Onzere,
'1
Kamer wil geen numerus
clausus voor spijtoptanten
Kinderbescherming komt te
veel in de verdrukking
i
i
KENT
CIITCPC
1L1 C Ivw
^^EST y
Min. Beerman verdedigt
zieh fel tegen insinuaties
P
VAN HOUTEN
Ut ïïtb
Meerijden
Missie in Columbia
WITH THE NEW BLUE "MICR0NITE" FILTER
BLANKENHEYM
tmïmmM
Wie nam Churchill gevangen?
socialisme
S
„Alle drenkelingen redden
Voorzichtig met
gratiebeleid
De broodoorlog
in Haarlem
Mr. Kranenburg: „U staat nog met
een been in advocatuur
JONGE (7.60)niet te spreken
Nare aanval van socialistische oppositie
Honderd procent
in-confraterneel
ew
i#i» |P S
ILl
Mej. Ans Peeters
DONDERDAG 19 NOVEMBER 1959
PAGINA 5
WRIJFWAS met siliconen
Minister bereid te
bemiddelen
De meest verkochte filtersigaret in Amerika. Thans ook in Nederland
WW
die goeie ouwe
heeft de sleutel van de gezelligheid
Was het
„generaal' Botha
of de heer Stam
Ft W
li
Examens
Onder het opschrift Besef van
kracht" getuigde Plet Vrije
goed k dezer dagen van „het
geest" humeur en de opgewekte
do p welke het jongste congres van
P,v ,'^-d-A. hebben gekenmerkt. „De
daal ZR in de oppositie. Zij zit
jv, Wei gemakkelijk."
tojuj^^dertijd echter lezen wij in de
s' verschenen november-afleve-
6<?n -Van "Socialisme en Democratie"
hcu. ^Weetal beschouwingen, dat op
«- de kennisneming ten zeer-
vaard is, doch dat tevens het op
sta 7"" de kennisneming ten zeer-
Sewekf1"
i'i'oKi "krachtsbesef" weer wat
da iernatisch maakt. Wij bedoelen
s0ci Schouwingen van de Engelse
krcj lst A. Crosland en van de Rot-
\ya,atïise burgemeester, mr. G. E. v.
eene heer Crosland begint met uit
Vaar aanzienlijk minder opgewekt
liij te tappen: „Niemand", zegt
Da', ..."die de sociaal-democratische
jat61Jen van West-Europa de laatste
heeft gadegeslagen kan het zijn
*f-ke n' ^at er hcze partijen een
teA® geest van verwarring en on-
Uit J eid heerst." Hij verklaart dat
die 06 omstandigheid, dat „velen....
«Sor.-111,. hc jaren dertig instinctmatig
hjr|la waren, tot de conclusie
WSekomen, dat Keynes pius ge-
lt'«d kapitalisme plus de welvaarts-
Vpj., bijzonder goed werkt". En
tijf, J' „Vele van de oude dromen
\Vn> dood of zijn werkelijkheid ge-
Vjüden." En ook: „Een volk, dat de
Ikiti en van volledige werkgelegen-
djn a11 soc^ale zekerheid plukt, heeft
dromen vaarwel gezegd en ziet
4n .noodzaak tot strijd niet meer."
.,riwrz'.ids acht dit Labour-lid het
tip,, Waarschijnlijk", dat „conserva-
■eVe regeringen", alleen reeds uit
overwegingen, „aan de
vo], ®btenten van de welvaarts- en
(W^ige werkgelegenheidsstaat zou-
Saan knoeien."
Ev ?ewel de heer Crosland de
dp 'd-A. niet met name noemt onder
S(,l °nzekere Westeuropese socialisti-
h0pl barti.ien, geldt voor haar de be-
aajl e aan een nieuwe perspectief en
ln pe?n nieuwe bezieling evenzeer.
hA oitsland, Oostenrijk en Zwitser-
Op d zijn de socialistische partijen
h ogenblik doende om zich van
tf.
erfgoederen te
en hun anti-godsdienstige
socialistische
t.woep
^Vp uh- te wissen, om daarmee
bf een weg te banen naar een
tt dere kiezersaanhang. Wat dit be-
V0o Was de P.v.d.A. hen dus reeds
Maar de moeilijkheid om
Sfjj, nieuwe typisch-socialistische in-
ahe te vinden blijft voor allen
jpfde. En daarmee de onzekerheid.
D0pe heer Crosland meent, dat er
vo
Wel een aantal doelstellingen ge
iden
lOi
,cj - kan worden, waarvoor de
',p,a 'sten kunnen „vechten". Hij
.«it er vjer;
de problemen der
4et,er°ntwikkelde gebieden, de mo-
Dl^de nood, die niet meer in de eerste
Hit van materiële doch van gees-
fev aarc* 's' alsmede meer speciale
en van armoede, vervolgens
(p. hervorming van het onderwijs
Sp- speciaal Engels probleem overi-
hi;jS' in de vorm waarin Crosland
Omstelt) en tenslotte een aantal so-
g^'-culturele hervormingen. Hij
daarbij echter wel toe, dat het
publiek hiervoor niet meer zo
zal lopen als voor vroegere
Qte
i
gen.
eze doelstellingen tonen verwant-
Dfnah niet de ideeën, welke door
Banning op het P.v.d.A.-con-
«h
tW, zÜn voorgedragen. Het grote
•,AJ
bij°blcem
voor de socialisten is daar-
°.yenwel, dat, zeker in ons land,
Dw deze doelstellingen geenszins het
8w?Polie zijn van de socialistische
kpjJh De zorg voor de onderontwik-
tijpde gebieden gaat de andere par-
evenzeer ter harte, de moderne
fl.ijkc nood is door de socialis
Va„. hier te lande, gezien hun op-
b^j dgen tegenover het maatschap-
4pi ]k Werk, zeker niet het eerst ont
ij' Een actieve cultuurpolitiek is
een socialistische exclu-
hr., h Het tvpisch-socialistische zou
Sstens hiervandaan kunnen gaan
4r, aed, dat de concrete oplossingen,
Stej de socialisten terzake voorge-
een voor de overige partijen
W.Adiatig geacht element aan staats-
doeiing en dirigisme bevatten.
4p. 7 dan rijst de vraag of de kiezer
W v.d.A. in dat geval nog zal wil-
v°lgen. Ook dat lijkt ons een
4a Q Van ernstige onzekerheid voor
Pfj'V.d.A.
V9j,lt een rede van de heer Burger
ï\v intussen af te leiden, dat de
W 'A. voorlopig nog evenzeer haar
Zal zoeken in het speculeren op
CV /rees bij de kiezers voor wat
S.SJand niet meer bestaande vijan-
vadoemt. Ook dat maakt het besef
Vu acht niet reëler, zo het al geen
°dstratie is van onzekerheid.
et artikel van mr. v. Wals urn
-v schijnt op een ander punt de
mededelingen van Het Vrije
btvA te willen weerspreken. „Het
i^am (van de P.v.d.A.) is uiting
6even aan een achter het pro-
V,? liggende gemeenschappelijke
V diging", schrijft het blad. Maar
4it' V- Walsum beweert indirect, dat
V!001' een essentieel punt als de
t aakgedachte niet opgaat. „Zon-
bv>ijfel", zegt hij, „zijn er in de
doorbraak alleen maar
hw es®ant vinden voorzover zij de
Hjj ®ssionele partijen afbreuk doet."
''indrukt zich uit in de tegenwoor-
jriij h.id en constateert dus juist een
ike ^en van een gemeenschappe-
ho6l overtuiging, of, zoals hij het
1"een miskenning van de mo-
d. waardoor de „doorbrekers"
da de bevrijding werden geleid",
„doorbrekers", voor zover uit
^Jd'otestants-christelijke wereld af-
hebben gehoopt „op een
heling binnen de P.v.d.A. die
Parallel zou l°Pen met, dan
in ieder geval belemmeringen
Zou nemen voor het streven der
°i'mde Kerk naar kerstening van
,jv°lksleven.
Vvten wiJ eerlijk zijn", zegt mr.
l'D^j alsum dan, „wanneer er in dit
h Aht gedesillusioneerdheid bestaat,
(A* niet helemaal onbegrijpelijk."
is een zwaar woord. En mr. v,
Mfi'dm schijnt daar nog meer ge-
Vj aan te willen geven door zijn
'bijj '1 de waarschuwing te geven, dat
d de doorgeoroken protestanten
bjj. dons de keuze zouden krijgen
d de P.v.d.A. en „een nieuwe
Advertentie
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 18 nov De Tweede
Kamer heeft blijk gegeven van een
groeiend verlangen om de spijtoptanten
en „maatschappelijke Nederlanders",
hoevclcn het er ook zün, maar zo spoe
dig mogelijk alle in ons land toe te la
ten. Mr. Berkhouwer (WD) heeft bij de
behandeling yan de begroting van Justi-
tie een plastisch beeld gebruikt om de
situatie te schetsen. „Wanneer ik twaalf
drenkelingen in het water zie liggen,
dan ga. ik niet tien van hen eruit halen
en tegen de laatste twee zeggen: voor
jullie kom ik morgen wel eens terug",
met een numerus clausus is volgens
hem niet te werken.
Mr. Van Doorn (KVP) w\jdde aan dit
vraagstuk het grootste deel van zijn re
de. Hij vroeg allereerst om de snelheid
ni.i het verstrekken van visa op te voe
ren en voorts om een zo soepel mogelijk
toelatingsbeleid daar de nood van deze
mensen zeer hoog is gestegen. Zo moe
ten allen die in gezinsverband leven
met diegenen die officieel in aanmer
king komen, mede naar Nederland kun
nen gaan. Het kabinet kan nu laten zien
dat het werkelijk een christeljjke-sociale
koers volgt. „Dan maar liever wat min
der nauwkeurig selecteren, al moet na
tuurlijk niet, iedereen maar klakkeloos
worden toegelaten".
De katholieke spreker vroeg welke
normen de regering nu precies aanlegt.
Hy vond liet nodig dat de openbare me
ning zich daarover een oordeel kan vor
men. Toelating van maximum tweedui
zend per jaar was volgens hem en vol
gens mr. Kranenburg geen verruiming
van enige betekenis. Naast het totaal
van negenduizend spijtoptanten kwam
volgens de laatste spreker nog een „niet
te tellen aantal anderen" voor hulp In
aanmerking.
Mr. Van Doorn vroeg ook om een in
korting van de termijn die voor aanpas
sing van deze mensen in onze maat
schappij wordt aangehouden, alvorens
naturalisatie kan volgen.
De Kanier heeft aangedrongen op een
ruimer subsidie voor de ltaden voor
kinderbescherming. In dat verband
bracht mr. Baetcn (KVP) wederom de
onmogelijkheid ter sprake voor deze ra
den om de taak uit te voeren die hen
vijf jaar geleden reeds is opgedragen:
het tegengaan van lichtvaardige echt
scheidingen. Hij noemde de toestand bij
deze raden, die met een steeds loene
mende achterstand in het werk kam
pen. meer verontrustend dan ooit.
Veertig procent van de zaken kan niet
meer binnen de normale termijn worden
afgedaan. Daarmee worden zeer grote
persoonlijke belangen van jeugdigen ge
schaad.
Toezichl op pornografie
Over de jeugdproblemen sprak ook de
heer Meulink (AR), die met het oog op
de toenemende criminaliteit onder de
jeugd een straffer toezicht op pornogra
fische lectuur vroeg. Hij hoopte dat de
regering by de herziening van de loie-
rijwet liet geestelijk aspect niet zal ver
waarlozen en vroeg om bestudering
van het rapport van de Nod. Herv.
Kerk. Mr. Kranenburg (PvdA) vond liet
zeer te betreuren dat het huidige kabi
net nu nog niet tot een regeling van de
voetbalpool is gekomen.
De heer Meulink (AR) drong aan op
herziening van het vennootschapsrecht
en vroeg om een wettelijke regeling
voor het stakingsrecht die op Neder
landse verhoudingen moet worden geba
seerd. Hij achtte deze laatste bepaald
anders dan bijv. in Duitsland, waar men
geen Stichting van de Arbeid en geen
SER kent en waar het spel van de
maatschappelijke krachten nog als een
beslissende factor in deze materie wordt
erkend. In de christelijk-sociale opvat
tingen moet een staking het allerlaatste
middel zyn, zo meende de AR-woord-
voerder.
Advertentie
scbittsrsmta glans - heerlijks geur
HANDELSOND. GERARD ROOVERS, BREDA
christelijke partij, die niet belast is
met het verleden", de P.v.d.A. daar
van wel eens de invloed zou kunnen
ondervinden.
Maar het zware woord blijft voor
de lezers overigens orakeltaal. Waar
in de onbevredigdheid van mr. v.
Walsum bestaat en op welke ervarin
gen zij is gebaseerd, dat alles wordt
niet duidelijk. De schrijver haast zich
zijn betoog in de knoop te trekken,
door aan de hand van enige voor
beelden het eigene van de doorbraak
te illustreren. Plet is niet zeker of
wij daarin een kritiek op de V.A.R.A.
als „zuil" mogen lezen. De cryptische
beschouwing eindigt met een tweetal
zinnen, waarvan de eerste de schuld
der onbevredigdheid in een eigen
tekortschieten lijkt te zoeken; doch
de laatste zegt: „In geen geval wen
sen wij ons te scharen onder dege
nen, die uitspreken of metterdaad
tonen, dat wat hen vóór en na de
bevrijding heeft bewogen, illusionis
me is gebleken, dat op de realiteit
van het normale leven stuk slaat."
In afwachting van een nadere ver
duidelijking van deze woorden moe
ten wij volstaan met de verzekering
dat mr. v. Walsum in ieder geval aan
zijn onbevredigdheid, zij het niet met
redenen omkleed, voldoende lucht
heelt gegeven.
Mr. Van Doorn vroeg om meer car
rière-mogelijkheden voor de politie. Dit
noemde hij de kern bij de moeilijkheden
by het verkrijgen van voldoende perso
neel. Mr. Baeten (KVP) pleitte voor een
betere honorering by de kosteloze dien
sten die de advocaten in toenemende
mate moeten bewyzen.
Bij de beoordeling van het gratiebe
leid heeft de Kamer zich nagenoeg een
stemmig op het standpunt geplaatst,
dat de minister van Justitie bij het Op
jaren stellen van de laatste vier groot
ste oorlogsmisdadigers, die nog in ons
land gevangen zitten, zeer voorzichtig te
werk moet gaan. Het zijn oorlogsmis
dadigers van de ergste soort. Hun be
handeling moet volgens regels van het
internationale recht geschieden, dezelfde
die destijds in Neurenberg werden toe
gepast, aldus mr. Berkhouwer. Hij was
van oordeel dat men deze zaak los moet
zien van de graliëring die op de Neder
landse onderdanen wordt toegepast.
Freule Wttewaal vaai Stoetwegen (CH)
was het hiermede wel eens maar bracht
toch ook naar voren dat juist vanwege
de oorlog en het regiem van de nazi's
deze misdadigers lot hun verbijsterende
daden konden komen.
HAARLEM, 19 nov. De minister
van Economische Zaken is bereid te
bemiddelen in de broodoorlog te Haar
lem. Vorige week heeft de rayonale
bakkerycommissie voor Haarlem zich
tot het departement gewend om te vra
gen mee te werken een oplossing in het
geschil te verkrygen. De negen Haar
lemse bakkers, die de actie begonnen
zijn de broodprijs met vijf cent te ver
lagen, en de directies van Haarlemse
broodfabrieken zijn uitgenodigd maan
dag een bespreking te voeren op het
ministerie.
UTRECHT, 18 nov. Op de Utrecht
se Straatweg nabij De Bilt is de 42-jari-
ge heer Ten Berg uit Zeist veronge
lukt. Naby het kruispunt naar Bilthoven
passeerde juist een begrafenisstoet. De
bestuurder van een uit de richting
Utrecht komende vrachtauto merkte de
stoet te laat op. Hij week naar links
uit en botste tegen een uit Zeist ko
mende personenauto aan.
■L' -
aSMIiMi -X'( ■- i X J
y'
20 STUKS 1 GULDEN
99
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 18 nov. - Nog voordat
hij op de gebruikelijk manier de Kamer
zou beantwoorden heeft de minister van
Justitie plotseling midden in liet debat
over de begroting van Justitie het woord
gevraagd. Mr. Beerman heeft zich zon
der bedenken aanstonds verdedigd tegen
Advertentie
(met de baard)
om van dië goeie
GEBEJD I
ROTTERDAM J
DUBBEL GEBEJD
BV
(Van onze
Haagse redactie)
DEN HAAG, 19 nov.
Een dezer dagen schre
ven wij over de heer
F. A. H. Stam als
de man die Churchill ge
vangen nam, toen de Boe
ren in Zuid-Afrika zes
tien november 1899 even
buiten Colenso een ge
pantserde Engelse militai
re trein overvielen.
In zijn boek „Mijn jonge
jaren" beschrijft Churchill
uitvoerig, hoe hij na de
overval gepakt is. „Plotse
ling zag ik aan de andere
kant van de spoorweg een
ruiter verwoed galopperen,
een grote donkere gestalte
met zijn geweer in de
rechter hand. Hij hield in
eens zijn paard in en,
zijn geweer schuddend,
schreeuwde hij mij een
luid bevel toe. Wij 'waren
een veertig yards van el
kaar vandaan. Die mor
gen had ik, niettegen
staande ik oorlogscorres
pondent was, mijn Mau
serpistool meegenomen. Ik
neende die man te kun
nen neerschieten en na
de behandeling, welke mij
ten deel was gevallen, ver
langde ik daar buitenge
woon naar. "k stak mijn
hand in mijn gordel: geen
pistool! Toen ik op de
spoorbaan druk bezig was
om het spoor vrij te ma
ken en in en uit de loco
motief moest stappen, had
ik het ergens neergelegd.
Op dat ogenblik was ik
geheel ongewapend, er
was geen kans om te ont
snappen en daarom hield
ik mijn handen omhoog en
gaf mij over als krijgsge
vangene".
In deze bittere minuten
herinnerde Churchill zich
de woorden van de grote
Nauoleon, die eens gezegd
had: „Als iemand alleen
xs en ongewapend, kan
een overgave verontschul
digd worden".
De heer F. A. II. Stam
beweert echter: „Toen ik
rihurchill fouilleerde haal
de ik twee pistolen uit
zijn zakken". In zijn boek
„De Zuid-Afrikaanse oor
log" schrijft L. Penning:
„Een veldkornet wilde de
gevangen burger wel los
laten, maar hij was gear
resteerd met een pistool
in de hand". Volgens deze
«ezingen zou Churchill
dus wel gewapend geweest
zijn.
In 1902, aldus Churchill,
bezochten een drietal Boe
rengeneraals, onder wie
Louis Botha Engeland, om
een lening te vragen voor
hun verwoeste land. Ik
ontmoette hen tijdens een
privé-lunch en hot gesprek
kwam al gauw op dc
Boerenoorlog. Ik vertelde
hen over mijn gevangen
neming. Generaal Botha
had zwijgend zitten luiste
ren, maar plotseling vroeg
hij mij: ..Herkent u mij
niet? Die boer was ik. I k
was de man, die u ge
vangen nam. Ik zelf".
Churchill vertelt vervol
gens over Botha: ..Hij had
bij de invasie in Natal als
gewoon „burger" dienst
genomen, zijn afkeer voor
de ooi-log had hem uitge
sloten voor ieder hoog
commando. Dit was zijn
eerste actieve optreden ge
weest. Als eenvoudig bur
ger dienend in de gelede
ren van de Boeren, was
hij in het vuur van zijn
achtervolging van de vij
and vóór de eigen tx-oepen
uitgereden. En zo ontmoet
ten wij elkaar".
ennings schrijft: „Louis
Botha was bij het uit
breken van de Boe
renoorlog dc adjudant
van generaal Lukas Meier.
Toen deze ziek werd nam
Botha het commando van
hem over. Op dc veer
tiende november trok hij
aan het hoofd van een co
lonne van tweeduizend
man naar Colenso. Onder
weg overvielen Botha en
zijn mannen een gepant
serde trein".
De heer Stam zegt: „Ik
arresteerde Churchill. Toen
ik de staatsman na de
Tweede Wereldoorlog bij
zijn bezoek aan Nederland
in Den Haag ontmoette,
zei ik tegen hem: „I was
the man who made you
irisoner of war". Church
ill antwoordde mij toen:
„Are, you the devil!"
een persoonlijke op hem gerichte aanval
van de socialistische oppositie. De
woordvoerder van de PvdA was de oud
staatssecretaris mr. Kranenburg, de
zelfde die, toen hjj nog mede-verant
woordelijk was voor het defensiebeleid
in het kabinet-Drees, wegens afwezig
heid hij dc interpellatie over de hel
menaffaire al eens van een eigenaar
dige dikliuidighcid heeft blijk gegeven.
Deze kostte hem kort daarop zijn functie.
De Eerste Kamer herinnerde er hem
toen aan, dat het niet aangaat na zo'n
blunder maar rustig op zijn stoel te blij
ven zitten en te doen alsof men van
verantwoordelijkheid niets begrijpt.
Mr. Kranenburg is destijds als Rot
terdams advocaat een confrère van mr.
Beermalx geweest. Hij maakte nu de op-
mex-king, dat de minister nog steeds als
advocaat op het tableau in Rotterdam
voorkomt. Daar kwamen nog een aantal
nare insinuaties by. Het beleid van de
bewindsman vertoonde volgens dit lid
van de oppositie nog geen karakter.
Hij knoopte er verder de suggestie aan
vast, dat dat misschien verband hield
met het feit dat de minister „nog met
één been" in zyn vorige beroep stond,
waarbij mr. Beerman zich onledig zou
hebben gehouden met schrootaffaires
enz. Voorts werd opgemerkt dat twee
andere leden in het kabinet, de minis
ter van Binnenlandse Zaken en de
staatssecretaris van Onderwijs, zich wèl
als advocaat van de lyst hadden laten
schrappen.
De socialist kreeg meteen de wind
van voren. Zijn informaties bleken niet
mot de werkelijkheid te kloppen. Zij be
rusten op een foutieve mededeling in het
Advocatenblad, waarin en nog wel bij
wijze van correctie 15 oktober had
gestaan, dat mr. Beerman nog steeds
advocaat en procureur was. De waar
heid is, dat hy zich aanstonds bij zijn
aanvaarding van het ministersambt als
procureur had laten schrappen en dat
hij hetzelfde na enig nadenken over
„schepen die men in de politiek niet te
gauw achter zich moet verbranden"
een niet onaai-dige hint aan degene
die hem had aangevallen ook met
zijn officiële inschrijving als advocaat
had gedaan.
Daar voegde de minister, zich tot zijh
oud-confrère en niet tot zijn politieke te
genstander Kranenburg richtend, aan
toe, dat dc opmerkingen van deze laat
ste al vijftig procent in-confraterneel
zouden zijn geweest als de minister nog
advocaat zou zijn. „Nu wij beiden «reen
advocaat meer zijn moet ik zeggen dat
ze honderd procent in-confraterneel
zijn."
Van de gelegenheid die dr. Kortcn-
horst de heer Kranenburg bood om
„misschien nog een woordje te zeggen",
maakte deze geen gebruik meer. De
opschudding in de zaal en zelfs de ge
zichten in de rode bankjes spraken
meer boekdelen dan het beste excuus
van de geachte afgevaardigde had kun
nen doen
De na mr. Kranenburg sprekende mr.
Berkhouwer (V.V.D.) greep dezelfde so
cialistische spreker op een ander zwak
punt in zijn betoog. Dc heer Kranenburg
had bezwaren gemaakt tegen liet ver
volgingsbeleid met betrekking tot dege
nen die zich niet voor huurblokkering
hadden gemeld. „De schuld daarvoor
zult u toch allereerst moeten zoeken in
het kabinet-Drees, dat voor deze wet
en de uitvoering ervan op de eerste
plaats verantwoordelijk is," aldus mr.
Berkbouwer. Hij wees erop dat er in
dat kabinet een socialistisch minister
van Justitie heeft gezeten, die als het
op vervolgen aankomt wel de allereerste
was geweest die had dienen in te grij
pen.
Dat op dit moment, nu de wet, op
het punt staat te worden ingetrokken,
deze zondaars niet vervolgd worden,
achtte mr. Berkhouwer volkomen in
overeenstemming met liet algemeen
belang. Het had juist in de tijd van
het socialistisch kabinet-Drees moeten
gebeuren. Nu had het althans op dit
moment geen enkele zin.
Ook mr. Meulink (AR) zag in toe
passing van het opportuniteitsbeginsel
in dit vervolgingsbeleid niets onge
pasts. Dat beginsel is destyds met
even groot gemak toegepast toen de
genen die zwarte lonen uitbetaalden
of die de vroegere Zondagswet over
traden, niet vervolgd werden.
Mr. Van Doorn (K.V.P.) vroeg om
spoedige opheffing van de impasse,
waarin wij met deze huurblokkering zijn
geraakt, met het oog op de rechtson
zekerheid die eruit voort kan komen.
De voor 2500 toeschouwers gespeelde
ijshockey wedstrijd tussen Hijs „Hokij"
en het Finse nationale team is in een
gely'k spel geëindigd: 2-2. De tussen
standen waren: 1-1, 1-0, 0-1.
12.5 miljoen kinderen in de Sovjet-
Unie zijn met een vaccin van levend
virus tegen kinderverlamming ingeënt.
Dit vaccin waarmee in 1960 alle kinde
ren in de Sovjet-Unie ingespoten wor
den, wordt vervaardigd door het viro-
logisch instituut te Moskou.
Advertentie
:S. «80S HBS
$v«s
Niet alleen het besturea
van een auto brengt zijn
problemen met zich mee,
ook het meerijden eist veel
tact. Dat mag ik met mijn
jarenlange ervaring als
meerijder wel zeggen. Ik
heb eens naast een be
vriende autobestuurder ge
zeten, die achter elkaar twee vlucht
heuvels nam, niet uit roekeloosheid
maar eenvoudig omdat hij ze niet zag.
Wij zweefden enkele ogenblikken door
de lucht, maar kwamen weer netjes
op onze wielen terecht. Op zo'n mo
ment heb je als meerijder een taak.
Ik verstond de mijne terdege en begon
met de dood in het hart argeloos te
fluiten alsof het rijden over vlucht
heuvels voor wat mij betreft een mooi
oud gebruik was. In zulke ogenblikken
moet je, meerijder zijnde, niet aan je
zelf denken maar aan de man die de
verantwoordelijkheid draagt. Ik ben
destijds zelfs zover gegaan, dat ik met
enige wrevel heb vastgesteld, dat ze
die vluchtheuvels altijd op zulke
krankzinnige plaatsen neerleggen. Ziet
u, dat stemde plezierig en bovendien
tot waakzaamheid met het oog op de
nog volgende vluchtheuvels.
Een andere keer zat ik naast een
chauffeur, die ik zózeer vertrouwde
dat ik aan zijn zijde in slaap viel. Ten
onrechte bleek naderhand. Want toen
ik waker werd kwam dat doordat ik
met mijn hoofd tegen de voorruit
bonsde. Wat deed ik toen? Ik brak
onmiddellijk en spontaan los in aller
lei bittere verwijten. Neen, niet tegen
de bestuurder natuurlijk, maar tegen
een willekeurige, imaginaire voetgan
ger. Wist die man veel en de bestuur
der werd er weer helemaal lekker
rustig van. Ik heb van mijn leven,
zelf tot het gilde behorend, wat afge
scheiden op voetgangers. En je kunt
altijd nog denken: wacht maar tot ik
straks zelf weer loop.
Maar in ernst, wij meerijders, heb
ben wel degelijk een opdracht. De au
to-rijder, die ons laat meerijden mag
op zijn minst van ons verwachten dat
wij met hem meeleven. Dat wij met
hem mee willen blijven leven, in zijn
zaak. Wij leggen ons lot in zijn handen
en wij zullen dat con amore doen of
in het geheel niet.
Ik zou dus iedere meerijder samen
vattend willen inprenten: wees altijd
solidair met de bestuurder en geef
hem altijd gelijk. Zelfs al rijdt hij
tegen een boom.
Want anders wordt zo'n man maar
nerveus.
LEIDEN, 18 nov. Geslaagd voor
het notarieel examen 2e gedeelte (oude
sty'l) de heren mr. J. H. Westra van
Holthe te Bilthoven en H. Windhorst te
Boskoop: voor het doet, ex. geologie de
heer H. Henkes te Leiden; voor het doet.
ex wiskunde de heer H. van Berne te
Leiden; voor het doet. ex. natuurkunde
mej. O. P. van Wier te Den Haag; voor
het kand. ex. f. wis- en natuurkunde
de heren W. M. Loenen te Leiden en
A. Koorevaar te Oegstgeest; voor het
kand. ex. f' wis- en natuurkunde de heer
G. M. J. van Kempen te Leiden; voor
het kand. ex. d' wis- en natuurkunde
de heer H. E. Sweers te Leiden, voor
het kand. ex. i wis- en natuurkunde de
heer H. L. H. Propper te Leiden.
AMSTERDAM, 18 nov. Aan de
Gem." Universiteit zijn bevorderd tot
arts de heren G. A. M. de Vaan, J. L.
Roggeveen, C. I. Rosenblum (Amster
dam) en G. A. Schooten (Voorburg)
geslaagd voor het artsexamen le ged.
mej. E. M. Tendea en de heren Th. J.
Hondius, Lim Beng Hok (Amsterdam),
H. Th. A. M. Heslenfeld (Naarden) en
T. E. Sijpkens (Amsterdam) en G. A.
Meyer (Nieuw Vennep).
In augustus was het precies 10
jaar geleden dat de Belgische pa
ter Nicolaas Nicolaes A. A. in de
Columbiaanse hoofdstad Bogota
een communiteit een lekeninsti-
tuut is wellicht exacter uitgedrukt
in het leven riep. En onder dat
„in het leven roepen," mag men
dan bepaald niets groots of uit
bundigs verstaan. De pater, ge
dreven door de trieste nood die hij
alom in het land waarnam, deed
slechts een beroep op de meer
„intellectueel" gerichte en in ieder
geval sociaal-voelende meisjes in
stad cn omgeving om hem terzijde
te staan in zijn streven te helpen
waar geholpen kon worden. Som
mige meisjes gaven gevolg aan
zijn oproep en zij vonden haar
trefpunt in een soort patronaats
gebouw. Maar, zoals dat in deze
zaken méér wil voorkomen, het
eerste enthousiasme ebde spoedig
weg, en de meeste meisjes keerden
terug naar de veiligheid van het geregelde, oude bestaan. Een van haar hield
echter onverveerd stand: het Columbiaanse meisje, luisterend naar de
sierlijke naam van Maria Theresa Peralta Garcia. Zij bleef doorzwoegen,
waar anderen verslapten. En toen op een gegeven moment een gebrek
aan „Europese vorming" een duidelijk tekort betekende waar het ging om
de verwezenlijking van haar idealen, besloot zij dus in overleg met pater
Nicolaes naar Europa te gaan. Hoe het nu go geviel dat zij daarbij belandde
op de school voor maatschappelijk werk in Breda zal wel immer tot die
onverklaarbare toevalligheden des levens blijven behoren. Zoals er wel
licht iets providentieels in schuilt dat zij er, op die school, kennis maakte
met het Hollandse meisje Ans Peeters uit Bakkum. In ieder geval groeide
er een warme vriendschap tussen beiden. En in ieder geval ook werd de
Hollandse aanvankelijk geboeid en later gegrepen door de verhalen van
de Columbiaanse. Verhalen over nood en ellende in Columbia en verhalen
over het werk dat er dus te doen stond.
In 1955 vertrokken beiden naar Manizales, in gezelschap overigens van
het Belgische meisje Maria Linthout. En zij vormden dus de kern van het
„lekemnstituut dat door pater Nicolaes „Misoneras de la Cruz y de
Nucstra Senora de los Dolores was gedoopt, „Missionarissen van het Kruis
en van Onze Lieve Vrouw van Smarten". Een lekeninstituut overigens met
de allure van een congregatie; zozeer dat de Columbiaanse aartsbisschop
mgr. Concha tegen een zodanige benaming al geen bezwaar meer heeft.
Up dit ogenblik bestaat de communiteit uit acht meisjes. Twee Neder
landse er is inmiddels een onderwijzeres uit Bergen bijgekomen één
Belgische en vijf Columbiaanse, van wie er vier in opleiding zijn en van
wie dus Maria Thêresè „moeder-overste" is. Een „moeder-overste" overigens
die straks als eerste haar eeuwige gelofte zal afleggen. Een voorrecht
dat volgens de regels slechts haar is beschoren, die tien jaar deel van de
communiteit heeft uitgemaakt.
lneisies nu leiden vrijwel letterlijk het leven van pioniersters.
Mej. Ans Peeters met verlof in Nederland vertelde er ons van in
haar onderlij,: huis in Bakkum. Dat wil zeggen: het frêle meisje sprak met
een, wij zouden zeggen, schuchtere vastberadenheid over de teisterende
mi sere in haar missiegebied. Een missiegebied dat overigens, merkwaardig
Oehee1 katholiek is. Maar het gaat er, in Columbia, dan ook
kennelijk om een soort katholicisme dat op zijn best nog vanwege de „tra-
ditie voortsluimert in de harten van de mensen en dat op zijn slechtst
belaagd en uitgehold wordt door een verschrikkelijke achterstand op elk
k,ent geen leerplichtwet en het land telt dus een onge
kend aantal analfabeten. Sociale zekerheid is er slechts voor de betere en
zeijs zeer rijke stand, die één a. twee procent van de bevolking uitmaakt,
ue overgrote meerderheid leeft maatschappelijk gesproken aan de zelfkant
Monger is een normaal verschijnsel in Columbia. Dat kinderen sterven
aan Hongeroedeem ook. Dat mensen trachten te leven in krotten komt over
dc hele lijn voor, dat vrouwen, menselijk gesproken, ten onder gaan in
prostitutie evenzeer.
Dit rijk-geschakeerde leed wordt door de meisjes van de communiteit
aangevat. Zij doen dat biddend en werkend. Ja, zij hebben als echte mis
sionarissenhaar brevier en zij bidden als kloosterlingen haar koorgebed
Zij trekken de wijken in van de allerarmsten, helpend, troostênd en onder-
richtend waar zij kunnen. En zij bellen aan bij de huizen van de rijken om
te bedelen voor de talloze nooddruftigen. Zij doen dat alles, de meisjes
met ware mannenmoed.
En ook nu mej. Ans Peeters „met verlof" in Nederland is zit zij aller
minst stil. Zij heeft een film meegebracht, die zij als overtuigend documen-
tatie-materiaal wil tonen aan eenieder, die maar enige interesse vertoont
voor het, werk. En zij houdt her en der propaganda-lezingen, want. natuur
lijk, de toekomst is aan het lekeninstituut van pater Nicolaes Al is hel
maar om. het. lieden van de Columbianen wat draaglijker te maken
De Missionarissen van het Kruis en van Onze Lieve Vrouw van
Smarten De acht meisjes m Manizales delen met blijdschap in het Kruis
en.lJl de Smarten. Men kan slechts hopen dat velen haar voorbeeld zullen
volgen. Men mag verwachten dat zij geholpen worden waar en hoe
maar mogelijk is.
het
