W aarschuwend verslag Mag Victor Silvester in 1 Blokker komen of niet? Gerrit Uitspraak voor woensdag a.s. Minister Beel: Wachten op rapport van de S.E.R. Oosterhuis: Arbeiders hebben - recht op een loon ronde Hoge Autoriteit stelt invoer- beperking tot 17 min ton voor Feitelijke macht voor president SOEKARNO ontvouwt zijn plannen Schilderes je van 14 jaar 1 Muzikale twist voor rechtbank Uitbundig welkom voor Fidel Castro Boete bij overschrijding van toelaatbare produktie wders Zilveren mensenredder V B EXPOSITIE IN MONTREAL SÜÏÏÏ •LïTstr!""""L<« WOENSDAG 22 APRIL 1959 PAGINA 3 E.V.C. naar congres Joegoslavisch vak verbond Loonsverhoging en verkorting arbeidstijd In New York sanering van de kolenmarkt der K.S.G. Koningin bezoekt gala-voorstelling wet ivaHr^Ts. Willem van Seters Hoewel men het jongste verslag- van de president van de Neder- landsche Bsnk zeker geen slar— merend stuk mag noemen, zit het toch vol met waarschuwingen. Waarschu wingen tegen krampachtige loonsver- nogmgen, verstarrende prijzen slui pende inflatie, kapitaalgeimek' voo^ JZZr?n£en' JC" beknellende en eipohtiekte Euromarkt en zoveel andere moeilijkheden, die een land enk i Volbrengen van zijn economi- e slalom uit de weg moet blijven. mSS* v?r:sIa£ verschijnt op een mo- ent, dat een betrekkelijk korte ar intens beleefde recessie bezig over te gaan in een merkbare, „JLar arërwanend bekeken nieuwe expansie. Wij staan voor een nieuw k;,?1°miscb .begin met een nieuw ka- een nieuwe Tweede Kamer en, uteraard, een nieuw SER-advies. 'en we de tocht tot een beter ein- oe brengen dan de laatste keer toen tenslotte van regeringszijde erkend moest worden, dat wij „allemaal te optimistisch geweest waren"? Laten wi] het hopen. De kansen zijn er, want wat er ook nieuw moge zijn, de waarschuwingen voor de hindernissen zlJn grotendeels al oud. Ons land, zegt dr. Holtrop, staat tnans aan de vooravond van nieuwe Joonproblemen. Hij kan het weten, Sefen hij als kroonlid van de frK. .heeft deelgenomen aan de be sprekingen, die nu weldra zullen uit monden in een nieuw advies. Omdat mt zo is krijgen de woorden, die hij aan dit probleem wijdt, hoe sober Wa°i r?lin' een zeer betekenisvolle sip 3 'liwaarschuwt tegen de illu- ra G gestegen deviezenvoor raad en de oplevende conjunctuur ®™n, betekenen, dat de welvaart rtJli-u bfihhgrijk vergroot is. Dit j denkbeeld is onjuist, aangezien het- zich voor welvaart laat aan- •ïen slechts bestaat uit een verbe terde liquiditeit, een gevolg van het teruglopen van investeringen en voor- raadvormmg. Die liquiditeiten zullen wil dus straks weer nodig hebben ^oor onze werkgelegenheid, terwij] ae deviezenvoorraad wel groot hikt, doch in feite maar juist vol doende is om zijn doel de gerede omwisseling van eigen in vreemde valuta naar behoren te kunnen vervullen. Dr. Holtrop zegt, dat de loonverlangens, die op basis van de ze welvaartillusie gesteld worden, ,op oniuiste veronderstellingen v„™sten. Wij beluisteren hierin een aan socialistisch adres, waar Siad.e laatste maanden niet heeft Wraaktph °m Zlch juist van deze ge" onrw lf argumentatie te bedienen zii Hnf6t motto> dat de gulden, dank worden was. W06r spijkerhard ge' het SER-advies moeten waarcnif°m te zien in hoeverre de od anrtpUwmg van dr. Holtrop ook werkeevpr werknemers en op de se ideeën n^Va" toepassinK is' Groot" loonsvpvhp de ruimte, die voor de pre uuUUCn aar|wezig is, schijnt hebben wil in ,Ieder geval niet te aan te' 11™ 'ikt zelfs niet gewaagd helem= dat hij die ruimte hij dp niiet gevonden heeft en dat tiiPip gereehtvaardigdheid van ev; i- sWvL geleidelijke loonstijgingen slechts schijnt te baseren op de ge leidelijke stijging van de arbeidspro- duktiviteit, die in de voor ons lig gende periode te verwachten valt. Interessant is het verband, dat hij daarbij legt tussen de lonen en de PNizen. Vooropstellend, dat gestreefd wordt haar waardevast geld, althans naar eeh stabiel houden van de kosten van levensonderhoud, maakt hij een onderscheid naar de verwachtingen, die men van dit streven voor de verschillende goederen en diensten mag hebben, een onderscheid, dat onze lezers niet onbekend zal voor komen. Oplopende lonen, zo zegt hij, leiden onvermijdelijk tot een prijs stijging voor persoonlijke diensten en voor goederen en prestaties van on dernemingen welker produktiviteits- s'ijging belangrijk onder het gemid delde moet blijven. Zouden nu de on dernemingen, wier arbeidsprodukti- wteit wel belangrijk stijgt, niet tot Prijsverlagingen overgaan om zo de Prijsverhogingen der andere goede- ren te compenseren, dan komt er van Priisstabilisatie niets terecht. Het is dan onvermijdelijk, dat op de duur looneisen worden gesteld, die de na tionale middelen te boven gaan waar- hiee een inflatoire prijsbeweging in S?ng wordt gezet. Deze opmerking hikt ons volkomen juist. Zij is dat reeds ten opzichte van een geleide loonpolitiek zoals die, tot nu toe, in hoofdzaak werd gevoerd. Groter klem verkrijgt zij echter nu wij ver moedelijk naar een vrijere loonvor ming en werktijdverkorting zullen overgaan. Het principiële goed van een vrijere anbeidsvoorwaardenpolitiek is, dat de werknemers in de produktieve en goed renderende bedrijven niet in hun kansen worden geremd door de Pymiddelde en minder florissante be drijven. Voorzover die situatie vroe- Ser niet reeds werd voorkomen via v*erkapte loonsverhogingen en betere secundaire arbeidsvoorwaarden, zal 21 ch dat dan nu in alle openlijkheid en volgens bepaalde spelregels gaan voltrekken. Een van de gevaren, die men hierbij moet ontgaan, wordt nu gevormd door het probleem dat dr. Holtrop schetst. Naarmate immers meer ruimte in een goed renderende bedrijfstak of onderneming wordt bestemd voor loonsverhogingen, daalt de mogelijkheid voor het over gaan tot prijsverlagingen, die de kos ten van levensonderhoud drukken. Het niet te betwisten goed, dat de Werknemer in een zeer produktief bedrijf van die produktiviteit ook de vruchten plukt, dreigt dan bij een minder goede gang van zaken om te slaan in het evenmin te betwisten kwaad, dat de consument de dupe zal worden van het feit dat werkge ver en werknemer het wat al te goed met elkaar kunnen vinden. In een volgend artikel hopen wij op enige andere punten uit het verslag Van de Nederlandsche Bank terug te komen. Een delegatie van de E.V.C., bestaan de uit de heren B. Brandsen en H. Gort zak, zal op uitnodiging van het Joego slavisch vakverbond het congres daar van bijwonen, dat van 2328 april a.s. Ie Belgrado wordt gehouden. ^inHiiiiiiHHiiiiiHiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiniiimiiiiruiiiiiin^ijiimjHiiiiijiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiuimjiiHiiHiiiiimiiiujmiiiiiiiiiiiiiiiniHijiiiiiiiiiiiiiiuiiimiiiiiiiii,! in in li ii mi mum immuun ii ui in in Mn (Van een verslaggever) Ben Essing, de 25-jarige burgemees terszoon uit het Noordhollandse plaats ie Blokker, liefhebber van jazz en or ganiseren, laat het van mr. U. W. II. Stheeman, de president van de Am sterdamse rechtbank, afhangen of het befaamde dansorkest van Victor Silves ter naar zijn „festival" komt of niet. Ilit orkest, dat naar veler smaak aan gename muziek pleegt voort te bren gen, is de aanleiding geweest voor een hoeveelheid wanklanken, waarvan de echo gisteren weerklonk tijdens liet kor te geding voor de president van de Am sterdamse rechtbank. De Nederlandse toonkunstenaars Bond heeft, zoals wel- licht bekend, de Britse Unie van musici, de geadviseerd aan Victor Sil vester geen werkvergunning voor het Blokkerse jazz-feest te verstrekken. Daardoor zag Victor Silvester zich ge noodzaakt het gesloten contract te an nuleren. Ben F.ssing eist in kort ge- ding van de N.T.B. dat het afwijzend advies wordt gewijzigd in een „geen bezwaar", met een dwangsom van 10.000 gulden voor elke dag dat dit na gelaten wordt. Ondanks het toegespitste menings verschil tussen de N.T.B. en de jon ge organisator Ben Essing was er op het korte geding nog genoeg ruimte voor enige vermakelijke woordenwis selingen over en weer. De raadsman van Ben Essing. mr. C. Berkhouwer vertelde dat Victor Silvester een jaar mmmmmmmmimmmiimmiimmmmmmmim mmmmmmmimmmmmmimmmmmmmiimmimm of vijf geleden voor het laatst in ons land is opgetreden. „Dat was in Avi fauna, met meer succes voor het or kest dan voor Avifauna, zoals de pre sident zal weten." Mr. K. Jansma, de raadsman van de gedagvaarde N.T.B., vond dat de heer Essing eigenljjk maar beter niet op de komst, van het orkest kon hopen, gezien het lot van Avifauna. miimmimmimiimiimimmmiimi De heer Jansma stelde in zijn tegen- pleidooi vast dat de N.T.B. zich zorgen maakt over de werkloosheid in de kringen van musici. Deze werkloosheid overschrijdt de twintig percent. Van daar dat Nederlandse musici niet zo graag buitenlandse orkesten hier zien komen. Tegen de komst van het orkest van Victor Silvester had de N.T.B. ech ter vooral bezwaar omdat Lou van Rees als impresario opgetreden zou zijn. Hij behoort tot de „zwarte bemiddelaars die soms buitensporige vergoedingen voor hun bemiddeling vragen." De wet verbiedt arbeidsbemiddeling uit winst bejag. De amusementsmusici voelen zich zeer gegriefd omdat deze wettelij ke bepaling als een „dode letter" wordt behandeld. Als impresario staat Lou van Rees op de zwarte ljjst van de Brit se toonkunstenaarsunie. Lou van Rees zou zich voor dit geval echter verscho len hebben achter een stroman, Jean Mikkenïe, die niet door de Britse ban vloek getroffen is en Victor Silvester heeft benaderd. Maar ook de figuur van een tussenpersoon zou bjj de wet ver boden zijn. De vergunning die het rijks arbeidsbureau aan Jean Mikkenie heeft gegeven om een buitenlands orkest te contracteren,'is in strijd met de wet. Er speelde nog een kwestie bjj, waarop mr. Jansma slechts terloops zinspeelde. Engelse orkesten mogen slechts naar Nederland komen op basis van uitwisseling. De komst van Victor Silvester zou het Dutch Swing College in staat hebben gesteld een- contract voor Engeland af te sluiten. Het is me de uitwisseling wel, zei mr. Jansma, het contract van Silvester is een zaak van ver over de tienduizend gulden en dat van het Dutch Swing College slechts een van 5000 gulden. Tegen de gedachtengang van de N.T.B. had mr. Berkhouwer heel wal in te brengen. Hij verklaarde dat de N.T.B. strijd voert met het rijksarbeids bureau om een erkenning. Het rijksar beidsbureau heeft de heer Mikkenie vergunning gegeven zonder op het ad vies van de N.T.B. af te gaan, hetgeen de bond zeg-maar „ontevreden" ge maakt zou hebben. Wat de N.T.B. nu pleegt is, volgens de heer Berkhouwer, ongeoorloofde boycot, een poging om de nakoming van een afgesloten contract te verhinderen. Het rijksarbeidsbureau heeft, na alle argumenten van de N.T.B. gehoord te hebben, de vergun ning om het contract af te sluiten aan de heer Mikkenie verleend. Deze, en niet Lou van Hees, heeft bemiddeld. En als de N.T.B. de werkloosheid onder de amusementsmusici zou willen tegen gaan, kan de bond toch wel naar bete re middelen dan naar boycot grijpen. Geruchten als zou het N.V.V., waar van de N.T.B. een onderafdeling is, zich van deze maatregel gedistan- cieerd hebben, noemde mr. Jansma onwaar. Dat de katholieke en christe lijke bond van toonkunstenaars het met de maatregelen niet eens zouden U kent Gerrit natuurlijk niet. Maar dat is dan reuze jammer, want hij heeft des tijds nog Nurmi op zijn schouder geklopt. Dat was in 1928 toen het zo geviel, dat in Amsterdam de Olym pische Spelen werden ge houden en dat de goede God het verder zo had ge arrangeerd dat Gerrit, tot dusver nachtwaker, dagwaker werd in het hoofdstedelijke stadion. En toen ge beurde het (lus dat Nurmi, zij het hele maal „afgepeigerd" na de Marathon loop, het stadion kwam binnenwanke- len en dat Gerrit hem, achteloos maar nochtans om hem noreel te steunen een schouderklopje had gegeven. Ik ontmoet Gerrit wel eens in mijn stamcafé en daar zit hij dan met een alpinopet op verschrikkelijke shag uit een stinkend pijpje te roken. Denkend aan Nurmi. En aan de Olympische Spelen van 1928. Nii na 31 jaar is Gerrit een zwijgzaam man geworden, tevreden met de oude glorie van des tijds. Maar hij weet ondanks alles om de drommel wel' zijn plaats. Die is op een bepaalde stoel ergens in het inwendige van het café, waar hij on der de afkeurende blik van de waard voorzichtig nipt van een meestal wel aangeboden glaasje bier. Soms echter vergeet Gerrit zichzelf: misschien is hem dan net iets te veel aangeboden. In ieder geval scheurt hij zich op zo'n moment los van zijn zetel en gaat hij een gast zitten om te ver tellen van Nurmi. Laatst was ik aan de beurt. En juist was Gerrit doende mij uit te leggen dat Nurmi „wit als een lijk en hijgend als een os" het stadion binnenviel, toen "e deur van het café werd opengebroken. Op de drempel stond een bijzonder bedrij vige man met een keurige „Eden-hat" op een dubbele aktentas in de hand. ..Een lauwe borrel", riep hij op be velende toon; cn de waard snelde on derdanig toe. „Nou mot ik weg", fluisterde Gerrit mij jachtig toe, „dit is zijn plaats". En hij schreed behoedzaam naar de voor hem bestemde wankele stoel. De handelsreiziger liet zich in het volle gewicht van zijn belangrijkheid tegen over mij neer. Maar van de verte uit wierp Gerrit mij een knipoog toe. Ik gaf hem er een i terug. En op dat moment wisten wij het samen: die vent had Nurmi niet eens es ook maar ooit gezien. (Van onze parlementaire redactie) Minister Beel heeft gisteren in de Eer ste Kamer geen uitsluitsel gege ven over kwesties als loonsverhoging en arbeidstijdverkorting, die de belang rijkste onderwerpen waren in het debat over de begroting van sociale zaken. De bewindsman verwees naar het ko mende rapport van de SER die zich de Jaatste maanden uitvoerig heeft be raden over de „ruimte" in de nationale economie en de wijze waarop deze ruimte kan worden benut. Het begrotingsdebat leverde dan ook Premier Fidel Castro van Cuba, die op het ogenblik een reis door de Ver enigde Staten maakt, heeft een geest driftige ontvangst bii zijn aankomst uit Washington in New York moeten door staan, aldus meldt Reuter. Enthousias te bewonderaars tilden hem bij het sta tion op de schouders en in de straten trachtten duizenden een glimp op te vangen van de man die Cuba's dictator na jarenlange guerilla in de bergen wist te verdrijven. De politie had een tip gekregen dat zich in de menigte een man met een revolver bevond en wist inderdaad een gewapende en ge baarde Cubaan te arresteren. Twee uur later moest men de man vrijlaten: het was Castro's commandant van de pa leiswacht. Ben Essing en verloofde op weg naar de zittingzaal. zijn, was voor hem geen punt van discussie omdat de N.T.B. veruit de grootste en meest representatieve bond is. Ben Essing, met vader en verloofde in de rechtszaal aantvezig, organiseert zijn gedurfde „festivals" voor liefdadige doeleinden. Dat hij nu met het gehele apparaat van de amusementsbusiness in botsing is gekomen, heeft zijn animo niet: aangetast. Zoals hij na de zitting verklaarde, wacht hij vol vertrouwen op de uitspraak die de president nog voor volgende week woensdag zal ge ven. Hij heeft Victor Silvester nog even aan de telefoon gehad. Die verzekerde hem dat hü zeker met het orkest zal komen als de president van de recht bank de N.T.B. ongelijk zal geven. En komt Silvester niet, och, dan zijn er nog zoveel andere orkesten waarmee hij in zijn Blokker voor de dag kan komen. Hij heeft reeds het Duitse orkest van Kurt Edelhagen benaderd en het Ame rikaanse van Lionel Hampton (een van de weinige musici die de eer genieten aan de hand van de politie het Amster damse Concertgebouw te hebben verla ten). Zqn feest gaat toch door. Advertentie Uit de beste koffiebonen! normaal - coffeïnevrij - espresso^ slechts een aantal verklaringen op van de heren Middelhuis (KVP|, Ocsterhuis (PvdA) en van prof. Witteveen (VVD). De heer Middelhuis was verheugd over de erkenning, die de minister in de stukken had uitgesproken, „dat de ontwikkeling in de richting van een ar beidstijdverkorting gaat". De heer Oos terbuis meende, dat de arbeiders recht hebben op een loonronde „om de beste dingsbeperking ongedaan te maken". Prof. Witteveen waarschuwde, dat er nog vele andere wensen op sociaal-eco nomisch gebied zjjn en dat men dus erg voorzichtig zal moeten zijn met het stellen van eisen. Tijdens het verdere debat verklaar de minister Beel nog op een vraag van de heer Middelhuis, dat hij liever met de ongevallenwetten in de her ziening van de invaliditeitswet wilde betrekken, omdat dan onvermijdelijk vertraging zou ontstaan. Com binatie van ziektewet. ongeval lenwetten en invaliditeitswet wilde hij liever uitstellen totdat een ontwerp voor een algemene arbeidsonge schiktheidswet op stapel kan worden gezet. Advertentie Advertentie Met zorg bereid! Hesc/VFi normaal - coffeïnevrij - espresso President Soekarno van Indonesië heeft vandaag in een uitvoerige politie ke redevoering in de grondwetgevende vergadering gevraagd terug te keren tot de revolutionaire grondwet van 1945 die het presidentschap met feitelijke macht bëkleedde, aldus bericht Reuter. HÜ pleitte voor een nieuw presidentieel kabinet dat vü' jaar aan het bewind zal blijven en het land „zonder inmen- ging of oppositie zoals bij het stelsel van de liberale democratie, zal rege ren." Hij legde er de nadruk op dat zijn geleide democratie geen dictatuur is. Hij deed echter een beroep op de Indonesische bevolking liberalisme en kapitalisme zoveel mogelijk te verwer pen en zei, dat deze stelsels vervan gen moeten worden door geleide de mocratie en socialisme. „Op alle terreinen gaan wij steeds achteruit", aldus de president, die pleit te voor een radicale en revolutionaire herziening van de staatsinstellingen ten einde een stabieleregering te vesti gen en de economische positie te ver sterken. Waarnemers in Djakarta zjjn van me ning dat het plan 'dat, naar men ver wacht, zal worden aanvaard, een ernsti ge slag voor de machtige communisti sche partij za' zijn en de groeiende macht van het leger ten goede zal ko men. Onder de geleide democratie zal de macht van de communisten evenals die van de andere partijen verminde ren door het opnemen van functionele groepen in het parlement. De waarne mers zeiden dat het leger een sleutel positie zou innemen bij het organise ren van een nationaal front dat lijsten van de vertegenwoordigers der verschil lende maatschappelijke groeperingen zou kiezen. De Hoge Autoriteit van de KSG heeft aan de zes regeringen van de KSG-lan- den haar voorstellen doen toekomen met het oog op de sanering van de ge meenschappelijke kolenmarkt. Volgens het voorstel van de Hoge Autoriteit zal de invoer var kolen worden beperkt tot ongeveer 11 miljoen ton in 1959. Dit „invoercontingent" zou als volgt over de bij de gemeenschap aangesloten landen worden verdeeld: West Duits land 4.850.000 ton (in 1958 werd inge voerd 12.887.000 ton). Frankrijk 2.775.000 ton (4.893.000 ton), Italië 6.050.000 ton (7.538.0001. de Belgisch-Luxemburgse Unie-1.065.000 ton (2.319.000 ton) en Ne derland 2.660.000 ton (4 miljoen ton). Zonodig zou het invoercontingent van Italië kunnen worden verhoogd indien dc bijzondere situatie in dit land zulks noodzakelijk zou maken. Wat de produktie betreft heeft de Hoge Autoriteit voorzien in het vast stellen van een boete voor elk over schrijden van een rekenkundig gemid delde tussen de kolenproduktie en de kolenafzet in 1958. Voor elke overschrij ding van het referentiecijfer met 1 pro cent zal een boete van 1 dollar per ton worden opgelegd aan de betrokken mijn tot een maximum van 5 procent. De gelden die op grond van die boete wor den ontvangen zullen besteed worden aan de sanering der minder renderende mijnen. Om de speciale moeilijkheden van de Belgische kolenindustrie te verhelpen is de Hoge Autoriteit anderzijds voor nemens aan de zes regeringen voor te stellen'aan België vergunning te ver lenen aan zijn mijnen zekere toelagen te verlenen, waardoor deze hun ver koopprijzen zullen kunnen afstemmen op die van hun concurrenten. Die toe lagen zullen gevoegd worden bij de structurele toelagen die door de Belgi sche regering worden uitbetaald met het doel de kolenindustrie te saneren. Te Luxemburg wordt vernomen, dat op verzoek van de Duitse regering de zes ministers van economische zaken voor het einde van de week een gedach. tenwisselmg zullen hebben met de voor zitter en de ondervoorzitters van de Hoge Autoriteit te Parijs. Die gedach- i.^W1-SSu!lng za' Kewijd zijn aan een overzicht van de problemen die rijzen v i met ket saneringsprogram v:a" df kolenmarkt, waarin de Hoge Autoriteit heeft voorzien. zal door een voldoende meerderheid moeten goedgekeurd wor- SM.*» volgende bijeenkomst van de speende raad der ministers van de KSG op 4 mei te Luxemburg. H. M. Koningin Juliana is voornemens hedenavond in de Stadsschouwburg te Utrecht de galavoorstelling bij te wo nen van het toneelstuk „De wonder- af'Je schoenlappersvrouw", welk stuk wordt opgevoerd ter gelegenheid ™,et twaalfde lüstrum van de Vrouwelijke Studenten emging. Chief Whip Ver- In een zaal van het restaurant Helene de Chaplain in Montreal wordt op het ogenblik een tentoonstelling gehouden van werken van de schilderes Michele Bastin, een Belgische van geboorte, pas 14 jaar oud. Zij schildert twee surrealistische doeken per dag en beeldhouwt tussentijds. Michele, die acht jaar geleden met haar ouders uit België naar Canada kwam en kort geleden de Canadese nationaliteit verwierf, is een leerlinge van een Frans-talig meisjesgymnasium. Zij heeft met kwasten gewerkt sinds ze een dreumes van enkele jaren was. Haar favoriete schilders zijn Picasso, Botticelli en Dufy, maar beïnvloed door een van deze voelt ze zich niet. „In mijn schilderijen leg ik mijzelf," zegt ze Michele vindt het maken van een of twee schilderijen per dag helemaal geen karweien hoopt het tot haar beroep te maken al heeft ze tot nu toe kunstscholen alleen nog maar van buiten gezien. Haar eerste openbare expositie bevat veertig van haar doeken, geprijsd van 50 tot 150 Canadese dollars. -X, ^S fen fraaie opname van prinsesIrene, die als amazone deelnam aan de intocht der reünisten van de Utrechtse Vrouwelijke Studentenvereniging Be zee kookte en water zagen we niet meer. Het was alleen maar schuim, dat ons om de oren vloog. Als een onderzeeër zijn we er naar toe gekropen en terwijl we zware stukken water over onze bast kregen, hebben we een lijntje overge- schoten. Maar toen begon het gedonder pas. Zo vertelt Willem van Seters roodharig, 190 pond zwaar en Steüendammer van geboorte wanneer hij met zijn redding boot President Jan Leis terug gekomen is uit de hel van een door de noord-wester storm op gejaagde zee. De journalisten hangen dan aan zijn lippen want wat Seters vertelt, kan „zo naar de zetterij". In zijn woning aan de Berg hoven in Hoek van Holland hebben we hem gisteren opge zocht, want de man die rond 400 schipbreukelingen veilig vaar de wal bracht en in bar en boos weer tientallen zeelie den van hun gebroken schepen „plukte", is op 1 mei 25 jaar in dienst van de Kon. Zuid-Hol- landsche Maatschappij tot het redden van schipbreukelingen. Willem van Seters' school uias de zee. Zijn vader was in Stel lendam een visserman, maar ook hij ging de zee op als er een schip in nood was. Zijn zoon Willem nam hij op diens elfde jaar aan boord. Hij leerde hemhoe je aan de branding kunt zien, waar de grond om hoog loopt, waar zich een smalle vaargeul bevindt en hij liet hem kennis uiaken met alle grillen van het water voor onze kust. WiihJhtTiJn r}°9 visser> toen hij al met de reddingboot Koningin Wilhelmtna meeging als opstapper, later als tweede machinist. Totdat hij tï HÜ Vhn Ae 3ChlPPer het aanzoek kreeg, om reserve-schipper te worden. Hij heeft nachten wakker gelegen voordat hij „ja" zei want het betekende dat hij van zijn vissersboot moest afstappen. Toen de XTnUaLF UU Ter beter was' werd hV eerste machinist op de Stellendamse reddingboot en in die functie beleefde hij zijn zwaarste redding. Het gebeurde op 18 februari 1952. De Merope was op de Maas vlakte gelopen en de sleepboten Ganges en Witte Zee waren ter assistentie uitgevaren. Hun trossen knapten echter en raakten in de schroeven en even later waren er drie schepen in nood. Het werd een urenlange strijd maar uiteindelijk kregen ze de mensen er af. Bij deze redding veHonr'dè en sfn2 die" %tl2n\i% hft pfalujelandemond van de Waleden allefn maar verlaten met zijn reddingboot, want een schipper moet 0T-L vost blijven Hij is al heel wat keren het gat uitgevaren, vow Z Smnier de Gatt, de Annam en de Artemis bijvoorbeeld. Nooit heefr ha nonnr-rm wanneer zijn hulp nodig was. want m zeat hii JK J?eaarfedd> moet je er mee uitscheiden, anders ga je fouten maken die l^ens^koden" Als hij tegen golven en wind knokt volgt ziin vrouw ril

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1959 | | pagina 3