IN EIJGELSHO VEN EN IN HOORN:
Nieuwe privileges voor bewoners
van „open gevangenissen
evers tevreden over vrije
Werkg'
gedetineerden-werknemers
I
Sportblouses
Peeks Cloppenburg
SER-advies: Kleinhandel diep-
vriesprodukten niet binden
's Lands Kroniek-
Herdenkingsexpositie
Adriaan VI geopend
Overgang naar
maatschappij
„Schoepenrad"'
fotografeert
de aarde
Mgr. Alfrink: Onze oecumenische
tijd zal hem heter begrijpen
Leider Katholiek Thuisfront
Van 27.000 km hoogte
Navo-oefening tegen
onderzeeboten
Generaal der
Augustijnen
elke woensdag
jongens -
markt
VESTIGINGSREGELINGEN
Nederlandse deserteur
voor Kielse rechtbank
Sportvliegster landt
in weiland
Naar wettelijke rege
ling van minimum
loon
R. Staffhorst
V B
DINSDAG 29 SEPTEMBER 1959
PAGINA 5
55
De gedetineerden in de open gevangenissen te Eijgelshoven en Hoorn
hebben deze week een aantal nieuwe voorrechten gekregen: zij zullen
voortaan buitenshuis zakgeld mogen besteden (f 5 per week)ze
mogen op de bezoekdagen hun familie van de bus of de trein gaan
halen; bij hun halfmaandelijks uitstapje in groepsverband zullen ze
niet meer door een bewaker-in-burger worden vergezeld; ze mogen
hun brieven buiten het gesticht op de bus doen; in bepaalde gevallen
kunnen ze toestemming krijgen om met thuis te telefoneren en bij
feestelijke gelegenheden mogen ze desgewenst geld bij elkaar leggen
voor een extra'tje op tafel. Nieuwe privileges voor een toch al uiter
mate bevoordeelde groep van gevangenen, die nauwelijks nog ge
vangenen zijn? Of voorrechten die de logische consequentie zijn van
open systeem, dat de overgang naar de vrijheid moet vormen en
voor de gevangenen al zoveel spanningen met zich brengt, dat men
ze niet nodeloos moet opvoeren? De directie van het gevangenis
wezen is de laatste mening toegedaan. Na twee jaar succesvol experi
menteren acht zij de tijd gekomen om een aantal regels die nog uit
het gesloten gesticht stammen en in de open gevangenis onlogisch
aandoen, door te halen.
zuiver wollen tricot,
geheel nieuw model,
sportblouse van een der
bekendste Nederlandse
Tricotfabrieken.
Nu als buitenkans-aan
bieding.
J.M. prijs
Schaapskudde van Ruinen gaat verdwijnen
Laatste dieren van het Drentse ras Voeder
^wordt te duur
J
Rede prof. Asselbergs
Verwarmingsbedrijf
Van diefstal vrijgesproken
S.E.R.-commissie gaat
onderzoek instellen
Geen Bruckner-gemeente
in Nederland
Deze employé van een Heerlense garage is een gedetineerde uit het open gesticht
„Eijgelshoven". Uverdag werkt hij schijnbaar als een volledig vrij man in het
particuliere bedrijfsleven.
Dit leidt ertoe, dat hun aanvanke
lijk enthousiasme vaak aanmerkelijk
verflauwt. De beperkingen gaan ster
ker spreken clan de voorrechten, waar
aan men heel gauw gewend is. Na
een paar maanden gaat het verlangen
naar huis steeds sterker spreken. De
meest geuite wens die we dezer da
gen bij een bezoek aan Eijgelshoven
hoorden was: mochten we maar
eens een weekend naar huis."
De directie van het gevangeniswezen
heelt een open oog voor deze moeilijk
heden en men wil ze zeker niet node
loos groot laten zijn. De jongste bepa
lingen met name die over het zak
geld hebben weer enkele knelpunten
weggenomen. Maar knelpunten zullen
er blijven en vooral het weekend thuis
zal niet zo gemakkelijk verwezenlijkt
worden. Op de eerste plaats vraagt
men zich af, of de publieke opi
nie zich niet tegen een dergelijk privi
lege zou verzetten, onder het motto, dat
de straf al te zeer zou worden uitge
hold. Voorts zou men de tegenstelling
niet de gevangenen in de gesloten in
richtingen te groot kunnen gaan vinden.
Maar bovendien: de ervaring met. poli
tieke gevangenen die het destijds wel
mochten heeft geleerd, dat de terug
keer naar het gesticht er steeds moei
lijker door wordt. Men zou er daarom
hoogstens in de allerlaatste periode toe
willen overgaan. In sommige gevallen
kan gezinsboek ook om andere re
denen ongunstig zijn: het geïdealiseerde
thuis is niet altijd zo ideaal als de ge
detineerde zich is gaan voorstellen en
dan gaat zo'n bezoek deprimerend wer
ken. Nu kan mén daar tegenover stel
len. dat de gevangene bij zijn invrij
heidstelling toch ook naar huis moet,
maar dan is de situatie toch weer an-
De ontwikkeling is hiermee zeker nog
niet ten einde: in een verdere toekomst
zullen waarschijnlijk diverse andere de
siderata van de gedetineerden in
Eijgelshoven en Hoorn vervuld worden,
maar met allemaal gebeurt dat be
slist nooit: Eijgelshoven en Hoorn „ui
len altijd gevangenissen blijven, inrich
tingen dus waar men vrijheidsstraf on
dergaat. De vrijheden zullen nooit zo
groot worden, dat de slral teniet wordt
gedaan. Bovendien zullen bepaalde desi
derata niet vervuld worden in het be
lang an de gedetineerden zelf, omdat
de voldoening van sommige wensen het
hun alleen maar moeilijker zou maken.
Het j&crr gesticht is toch al een
moeilijke opgave. De voorrechten die
de gevangenen er genieten, stellen Hen
op een zware proef. Het nieuwe sys
teem heeft niets te maken met huma
nisering van strafexecutie, maar is
louter een poging om de resocialisa
tie van de gedetineerden te benade
ren. De straf, zo stelt de wet, moet
dienstbaar worden gemaakt aan de
terugkeer van de gestrafte 111 de
maatschappij. Vooral voor de langer
gestraften, die geruime tijd en soms
vele jaren in een gesloten gevangenis
hebben doorgebracht, is voor die te
rugkeer een tussenschakel nodig.
Op 1 november 1957 is het experi
ment van het open gesticht begonnen:
toen werd in het Zuidlimburgse Eijgels
hoven een barakkenkamp, waarin na
de oorlog politieke delinquenten waren
ondergebracht, als open gesticht in
dienst gesteld. Sindsdien zijn er 128 ge
vangenen geweest, van wie 12 naar een
gesloten gesticht zijn teruggeplaatst en
l man is weggelopen; de overige heb
ben aan de verwachtingen beantwoord.
Dit gunstige resultaat heeft mede ge
leid tot de opening van een tweede
open geslicht: „De Sluis" in Hoorn,
waar sinds 1 april van dit jaar 39 man
geplaatst zijn, van wie er twee zijn te
ruggeplaatst.
Voor het open gesticht kunnen die
gevangenen in aanmerking komen,
die tenminste vier maanden in een ge
sloten gevangenis hebben gezeten en
van wie met redelijke zekerheid kan
worden verwacht, dat ze voor voor
waardelijke invrijheidstelling in aan
merking zullen komen. De plaatsing
in het open gesticht geschiedt hoog
stens vijf maanden vóór de datum
waarop v.i. mogelijk is. Hang niet al
le gevangenen die aan deze voor
waarden voldoen, komen ook in het
open gesticht terecht: het percentage
schommelt rond de 25. De kandidaten
rpoeten nl. door de directie van het
gesloten gesticht waar ze verblijven
geschikt worden geacht en passeren
bovendien een centrale selectie-com
missie, waarin o.a. het hoofd en liet
waarnemend hoofd van de afdeling
regiem van het gevangeniswezen cn
dc directeuren van de beide open ge
stichten zitting nebben. Bovendien
moeten ze er zélf mee instemmen.
Dit laatste is doorgaans het geval:
van de 169 man die tot dusver gese
lecteerd zijn, hehben er maar 2 be
dankt.
De geselecteerden krijgen alvorens te
beslissen een brochure waarin zowel op
de aantrekkelijke als op dc moeilijke
kanten van het leven in (en buiten!) het
open gesticht wordt gewezen. De laat
ste worden door de kandidaten vaak
onderschat. De eerste maand, waarin
ze als kampwerker worden aangesteld,
brengt nog weinig problemen, maar
dan gaan de gevangenen die ten over
staan van de directeur en alle medege
detineerden hun erewoord hebben ge
geven de maatschappij in. Ze worden
tussen vrije mensen te werk gesteld op
kantoren en fabrieken, maar als de
Werktijd is afgelopen, moeten ze onmid
dellijk terug. Ze kunnen geen gevolg ge-
Ven aan uitnodigingen van collega's om
eens op bezoek te komen oi ergens mee
haar toe te gaan. Ze zien allerlei ver
lokkingen. die hun voorlopig ontzegd
blijven, en komen daardoor in spannin
gen, die gevangenen in gesloten gestich-
fcte smm aard blijven.
ders. Men zou daarom onderscheid wil
len maken op grond van de gezinssitua
tie, maar dat kan nooit voor gedetineer
den binnen één gesticht. Dit zou men
alleen kunnen doen bij een differentia
tie van de open gestichten, waarbij in
het ene wel cn in het and„re geen week
endverlof zou gelden. Dat er op de duur
nog meer open inrichtingen zullen ko
men, staat wel vast. Weliswaar is het
uitgesloten dat alle gestraften hun laat
ste fase in een open inrichting doorbren
gen, maar dc gunstige ervaringen lei
den er toch wel toe, dat de selectie-
normen geleidelijk nog verder worden
verlegd. Nu al zijn er in de open in
richtingen diverse gedetineerden, die
twee jaar geleden, toen men met de
grootste voorzichtigheid aan het experi
ment begon, niet in aanmerking waren
gekomen.
Zowel in Hoorn als in Eijgelshoven
verblijven op het ogenblik ongeveer 25
gedetineerden. Dank zij de mede
werking van het bedrijfsleven cn en
kele overheidsinstellingen vinden bij
na allen werk buiten, de gevangenis.
De Limburgse werkgevers, die deels
uit puur idealisme, doch ook omdat
ze er broodnodige en iets goedkope
re krachten mee kunnen aantrekken,
aan het experiment meewerken, zijn
er unaniem enthousiast over. Ook de
wijze waarop de gedetineerden door
hun vrije collega's worden opgeno
men, geeft nergens moeilijkheden. De
gevangene wordt doorgaans als een
gewone nieuwkomer behandeld. Als
hij zich niet helemaal op zijn plaats
voelt, komt dat meestal niet omdat
hij als gedetineerde tussen vrije
mensen staat, maar omdat hij zich
als niet-Limhurger wat vreemd
voelt. Dit probleempje speelt ook in
andere streken en mede met het oog
hierop wil men bij het stichten van
nieuwe open inrichtingen ook naar
een geografische spreiding streven.
In het algemeen worden de collega's
van de gedetineerde tevoren op de hoog
te gebracht. Dat bespaart de man veel
narigheid: vroeg of laat, maar meest
al vroeg, wordt geïnformeerd naar
woonplaats en familie of komt het tot
uitnodigingen en dan heeft de gedeti
neerde de keus tussen draaierijen, die
argwaan wekken of het vertellen van
de waarheid. Als hij het laatste doet is
de reactie prompt: „Had dat maar
eerder verteld, dat was toch veel ge
makkelijker geweest". Als de gevange
ne echter zelf per se wil dat „het" ge
heim blijft, worden zijn collega's niet
geïnformeerd en is alleen de chef op
de hoogte.
Hoewel de bewoners van Eijgelsho
ven in vele opzichten van elkaar ver
schillen, heerst er toch teamgeest. Dat
blijkt o.a. uit het feit, dat ze geregeld
vertrouwensmannen hebben gekozen,
samen vergaderen cn uit hun midden
die bepaalde kwesties met de directie j
bespreken. Het merendeel van de ge
selecteerden voor dc open gestichten be
staat uit mensen die voor het eerst ge
vangenisstraf ondergaan: van de 167
waren er dat 102. Dertig man waren
voor de tweede maal veroordeeld, veer
tien voor de derde maal en zeven voor
de vierde maal. Dat ook recidivisten
voor het open gesticht in aanmerking
kunnen komen blijkt wel uit het feit,
dat twee man voor de zevende, twee
voor de negende, een voor de tiende
en een voor dc veertiende maal Ver
oordeeld was. Wat de beroepen betrelt
waren er 52 „witte boordjes" boek
houders, vertegenwoordigers etc. en
115 anderen, van chauffeurs tot los-ar-
beiders. De gepleegde delicten varieer
den van diefstal, inbraak, oplichting en
verduistering (samen 121) tot agressie
ve cn zedendelicten en de straffen van
drie jaar of minder (154) tot 20, 22 en
24 jaar (Resp. 2, 1 en 1).
De bewoners van het open gesticht
in Eijgelshoven hebben dezer dagen
een „open gesprek" gehad met de
pers. Bijna allen hadden zich bereid
verklaard, de journalisten te ontvan
gen en rond te leiden. De gedetineer
den openden zelf de poort, die alleen
dient om onbevoegden van buiten te
weren. Onze gastheer was bepaald
positief ingesteld en dat waren de
meesten. Uiteraard werden er ook
wensen geuit. Een van de belangrijk
ste was, dat men zo graag de moge
lijkheid zou hebben om enigszins voor
zijn gezin te kunnen zorgen. Dit kan
nu alleen voorzover men nog iets kan
overleggen van de 10 pet. (van het
loon) die voor kantine- en zakgeld
bestemd zijn. Diverse andere wensen
zijn inmiddels door de nieuwe bepa
lingen achterhaald. Daarmee is het
open gesticht weer een stapje verder
in zijn tot dusver geslaagde ontwik
keling.
VIC LANGENHOFF.
Dc Amerikaanse 'satelliet „Verken
ner VI" heeft cle eerste foto van de aar
de en haar wolkendek op een hoogte
van 27.0(10 kilometer gemaakt. De foto
is vervolgens naar dc aarde geseind.
In een officiële Amerikaanse verkla
ring wordt gezegd, dat de foto het ge
hele gebied van Mexico toont. Dc „Ver
kenner VI", ook wel „Schoepenrad" ge
noemd, is uitgerust met een speciale
camera. De satelliet werd op 7 augus
tus afgeschoten. De signalen met be
hulp waarvan de foto werd gemaakt,
zijn op 14 augustus door dc kunstmaan
uitgezonden.
Dc „Verkenner" heeft voorts een der
de, tevoren onbekende gordel van krach
tige straling rondom de aarde ontdekt.
Deze gordel begint op 1.600 km. boven
de aarde en is een 500 km. diep. Eerder
waren met kunstmanen twee ringvor
mige stralingsgordels ontdekt, een op
2.240 km. van de aarde met een diepte
van ruim 3000 km., en een op 12.800 km.
met een diepte van 7000 km.
Tot 13 oktober wordt onder leiding
van de Amerikaanse vice-admiraal Wil-
l:-m G. Cooper, in het westelijk gedeelte
van de Atlantische Oceaan een onder-
zeeboot-bestrijdingsoefening in Navo-
verband, genaamd Fish Play 4, gehou
den.
Dc Spaanse pater Lucian Rupio is in
Vaticaanstad gekozen tot generaal-pri-
or van de orde der Augustijnen. De
nieuwe generaal is geboren in 1909 en
trad in 1925 in de orde. Pater Rupio is
deskundig op het gebied van de Ooster
se letteren en wijsbegeerte.
Advertentie
4 jr
(kieine stijging per maal)
(Van onze Haagse redactie)
De Commissie Adviezen Vestigings-
regelingeii van de SER vindt, dat het
geen zin heeft om de kleinhandel in
diepvriesprodukten aan een vestigings
regeling te onderwerpen, gezien de ge
ringe specialistische vakbekwaamheid
die er bij te pas moet komen. De com
missie heeft dit aan staatssecretaris
Veldkamp in een ongevraagd advies
doen weten. Daarmee gaat zij in tegen
de regeling, die de staatssecretaris zelf
voor ogen had.
In het voorontwerp Vestigingsbesluit
levensmiddeienbedrijven was de ver
koop van diepvriesprodukten voorbe
houden aan de zg. „algemene levens
middeienbedrijven" (een zeldzaam
voorkomende vorm van detailhandel)
en aan de betrokken detaillisten, zodat
bijv. diepvriesgroente alleen door de
groentehandelaar zou mogen worden
verkocht etc. In feite kwam dat neer
op een beperking van de nu reeds be
staande vrijheid, daar momenteel al
leen de befaamde diepvrieskip van de
vestigingsregeling hinder ervaart.
De schaapskudde van Ruinen gaat
in november naar de slager. Willem
Huizing de 63,-jarige schaapherder,
kan dan met vervroegd pensioen gaan
en de laatste kudde schapen van het
echte Drentse ras heeft dan voor al
tijd afgedaan Want er is geen geld
om voor de komende winter 25 ton
hooi en evenzoveel haver te kopen.
Voor tienduizend gulden stroppen
heeft de eigenaresse van de kudde,
de stichting Natuurbeschermings-
wacht Meppel en Omstreken, de voor
bije jaren moeten incasseren en dat
was teveel voor dc kas van de penning
meester.
De schapenprjjzen liepen dc laat
ste jaren sterk terug. In plaats van
veertig gulden per schaap kreeg nt.en
dertig gulden en dat is per jaar een
nadeeltje van twaalfhonderd gulden.
Eik ;aar namelijk verkoopt men on
geveer honderd twintig schapen als
de aanlok een beetje aan de verwach
tingen heeft beantwoord. De markt
prijzen voor wol zakten en de vee-
voederkoslen stegen daarentegen snel.
De verkoop van schapemest stagneer
de, omdat men geen kopers vond.
Men leende geld van de provincie en
van particulieren, maar het stich
tingsbestuur ziet er nu geen gat meer
in.
De bejaarde „scheper" Willem Hui
zing ziet dit alles met lede ogen aan.
Hij heeft jaar en dag achter do scha
pen gelopen. Met zijn Franse herder
Koba zoekt hij elke dag naar voedsel
en water voor zijn dieren. „De mees
te veen plassen zijn uitgedroogd, maar
we hehben nog wat kunnen vinden,"
zegt hij. Willem Huizing staat niet
alleen, in de provincie Drente heeft
een oproep om geld in te zamelen ge
hoor gevonden. Men wil de schaaps
kudde redden. Inmiddels heeft de Re
gionale Omroep Noord en Oost beslo
ten een reportage te geven in het ka
der van deze hulpactie. In Oostelijk
Groningen zetten vele burgemeesters
hun naam onder een oproep aan de
bevolking van Nederland geld voor
de kudde te geven.
ge uitgestrekte heidevelden, die Dren
te nog kent. Op dit moment telt de
kudde nog 445 schapen, maar, als de
schaapskudde blijft, worden er voor het
invallen van de winter 175 verkocht.
Als het voorjaar wordt moet er ruim
te zijn voor de lammeren in de kooi.
Het Drentse heideschaap is een oud
landras, dat vóór 1900 in ons land van
overwegende betekenis is geweest.
Het verdwijnen van de heide heeft het
aantal sterk doen teruglopen. De
mannelijke dieren zijn te herkennen
aan de zogenaamde kroon, die zij
dragen, twee fraai gebogen horens.
De ooien hebben soms kleine hoorn
tjes, soms ook ontbreken deze geheel.
(Van onze Utrechtse redacteur)
De belangstelling voor dc opening
van de herdenkingstentoonstelling, ge-
welke er ieder jaar volgens oude funda
tie voor paus Adriaan wordt gehouden.
Hoewel Adriaan slechts korte tijd van
wijd aan Paus Adrianus VI, in zijn ge- ziJn leven in Utrecht heeft doorgebracht,
- - heeft de stad van zijn geboorte hem
nooit vergeten. Alleen het feit reeds,
dat iemand het tot paus brengt, mag,
zo vervolgde mgr., voldoende reden zijn
om hem een groot figuur te noemen,
waarop stad en land van zijn herkomst
trots mogen zijn. Toch had de grote we
reld van zijn dagen noch tijdens zijn pon
tificaat, noch onmiddellijk na zijn dood
voel goede woorden voor hem over.
Maar de latere geschiedbeschrijving
vindt daarin meer de beoordelaars dan
de paus zelf veroordeeld.
boortcstad Utrecht, was zo groot, dat
het Centraal Museum daarvoor niet vol
doende ruimte bood en de, plechtigheid
gistermiddag plaats had in de, Nicolaas-
kerk, waar de Aartsbisschop, mgr. dr.
B. J. Alfrink het woord voerde.
Met de minister van O.K. en W., mr.
J. M. L. Th. Cals waren daar geeste
lijke en wereldlijke hoogwaardigheids
bekleders uit de landen, waar de enige
Nederlandse paus, die 500 jaar geloden
geboren werd, geleefd cn gewerkt heeft.
Wij noemen de Spaanse ambassadeur,
dc hertog van Baena; de Belgische am
bassadeur F. X. baron van der Straten
Waillet; burgemeester en schepenen
van Leuven met de rector magnificus
van dc katti. universiteit, mgr. II. van
Wayenbergh; de rector van het Paus
Adriaan College, prof. Coppens, terwijl
voorts tot de gasten behoorden prof.
Post uit Nijmegen, de burgemeester
van Utrecht, jhr. mr. C. J, A, de Ra-
nitz en verscheidene leden van het Be-
schermcomité voor de tentoonstelling.
Aanwezig was ook een zuster van de
school naar Paus Adriaan genoemd,
aan de Oudegracht om dc hoek van de
Brandsteeg, waar zijn geboortehuis
stond.
De commissaris der Koningin, mr.
C. Graaf van Lyndcn van Sandenburg
toonde eveneens 'belangstelling en be
treurde het, dat wegens het niet op tijd
beëindigen van de restauratie de ten
toonstelling niet ingericht kon worden
in Paushuize, zoals aanvankelijk het
plan was. Dit huis, dat Paus Adriaan
VI voor zich liet bouwen om er zijn laat
ste levensjaren te slijten, maar dat hij
nimmer mocht aanschouwen, is door
vele commissarissen van de Koningin
bewoond en zal gedeeltelijk weer als re
sidentie gaan dienen voor de huidige
magistraat.
Mgr. Alfrink, die de opening verricht
te, deelde mee enkele dagen geleden
nog voor de zoveelste maal voor het
grafmonument van paus Adriaan in de
kerk van Santa Maria dell' Anima te
Rome gestaan tc hebben. Als student
te Rome mocht hij meerdere malen de
rouwdienst in deze kerk celebreren,
Adriaan heeft zwaar geleden onder
de dreigende scheuring van de christen
heid en als de. Voorzienigheid hem de
tijd gelaten had, zou hij alles in het
werk hebben gesteld om wat oorzaak
of aanleiding tot die diep betreurens
waardige scheiding van de geesten kon
den zijn, uit de weg te ruimen. Onze tijd
met zijn oecumenische tendenties zal
hem daarom meer kunnen waarderen
dan zijn tijdgenoten het deden, die al
te veel waren vastgeroest in de traditio
nele gegevens van het verleden, zo
meende mgr. Alfrink.
Prof. dr. W. Asselbergs gaf aan de
hand van de historische feiten zeker geen
geflatteerd portret van paus Adriaan, ge
volgd door een verklaring van het tra
gisch mislukken van diens werk. Zijn
leven, aldus de Nijmeegse hoogleraar,
roept tal van menselijke vragen bij ons
op, waarvan als eerste, waarom hij niet
tot de eer der altaren werd verheven.
Wij hebben hier te maken met een man,
die zijn beperkingen heel zijn leven
smartelijk heeft gevoeld. Met sterke ten
denties van zijn persoonlijkheid heeft
hij zeker niet die openbare vorm van
heiligheid bereikt. Misschien is hij als
heilige mislukt, maar toch geslaagd als
paus in een pontificaat van slechts 1
jaar. Als opvolger van Leo X was zijn
verschijning in een trits van pausen een
heilzame breuk, maar het was slechts
een caesuur van 1 jaar. Voor zover het
pausschap een koningschap is. was het
echter allerminst geslaagd. Als paus
en monarch heeft hij slechts het mis
lukken van zijn roeping, die hij zag in
het bewerken van de christelijke een
heid, beleefd.
Ook ais hoogleraar in Leuven kan
men hem niet groot noemen, al heeft
hij veie boeken geschreven. Als tijdge
noot van Erasmus heeft hij in zijn pro
fessoraat niets vernieuwd, maar ook
niet 't werk van anderen zodanig voort
gezet, dat een oude stijl pakkend werd.
Was hij niet paus geweest, de profes
soren van Leuven zouden hem niet
meer naast zich herinneren. De geschie
denis laat ons in de steek om te beoor
delen of hij als Utrechtse jongen ge
slaagd is. De behoefte aan romantiek
deed hem geboren worden als zoon van
arme mensen, terwijl in waarheid zijn
vader een welgesteld stadstimmerman
was. Van Paus Adriaan krijgt men tel
kens de indruk van een man, die het
niet haalt en prof. Asselbergs haalde
een uitspraak van Schiller aan, die o.a.
wees op de onverenigbaarheid van een
naïeve gezindheid met het karakter
van paus. Hij miste de naïviteit van het
genie en bracht slechts mee de naïvi-
teit van een eerlijk man tegenover het
Mgr. Alfrink en mgr. Van Wayenbergh hebben maandagmiddag een rondgang geweid. In zijn mislukking, zo besloot
gemaakt over de herdenkingstentoonstelling „Paus Adriaan VI" in het Centraal prof. Asselbergs, wist hij echter tijdens
Museum te Utrecht. Samen met minister Cals en burgemeester De Ranitz bekij- zijn eenzaam sterven iets mee te voelen
Elk jaar bezoeken vele honderden ken zij onder leiding van de directrice van het museum, mej. Houtzager, de van Hem, dié Zijn Vader vroeg, waar-
cr.Viti'oneb-Tirl^n r»rv oon xmv» Ho ummL I itlhOUd VOiïl d€ VitriïieSnm Hii Rpm hari v#»rlatpn
de schaapskudde op een van de weini- i
om Hij Hem had verlaten.
Dc SER-commissie vindt het oneco
nomisch om de diepvriesprodukten over
verschillende specialisten op te delen.
De verkoop van diepvriesprodukten eist
naar haar mening een groot aantal ver
kooppunten. terwijl de diepvriescontai
ners rendabeler gebruik kunnen worden
als men over een volledig assortiment
van diepvriesprodukten kan beschikken.
Zoals bekend zijn de regelingen voor
de levensmiddelenhandel in zijn geheel
een regeling die nodig is ingevolge
de nieuwe Vestigingswet Bedrijven 1954
nog niet getroffen. De Commissie
meent echter dat daarop niet gewacht
hoeft te worden als het om voorzienin
gen voor de sector diepvries gaat, zelfs
niet al zou het hierbij om tijdelijke
voorzieningen gaan. Dergelijke voorzie
ningen acht de commissie zelfs zeer ur
gent voor de verkoop van diepvrieskip.
De feitelijke toestand met de verkoop
van dit produkt wijkt, volgens de com
missie, namelijk sterk af van die welke
zij als de meest wenselijke beschouwt
De commissie adviezen vestigingsre
gelingen van de Sociaal Economische
Raad heeft aan de staatssecretaris van
Economische Zaken geadviseerd de toe
gang tot het centrale verwarmingsbe
drijf aan toelatingseisen te binden. De
commissie acht het gevaar niet denk
beeldig, dat nieuwe ondernemers de be
kwaamheid en financiële draagkracht
onderschatten, die nodig zijn voor een
goede uitoefening van het bedrijf. On
dernemingen met meer dan 25 man
technisch personeel zouden buiten de
werkkingssfeer van het vestigingsbe
sluit kunnen vallen. Om beunhazerij te
gen te gaan kan de commissie zich
verenigen met het voorstel de toelating
tot de kleinhandel in verwarmings- en
kookapparaten en tot het kachelsmids
bedrijf aan minimum-eisen te binden.
De 21-jarige Nederlander Johannes
van de Kerkhof is maandag door een
rechtbank te Kiel vrijgesproken van
diefstal. Van de Kerkhof had in juli ge
probeerd met een zeilboot, die aan de
Oostzeekust lag, naar Denemarken te
vluchten. De boot strandde echter op
het eiland Laaland. De rechtbank achtte
het bewijs van diefstal niet geleverd.
Het gebruik van een boot waartoe men
niet gemachtigd is. is volgens de Duitse
wet niet strafbaar.
Van de Kerkhof, die in Emsland is
geboren, heeft de Nederlandse nationa
liteit. Vorig jaar was hij in militaire
dienst gegaan maar in juni werd hij
wegens het overschrijden van de verlof
termijn gestraft en van elke bevorde
ring uitgesloten. Daarop is hij gedeser
teerd. Met uniform en al liftte hij door
Duitsland en belandde in Kiel.
Van Todendorf aan de Oostzeekust
begon hi; zijn zeiltocht naar Denemar
ken. waarbij hij twee dagen en nachten
zonder eten en zonder nautische instru
menten op de Oostzee ro-ddreef.
Maandagavond heeft mevrouw C. L.
K. uit Hilversum met een sportvlieg
tuigje, een Pipercub, een geslaagde
noodlanding gemaakt in een weiland in
de Barnewinkel in Apeldoorn. De 35-
jarige pilote was met haar toestel in
Hilversum opgestegen om via Beek in
Limburg naar Teuge te vliegen. Dooi
de duisternis kon zij echter het vlieg
veld Teuge niet vinden. Zij heeft enige
tijd rondgecirkeld, maar moest toen
tengevolge van benzinegebrek een nood
landing maken.
De minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid heeft het, zoals bekend
is, noodzakelijk geacht in het kader van
een meer gedifferentieerd loonbeleid
een onderzoek in te stellen naar de
wenselijkheid en de mogelijkheden van
een wettelijke regeling van het mini
mumloon. De minister heeft daartoe,
zoals is gemeld, aan de Sociaal-Econo-
mtsche Raad gevraagd advies over dit
onderwerp uit te brengen.
De SER heeft thans, ter voorberei
ding van dit advies, de commissie Wet
telijke Regeling Minimumloon inge
steld, waarvan prof. mr. M. G. Leven-
bach voorzitter is. De commissie is ver
der als volgt samengesteld: prof. mr.
P. Borst, prof. mr. W. C. L. van der
Grinten, dr. G. A Kessler. prof. dr. J.
Tinbergen, mr. A. J, R. Mauritz, drs.
M. W. J. Peijnenburg, mr. G. C. van
Dam, drs. K. A. J. M. Samson, P. G.
van der Weele, drs R. Zijlstra, W. F.
van Tilburg, drs. W. Olthof, F. G van
der Gun, drs. Th. A. Coppes, K. de
Boer en drs. J. Boersma.
Het comité, dat de oprichting van
een NederlandseBruckner-gemeente
als afdeling van het te Wenen geves
tigde internationale Bruckner-Gesell-
schaft voorbereidde, heeft zijn werk
zaamheden gestaakt wegens de te ge
ringe belangstelling.
De Noorse dichter Herman Wilden-
vey. die jarenlang in Amerika leefde en
werkte, is zondag op 73-jarige leeftijd te
Oslo overleden.
„Het was een doorgestoken
kaart, zoals mij later bleek,
maar voor mij volkomen een
verrassing. Mijn vrouw was trou
wens pas vrijdagmiddag inge
licht."
Dit vertelt ons de heer R. Staff
horst in zijn gezellige woning in
het vroegere Maartensdij.kse
Tuindorp, maar thans deel uit
makend van de stad Utrecht.
Zijn overgrootvader, A. J. G.
Staffhorst, stichtte een zaak in
gedistilleerde dranken. Hij was
Duitser van afkomst. Onze gast
heer vertelt pas ontdekt te heb
ben, dat zijn voorouders, van wie
hij aannam, dat ze uit Dissen bij
Osnabrück afkomstig waren, om
streeks 1550 reeds in Hoya aan
de Weser in de buurt van Bre
men bekend waren. Enthousiast
toont hij ons foto's van een hek
voor een oud huis, dat men hem
had aangewezen, waarop de
naam Staffhorst in steen is uit
gehakt.
Het is echter niet om zijn
stamboom, dat wij d: heer Staff
horst een bezoek brachten, maar
om hem te feliciteren met zijn
benoeming door de Paus tot
ridder in de Orde van de H.
Sylvester. En dit wegens zijn
verdiensten niet op zakelijk ge
bied, al neemt de heer Staff
horst o.a. als bestuurslid van
het bedrijfschap groothandel ge
distilleerd en ondervoorzitter
van de Utrechtse Kamer van Koophandel ook daar een vooraanstaande
plaats in.
Voornamelijk heeft de heer Staffhorst deze onderscheiding gekregen we
gens zijn grote activiteiten als nationaal voorzitter van het Katholiek Thuis
front. Het eremetaal werd hem zaterdagmiddag uitgereikt tijdens een hoofd
bestuursvergadering in Utrecht. Kijk, dat was nu die doorgestoken kaart.
De voorzitter had niet willen vergaderen, omdat er niets bijzonders te be
handelen was, maar de penningmeester wilde dit wèl en bovendien nog de
gewestelijke commissarissen bij elkaar trommelen, omdat hij een rapport te
behandelen had en mededelingen wilde doen omtrent de loterij, waarvoor
hij pas de goedkeuring had ontvangen.
Het verwonderde de voorzitter wel tijdens de bestuursvergadering, die
aan de bijeenkomst van de commissarissen voorafging, dat ze allen zo mee
gaand waren en hij prompt drie uur de tweede vergadering kon openen.
Pas had hij zijn openingsspeeclijc gehouden of de geestelijk adviseur rec
tor J. Doesburg vroeg het woord. Daar ging de vergaderzaal open en kwa
men mevromv Staffhorst en de negen kinderen binnen, onder wie zelfs twee
van buiten de stad.
„Toen dacht ik, dat ik droomde, maar rector Doesburg nam direct zijn
draai en het duurde niet lang of mijn vrouw speldde mij het eremetaal op
de borst. Ik moet u eerlijk, zeggen, dat ik er echt verheu, d om ben. Overi
gens zie ik er een waardering in var. het gehele Katholiek Thuisfront-werk."
De heer Staffhorst heeft geheel zijn persoon daarvoor ingezet, sinds hij
een paar jaar na de oorlog een heerneef, die kapelaan i een Gelders dorp
was, enthousiast over de actie in zijn parochie voor onze jongens, die naar
Indië werden gezonden, hoorde vertellen. Prompt belde de heer Staffhorst
de pastorie op om te informeren of hier ook zo iets estond, waarop hij
vernam dat de volgende avonde oprichtingsvergadering zou worden ge
houden. De heer Staffhorst werd meteen uitgenodigd. Hij aarzelde geen
ogenblik, werd voorzitter van de parochiale afdeling dat 'con er naast
zijn kerkmeesterschap nog wel bij en het duurde niet lang of de toen-
vialige directeur van Katholiek Thuisfront, admiraal Doorman, vroeg hem
commissaris te worden.
Bij een reorganisatie van h hoofdbestuur in 1949 koos men hem tot
voorzitter.
De heer Staffhorst vindt het iverk van Katholiek Thuisfront nog even
hard nodig .als toen onze militairen in het toenmalige Indië ver van huis
verbleven. Ook nu, vooral als zij van het platteland komen, moeten zij
worden opgevangen.
Het ergste voor hen en dat geldt ook voor jongens vit de steden, die in
een vreemde omgeving >omen, is de verveling. Daarom dienen er midden
in alle garnizoensplaatsen katholieke militaire tehuizen gesticht te worden.
De eerste twee jaar is hiervoor een extra bedrag van vier ton nodig. De
heer Staffhorst hoopt op een groot succes van de loterij, zodat gebouwd kan
worden in Den Bosch, Grave, De Lier, Woensdrecht, Nieuw-Millingen, Weert,
Raamsdonksveer en Schalkhaar, waar dringend behoefte is aan een katho
liek militair tehuis.
