Vierdaagse stelt schoen
fabrikant hevig teleur
P
I
i
Jeep
HEMPER i van TWIST
'DIESEL MT
Nestor der aalmoezeniers
Verkenning in de U.S.S.R.
Sanovite
N
DE EILANDER
Krachttoer met ertstanker gelukt
4:
Vader verdacht
van moord op
dochtertje
Eerste dag telt
70 uitvallers
Duif verbreekt
discipline
Si-Si kroonkurken
gevitaiiseerd
Moeilijkheden hij
grenspassage met
caravan
I
i
X
Noordzeekanaal bleek
diep genoeg te zijn
Na liftreis door Azië
nu in de gevangenis
Kleuter steekt be
waakte overweg over
Door locomotief gedood
Majoor Louis
Burgman
E. Engles t
V B
WOENSDAG 22 JULI 1959
Uit Gendringen naar
Duitsland gevlucht
-»•>
v Tv
5*
fÉV
Brand verwoest winkel-
pakhuis in Renkum
-
rnmmmm
Grl
m
x
Toen wij ïn het begin van dit jaar de
Alleen-Vertegenwoordiging
voor Nederland
in handen gaven van
DORDRECHT
wisten wij ook de belangen van de tal
loze gebruikers van ons product daar
in goede handen.
Wij willen hierbij onze dank uitspreken
jegens die bedrijven en ook jegens de
overheidsinstanties, die (ongevraagd
maar des te spontaner) uiting gaven
aan hun erkentelijkheid voor onze keuze
en ons hun blijken van instemming daar
mede niet hebben willen onthouden.
Willys Overland
Expori Corporation
Toledo U.S.A.
Morgen krachtproef
DÉ VIERDAAGSE
N'JMEotN
11
Elke werkdag f 100.-
Elke zaterdag f 1000.—
Hoofdprijs f 30.000.-
De winnaars van f 100.-
van vorige week waren:
van f 1000.-:
In Singapore
Jong paar als verstekeling
op Rotterdams schip
Om naar grootouders te gaan
propaganda zal toelaten.
Handig om mee Ie nemen!
Hoge voedingswaarde
Oók zoutloos overal
verkrijgbaar
buitenlandse
KRONIEK
ROMAN VAN DE LOKKENDE ZEE
1 door
i KLAAS TOXOPEUS
milium
x
Tegen de vader van de bijna ander
half jaar oude Anneke v. d. V., die maan
dag in Gendringen door verstikking om
het leven is gekomen, zijn nu zodani
ge vermoedens gerezen, dat de man
verdacht wordt van moord subsidiair
doodslag. Dit heeft de officier van jus
titie bij de rechtbank te Arnhem gis
teren medegedeeld. Tegen de man is
een bevel tot in hechtenisneming uitge-
een bevel tot inhechtenisneming uitge
gaan aan alle Nederlandse politieinstan-
ties en ook is Interpol bij de opsporing
ingeschakeld.
Er bestaan zeer sterke aanwijzingen
dat de man naar Duitsland is uitgewe
ken. Vast is komen te staan dat de ver
dachte daar kontakten heeft die hij heeft
gelegd toen hij daar in de oorlogsjaren
en loiter, toen hij zijn gezin eens had
verlaten, vertoefde. Ook weet men dat
de man 100 van huis heeft meegeno
men, waarvan hij ongeveer 90 heeft
omgewisseld in Duits geld. Bovendien
is zijn fiets gevonden, die was achter
gelaten op het station van het Duitse
plaatsje Bocholt, even over do Duitse
grens. De justitie heeft voorts aanwijzin
gen, dat de man psychisch gestoord is
of dit althans was, toen hij vluchtte.
De moeder was maandag met vier
andere kinderen een zesde is ge
trouwd een dagje op familiebezoek
naar Harderwijk. Een buurvrouw
deed de verschrikkelijke ontdekking
dat Anneke dood was. Na haar thuis
komst heeft de ontstelde moeder nog
geprobeerd de levensgeesten van An
neke op te wekken door kunstmatige,
ademhaling toe te passen maar dat
mocht niet meer baten. Op welke wijze
het kindje precies gestikt is, is nog
niet bekend.
Bijna dagelijks ontvangt de A.N.W.B.
berichten van vakantiegangers, die
met auto en caravan in het buitenland
op reis zijn en moeilijkheden met de
douane krijgen, omdat zij niet in het be
zit zijn van een carnet of triptiek.
De A.N.W.B. wjjst er op, dat een car
net of triptiek een noodzakelijk docu
ment is voor het reizen met een cara
van in o.a. Frankrijk, Zwitserland, Oos
tenrijk, Italië en Joegoslavië. Bovendien
is voor een personenauto o.a. in Span
je, Portugal en Engeland nog altijd een
carnet of triptiek vereist.
V-V
Pf^TTi
■ummmrn
f.
1
- -o V;7:.
,,K,
- -• «..lift
4
Een brand, die dinsdagavond in het
pakhuis van een manufacturenzaak in
de dorpstraat te Renkum is uitgebroken
heeft 75 mille schade berokkend. De
gehele inventaris ging verloren.
De brandweer bestreed het vuur met
de nevelspuit en kon de aangrenzende
woningen en de bovenverdieping van de
winkel tegen het vuur beschermen. De
oorzaak van de brand is niet békend.
Advertentie
f
&i
(Van onze correspondenten)
et geheim^ van het onuitputte-
Alleen een nerveuze houtduif heeft
ze even in moeilijkheden kunnen
brengen. Dat gebeurde vlak bij Eist.
De duif, kennelijk opgeschrikt door
de drukte van de duizenden wande
laars in deze anders toch zo vredige
omgeving, fladderde over de weg,
„infiltreerde" in het groepie van de
vrouwelijke Israëlische militairen en
koos zich, na lang aarzelen, een zit
plaats op het hoofd van een van de
meisjes. Dat was te veel. Gillend vlo
gen ze alle richtingen uit. Even had
de vrouwelijke schrik het gewonnen
van de militaire maar zo charmant
beoefende discipline.
lijk uithoudingsvermogen en
de niet te breken vitaliteit van
de Israëlische deelnemers aan de
Vierdaagse is weer 'n stapje dichter tot
een oplossing gekomen. Een uitgebreid
liederenrepertoire schijnt daarbij
onontbeerlijk. Vooral de soldateske
meiskes uit Israël blinken daarin uit,
maar het is nu wel duidelijk, dat er
ook buiten het leger in Israël veel
wordt gezongen. Voor de eerste maai
loopt dit jaar ook een burgergroep
uit Israël mee. Buschauffeurs uit
Tel Aviv, die zich op de een of andere
wijze verdienstelijk hebben gemaakt
en die nu als beloning in Nijmegen
mogen komen laten zien wat wande
len is. In gesloten formatie en in een
hoog tempo lopen zij met een gemak
alsof hun gewrichten geolied zijn.
In smetteloos lichtblauwe kledij, met
forse baarden en nog forsere snor
ren roffelen zij de kilometers onder
hun schoenen weg, vergezeld van
een jongedame, die de ganse mars
lang een accordeon over de tengere
schouders draagt en daaruit onver
droten en met een nimmer aflatend
élan het ene marslied na het andere
te voorschijn trekt. Op de eerste dag
van deze Vierdaagse hadden de
Israëli's het pleit reeds beslecht en
werden zij de meest favoriete groep
van het parcours.
De Polygoon-dame doet hèt heel Wat
gemakkelijker aan. De mannen van
het filmjournaal hebben zelf een scho
ne meegebracht, die op de hoogtepun
ten van het parcours als star-deel
neemster fungeert voor het oog van de
snorrende camera's. De rest van de
dag ziét ze alleen maar wandelen.
Advertentie
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
wsmrAm
Op de eerste dag van de Vierdaagse
hebben de wandelaars het niet uit
zonderlijk zwaar gehad. Om 12 uur wa
ren de meeste lopers Eist, het middel
punt van deze eerste dag, al voorbij.
Zij liepen daarmee de grootste hitte
van de dag mis, want in de vroege
ochtenduren was de hemel bewolkt,
hetgeen op de weinig lommerrijke Be-
tuwse wegen bijzonder van pas kwam.
Na de middag, toen de kopgroep al
weer in Nijmegen terug was, brak de
zon In alle felheid door en blakerde
onbarmhartig alles en iedereen, die
nog op het parcours was. Van de 13.382
wandelaars die gistermorgen welge
moed op pad gingen, gaven zeventig
deelnemers op de eerste dag reeds de
moed Op, hetgeen niet geheel overeen
stemt met de optimistische schoenfa
brikant, die op het parcours een wagen
laat rondrijden met de opwekkende me
dedeling: „Wist u dat 80 pet. van de
mensheid aan voetafwijkingen leidt?"
Een percentage, dat men gelukkig niet
in het aantal uitvallers terug herkent.
Vandaag zwerven de wandelaars
door het ónvolprezen land tussen Maas
en Waal, met beurtelings klei en zand
onder de voeten. De „newcomers" hou
den er een hoog tempo in, de veteranen
doen het wat kalmer aan vandaag. Zij
sparen hun krachten voor de dag van
morgen, die men als de grootste
krachtproef beschouwt. Het heuvelland
schap van Groesbeek heeft al menig
wandelaar letterlijk en figuurlijk door
de knieën doen gaan.
Onder die veteranen zijn o.m. de
tachtigjarige heer F. J. Boon, die
zich de oudste Nijmeegse deelnemer
mag noemen. Hij wandelt voor de
veertiende maal mee en als zodanig
is hij nog maar een broekje ten op
zichte van mevrouw Jansen-de Waal,
eveneens uit Nijmegen, die het cij
fer 25 reeds op de borst draagt en
die altijd nog graag vertelt, dat zij
destijds de eerste vrouw was, die aan
^de Vierdaagse meedeed. Haar voor
beeld heeft inmiddels navolging ge
vonden. De vrouw in de Vierdaagse
is volkomen geëmancipeerd.
De 1068 tippelaars, die dinsdag in
Apeldoorn van start gingen, hebben
zich allen weer binnen de gestelde tijd
afgemeld. Het NWB-Vierdaagse-leger-
tje is verrukt over het parcours, dat
de wandelaars de eerste uren leidde
door een gedeelte van het landbouwge
bied van Apeldoorn en voor de rest
toen de zon hoger aan de hemel
stond grotendeels door of langs ma
jestueuze bossen, waar het heerlijk
koel was.
Ondanks de hier en daar over grote
gedeelten voorkomende grindwegen wa
ren er nagenoeg geen voetklachten op
de eerste wandeldag. Trouwens ook de
beruchte blaren kwamen slechts spora
disch voor.
De jarigen onder de tippelaars wor
den traditioneel door de leiding met
een rose anjer getooid. Gisteren vier
de een viertal van hen al wandelend
zijn verjaardag. Er zijn trouwens voor
beelden te over om aan te tonen, dat
men voor de wandelsport heel wat
over heeft. Neem b.v. de 45-jarige
Eduard Keur uit Zandvoort, die bij een
schoonmaakbedrijf werkzaam is. Hij
stapte maandagavond in zijn eentje op
zijn fiets om na zes uren peddelen in
Apeldoorn te arriveren en hier vier da
gen achtereen 30 km. als individuele
deelnemer te wandelen.
Vandaag gaat het NWB-Vierdaagse-
legertje via Ugchelen naar Hoender-
loo. Hier zakken de 40- en 50'ers af
naar Loenen om vervolgens in Beek
bergen weer op het parcours te komen,
dat ook de 30'ers hebben gewandeld
en hen terug leidt naar Apeldoorn.
De 25.000 brt. metende Zweedse erts
tanker Malgomaj heeft dinsdag een
waar huzarenstukje geleverd door zon
der schadevaring de Westhaven van
Amsterdam te bereiken. De komst van
dit schip, geladen met 34.000 ton erts
uit Narvik in Noorwegen, was reeds
wekenlang voorbereid en ui' ibreide
maatregelen waren genomen om het
schip veilig naar Amsterdam te brengen.
In zout water heeft het schip namelijk
al een diepgang van 10,45 meter en in
het zoete water van het Noordzeekanaal
zou dat 10,60 meter zijn, zodat de vaart
over het kanaal een hachelijke onder
neming zou worden. Enige uren later
dan verwacht werd verscheen de Mal
gomaj voor de pieren van IJmuiden,
waar vier sleepboten van Wijsmuller
het schip met grote omzichtigheid naar
de Noordersluis brachten. Daar werd de
tanker overgenomen door vier slepers
van Goedkoop, die na enige uren nauw
gezet manoeuvreren de Malgomaj be
houden in de Westhaven van Amster
dam konden afleveren, zonder dat het
schip onderweg ook maar ergens de
kanaalbodem had reraakt.
o nam
crout/r
Moltnfioe*
Ovfras
MAAS
Pfasmotn
NUMEGEN
WJfll/lf
Maldm
fUhOrHl
iOt Route 30 km
SO: Route50km
Route 40 km
55: Route55km
Vraag uw leverancier om inlich
tingen over deze Si-Si wedstrijd.
P. Geurts, VenloW. van de Heyden,
Doorn; Mej. T. van Cleef, Tilburg;
J. Steen, OmmenG. Luytjes, Moor
drecht;
A. Luvbrn, Tilburg.
yrunhtsnlimonade
Een Belgisch meisje en een Neder
landse jongen hebben zich maandag in
Singapore gemeld als verstekelingen en
zijn, in afwachting van een onderzoek
door de immigratie-dienst, in de gevan
genis opgesloten.
Het meisje, Yvonne Dupuis, 25 jaar,
afkomstig uit Brussel, had de 21-jarige
A. Sampson in Irak ontmoet. Zij gingen
liftend naar Calcutta waar z(j als ver
stekelingen aan boord gingen van de
„Mississippi Lloyd" van de Kon. Rot
terdamse Lloyd en 14 juli Penang be
reikten, zonder te worden ontdekt. Zij
beweerden dat z(j de gehele reis in de
reddingsboten hadden geslapen. Van
Penang ging het weer liftend door het
Maleise schiereiland naar Singapore
een afstand van 800 km waar het
tweetal zaterdag arriveerde en zich bij
de immigratie-dienst meldde.
Men onderzoekt thans of zij de waar
heid hebben gesproken. Indien bewezen
kan worden dat zij zich inderdaad aan
boord van de „Mississippi Lloyd" heb
ben schuil gehouden, zal de betrokken
scheepvaartmaatschappij verplicht zijn
hen of naar Calcutta of naar Europa
terug te brengen.
Het paar heeft de wens te kennen ge
geven naar Australië te gaan, aldus
meldt U.P.I.
Dinsdagmiddag is het veertien maan
den oude jongetje Van der V„ enig
kind uit het gezin, op een automatisch
beveiligde overweg in de spoorlijn Hel-
mond-Venlo te Bakel door een passe
rende losse elektrische locomotief ge
grepen. Het kind is vermoedelijk door
de ztiiging van de luchtverplaatsing die
de locomotief teweegbracht tegen de
achterzijde van dit gevaarte geworpen.
Het jongetje is later ln het Helmondse
ziekenhuis overleden.
De familie Van der V. woont op ze
ventig meter afstand van de overweg
en de grootouders van het kind huizen
aan de andere kant van de spoorlijn.
Men denkt daarom dat het jongetje,
dat al lopen kon, zich uit de afgesloten
tuin heelt bevrijd, en naar zijn groot
ouders wilde gaan. De machinist van
de locomotief zag het kind aankomen,
doch kon niet meer doen dan krachtig
remmen en fluitsignalen geven.
Aalmoezenier bij het opper-
kommando van de NAVO en
nestor van de legerzielzorgers,
dat zijn titels die menig man de
borst van vergeeflijke ijdelheid
zouden doen zwellen. Zeker
wanneer deze opbolling van het
khaki-pak enig gerinkel van on
derscheidingen zou veroorzaken.
De geestelijke, die zich tot deze
activiteit gerechtigd kan voelen,
father Louis Burgman van de
Missionarissen van Mill Hill, is
echter de eerste om te volstaan
met een schouderophalen. De
drempel van zijn flatje aan de
Rue Paroisse 5 in Fontainebleau
wordt, om met Roemer Visscher
te spreken, gesleten door sim
pele soldaten, opperofficieren en
alle rangen die ertussen liggen.
Zij komen voor een plaatje en
een praatje en voor al die rede
nen, die een militair maar kan
Verzinnen om even bij de „aal"
aan te lopen. Toch is majoor
Burgman geen man om mee weg
te lopen. Hij is zuinig met woor
den en gedecideerd van daden.
Romantische missionarisverha-
len zal men nauwelijks van hem
horen, al heeft hij er 25 jaren
Afrikaans rimboetóerk op zit
ten. Maar toch mogen alle Navo-
mannen hem graag. Want „aal"
Burgman is een zielzorger van
het type, dat bij een soldaat past. Hij is oprecht bescheiden. Hij Is eriri
geslaagd zijn khaki even decoratieloos te houden als een van de eerste de beste
recruut. Zijn talrijke Vrienden vinden dat maar zo zo, maar het zal de
aalmoezenier een zorg zijn.
Maandag a.s. komt hij naar Den Haag om er zijn veertigjarig priester
feest te vieren. Hij zal er 's morgens half elf de H. Mis opdragen in de
kapel van Huize St.-Angela aan de Prinsegracht en 's middags van twee
tot vier uur recipiëren in het Militair Tehuis.
Insiders zal het enigszins verbazen dat 'hij niet Delft voor het feest
heeft gekozen. Want op deze plaats is hij altijd zeer trots geweest. Daar
werd hij 64 jaren geleden geboren en hij is van plan voortaan maar
64 te blijven en vandaar vertrok hij naar Hageveld voor zijn priester
studie. Halverwege de weg naar het wereldheerschap stapte hij over naar
de heren van Mill Hill en dat was er oorzaak van dat hij een brood
magere Hollander met een afschuw van Afrikaans eten kort na de
eeiste wereldoorlog naar Afrika vertrok. Zijn collega's waren op hun
hoede. De eerste maaltijd bestond uit mieren
Father Burgman maakte de schokkende opgang van het zwarte we
relddeel mee. Hij karakteriseert de phasen met de vervoermiddelen: eerst
de benen, toen de ezel, daarna de fiets, vervolgens de motor en tenslotte
de auto. Toen het zover was, had de broodmagere Hollander zich ontwik
keld tot een geroutineerde zielzorger met een repertoire van zeven neger
talen en een grondige kennis van de negerpsyche. Zijn preken waren niet
IomQ TTicidv wel „to the point". Daarover kunnen zijn collega's schone in
cidenten verhalen. Father Burgman zelf praat er nauwelijks over
Afrika verdween voor hem voor de laatste maal achter de kim'toen hij
in 1945 huiswaarts koerste voor zijn tweede verlof. Toen de passage terug
wat lang op zich liet wachten nam hij voor tijdverdrijf een „baantje" als
zielzorger in het kamp Schoonhoven. Zonder het te merken gleed hij de
militaire zielzorg binnen. Na Schoonhoven kwam de militaire reserve en
toen I' ontainebleau. In plaats van om de tien jaren komt hij nu iedere
maand naar ons land, meestal voor een bezoek aan zijn zuster in Amster
dam. Zijn enige zorgVierenzestig blijven, want daarna komen ze met
pensioen en dergelijke aan boord!
Vanavond vertrekt de vice-presi
dent van de Verenigde Staten,
Richard M. Nixon, per straal-
verkeersvliegtuig naar Moskou, waar
hij zaterdag een Amerikaanse nationa
le tentoonstelling zal openen. Nixon
zal waarschijnlijk tot 3 augustus in de
U.S.S.R. blijven, en hij zal bezoeken
brengen aan een zestal grote steden in
het Europese en het Aziatische deel
van de Sovjet-Unie. Een groot aantal
Amerikaanse dagbladjournalisten en
radio-reporters zal de vice-president op
zijn reis vergezellen en in de Ameri
kaanse pers zal dus ongetwijfeld zeer
veel aandacht besteed worden aan de
spectaculaire missie. In Amerika hoopt
men dat de Sovjet-pers ook veel ruim
te zal geven aan Nixons bezoek, en
vooral dat men zijn verklaringen zo
volledig en zo objectief mogelijk zal
weergeven. Men maakt zich in
Washington echter geen grote illusies
over de propagandistische waarde van
de onderneming, want het Kremlin be
schikt over tal van middelen om het
effect van Nixons optreden zo gering
mogelijk te doen zijn. Tenslotte zijn
alle publiciteitsorganen in de U.S.S.R.
uiteindelijk volledig in handen van
KhroesjtsjeVj die zeker geen ondermij
ning van zijn eigen anti-Amerikaanse'
Nixon heeft zich goed voorbereid bo^dt^ rekenmg mejt de mo-
op zijn reis. Hij heeft in een stoom
cursus een beetje Russisch geleerd.
Hij heeft een diepgaande studie ge
maakt van alle recente openbare uit
latingen van Khroesjtsjev, met name
die welke gemaakt werden tegenover
Amerikaanse bezoekers. Hij heeft zich
bezonnen op de
nen maken op het electoraat. Nixon
ziet zijn reis ongetwijfeld vooral als
een goede stap op de weg naar het
Witte Huis. Verscheidene vooraan
staande Amerikaanse politieke leiders,
onder wie de Democraten Stevenson
en Humphrey, hebben reeds bezoeken
aan Moskou gebracht, en Nixon wil
niet achter blijven.
Uiteraard 'hoopt Nixon ook, dat zijn
bezoek aan Moskou op korte termijn
zal bijdragen tot een vermindering van
de internationale spanningen. Eisenho
wer heeft zijn vice-president niet de
bevoegdheid gegeven met Khroesj
tsjev te onderhandelen. Amerika's
bondgenoten zouden ongetwijfeld be
zwaren maken tegen bilaterale rege
lingen of afspraken tussen Nixon en
de premier van de Sov1et-Unie en
overigens schijnt Khroesjtsjev zelf uit
eindelijk alleen met de Amerikaanse
president zaken te willen doen. Maar
Nixon hoopt een klimaat te kunnen
scheppen voor een beter contact tussen
Oost en West. Als de Geneefse confe
rentie van de ministers van Buiten
landse Zaken van de Grote Vier na
Nixons vertrek uit Moskou nog niet
gestaakt is, wil de vice-president op
zijn terugreis naar Washington een be
zoek brengen aan Zwitserland, om er
met Herter te praten over zijn indruk-
Acl nertentie
antwoorden die
hij op bepaalde
opmerkingen van
Khroesjtsjev zal
geven en hij heeft
over zijn tocht
geconfereerd met
de leden van de
Amerikaanse generale staf, met de
Amerikaanse minister van Buitenland
se Zaken, Herter, en met Eisenhower,
terwijl hij bovendien een aantal recen
te boeken over de U.S.S.R. heeft door
genomen. Kortom: hij heeft zich alle
moeite gegeven om weibeslagen ten
ijs te komen, en om enerzijds de Ame
rikaanse zaak effectief te verdedigen
en anderzijds zo veel mogelijk te be
grijpen van wat hij te zien en te horen
krijgt.
ixon hoopt zijn kennis van de Sov-
het-Unie aanzienlijk te kunnen
verdiepen. Hij beschouwt zich
tenslotte als een ernstige- kandidaat
voor het presidentschap van de Ver
enigde Staten, en in de komende ver
kiezingscampagne zou hij met zijn ver
halen over Rusland grote indruk kun-
30
iniiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiii
X
X
X
Op straat gekomen vroeg Menke. „Nouèn?"
Hedwig begreep niet wat ze bedoelde. „Ik be
doel: vond je dat niet een snoezig echtpaar?" ver
duidelijkte zij haar vraag.
„Ik vond 't eerlijk gezegd walgelijk", meende Hed
wig, „maar waarom vraag je dat zo? Je hebt me
toch niet meegenomen naar die mensen om later
eens lekker over ze te roddelen? En bovendien:
d'r zijn zovéél walgelijke echtparen."
Menke werd heftig. „Weet je waarom ik je mee
naar Bettie heb genomen? Om je eens een stukje
eiland-leven te laten zien, dat jij nog helemaal niel
kent. Nee, stil! Ik weet wat je zeggen wiltl Ji) denkl
aan de zee als aan iets dat je allerlei avontuur laat
belevendat je gelukkig maakt omdat je vrij
bent. Maar zo is het niet helemaal. Al die zeelui
lopen met een stuk heimwee op hun rug, waar ze
nooit onderuit komen. Ergens zijn het stuk voor stuk
grote tobbers, onvolgroeide menseneen mengse'
van egoïsten en gelukzoekers."
Hedwig wilde protesteren, doch zij gaf hem geer
gelegenheid. „Je mag niet vergeten, Hed," vervolgdt
ze ernstig, „dat wat wij „ons leven" noemen, nie
het leven van telkens één mens is. De vrouw var
een man en de man van een vrouw hebben op be
paalde punten ontzettend veel met elkaar te ma
«en. Het is niet zo, dat een man steeds maar zijl
eigen zin kan doen en zijn vrouw kan gebruiken al:
een onderdeel van alles wat er is om het hem maai
prettig en aangenaam te maken. Janu kijk jt
verbaasd omdat ik dat zeg. Maar ik ben hier ook
op 't eiland geboren, precies als jij. Maar ik ben
een vrouw en dat maakt verschil! „Voor alle vrou
wen hier is de zee de grote mededingster. Heb
je daar weieens over nagedacht? De zee maakt de
mannen anders. Zij maakt ze ^elfs kapot. Dat heb
je aan die zeekapitein van Bettie toch wel kunnen
zien! En de zee maakt de vrouwen óók anders.
Bettie heeft er nooit van willen horen, met een
gewone eilander jongen te trouwen. Het moest en
zou een zeekapitein worden. Van haar vader hoorde
ze nooi: anders, dan dat een zeekapitein zoiets als
een engel was. Er was niet beter op de hele we
reld Ik kan me zo goed voorstellen, hoe Bettie
zich haar zeekapitein gedroomd heeft toen ze nog
een kinu was Hij was natuurlijk slank en zwartharig
en hii was helemaal behangen met goud
Maar wat er uiteindelijk voor haar overschoot, dat
was die vieze Derk, tegen wie haar eigen vader
nog altijd „mijnheer" zegt, omdat de eerbied voor de
zeekapitein er té diep by hem inzit.
Onder een straatlantaarn waren de twee blijven
staan. Hedwig zag tranen in Menkes ogen glinsteren.
Hij was te verbouwereerd geweest om haar te on
derbreken. Nog nooit had ze hem ook maar één woord
over de zee gesproken. Maar niettemin bleek ze de
zee te hebben begrepen, op haar manier althans...
Op elk van haar argumenten had hij tien andere en
betere argumenten kunnen leggen, maar hij had ge
zwegen, hoeveel moeite het hem ook had gekost. Hij
kon ook niet uitleggen wat hem bezielde. Het was
de laatste maanden geweest, alsof alles wat er ge
beurde een eigen plaats had in een geschiedenis waar-
van hij de logische ontwikkeling alleen maar duide
lijker zag, naarmate de toevallige gebeurtenissen el
kander sneller opvolgden. De ontmoeting met die
gelijkheid, dat Khroesjtsjev hem be
langrijke dingen zal vertellen, al zal
de Sovjet-leider zijn belangrijkste troe
ven wellicht achter de hand hou
den voor een eventuele top
conferentie. Het is niet onmoge
lijk dat Khroesjtsjev de dreigende op
merkingen zal herhalen die hij onlangs
gemaakt heeft tegen de oud-gouver
neur van de staat New York, Harri-
man, al zal hij zich ditmaal misschien
wat minder scherp uitdrukken.
De reis van Nixon naar de Sovjet-
Unie is het Amerikaanse ant
woord op de recente reizen van
twee Russische topfunctionarissen naar
de V.S. Zowel de Russische eerste vice-
premler Mikoyan als diens collega
Kozlov hebben onlangs uitgebreide be
zoeken gebracht aan Amerika. De
twee naaste medewerkers van
Khroesjtsjev hebben aldus de gelegen
heid gehad zich zelf een beeld te
vormen van de situatie ln het land dat
de Russen als hun grootste tegenstan
der beschouwen. De leiders in het
Kremlin zullen van de Russische di
plomaten en journalisten in de V.S.
nogal eens een vertekend beeld heb
ben gekregen van de Amerikaanse toe
standen, en men kan zich voorstellen
dat de vice-premiers nu eens zelf wil
den gaan kijken. Het propagandisti
sche effect van hun missies is niet
groot geweest. Mikoyan heeft op zijn
gastheren meer indruk gemaakt dan
Kozlov, maar de eerstgenoemde had
geen succes met zijn pleidooi voor meer
Amerikaans-Russische handel, en de
laatstgenoemde verveelde zijn toehoor
ders met zijn opmerkingen over de
kwestie-Berlijn, die slechts herhalingen
waren van wat Khroesjtsjev en Gro-
myko reeds in Moskou en Genève had
den gezegd. Maar het was Mikoyan en
Kozlov er dan ook vooral om te doen
zelf meer begrip te krijgen van Ame
rika, en het effect van hun eigen op
treden was voor hen van secondair be
lang.
De uitwisseling van „Very Impor
tant Persons" tussen Amerika en de
U.S.S.R., is nog beperkt gebleven tot
lieden van het tweede plan. Maar
Khroesjtsjev, Ruslands „V.I.P." bij
Haar ogen fonkelden. „Dat is een kant van het zee
mansleven waar de meesten niet naar kijken. Mijn
beer de zeeman zwerft je kunt niet weten waar op
Ie wereld rond kankerend op het eten aan boord en
op alles wat ze hem aandoen, terwijl moeder thuis
zit. Als ze kinderen krijgt staat er een wildvreemde
bij naai bed om haai' door de angst en de narig
heid heen te helpen. Vader krijgt wel een telegram...
Die zit in Buenos Aires of ln een andere uithoek
van de wereld.
En dat zijn dan nog de meest normale gevallen.
Maar a' te vaak is zo'n vrouw er even beroerd aan
toe als Bettie. Ik zou niet graag doormaken wat zij
illemaal beleeft als de zeekapitein met verlof thuis
is, want dat is ook niet altijd rozegeur en mane-
ichijn!"
Bijna smekend ging ze voort: „Heddenk toch
tan al die andere mensen in jé leven! Je staat toch
liet alléén op de wereld? Heusik vraag het
liet eens alleen voor mezelf, maar vooral voor jou!
fe hoort hiér, Hedop 't eiland. De zee is er
oor ons, maar wij zijn niet van de zee, Hed! Hoeveel
nannen heeft diezelfde zee nu al uit hun huizen ge-
rokken? Ze is niet te vertrouwen, Hed! Echt, ze
cent geen medelijden! Toe, Heddenk eerst goed
na voor je iets begint waarvan je later spijt zult
krijgen! ToeI"
Duitse zeelui bijvoorbeeld een bloot toeval immers iluolalmï t
was als een sport wachtwoord geweest, dat de j uitstek, streeft naar een wederzijds be-
waarschuwmg inhield voor de spelers van de volgen- j zoek van de regeringsleiders. Hij zou
de scene. Het spel kon voortgaan, tot de gehele kring 2eif gaarne de gelegenheid hebben om
"esloten. Hij begreep dat de gebeurtenissen zich -
niet lieten herroepen. De redding van de equipage
ean de „Lux"later die tocht met Simon langs
het strand; toen de nachtelijke zwerftocht met ae
„Cobri" en het lange relaas dat Simon de Rijke hem
daarbij had gedaande angstige uren aan boord
van het Zweedse wrakde redding van de Duit
sers en vandaag de bekentenis aan Menke, dat hij
naar zee wildehet was werkelijk alsof zjln le
ven een koers had gekregen die hij volgen moést.
Zonder het te willen en praktisch zonder er zelfs
moeite voor te hebben gedaan, had hij al een afge
rond plan ontwikkeld. Die redding van de Duitsers
was de sleutel tot zijn toekomst geweest. Zij zouden
hem en Simon de Rijke niet vergeten zijn. Hun re
derij zou hem vast en zeker willen helpen om zijn
plannen te verwezenlijken....
een reis door de V.S. te maken, en om
in Washington met Eisenhower te on
derhandelen. Maar de Amerikaanse
president acht het nog niet gewenst
hem uit te nodigen. Eisenhower wil
Khroesjtsjev onder bepaalde voor
waarden op een topconferentie ont
moeten, maar hij wil geen onderonsje
van 's werelds Grote Twee.
Te 's-Gravenhage is zondag op 63-
jarige leeftijd overleden de oud-com-
TT„ mandant van de 7-decemberdivlsie, ge-
Hil bemerkte dat Menke hem angstig-vragend aan-neraai-majoor K.N.I.L. b.d. E. Engles.
<eek. Begreep zij, dat zijn gedachten niet meer bh
het gesprek van zoeven waren, doch dat hij al veel
/erder dacht, dan zij wel vermoedde?
„Hedwig...." hernam Menke, „ik moet je nog één
ding zeggen, En wel heel ernstig. Als jij naar zee zou
gaan, ondanks alles wat ik je gezegd heb en ondanks
alles wat je hier wilt achterlaten...dan zul je met 'n
ander meisje moeten vrijen...!"
(Wordt vervolgd).
De heer Engles wat laatstelijk doelma
tigheidsinspecteur van het departement
van Defensie. Hij is op het Schevening-
se strand gestorven aan een hartaan
val.
Generaal Engles was ridder in de
orde van de Nederlandse Leeuw, offi
cier in de orde van Oranje Nassau met
de zwaarden en commandeur in de orde
van de Witte Olifarft van Thailand.
