Oecumenische verantwoordelijkheid
van katholieke intellectuelen
Huidige situatie en perspectieven
Dames
Vrijdag vóór wereld-missiedag
voortaan „offer-vrijdag"
I» Oude Cognac uit
een oud kasteel
Burgemeester van gemeente
Vught plotseling overleden
Otard v.s.ö.p
H. VADER REIKT 502
MSSIEKRUISEN UIT
Twee priestercolleges te
Rome vieren eeuwfeest
iTeifhew
Redt eerst"
I de anderen
(1)
Jhr. mr. F. van Rijckevorsel verwierf
grote verdiensten in Brabant
ADELBERT-T ANDDAG 1959
's,nd"dmd sst T*"®'
Wist Columbus
wat hij zocht?
12.500 zieken
kregen
Betuws fruit
Kon. Landmacht
beproeft krachten
op gat van
Wormer
Dodenherdenking
stoottroepen
rM //Mati't
PINDAKAAS
Ontdekking van Amerika
HERDERLIJK
JAGO SHAWLS
I m
ImP
13) t Are
B.B .-ers kunnen zich
niet beroepen op
gewetensbezwaren
verhoog uw weerstand
Militairen ter bede
vaart in La Courtine
Brand bij A'damscbe
Ballast in Jutfaas
Boerderij in Mierlo
geheel uitgebrand
V B
MAANDAG 12 OKTOBER 1959
handen
HAMEA-GELEIEES3
Au
Uit het beroemde
kasteel van Cognac
komt sinds 1795
de fameuze
Cognac Otard.
Een verrukkelijke
cognac, nauwer dan
enig ander merk
verbonden met de
historie van deze
roemrijke stad. Een
cognac voor kenners.
FINE CHAMPAGNE
door
MARGUERITE
BOURCET
PLEEGZUSTER
BLOEDWIJN
(Van onze speciale verslaggever)
In aanwezigheid van Z. H. Exc. mgr. dr. B. Alfrink, prof Ra mme mr Van r>nnm
zusterverenigingen werd zaterdag in 'de Twentse
ouwourg te Enschede ae tweedaagse jaarlijkse landdag van de St. Adelbert-
ïieZZl 9dee?eeïm "in cas^d vormde^oeTonomgclVTo-
Uek^inteuJrtvllan War u oecumenische verantwoordelijkheid der Katho-
MmmÊmmmm
bert steeds meer kunnen bijdragen tot verbeterhm rnn im+ ^ze wijze zal Adel-
Om dit doel te bereiken moet men zich realiseren dat de ™en*elVk? samen-zijn.
met voor de katholieken alleem Daarom moet men vóór aUes lotl v aUe?'
weg vrij maken voor anderen om zo gezamenlijk tat ChlltLl d 9ftui9e.n' ae
Het gaat niet op de eerste plaats om een övl^ssino 'van de tl T *°°J te d™n9en-
maar om de gestaltegeving van de Kerk in dara tifdn logische problemen,
uiterlijke verschijningsvorm haat wlzen riehthaJ De, Kert ?oet' óók in haar
wijzigingen
wezenselementen aan-
Advertentie
In het thema van deze landdag- on
ze oecumenische verantwoordelijkheid"
vindt ieder ongetwijfeld een eigen taak.
uit werd duidelpk gedemonstreerd door
°esaA™,enfPreking tussen ds. N. K van
zelfmededeling van God in Zyn dialoog
met de mens. Onverschillig of dit ge
beurt in gesproken of geschreven woor
den dan wel in handelingen met een
eventueel benutten van stoffelijke din
gen. Dit alles bij elkaar is het Bijbelse
Woord". Op supreme wijze deelt in het
Nieuwe Testament de Vader zich mede
aan een mens in de menswording van
Zyn Woord. Dit Woord is in Jezus Chris
tus hoorbaar, zichtbaar en tastbaar.
Sacrament daarentegen is volgens de
Bijbel slechts de gesluierde openbaring
va# het vleesgeworden Woord, in de ge-
staate_ van de dienstknecht vóór de ver
rijzenis. Het woord is daar tegelijk Sa
crament. Na de verrijzenis is het vlees
geworden Woord ongesluierd in de ver
heerlijkte mens Jezus Christus. Het
Woord is dan geen Sacrament meer.
Sacrament is daarom de tussentijdse
gestalte van het Woord. Met deze zui-
ver-Bijbelse opvatting is het onmoge
lijk de Protestant als bezitter van het
Woord en de Katholiek ais die van het
Sacrament te typeren. Zij leidt boven
dien direct tot „osmose". De Katholiek
zal het gesproken en geschreven woord
gaan zien als drager van het heilsgebeu
Een Russische geschiedkundige zou
volgens radio Moskou een geheime
brief van Columbus ontdekt hebben,
waaruit blijkt dat de 15de eeuwse ont
dekkingsreiziger Amerika helemaal
niet toevallig heeft ontdekt, maar dat
deze al op de hoogte was van het be
staan van West-Indië, dat hy wilde ver
kennen.
De historicus, een lid van de Oezbek-
academie, zou jaren hebben besteed
aan een studie over de ontdekking van
het Amerikaanse continent en daarbij
onlangs een onbekende brief hebben ge
vonden, die Columbus in het geheim
aan koningin Isabella van Spanje had
gezonden. Uit deze brief moet blijken,
dat Columbus wist waar West-Indië lag,
er zelfs een kaart van bezat die vroege
re Spaanse zeevaarders hadden gete
kend, op de hoogte was van wat er ge
vonden kon worden en hoe Spanje ge
bruik kon maken van de eilanden. Vol
gens de Russische geschiedkundige heeft
het Spaanse hof welbewust het verhaal
in omloop gebracht dat Columbus naar
de ryke Oost wilde varen, om daarmee
Columbus' verkenningsreis en de kos
ten daarvan te rechtvaardigen.
den Akker, Hervormd predikant te' Den ren' de Protestant zal hetzelfde doen
Bosch en dr. Fr. Thyssen pr. die bei- f a
den een overtuigend voorbeeld gaven
van de mogelijkheden tot beter onder
ling begrip en toenadering, die het ge
sprek „Rome-Reformatie" biedt.
Woord en Sacrament
Dr. Thyssen stelde, dat de oecumeni
sche beweging een in deze tijd op
komende, bijzondere actualisering van
het „oikourrjene-zjjn" van de Kerk
een beweging is van binnen uit (zij is
het woonhuis voor allen) die mede ge
stimuleerd wordt door een beweging
van buitenaf (van de gescheiden broe
ders). Deze bewegingen staan niet
n-aast elkaar maar streven naar een
„osmose" door middel van het „ge
sprek Dit gesprek moet beschouwd
worden als de wegbereider tot de eigen-
lyke doch niet bestaande beweging
naa j de e®hAeid. Onder „osmose'
wordt in dit verband verstaan een open,
over en_ weer mededelen van wat bei
de partijen kunnen aanbrengen, zodat
een onderlinge vermenging van de we
derzijdse inbreng mogelijk wordt.
Dr. Thyssen verduidelijkte deze os-
m o se - m o g e 1 ij k h e i d van de oecumeni
sche beweging door een nadere beschou
wing van de formule: Woord en Sacra
ment, een produkt van het vroegere no
minalistische denken. „Woord" is daar
het gesproken of geschreven woord:
„Sacrament" het gebruik maken van
stoffelijke dingen in een handeling. Zo
begrepen komen beide begrippen ge
makkelijk naast of tegenover elkaar te
staan.
Het echte bijbelse denken ziet dit ge
heel anders. „Woord" is in de Bijbel de
Adverte tie
ruw of schraal
Tijdens de H. H. Missen is zondag
in alle kerken het volgende herder
lijk schrijven van het Episcopaat
voorgelezen.
Zondag 18 oktober wordt internatio
naal gevierd als de jaarlijkse wereld
missiedag. Bewogen door de enorme
en steeds stijgende geestelijke en ma
teriele noden m de missie-gebieden wil
len wij deze wereld-missiedag in het
bewustzijn van alle gelovigen verleven
digen.
Angstwekkend groot zijn de gebieden,
waaruit de missie is verdreven. Benau
wend groeit het aantal landen, waar de
missie in haar heilzame werkzaamheid
is verlamd, omdat geen hulp van bul
ten meer wordt toegelaten. Alleen Gods
hulp, die niet is buiten te sluiten, kan
hier nog redding brengen. Daarom
moeten wij dan ook meer dan ooit de
hemel een heilig geweld aandoen in
ons gezamenlijk en vurig gebed voor
de missie, die in zo grote nood ver
keert.
Maar er zijn andere missiegebieden
tot welke wjj nog wél toegang hebben.
Toch wordt ook daar honger en gebrek
geleden. Niet minder dan zestig pro
cent van het mensdom loopt gevaar
om te komen van gebrek. Hoe kunnen
onze missionarissen met vrucht de lief
de Gods prediken voor deze ongeluk-
kigen. Weinig zal het baten, wanneer
zy daarbij niet de stoffelijke bewijzen
van onze christelijke naastenliefde kun
nen aandragen.
Daarom moet wereld-missiedag ge
kenmerkt worden door ons gebed èn
door ons offer.
Met nadruk herhalen wij hier de
woorden van onze overleden Paus
Pius XII in Zijn laatste missie-ency
cliek:
„Wat zou een missionaris, die nu
door gebrek aan middelen in de uit
oefening van zijn apostolische taak
wordt belemmerd, vele en buitenge
wone werken tot stand kunnen bren
gen met het geld dat menige gelo
vige niet zelden voor ijdele genoe
gens besteedt".
Het is daarom dat wij gaarne voort
aan ieder jaar de vrijdag, voorafgaan
de dus aan wereld-missiedag, geken
merkt willen zien als „Offer-Vrijdag".
Wij sporen allen en ieder aan om op
die dag vrijwillig de soberheid te be
trachten :n de keuze van spijs en
drank en zich te onthouden van de ge
noegens van roken en andere genot
middelen.
Wie zich aldus iets ontzegt, spare
het voor de missie en voege het bij de
gave die hy ook vorige jaren reeds
bestemde voor de collecte op wereld
missiedag. Wy moeten onze inspan
ningen vergroten. De toenemende nood
vergt het. Velen van ons genieten over
vloed. En zelfs de minder bedeelden
in onze landen zijn rijk, vergeleken
met ontelbare velen in de missie.
Het is nogmaals Paus Pius XII die
ons heeft voorgehouden: „Gij moet iets
van het overvloedige en soms zelfs van
het noodzakelijke afstaan". In deze
geest beleefd zal offer-vrijdag u een
feestelijke vreugde schenken en de
iepe voldoening van te delen in het
moeizame werk van onze missionaris
sen, die alles en allen verlaten hebben
voor de uitbreiding van het Rijk Gods.
Draag, hetgeen u op offer-vrijdag zo
edelmoedig hebt terzijde gelegd, op in
een innig gebed tot Hem in Wiens hei
lige Naam de missionaris uitgaat om
te onderwijzen en te dopen. Zo zal uw
gave des te waardevoller en verdienste-
lyker worden voor de missie en voor u
zelf.
Moge uw gebed en offer van offer-
vrydag en wereld-missiedag de rijke
vruchten afwerpen, aan welke de mis
sie in i ze dagen zulk een behoefte
heeft".
Advertentie
t.a.v. de handelingen en het gebruik
van stoffelijke dingen. De Eucharistie
in haar geheel is dan „Woordopenba
ring"; prediking en schriftlezing zijn
dan even goed Sacramenteel heilsge
beuren als de handelingen en de „stof"
bij de Eucharistieviering.
De volkstaal
Het daarbij gesproken woord moet,
wil het gemeenschap scheppen, hoor
baar, verstaanbaar, persoonlijk zyn, en
„dus" de volkstaal gebruiken. Spreker
paste dit vooral toe op de belangrijke
woorden: „neemt en eet allen hiervan;
neemt en drinkt allen hieruit", waarin
de Heer Zich uitnodigend en gemeen
schap scheppend openbaart in Zijn
ambtsdrager. Maar dan zou ook de
„leek zijn kelk" moeten hebben!
T.a.v. het komend Concilie formu
leerde dr. Thyssen tenslotte drie desi
derata: officiële erkenning van de bin
nenkerkelijke, Katholieke Oecumeni
sche beweging; de, volkstaal voor de he
le eucharistische viering, als bijzonder
bevorderend, óók voor de oecumenische
osmose; en de her-invoering van de
Communie onder twee gedaanten, maar
dan nadrukkelijk op grond van de uit
eengezette bijbelse motieven.
In zijn wederwoord verklaarde ds.
Van den Akker zich door dr. Thyssen's
betoog echt aangesproken in zijn eigen
geloof. Hy onderschrijft volledig de Bij
belse verklaring van Woord en Sacra
ment en geeft toe, dat de Reformatie
in de controverse met Rome een te zwa
re nadruk legde op het Woord. Het „ge
sprek" werkt hier gezond corrigerend.
Het Protestantisme is tot zijn opvatting
gekomen door een reactie op de „Ver-
dinglichung" in de Katholieke geloofs
expressie, Men vreesde magie, automa
tisme, verzelfstandiging van menselijke
woorden en handelingen, wat niet ver
antwoord word geacht tegenover God.
Bovendien heeft de reformatorische
neiging tot spiritualiseren der heilswer-
kelijkheid en de nadruk op de transcen
dentie van God veel tot de Protestantse
visie bijgedragen, aldus ds. v.d. Akker.
De liturgische beweging in het Protes
tantisme wijst echter op een groeiende
correctie van de verhouding Woord-Sa
crament, waardoor het gesorek prach
tige nieuwe kansen krijgt. Terwilie van
de osmose zal de Katholiek grote na
druk moeten leggen op het sacramente,
le karakter van het Woord. De Refor
matie heeft het Sacrament steeds ge,
zien als geconditioneerd door het Woord
maar door het sterke accent hierop ver,
zwakte de functie van het Sacrament,
Op de rede, die mgr. dr. J. Wille-
brands heeft gehouden over de huidige
situatie en perspectieven der oecumeni
sche beweging, komen wij, wegens de
belangrijkheid er van, morgen afzonder
lijk terug.
(Van onze correspondent)
Niet minder dan 10.000 patiënten van
ziekenhuizen en sanatoria alsmede 2500
thuisliggende zieken in verschillende
steden van ons land als Hilversum,
Amersfoort, Utrecht en Arnhem werden
het afgelopen weekeinde verrast met
een fruitzending.
Vrachtwagens uit de Betuwe brach
ten circa 30.000 kg. fruit naar de diver
se plaatsen waar mobiele colonnes van
het Rode Kruis gereed stonden om het
verder naar de ziekenhuizen en particu
liere woningen over te brengen. Dit was
het resultaat van de negende fruitinza-
meling ten behoeve van de zieken, waar
bij byna alle Betuwse dorpen zijn aan
gesloten.
Advertentie
De burgemeester van Vught, jhr. mr.
F. van Ryckevorsel, is zaterdagmiddag
tijdens een jachtpartij bij Maurick plotse
ling overleden aan 'n hartaanval. Jhr. v.
Rijckevorsel was in gezelschap van zijn
oudste zoon en een jachtopziener aan
het jagen langs de Dommel, op het land
goed van de familie Stibbe. toen hy on
wel werd en onmiddellijk daarna over
leed. Hij was 52 jaar oud.
Jhr. Frans Joseph Cornells Maria van
Ryckevorsel werd op 10 februari 1907
in Den Dungen geboren. Na in Den
Bosch het gymnasium te hebben ge
volgd werd hij reserve-officier by de ca
valerie. Hij studeerde vervolgens rech
ten in Utrecht er werd in 1934 volontair
op de Vughtse gemeentesecretarie. In
1938 werd hy burgemeester van Lisse,
waar hy mede het initiatief nam tot de
oprichting van de Keukenhof en waar
hy nog altijd een geziene gast was.
In 1946 werd hij burgemeester van
Vught. Hier heeft hij zich bijzondere
verdiensten verworven voor de verfraai
ing van de gemeente, o.a. door de aan
koop van het landgoed Reeburg, dat des»
tijds door verkaveling en bebouwing
werd bedreigd. In de gemeenteraad,
waar hij met '.undigheid en charme lei
ding gaf, heeft hij zich altijd beijverd
om zoveel mogelijk verdeeldheden op De burgemeester van Vught, jhr. mr. F.
te ruimen; in de jongste vergadering van Rijckevorsel, die zaterdag plotseling
"t'u ozc.0
De enige cognac gerijpt op lust
in de eeuwenoude kelders
van het Chateau de Cognac
1/1 lies V.S.O.P. f 21.80 1/1 lies f 78.75
1/1 ties v.i.u.r. t zi.ou 7/7 ties 17Ö./S
IMP.: PAUL SORBI N V. - DEN HAAG
LEVERING UITSLUITEND VIA DE HANDEL
is dat nog duidelijk gebleken. Het wel
en wee van z'n gemeente ging hem meer
ter harte dan hy uiteindelijk deed voor
komen en met name voor de vaak in
moeilijke omstandigheden verkerende
Ambonezen is hii een ware vader ge
weest.
Jhr. Van Ryckevorsel werd bij de be
oefening van de sport die hem het meest
dierbaar was en waarin hy vaak excel
leerde, door de dood overvallen in het
jachtveld van het Bossche Broek, waar
voor hij als voorzitter van het Noordbra-
bantsch I.andschap jarenlang met vuur
op de bres heeft gestaan. Behalve de
is overleden.
natuur ging hem ook het stads- en
dorpsschoon ter harte, hetgeen o.a.
bleek uit zijn voorzitterschap van de
commissie stad en dorp van do Bond
Heemschut. Zijn heengaan werd de
Vughtse gemeenschap zaterdagmiddag
verkondigd door de klokken van de St.
Lambertustoren, die onlangs mede door
zyn toedoen tot monument is herrezen.
Woensdagmorgen om elf uur zal in de
St. Petruskerk de plechtige uitvaart
plaatshebben.
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, hedenmorgen
Rome was gisteren getuige van twee
historische gebeurtenissen: de Paus
droeg in de St.-Pieter de H. Mis op,
waarna hij aan 502 priesters, broeders
en zusters het Missipkruis uitreikte.
Het priestercollege van' de Santa Maria
deïi'Anima opende de herdenking van
zijn honderdjarig bestaan niet een pon
tificale H. Mis, opgedragen door kardi
naal Aloisi Masella en het Noordameri-
kaanse priestercollege vierde eenzelf
de feest, waarbij liet bezoek ontving
van de H. Vader. Als voorbereiding op
de Wereldmissiedag heeft de Paus, de
woorden herhalend van de Stichter en
het Hoofd der Kerk, „Gaat en onder
wijst alle volkeren", aan meer dan 500
jonge mannen en vrouwen uit veertien
Europese landen en drie werelddelen
het kruis, het symbool van de Orde der
Apostelen 01 Zendelingen, uitgereikt,
nadat allen in de Vaticaanse basiliek
de H. Mis hadden bijgewoond, die Joan
nes XXIII opdroeg aan het Pausaltaar.
De H. Dienst begon om half negen.
Na afloop knielden voor de H. Vader
degenen neer, die, afkomstig uit 34
kloosters van missiezusters en uit 41
ordes en congregaties voor mannen, gé-
roepen zijn de blijde boodschap te gaan
brengen naar de Noordpool Korea, al
le delen van Afrika, Zuid- én Midden-
Amerika, Australië en Japan. Vier Be
nedictijnen bevonden zich onder hen,
die jen yieuwe priorij van contempla
tief leven gaan oprichten in Roeanda-
Oeroendi.
De plechtigheid was sober en ontroe
rend. De missionarissen en de talloze
aanwezigen hebben beseft, dat de klei
ne schaar het leger vertegenwoordigde
aller Christoforen. Het was niet zozeer
de vicaris van Christus in de bijna bar
baars ceremoniële pracht, die nu een
maal de historisch gegroeide uitdruk
king is van het hoogste ambt op aar
de, als wel de vader en de bisschop der
Advertentie
BABY
ZEPHYR
de meest gevraagde
9
ülllllllllllülllllllll
46
Dat hadden zij niet. Maar iets anders kon men niet
van hen verwachten. De restauratie bleek slechts
mogelijk door de koningsgezinde meerderheid van
de Assemblée tot overeenstemming te brengen. Èn
zonder de stemmen van de legitimisten kon die
meerderheid nooit de eenheid vormen, waarop haar
overwicht diende te berusten.
De hertog van Aumale, de meest strijdbare van
de familie, stak zijn woede niet onder stoelen of
banken. Hij was trouwens nooit bijzonder gesteld
geweest op de legitimiteit.
„Voor mijn part hangt hij de witte vlag aan alle
hoeken van zijn huis," schreef de hertog, „maar
laat hij het niet wagen haar in Parijs uit één enkel
raam te steken!"
Ook de zo gematigde hertog van Nemours zelf, die
nooit anders dan eerbied voor de traditie aan de
dag had gelegd, keurde de houding van de graai
van Chambord ten strengste af. Alleen de hertog
van Alen'on bleef hopen. Hij was jong en oordeeldi
met zijn hart. De man, met wie hij op „Frohsdorf'
een kortstondige, maar onvergetelijke ontmoeting
had gehad, leefde in zijn gedachten voort als eer
rechtvaardige en goedhartige persoonlijkheid, wien1
grootste zorg het heil van Frankrijk was. „Ik benijr
je vertrouwen", schreef de hertog van Nemours aar
zijn zoon.
Weer werd de oude ongeluksprofeet door de feiten
in het gelijk gesteld. Men wint geen troon dooi
correspondentie en door manifesten te publiceren op
honderd mijl afstand van een volk. van welks noden
strevingen, zorgen en antipathieën men onkundig
is en dat men enkel kent uit officiële, vaak bevoor
oordeelde rapporten.
„Waar heeft de graaf van Chambord zijn toevlucht
gezocht?" vroeg het volksliedje. Het antwoord moest
luiden: In „Frohsdorf" voorgoed! Zijn zaak
was reddeloos verloren, zijn kans verspeeld. Alle
hoop op de restauratie was vervlogen.
Het uur van de monarchie had tevergeefs gesla
gen en zou nooit meer terugkomen. De Voorlopige
Regering werd minder en minder voorlopig. Zij
kreeg integendeel steeds vaster voet en verschoof
bij elke zitting een beetje meer naar links.
Het laatste woord, wreed maar juist, stamt van de
hertog van Broglie: „De eigenlijke stichter van de
republiek is niemand anders dan de graaf van
Chambord!"
En de hertog van Alengon? Nooit zou hij in Frank
rijk een rol spelen op het eerste plan. Wie weet
wat hem, daar hij bij „Henri V" kennelijk in de
gunst stond, anders beschoren zou zijn geweest? Hij
was en bleef officier bij het 12de regiment artillerie.
De droom was mooi geweest. Hij loste zich op in
het met. Het heeft geen zin te redeneren over wat
geweest had kunnen zijn.
De hertog van Alengon stelde zich tevreden mei
het deel dat hem restte. Men zou de verkoolrh
Tuilerieën niet herbouwen, maar in een gewone viilr
te vincennes wachtte hem, in plaats van officiëlr
glorie, de volheid van het menselijke geluk.
Als we mogen afgaan op de verhalen van de mensei
die hen persoonlijk gekend hebben, is de tijd da'
de hertog en de hertogin van Alengon in Vincenm
•voonden, de mooiste van hun leven'geweest.
Voor echtgenoten, die werkelijk van elkaar houdoj
vormen niet de wittebroodsweken met hun voorjaar'
vlagen het hoogtij van het huwelijksgeluk. De moo
te tijd komt pas vier of vijf jaar later, als de hoekei
'Ugeslepen, de karakters aangepast en de weder
ijdse hebbelijkheden vertrouwd geworden zijn, al
le Maartse buien overgaan in de stralende rust vai
le zomer. Man en vrouw zijn verstandiger geworden
maar beiden genieten nog volop van hun jeugd. E
de kinderen zijn gekomen om de liefde te verrui
men.
Bovendien bereikten de Alengons eindelijk de mate
■iële bestaanszekerheid, waar het geluk op den duui
liet buiten kan. Na jaren van doelloos ronddnlei
vestigden zij zich blijvend en schiepen zij zich eer
passende omgeving voor de opvoeding van hun kin
aeren. De politieke teleurstelling, die hen tot een
vredige middelmatigheid drong, deed hun niet al te
zeer.
Zij hadden Vincennes als woonplaats moeten
kiezen door de benoeming van de hertog van Alen-
gon. Maar zelfs als zij in hun keuze vrij geweest
waren, hadden zij nauwelijks een betere plaats kun
nen vinden. Vincennes was in 1872 een ware lusthof
van ruisende bomen en zingende vogels. Sofie Char
lotte, die het in Parijs_ nooit uitgehouden zou heb-
ben, vond in de naburige bossen een verrukkelijk
paradijs voor haar wandelingen.
Zij vestigden zich aan de avenue de la Dame-
Blanche in een langwerpig, laag huis, fris, vriende
lijk en gezellig maar zonder luxe. Uiterlijk was
hun leven niet te onderscheiden van dat der andere
officieren van het garnizoen. Een overkapt bordes
van drie treden, waarnaast een rozenstruik opklom
gaf toegang tot hun woning. Voor het huis strekte
zich een kleine, zorgvuldig onderhouden tuin uit.
Onder de ramen ritselden de bladeren van de forse
kastanjebomen waarmee de laan was afgezet. De
:erk was niet ver uit de buurt. De schietbaan vlak-
0!J.
Dikwijls als het 12de regiment artillerie van zijn
manoeuvres naar zijn standplaats terugkeerde, trok
bet langs de villa van de hertog van Alengon. Dan
bolden mama en de twee kinderen naar het raam en
keken van achter de tulen gordijnen toe. Zodra de
ki'ine prins het mooie uniform van zijn vader her
kende, stiet hij vreugdekreten uit en wierp kushand-
es naar de voorbijtrekkende vlag.
De hertog van Alengon had zich dadelijk met hart
•n ziel in het soldatenleven gestort. Sommigen had-
en er smalende opmerkingen over gemaakt, „dat
en prins zich in dienst stelde van de Republiek".
,Ik dien geen partij, ik dien Frankrijk!" was zijn
ntwoord geweest en daarmee had hij alle kleingees-
igheid het zwijgen opgelegd. Zijn dienst als offi-
ler beantwoordde aan zijn diepste instincten: niet
illeen aan zijn patriottisme en zijn aangeboren rid
derlijkheid, maar ook aan een heel andere kant van
:ijn wezen, aan zijn gevoel voor orde en regelmaat
'ot in het kleinste detail. Deze man, wiens open
gelaat de liefde tot het leven uitstraalde, verborg
tl zijn hart een neiging tot ascese en een offerzin
lie in do discipline van het leger bevrediging konden
vinden.
(Wordt vervolgd)
universele Kerk, die zyn kinderen naar
verre landen zona met zijn zegen, als die
der ougl-testamentische patriarchen, hen
aanbevelend in Godes bescherming.
Het Anima-college, dat in de historie
teruggaat op een Nederlandse stichting
en sinds honderd jaar het convict is
voor priesters uit de Duitse en Neder-
dietse landen, zi tfe de viering van zijn
100-jarig bestaan als priester-convict in
mét een plechtigheid in de kerk van
Santa Maria deïi'Anima.
Deze uitstekend onderhouden noorde
lijke hallenkerk blijft de noorderling,
hoevele jaren hij ook in het Rome der
renaissance en der barok woont, immer
aanspreken en de pontificale H. Mis,
door kardinaal A.oisi Masalla opgedra
gen, imponeerde door ernstige en ver
heven eenvoud.
In het koor bevonden zich kardinaal
Frings van -xeulen en vele bisschoppen
en prelaten, oud-alumni van het huis,
onder wie mgr. Jan Olav Smit. De
feestpredikatie wrrd gehouden door de
aartsbisschop van Salzburg, mgr. A.
Rohracher. De H. Vader zond aan het
jubilerende college een schriftelijke ge
lukwens. De banden van Nederland met
de Anima zijn niet slechts van histori
sche oorsprong, want een illustere rij
Nederlandse geestelijken heeft de gast
vrijheid en de hulp van dit huis tijdens
zijn studie in Rome genoten. Wij herin
neren slechts aar. kardinaal de Jong en
aan de huidige Utrechtse aartsbisschop
mgr. Alfrink.
De Amerikanen is het gegeven de za
ken groots te kunnen opzetten. Zo ook
de viering van het jubileum van het
Noordamerikaanse priestercollege in
Rome. Niet minder dan drie kardina
len, Spellnaan, Cushing en O'Hara, ze
ventig leden van net Amerikaanse epis
copaat én 300 prelaten en priesters zijn
voor de plechtigheden naar de Eeuwige
Stad gekomen. Deze belangstelling on
derstreept terecht de grote importantie
en inyloed dit he. thans een eeuw oude
Amerikaanst college heeft gehad en
heeft voor de Kerk in de nieuwe wereld.
Paus Pius IX bezorgde in 1859 de
Noordamerikanen een gebouw in de Via
delI'Umilta, de straat der Nederigheid
Op 7 december van dat jaar arriveer
den hier na een lange en toen nog steeds
niet ongevaarlijke reis de eerste der
tien studenten en de paus-koning wijdde
zelf het college in.
Bij het -0-jarig bestaan in 1909 beken
de de Heilige Paus Pius X dat hy geen
woorden kon vinden om naar waarde
uit te drukken, hoeveel goeds het col
lege gedaan had en deed.
„<i,e<iillren''e °°rl°g er> daarna tot in
1948 bleef het college noodgedwongen
gesloten. Door_ dAmerikaanse katho
lieken daartoe in staat gesteld, kon men
later beginnen met de bouw van een
nieuw huis op de Gianicolo. dat in 1952
door Pius XII werd ingewyd.
In honderd jaar heeft het studiehuis
2000 priesters gevormd, waarvan er
zes tot het kardinalaat geroepen wer
den en 115 tot het bisschopsambt.
De paus begaf zich gistermiddag om
vier uur naar het college, waar hy in
de kapel na een adoratie van het H. Sa
crament toegesproken werd door de
rector, aartsbisschop O'Connor. De
paus richtte zich daarna tot de aanwe
zigen met een vaderlijk woord, ten dele
in de Engelse taai gesproken. Na een
kort Lof werd de paus in een der zalen
van het college ontvangen.
Op de hem eigen recht tot hoofd en
hart sprekende manier onderhield hy
zich met gasten en studenten. Na ver
volgens een bezoek aan een deel van de
hoogst moderne en praktische college
gebouwen gebracht te hebben, keerde
de paus naar het apöstolisch paleis te
rug.
Een hernieuwd onderzoek van het in
middels ook buiten onze grenzen be
kend geworden gat van Wormer, dat za
terdag is begonnen en deze week zal
worden voortgezet, zal moeten uitwij
zen of een nieuwe investering voor
graafwerkzaamheden gerechtvaardigd
j P_e fxplosieve opsporingsdienst van
de Koninklijke Landmacht te Culem-
borg zal in samenwerking met de direc
tie sluizen en stuwen van Rijkswater
staat te Utrecht dit onderzoek verrich
ten.
Het eerste onderzoek zal bestaan in
het peilen van het gat. In de afdeling
schooltechmsche opleiding in de Krom
houtkazerne te Utrecht is de benodigde
apparatuur voor dit onderzoek reeds
vervaardigd. Deze apparatuur bestaat
o.m. uit een „sonde", een stalen kegel
van ruim honderd kilogram die is be-
vestigd aan een 24 m lange stalen pijn-
ieiding Door de leidingen en door de
sonde kan water worden geperst die het
graafwerk moet vergemakkelijken.
„Jiu sle»Is..van mening dat het mo-
geiyk moet zyn het grote gat met deze
sonde af te tasten tot men het eieenlii
ke kratergat heeft gevonden waardoor
de sonde verder in de aardbodem kan
afzakken. Men gaat n.l. van de veron-
derstelling uit dat het „ding" volkomen
verticaal in de bodem is gedrongen
Mocht dit alles gelukken en is het
„ding" eenmaal gevonden, dan kan het
worden uitgegraven. Men hoopt dan
per dag een diepte van ongeveer vijf
meter af te graven. De vrijgekomen
grond wordt door midde1 van een takel-
installatie naar boven gebracht.
Inmiddels heeft ook overleg plaats ge
had tussen de directie sluizen en stuwen
van Rijkswaterstaat en de Amsterdam
se Ballastmaatschappij. De Amsterdam-
se Ballastmaatschappijzo vernemen
wij, heeft nog geen opdracht ontvangen
om ter plaatse een stalen damwand te
slaan, omdat het bodemonderzoek eerst
moet uitwijzen of er inderdaad „iets"
in het' gat zit. Men acht het slaan van
een stalen damwand zulk een kostba
re investering, dat eerst terdege moet
komen vast te staan of zich inderdaad
een voorwerp in dit gat bevindt.
Op desbetreffende schriftelijke vragen
van het Tweede-Kamerlid, de heer
Lankhorst (P.S.P.) heeft minister Toxo-
peus geantwoord, dat personen, die zijn
opgeroepen voor de noodwachtdienst,
zich aan deze dienst niet kunnen ont>
trekken door een beroep op gewetens
bezwaren.
Het betreft hier, aldus de bewindsman,
de vervulling van een niet-militaire taak
dm een uitgesproken beschermend en
menslievend karakter draagt. In haar
verhouding tot het militaire apparaat
kan de Bescherming Bevolking niet an
ders worden gezien dan tal van andere
burgerly'ke overheidsdiensten, die in oor-
logstyd moeten functioneren ter instand
houding van het maatschappelijk en
economisch leven. De verplichting aan
de Bescherming Bevolking mede te wer
ken ligt in geen ander vlak dan andere
burgerlijke verplichtingen, die een ieder
kunnen worden opgelegd en waartegen
gewetensbezwaren niet aanvaardbaar
zyn. Van inschrijving voor de nood-
wachtplicht zijn alleen uitgezonderd zy,
die als militair dienstplichtige erken
ning van gewetensbezwaren tegen mili
taire dienst, van welke aard ook, heb-
ben verkregen.
Advertentie
met de ECHTE
Uitsluitend bij apothekers en drogisten
Ongeveer tweeduizend Nederlandse
militairen die in La Courtine zijn gele
gerd hebben zaterdag deelgenomen aan
een bedevaart van verscheidene Fran
sen naar het op slechts enkele honder
den meters van de legerplaats staande
oude kerkje van het gehucht Creuse.
Daar werd in de open lucht een van
de oudste bedevaarten van midden-
Frankrijk gehouden, ter ere van Sint
Denis, de eerste bisschop van Parijs.
De Nederlandse militairen en leger
aalmoezeniers woonden er de H. Mis
bü. Een koor van Nederlandse militai
ren zong gezangen.
lelIe hranc' heeft zaterdag gewoed
Rn 1 «ret "l!1 van de Amsterdamsche
Ballastmaatschappij te Jutfaas. Het
vuur begon door een tot nu toe onbe
kende oorzaak 's middags kwart over
een in een werkplaats waarin onderde
len voor bouwketen,worden gemonteerd
Sinds kort worden daar opgeslagen de
onderdelen die de Amsterdamsche Bal-
lastmy bij boringen gebruikt. Het
vuur, dat aangewakkerd werd door een
stevige wind, greep zeer snel om zich
Pefn. en de werkplaats stond in korte
tyd in lichter laaie.
De brandweer van Jutfaas was spoe
dig ter plaatse maar stond voor een
vrywel hopeloze taak. Het vuur had in
middels ook drie bouwketen aangetast
in,vlarnrnen opgingen. Ook een voor
raad hout ging verloren. Van de werk
plaats en de bouwketen kon niets wor
den gered. Evenmin als van de Vrij
kostbare houtbewerkingsmachines, die
in de werkplaats stonden opgesteld De
Jutfase brandweer kreeg assistentie'van
de gemeentelijke brandweer van
Utrecht. Het nablussingswerk nam de
gehele middag in beslag. Een ware
vuurregen had namelijk ook het zeer
droge gras in de omgeving aan het
smeulen gebracht.
Zondag is het Maas en Waalse dorpje
Leeuwen-Beneden het feit herdacht, dat
vyftien jaar geleden de eerste stoottroe
pen hun leven offerden voor de vrijheid
Uit geheel Nederland waren velen naar
deze plaats gekomen om 400 dapperen te
herdenken. By de plechtigheid waren
hoge vertegenwoordigers van regering,
land- en zeemacht aanwezig. Mejuf
frouw Geldens vertegenwoordigde prin
ses Wilhelmina.
Het dodenappel werd gehouden door
de generaal Sitszen b.d., terwijl de voor
zitter van de stichting oud-stoottroepers
de heer Sjef de Groot de herdenkings
rede hield. Namens de gezamenlijke
jeugd bracht een lid van de rijvereni-
ging „De Heemskinderen", Koosje
Vissers, op simpele wijze dank. Het aan
tal kransen dat werd neergelegd was
zeer groot. De burgemeester van de ge
meente Waalre, de heer D. Ditters,
sprak het slotwoord.
Door onbekende oorzaak is de boer
derij van landbouwer Davids te Mierlo
geheel uitgebrand. HierhR verloren vier
voldragen koeien het leven en "ine dP
gehele oogst verloren. De gedupeerde
was laag verzekerd. De omvang van de
schade is nog niet Te schatten.
