In 1958 kwam einde aan reeks
regelmatige omzetstijgingen
Overheid en monumentenzorg
Thermometeractie
leclame
Gouda bevrijd van „lastpost*'
Vondstzoeklicht
AUBADE VOOR
JARIGE PRINS
Jaarverslag Rotterdamse K.v.K.
DUIDELIJKE TERUGGANG IN
VERSCHILLENDE SECTOREN
Indrukken van boeiende expositie
Kanunnik Van Schaikfonds keerde
in 10 jaar bijna 8 ton uit
Maakt
voor Uw zaak
Op weg naar Delft
Stoomketel weegt 140 ton...!
s
Gunstige resultaten voor
„Vitalis"
NIEUWS TREKT ALTIJD
IEDERE DAG
Koninldijk geschenk
voor prinselijk huwelijk
Indonesië aanvaardt
Amerikaanse lening
Louis Armstrong uit liet
ziekenhuis
Interimregeling ziekte
kosten ambtenaren
Aardbeien op autobaan
J. S. Beemer overleden
Keizer Haile Selassie
naar Moskou
NSC-T
DINSDAG 30 JUNI 1959
PAGINA 8
Einde aan stijging
Zinloos
Woningbouw
Rijnvaart
Opgelegd
Heliport
Van onze Deljtse medewerker
„De overheid neemt het initiatief tot algehele egalisering, zodat de
toekomst nog slechts een Holland op zijn platst te zien zal geven".
Dit staat te lezen op een van de toelichtende teksten op de expositie
Monumentenzorg in Het Prinsenhof bij het gedeelte dat gewijd is
aan de monumenten op het platteland. Men zou hier wel uit mogen
afleiden dat men het met deze, door de overheid gestimuleerde ten
dens, bij Monumentenzorg niet geheel eens is. We zullen ons hier
maar niet te zeer in verdiepen. De opmerking had ons getroffen
omdat men hieruit een zekere weemoed beluistert. Het gevecht van
allen die het verleden een goed hart toedragen met hen die om
welke reden dan ook hiermee geen rekening kunnen of willen
houden ligt hierin vastgelegd.
Cijfers
Slechts65 ton
mmm
Tot opluchting van velen wordt de stoomketel buiten de Goudse wateren
getransporteerd't richting Delft.
Pe ih
Zo werd een ui
toverd tot een vorstelijk bouw monument.
straat in Zutfen om ge.
Het cadetten-tamboerkorps „Prins Bern-
hard" van de Koninklijke Militaire Aka-
demne te Breda heeft prins Bernhard eis
tenen de traditionele verjaardagsauibade
gebracht. Klokslag 11 uur betrad de prins,
die gekleed was in een bruin kostuum
met een witte anjer in het linker knoops
gat, het bordes, waarboven zijn stan
daard wapperde. Hij was in gezelschap
van de gouverneur van de K.M.A., de ko
lonel der cavallerie W. Kloppenburg; de
eerste officier der K.M.A., de majoor der
cavallerie J. Ph. van Iepenbrugge. en de
adjudant van de gouverneur, de kapitein
der infanterie C. van der Kun.
Het cadettentambourkorps marcheerde
onder het spelen van „In naam van
Oranje doe open de poort" de paleistuin
binnen. De tamboer-maitre, de cadet
sergeant A. J. Djesens, meldde zich bij de
prins, die daarna de trappen van het bor
des afdaalde voor de inspectie.
Bij het afmelden stelde de sergeant
Dresens de traditionele vraag of prins
Bernhard het cadetten-tamboerkorps nog
waardig acht zijn naam te dragen. De
prins beantwoordde deze vraag met een
volmondig ja, waarop het korps met
slaande trom afmarcheerde.
Even voor de aubade werd het publiek
aan de overkant van de straatweg opge
schrikt door een enorme tak, die zich op
twintig meter hoogte van een van de bo
men van het paleisgezon losmaakte en
met veel geraas naar beneden viel. Tuin
lieden hadden de ravage binnen een half
uur opgeruimd.
De N.V. Levensveraekering Mij. „Vita
lis" te Nijmegen bericht in het verslag
over 1958, dat, hoewel de produktieresul-
taten over het verslagjaar reden tot te
vredenheid geven, toch een mindere voor
uitgang werd geconstateerd dan in het
vorige jaar. Aan nieuwe verzekeringen
kwam in 1958 tot stand een bedrag van
12.150.258. Tengevolge van verschillende
oorzaken kwam te vervallen 3.999.472,
zodat het verzekerd kapitaal is vooruit
gegaan met 8.150.786, en totaal per 31
december 1958 bedroeg 67.568.301.
De premiereserve op dezelfde grond
slagen berekend als vorige jaren werd
vastgesteld op 6.188.135, waarvan voor
rekening van herverzekeringsmaatschap
pijen komt 1.174.932 en dus voor eigen
rekening een bedrag van 5.013.203. De
premiereserve werd geheel berekend op
een rentevoet van 3 pet. De gemiddelde
gekweekte rente bedroeg 4,48 pet., zodat
er dus een ruim voldoende rentemarge
aanwezig is. Eind 1958 was voor een be
drag van 3.TO7.791 (3.112.859) in hypothe
ken belegd.
Het boekjaar 1958 sluit met een winst
van 56.084. Hiervan is 5000 bestemd
voor betaling van 5 pet. dividend, terwijl
het restant ad 51.084 werd toegevoegd
aan de extra reserve.
De Rotterdamse Kamer van Koophan-
lel is blijkens het vandaag verschenen
jaarverslag niet bijster enthousiast over
de resultaten in 1958. Zonder dat er nu
direct van een mineurstemming sprake
is, worden er 'in het verslag toch tal van
waarschuwingen geuit, gebaseerd op de
minder gunstige ontwikkeling gedurende
het vorig jaar. Zou aan het eind van 1958
de bedreiging voor de kolenimport ach
terwege gebleven zijn, dan zou de Kamer,
ondanks duidelijke teruggang in verschil
lende sectoren, het totaalbeeld nog niet
zo onbevredigend hebben geacht, maar
de in het voornemen liggende stopzetting
van de invoer van Amerikaanse kolen
naar het Duitse achterland een voor
nemen dat inmiddels is ten uitvoer ge
bracht wierp een zware schaduw over
de toekomst.
Een van de eerste waarschuwingen in
het verslag betreft 't opvallend verschijn
sel, dat alom waar eb en vloed merkbaar
zijn, een inspirerende invloed blijkt uit te
gaan van het modebegrip zeehavenindus-
trie. Of deze correlatie, aldus het verslag,
voldoende houvast biedt in het licht van
de vele medebepalende factoren welke
met name de ontwikkeling van de Nwe.
"Waterweg mogelijk maakten, zal in het
kader van onze nationale huishouding
toch wel een punt van ernstige bezinning
moeten vormen- Deze aan de ervaringen
van het verleden getoetste opmerking,
zo vervolgt het verslag, heeft slechts do
schijn van monopolistisch Rotterdams den
ken tegen zich. De Kamer van Koophan-
Naar wij vernemen, hebben koningir
Juliana en prins Bernhard ter gelegen
heid van het huwelijk van prins Alber'
van België en prinses Paola aan het aan
staande echtpaar een geschenk gezonden
bestaande uit twee zilveren vogels.
De Indonesische regering heeft eer
lening van negen miljoen dollar aanvaard
uit het Amerikaanse Ontwikkelingsfonds,
zo meldt het persbureau Antara. Twee
derde van het bedrag is toegewezen aan
het ministerie van Scheepvaart en de rest
aan het ministerie van Verkeer.
del acht het trouwens nodig, dat in het
algemeen de Rotterdamse expansie wat
meer wordt bezien door de buil van de na
tionale welvaartsverhoging die eruit
voortvloeit. Zo biedt Rotterdam door zijn
geografische ligging voor de ijzer- en
staalindustrie een kostpriisbasis die,
naar het zich laat aanzien, de gunstigste
van Europa zal zijn. De nlannen tot het
vestigen van een dergelijke onderneming
worden steeds meer concreet, en de Ka
mer is er voorstandster van, dat deze zo
spoedig mogelijk worden gerealiseerd.
De totale goederenbeweging in 1958 ligt
slechts fraction eel lager dan in 1957. zo
dat de tamelijk pessimistische verwach
tingen hieromtrent niet geheel zijn uitge
komen- In 1958 bedroeg de goederenbewe
ging 73,8 miljoen ton tegen 74,1 in 1957.
Intussen is hiermee toch een einde geko
men aan de regelmatige reeks van omzet
stijgingen sinds de oorlog. Het resultaat
kon worden bereikt dank zij de verdere
stijging van olieaanvoeren, die de aanzien
lijke daling in de aanvoer en speciaal door
voer van massagoederen goeddeels com
penseerde.
De grootste teruggang viel waar te ne
men in de doorvoer van kolen en cokes
van 13,3 tot 6,9 miljoen ton in beide rich
tingen en wel in het bijzonder van Ame
rikaanse kolen. Op de Europese kolen
markt sloeg in korte tijd het tekort om
in zich snel ophopende voorraden. Ook de
doorvoer van ijzererts nam af met ruim
600-000 ton, juist evenveel als de doorvoer
van ijzererts over Amsterdam is geste
gen. De graanaanvoer is daarentegen
weer met een miljoen ton geste
gen ten opzichte van 1957, terwijl ook de
sector der minerale oliën een gunstig
beeld te zien geeft. Er was een stijging
te constateren van 21 tot 25 miljoen ton.
De maatregelen, die door de Westduit-
se regering zijn genomen om de kolenin-
voer over Rotterdam te beperken, wijzen
volgens het verslag nog allerminst op het
bestaan van een economische gemeen
schap, noch van een daartoe vereiste gees
tesgesteldheid. Het Rotterdamse bedrijfs
leven heeft in de haven zeer belangrijke
investeringen gedaan in overslaginstalla
ties e-d. waardoor het Westduitse achter
land van stagnatie in de aanvoer is gevrij
waard. Door kunstmatig ingrijpen van
de overheid dreigen deze investeringen
echter zinloos teworden
Wat de woningbouw in Rotterdam be
treft. is de Kamer van Koophandel even
min enthousiast. De vreugde over het aan
tal in 1958 gereedgekomen woningen wordt
aanmerkelijk getemperd door de daling
van het aantal in uitvoering zijnde wonin
gen aan het eind van dat jaar. Met na
me de stand van de particuliere bouw
is ver achtergebleven bij die van de wo-
ningwetbouw. Het verslag constateert dan
ook, dat de particuliere bouw in Rotter
dam praktisch het hoofd in de schoot heeft
gelegd. De verhouding is niet alleen gron
dig eenzijdig, maar ook fundamenteel ris
kant. Telkenmale zijn de gevolgen daar
van aan het licht getreden, ofwel zodra da
gemeentelijke financiering door welke
oorzaak ook stagneerde, ofwel de centra
le overheid op het Rotterdamse contin
gent aan woningwetwoningen beknibbel
de «n d<? directe afhankelijkheid va,n Den
Haag zich demonstreerde-
Ook in de Rijnvaart verminderde voor
het eerst sinds 1945 de vervoerde hoeveel
heid goederen, hetgeen vooral toe te
schrijven is aan een afneming van het
transport der massagoederen. De opva
rende droge lading verminderde met 4
miljoen ton ofwel een achteruitgang
van 10 pet. vergeleken met 1957. De term
onverwachte teruggang" drukt de ont
wikkeling in 1958 te zacht uit, want de
voorspellingen waren juist tegengesteld.
De bureaus van Internationale instanties,
o.a. die van de K.S.G. en de O-E.E.S.
profeteerden een sterk toenemende be
hoefte aan grondstoffen, en deze gunstige
prognoses hebben niet nagelaten veel
kwaad te stichten. De ten onrechte ge
wekte verwachtingen hebben o.a. omvang
rijke programma's voor de bouw van Rijn
schepen ten gevolge gehad.
De opgelegde wereld-tonnage nam in
1958 toe van 1.537.500 brt op 31 december
1957 tot 7.348.000 brt op 31 december 1958.
In dit laatste cijfer zijn 2.396.500 brt aan
tankschepen en 4.951.000 brt aan schepen
bestemd voor droge lading begrepen.
sloopt- Het beste deel van de expositie
blijft o.i. de foto-afdeling. Bij de entree
wordt men geconfronteerd met enkele
voorbeelden van gerestaureerde kleinere
voorwerpen als drieluiken en beelden
Van deze laatste zagen wij een beeld
van St.-Lucia, afkomstig va-n de kerk var
St.-Petrus Banden te Venray, dat zekei
nog niet gerestaureerd was. Aldus geen
reclame voor Monumentenzorg. Ook en
kele schilden van rederijkerskamers ble
ken meer curieus dan dat zij waard wa
ren op deze expositie te hangen.
Toen wij Het Prinsenhof verlieten, lie
pen wij in een der gangen langs 'n -grote
scheur in de gepleisterde wand. Op di
scheur was plakband aangebracht waaror
geschreven stond 28-3'59- Naast de poor
waarboven een groot bord Monumenten
zorg hangt, als affiche voor de tentoon
stelling. staat het vervallen, afschuwelij
ke pand Oude Delft 173, een bewijs da'
het werk van Monumentenzorg niet beter
dan in Delft onder de aandacht had kun-
GERESTAUREERDE RUÏNE Deze is waarschijnlijk als speelgoed voor nen worden gebracht. Niet alleen omdat
een der kinderen van het koninklijk huis er in Delft al veel schoons is behouden.
De plaats van deze expositie is wel heel bedoeld geweest. Het huis werd gebouwd maar ook omdat er hier nog wel voorlopig
Over de Heliport te Rotterdam staat in
het jaarverslag te lezen, dat het vervoer
zich nog steeds tot personen bepalend,
een minder duidelijke toeneming in 1958
te zien gaf dan in 1957 het geval was ten
opzichte van 1956.
Er waren in 1958 647 (1957: 805) inko
mende passagiers en 1,296 (1167) uitgaan
de. Het aantal buitenlandse inko
mende passagiers wasin '58 1.653 (1.581)
en 1.769 (1.430) uitgaande.
30 juni 1958 had de wereldvloot een
bruto inhoud van 118.033.731 registerton,
7.787.650 ton meer dan 30 juni 1957. De
bruto inhoud der tankschepen van ten
minste 100 ton was op 30 juni 1958 ge
stegen tot 33.590.140 registerton of 28.46°/«
van de gehele vloot.
De Nederlandse koopvaardijvloot had op
30 juni 1958 een omvang van 4.599.788 re
gisterton bruto, dat is 3.9 van het we
reldtotaal. vergeleken met 30 juni 1957
bedraagt de vermeerdering 265.432 ton, dit
is 3,4 van de groei van het wereld-
totaal.
De onder Nederlandse vlag varende
koopvaardijvloot, met inbegrip van de in
de Nederlandse Antillen en Suriname in
geschreven tonnage, telde op 31 decembei
van het afgelopen jaar 1.592 schepen, me
tende bruto 4538.768 registerton, met, ac
commodatie voor 20.184 passagiers.
Aan het einde van het jaar omvatte d«
Nederlandse vloot 29 passagiersschepen,
emigrantenschepen, 69 vracht-passagiers,
schepen met accommodatie voor meer dar
12 passagiers, 379 vrachtschepen van meej
dan 500 ton, 961 vrachtschepen van mindei
dan 500 ton, 133 tankschepen van meer dan
500 ton en 16 kleinere tankschepen.
De verbetering in de toestand van Louis
Armstong, die vrijdag was ingetreden
heeft zo goed doorgezet, dat „Saichmo"
gisteren al het ziekenhuis in Spoleto
heeft mogen verlaten. Hij is terstond daar
na naar Rome vertrokken en bij zijn aan
komst aldaar verklaarde hij, dat hij zich
heel goed voelde. Hij denkt erover om
met zijn vrouw op vakantie te gaan naar
Ghana.
In Staatsblad 204 is opgenomen de in-
tcrimregeling ziektekosten ambtenaren
1959. Deze regeling is gelijk aan die voor
1958. Dit betekent, dat aan gehuwden, die
het gehele jaar dienst doen, wordt uit
gekeerd f 112,80 voor het jaar 1959. On-
gehuwden ontvangen de helft van dit
bedrag. Deze bijdragen zullen in augus
tus worden uitbetaald.
Aan een onderhoud met oudvoorzitter
der K.A.B., de heer A. C. de Bruijn,
gepubliceerd in het zojuist verschenen
nummer van „Ruim Zicht", ontlenen we
de volgende passage ,die echter tegelijker
tijd in enkele zinnen het prachtige re
sultaat van hulp aan priesterstudenten
uit werknemerskringen doet zien.
„In 1935 was de gemiddelde uitkering
per student slechts f 20,- en werden 38
studenten geholpen, in totaal werd dus
maar f 760,- verstrekt en in 1958 konden
1348 studenten geholpen worden met een
bedrag van gemiddeld 80,50, wat een
totale uitkering van 108520.betekent!
En dat allemaal van twee cent per week".
„Zie dat eens; van 1946 t.c.m. 1958
keerde het Kanunnik van Schaikfonds in
totaal voor de priesteropleiding 794.925
ofwel b(jna 8 ton uit. Voor 90 pet. te dan
ken aan de opbrengst van de nog altijd
„aanslaande" thermometeractie".
„Het is werkelijk een prachtinstelling,
dat Kanunnik van Schaikfonds". zegt de
heer De Bruijn enthousiast.
Hij schetst ons dan nog even de toe
stand in de jaren, dat het fonds werd op
gericht, toen de lonen laag waren, 'n Va
der van een jongen, die priester wilde
worden, moest er dan maar op uit. trek
ken om hier en daar geld los te krijgen.
„Dat was eigenlijk in strijd met het
prestige van de katholieke arbeidersbewe
ging en is mede een van de redenen ge
weest, waarom wij het Kanunnik van
Schaikfonds hebben opgericht.
(Van onze Goudse medewerker)
goed gekozen: temidden van de restaura
ties van de Oude Kerk en de werkzaam
heden aan de Schoolstraatvleugel van het
Prinsenhofcomplex, kan men zijn hart
ophalen aan de wijze waarop de Rijks
dienst voor Monumentenzorg over het ver
leden waakt. Hoe ver dit gaat, bleek
ons uit enkele foto's even voortreffelijk
als al de foto's die hier hangen van
de Berkelruïne in Zutfen. Deze water
poort met 3 bogen werd nl. als ruïne reeds
tweemaal gerestaureerd, nl- in 1883 en in
1951—*52.
Zou men bij deze restauratie wellicht als
leek nog wel even zijn wenkbrauwen fron
sen- geheel anders wordt dit bij het zien
van het ontzettende verval waaraan zo
veel kerken, molens, kastelen, landhuizen
en andere monumenten onderhevig zijn.
Wanneer men dan waarneemt wat er
door de Rijksdienst gedaan is, zal men
volledig overtuigd raken van de nood
zaak tot herstel. Het is ni^t gemakkelijk
in deze tijd waarin de zin voor de historie
zo in diskrediet is geraakt, een pleidooi
te voeren waaraan zoveel geld verbonden
is als Monumentenzorg jaarlijks opsou
peert.
Rondwandelend op deze fototentoonstel
ling die met enkële curieuze stukken toch
nog wat afwisseling biedt tussen alle re-
produkties, viel het ons op dat men deze
propaganda voor de goede restauratie niet
voorzien heeft van wat meer instructieve
elementen. Wij hoorden bv- onlangs nog
dat bepaalde plaatsen in Het Prinsenhof
niet zuiver gerestaureerd zijn- Zou dit
geen aanleiding hebben kunnen geven om
de wijze van restauratie zelf eens onder
de loep te nemen op deze instructieve
tentoonstelling?
Zeer interessant zijn de verschillende
modellen van de te herbouwen St.-Euse-
biustoren. te Arnhem. Men ziet hier het
bekroonde ontwerp van architect Th. Ver.
aan en de andere ontwerpen van prof. ir.
J Berghoef, J. Schippers jr. en W. Boeyin-
ga.
Speciaal van belang voor de inwoners
van Delft en omstreken zijn enkele zeer
fraaie reprodukties. Wij noemen die
van de Ned. Herv. Kerk in Het Woud,
de N.H, Kerk'te Schipluiden en diverse
panden uit Delft, zoals het pand Oude
Delft 241, Oude Delft 169, en Koorhmarkt
64. In een zaal die gewijd is aan schilde
rijen en prenten, gemaakt van gebouwen
die thans niet meer bestaan, vindt men ook
een tafel met Delfts^ stadsbeelden. Hier
bij liggen geen „onderschriften" zodat
men maar moet raden wat hier is af
gebeeld. Zo ligt er een prent, een afbeel
ding van het pand Voldersgracht waarin
het St.-Lucasgilde gevestigd is geweest
en in welke buurt ook Johannes Vermeer
heeft gewoond.
In deze «aal vallen overigens de uitste
kende pmentem o-p van Jan van Beieren,
die zich door zijn prentkunst voor de ken
nis van het architectonische verleden, on
sterfelijke verdiensten heeft verworven.
Grappig is de maquette van de voorgevel
vatt'hefcliHuis Bonsbolredijck ia Naaldwijk
voor Frederik Hendrik en is in 1815 ge- het een en ander te doen zal blijven-
Iedereen, die enigszins met het trans
port van de stoomketel van het G.E.B. te
maken had, slaakte gistermiddag een die
pe zucht van verlichting, want het unie
ke karwei was althans voor wat Gouda
betreft, verricht Langzaam, uiterst lang
zaam voer de „Trio" uit Dordrecht,
kreunend onder het gewicht van zijn kost
bare vracht, de Goudse wateren uit. rich
ting Delft. Hoog op de ketel prijkte in ro
de letters: „140 ton", hetgeen betekende
dat het gewicht van de ketel liefst
honderdenveertig ton bedraagt.
Aanvankelijk had men geschat, dat
de ketel niet zwaarder zou zijn, dan
„slechts" 90 ton. maar toen de drijven
de bok „Jumbo", bij een poging om de ke
tel op te tillen in de modder van de Kat-
tensingel wa„ vastgeraakt begon men te
twijfelen of de kolos wel goed was „ge
wogen" Na deze eerste mislukte poging
om de ketel van de grond te doen verhef
fen, heeft men tweemaal gedeelten van
de ketel gedemonteerd Ondanks dit „slo
pen" bleek het gevaarte nog een gewicht
te hebben van 140 ton. zodat de aanvan
kelijke zwaarte wel „iets" meer zal zijn
geweest dan 90 ton.
Nadat zoals we vorige week reeds be
richtten de stoomketel klem kwam te
zitten in de coaster „Marnel" is men eens
ernstig aan het „piekeren" gegaan hoe
mer het gevaarte uit Gouda zou kunnen
krijgen. Een vluchtig onderzoek wees uit,
dat de coaster niet geschikt was voor het
zware vrachtje, want de boot geraakte uit
haar evenwicht, zodat bij vervoer van de
ketel ernstige moeilijkheden aan de dag
zouden kunnen treden. Men besloot daar-
j om een groter en zwaarder schip naar
j Gouda te laten komen en gistermorgen
arriveerde de „Trio" uit Dordrecht met
een draagvermogen van 460 ton. Toen
kwam er na enkele dagen „rust" weer
leven in de „brouwerij" in dit geval bij het
Bolwerk, De stoomketel, die nog steeds
in de kabels hing van de beide drijvende
bokken „Actief" en Jumbo" werd uit de
„Marnel" gehesen, die daarna plaats
maakte voor de „Trio".
En toen deze op de goede plek was ge
komen, liet men de stoomketel weer lang
zaam zakken. Even later rustte hij op de
bodem van de „Trio" maar om de boot
in evenwicht te houden moest er, even
als vorige week bij de „Marnel" zand op
de „vloer" van de schuit worden gestort.
Ook bleek het noodzakelijk om de ketel
stevig met dikke kabels aan de boeg van
het, schip te bevestigen Alle« verliep gis
teren evenwel naar wens en zo kon de
„Trio" zwaar beladen met de ketel, om
ongeveer half drie triomfantelijk naar het
open water stomen. Ook de sleepboot „Vi-
to" uit Rotterdam hielp een handje, maar
bij de Cock van de Leeuwensluis dreig
den er moeilijkheden. De sluis is na
melijk maar een halve meter langer dan
de „Trio" en het valt te begrijpen, dat het
wel enige hoofdbrekens kostte om de boot
met ketel door de sluis te krijgen. Maar
men bleek meer met dit bijltje te hebben
gehakt, althans de „Trio" kwam vrij
vlug door de sluis en tot opluchting van
velen was zij spoedig uit het gezicht ver
dwenen
Bij het Bolwerk was men evenwel al
weer druk in de weer, want nog een twee.
de ketel, een sterk verkleinde uitgave
van de eerste, stond op transport te wach
ten. Dit was echter een „routine-werk" en
de drijvende bok „Jumbo" „pakte" zon
der moeite met zijn machtige armen de
ketel van de grond om hem een momenl
later neer te zetten in de coaster „Mar
nel" Weer kwam er een officiële ijkmees
ter aan te pas en het bleek, dat deze ketel
„slechts" 65 ton woog, zodat het ophijsen
een „Koud kunstje" was voor de machtige
„Jumbo". Rommel liet men niet achter,
want zelfs de ijzeren binten, waarop de
stoomketel had gestaan werden overge
bracht in de „Marnel"
In de avonduren is de „Marnel" met
zijn last eveneens richting Delft vertrok
ken en de drijvende bok „Actief" verliet
ook nog voor de duisternis inviel het wate,
van de Kattensingel. Enkel de bok „Jum
bo" lag gisteravond in gezelschap van
twee sleepboten nog voor anker, maar als
u dit artikeltje leest zal ook „Jumbo" wei
weer naar elders zijn gevaren.
Bi
DUITSLAND IS HET LAND der auto
banen, ofwel autowegen, zoals we hier in
Nederland zeggen- Hef was de eerste met
het aanleggen ervan. Overigens om mili
taire redenen. Het zou zo gemakkelijk
zijn, er in alle richtingen gemotoriseerde
troepen over te vervoeren.
De autobaan Duisburg—München geniet
een grote vermaardheid. Terecht, want ze
bezit Amerikaanse allures. Dag en nacht
raast het verkeer er op voort. Tot diep in
de nacht zijn de gelagkamers der Rast-
I statte gevuld met lat gasten, die er even
komen verpozen, om hun weg weer wat op
gefrist te kunnen vervolgen. Het is daar
altijd een internationaal gedoe. Bijna on
nodig tc zeggen, dat het Nederlandse ele
ment er sterk vertegenwoordigd is, bij alle
genres lieden en vehikels, die de auto
baan als een middel gebruiken, om zo
snel mogelijk ergens te komen.
Dit zo snel mogelijk blijkt 'in de praktijk
echter nogal betrekkelijk- Men rekent op
een gemiddelde snelheid van minstens
honderd kilometer per uur. Dat haalt men
1 ook wel. Af en toe-
Want feitelijk is een veelgebruikte auto-
1 baan eigenlijk altijd in reparatie. De eni
ge oplossing is een weg met minstens acht
rijvakken, zodat wanneer er één of twee
niet in orde zijn. hef verkeer kan blijven
voortdaveren. Maar zo breed is de auto
baan slechts op enkele gedeelteq. Bijv- bij
het zgn- kruis van Frankfurt, een knoop
punt, hetwelk kennelijk aangelegd is ten
dienste van 't enorme verkeer van Frank-
furts luchthaven, die tevens een militaire
basis is.
En, juist tussen Frankfurt Heidel-
berg, een der fraaiste gedeelten van de
autobaan, die er niet alleen verkeerstech
nisch. maar ook landschappelijk bijzonder
fraai en zelfs hier en daar bekoorlijk is
indien men deze laatste term althans op
verkeerstechnisch terrein ka,n toepassen
hebben de Amerikanen bepaald, dat de
snelheid er niet tot boven honderd kilo
meter mag worden opgevoerd. Wie van
Duisburg naar Frankfurt ettelijke malen
„umgeleitet" is, hetgeen wil zeggen, dat
men tientallen kilometers over tweede
rangswegen zich een weg moet zoeken,
vaak in de letterlijke zin van het woord,
ziet °P dit gedeelte geen kans. de verlo
ren tijd in te halen.
Ook hierom verbaast men zich er over,
dat de „Raststatte" toch meestal vol zit
ten, ondanks alle verloren tijd. Het is in
tussen begrijpelijk, want het rijden op een
autobaan is op den duur uiterst vermoei
end. Dat weten ook de chauffeurs van de
vele Nederlandse vrachtwagens, die er
voortsuizen op een deinende oceaan van
snelheid.
Ze weten zich door het radaroog beloerd,
hetwelk elke overtreding van de maximum
snelheid of de voorschriften inzake het
nasseren etc- registreert. Voorts kennen
'.e maar al te goed de snelheid en door
tastendheid van de Duitse en Amerikaanse
wegpolitie.
Een spiksplinternieuwe autobaan is een
juweel om te berijden. Maar wanneer ze
op jaren komt die van Duisburg naar
l München dateert grotendeels van ver voor
de oorlog, de eerste Raststëtte werd er
In 1936 bij Siegburg gebouwd dan is ze
gestadig in reparatie, op tal van punten.
De brede weg versmalt zich dan, er moet
uiterst voorzichtig gereden worden, in ver
band met tegenliggers en de toestand van
het wegdek doet de automobilist wijselijk
zijn snelheid nog eens extra matigen, om
zijn passagiers niet al te veel aan een
schip in ruwe zee te doen denken.
Waar blijven de aardbeien? zal de le
zer vragen. Wel midden in de nacht sno
ven we op de autobaan tussen Keulen en
Frankfort opeens, scherp boven de gebrui
kelijke benzine- en oliestank uit, de pene
trante geur van verse aardbeien-
Het leek een wonder. Groeiden er langs
de autobaan aardbeien? We konden het
niet zien en bleven ons verbazen. Tot te
langen lesje de geur nog veel sterker werd
en we de contouren van een grote vracht
wagen zagen opdagen, terwijl we als het
ware een zee van aardbeiengeur binnen
reden.
Het was een truck uit Heythuysen. hoog
beladen met kistjes Brabantse aardbeien.
De volgende dag kregen we bij ons ont
bijt verse Hollandse aardbeien aanbevo
len
Vanmorgen vroeg is na een langduri
ge ziekte de heer J. S. Beemer overleden,
die bijna dertig jaar als administrateur
verbonden is geweest aan de Rotterdam
se Vereniging voor Katholiek onderwijs.
De thans ontslapene stond bekend als een
harde werker, die zich voor de uitbouw va
het katholiek lager onderwijs in onze stad
bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt.
De heer Beener werd per 1 januari 1930
aan de Rotterdamse Vereniging als admi
nistrateur verbonden. Sindsdien is het aan
tal scholen wel zo ongeveer verdubbeld,
en hij heeft dus mede leiding kunnen ge
ven aan een zeer dynamische uitbrei
ding van het aktholiek onderwijs in ROTÏ
terdam. De heer Beener, wiens zoon pro
fessor is op het seminarie in Warmond,
heeft gewerkt onder de rectoren Nolet en
Van Houten als voorzitters. Hij was lid va.
de wijkraad voor Hillegersberg-Schie-
broek.
De heer Beemer bereikte de leeftijd van
63 jaar.
Keizer Haile Selassie van Ethiopië is
hedenochtend met een Russisch straal
verkeersvliegtuig uit Cairo naar Moskou
vertrokken na een bezoek van vijf dagen
aan de hoofdstad van de Verenigde Ara
bische Republiek. De keizer heeft met
Nasser overeenstemming bereikt over
maatregelen ter versteviging van de be
trekkingen tussen hun landen.
Volgens een gemeenschappelijk com
muniqué hebben beide staatshoofden
grote belangstelling getoond voor hei-
vrijheidsslrevon van de Afrikaanse vif
keren.
