Een onafhankelijk wil meespelen in het concert der volkeren Grote brand bij Emmen Commissie van onderzoek woensdag vertrokken De verkeersonveiligheid kan drastisch worden verminderd Reeds in Nederland een tiental personen gehoord Fraude gedurende tien jaar Zware straf voor A'damse advocaat Gulden met goud Na sprong uit Stenen Tijdperk naar Atoomeeuw Uitsluiting van verkeersdeelneming zou mogelijk moeten zijn 24 dagen wegens desertie met minder werk de mooiste glans DONDERDAG 10 SEPTEMBER 195'; PAGINA 5 guinea Volgende aflevering De domme miljoenen T urfstrooiselfabriek Vijf tig arbeidskrachten zonder werk POSTCENSUUR OP NIEUW-GUINEA Bankdirecteur Leningen verstrekt ook aan zichzelf Slingerend in zijn auto over de iveg In Oldenzaal Op onbewaakte overweg overreden HARTEKREET VAN GEWONE MAN" Kastje niet open gemaakt Sergeant-vlieger veroordeeld Kind voor ogen van ouders overreden Het enige punt waar het bij het scheren om gaat is dat u zich er beter, schoner en frisser door moet voelen, klaar om de dag goed te beginnen... ...en dat is precies hoe u zich voelt als u zich geschoren hebt met water, zeep en Blauwe Gillette. De enige manier om u goéd te scheren AFRIKA FRANS WEST-AFRIKA Equator [^/NIGERIA flBADAN GHANA «Als een hoofdman sterft, willen de goden een offer!" Ook vandaag nog. Met een angstwekkende belevenis begint Erik Verg zijn verslagen over Afrika: Is dat de tam-tam?", vroeg ik, „Jassa", zei Braimo Idowo. Hetgeen moet betekenen: „Yes, Sir". De motor van de auto zong. Door het opengedraaide raam woei ruisend de kleverig warme rijwind. Maar de 'rommels bleven boven het lawaai uit goed hoorbaar. Hoe meer we Onigbongbo over de ^eg die van Nigerië naar Dahomay leidt, naderden, des te luider werden de trommels, des te duidelijker werd het ritme, dat men niet alleen hoort, maar dat ook door het bloed gaat. Het leek alsof het hele dorp op de been was. Het was al bijna donker, en dit versterkte nog het spookachtige Van het toneel voor me op de weg. De chauffeur Braimo had moeten stoppen, want voor ons bewoog zich een stoet extatische dansers in slangachtige bewegingen heel vreemd over de weg. Ieder danste individueel, en toch sche nen ze allen één, krioelend, geheel te zÜn. In het midden van de groep danste een lange man met hooggeheven armen en op zijn handen draaide hij een doods kist in de rondte. ,,Wat is dat?", vroeg ik Braimo. ,,Een begrafenis", antwoordde hij. „Dit Kan drie dagen duren of een week, het hangt er van af of de dode rijk of arm was". Langzaam trok de stoet over de weg. Ik deed een greep naar biijn fotogerci en zocht het blitz-appa- raat. ,,0, nee, Meester", riep Braimo ge- Schrokken uit, „niet uitstappen! Geen foto's maken!" De stoet had een deel van de weg Vrijgegeven. Braimo gaf gas en suisde Weg. Braimo reed me reeds voor de vierde dag. We hadden het uitstekend met el kaar getroffen. Hij had me naar plaat sen gereden, waar een blanke niet zo haakkelijk komt. Nog geen uur geleden had hij me in Otta uit een mensenmenig te gemanoeuvreerd ,wier nieuwsgierig- De Liberiaanse president, Tubman, die enige tijd geleden een staatsie-bezoek aan ons land bracht. heid en bedelzucht gevaarlijk begon te Worden. „Waarom mocht ik de stoet niet fo tograferen?", vroeg ik hem. „Misschien was de dode een hoofd- tnan", zei Braimo geheimzinnig. „Nou en?" Braimo staarde recht voor zich uit haar de weg: „Als een hoofdman sterft Willen de goden een offer. En het moet «en vreemdeling zijn Na alles, wat ik in de laatste weken in Afrika had beleefd, lachte ik niet. Ik vroeg alleen: „Komt zo iets nog altijd Voor?" „Natuurlijk" zei Braimo. „Een paar maanden geleden heeft een man in La gos midden op straat een kind met een kapmes het hoofd afgeslagen en is met het hoofd weggelopen. Niemand heeft hem te pakken kunnen krijgen. Dat ge beurde in de grote stad Lagos. Wat denkt u dat in het oerwoud gebeurt?..." De nacht was snel gevallen. In het licht van de koplampen dook af en toe «en naakte zwarte gestalte als een spook op. Braimo vertelde verder: „En ®ls een koning sterft of een grote hoofd man, dan is één offer niet genoeg." Ik onderbrak hem: „Je behoort tot het volk der Egba's?" „Jassa" „Vorige zondag heb ik de Alake van Abeokuta bezocht. Dat is de koning van jouw volk. Hij is zeer oud en lpdt aan hijn hart. Hij kon nauwelijks spreken. Als hij een hartaanval had gekregen toen ik bij hem in zijn paleis was, zou ik dan geofferd zijn?" „U bent een Oyinbo, een blanke. „Ik ben dus in gevaar geweest?' Braimo ontweek mijn vraag. Het be trof tenslotte zijn koning. „De Alake is beschaafd. Hij is niet met de hoofdman hen in het oerwoud te vergelijken." „Als hij sterft, zal men dus geen men sen offeren?" Braimo Idowo, tweeëntwintig jaar mid, intelligent en gewezen leerling Van een missie-school, zweeg. Hij wei gerde een bindend antwoord op mijn Vraag te geven. Voor mijn vertrek naar Afrika heeft hie een ontwikkeld man gevraagd of tk bij het „Afrikaanse consulaat" reeds hlle voorbereidselen voor de tocht had getroffen. Bij het „Afrikaanse" consu laat? Alsof dit reusachtige continent, dat drie keer groter dan Europa is en meer dan tweehonderd miljoen inwo- hers telt, één enkele staat vormt. In gemoede. wat weten wij van Afri- dat het een continent in opstand is, hen vulkaan, een streek waar achter elke boom een Mau-Mau staat, gereed e>m de blanke te overvallen... dat het nog steeds het zwarte, het donkere werelddeel is, zoals men het hit de natuurfilmen kent, en waaraan de eeuwen ziin voorbijgegaan, zonder hen spoor na te laten... Gewelddadigheid tegenover de Euro peaan, zoals bij de bloedige Mau-Mau- opstand, komt nu nog voor, waar de blanke de zwarte volhardend de rech ten weigert, die hij zelf als de hoogste levenswaarden beschouwt: democra tie, vrijheid, gelijkheid, om van broeder schap rog maar te zwijgen. En het „ware" Afrika, het Afrika Van de film, waarin men slechts ko- lonnes dragers kan bespeuren, is een hnorm museum, welks modernisering Het zwarte kind verwacht alles van het leven. en ontwikkeling de grootste opgave van de Afrikaanse leiders is. Een onafhankelijk Afrika wil meespe len in het concert der volkeren, en dat betekent dat het moet afzien van ro mantische achterlijkheid. Wat vandaag in het uitgestrekte gebied van Afrika gebeurt, lijkt op een sprong uit het Stenen Tijdperk naar de Atoom-eeuw, een sprong van de bomen naar de pre- cisie-draaibank. Ik heb het nieuwe, het „ware" Afri ka aan de westkust gezocht. Hier zijn nu al drie staten, waar alleen Afrika nen hun toekomst bepalen: Ghana, Gui nea en Liberië. In I960 komen er nog drie bij: Kameroen, Togo en Nigerië; een land dat 21 maal zo groot is als Nederland en met bijna 35 miljoen in woners. West-Afrika heeft dynamische leiders persoonlijkheden voortgebracht. Nkru- mah in Ghana, Azikiwe in Oost- en Avolowo in West-Nigerië, Toure in Gui nea, Senghor in Senegal. Maar ook Houphouet-Boigny aan de Ivoorkust en Tubman in Liberië zijn staatslieden van internationaal formaat. Zij verheffen hun stemmen zo luid, dat men ze in de wereld voor de stemmen van Afri ka' houdt, voor de stemmen van de zwarte miljoenen. Alleen in Afrika zelf kan men zien hoe zeer tussen hun plannen en de ver wezenlijking ervan hindernissen staan waarvan zij niet spreken. Deze hinder nissen zijn: de domme miljoenen de hongerige miljoenen de zieke miljoenen de arbeidsschuwe miljoenen de bijgelovige miljoenen de ontwortelde miljoenen de naargeestige miljoenen. „Dat is de erfenis van het kolonialis me", antwoordde me een zelfbewuste Afrikaan. Wachtwoord „Slavernij" Als hij het woord „slavernij" hoort, begint het geweten van de blanke te spreken. Welk een monsterachtige mis daad aan Alrika! Toen men voor het pas-ontdekte Amerika plantage-arbei ders nodig had, haalde men ze uit Afri ka. De Engelse historicus Fage schat dat in de loop van drie eeuwen slaven handel ongeveer achttien tot vieren twintig miljoen Afrikanen op Europe se schepen naar Amerika werden ge bracht. De blanke kooplieden zouden wellicht nooit op de gedachte zijn gekomen zwar te slaven naar Amerika fe brengen, als er in Afrika niet voor die tijd reeds slavernij had bestaan. Bovendien hoef den de Europese slavenhandelaars eer tijds de Afrikaanse binnenlanden niet binnen te dringen om slaven te jagen. De Afrikanen zelf brachten de „koop waar" naar de kusten: achttien tot vierentwintig miljoen negers En toen voor de Europeanen al lang geen handel meer met de levende koop waar kon worden gedreven, ging de sla venhandel in de Afrikaanse binnenlan den nog steeds door. In bescheiden ma te bestaat hij vandaag nog. De kolonisering van Afrika Is een mislukte speculatie gebleken. Wat voor de individuele koopman en zeevaarder, misschien ook nog voor een enkel be drijf een handelszaakje was geweest, werd voor de koloniale machten een fi asco. Zij moesten een kostbare administra tie opbouwen, wegen aanleggen, sociale plichten overnemen, en de mensen die naar de koloniën trokken, stierven in het moordende klimaat, vaak nog voor dat zjj hun opdrachten hadden kunnen uitvoeren. De „Actie Groep", de staats partij van West-Nigerië, voert een ma laria-mug in haar vaandel, omdat het aan deze mug te danken is, dat de blanke zich met in West-Afrika kon vestigen zoals hij dat wel in Kenya of in Algerije heeft gedaan. Te weinig scholen, te weinig zieken huizen, te weinig verkeersverbindingen, te weinig van alles, dat is ongetwijfeld qen erfenis van het kolonialisme. Maar er is nog een grotere erfenis die in het psychologische vlak ligt: de vanzelf sprekendheid waarmee de Afrikanen verwachten dat hun alles zal worden geschonken. Geen tweehonderd meter kan men als blanke in Afrika lopen of een schaar van kinderen en volwassenen omringt hem met gebedel. „Dash" roepen zij in de voormalige Britse gebieden en „cadeau" in de Franse. Dat is al meer een eis dan een verzoek. De politici roe pen noch „dash" noch „cadeau", maar de steun van vroegere koloniale mach ten of andere staten: bijvoorbeeld de Verenigde Staten of de Sovjet-Unie is een vanzelfsprekend onderdeel van hun plannen. „Streef eerst naar een politiek onaf hankelijk rijk, dan zal al het andere u geschonken worden!", staat er in een varatie op de bijbelspreuk op het ge- Alleen Peli wrijfwas bevat bovendien Vlidosol tegen houtworm grote doos 58 ct reuze bus 115 ct 'n Erdal produkt, dus goed! denkteken van (de nog levende) Kwa- me Nkrumah in Accra. Het politiek onafhankelijke rijk, de vrijheid hebben zij of zullen zij zeer vlug krijgen, maar niet te overstemmen dringt zich nu de vraag op: Zwarte man wat nu (Copyright De Tijd - Hamburger Abendblatt) Advertentie „Free-dom! Free-dom!" Vrijheid! Vrij heid! is de strijdkreet van de staats partij in Ghana. Thans bezitten ze de vrijheid, maar wat nu? Vannacht werd te Zuidbarge nabij Emmen de turfstrooiselfabriek van de firma Vonk uit Pijnacker nabij Rotter dam door brand volkomen in de as ge legd. De brandweer van Emmen be streed het vuur met vele stralen. De grotendeels van hout opgetrokken fa briek, aan de buitenkant bekleed met gegolfde asbestplaten, was echter niet te behouden toen bij de komst van de brandweer de vlammen reeds meters hoog uit het gebouw sloegen. Het harde knallen van de door de hitte springende asbestplaten maakte de bewoners tot ver in de omtrek wakker. Bijna de ge hele machinerie ging verloren. De scha de is groot. Bij het bedrijf werkten on geveer 50 arbeidskrachten. Minister drs. H. A. Korthals, des tijds minister van zaken overzee ad interim, die de commissie heeft in gesteld voor het doen van een verder- van het onwettig openen van post stukken 'in Nederlands Nieuw-Guinea, heeft woensdagavond de leden van deze commissie op Schiphol uitgelei de gedaan toen zij met het KLM-vlieg- tuig via de poolroute en Tokio naar Biak vertrokken. De commissie van onderzoek, die on geveer vijf weken zal wegblijven, be staat uit jhr. mr. G. Witsen Elias, pre sident van de Haagse rechtbank, mr. J. P. Hustinx, officier van justitie, hoofd van het parket te Arnhem, M. van Veen, oud-staatssecretaris van oorlog en thans regeringscommissaris voor het radiowezen en prof. L. W. G. Schol- ten, oud-lid van de Tweede Kamer voor de A. R.-partij en hoogleraar' aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Jhr. mr. Witsen .(lias heeft bij het vertrek van Schiphol meegedeeld, dat de commissieleden binnen vijf weken met hun werkzaamheden in Nieuw-Gui- uea hopen klaar te zijn. Daarna denkt men nog veertien dagen nodig te heb ben om het rapport af te ronden, waar na de resultaten van het onderzoek aan de minister en aan de Kamer ter kennis zullen worden gebracht. Reeds heeft de commissie van on derzoek in Nederland een tiental per sonen, van hoog tot laag, gehoord. In Hollandia, de standplaats van de com missie, wordt het bestuursinstUuut ge heel ter beschikking gesteld voor de „hearings". Ook de archieven staan ter beschikking van de commissie. Het spreekt vanzelf dat ook mr. Van Beek, de advocaat-generaal van het Hof van Justitie, zal worden gehoord. Hjj is nog steeds met ongevraagd ver lof, hangende het onderzoek van de commissie. Zonder twilfel zal ook gesproken wor den met mr. P. Okma, procureur-gene raal bij net Hof van Justitie te Hollan dia. die op zijn verzoek per 24 oktober eervol ontslag wordt verleend, een ont slag dat overigens geen enkel verband houdt met de kwestie van de postcen- suur. In oktober loopt het contract van drie jaar van de heer Okma af en van te voren was bekend, dat hij niet langer zou aanblijven. Jhr. mr. Witsen Elias is in 1950 uit FRANKRIJK. De ministerraad heeft gisteren de benoeming bekrachtigd van de 58-jarige generaal André Demetz tot chef van de generale staf van het Franse leger. Generaal Demetz volgt generaal André Zeiler op, die met pen sioen gaat. (A.F.P.). Indonesië in Nederland teruggekeerd. Hij is gedurende 26 jaar advocaat in Soerabaja geweest en enige tijd juri disch adviseur van de BPM. De heer Witsen Elias is nog nimmer op Nieuw- Guinea geweest. De bankdirecteur uit Driesum bij Dokkum, die wegens fraude tot een be drag van zeker een kwart miljoen gul den is gearresteerd, heeft gedurende tien jaar steeds buiten het reglement en zonder medeweten van het be stuur kredieten verstrekt, soms tot aanzienlijke bedragen. De sommen die hij terug ontving bij wijze van ren te en afbetaling werden niet terugge stort en evenmin in de boeken opge nomen. Het illegaal verstrekken van kredieten was opgemerkt door een ac countant te Groningen, die, regelmatig de boeken van de bank onderzocht. De accountant had wel de directeur op het onjuiste van dit alies gewezen, doch hij had verzuimd het bestuur van een en ander in kennis te stellen. De zaak kwam aan het rollen, toen een onderzoek werd ingesteld door de Nederlandsche Bank, zulks op grond van de wet op de kredietverlening. Bij een nader onderzoek bleek, dat de niet geboekte bedragen, die verdachte heeft ontvangen, een totaal bedrag van f 180.000 belopen. Hij had niet al leen leningen verstrekt aan derden, maar bovendien een lening van om streeks f 35.000 aan zichzelf. Daar naast werd een kastekort van f 40.000 geconstateerd. De arrestatie van deze bankdirec teur, van wie nimmer is ongevallen dat hij op te grote voet leefde heeft groi t opzien gebaard in geheel noord oost Friesland. Naar het zich laat aan zien is het niet waarschijnlijk, dat de spaarders bij de bank grote stroppen zullen lijden. Anders is het met de deelnemers, die volgens het reglement aansprakelijk kunnen worden gesteld tot een som van viermaal het bedrag waarvoor zij deelhebber zijn Inmid dels is ook gebleken, dat de bank een eigen vermogen heeft, dat op de ba lans over het afgelopen jaar voor een bedrag van f 130.000 is geboekt. Conform de eis van de Officier van Justitie legde de Utrechtse Politierech ter een 51-jarige advocaat uit Am sterdam een geldboete op van 5000,- subsidiair één maand hechtenis alsme de één maand voorwaardelijke gevan genisstraf met een proeftijd van twee jaar. Bovendien werd hem gedurende vier jaar de bevoegdheid tot het be sturen van een motorrijtuig ontzegd. Dit omdat de verdachte onder in vloed van sterke drank een auto be stuurd had, terwijl als bezwarende om standigheid werd aangemerkt, dat hij reeds eerder wegens eenzelfde delict is veroordeeld. 9 juni had de advocaat in Utrecht een tweetal vergaderingen bijgewoond, waarop een feestelijk diner volgde. De advocaat was door zijn arts op dieet gesteld en gebruikte derhalve vrijwel geen voedsel. Hij dronk echter wel twee glazen sherry om inspiratie op te doen voor een te houden speech en nam later op de avond nog twee glazen wijn. Toen hij slingerend met zijn wa gen in de Kanaalstraat door de politie werd gesignaleerd kreeg hij een pro ces-verbaal. De verdachte evenals zijn raadsman schreef zijn onbe- bekwaamheid tot rijden niet toe aan drankgebruik maar aan oververmoeid heid. De Utrechtse Politierechter bleek evenwel een andere mening te zijn toe gedaan. (Van onze correspondent) Voor de Groninger politierechter stond woensdag terecht een 72-jarige ingezetene van Oude Pekela, die een meisje van 12 jaar een zilveren gulden had ontstolen. Hetkind moest voor haar moeder naar de groenteboer. Met een zilveren gulden in een knuist je geklemd reed ze op haar fietsje naar de groenteman. Bij het afstappen liet ze het geldstuk vallen. Verdachte die juist passeerde raapte het geld op en wilde doorlopen. ..Dat is mijn gul den, die heb ik verloren" riep het meisje onthutst. „Je kunt er een kwart je voor krijgen", schamperde de man en liep door. De moeder van het kind vertelde het verhaal aan een politiea gent en zo kwam deze zaak op de roi van de politierechter. „Een buitenge woon ergerlijk feit" vond de officier van justitie. Hij eiste een boete van f 50 subs. 25 dagen omdat „deze gul den met goud belegd moest worden". De politierechter deelde deze me ning en vonniste conform de eis. De 39-jarige verzekeringsagent M. G. A. Christenhusz uit Oldenzaal is'gis terenavond omstreeks elf uur op de on bewaakte overweg nabij het woonwa genkamp in Oldenzaal door een trein gegrepen en gedood. Het slachtoffer was gehuwd. ZWARTE MAN - WAT NU? Advertentie (Van onze Haagse redactie) „Het is mogelijk de verkeersonveilig heid op de weg in Nederland op ver antwoorde wijze drastisch te verminde ren, dat wil zeggen zonder onredelijke maatregelen, zonder belemmeringen van de normale ontwikkeling van het verkeer en met een evenwichtige be hartiging van de belangen van alle be trokkenen." Tot deze conclusie kwam woensdagmiddag de heer J. de Vries, voormalig hoofd van de afdeling ver voer te water van het directoraat-ge neraal van het verkeer, in een cause rie voor het Nederlands Verkeersinsti- tuut in het Kurhaus in Scheveningen. De heer de Vries zei dat men zijn be toog moest zien als een hartekreet van een gewone man. Jaarlijks, aldus de heer de Vries, val len er in het verkeer op de weg in Ne derland 1550 doden, 23.000 zwaar gewon, den en 16.000 lichtgewonden. Driekwart van de verkeersongevallen komt voor rekening van fouten van bestuurders Woensdag heeft de krijgsraad in lucht- machtsamenstelling te 's Hertogen bosch een sergeant-vlieger van de vliegbasis Woensdrecht veroordeeld tot 24 dagen gevangenisstraf met aftrek van voorarrest en ontslag uit de mili taire dienst zonder ontzegging van het recht bij de krijgsmacht te dienen. De sergeant-vlieger, die er van werd ver dacht dat hü aan de pers gegevens zou hebben verstrekt over de mislukte landing van een Harvard, had gewei gerd zijn kastje voor een superieur zon der schriftelijke lastgeving te openen. Hij is toen tot acht dagen streng arrest veroordeeld. De militair, die meende dat deze straf hem ten onrechte was opgelegd en die juist aan het verhui zen was, deserteerde toen gedurende een week voor welk feit hij thans te recht stond. De auditeur militair, majoor mr. J. Beaumont, noemde deze desertie een openlijke demonstratie en meende dat verdachte alles in het werk had ge steld om de publieke opinie voor zijn karretje te spannen. Hij eiste twee maanden gevangenisstraf met aftrek van voorarrest. Mr. Huismans uit Den Haag, die de verdediging voerde, bestreed de dag vaarding op juridische gronden en be toogde dat er bij de behandeling wel uitvoerig is ingegaan op de persoon van verdachte, doch niet op die van zijn superieuren en van de fouten die zij zouden kunnen hebben gemaakt. Hij noemde deze zaak een van die geval len die in het leger meer voorkomen, namelijk dat een militair die beklagen schrijft bij zijn superieuren geen goed meer kan doen. Hij bepleitte uiter ste clementie. Voor de ogen van zijn ouders is woensdagmiddag op de provinciale weg onder Nuth het vijfjarige jongetje Jos. D. door een auto overreden. Het kind wandelde aan de hand van zijn moeder, toen het zich plotseling losrukte en op zijn vader toeliep, die zich aan de ande re zijde van.de straat bevond. Hierbij werd het kind gegrepen door een auto en vrijwel op slag gedood. van gemotoriseerde voertuigen. Dat wil zeggen, aldus de berekeningen van de heer de Vries, dat bij een gelijkblijven van de huidige verkeersonveiligheid een van de tien kinderen is voorbestemd om in zijn leven gedood of zwaar ge wond te worden door fouten van bestuur ders van gemotoriseerde voertuigen. De beperking van de snelheid in de steden heeft enig soelaas gegeven, zo zei de heer de Vries. Hij onderscheidde de verkeersdeelnemers in ordelijke en on ordelijke personen. De onordelijke ver keersdeelnemers vormen een hetero geen gezelschap van mensen die één eigenschap gemeen hebben: zjj zijn po tentiële brokkenmakers. De heep de Vries trok een vergelijking tussen de houding van het Nederland se volk ten opzichte van de stormramp van 1953 en die ten opzichte van de ver keersonveiligheid. Bij de stormramp vielen 1800 doden ineens, door het ver keer vallen jaarlijks 1.550 doden en 23.000 zwaargewonden. Na de storm ramp had men in Nederland een diep meegevoel. Men was volkomen bereid zware lasten als die van de afsluiting van de zee-armen te dragen. Wat de houding ten opzichte van de verkeers onveiligheid betreft, constateerde de heer de Vries een gelatenheid en een verlammend relativisme, en geen inner lijke beroering die tot een sterke daad kracht leidt. De heer de Vries zei dat men het snelverkeer moet zien als een uitda ging, waarop het passende antwoord nog moet worden gegeven. Wat be treft de correctie van onjuist ver keersgedrag, vroeg hij zich af of straf een doelmatig correctiemiddel is. Hij acht een onbevooroordeeld onderzoek naar het meest doelmatige correctie middel nodig. Daarbij zal de gehecht heid aan de eerbiedwaardige traditie van de strafsanctie moeten worden verbroken. Volgens de heer de Vries moet de ver keersregeling worden ingesteld op de potentiële brokkenmakers en op het voorkomen van verkeersovertredingen. De controle op verkeersovertredingen moet worden uitgebreid. Hij acht ver der een centrale registratie van de be rechte overtredingen, gegroepeerd naar de overtreders, nodig. Het patroon van het verkeersgedrag van de potentiële brokkenmakers moet dan worden be oordeeld. De betrokken delinquenten zouden zo moeten worden behandeld dat de oorzaak van hun gebrekkige verkeersdeelneming wordt weggeno men. Het tekort aan kennis en aan zelf discipline zou bij voorbeeld kunnen worden aangevuld. Op het rijbewijs zouden de berechte overtredingen kunnen worden aangetekend. Voor elke overtreding zou een strook van het rijbewijs kunnen worden afgeno men. De betrokken bestuurder van een motorvoertuig heeft dan als bet ware een politie-agent naast zich, want hij wil zijn rijbewijs gaaf hou den. Wanneer de potentiële brokkenma ker zich toch niet verbetert, zou uitslui ting van verkeersdeelneming moeten volgen. Straf zal nodig blijven, aldus de heer de Vries. ,TWie moet verkeers deelnemers uitsluiten?" zo vroeg hij zich af. Het meest voelt hij voor ver- keersdeskundige rechters. Ook de bromfietsers zouden volgens de heer de Vries een rijvergunning moe ten hebben. De reorganisatie van de rijkspolitie en de verbetering van de verkeerscontrole door dit corps juichte hij toe. In het algemeen dient volgens hem de wijze van controle te worden bepaald door het doel daarvan. Het ge heel van maatregelen dient, volgens de heer de Vries, gericht te worden op de eliminatie van de potentiële brokken makers. Audrey Hepburn, die woensdagavond met haar man, Mel Ferrer, enige tijd op doorreis van Parijs naar San Fran cisco op Schiphol was, heeft meege deeld dat zij 1 oktober iri ons land de première zal bijwonen van de film „The nun's story", waarin zij de hoofdrol ver vult. Zij maakt dan een grote tournee door West-Europa, waarbij ZÜ °-a- Ko penhagen, Brussel, Rome, Stockholm en Zürich zal bezoeken. Advertentie r

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1959 | | pagina 5