Bezoek- van DE GAULLE
aan Rome geëindigd
Italië heeft zich niet door haar
schone zuster laten inpalmen
mm
CONTACT
Kalchas
een gezongen
novelle
BBB53
EXAMENS
Wetenschappelijk
centrum in Cadier en Keer
2-T MOTOR OIL
en Vakantie
DE EILANDER
«ft
mi jf®
Met weinigzeggend communiqué
Paus voert lang
gesprek met
De Gaulle
Amusement
Belangrijk initiatief van de Sociëteit voor
Afrikaanse missies
Max Buset overleden
Onderscheidingen
1 KLAAS TOXOPEUS
MAANDAG 29 JUNI 1959
VOOR TWEETAKT MOTOREN
vermengt zich vanzelf met
de benzine in de tank.
Esso 2-T Motor Oil bevat
een speciale doop die bij
tweetakt motoren veelvul
dig voorkomende lagercor-
rosie doeltreffend bestrijdt.
Esso 2-T Motor Oil is de
ideale motorolie voor alle
typen tweetakt motoren,
ook voor bromfietsen.
Verkrijgbaar in bussen van
'V4 en 1 liter.
ROMAN VAN DE LOKKENDE ZEE
i door
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, hedenmorgen
Zondagmiddag is het Franse staats-
hoold, generaal De Gaulle, van het Ro
meinse vliegveld Ciampino naar zijn
land teruggekeerd, na Italië en het Va-
ticaan een staatsiebezoek gebracht te
hebben dat bjjna zes dagen duurde. Het
officiële communiqué van het resultaat
der besprekingen tussen de Franse en
de Italiaanse presidenten tezamen met
een aantal ministers heeft niet veel
overgelaten van alle voorbeschouwin
gen en veronderstellingen, die rijke
lijk gegeven zijn door commentatoren
in de pers, vooral in de Franse. Men
vindt er geen spoor van een Middel
landse Zee-verdrag, geen woord over
de NATO, over de atoomqlub, over
Noord-Afrika en niets concreets over
eventuele Franse hulp voer Italië's
minder ontwikkelde gebieden. Evenmin
kan men uit de mededeling lezen, dat
de besprekingen van verregaand Euro
pees, ja zelfs mondiaal belang zouden
zijn geweest, iets waarvan generaal De
Gaulle in het begin van zijn verblijf
in Italië gewaagde.
Het enige directe punt is, dat beide
landen het erover eens zijn, dat op zeer
korte termijn, en wel vóór de conferentie
van Genève wordt hervat, een overleg
van de westerse mogendheden in de
Atlantische Raad of daarbuiten moet
plaats vinden en dat daartoe in elk ge
val de minister van Buitenlandse Zaken
van Italië mede uitgenodigd dient te
worden. (Kort daarvoor hadden overi
gens zowel België als Italië om een
spoedbijeenkomst van de NATO-minis-
terraad gevraagd.). Ook vertier moet
Italië nauwer betrokken worden in de
internationale besprekingen.
Italië en Frankrijk zijn het erover
eens, dat de samenwerking van de
Westeuropese landen moet voortgaan op
de ingeslagen wegen en zich ook op
het politieke vlak dient te ontwikkelen.
Aan de achtergebleven landen moet,
zonder acht te slaan op hun politieke
positie, hulp geboden worden en daar
om stellen de beide staten zich voor
initiatieven te nemen en die voor te
leggen aan de andere landen, waarmee
zij in de bestaande verbanden samen
werken. Over de bilaterale samenwer
king van Italië en Frankrijk zegt het
communiqué, dat deze „uitstekend is
op alle terreinen". Het Italiaanse mi
nisterie van Buitenlandse Zaken voegde
in haar commentaren niets toe aan dit
bericht. Minister Pella zei alleen, dat
het communiqué getrouw weergeeft,
wat er besloten is, alsof hij op voor
hand wilde ontkennen, dat er nog an
dere afspraken gemaakt zijn, die niet
aan de publiciteit worden prijsgegeven.
Op het. eerste gezicht heeft dus de
verklaring van beide landen weder
om niet veel om het lijf, men is dit
gewend in dergelijke gevallen. Bij na
dere beschouwing van de tekst resten
dan nog een reeks vaagheden, zoals
wat betreft de samenwerking in West-
Europa „het volgen van de ingesla
gen weg en in het bijzonder het ont
wikkelen (van deze samenwerking)
op politiek gebied". Wat verstaan de
partners, of beter wat verstaat ieder
der partners onder „de ingeslagen
weg" en hoe zal de vorm zijn der
politieke collaboratie? Hetzelfde geldt
van het wat, hoe en waar van de
hulp aan onderontwikkelde landen.
De spanning in de diplomatieke krin
gen te Rome en de bovenvermelde com
mentaren in de pers maakten reeds
duidelijk, dat de komst van het Franse
staatshoofd meer betekenis had dan die
van een vriendschapsuiting tussen de
beide landen. Het eerste buitenlandse
bezoek van generaal De Gaulle voorts
gold niet Washington, Londen of Bonn,
maar Rome. Zijn verblijf in Italië duur
de langer, dan dat van andere staats
hoofden en tenslotte is er tussen de
feestbedrijven door heel wat uren meer
geconfereerd, dan men bij zulke gele
genheden gewend is. Van meet af aan
waren er een aantal gegevens, die al
len zeer geïnteresseerd maakten in de
uitslag der besprekingen.
Advertentie
In vogelvlucht geschetst kan men
zeggen, dat De Gaulle voor Europese
samenwerking is, maar dan van een
„Europe des patries" en vooral niet
van een Europa, dat een deel der soe-
vereiniteitsrechten der leden-landen
vraagt. In dit Europa wil De Gaulle
de grandeur doen herrijzen van een
Frankrijk, dat daarin de leidende staat
zal zijn. Maar ook in het concert der
volkeren en om te beginnen in de
NATO moet Frankrijk een toonaange
vende rol gaan spelen, lid worden van
de atoomclub en leidster zijn in het
Middellandse Zeegebied.
Italië daarentegen is traditioneel en
hardnekkig voor het totstandkomen van
een bovennationale Europese gemeen
schap. Het acht zich naar aanleg en
historie en dooi* zijn directe handels
belangen het nauwste met de Méditer-
ranée verbonden. De Franse Algerije-
politiek vindt bij veruit de meerder
heid der Italianen geen weerklank en
men wenst zich niet mede verantwoor
delijk te stellen voor deze politiek, het
geen binnen het kader van een Mid
dellandse Zee-pact expliciet zou gebeu
ren. Italië voelt er ook niet voor haar
verbindingen met de Arabische wereld
ervoor op het spel te zetten.
Een der pijlers verder van de buiten
landse politiek is het onvoorwaardelijk
vasthouden aan de NATO op militair
gebied, terwijl het al jaren een wens
van Italië is, dat de NATO ook op an
dere terreinen uitgebouwd wordt. Het
Franse besluit om in tijd van oorlog
haar Middellandse Zee-vloot aan het
NATO-commando te onttrekken is een
steen des aanstoots naar Italiaanse be
grippen. Alles bij alles zijn er dus heel
wat fundamentele tegenstellingen.
AI zou men ook Italië het verwijt
willen maken dat het te veel placht te
schipperen zowel op het binnenlandse
als op het buitenlandse politieke vlak,
het schipperen in de huidig gegeven
geografische èn politieke situatie be
hoort tot de vaardige stuurmanskunst:
deze aloude brug tussen drie continen
ten heeft twee hoofden, het ene is con
tinentaal, het andere maritiem en beide
stellen hun eisen. Wat in het heden
vertaald wil zeggen, dat Italië naar de
Anglo-Amerikaanse wereld ziet, naar
die van het Nabije Oosten en naar haar
huisgenoten van het Europese continent.
En tussen deze twee bruggehoofden ligt
Italië zelf!
De spanning in Rome ging hierom:
zal om het precies te zeggen
Italië zich door haar schone zuster la
ten inpalmen? Italië kan zeer goed en
zonder nijd superieure kwaliteiten van
Frankrijk waarderen. De Franse naam
heeft hier een goede klank en de zin
uit een der redevoeringen van presi
dent Gronchi: „II cuore degli Italiani
va verso la Francia", het hart der
Italianen gaat uit naar Frankrijk, is
meer dan een conventionele frase. Zal
dus de, niettegenstaande alle familie
ruzies, bestaande voorkeur voor Frank
rijk en de gelegenheid om via Frank
rijk hogerop te komen de Italiaanse
voormannen doen besluiten hun lot ver
der aan dat van het „continentale"
Frankrijk te verbinden, of zei men
ook oog hebben voor liet and :g-
gehoofd, hoe verlokkelijk de binnenS-
kamerse beloften tot tegenprestaties
ook zouden zijn? Het ziet er naar uit,
dat Italië op de essentiële punten geen
duimbreed prijs gegeven heeft en haar
denkbeeld van he! Atlantisme onver
kort heeft gehandhaafd, terwijl het
communioué tenslotte ook geen aanlei
ding geeft om de gevolgtrekking t<> ma
ken dat Italië de Gasneri's politieke
conceptie van Europa heeft laten val
len.
Tijdens zijn staatsiebezoek aan Italië
is president De Gaulle van Frankrijk
ook op het Vaticaan door Z.H. de Paus
ontvangen. Bij deze gelegenheid bood
de president aan de H. Vader een oude
bijbel aan. Links de aide-de-camp van
de president, kolonel Gaston de
Bonneval.
IlIÜIlIIIIUIIIIllllllllilllilllIlllllllllllUlllllllllllllllllllllillllllll
De Paus heeft president De Gaulle
van Frankrijk zaterdag in particuliere
audiëntie ontvangen. Getooid met de
versierselen van de Christus Orde, de
hoogste onderscheiding der Kerk, hem
enkele dagen te voren verleend, schreed
De Ga alle vergezeld van zijn echtge
note en gevolg over de Scala Nobile,
de trap der edelen, naar het aposto
lisch naleis. De Paus wachtte ziin hoge
bezoeker hij de deur van zijn ap
partementen op. De Paus had daar
op eon langdurig persoonlijk gesprek
onder vier ogen met de president.
Daarna werden mevrouw De Gaulle
en de leden van het gevolg voorge
steld. De Paus gaf zijn bezoekers de
zegen en hield een toespraak, waarin
hij getuigde van zijn grote liefde voor
Frankrijk en zjjn bewondering voor de
persoon van De Gaulle. Zondagmorgen
is generaal De Gaulle ontvangen in
de Sint Jan van Lateranen, waarvan
hij in zijn hoedanigheid van Frans
staatshoofd ere-kannunik is, aldus meldt
het KNP.
llllllllllllllilllllllllllllllllinilllllltlllilllllllllHIIIIIIMMIIIIIIIII
fW'Vi
.«S»- M
Wanneer eind augustus in Salzburg
een internationaal concours voor de
beste televisie-opera wordt gehouden,
zal Nederland daarbij zijn vertegen-
woordigd met twee werken. Met „Salto
Mortale", de elektronische vergissing
van Henk Badings die kort geleden
op deze plaats werd besproken en die
door de N.T.S. wordt ingezonden en
door „Kalchas", een televisie-opera van
Jurrlaan Andriessen, die de componist
in opdracht van het departement van
O.K. en W. vervaardigde en die door de
K.R.O. zal worden gelanceerd.
Deze „Kalchas" nu, die gisteravond
in première ging, is gebaseerd op de
gelijknamige novelle van Anton Tsje-
chow en zij behandelt de laatste levens
episode van de oudst en ietwat verlo
pen acteur Swetlowidow. Deze man
valt na een te zijner ere gegeven bene
fiet-voorstelling, dat wil zeggen na het
daarop aansluitende feest, in de kleed
kamer van het theater in slaap. Wan
neer hij ontwaakt uit zijn roes, gaat hij
aan het dwalen over het verlaten to
neel, ontmoet de souffleur, Nikita Iwa-
nytsj die hij overigens eerst voor
eén hallucinatie aanziet en begint
daarna ten aanzien van deze, men zou
haast zeggen „beelden uit zijn kinder
jaren" op te halen. Hij „speelt" name
lijk nog eens enkele korte scènes uit
beroemde Shakespeare-stukken, waar
in hy destyds al of niet vermeende tri
omfen heeft gevierd. Tenslotte laat hij
het leven op de planken.
Jurriaan Andriessen heeft niet of nau
welijks een poging gedaan om dit ver
haal te dramatiseren; wellicht omdat
hij is uitgegaan van de gedachte, dat
er dramatiek genoeg school in het ver-
haal-sec, dat in de programma-aankon
diging dan ook als „dramatische
schets" werd omschreven.
Waar hij echter kennelijk de bedoe
ling had een muziek-dramatische werk
te leveren, kwam hij met deze gedach-
tengang niet zo heel ver. Wat men nu
zag Was met excuses aan prof. Rom-
me een soort „aangeklede", langge
rekte opera-aria. Het drama bleef be
perkt tot de, overigens vehemente, ge
moedsuitbarsting van één man. Daar
was nauwelijks sprake van handeling,
nog minder van conflict tenzij dan
dat van de acteur met zyn ellendig ver
leden - en het was alles bij elkaar wei
nig substantieel. Men kan van deze
„Kalchas" d^n ook, menen wij, minder
spreken als van een opera zelfs niet
van een televisie-opera dan wel van
een gezongen novelle. Van een gezon
gen „dramatische" novelle, als men
wil. En Jurriaan Andriessen had daar
dan slechts wat illustratieve, zij het
goedklinkende muziek bij geschreven.
Overigens moet gezegd dat Guus Hoek
man aan de tragisch-vervallen figuur
van de toneelspeler, zeker wat de zang
maar ook wel wat het spel aanging,
goed gestalte had gegeven. Van een
tegenspeler was dus, zoals gezegd, nau
welijks sprake, maar Chris Taverne
deed, als souffleur, wat hij doen moest:
danig op de achtergrond blijven.
i
Guus Hoekman en Chris Taverne in „Kalchas".
De priestercongregatie Sociëteit voor
Afrikaanse Missies opent dinsdag 21
julite Cadier en Keer een Afrika-
centrum. Dit instituut,d at op zuiver
wetenschappeiyke basis is geplaatst, is
opgericht om belangstellenden alle
inlichtingen over Afrika te verstrekken,
en om in brede kring interesse voor dit
werelddeel te wekken.
Het centrum ingericht in het fraai
gerestaureerde gebouw van de voorma
lige wijnhandel van het missiecollege
wil dit doen door middel van een
Afrika-museum met kunstprodukten en
ethnografica van de Soedan en de
Guineakust, alsmede door middel van
het ter beschikking stellen van een uit
gebreide documentatie over land en
volk van Afrika.
Voorts ligt het in de bedoeling cur
sussen, exposities, congressen en studie
dagen over Afrika te organiseren. De
ruimten hiervoor zijn beschikbaar in
het vlak bij het centrum gelegen nieuwe
missiecollege.
Het gebouw van het Afrika-centrum
zelf omvat een tweetal ruime expositie
zalen. In een zaal is een fraaie collec
tie Afrikaanse kunst geëxposeerd, die
tot nu toe in het missiemuseum te
Aalbeek-Hulsberg werd bewaard. De
tweede expositiezaal bevat voorwerpen,
welke de negers in Afrika gebruiken.
Voorts telt het Afrika-centrum een stu
diezaal met bibliotheek en een muziek-
en filmkamer, waar de bezoekers
authentieke Afrikaanse muziek kunnen
beluisteren en een interessante filmdo
cumentaire over het land van Ghana
kunnen zien.
Tot directeur van het Afrika-centrum
is benoemd prof. drs. F. van Trigt,
S.M.A., hoogleraar aan het missie
seminarie Aalbeek en conservator van
het voormalige missiemuseum aldaar.
Als administrateur is pater H. Jacobi
S.M.A. aan het centrum verbonden.
De leiding van het centrum, waartoe
specialisten op- velerlei gebied behoren,
heeft plannen ontworpen t.z.t. een bi
bliografie -ver alles wat in en over
Afrika gepubliceerd is op te bouwen
De opening van het Afrika-instituut
zal vermoedelijk worden verricht door
de generale overste van de Sociëteit
voor Afrikaanse Missies, pater H. Mon-
dé uit Rome.
In meer intieme kring herdenken de
Nederlandse leden van de Sociëteit voor
Afrikaanse missies diezelfde dag het
feit, dat honderd jaar geleden de stich
ter van de congregatie, mgr. M.J. de
Marion de Brésillac, in Freetown over
leed.
Deze herdenking bestaat uit een Pon
tificale Hoogmis welke in de kapel van
het missiecollege door de oud-Afrika
missionaris mgr. H. Paulissen, emeri
tus-bisschop van Kumasi, zal worden
opgedragen. De overste van het mis
sie-seminarie Aalbeek, pater drs. J. Le.
ferink S.M.A., zal de feestpredikatie
houden. De generale overste, pater H.
Mondé, zal de dedicatie verrichten van
de nieuwe glas-in-lood-ramen in de ka
pel van het college. Deze ramen, ver
vaardigd door de Maastrichtse glaze-
i nier Lou Jonas, vormen het sluitstuk
van de herbouw van het enkele jaren
geleden door brand verwoeste missie
huls. De Limburgse kunstenaar Kees
Graaf heeft een kleurig tegeltableau
aangebracht op de voorgevel van het
Afrika-centrum.
De voorzitter van de Belgische so
cialistische partij, Max Buset, is zondag
op 63-jarige leeftijd in zijn woning te
Halne-Saint-Paul overleden. Buset, die
de eretitel minister van staat droeg, is
bezweken aan een hartaandoening. Ilij
was reeds verscheidene maanden ziek.
Hy werd in 1896 te Fayt-Lez-Manege
geboren en studeerde economie aan de
vrqe universiteit te Brussel. Ook stu
deerde hp een jaar aan het Ruskin col
lege, de arbeidersschool van de Britse
socialistische party. De overledene
werd in 1932 lid van de kamer van
volksvertegenwoordigers. Na de oorlog,
in november 1945, werd hij gekozen tot
voorzitter van de Belgische socialisti
sche party, welke post hy ononderbro
ken is biyven bekleden. Hy was één
van de felste tegenstanders van de te
rugkeer van koning Leopold op de Bel
gische troon.
Z. H. de Paus heeft prof. dr. J. J. G.
Prick, hoogleraar aan de Katholieke
Universiteit te Npmegen, benoemd tot
commandeur in de orde van Sint Sil
vester. De bij deze onderscheiding be
horende versierselen werden hem zater
dagmiddag uitgereikt in het bisschoppe
lijk paleis te Roermond door de eme
ritus-bisschop mgr. G. Lemmens in te
genwoordigheid van de tegenwoordige
bisschop, mgr. P. J. A. Moors, de vi-
varis-generaal drs. P. J. van Odpk en
enige familieleden.
De heer G. J. B. Nyhuis in Hengelo is
onderscheiden met- het gouden erekruis
„Pro ecclesia et pontifice". Deze pau
selijke onderscheiding viel hem ten deel
voor het vele belangrijke werk dat hy
heeft verricht voor de K.A.B.. Credo
Pugno Club »n voor de r.-k. metaalbe-
werkersbond St.-Eloy.
Dit weekend was er natuurlpk ook
een van het amusement. De K.R.O.
bracht gisteravond weer haar „tele-dub-
bel" en dan de laatste ronde van de
eerste serie. De heer David Wijnbeek
de „hersens" en Rik van Steen
bergen de „bepen" wonnen teza
men en in vereniging een tachtigdui
zend Belgische francs. Het zij hun van
ha te gegund. En het heeft bepaald niet
aan hen gelegen dat deze gecompliceer
de quiz zo langdradig en moeizaam ls
verlopen. Volgende keer krijgen we
Belgische ..hersens" en Nederlandse
„benen". Waar is Woutje Wagtmans?
De zaterdagavond werd verzorgd
door de V.P.R.O. Luchthartig verzorgd.
Om te beginnen met „Blue skies", een
programma'tje van zang en dans „in
vakantiestemming", dat oorspronke
lijk rechtstreeks zou worden uitgezon
den; maar de omroepster kwam van
tevoren aankondigen dat het wegens
„byzondere omstandigheden" toch op
telerecording had moeten worden opge
nomen. Een aankondiging „met excu
ses". Waarmee wel even mag worden
vastgesteld, dat de V.P.R.O. tot nu toe
althans de enige omroep is, die het no
dig vindt om zich voor een telerecor
ding te excuseren.
Simon van Collem interviewde dit
keer in zpn „Oude draaidoos" Joris
Ivens, de nog steeds (gelukkig) spring
levende en zeer „nieuwe" Nederlandse
filmer.
Tenslotte gingen wy met z'n allen
naar Park's, waar wy met Joop Simons
(rechtstreeks) de Butte-Montmartre
bezochten. Een plezierige, iets te pre
tentieuze, uitzending, die echter be
paald sfeer had. De interviewtjes met
de pianist John Blot en de Nederlands-
Franse acteur van Doude waren niet
erg belangrijk, maar zij kwamen ten
minste rechtstreeks uit Parus. En
„Les Compagnons de Zodac" deden in
derdaad heel gek.
H. Hn.
Advertentie
Altijd een verkwikkend frisse mond in bergen, bos, duin en aan 't strand.
Verhoogt de intense vakantie-vreugde. Neem een tube mede op reis.
AMSTERDAM, 26 juni. Gem. Kweekschool.
Geslaagd de heren: A. Pastor, H. Salle, R-
Mousset, P. Oud, K. Krom Voor de akte
Nuttig Handwerken slaagden de dames: K.
Koekendorp, J. Veldhuis, A. Vink, C. v. d.
Steen, J. Slotboom, N Schrikkel.
AMSTERDAM, 27 juni. Gem. Un. Geslaagd
met lof voor het doctoraal examen Frans:
mevr. E. J. Tjoa-Bik, Roermond.
DELFT, 26 juni. Kand. werktulgk.
lng.: D. Dekker, Koedijk; W. G. de
Meer, Dordrecht; C. A. Valster, Hengelo
(O.). Mijning.: J. Bögels, Brunssum; J.
W, Deelder, Bloemendaal; J. G. Goemans,
Amsterdam; J. L. v. Blommestein, Rijswijk
(Z.-H.); G. J, Florian, Delft; I. Juhasz,
Delft; C, Lukey, Bussum; j. J. Meulen-
kamp, Rotterdam; J. C. Schafer, 's-Graven-
hage; E. K. I. F. L. Steinprinz, Delft; H.
Vegter, Lexmond; J. J. Wentink, Rotter
dam. Ing. ex. geodetisch lng.: A. Boessen-
kool, Hoogeveen; R. S. Dijkstra, Leeuwar
den. Ingenieursexamen metaalkundig ing.:
W. F. Guinee (met lof), 's-Gravenhage.
Ingenieursex. mijning.: D. Bronkhorst,
Schiedam; J. E. v. Buuren, Delfzijl; D. I
Muntendam, Wassenaar. Ingenieursexamen
natuurkundig ing.: J. C. Katoen. Den Hel
der; W. A. Kohier, - Rotterdam; A. J. H.
Mante, 's-Gravenhage: S. F. v. d. Meuten,
Bilthoven; P, W. E. Muntz, Rotterdam; R.
W. Okkes, Scheveningen; G. A. Romijn,
Winschoten: J. W. Sleutel, Midwoud; M, P.
Visser, Rotterdam. Ingenieursexamen
scheepsbouwkundig ing.: E. Shahaph, Delft;
J. J. Muntjewerf, Heelsum.
DELFT, Technische hogeschool
Kand. scheik. ing.: D. Borgman, Gronin
gen, J. A. Bos, Alphen aan de Rijn, C.
J. J. de Bruin, Delft, J. J. Damen, 's-Gra
venhage, C. W. Dekker, Aerdenhout, D.
C. Dieudonné, 's-Gravenhage, H. J.
Dries, Wateringen, A. Edelman, Rijs
wijk, A. J. Elshout, Delft, J. Eenijn,
Rotterdam, H. A. Graffelman, Arnhem,
F. I. M. van Haaren, Tilburg, B. Keij-
lard, Amersfoort, H. Keijzer, Bergen, H.
van der Kolk (met lof), Voorburg, J.
K. van Kuik, Leeuwarden, W. T. J. P.
Langenhorst, Hulst, W. H. van Lent,
Vlaardingen, W. T. van der Meer, 's-
Gravenhage, J. C. Monshouwer, 's-Gra
venhage, E. H. H. Niggebrugge, Delft,
T. A. C. van Osch, Kerkrade, Ouw Bian
Gwan, Amsterdam, P. van de Putte,
Harderwijk, A. Reekers, Appingedam,
C. J. A. Roelands (met lof), Prinsen
beek, J. G. Scheen, Panheel, R. Schoe-
maker, 's-Gravenhage, G. J. Schuringa,
Eindhoven, P. J. Seip (bet lof), Goes,
F. H. Speijers, Delft, C. Stoppelenburg
(met lof), Rotterdam, Thung Kim Ek
's-Gravenhage, H. J. Visser, 's-Graven
hage, K. J. A. de Waal, Amsterdam, J.
van Westerveld, Voorburg, H. B. Zee
dijk, Dordrecht, mej. A. G. Zuilichem,
Delft.
Kand. natuurk. ing.: R. Bakker, Rot
terdam, F. H. Beem, Rijswijk, G. H.
Braakman, Den Hoorn bij Delft, G. F.
Buisman, Voorburg, J, van der Burgh,
's-Gravenhage, R. van Buuren, Ottoland,
C. M. E. Dijkshoorn, Rotterdam, H. van
Engen, Delft, A. J. Frantzen, 's-Graven
hage, W. E. Fijn van Draat, 's-Graven
hage, A. P. van Gelder, Maasniel, H. F
van Gogh, Wassenaar, G. J. van Gurp,
Eindhoven, J. W. Jansen, Zutphen, J.
J. J. Kokkedee, Beesd, H. Kwakernaak,
Delft, H. Nieuwenhuijsen, Amsterdam,
L. A. Peletier. Hengelo O., J. Peper,
Eindhoven, J. Roukens, Rijswijk, F, W
Sluijter, Rotterdam, J. F. Smit, Assen, W.
Stelwagen, Amsterdam.
's-GRAVENHAGE (staatsex. heilgym
nastiek en massage) mej. M. Ritsema,
Groningen; mej. H. Scheepens, Amster
dam; mej. A. v. d. "Sluys, Den Bosch;
mej. H. Sradman, Westerbork; mej. W.
Swolfs, Haarlem; mej. S. Sijtsema, Gro
ningen; mej. P. Tabak, Amsterdam.
ROTTERDAM Semi arts; mej. L.
de Boer, Hardegarijp; en de heren J.
van den Bosch, Den Haag; L. Magré,
Heelsum en J. Tromp, DenHaag. Arts;
mej. M. Hoogenstrijd, Rotterdam; en de
heren H, van Elburg, Rotterdam; F. v.
Spanje, Noordwijk; J. Vogelaar, Dor-
iiiiiiiiiiï
üiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiliiliiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiili;
10
zy wendde het hoofd af. Hedwig luisterde maar
weer naar het gekweel van het zangkoortje, bestaan
de uit vijf kinderen uit de buurtschap. Met hun gering
stemgeluid konden zü het geroezemoes van de vele
stemmen nauwelijks baas. De buffetbediende van
de veerboot, die biykbaar gemerkt had dat het tussen
Menke en Hedwig een beetje mis was, vertelde nog
steeds druk gebarend, hoe het kleine scheepje een
speelbal van de elementen was geweest bij de laat
ste overtocht „Vyftig koppen in de kombuis hebben
het loodje gelegd", beweerde hij. We hadden ook
een stel schapen aan boord. Die beesten werden
stuk voer stuk zeeziek. Je had ze eens moeten horen,
't Waren krek kleine kinderen, zoals ze stonden te
mekkeren..."
Op da* moment viel er even een stilte, waarin plot
seling heel schril het gezang van de vyf kinderen
die het koortje vormden, opklonk. Direct daarna ging
het weer verlor' n in een bulderend gelach. Iemand
had geroepen: „l aar zün je schapen, Klaas! Ze roe
pen om je!"
Ook Menke begon te lachen. En even later haakte
ze in bij de buffetbediende en by Hedwig, want er
moest gezongen worden. Dat betekende verzoening!
Harm en Baukje hadden Jan Büter met zijn trek-
piano uitgenodigd. Hij stond bovenop een tafel, een
witte zeilpet scheef op de kop en een sigaret in de
mondhoek. Hij trok vreemd met zijn gezicht en zün
ene oog had hij dicht geknepen, vanwege de rook
van de sigaret Het hinderde geen van de bruilofts
gasten, dat Jan Büter al zijn liedjes in één en dezelfde
toonaard speelde. Ze zongen de onsterfeiyke schla
gers uit volle borst mee: „Wie zal dat betalen...?",
,,We gaan nog niet naar huis, nog lang niet, nog lang
niet" en: „Hoepelepoep zat op de stoep, kom laten
we vrolijk wezen...!"
De zeventigjarige opoe Minkema vuurde de zaak
aan. Haar mond, met hier en daar de restanten van
een welgebruiki gebit erin, stond aan één stuk open
gesperd Alle liedjes kende zij op een duim. Als er
even uitgeblazen werd en de glazen bier weer werden
volgeschonken, bedacht zij alweer nieuwe liederen.
Eénmaa- zong zü zelfs alleen, met begeleiding van
Jan Büter het aandoenlijke lied: „Ik dacht nog steeds,
het is maar spel.een zeemanshart vergeet zo snel!"
waarop allerwegen meewarige gezichten werden ge
trokken om die opoe Minkema, die op haar oude
dag nog met een zeeman was begonnen! althans,
wanneer je afging op dat lied.
Later op de avond werd er gedanst. Ook daarbij
werd gezongen Want er is niets dat eilanders liever
doen, als ze het gezellig hebben. By meester Jonker
in de klas werd misschien zuiverder gekweeld, maar
zeker niet zo spontaan. Meester Jonker was er trou
wens zelf ook. En hij kraaide even lustig als de an
deren. De zoete wpn van het eiland vloeide rijkelijk
en toen er even „gespuid" werd, trok de rook in zul
ke dikke wolken uit de vensters weg, dat ze buiten
dachten, dat er brand was in het huis van het zilve
ren echtpaar.
Pas om twee uur namen Hedwig en Menke af
scheid. De meesten bleven echter nog. Tot in de
ochtend zou het feest duren, want een zilveren brui
loft doet zich maar éénmaal in de 25 jaar voor en
derhalve kun je niet genoeg zorgen aan zo'n feest
besteden...
Buiten was de storm wat afgenomen, maar Hed
wig schatte haar toch nog wel op windkracht zeven.
Het tweetal liep de Kerkstraat door tot op het kleine
plelntie waar de kerk stond. De wind zoemde door
de galmgaten van de toren en de ruiten van de lan
taarns klepperden. Menke huiverde even. „Net ram
melende knekels" zei ze. Ze kwam wat dichter naast
Hedwig lopen Hy vond dat een prettig gevoel. Het
was alsof hjj Menke moest beschermen. Van opzy
keek hy het meisje in het gezicht. Zj) merkte 't niet.
Bewonderend volgde hij de lijnen van haafr gelaat
het rechte neus Ie, de grappige driehoek van haar
ogen... de kleine mond... Wat was dat toch alle
maal zacht en grappig by zo'n meisje!
Een meisie is toch wel helemaal anders dan een
iongen dachi hy. Waar ik een baard kryg, daar
is het bü haar allemaal even zacht... Myn haar is
stug en borstelig, maar dat van Menke golft zo mooi
langs die hoofddoek weg, alsof het water was... En
heel zacht, zodai ze het niet horen kon, zei hy voor
zich heen:„...een meisje... een meisje..." Het klonk
als een heel nieuw woord... nieuw en toch weer ver
trouwd Toen fluisterde hy even zacht als zo
even „...jongen ...jongen" en daarna weer:
„..meisje ...meisje", alsof hü dat woord op de lippen
wou proeven Het klonk zo anders dan alle woorden
die je i* ie leven gebruikte, zo geheimzinnig, zo ver
lokkend... Menke liep stil naast hem voort. Hy vond
het jammer dat er geen straatlantaarns bulten de
buurtschap waren, waardoor hy Menke langer had
kunnen observeren.
Bij het hek voor Menke's huis namen de twee af
scheid. Hedwig draaide wat onhandig, eer hy zei:
,Je bent bedankt. Menke... tot, ziens maar!" Hij been
de weg zonder om te zien. Zodoende bemerkte hy
niet eens, dat Menke hem nog nawuifde.
Thuisgekomen was Hedwig biy dat zyn ouders
al sliepen. Hy wilde nu liever niet praten over de
avond Er was een nieuw gevoel in hem ontstaan, iets
dat je wekeiyk.. kinderlqk zou noemen als het tege
lijkertijd niet zo machtig was. Daarom wilde hy
dat gevoel ook niet verliezen, wat zou kunnen ge
beuren als hy ging vertellen hoe het op de bruiloft
toegegaan was
De bedsteedeuren in de kamer stonden op een
kier. Op zijn tenen ging Hedwig naar de deur die
naar zijn kamertje voerde, doch halverwege de ka
mer zag hij dat de kier tussen de bedsteedeuren wijder
werd. „Welterusten, jongen!" hoorde hij de stem
van zyn moeder. Hy begreep dat zij wakker was
gebleven om op zün thuiskomst te wachten. Zou ze
ook gehoord hebben dat hy met het paard en de wa
gen weggeweest was? Zou ze begrepen hebben, dat
het jutten hem weer gelokt had...? Ze zei nooit veel,
moeder, maar ze had dan ook aan haar gedachten
méér dan genoeg.
(Wordt vervolgd).
drecht; C. de Vrijer, Rotterdam; R.
Zeven, Wassenaar en M. Ziedses des
Plnntes, Heerlen.
ROTTERDAM, Libanon Lyceum, HBS
A. J. A. de Blank, A. de Haan, H.
Koevermans, L. van Leyden, M. A. Li-
bregts, M. D. Nicodem, C. du Pree, F.
Quispel, J. A. Ramaer, F. C. A. Ren-
niers, N. P. Rieborn, M. Seip, M. van
der Waal, A. ten Cate (vr), E. M. van
Duijn (vr), K. H. Emons (vr), J. J.
Mooy (vr), J. Prins (vr), E. L. Visser
(vr), L. G. Aerdenhout, J. M. S. Bag
german, W. C. de Bruin, Rotterdam, M.
Cinjee, Capelle a.d. IJssel, R. G. Groen-
huyzen, H. H, W. den Hartog, J. S. Her
mans, J. J. de Hoog, J. C. Hoogheid, G.
Kaptein, C. A. Oost. J B. Opschoor, P.
C. Vermoolen, J. A. de Vries, A. C.
Hoek (vr), C. Lagendijk (vr), Y. Noor-
lander (vr), C. M. van Veen (vr), Rot
terdam.
ROTTERDAM, 26 juni. Kand.
econ. wetensch.: W. A. Bastiaanse. J. Tij
mes, R. Latooy en J. Koopman allen uit
Rotterdam. Doet. R. Pelt (Rotterdam),
J. H. Muller (Apeldoorn) en L. Tjoonk
(Schiedam). Gepromoveerd tot doctor In
de economische wetenschappen: W. H.
Kemmers uit Honselersdijk op proef
schrift „De plaats van de Nederlandse
groente- en fruitteelt in West-Europa"
en L. H. Klaassen uit Rotterdam op
proefschrift „Richtlijnen voor het toe
gepaste economisch onderzoek"
ROTTERDAM, 26 juni. Conservato
rium, theorie C2: G. J. Johannes (Rot
terdam), zang C2 de heer S. J Huizinga
(Rotterdam) met onderscheiding voor
artistieke eigenschappen, mevr. J. C.
Houtman-van de Wetering (Zeist) en O.
Ottens (Amsterdam). Piano C2: mej E.
van Malde (Rotterdam) met onderschei
ding voor pianistische eigenschaDpen,
harp C2: mevr. M. S. Kirpensteijn-Berg-
huys (Wageningen), hobo C2: J. A. Son-
neveld (Rotterdam) met onderscheiding
voor virtuositeit, koordirectie C2: mei.
J. M. Augustijn (Rotterdam), J. W. G.
van. Ooy (Oss). A. P. Sintnicolaas (Bol
nes) en A. Vijverberg (Rotterdam);
schoolmuziek C2: mej. J. M. Augustijn
(Rotterdam), G. H. Hubers (Dordrecht)
met onderscheiding voor muzikaal-pae-
dagogische eigenschappen, W. van de
Pol (Haarlem) met onderscheiding voor
paedagogische eigenschappen. A. P. Sint
nicolaas (Bolnes) met onderscheiding
voor muzikaal-naedagogische eigen
schappen F. A, Kaag (Rijswijk), J. W.
G van Ooy (Oss) en A. Vijverberg (Rot
terdam); zang Cl: mej. C. P. M. Brünott
(Rotterdam) met onderscheiding voor
muzikaliteit, piano Cl: R. E. v. d. Lin
den (Schiedam), J. M. Nuyten (Rotter
dam), mej. E. C. Vrijheid (Bilthoven),
P. Vugts (Rotterdam), viool Cl: mej.
C. Boon (Rotterdam), cello Cl: L. W.
v. d. Hoonaard (Schiedam), fluit Cl:
H. van Lier (Rotterdam), hobo Cl: J. A.
Sonneveld (Rotterdam) met onderschei
ding voor muzikaliteit, hobo CO: J. A.
Sonneveld (Rotterdam) met onderschei
ding voor toonvorming, slagwerk CO:
mevr. A. öe Jong-Althusius (Rotter
dam) met onderscheiding voor muzika
liteit en C. A. Meyvogel (Schiedam);
zang onderwijsakte A: mej. A. F. M. van
Hoorn (Loon op Zand)piano onderwijs
akte A: J. B. v. Benthem (Rotterdam),
mej. M. C. J. Fischer (Rotterdam),
mevr. C. Lingbeek-Schalekamp (Poor-
tugaal), mej. B. E. Miedema (Rotter
dam) en mej. E. Mol (Rotterdam), blok
fluit onderwijsakte A: mej. M. S. Gijze-
man (Slikkerveer), mej. M. van Oosten
dorp (Rotterdam) en mej. D. A. van de
Polder (Rijswijk).
ROME Aan de Pauselijke Muziekacademie
slaagde voor het doctoraal examen muziek
wetenschappen „magna cum laude" de heer
J. van Stokkum uit Bussum.
UTRECHT, 26 juni Kand. rechts
geleerdheid: J. Spruit (Utrecht), F. Dre-
scher (Utrecht) L. F. Ramdat Nisier
(Utrefcht).
Doet. rechtsgeleerdheid: H. V. van
Walsum (Rotterdam), jhr. J. E. v. d.
Does de Willebois (Utrecht), A. P. van
Walsum (Rotterdam), R. F. Karamat
Ali (Utrecht).
Kand. geneeskunde: K. Andersen
(Utrecht), H. Becker (Utrecht), mej. S.
H. v. d. Borg (Hilversum). H. C. Cam
pagne (Zeist), J. P. Cornelis (Utrecht),
E. L. F. Falger (Bussum), J. S. F. Gim-
brere (Amersfoort), A. W. de Groot
(Utrecht), mej. S. J. van Haselen (Tiel),
mej, C. A. de Jong (Ermelo), C. Kan
(Eindhoven), H. M. Keur (Ermelo), C.
Kostense (Biervliet), Ph. H. Koster van
Groos (Gorinchem), W. P. J. Vos (Den
Bosch), G. S. D. Zaalberg (Amersfoort),
F. A. M. Zandhuis (Wierden), J. Kroes
(Amersfoort), H. J. G. Leerink (Ni.j-
kerk), mej. A. Th. Lindeman (Soest-
dijk), K. M. J. F. L. Lindner (Groningen),
J. Lourens (Alkmaar), mej. M. C. van
Mens (Hilversum), A. J. Mijnlieff
(Zeist), G. Th. v. d. Poel (Deventer),
R. R. Rose (Utrecht), Th. J. van Straa-
tcn (Culemborg), mej. M. J. v. d.
Straaten (Hoeksewaard), M. Terwiel
(Breda), A. J. Verhoeven (Utrecht), mej.
P. van Versendaal (Tiel), P. Westerink
(Elburg), C. E. Zaandam (Deventer).
Prop. theologie: N. van Oosterzee (Den
Haag), mej, M. M. Bauw (Velp), mej.
A. D. M. de Jonge (Bussum) G. Th.
Vollebregt (Rotterdam), J. D. van Roest
(Benschop).
LEIDEN, 27 juni Gepromoveerd
tot doctor in de rechtswetenschap op
proefschrift getiteld „Family life in the
Netherlands" de heer K. Ishwaran, ge
boren in Betadur (Indië) en thans wo
nend in Den Haag.
