Mr. Kruis: Schiphol
raakt achterop
NESCAFE EN KLM LANCEREN
DE PRIJSVRAAG VAN HET JAAR!
Doe mee-en win een vliegtrip-voor-twee naar Brazilië!
N
Moordenaar van Kalmthout
ter dood veroordeeld
Maar vonnis wordt niet voltrokken
Symbolische executie" op een
Antwerps plein
Nylonworst voer over Noordzee
Technische vorderingen maar
nog economische onzekerheid
m«Hf/
Ken je die mop van
M
17
K.L.M. maakt studie van mogelijk
heden op Zestienhoven
Gezond pleidooi
voor „nutteloos
nietsdoen
DAG VAN VERSCHRIKKELIJKE PATHETIEK
NIET GESCHIKT VOOR OLIE VERVOER P
Statuut van het
Koninkrijk
Juni.... hagel in Duitsland
DONDERDAG 11 JUNI 1959
PAGWA 5
CONGRES „NIJVERHEID EN HANDEL"
Pater Van Straaten
naar Amerika
M:
Nog dit jaar wijziging?
Executie Starkweather
weer uitgesteld
Paul Robeson in Praag
Zijn gehele leven
slechts een nummer
in de gevangenis
Vlieger nu
desertie gezoeht
wegens
Monnikendam's Mis
voor Cincinnati
Ned. Handel Mij. leent
Suriname zes miljoen
ABHS1 N
Max Tailleur
(Van onze correspondent)
Op het congres van dc Ned. Maat
schappij voor Nijverheid en Handel in
Zwolle heelt mr. H. J. Kruis, die de
K.L.M. in de door die maatschappij
ingestelde commissie „Verkeer in Ne
derland" vertegenwoordigde, gisteren
te kennen gegeven, dat Schiphol zo snel
en zo goed mogelijk verbeterd dient te
worden, wil Nederland zich niet de
kwalijke reputatie van „achtertuin van
Europa" op de hals halen. De ontwik
keling van de luchthavens van Brussel
en Kopenhagen is sinds 1955 veel groter
geweest dan die van Schiphol, terwijl
ook het vervoer van personen en goe
deren op die vliegvelden percentsgewijs
harder is gegroeid.
Mr. Kruis wees voorts op het schro
melijk tekort aan hotelruimte, dat o.a.
de K.L.M. en de grote scheepvaart
maatschappijen voor grote moeilijkhe
den stelt. De Hilton-plannen achtte hij
een stap in de goede richting en een
stimulans voor het Nederlandse hotel
wezen. Daarom zag hij ook geen be
zwaar in de overheidsgarantie, hoewel
hjj meende, dat ook andere steun mo
gelijk zou zijn geweest.
Op pen opmerking uit de zaal als zou
de K.L.M. de luchthaven Zestienhoven
hjj Rotterdam boycotten, reageerde de
heer Kruis, dat zulks niet het geval is.
Twee. grote, vliegvelden op betrekkelijk
korte afstand vond hij evenwel niet
verantwoord. Hjj zeidc echter wel, dat
de K.L.M. zich ernstig beraadt over de
vraag of zij Rotterdam niet nauwer bij
het luchtvaartverkeer van de K.L.M.
kan betrekken.
Namens de Nederlandse hotellerie be
tuigde de heer .7. G. Meijer, voorzitter
van Horecaf, zijn spijt over het feit,
dat deze organisatie buiten de Hilton-
plannen is gehouden. Hjj richtte hier
over een ernstig verwijt aan de rege
ring en de directeur-generaal van de
middenstand. Het Nederlandse hotel
wezen heeft herhaaldelijk om steun
verzocht, doch tevergeefs. „Wij willen
bouwen er liggen zeker nog dertig
ontwerpen gereed." zo zei hij. „als er
maar een redelijke ondergrond komt."
Hij liet zich verder ontvallen, dat de
Nederlandse hotellerie met dezelfde
ovprheidsgarantie achler zich als de
Hilton-plannen. vijf eigen hotels die
aan de hoogste voorwaarden voldoen,
zou kunnen bouwen.
Verkeer en welvaart
De voorzitter van deze commissie
„Verkeer cn welvaart", ir. H. Vis,
bield een inleiding op het rapport van
deze commissie. Hij zei dat het verkeer
ons land boven bet hoofd dreigt te
groeien, omdat de verkeersvoorzienin-
gen geen gelijke tred houden met de
snelle economische ontwikkeling. De
commissie is van oordeel, dat een ver
dere industrialisatie van Nederland
niet denkbaar is indien de benarde
verkeersmogelijkheden een verdere
ontplooiing zouden tegenhouden.
De te treffen maatregelen, welke zij
aanbeveelt en waarmee de vergade
ring veelal instemde, behelzen onder
meer het volgende: Vóór 1970 moet
men tenminste 450 kilometer rijksweg
als driestrookweg met een minimum
rijbaanbreedte van drie en een halve
rneter uitvoeren.
Voor een doeltreffende opstelling cn
uitvoering van het bouwprogramma
zou men een coördinerend orgaan, sa
mengesteld uit vertegenwoordigers van
de opdrachtgevers en aangevuld met
vertegenwoordigers uit het bedrijfsle
ven, moeten instellen. Deze raad zoti
een urgentieprogramma moeten ont
werpen en een autonoom wegenfonds
onder zijn beheer krijgen, terwijl hij
zelfstandig wegenbouwleningen moet
kunnen uitschrijven.
De spoorwegoutillage vooral in het
Westen van het land dient een uit
breiding te krjjgen met bijvoorbeeld
geheel nieuwe lijnen. De P.T.T.-dien-
sten vragen verdere mechanisering en
automatisering, de postchèque- en giro
dienst een electronische werkwijze.
Voor het verkeer in de binnensteden
geeft men geen oplossing. Wel acht
men een strak vasthouden aan de his
torie minder gewenst. De commissie
hepleit een verruiming van de parkeer
gelegenheid in de nieuwe wijken en het
nemen van proeven met parkeerschjj-
■lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Mevrouw mr. Chr. de Buyterrde
Zeeuw, lid van gedeputeerde staten
van Zuid-Bolland heeft in een toe
spraak voor de stichting „Bevorde
ring Hygiënische Gewoonten" in
de Haagse Dierentuin gezegd dat de
moderne mens een slaaf van zijn
agenda en levenspatroon is. Hij kent
geen rust meer. Zelfs in vrije tijd cn
vakantie neigt hij steeds meer naar
een gejaagde eenzijdigheid. Een uur
nutteloos nietsdoen is hem een gru
wel. Hij moet altijd Jets" doen. Het
is voor het lichamelijk cn geestelijk
welzijn echter nuttig en nodig, dat
men vrije tijd en vakantie besteedt
aan „het opbouvren van wat verlo
ren ging", het re-creëren. Daarom
zijn inspannende en ovcrvulde vrije
en vakantiedagen bepaald niet. gun
stig voor herstel van. lichamelijk en
geestelijk evenwicht. De grote een
zijdigheid van. welhaast ieder beroep
en iedere werkkring vergt in het
belang van de gezondheid, tegenwicht
in recreatie, liefst in de vrije natuur,
in parken cn in groene stadsranden.
De kunst van het „nutteloze niets
doen" moet hervonden en onderwe
zen worden, aldus mevrouw De
Ruyter. Indien daarmee op de lagere
scholen een begin wordt gemaakt
leggen we een goede basis voor een
Psychisch gezond geslacht.
ven. Dit zullen evenwel lapmiddelen
blijven.
De Maatschappij benoemde tot ere
leden de heren ir. Ingen Housz, oud
voorzitter van de directie van de N.V.
Kon. Ned. Hoogoven en Staalfabrieken
te IJmuiden en ir. Den Hollander, oud
president-directeur van de Nederlandse
Spoorwegen. Tot. lid van het hoofdbe
stuur van de Maatschappij werd be
noemd drs. E. H. van der Beugel, oud
staatssecretaris van Buitenlandse Za
ken en thans lid van de directie van
de K.L.M.
Gisteravond opende de voorzitter, mr.
A. E. C. de Groot van Embden, in
het Hopmanshuis een expositie „Nij
verheid en handel in beeld".
Advertentie
Vliegtrip-Tip voor de vrienden van Nescafé. In alle passagiersvliegtuigen van de KLM en
straks óók op de nieuwe DC-8, is natuurlijk als enige instant-coffee Nescafé verkrijgbaar.
J
Pater Werenfried van Straaten, leider
van de bouworde en stichter van Oost-
priesterhulp, is woensdagmiddag in
Antwerpen naar dc Verenigde Staten
scheep gegaan. Hij zal in verschillende
Amerikaanse steden met de kerkelijke
autoriteiten voorbereidende besprekin
gen voeren over een grote bedelreis.
Deze zal hij vermoedelijk houden in
oktober en november.
n. V
I -A
De omgeving van Freinsheim in West-Duitsland is geteisterd door zulke hevige
hagelbuien, dat de wingerds in de wijngaarden om die stad vrijwel geen bladeren
meer hebben; gevreesd moet dan ook worden, dat de wijnoogst in dit gebied nu
geheel zal mislukken. Ook de fruittelers vrezen het ergste, gezien hun vernielde
fruitbomen. Een wijngaard met kale wingerds en bedekt door hagel, wel een
erg winterse indruk voor de tijd van het jaar!
Aan de massa-moordenaar Charles
Starkweather is gisteren opnieuw uitstel
van executie verleend en wel door de
toegevoegd rechter Charles F. Whitta-
ker van het Opperste Gerechtshof der
Verenigde Staten, aldus meldt U.P.I.
(Van een verslaggever)
De Engelse fabrikant van de worstvormige nylon olietanks had geen uit
nodigingen verstuurd, toen zijn produkt eind vorige maand de eerste zeereis
ondernam van Biilengham naar Vlissingen.
De fabrikant had liever geen journalisten in de omgeving van zijn worst
op deze reis. Hij herinnerde zich maar al te goed die proefneming op de
Middellandse Zee, waarbij hij wel de Italiaanse pers had geïnviteerd. De
volgende dag kon hij in alle dagbladen, die op dit schiereiland verschijnen,
in de meest bloemrijke bewoordingen lezen, hoe zijn nylon tank uiteen-
scheurde en hoe de olie driftig naar buiten gulpte.
De man had dit keer rustig uitnodigingen kunnen versturen. Zijn vinding
geladen met veertig ton vloeibare koolwaterstoffen hield het gedurende de
260 zeemijlen die „de worst" met een snelheid van zeven knopen achter een
sleepboot aflegde.
'DlliiiiiiiiiiiiiiiBiiiiiiiiiiiiiitMiiillliiiiililliiillltllllllllflIIIIIIII
De Amerikaanse negerzanger Paul
Robeson is in Praag gearriveerd om
°P de laatste dag van het congres van
Socialistische cultuur op te treden, zo
bieldt radio-Praag. Robeson werd op
^®t vliegveld begroet door de Tsjechi
sche minister van onderwijs, Frantisek
^ahuda.
De fabrikant nam echter het zekere
voor het onzekere en stuurde na alloop
van deze proeftocht een perscommuni
qué, waarin hij verslag uitbrengt van
de operatie. Hjj zegt dat er op de vrij
ruwe zee met korte steile zeeën van
drie meter geen problemen van belang
zijn geweest. De olieworst liet zich ge
willig slepen zonder te slingeren, te
stampen en klaarblijkelijk ook zonder
te scheurenhetgeen, gezien het
Italiaanse avontuur, een grote vooruit
gang is. De meeste technische proble
men zijn overwonnen, wordt er ge
zegd.
De olieworst van nylon of plastic is
reeds een jaar of drie in het nieuws.
Het idee ontstond tijdens de Suez-crisis
als een mogelijk middel voor het ver
hogen van de nuttige lading van vracht
schepen en tankers. De bedoeling was
deze worsten eenvoudig achter deze
schepen aan te hangen. Later droomde
men van een zelfstandig bestaan van
deze worsten. Men zag al trossen ach
ter een sleepboot hangen. Olievervoer
in het groot legen lage kosten. Het
tekort aan tankers was in die dagen
de grote stimulans voor de ingenieurs.
Thans echter, nu vrij grote tankers
zijn opgelegd, blijken de plannen nog
te leven.
Verschillende bedrijven ter wereld
zijn aan dit project bezig. In Duitsland
nam men tamelijk géslaagde proeven
op de Elbe met een worst voor de
binnenvaart, maar de Engelse maat
schappij, die naar Vlissingen voer, de,
Dracone Developments Ltd, houdt het
bij de zeevaart.
Bijzondere interesse
Technisch heeft men thans goede
vorderingen gemaakt en nu is het ogen
blik aangebroken, waarop men de eco
nomische bruikbaarheid van het pro
dukt zal moeten meten. De grote olie
maatschappijen zien er, om welke re
den dan ook, weinig in, maar een we
reldmaatschappij als de Imperial Che
mical Industries toont zich bijzonder
geïnteresseerd. Deze onderneming, op
zoek naar economische vervoersmelho-
den voor haar produkten lichter clan
water, meent, dat de meeste van haar
vloeistoffen geschikt zijn voor het ver
voer met de Dracone-worst.
Wellicht dat de I.C.I. eens zijn pro
dukten aan worsten zal toevertrouwen,
maar in de oJievaart zien we voorlopig
geen toekomst voor de worsten.
De bedrijfszekerheid blijft wat du
bieus. Hoewel de Dracone Ltd zegt,
dat haar worst zeer slijtvast en weer-
bestendig is, moet zo'n nylon ballon
eerst eens over de oceaan of door de
Golf van Biscaye heen, voordat wij on
voorwaardelijk in haar deugdelijkheid
geloven. Een ta nicer trotseert alle
weersomstandigheden, maar voor zo'n
worst lijkt ons een vluchthaven de
meest aangewezen plaats bij ruw weer.
Dat kost tijd en tijd is geld in de
scheepvaart.
Dat normale vrachtschepen met der
gelijke nylonballons achter zich aan
op sjouw zouden gaan, is voor ons nog
geen realistisch toekomstbeeld.
Vervolgeqs zal de hoeveelheid olie
welke men per worst vervoeren kan,
gering zijn. Veertig ton ging er met
de Dracone over de Noordzee, een be
lachelijk kleine hoeveelheid, gezien de
tonnage van een moderne, niet eens
grote tanker van 35.000 ton. In de olie
havens zal men een dergelijke hoeveel
heid vast niet juichend binnenhalen. In
dit op tempo ingesteld bedrijf is veertig
ton nauwelijks lossing waard.
Aparte outillage
Tenslotte eisen vele oliën een aparte
outillage. In tankers zijn uitvoerige
Eenmaal, leeg kan de olicballon worden opgerold. Men stelt zich voor, dat een
vrachtvaarder de worst, in opgerolde toestand aan boord kan nemen, waardoor
weinig dekruimte vtrloren zal gaan.
(Van onze speciale verslaggever)
Aan het einde van de dramatische derde, cn laatste, zittingsdag in het
proces tegen de moordenaar van Kalmthout voor het Hof van Assisen te
Antwerpen, werden de jury met grote nadruk deze twee vragen ter beant
woording voorgelegd:
1. Is beschuldigde hieraan schuldig, dat hij te Kalmthout op 10 juni 1958
„vrijwillig en met het oogmerk van te doden" een aanslag heeft gepleegd op
Maria Vansteensel?,
2. Werd de doodslag met voorbedachten rade gepleegd?
Dc gezworenen trokken zich terug in dc raadkamer; voor de gesloten
deuren daarvan stelden zich twee Rijkswachten op. De twaalf mannen moes
ten hun beslissing in volstrekte afzondering in het diepste geheim nemen.
Zelfs de voorzitter van het Hof zou hen niet benaderen, dan op het verzoek
van hun „hoofdman". Meerderheid van stemmen zou beslissen over het lot
van de beschuldigde. Bij het staken van de stemmen zou de uitslag in het
voordcel van de beschuldigde worden geïnterpreteerd. De jury had precies
een half uur nodig om tot een besluit te komen. Daarna betraden de ge
zworenen weer de zaal en ten overstaan van het Hof zei de „hoofdman"
August Paulus staande cn met dc hand op het hart: „Op eer en geweten en
voor God en de mensen verklaar ik dat het antwoord van de jury op de twee
vragen „ja" en „ja" is. Daarmee stond het lot van de verdachte vrijwel vast.
Moord met voorbedachten rade. Deze ceremonie voltrok zich buiten aan
wezigheid van de verdachte. Toen hij weer werd binnengeleid las de griffier
het besluit van de jury voor.
Meteen daarna richtte zich de pro
cureur des konings in deze bewoordin
gen tot de twaalf gezworenen: ,,U heeft
terecht de zwaarste betekenis gehecht
aan de misdaad van verdachte, de
zwaarste misdaad die een man kan ple
gen en waar dus ook de zwaarste straf
bij past. Ik vraag U de consequentie te
trekken van Uw besluit". En verder:
„Het moet duidelijk zijn voor verdach
te en iedereen in den lande, dat mis
daden als deze ongenadig worden ge
straft. In eer en geweten vraag ik U
onverbiddelijk te zijn, opdat rechtvaar
digheid geschiede".
De verdediger, mr. Werner Lenz,
stond vervolgens op en deed een laat
ste poging. Ook hij richtte zich tot
de gezworenen: „Gij hebt naar eer
en geweten gehandeld. Er is een be
roep gedaan op de gaven van Uw
geest, ik doe een beroep op de gaven
van Uw hart. Weet U wat het bete
kent als het Openbaar Ministerie de
doodstraf vraagt? Dan wenst het de
dood van de beschuldigde: als U een
dienovereenkomstig besluit neemt,
wilt U dat ook". En hjj wees er daar
na met grote nadruk op, dat de ge
zworenen in het medebepalen van de
strafmaat zich niet konden laten lei
den door de overweging, dat de dood
straf in België overeenkomstig een
gegroeide gewoonte niet meer wordt
voltrokken. En hjj las het desbetref
fende wetsartikel, woord voor woord
beklemtonend, voor: „Elke ter dood
veroordeelde wordt in het open baai-
onthoofd". En: „Het lijk van de te
rechtgestelde wordt desgewenst aan
de familie opgeleverd". Mr. Werner
Lenz deed een laatste beroep op de
gezworenen. „Als deze man dan niet
ziek is, dan is hjj in ieder geval toch
zwaarder belast dan een normaal
mens. En als verzachtende omstan
digheid geef ik U in overweging: zjjn
grootste gebrek". Het kenmerkte de
situatie, toen de verdediger daarna
vroeg om de oplegging van de straf
van levenslange dwangarbeid: „Men
kan niet altijd de stem van het volk
volgen, die nog steeds graag om bloed
roept. Geef hem de straf van levens
lange dwangarbeid, dan kunnen on
ze vrouwen en kinderen toch gerust
zijn".
Gejoel in rechlszaal
Maar het was welhaast voor een
ieder in de gerechtszaal duidelijk, dat
deze woorden niet meer zouden kunnen
baten. Hol en jury trokken zich geza
menlijk terug om zich te beraden over
de stral. Drie kwartier later keerden
zij terug en kondigde de voorzitter
„met luider stem" aan, dat de beschul
digde tot de doodstraf was veroordeeld
en dat de „executie in het openbaar
zal geschieden in de stad Antwerpen".
Men werd er op dat beslissende mo
ment pijnlijk aan herinnerd, dat men in
het onderhavige geval te maken had
met een vorm van voiksgerecht: op de
uitpuilende publieke tribune werd ge
schreeuwd, met de voeten gestampt
en gejoeld.
En dat was dan de lugubere climax
van een hevig bewogen dag, die voor
het overige vrijwel werd bepaald door
een vlijmscherp, meedogenloos requisi
toir van de procureur des konings, mr.
v. Honsté, die „met voorbedachten rade"
construeerde met een inderdaad onver
biddelijke logica en die in zijn repliek
kwam tot de conclusie: „Als alles niet
toevallig is geweest, dan was het ge
wild".
De verdediging, die hij de aanvang
van het proces de indruk wekte, zul
len spelen op de ontoerekeningsvatbaar-
De nylon worst voor dc kust van
Engeland.
verwarm in gsm sta balies aangebracht
om de olie op temperatuur te houden.
In een nylonworst kan men een derge
lijke accomodatie moeilijk construeren,
dunkt ons.
Niettemin zal de vinding wel voor
een bepaalde kleine sector van het ver
voer van vloeistoffen levensvatbaar
zijn. Zoals de situatie ligt, zien wjj
echter in de drijvende olieballon geen
concurrent van de zeetanker. We zullen
het vast nooit meemaken, dat men al
leen maar olie vervoert in worsten,
gesleept door vrachtschepen of sleep
boten en dat men de tankers en masse
oplegt, omdat ze overbodig geworden
zjjn door een vinding van de chemie.
Daar een 31-jarige sergeant-vlieger
van de vliegbasis Wóensdrecht der Kon.
Luchtmacht woensdag na, zoals wij
wendbare beslissing gevallen over de
man, die wellicht als een levend ge
worden voorbeeld van menselijke ver
wording kan gelden. Zozeer, dat een
ieder die met hem werd geconfron
teerd bijna lijfelijk moet hebben er
varen hoezeer ook het perfecte kwaad
een geheim is.
Dit proces heeft weinig wezenlijks
onthuld omtrent de moordenaar van
Kalmthout en dat kon waarschijn
lijk ook wel niet. Wat overigens niet
wegneemt, dat dit geding wel over
tuigend aantoonde, dat de jury-recht
spraak - wellicht noodzakelijkerwijs -
veel theaterachtige effecten uitlokt.
Deze laatste dag was er althans een
van een verschrikkelijke pathetiek,
des te beklemmender omdat zij aan
sloot op een zeer reëel, zij het on
grijpbaar drama.
Het vonnis dat aan de verdachte is
opgelegd zal dus, na de onv •rmdelijke
gratieverlening door de Koning, niet
worden voltrokken, maar er zal te zij
ner tijd wel een „symbolische executie"
plaats vinden. Op een bepaalde d. na
melijk zal er op een Antwerps plein een
paal worden opgericht. Herauten zullen
aantreden en den volke met luide stem
kond doen van de veroordeling en ver
volgens zullen zij het op een bord ge
schreven vonnis aan de paal bevestigen.
Op die dag ook zal de moordenaar van
Kalmthout in de gevangenis afgevoerd
worden van de lijst met namen. En voor
de rest van zijn leven zal hij nog slechts
worden aangeduid met een nummer.
De Haagse componist Marius Mon
nikendam heeft in opdracht van de
kathedraal van Cincinnati een mis ge
componeerd, die daar met Kerstmis
voor het eerst zal worden uitgevoerd.
In Europa zal de mis voor het eerst
worden gezongen op 31 juli voor radio-
Parijs en vervolgens op 2 augustus voor
radio-Luxemburg. De twee laatstge
noemde uitvoeringen geschieden door
het Collegium Musicum te Heerlen on
der leiding van Jef Somers.
„Het is niet onmogelijk", aldus mr.
dr. R. Pos, gevolmachtigd minister van
Suriname in Nederland op een pers
conferentie te Paramaribo, „dat nog dit
jaar e»n aanvang zal worden gemaakt
met besprekingen inzake het statuut
van het Koninkrijk der Nederlanden".
Minister Pos heeft met de Surinaamse
regering besprekingen gevoerd, o.a.
over de konsekwenties die voortvloeien
nit dc opheffing van het ministerie van
Zaken Overzee. Voorts over de finan
ciële aangelegenheden ter voorziening
in de huidige en toekomstige Surinaam
se behoeften en over het overleg be
treffende het statuut.
De konsekwenties van de opheffing
van het ministerie van Zaken Overzee
zijn voor Suriname lang niet zo ingrij
pend als voor de Ned. Antillen. Hier
zal men ingrijpende maatregelen moe
ten treffen. De Ned. Handelmaatschap
pij zal aan Suriname een bedrag van
zes miljoen Sur. guldens lenen.
Minister Pos is woensdag via Curasao
naar Den Haag teruggekeerd.
Adverte. ti
houdt Uw zenuwen in bedwang
kalmeert zonder slaap
te verwekken
r„_j„ v J heid van de verdachte, verliet gaan-
eeoorlnnfri jf •S!Itn vua g E dewe8 dit standpunt - vooral na de
geoorloofd afwezig te zijn geweest van -
zijn dienstonderdeel, niet hij dit dienst
onderdeel is teruggekeerd, zal men
hem nu wegens desertie trachten op te
sporen.
Men heeft tot woensdag gewacht, om
dat toen de vier dagen waren verstre
ken, welke hem volgens de voorschrif
ten gelegenheid hebben geboden zich,
zonder dat men hem dan desertie ten
laste kan leggen, te melden.
De sergeant-vlieger, die kort geleden
van Eindhoven naar Rilland Bath is
verhuisd, bevond zich kort geleden,
naar men meent te weten, nog in ons
land. Hij zou o.m. maandag nog te
's-Gravenhage zijn gesignaleerd.
verklaringen van de drie psychiaters
en begon te tornen aan de voorbedach
te rade. De psychiaters, aldus mr. Lenz,
hadden indirect doen uitkomen dat
„koelen bloede" bij verdachte al niet
meer aanwezig was geweest, toen hij
het mes sleep en dat zjjn „plan" niet
gericht was geweest op moord, maar
op verkrachting. De verdediger wees
er tenslotte nog op, dat de beschul
digde geen voorzorgsmaatregelen had
genomen om niet gezien en niet her
kend te worden, te weinig althans, om
nog van voorbedachte rade te kunnen
spreken.
Maar met het vonnis was de onaf-
ax Tailleur loopt te koop
met zaken die anderen
doorgaans verborgen wil
len houden. Maar dat hij mor
gen vijftig jaar wordt wil hij
niet weten. „Als jullie dat in
de krant schrijven, staan ze
overmorgen in de tram voor
mij op," zegt hij. „Weet je
van die boer die vijftig jaar
werd? Hij zei tegen zijn vrouw:
Kom, laten we voor deze gele
genheid eens een kip slachten.
Ach, zegt die vrouw, kan die
kip toch niks aan doen.Aar
dig dat je erom lacht. Daar houd
ik nou van, van die weemoe
dige moppen. Van dat nebbisj
mannetje, dat altijd de slagen
krijgt. Je weet van die heel
arme kleermaker, die dag en
nacht door deurwaarders en
schuldeisers achterna gezeten
wordt. Wordt hij op een nacht
zijn bed uitgebeld, hofrt hij
aan de andere kant vragen:
Spreek ik met Rothschild? Zegt
het mannetje: Och mijnheer, wat
bent u verkeerd verbonden.
Ik wel eens liedjes zingen? Nee
hoor, maar een heel enkele keer
heb ik last van een muzikale
bronchitis."
Dus Max Tailleur wilde geen
interview. Op zijn verjaardag
doet hij zijn etablissement De
Doofpot dicht en dan gaat hij
met wat vrienden een feestje
vieren in Zandvoort. Ja, hij was
vroeger als diamantzager begon,
n en. „Elke diamant met een
scheur die je tegen komt, is van
mij. Daarna? Man, ik heb dertig
jaar lang sof geleden. Ik heb in
operettes en revues meegedaan.
Sof. Ik ben reiziger in lijsten
geweest. Grote sof. Ik heb ge
smoesd in bioscopen als confe
rencier. Nebbisj. In de oorlog heb
ik in Zwitserland gespeeld, op
getreden met Jan Teulings voor
de Nederlanders daar. Zeg ik
tegen Jan: Jan ik moet zien dat
ik terugkom, want de oorlog
loopt afDe dag na de bevrijding
was ik in Mokum. Een hart vol
heimwee uitgestort. Al mijn
joodse vrienden waren weg.
ik heb gehuild. En daarna? Weer
de ene sof na de andere."
Max Tailleur wil het droevige verleden niet vergeten. Op zijn werk
kamer aan de Amstcl heeft hij een bordje hangen: „Executie Verkoop."
Toen hij na de oorlog met Sylvain Poons naar Indië geweest was, wilde
hij een blijspelgezelschap beginnen. De groot-industrieel Bernard van Leer,
helper van talloze kunstenaars en instellingen, zegde hem een groot bedrag
toe, dat echter ingetrokken werd toen hij merkte dat Max Tailleur in plaats
van een gezelschap een cabaret begon op het RembrandtpLein: de Doofpot.
Hiervoor had hij weer financiële steun gekregen van o.a. een directeur
van Gerzon. Nu is de sof over, want al vijf jaar lang slaat er avond aan
avond een rij voor de Doofpot, niet omdat het publiek zo verkikkerd is
bp de Brabants-bonte gordijntjes en de Old finish-achtige meubeltjes daarin,
maar om Max Tailleur te horen. Aan zijn voorraad komt geen einde. „Oni
precies te zijn: ik heb 36.800 moppen. In een kaartsysteem ondergebracht.
Moet je een paar moppen van mij hebben? Bel mij dan even op en vertel
wat je aan het schrijven bent, dan heb ik wel een mop die er bij past.
De meeste moppen maak ik zelf. 's Avonds na het cabaret tussen twee en
drie. Ik hoor ook wel eens moppen van anderen, maar die zijn vaak te
vulgair hè. Dat kan niet door de beugel. Als er genoeg humor in zit wil
ik zo'n mop misschien nog wel eens door de beugel trappen, maar'toch
liever niet hè. Ja. de mensen die echt moppen konden maken de joden
dm zijn er nu niet meer hè. Die hadden de mooiste, uit hun leven zelf
geboren. Schlemielige mannetjes allemaal. Zo als van Moos die dag-in
dag-uit met zijn kar met sinaasappelen langs de deuren leurt Ik hoor hem
roepen: Khroesjtsjev de laan uit. Eisenhower vermoord. Vraag ik: Waarom
doe je dat nou Moos? Zegt hij: Mijn hele leven roep ik „sinaasappelen"
en niemand kijkt naar me. Moet je ze nou eens zien kijken.Fijne mop hè."
