Prinses Beatrix op bezoek bij president Eisenhower Druk programma in de Ver. Staten Hansapiast Geniet dubbel ifi, Graham GREENES nieuwe toneelspel Een knappe teleurstelling Redt eerst" de anderen 26 jaar op deselfde leerstoel v. y Nederlandse houtwagen ramt Belgische auto's DAAGS VOOR KHROESITS.TEV Douwe Egberts Enorm schandaal in West-Duitsland Géén partij van vrijgezellen Allemaal op de bruidsfoto In Apeldoorn Jeugdige Duitsers plunderden vitrines Géén reizigerstrein Ziv olie-Doesburg van elk vrij ogenblik Verzonken stad in de Zee van Marmora Zandwinning in Haarlemmermeer Regering heeft nog geen oordeel Amerikaan in Loosdrecht verdronken Prof. dr. L. Bender O.P. DINSDAG 18 AUGUSTUS 1959 PAGINA 5 Neem wat extra in voorraad Rustigonbezorgd in gezelschap van een fijne pijp tabak. in handige plastic tabakszak ftmw door ïiiiiiiiiiiiiiiiniiii MARGUERITE BOURCET Advertentie President Eisenhower heeft prinses Beatrix uitgenodigd op 14 septeinber ziln gast te zijn op het Witte Huis en •Ket hem de lunch te gebruiken, zo is hiaandag officieel in het buitenverblijf van de president te Gettysburg bekend gemaakt. De prinses komt op 11 sep tember in Amerika aan voor het bij tonen van de plechtigheden ter herden king van Henry Hudson's reis naar ^oord-Amerika 350 jaar geleden. De herdenking in New York duurt tot 20 september. De lunch met president Eisenhower valt juist een dag voor de aankomst van Khroesjtsjev in Washington. Naar l'erluidt was de president eerst van plan ne prinses uit te nodigen op 15 septem ber, maar hij vervroegde de datum in Verband met de komst van de Rus sische premier. Bij de lunch op het Witte Huis zal °°k de Amerikaanse minister van bui- Advertentie WONDVERBAND Vakantie! Dan lopéri de kinde ren al gauw een schram op. „Zorg dan dat U Hansapiast wondverband bij de hand hebt. tenlandse zaken Christian A. Herter aanwezig zijn en andere vooraanstaan de persoonlijkheden. Er wordt nog een lijst van aanwezigen opgemaakt. Het is niet bekend, of prinses Bea trix al op 13 september of vroeg op de 14e naar Washington gaat. Over een en ander zal nader beslist worden. De prinses maakt de reis naar Ame rika met het nieuwe vlaggeschip van de Holland-Am erikalijn. In New York stapt zij over op de torpedobootjager ..Gelderland", die haar aan land brengt. Zij wordt begroet met een salvo van 21 kanonschoten. Op de wal zullen am bassadeur van Roijen en hoge Ameri kaanse functionarissen haar opwachten en zal een erewacht aangetreden staan van leger, luchtmacht en marine. Or kesten van land- en luchtmacht spelen de volksliederen. Na haar aankomst op 11 september wordt de prinses officieel ontvangen door burgemeester Wagner op City Hall. Daarna gebruikt zij de lunch ten huize van de burgemeester. H. K. H. verblijft als gaste van de stad New York in Waldorf-Astoria. Op zaterdag 12 september brengt zij een privé-bezoek aan het nieuwe K.L.M.-gebouw op Fifth Avenue, 's Mid dags is er een ontvangst door de Ne derlandse gemeenschap in het park van „Governors Island", aan welke ont vangst naar verwachting 1500 Nederlan ders en oud-Nederlanders zullen deelne men. Zondag 13 september gaat de prinses naar een kerkdienst in West End Col legiate Church en in de namiddag wordt op het door de heer Lawrence Rockefeller ter beschikking gestelde jacht de „Dauntless" een tocht ge maakt rond Lower Manhattan en o.a. een bezoek gebracht aan Staten Is land. Deze tocht wordt besloten met eer, kranslegging aan het Henry Hud son Memorial te Riverdale. Daags daarna is er dus het dejeuner op het Witte Huis en 's avonds een gala-diner op de „Rotterdam". Dinsdags bezoekt de prinses de tentoonstelling „Arts of the interior of Netherlands New Guinea" in het „Museum of primi tive Arts", en de volgende dag gaat H.K.H. naar de „United Nations". Op donderdag 17 september vertrekt prinses Beatrix uit New York en brengt zij een bezoek aan Sterling Fo rest waar zij de eerste tulpenbol zal planten in de nieuw aan te leggen tui nen, geïnspireerd op de Nederlandse „Keukenhof". Daarna volgt een bezoek aan West Point Military Academy. Laat in de middag zal H.K.H. een krans leggen op het graf van Franklin D. Roosevelt in Hyde Park, waarna zij de gaste is van mevrouw Roosevelt. De volgende dag reist de prinses naar Kingston om een bezoek te bren- an de Old gen aan Dutch Reformed Church, die haar 300-jarig bestaan viert. In de ze kerk zal H.K.H. een gift aanvaar den voor de bibliotheek van de Leidse universiteit. Vervolgens is er o.m. een officiële ontvangst te Hudson. Van Hud son gaat de prinses met de „Daunt less" over de Hudson naar Albany, waar zij de gaste van gouverneur Rocke. feller op Executive Mansion zal zijn. Op zaterdag 19 september vindt de eerste-steenlegging van het Henry Hudson-planetarium te Albany plaats. Het officiële gedeelte van de reis ein digt zondags daarna met een tocht door de stad Schenectady. Maandag 21 sep tember vertrekt de prinses des avonds uit New York per K.L.M. naar Neder land. (Van onze correspondent) De Apeldoornse politie arresteerde in de nacht van zaterdag op zondag twee jeügdige Duitsers uit Dortmund, kort nadat zij in het centrum van Apeldoorn twee vitrines van een lederwarenzaak en twee sigarettenautomaten hadden leeggehaald. De knapen die een volle dige bekentenis aflegden zullen vandaag worden voorgeleid voor de officier van justitie te Zutphen. Het stukslaan van twee vitrines bij de lederwarenzaak ging met het nodige lawaai gepaard, waardoor omwonen den een en ander opmerkten en de poli tie een vrij nauwkeurig -ignalement konden verstrekken van twee jeugdige personen, die zich met een aantal tas sen en souvenirs uit de voeten maakten. Een half uur later pikte de politie twee knapen in de kraag, die zich verdacht ophielden in een portiek van een ande re winkel aan de Hoofdstraat. Het twee tal werd overgebracht naar het politie bureau. Tijdens het verhoor kwam aan het licht, dat zij hun buit uit de vitrines van de lederwarenzaak achter een an der winkelpand in de Hoofdstraat had den verborgen. Tevens bekende het veelbelovende tweetal dat het de geld- lade van een sigarettenautomaat had geplunderd en elders met een zilveren gutden zeven pakjes sigaretten uit een automaat had gehaald. Wederinvoering van de reizigers treindienst op de l\jn Zwolle-Apeldoorn- DierenrDoesburg kan door de Neder landse Spoorwegen niet in overweging worden genomen. Dit heeft de directie van de N.S. medegedeeld aan de Ka mer van Koophandel en Fabrieken voor noord-oost Gelderland te Zutphen, naar aanleiding van een adres, dat de ze Kamer aan de spoorwegen richtte. 1WM coopvaert Amerikaanse en Duitse autoriteiten onderzoeken momenteel een gigantisch schandaal: misbruik van geld en ma teriaal van het Amerikaanse leger. De Amerikaanse autoriteiten wensen- vol gens U.P.I. geen mededelingen over de ze zaak te doen, maar de Duitse poli tie heeft bekend gemaakt dat ruim hon derd Duitse employé's van hei Ameri kaanse leger en een onbekend aantal Amerikanen ervan verdacht worden de hand in deze affaire te hebben gehad. Duitse employé's hebben in de tijd van het leger en met bouwmateriaal van het leger achtentwintig huizen gebouwd voor Duitsers die in dienst zijn van de service-afdeling Kaiserslautern van het leger. Een van de huizen werd ge bouwd compleet met zwembad. Het van het leger gestolen materiaal was van Duitse firma's gekocht. De schattingen betreffende het door het leger geleden verlies lopen van twee tot tien miljoen 'dollar. Arbeiders die de huizen hebben gebouwd werden met ontslag bedreigd als zii niet zouden meedoen. Een Duit se krant beweert dat een der arbeiders verteld heeft dat hp al ruim een half jaar van de zaak op de hoogte was. De Duitse archeoloog Fischer heeft een onderzoek doen instellen paar wat een verzonken stad in de Zee van Mar mora schijnt te zpn. Een duiker -ond ruïnes en zuilen over een oppervlakte van meer dan duizend meter. Drie scha. len zijn voor onderzoek naar het mu seum van Ankara overgebracht. De Regering is nog niet bereid een oordeel te geven over de plannen tot zandwinning in de Haarlemmermeerpol der. De twee aanvragen, respectievelijk ten behoeve van een kalkzandsteenfa briek (3i ha) en voor de aanleg van Rpksweg6 (60 ha) zjjn nog in behande ling bp Gedeputeerde Staten van Zuid Holland en Noord Holland. De Minis- ters van Landbouw, van Verkeer en Wa- terstaat en van Volkshuisvesting delen dit mede in antwoord op vragen van het Tweede Kamerlid Kolfschoten KVP. De bewindslieden wpzen erop, dat de colle ges yan Gedeputeerde Staten bij hun besluit zeker de land- en tuinbouwbe- langen zullen afwegen tegen de belan gen, die aan de voorgenomen zandwin ning zpn verbonden. Belanghebbenden kunnen bovendien tegen de beslissing van G.S. in beroep komen bij de Kroon. Het zou daarom niet juist zijn als de Rijksoverheid reeds nu haar mening over de plannen kenbaar zou maken. Naar aanleiding van de vragen van de heer Kolfschoten kondigt de Minister van Verkeer en Waterstaat een ontwerp Ontgrondingswet aan terwijl aan de vas te Commissie van de Rijksdienst voor het Nationale Plan zal worden verzocht de problemen van de zandwinning in het algemeen in het Westen van het 1 nd in he* bijzonder te bestuderen. De leiding van het zgn. wereldvrijge- z°llencongres te Grevenbicht onder schat met het jaar meer de realiteits sin van de vrijgezellen. Allereerst door te menen, dat de nu reeds voor de ze gende keer georganiseerde vrijgezellen- kermis in een behoefte voorziet en ver- volgens door aan de weinige getrouwen Van dit jaar de noodzaak van een poli tieke partij voor vrijgezellen op te drin- Sen. Reeds zondag toonden de aanwe- zige congressisten voor dit onderwerp het enige dat op deze zich congres hoemende kermis ter sprake kwam bitter weinig belangstelling. Hooguit tachtig vrijgezellen namen toen de ■hoeite om te luisterer naar de pleit rede voor de oprichting van een derge lijke partij. Maandag, toen van de vrij gezellen een antwoord op de vraag: al dan niet een vrijgezellenpartij, verlangd werd, was het aantal „congressisten" Seslonken tot minder dan vijftig. In het proeflokaal van de Amstel- brouwerij te Heerlen kwamen zij bijeen °m te luisteren naar, zoals het program ma vermeldde: een uiteenzetting over "et conceptprogramma van een eventu- ele vrijgezellenpartij. Aan een concept- Programma is de traditionele congres- sPreker van Grevenbicht, de Maastricht- Se letterkundige Frans Brunklaus even wel niet toegekomen. „De belangstel ling van de vrijgezellen voor de poli tiek was daarvoor te gering", zo con stateerde spreker. Van het plan van de inmiddels gehuw de stichter van het Grevcnbichtse vrij- gezellencongres, gemeente-secretaris Gir Grepn, om een politieke partij van Vrijgezellen te stichten, bleef na afloop Van de tweede en laatste spreekbeurt yan deze weinig betekenende vrijgezel- Icnbijeenkomst niets meer over dan een Voorstel om de bestaande politieke par tijen in Nederland door middel van een telegram „afschaffing van de straf- klas voor vrijgezellen" te vragen, als mede .volledige sociale en economi se gelijkstelling van ongehuwden en Sehuwden". Als vermeende stok achter de deur werd in het telegram wel nog yermeld, dat de vrijgezellen „de moge- hlke noodzakelijkheid om via een eigen Partij hun doel te bereiken in overwe- §big houden", .-..w,-. Graham Greenes laatste toneelspel, dat onlangs zijn première had in Lon den en met geestdrift is ontvangen door pers en publiek, is van de drie toneelspe len welke tot heden van de hand van Greene zijn verschenen het minst be langrijke. De eerste twee, „The Living Room" en „The Potting Shed", hoorden thuis in Greeneland. In beide spelen stond God achter de coulissen. Het nieu we toneelspel. ..The Complaisant Lo ver" (Londen, Heineman. Prijs 8/6 d.) verschilt in dit opzicht van de vooraf gaande spelen. God staat niet achter de coulissen en er zit geen geweten verbor gen in het souffleurshokje. Dit spel is van alles wat Greene heeft geschreven het meest wereldse. Graham Greene heeft een aantal van zijn romans „Entertainments" ge noemd. Maar geen van de aldus be- bestempelde romans behoren thuis on der ontspanningslectuur. Ze zijn in ernst en morele ondertoon nauwelijks te on derscheiden van de romans welke Greene als ernstig beschouwd wenst te zien. Om eendere subjectieve redenen heeft Greene zijn lezers en het schouw burgpubliek in het ootje trachten te ne men door zijn „The Complaisant Lo ver" een comedie te noemen op de ti telpagina. Niet slechts het publiek maar ook de Engelse toneelkritiek is hier met grote geestdrift ingevlogen. Greene is onaangename kost voor een groot deel van het Engqls publiek omdat hij zowel in zijn toneelspelen als in zijn romans God nooit helemaal kan vergeten, en God is een onderwerp dat in nette En gelse kringen dient te worden verme den. Deze keer heeft Greene zich ver toond in de gedaante welke welkom is aan het Engelse schouwburgpubliek, dat ongeacht de Shakespeare- cultus niet anders wenst dan frivoliteit, geestige niemendalletjes of thrillers. Mits men niet aan deze formule voldoet maakt men geen kans. Maar degenen die alle trucs be heersen en zich willen conformeren mo gen hopen dat hun stukken jarenlang achtereen, letterlijk!, zullen lopen in Lon den en andere Britse steden. Dit is het driehoeksgegeven van het toneelspel. De vrouw van een tandarts heeft een liefdesaffaire met een anti quair. Men kan zich levendig voorstel len dat de vrouw, moeder van een zoon, elders vertier heeft gezocht. Haar man, de tandarts Victor Rhodes, is, naar alle maar vooral Engelse maat gemeten, een onuitstaanbaar persoon. Alleen het feit dat hij tandarts is, is een ernstige handicap in het maatschappelijk milieu waarin de vrouw bij voorkeur zou leven. Want, hoe gek het ook klinkt, Engelands sociale snobs zien neer op een tandarts, en Greene maakt dit duidelijk met meesterlijke subtiliteit. Nog erger is, dat de man zo zeer op gaat in zijn werk, dat hij niet na kan laten over dit laat ste te spreken, in plaats van het te ver bergen als een geheime zonde. Verder is hij een van het meest vervelende mannentype, dat zich laat denken. Vast overtuigd van het feit dat hij gezegend is_ met een gevoel voor humor, tracht hij vreugde in het leven te brengen van zijn vrouw, zijn gasten en zijn kennis sen door het gebruik van knalsigaren, morsglazen, kussens waaruit muziek opstijgt als men erop gaat zitten en andere lol-artikelen. Kortom hij is een man met wie weinig mensen gaarne zouden omgaan. Hij is ook dom, want hij ziet niet, wat zich voor zpn neus af speelt in zijn huwelijksleven. Op verzoek van haar minnaar slaagt de vrouw van de tandarts erin met eerstgenoemde een escapade te maken naar Amsterdam. Het is de bedoeling, dat de minnaar zich tijdig zal verwijde ren om plaats te maken voor de tand arts, die naar Amsterdam komt voor het bijwonen van een conferentie. Zelfs als hij de antiquair in de hotelkamer van zijn vrouw bezig ziet met het verle nen van hulp bij het inpakken van de bagage vermoedt de tandarts niets van de werkelijkheid, dank zij een combina tie van domheid, onschuld en natuur lijke goedheid. Eerst als de tandarts met zijn vrouw naar Londen is terugge keerd, ontdekt hp de waarheid dank zij een anonieme brief welke in werkelijk heid afkomstig is van zijn vrouws min naar, die een beslissing wil afdwingen, welke hoort te leiden tot een echtschei ding en de mogelijkheid dat de anti quair de vrouw zal kunnen trouwen. De ontdekking is voor de tandarts een tragedie. Hjj ziet zpn hele wereld, hoe bekrompen deze overigens moge zpn, rond zich ineenstorten. En niets toont op meer overtuigende wijze het bijna onge looflijk meesterschap van Greene dan dat hij het presteert om de man op het ogenblik van de tragedie te doen neer zitten, per ongeluk natuurlijk, op een muziekkussen dat, terwijl hij met het gezicht verborgen in zijn handen in tranen uitbarst, een Schots melodietje speelt. Na een korte periode van wanhoop komt alles terecht. De vrouw wil haar man de tandarts niet prijs geven, want ze heeft hem lief, zij het dan ook op andere wijze, als waarop zij haar min naar lief heeft. En hier maakt zich Greene schuldig aan een onvergeeflijke dubbelzinnigheid. Want aan het eind wordt het aan de lezer of toeschouwer overgelaten om te beslissen of de lief desaffaire met de minnaar, tot welks voortzetting de inschikkelijke tandarts zijn toestemming heeft gegeven, al dan niet is afgelopen. Ik heb recensies ge zien waarin dit wordt beschouwd als bijzonder subtiel. Zelf ben ik geneigd 'dit te beschouwen als een op de loop gaan van Graham Greene op het be slissende ogenblik. De komische scènes in het stuk, vooral die in Amsterdam, zijn inderdaad ko misch, maar zij maken van wat in we zen een tragedie is niet een komedie. Het is* werkelpk een tragisch verhaal, en Graham Greene weet het en zal in zijn vuistje gelachen hebben, toen zowel het publiek als een aantal toneelrecen senten erin liepen. Verder dient gezegd te worden, dat slechts een meester van het woord en van de dialoog dit stuk had kunnen schrijven. Maar met uitzondering van de plotselinge veredeling van de onuit staanbare tandarts, is het werk moeilijk te slikken. DAAN VAN DER VAT. Ontembaar stortte maandag een Nederlandse houtwagen zich van de aflopende hoofdstraat in het Belgische dorp Houffa- lize, doordat zijn remmen weigerden. Alvorens tegen een muur tot stilstand te komen, wist de vrachtwagen op een par keerplaats en passant twee personenauto's totaal te verpletteren en zes andere zwaar te beschadigen. De chauffeur en de bijrijder werden gewond. Het is wonderlijk, dat er niet meer slachtoffers zijn te betreuren. Een Amerikaans militair, gelegerd in Duitsland, die zondag met enkele Duit se kennissen op de Loosdrechtse plas sen een zeiltocht maakte, is bp het zwemmen aldaar verdronken. De man stond bekend als goed zwemmer en men neemt aan, dat hij waarschijnlijk slachtoffer is geworden van een kramp aanval. De Amerikaanse M.P. die een onderzoek heeft ingesteld naar de toe dracht van het gebeurde, heeft de iden titeit van het slachtoffer niet bekend gemaakt. Maandagmiddag hebben kik vorsmannen van de Kon. Ned. Marine een begin gemaakt met het zoeken naar het stoffelijk overschot. 3 vriendelijk verzoek van een foto- Graaf die op een bruiloft in een plaatsje Napels een foto van de jonggehuw- ^en en de gasten wilde maken, heeft ge- leid tot een massale vechtpartij, die vijf- tieh gewonden en twintig arrestanten °Pleverde, aldus bericht A.F.P. Bet incident begon toen de volijverige }°tograaf het traditionele plaatje van het fezelschap wilde maken. Hij verzocht de jQlrijke gasten zich zo dicht mogelijk om bet bruidspaar te scharen opdat allen op ,e foto zouden komen. Dit verzoek werd °or de personen die zich opzij hadden opgesteld, zo enthousiast ingewilligd, dat ?e middengroep in verdrukking bivam. Deze reageerde ogenblikkelijk "oor een krachtige tegendruk uit te Oefenen. Na een uitwisseling van bele TER INLEIDING Dit is het woord dat mijn aandacht voorgoed op haar gevestigd en mij het verlangen ingegeven heeft, meer over haar te weten te komen. Want een vrouw die temidden van een fatale verwarring tot een dergelijk woord in staat is, tot zulk een edelmoedig en vrijwillig offer, kan geen alledaagse vrouw zijn. Ik heb willen achterhalen door welke ontwikke lingslijn dit offer en deze dood zijn voorbereid, hoe zij had geleefd. En van wie zp had gehouden: het leven van een vrouw is zelden uit te leggen, als men het aandeel dat de liefde erin heeft gehad, buiten beschouwing laat. Met de uiterste zorg heb ik de gegevens betref fende het leven van deze heldhaftige figuren aan het licht gebracht. Jarenlang heb ik geestelijke omgang met hen gehad. Zp voerden mij nu eens naar het schemerduister der bibliotheken, dan weer langs de wegen van Centraal Europa en van Italië naar de onbekende woningen van hen, die hun tijdge noten zjjn geweest. Zp hebben mij aan zich gehecht. Ik verheimelijk die gehechtheid niet, dat zou nutte loze moeite zijn. Maar ik wenste mijn oprechte liefde te rechtvaardigen met uitsluitend authentieke ge gevens. Ik heb getracht mezelf noch door hun hoge rang, noch door de aantrekkingskracht die er van hen uitgaat, noch door de gevoelens van genegen heid die ik hun toedraag, te laten verleiden b-igint Zonder haar te zoeken heb ik haar bij mijn na sporingen in de historie ontmoet, de hertogin van Alengon: een figuur die maar al te dikwijls op de halfduistere achtergrond van andere, meer vermaar de biografieën stond. Zp was de jongste zuster van Elisabeth van Oosten rijk en men prees haar als een zwijgzaam, maar opgewekt meisje met een medelijdend hart. Zp is verloofd geweest met de zonderlinge koning Lode- wijk II van Beieren en men noemde hanr wei „Tortelduifje". Zp was een van de zeer tragische gestalten die telkens weer door de kroniekschrijvers En, ik weet het wel, juist vanwege de oprecht rond de oude Frans Jozef worden opgeroepen: U"!J - a, „Zijn broer die doodgeschoten werd; zpn zoon die onder nooit geheel opgehelderde omstandigheden de dood vond; zijn vrouw die met een puntige vijl werd neergestoken; zijn schoonzuster die levend ver brandde". Want zo luidt de onveranderlijke eretitel waaronder zij in de herinnering van de mensen blijft leven: Slachtoffer van de „Bazar de la Charité" (Liefdadigheidsbazar) Ik geef toe, dat niet alleen deze titel mij tot haai; heeft aangetrokken. Een tragisch einde loont nog elkaar al spoedig met niet altijd de moeite van een biografie, zeker niet gen gmg men- ®*oelen, flessen en eetgerei te lijf. Toen ,e Politie tenslotte aan het gevecht een ?lnde maakte, bleek de bruidegom spoor- '°°s te zijn verdwenen, mogelijk met het ®°e op de schade die op 12.000 gulden tbordt geschat. in onze dagen, nu de aarde dampt van onschuldig vergoten bloed. Maar alvorens te sterven heeft zp gesproken. Ze heeft degenen die haar aan de vlammen wilden ont rukken, gevraagd „eerst de anderen te redden en haar pas als laatste mee te nemen." heid waarmee ik het schreef, zal aan velen dil Verhaal voorkomen als een „bastaardprodukt" da onder geen enkele noemer thuis te brengen is. Het diepst is dat nog tot me doorgedrongen, toer ik er een voorwoord bp wilde schrijven. De psycho loog, de historicus en de godsdienstige mens. die in bepaalde delen hun eigen gedachtengang weer spiegeld zien, zullen aan andere hun instemmin: weigeren. Maar wie zou het mij kwalijk nemen, dat de vrouv wier leven ik mij tot taak gesteld heb te beschrijven door haar geboorte een prinses, naar de geest eer uitverkorene en van karakter een romanheldin was' Om haar in haar volle gestalte uit te beelden wa: ik gedwongen verschillende genres die voor onver cnigbaar doorgaan, te verenigen. Kon ik haar dan ii een van haar wezenlijke aspecten verminken, kon ik de vrome vrouw, de minnende vrouw of de konings- zuster in haar verwaarlozen onder het voorwendsel daarmee de eenheid van mijn boek te redden. Lang heb ik nagedacht over dat onoplosbare vraagstuk van de kool, de geit en de wolfTot ik, wanhopig en met een avontuurlijk vaarwel aan de gebruikelijke orde, alle drie tegelijk heb inge scheept, de wolf, de kool en de geit Ik dank allen die mij hebben geholpen mijn helden tot nieuw leven te wekken. Allen de vermaarden zowel als de naamlozen die mij iets over hen hehben willen vertollen. En vooral dank ik de beide hoofdpersonen-zelf voor al de vreugde, die zij mij hehben geschonken. b DE SCHRIJFSTER De zomer van 1843 liep ten einde, toen de hertog van Nemours, de tweede zoon van de Franse koning Louis Philippe, in gezelschap vap zijn jonge vrouw een officiële rondreis door de steden van West- Frankrijk ondernam. Dienst! Het liefst zou dit gelukkige echtpaar, dat zoals de meeste gelukkige mensen altijd op de achtergrond was gebleven, een beetje terug getrokken geleefd hebben, tussen de studeerlamp en een wandeling door het park. Maar juist zp werden naar de provincie gezonden om de harten van de burgers terug te winnen voor de Julimo narchie. Bij ai zijn voornaamheid, zpn geestelijk over wicht, was de hertog van Nemours te stil en te zeer -en vijand van ovaties om ooit populair te vvorden. Zjjn vrouw daarentegen, met haar lieve glimlach, iwong ieders genegenheid af. Overal op de reis langs de wegen van Normandië verdrong het volk :ich om haar rijtuig met de uitroep: „Kijk, daar heb je onze mooie kleine koningin!" Toen zij haar intocht hield in de stad Alengon aakten de bewoners zo in geestdrift, dat een dele- :atie, met de burgemeester aan het hoofd, haar kwam /erzoeken om de eerste erfgenaam die zij het leven '.ou schenken, de titel van Alengon te geven. Enkele mac.nden later voerden de koning en de aad van ministers reeds besprekingen over de mam van het kind dat de hertogin van Nemours verwachtte. (Wordt vervolgd). Tot vreugde van zijn talloze vrienden in Nederland heeft professor dr Ludovicus Bender o.p. zaterdag in zijn geboorte stad Rotterdam zijn veertig jarig priesterjubileum her dacht. Doorgaans verblijft pa ter Bender ver buiten onze landsgrenzen, namelijk in de eeuwige stad, waar hij aan de Dominicaans- universiteit, het Angelicum, doceert in het ker kelijk recht. Maar, hoever de ze hooggeleerde, maar eenvou dige priester ook in geogra fisch opzicht van ons verwijderd is, die afstand weet professor Bender bijna wekelijks te over bruggen door artikelen en pu blicaties in de meest uiteenlo pende tijdschriften. Lezers van De Bazuin en Het Schild zullen zich zijn naam onder de des tijds verschenen reeks uiteen zettingen in deze periodieken nog wel herinneren, en zij wa ren wellicht nog het meest ge troffen door de heldere betoog trant, die deze artikelen ken merkte. Het schrijven zit pro fessor Bender dan ook in het bloed, hij vult er bijna al de tijd mee, die hij niet voor het lesgeven nodig heeft. Zelf er kent hij, dat het hem in korte tijd gelukt zijn gedachten hel der op papier te zetten, en toen hij dit voor de eerste maal ont dekte en ook anderen tot deze conclusie kwamen, was de grondslag gelegd voor het enorme oeuvre dat thans staat op naam van deze Dominicaanse geleerde. Bij al zijn uitgebreide kennis is professor Bender echter een eenvoudig, hoogst beminnelijk en bescheiden priester gebleven, en hij stelt er een eer in om met zijn vrienden alle bekenden worden vrienden een zo goed mogelijk contact te onderhouden: „ik laat met gauw iemand schieten." En de grote belangstelling bij zijn priester jubileum bewees, dai deze vrienden ook hem niet vergeten zijn. Professor Bender, die thans 65 jaar is en dus nog vijf jaar professoraat in Rome voor de boeg heeft, vertoeft thans met vakantie in Rotterdam, waar hij, zoals ieder jaar, zijn intrek heeft genomen in het Wit-Gele Kruis-gebouw aan de Henegouwerlaan. Daar woont ook nog een zuster van professor Bender. In september vertrekt hij weer naar Rome, de stad die hij voor geen ander ter wereld zou willen ruilen.. Hij woont op het Quirinaal, een der zeven heuvels waarop Rome gebouwd is, en heeft een prachtig uitzicht op de omgeving. Maar waarom hij nu zo graag in Rome blijft, weet zelfs deze hooggeleerde professor hij is ook nog magister omdat hij meer dan 13 jaar heeft gedoceerd niet te omschrijven: Rome is nu eenmaal Rome en met geen andere stad te vergelijken. Pater Bender is geboren in het. hart van Rotterdam, aan het Steiger, waar zijn vader een café had. Tijdens zijn misdienaarsperiode aan de Steigerse kerk ontlook zijn roeping, en in Nijmegen volgde hij zes jaar het Dominicuscollege. Na een jaar noviciaat studeerde hi; tot 1917 in Zwolle filosofie, in Huissen nog theologie, en mgr. .Van de Wetering wijdde hem in 1919 te Utrecht priester. Aan het Angelicum. waar hij dus nu zelf doceert, haalde hij in 1924 het doctoraat in het kerkelijk recht. Daarna gaf hij weer in Huissen les in de moraaltheologie, en in 1933 vertrok hij voor goed naar Rome, waar hij nu 26 jaar achtereen dezelfde leerstoel bezet in het kerkelijk recht, en al die tijd zelfs in hetzelfde vertrek heeft gewoond. ..Rome? Ze krijgen me daar niet meer vandaan: Paus Joannes XXIII heeft professor Bender nog gekend, toen hij nog mgr. Ronca.lli heette, namelijk als nuntius in Parijs. In 1946 hebben mgr. Roncalli en professor Bender tezamen eens geluncht, en toen pater Bender op Maria Lichtmis die herinnering bij de paus ophgalde, zei de H. Vader, dat hij tot zijn spijt de uitnodiging niet kon herhalen, omdat hij voortaan in eenzaamheid de maaltijd diende te gebruiken. Professor Bender heeft in Rotterdam, temidden van zijn vele, vele dier baren, een mooi priesterjubileum gevierd. En of hel nu toeval was of niet, maar precies op zijn feestdag kwam zijn benoeming binnen tot lid van de tweede commissie ter voorbereiding van het oecumenisch concilie Waarmee eens te meer de verdiensten van deze Dominicaan zijn onder streept.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1959 | | pagina 5