geest was zo sterk,
dat zij de somberheid aan deze bijeen
komst ontnam en haar het karakter
van een weemoedige maar ook milde
ernst verleende. Hij kan het zelf niet
anders gewild hebben, en zo dunkt
mij moet ook mevrouw van Bei
num, die met haar kinderen boven
m de loge tegenwoordig was, het tot
haar vertroosting hebben ervaren.
.Hij heeft overigens deze herdenking
mgenlijk niet gewild, maar nu hij een
maal volgens zijn wens met de eenvoud
Van een Gelderse buitenman was be-
(Van onze Parijse correspondent)
PAKIJS, hedenmorgen.
De aartsbisschoo van Parijs, de 76-
Jarige kardinaal Feltin, heeft wegens
Aeh ernstige griepaanval, een tweede
binnen twee maanden tjjds, zijn aange
kondigde bezoek aan Rome, waarvoor
b'.i vandaag per vliegtuig zou zijn ver
dokken, moeten uitstellen, naar zijn
dokter vertrouwt voor slechts enkele
dagen.
Hoewel het hier het bezoek betreft
dat de Parijse aartsbisschop ieder jaar
aan Rome en het Vaticaan pleegt te
brengen, ter behandeling van een groot
aantal uiteenlopende zaken, heeft dit
maal de aankondiging van het bezoek
mch zeer bijzonder de belangstelling
getrokken, zulks op goede gronden,
faar thans bevestigd wordt is inder
daad voornaamste doel van het voor
genomen bezoek aandiening en bespre
king van een rapport over het vraagstuk
der priester-arbeiders, zoals zich dit
Voordoet aan de hand van de ervarin-
ge.n opgedaan na de ingrijpende hervor
ming van het instituut door Rome ge
decreteerd in maart 1954.
Het verluidt dat kardinaal Feltin
voornemens is bij paus Joannes krach-
"S te pleiten voor het weder toelaten
dat de priesters van de Mission Ou-
vrière speciaal belast, zoals men
i^eet, met het apostolaat in do groten-
doels ontkerstende arbeidersmilieus.
®on volledige dagtaak mogen vervullen
dis fabrieksarbeiders. Dit overeenkom-
*,98 een conclusie van bedoeld rapport,
!?lo zou luiden dat de thans
deze priesters toegestane halve arbeids
uren niet doeltreffend zijn, d.w.z. dat
even halve dagen niet voldoende zijn
m hen door hun omgeving als echte
dfbeiders te doen aanvaarden.
Kanunnik Bonnet, nationaal aalmoe
zenier van de katholieke actie in Frank-.
Hik en nationaal secretaris van de Mis-
®'on Ouvrière, is de opsteller van dit
CaPport en zou kardinaal Feltin naar
Home vergezellen. Kanunnik Bonnet
jyord in 1956 door de vergadering van
kardinalen en aartsbisschoppen belast
fdot het coördineren van de verschei-
dfife vormen van apostolaatsuitoefe-
mng in dg Franse arbeidersmilieus. In
•,°taal zijn momenteel priester-arbei-
l?rs werkzaam in zestien der Franse
diocesen.
""ii'iillilliiiiliiliilllllllllilllllllllllllllllilliillliilliliiilillillll
T/" ijf Spaanse studenten hebben
y beslcten deze zomer naar Neder
land te gaan om prinses Irene
een echte Spaanse .zei cadeau te doen.
De studenten van de landbouw
school in Madrid verklaarden dat zij
de Nederlandse prinses een ezel wil
den geven nadat zij gehoord hadden
dat het lezen van „Platero en ik"
van de Nobelprijswinnaar Juan Ra-
ihon Jimenez haar tv el plezier had
9 e daan.
„2 j kan haar keuze maken uit drie
superbe vertegenwoordigers van de
drie voornaamste rassen - n Spaanse
ourro's," zei de woordvoerder van de
studenten.
„Voor onze reis van vijftig dagen
zullen we meenemen „Platero", een
kleine Andalussische ezel, Reverte
van Catalonisch ras en „Perez"' een
castiliaanse vertegenwoordiger."
„Nadat de prinses haar keuze heeft
dednan, zullen wij de twee andere
ezels verkopen om de k sten te dek
ken."
'n Parijs is zaterdag officieel bekend-
gphiaakt dat het Europeso parlement
0,) z'j(i volgende vergadering in mei zal
preken over de vestiging van een
bropese universiteit.
graven, moest zij toch zijn posthume
deel worden. Hij was niet alleen meer
van zichzelf en zijn naasten. Hij
was van iedereen, die hem beminde
om wat hij voor iedereen betekend
heeft, en men wilde afscheid
van hem nemen om gezamenlijk aan
hem terug__te denken met het orkest,
waarvan hjj de ziel is geweest.
De bijeenkomst bestond uit twee ele
menten: woorden en muziek. De laat
ste leidde haar in: het slotkoor uit
Bachs ..Matthaeuspassion", gezongen
door het Toonkunstkoor. Dan kwamen
de woorden die gesproken moesten wor
den en die zijn roem verkondigden, de
dankbaarheid en de rouw om het ver
lies. Staatssecretaris mr. R. G. A. Höp-
pener sprak over van Beinums natio
nale figuur, wethouder mr A. de Roos
zag hem het meest als de grote stad
genoot. die hij was, en mr. W. F.
Schokking schetste hem sprekend na-
mens de Nederlandse Orkeststichting en
het orkest, voornamelijk in zijn werk als
muzikant, zijn moeiten en inspanningen
maar ook zijn vervoeringen over het sla
gen van zijn bedoelingen ..Hoor je
nu hoe verrukkelijk ze spelen?!" de
onweerstaanbare kracht van zijn be
zielingen, die tallozen verkwikt hebben.
Men zag onder het luisteren stil om
zich heen naar al die gezichten in aan
dacht, elk verzonken in de eigen ge
dachten, voor op het podium gezeten
de muzikale leider van deze bijeen
komst, Bernard Haitink, het jonge ge
zicht het meest enigmatisch van alleft.
Het wezenlijkste deel van deze bij-
iii mi min iiiiiiiiiiiiiiiiiiMiitiiiiiimii
eenkomst gaf tot slot de muziek: het
Adagio uit Bruckners Achtste sym
phonic, het werk dat op een geheim
zinnige manier met zjjn leven verwe
ven is geweest. Hij heeft het gespeeld
bij dc aanvaarding van zijn loop
baan als dirigent op deze plaats, hij
heeft het gegeven op het concert,
waarmee hij zijn tienjarige verbin
tenis met het orkest herdacht, hjj
heeft net gemaakt vlak voor zijn glo
rieuze jubileumjaar, en het had dus
een diepe zin hem thans met het Ada
gio uit deze symphonie uit te luiden.
Nooit en zelfs niet toen hij er nog
voor stond, heeft men dit orkest zo
horen spelen als nu. Nooit heeft men
elk der muzikanten individueel zoveel
van zichzelf zien geven, zozeer op de
uiterste toppen der spanning horen
spelen, zich horen uitspreken in de
klank, die zij verwekten. Alsof het
enorme ensemble een gemeenschap
pelijke ziel had, die zichin haar on
deelbare veelvuldigheid uitsprak, zo
kwam die klank te voorschijn. In die
mildheid van het As-dur leefden
Bruckner en zijn congeniale vertolker,
die in Bruckner misschien wel het
in er wezenlijk de diepste waarheid
var et bestaan heeft gehoord. On
zegbaar nostalgieke resignatie, oer-
krachtige bestaansdrift van eeuwen
her. Slechts de- begenadigden erva
ren het zo diep, want zij zijn de
trouwen aan de geest, die hun is ge
schonken.
Fn stilte is men uiteen gegaan, doch
man kan eigenlijk niet zeggen, dat er
een stemming heerste van treurnis om
een dode. Het was Eduard van Beinum
eigen de aandacht van zjjn persoon af
te leiden. Dit is hem ook op deze.aller
laatste bijeenkomst die om zijn persoon
gehouden werd gelukt. Hij heeft de ge
dachten gericht op wat groter is dan
de mens. Daar is het hem altijd om te
doen geweest.
L.H.
Advertentie
Het huwelijk van prins Albert van
België en prinses Paola Ruffo dia Ca
labria zal 1 juli door paus Johannes
XXIII in Rome worden ingezegend, al
dus heeft Reuter officieel in Brussel
vernomen. De plechtigheid wordt in de
Pauluskapel in het Vaticaan gehou
den. Prinses Paola en haar moeder zijn
zaterdag per vliegtuig uit Brussel naar
Milaan vertrokken. Zij zijn een week te
gast geweest bij dc Belgische koninklij
ke familie op het paleis te Laeken.
In Vaticaanse kringen wordt erop
gewezen dat de huwelijksinzegening
van prins Albert en prinses Jaolo door
paus Joannes NXIII een feit zonder
weerga is in de recente geschiedenis
van de Kerk. aldus meldt het K.N.P.
Paus Pius XI en paus Pius XII heb
ben weliswaar in het Vaticaan ver-
V^ünktjjk Het socialistische vak-
A F'bond in Frankrijk, de Force
flfHrière", heeft zich met grote meer-
kin uitgesproken tegen samenwer-
vng met het communistische vakver-
°°«d C.G.T.
Elke nieuwe lente brengt in ons goe
de Holland telkens maar weer een oud
geluid teweeg. Het oude geluid name
lijk, dat ruist rondom het verschijn
sel dat ..bollenzondag" heet. Gisteren
was het dan weer zover. Holland was
weer bioemenland. En elk jaar verba
zen wij er ons steeds maar over. dat
het lage land aan de zee dat toch,
dunkt ons, niet helemaal ten onrechte
als grauw bekend staat er altijd
maar weer in slaagt om zulk een poë
tische standing op te houden. Bloemen
en bloemrijke gedachten horen bij
Frankrijk of Italië, zo zou men zeg
gen, maar niet bij het land van Pot
gieter en van Willem Drees. Hoe kan
men zich vergissen.
Nu moet gezegd worden dat wij, hier
in Holland, onze bevoorrechte musi
sche positie weten uit te buiten en
vooral te propageren. Daarin zijn wij
meesters. Wij verkopen onze bulbs"
en onze „tulips from Amsterdam" al
zal 't ons 't leven kosten. W- zetten te
juister tijd onze als „Volendamse"
verklede meisjes met kransen en slin
gers van narcissen langs de wegen op
dat de buitenlandse toeristen terdege
zullen weten waar zij aan toe zijn. Wie
gisteren bijv. een autotocht van Haar
lem naar Leiden heeft gemaakt, zal
beseft hebben dat wij onze zaken we
ten te verkopen. En dan hoeven zij niet
eens in het vlak van de sleepboten of
de kaas te liggen. En dan gaan wij
niet alleen zelf ..naar de bollen",
maar wij slagen er ook in om de hal
ve wereld aaneen te krijgen.
De halve wereld was zaterdagna
middag overigens letterlijk vertegen
woordigd op een ontvangst die door de
Algemene Nederlandse Vereniging
voor Vreemdelingenverkeer en het ge
meentebestuur van Noordwijk geza
menlijk in Grand Hotel „Huis ter
Duin" was belegd en die gulle gast
vrijheid bood aan een honderdtal ver
tegenwoordigers van de buitenlandse
pers, radio en televisie". De binnen
landse pers was er trouwens ook. zo
als u uit deze regelen van uw die
naar bereids duidelijk zjjn geworden.
Welnu, het ging op deze ontvangst ook
weer bijzonder .bloemrijk" toe. Niet
alleen door toedoen van Noordwijks
burgemeester, mr. v. Berkel. die allen
in vier talen en in. voortreffelijke be
woordingen welkom heette, maar ook
door het joyeuze ingrijpen van de bur
gemeester van Lisse, mr. De Graaff,
tevens vicevoorzitter van het bestuur
van de „Keukenhof", die een geheel
nieuw soort tulp ten doop hield. Dat
wil zeggen: de geweldige vol oranje,
ietwat geel aangeslagen bloem werd
vastgehouden door haar „uitvinder",
de kweker D. J. Lefeber uit Lisse,
toen mr. De Graaff er enige champag
ne overheen goot en aankondigde dat
het verse gewas te eeuwigen dage
„United Nations" zou heten. En om
haar afdoende aan haar bestemming
te doen beantwoorden, werd vastge
steld dat cpecimina van deze nieuwe
bloem aan vrijwel alle vorstenhuizen
van ons werelddeel zouden worden
bezorgd met een bijpassend begelei
dend schrijven uiteraard. Een aantal
charmante K.L.M.-stewardessen wa
ren meteen ter plaatse aanwezig om
de desbetreffende dozen in ontvangst
te nemen. Dat zij een fraai boeket an
dere bloemen aangeboden kregen
vanwege hun „beauty and gra
ce" leek ons een juist gebaar te juis
ter plaatse gemaakt.
Enfin, het buitenland was weer eens
getuige geweest van onze Hollands
glorie. En men zal er den volke on
getwijfeld weer kond van gaan doen.
Maar toen wij even later dwars door
de bollenvelden naar huis reden,
meenden wjj waar te nemen, dat al
die narcissen en tulpen, zjj het mild,
stonden te grinneken.
Het Concertgebouworkest onder leiding
van Bernard Haitink, zoals het zaterdag
middag tijdens de herdenkingsbijeen
komst voor Eduard van Beinum het
Adagio uit Bruckners achtste symfonie
uitvoerde.
De vereniging van vogelbescherming
te 'c-Gravenhage is e(jn van de deel
neemsters aan een actie van het inter
nationaal comité voor vogelbescher
ming, tot inzameling van adhaesie-be-
tuigingen aan een protest tot de Ita
liaanse regering tegen de „vegelmoord
op grote schaal" in lialie.
Volgens opgave van de vereniging voor
vogelbescherming vallen nog steeds
honderdduizenden zangvogels, die be
stemd worden voor consumptie, ten
prooi_ aan de Italiaanse vogel.jagers.
Het internationaal comité voor vogel
bescherming heeft besloten hiertegen
bij de Italiaanse regering te proteste
ren, waartoe in de bij het comité aan
gesloten landen een actie georganiseerd
wordt om adhaesie-betuigingen in te
zamelen. Deze zullen te zjjner tijd aan
de Italiaanse regering worden toege
zonden.
scheidene huwelijken ingezegend,
maar alleen van naaste familieleden
of van leden van het Romeinse pa
triarchaat. Voor de verzoening tus
sen de Kerk en de Italiaanse staat in
1927 was zoiets uiteraard ondenk
baar. De laatste Paus die tot dusver
een' vorstelijk huwelijk heeft ingeze
gend is paus Pius IX geweest, die in
de periode dat koning Frans II van
Napels in Rome vertoefde, na in 1860
bij de hereniging van Italië uit zijn
koninkrijk te zijn verdreven, twee zus
ters van de koning in het huwelijk
verbond.
De Pauluskapel, waar het huwelijk
van de Belgische prins zal worden inge
zegend, is veel minder bekend dan de
Sixtijnse kapel, ofschoon zij daar vlak
bij is gelegen. Zij wordt eveneens be
treden vanuit de Koningszaal, die als
het ware de voorhal van beide kapel
len vormt, maar de Pauluskapel
maakt, ook vanuit artistiek oogpunt
veel minder belangrijk, geen deel uit
van de reeks Vaticaanse vertrekken, die
voor bezoekers van de Vaticaanse mu
sea toegankelijk zijn. In de Koningszaal
mondt ook de Koningstrap uit. Dit is de
trap waarlangs de Paus afdaalt als hij
in processie naar de S.int Pieter gaat.
Langs deze trap zal waarschijnlijk de
stoet het Vaticaan betreden en naar de
Pauluskapel gaan op de dag van het
huwelijk.
De administrateur van het ministerie
van oorlog heeft aan het Indonesische
persbureau „Aneta" meegedeeld, dat
het persbureau „Pla" vanaf vandaag
haar publicaties mag hervatten.
Op de Oude Straatweg tussen Dor
drecht en Moerdijk, ter hoogte van Dub
beldam. is zaterdag een uit Duisburg
afkomstige tankauto in de berm ge
raakt en vervolgens in de sloot gekan
teld. De vrachtauto was des nachts uit
Duitsland gekomen om bij de N.V. Olie
Import en Opslag bedrijf, gebroeders
Broere te Dordrecht 26.000 liter xylol
te laden. Op de terugweg moest de wa
gen uitwijken voor een tegenligger met
het gevoig, dat hij in de sloot terecht
kwam.
Onmiddellijk na het ongeval wer
den uitgebreide voorzorgsmaatrege
len genomen om een catastrofe te
voorkomen. De xylol liep n.I. lang
zaam uit de tankauto in de sloot. De
damp ervan is in hoge mate explo
sief, hjj is zwaarder dan lucht en
blijft dientengevolge hangen.
Het autoverkeer op dc Oude Straat
weg werd omgelegd. Gerookt mocht er
tot op flinke afstand van de wagen niet
worden en bromfietsen mochten alleen
met uitgeschakelde motor passeren. De
bewoners van een in de nabijheid gele
gen villa kregen de mededeling, dat zij
tot nader order geen vuur mochten ont
steken.
De Dordtse brandweer stationeerde
op de plaats van het ongeval twee
brandweerwagens. In de loop van de
middag werd de lading in een andere
tankauto overgebracht en was alle ge
vaar geweken.
Advertentie
'V.:;
a
De voorkamer van de heer
J. A. Licht in de rustige Hen
drik Staatslaan in het Eind-
hovense stadsdeel Woensel is
volgepakt met boeken, platen en
schilderstukken. Boeken over
Rembrandt, maar ook over schil
derkunst in het algemeen; repro-
dukties van werken van Rem
brandt, maar ook van b.v. Van
Gogh. De heer Licht heeft nog
geen tijd gehad om het allemaal
te bekijken, laat staan om alle
spontane gevers een bedankje te
sturen. In veel gevallen zal hij
dat niet eens kunnen: het meren
deel is naamloos verzonden of
bezorgd bij het Singermuseum
in Laren, waar de heer Licht
voor de TV-camera's zoveel
furore heeft gemaakt als Rem-
brandt-kenner, in de Vara-quiz
„Je neemt er wat van mee". Die
titel blijkt goed gekozen te zijn:
de laatste keer kon men een
wagen vol geschenken het po
dium oprijden; daarbij was o.o.
een groot, houten reliëf van „De
Nachtwacht".
De eenvoudige Eindhovennar
is erdoor overrompeld. Hoeveel
hij bij Philips werkt heeft hij
zelf geen televisie „ik heb
veel liefhebberijen", zegt hij ter
verklaring maar toen hij bij
zijn moeder de quiz eens zag,
kreeg hij zin om mee te doen. Hij gaf zich op met als specialisme Rem
brand!t" en enkele weken later kreeg hij al bezoek voor een test. Weer een
paar weken later stond hij voor het eerst voor de camera's. „Ik dacht, jongen
waar ben je aan begonnen", zegt de heer Licht, die gedacht had dat hij
nog diverse maanden zou hebben om zich voor te bereiden. ,.lk ben een
paar jaar geleden met Rembrandt begonnen, maar daar zit je niet dag
en nacht op". Maar de eerste drie vragen en 125 haalde hij met
glans, zodat hij nog dezelfde avond de tweede ronde nam. Daarbij miste
hij de eerste vraag, maar de twee volgende had hij goed, waardoor hij op
250 kwam. Op 11 april ging hij de derde ronde in; met zijn vrouw, zijn
18-jarige dochter, die voor verpleegster studeert, en zijn 11-jarige zoon
in de zaal en het jongste meisje van 7 in Eindhoven aan het toestel, miste
hij opnieuw de eerste vraag, maar ook deze keer haalde hij met de twee
volgende de eindstreep. Hij staat nu op 500 en heeft besloten, ook de
laatste ronde te riskeren. Dat is 2 mei; dan krijgt hij 1000 of.... f 75.
Het wordt dan wel erg spannend. ..Maar als ik het niet haal, vind ik het
geen ramp. Mijn grootste zorg was. dat ik de allereerste keer zou struikelen".
De heer Licht, die in 1915 in Apeldoorn geboren is, was 11 jaar toen zijn
vader naar Eindhoven trok otn bij Philips te gaan werken. Zelf werkt hij
daar sinds zijn 14-de jaar. Hij had al vroeg belangstelling voor de beeldende
kunst „maar ook goede reprodukties zijn te duur om zomaar aan te schaf
fen". Toen echter in 1957 de eerste cursus Openbaar Kunstbezit startte, was
hij er als de kippen bij. Een van de eerste stukken was er een van Rem
brandt: het boeide hem dusdanig, dat hij naar de Phitipsbibliotheek ging
om boeken over de grote schilder te raadplegen. Zo verwierf hij geleidelijk
zijn kennis over de Hollandse meester, waarbij hij al gauw merkte, dat de
geleerden het over heel wat dingen niet eens zijn en clat allerlei gegevens,
die het ene boek geeft, in het andere worden tegengesproken. Werken die
hier aan Rembrandt worden toegeschreven staan daar op naam van een
leerling; de jaartallen verschillen herhaaldelijk en het meest uiteenlopend
zijn de verklaringen. „De experts geven telkens'andere achtergronden, waar
Rembrandt zelf waarschijnlijk niet van geweten heeft", zegt hij nuchter
En dan laat hij ons „Rembrandt, schilderijen" van Bredius zien. dat hij van
de directeur van het Singermuseum heeft gekregen. Bij het merendeel van
de b30 afbeeldingen ligt een briefje met allerlei gegevens. Het boek stond
oorc in de bibliotheek, maar daar waren er 60 afbeeldingen uitgescheurd
Dc heer Licht heeft behalve boeken en reprodukties ook allerlei andere
presentjes gehad alles samen heeft hij de 1000 af ruimschoots binnen.
Ze vaneren van een vrijkaart voor het Mauritshuis tot een uitnodiging voor
een vlucht boven Amsterdam „en ik heb al hoogtevrees als ik op een
stoel staOok zijn er enkele geldbedragen binnengekomen om reizen te
viükcïi Hij is dan ook. vost van vlon. in zijn vokontic voor diverse musea
te gaan. Dan hoopt hij ook „De Nachtwacht" eens in het echt te zien.
Imp. Wilmerink Muller N.V., A'dam
De Newyorkse bladen hebben met
veel lof geschreven over de eerste voor
stelling van het Moskouse Bolsjoiballet
in de Verenigde Staten in de Metropoli
tan Opera.
De New York Times schreef: „Het
werk „Romeo en Julia" een ballet noe
men is een verkeerd beeld geven. Im
mers, het is in genen dele gelijk aan een
ballet zoals wij dat in dit deel van de
wereld kennen. Het zijn eerder aaneen
geschakelde grootse tableaux, drama
tisch, overvloeiend van levenslust, cho
reografische vondsten, mime en ontroe
ring. Oelanowa is een heerlijke kunste
nares. Rol en karakteropbouw zijn voor
haar kennelijk belangrijker dan het
dansen zelf. Men ziet geen beweging of
houding die niet leeft en aanspreekt".
De New York Herald Tribune stelde:
„Oelanowa maakt van elke beweging
eon gedicht in dansvorm. Haar gang
lijkt een thermometer van uiterlijke be
roeringen, achter haar versnelde pas
li"t een noodzaak, en als zij op de poin
tes gaat steeds moeiteloos, steeds met
plezier weet men dat zij in haar heel
eigen wereld vertoeft.
Het ballet zal vier weken in New
York optreden en vervolgens een korte
toernee Foor de VS maken.
17
Brigadier Dekkers vulpen trommelt heel zacht,
maar heel nadrukkelijk een ontevreden roffel op zijn
lessenaar. Pieter Pcrquin kent dat. „Ja, lucht je hart
dan maar, Dekker," zegt hij onwillig, „eer ben je
ioch niet tevreden". „Als u even had doorgedrukt,
inspecteur, had u zo'n mooie bekentenis gehad, als je
maar kunt verlangen," zegt hij somber. En hij denkt
hoe inspecteur Batenburg "lit zaakje zou hebben aan
gepakt. Hi", was niet gek op de „Baat" als mens,
maar als politicman, nee, daar kon dit jongmaatje
niet aan tippen.
„Jc gelooft dus, dat Stneenk de schuldige is, Dek
ker?" „Nou, ik zou zo zeggen, hij heeft ze alle drie."
„Alle drie?"
„Ja inspecteur. Een: het motief."
„Zijn gepasseerd :ijn? Maar Bastiaansse en
Scheers hadden ook een motief. En wie weet hoeveel
mensen meer, waarvan we nu nog niets afweten. Bo
vendien lijkt gepasseerd worden me een mager mo
tief
„Niet bij iemand, die ze niet alle vijf heeft," zegt
de brigadier beslist. „Er is er bij de griffier meer dan
een on de loop. Dat kunt u heel Sint Odiliënrode
vragen."
„Zo, weet heel Sint Odiliënrode dat?" zegt Per-
quin gerekt. „En nu twee, Dekker?"
„Het middel, inspecteur, het middel."
„Dat had die dokter ook. En als dat mevrouwtje
Smeenk dat zo gul met dat rommeltje omsprong,
mevrouw Bastiaansse iets meer heeft gegeven dan
zij zelf gelooft of mevrouw Bastiaansse neeft het eens
niet voor zichzelf gebruikt, dan.
Tja,geeft Dekker onwillig toe om er Jan triom
fantelijk op te laten volgen: „Maar drie, inspecteur,
drie, de gelegenheid, die had Smeenk dan toch
maar alleen".
„Dat zullen we pas kunnen zeggen, als we die
Kellner gesproken hebben en an nog niet eens
zeker. Van den Bronck \eeft een paar keer ge
danst en als de leden van het clubje elkaar dek
ken, kan iedereen...."
Een beetje mistroostig kijkt hij naar buiten waai
nier en daar een brandende lantaarn door het snel
vollende duister priemt.
Uil het verhoor van do spichtige kellner, die Van
den Bronck de fatale avond bediende, blijkt Per-
quin opnieuw hoe weinig populair de dode was....
De oude haas vertelt onder afkeurend hoofdschud
den, da' meneer Van den Bronck geen heer was.
O. nee helemaal niet. De inspecteur komt tot de
ontdekking dat dit afkeurend oordeel minder is ge
baseerd op het formaat ier fooien, ofschoon ook
deze aan de lage kant waren, dan wel op wat
de kellner omschrijft als „hondsheid" en „koeje-
neren"
„Een kellner, meneer, is ook een mens. Een kell
ner heeft ook maar één stel handen en voeten,
meneer. En", hij heft een magere vinger, „een
kellner heeft ook zjjn ponteneur, meneer. Een kell
ner is geen hond, nee, dat istic niet."
Ja, hij had dit clubje bediend. Hij was om half elf
in dienst gekomen. Wat ze gebruikt hadden?
Dc dames hadden zoete champagne gedronken,
mijnheer Bastiaansse en de dokter sec, mijnheer
Smeenk een fles Bourgogne en de kantonrechter dat
ratjetoe dat hij meestal dronk. Wat er allemaal
prec'es inzat, dat wist hij niet. Mijnheer Frans
mixte dat rommeltje altijd zelf voor mijnheer Van
den Bronck. Alles wat hij er van wist, was dat
er vermouth in ging en gin, de rest wou hij af
wezen.
„Vermouth." denkt Perquin, „dat zou kunnen ver
klaren dat hjj niets geproefd heeft."
„Dus u heeft, toen het gezelschap opstond, da
delijk de glazen weggenomen. Waarom deed u dat
zo vlug?"
„We zaten krap in het glaswerk. Het was erg
Tuk, ais u me begrijpt. En de brekage, nou. die
was verschrikkelijk. Als u nou nagaat, dai aan dat
tafeltje alleen al vier glazen....En het is geen rom
mel, ons glaswerk, mijnheer Frans is er erg op
dat alles, net glaswerk, het porcelein, het tafel
zilver prima is, als u me begrijpt. Natuurlijk ge
bruiken we met carnaval niet de beste glazen,
maar wat wij gebruiken :s toch ltija nog stukken
beter dan wat je op gewone dagen in de meeste
restaurants ziet, als u me begrijpt."
..De scherven? Waar zijn die gebleven
u- e »wi ïvinnsM'iicn Kim z,n
Weggegooid, meneer. Wie heeft er nou nog wat i kleine doses niet schadelijk voor ki
an scherven? Er waren woensdagmorgen twee gro-1 deren we], J Kl
kisten vol voor de vuilnisman. Wet is zonde voor
aan
te
God, zeg ik maar. goed goed zo te reneweren
.,'ioe.i je die glazen weghaalde, deed mijnheer
Van den Bronck toen weer een bestelling?"
.Ja hij bestelde weer een glas an datzelfde
goea.ie. Het verwonderde mij nog. omdat ik dacht,
dat ze allemaal weggingen, als u me begrijpt."
„Was mijnheer Van den Bronck al alleen, toen
je die bestelling bracht?"
„Ja, mijnheer Smeenk was net weggegaan. Hjj
liep nog bijna tegen me op. Die man is toch zo vre
selijk onhandig."
,,En tieeft mijnheer 7an den Bronck daarna nog
iets besteld?"
„Ja. een groot half uur later. Een kop zwarte
koffie. Hq voelde zich soezerig, zei ie."
„En is hij al die tijd alleen blijven zitten?"
..Es kijken. Voor zover ik me herinner wel. Niet
dat ze hem niet es aangesproken hebben. U weet
hoe dai is met carnaval. Maar dat was alles maar
in het voorbijgaan, als u me begrijpt. Een bakker,
een paar juffies, een aap, een soortement ridder
met een witte cape. Er kunnen er nog wel meer
geweest zjj'n. In zo'n drukte heb je geen tijd om
speciaal op een persoon te letten, als u me be
grijpt Ik heb hem helemaal niet zien weggaan
en de koffie heeft ie niet eens afgerekend."
„De koffie niet afgerekend? Was hij wel eens
meei zo vergeetachtig?"
De kellner fronst het voorhoofd, als iemand die
zwaarwichtige zaken van staat bepeinst.
In Rome is volgens het K.N.P. be
richt ontvangen van de dood van de
Oekrainse bisschop mgr. Czarneckyi,
die sedert 1931 belast was met de
zorg voor de katholieken van de Oe
krainse ritus in Wolhenië. Z;jn zetel was
gevestigd in Lwow (Lemberg), vroeger
gevestigd in Lwow (Lemberg) vroeger
Pools, thans Russisch gebied. Reeds
tijdens de Duitse bezetting werd hij van
zijn zetel verdreven. In april 1945 werd
hjj door de Russen gevangen genomen
en tegelijk met vjjf andere Oekrainse
bisschoppen te Kiev veroordeeld. Drie
van deze zes bisschoppen stierven in
het concentratiekamp. In 1956 kwam
mgr. Czarneckyi met mgr. Latysevskyi in
de Oekraine terug uit Siberië. Zij moch
ten hun ambt niet aanvaarden, doch
voorzagen in hun onderhoud als boe
renarbeider. In 1957 stierf mgr. Laty
sevskyi. Van de Oekrainse bisschoppén
is nu nog alleen de metropoliet mgr.
Slipyi over. die nog acht jaar concen
tratiekamp in Virkuta voor de boeg
heeft In 1954 werd bericht ontvangen,
dat mgr. Slipyi portier was in een zie
kenhuis te Kazakstan. Thans schjjnt hij
weer in Virkuta terug te zijn.
Drie Leidse jongetjes van zes, zeven
en acht jaar zijn zaterdag in allerijl
door de politie naar het Academisch
Ziekenhuis vervoerd toen bekend werd
dat zij giftige tabletjes in de mond
hadden gehad. Ze hadden in de Trans-
vaatbuurt een doosje gevonden, waarin
zich digitalis-tabletten bevonden, die
een middel zijn tegen hartslagader-ver-
nainving. Voor volwassenen zijn zij in
kin-
De resterende tabletjes werden ont
dekt door de moeder van een van de
jongens, die hen direct onder hode van
jongens, die hen direct onder hoede van
stuurde, waar men voor verder trans
port naar het ziekenhuis zorg droeg.
Hier kregen de kinderen nadat men
had vastgesteld waar de tabletten uit
bestonden een injectie met een te-
genmiddel. Het is allemaal goed afge
lopen. Voor geen van de drie heeft dit
avontuur schadeljjke gevolgen gehad.
Een onbekend gebleven indringer heeft
weinig plezier beleefd van een bezoek,
dat hij dezer dagen in de nachtelijke
uren aan de woning van de familie B.
in Grubbenvorst wilde brengen. Toen
hij op het dak van een aangrenzende
garage was geklommen, zakte hij
doorheen en kwam op een in de garage
staande auto terecht.
De bewoners van het huis, die op het
lawaai afgingen, ontdekten aanvankelijk
niets ongewoons. Eerst de volgende mor
gen zagen zij aan bloedsporen op de
ingedeukte auto en aan het gat in het
dak. wat er gebeurd moest zijn. De rijks-
uctiMlBCljfiipolitie heeft de zaak thans in onderzoek.
