LAlcoholisme9 medisch en
sociaal probleem
Engels paar weer eerste.
Nederlands tweede
In de wereld van is het
ALBERT SCHWEITZER, nog
Redt eerst"
I de anderen
in de kracht van zijn leven
Documentaire kleurenfilm van dr. Schenker
PROEF MET EEN KAT
Wetenschappelijk
filmbetoog
GESLAAGD.... dank zij
RESA-HILVERSUM
mmtw
C.A.O. bloem-
bollenbedrijf
opgezegd
Binnenkort weer
besprekingen
„Zeg alsjeblieft dat ik 150
jaar zal ivorderi
Cultuur begint
met mest
V B
Europese damkampioenschappen
„MAAS" HAD HET
NAKIJKEN
Belgische kotter in
moeilijkheden
Jos de Klerk 75 jaar
Inbrekers te Huizen
WITTE
KRUIS
WITTE KRUIS
1 BISI 1 ï- I i IÜ I
*^01 i» M,«r -
Schiller's „Wilhelm Teil"
in Nederland
Sllfc
111
door
MARGUERITE
BOURCET
DOCUMENTAIRE UIT
OBERAMMERGAU
Zelfde brandkast-specialisten
als in Den Haag?
DE £cht& PIJNSTILLER
Hebt u griep die zo echt In
uw botten Is gaan zitten.Jaagt
hem eruit met
WITTE KRUIS.
Een kat heeft geleerd voedsel te verkrijgen door het verrichten van enkele
„handelingen": eerst met een poot drukken op een ronde schijf waardoor een
zoemer klinkt en een lichtje aanflitst, daarna op een rechthoekig plankje, waar
door een mechanisme stukjes kattebrood laat vallen in een van een deksel
voorzien bakje. Beeld uit de documentaire film „Alcoholisme" van dr. P. Schenker.
DEN HAAG, 20 nov. Voor de pers
en geïnteresseerden is dezer dagen de
Nederlandse première gegeven van een
documentaire kleurenfilm over het al
coholisme, vervaardogd door de Zwit
serse specialist dr. Norman P. Schen
ker, die zijn medische praktijk heeft
verwisseld jor het directeurschap van
een eigen maatschappij tot het vervaar
digen van medische films. De onderne
ming, de „Research and Scientific
Film Inc." genaamd, werkt voor de
Zwitserse farmaceutische industrie Pfi
zer. Dr. Norman Schenker, wiens films
Internationale bekroningen verwierven,
is zelf de maker van de film „Alcoholis
me", een onderwerp, dat niet alleen een
medisch, maar tevens een sociaal pro
bleem inhoudt, waarmee praktisch elk
land en iedere samenleving hebben te
maken.
De Haagse psychiater en zenuwarts A.
Hustings leidde de film zeer verhelde
rend in en wees op de verschillende
soorten alcoholici, de diverse stadia
van alcoholisme en het ziektebeeld, dat
resulteert Uit een samenspel van facto
ren als drinkgewoonten, geestelijke con
flicten, aanleg, psychosen, neurosen
enz. Ook vestigde hij de aandacht op
het nuchtere en reële feit, dat alcohol
praktisch overal en altijd te koop is en
dus aan de neiging tot drinken steeds
en aan iedereen kan worden voldaan.
Over het gebruik van alcohol door deel
nemers aan het verkeer huldigde spr.
de opvatting, dat de zgn. bloedproef
maar van betrekkelijke waarde is, om
dat voor ieder mens de grenzen der toe
laatbaarheid anders liggen.
De film van dr. Schenker poogt een
Inzicht te geven in de oorzaak en de
stoornissen van alcoholisme, waartoe
men een kat had getraind om via een
reeks handelingen aan zijn voedsel te
komen. Bracht men hierin een onver
wachte pijnlijke conflictsituatie, n.l. een
onaangename schrikervaring, dan
bleek de kat psychisch gestoord te ra
ken, waardoor hij, howel van nature af
kerig van alcohol, tot alcoholisme ver
viel met als gevolg een volkomen apa
thie en lichamelijk-verval. Door mid
del van een liefdevolle behandeling en
het wegvallen van de ingreep werd het
dier weer genezen en hervatte het zijn
natuurlijke en aangeleerde gewoonten.
Ook de afkeer van alcohol keerde geheel
terug.
Natuurlijk is de situatie bij mensen
aanzienlijk gecompliceerder dan bij
katten, daar hier allerlei psychische en
sociale factoren een rol spelen om van
de predispositie nog maar te zwijgen.
Het experiment met de kat, opgezet
door prof. Hans Hoff in Wenen, in wiens
laboratorium de opnamen werden ge
maakt, geven volgens hem belangrijke
aanwijzingen voor de behandeling van
alcoholici, onder wie men dient te ver
staan degenen, die niet in staat zijn
weerstand te bieden aan een ziekelijk
verlangen naar alcohol en die, als ze
drinken, dat overmatig doen. Dr. Nor
man Schenker nu, die de film vervaar
digde, heeft helaas zijn toevlucht geno
men tot een onfilmische introductie,
n.l. een heer, die achter zijn bureau ge
zeten, een lange lezing houdt en die en
kele malen terugkeert om te vertellen,
wat de toeschouwer te zien krijgt, of
die dingen zegt, welke hij niet ziet en
maar moet aannemen. Voor dit laatste
is geen film nodig. De heer is derhalve
een overbodigheid.
Daarentegen zijn de beelden van de
proeven zelf bijzonder interessant en
welsprekend. Daar weet de maker de
observatie van het fenomeen een didac
tische vorm te geven, die de aandacht
boeit en tegelijk overtuigt. Men kan
uiteraard van een wetenschappelijk be
toog geen kunstwerk verwachten, maar
zoals ook in de spreektaal de wetten
der logica en grammatica gerespec
teerd dienen te worden, zijn er ook be
paalde filmwetten, waarmee een cine
matografisch verslag, dat een weten
schappelijke film in de regel beoogt te
zijn, niet op gespannen voet dient te
staan. Welnu, waar dr. Norman Schen
ker met zijn beelden van het experi
ment manipulerend betoogt, is hij hel
der, instructief en onderhoudend. Hij
zal bovendien makkelijk de bewonde
ring wekken van insiders voor de ver
bluffende wijze, waarop hij een aantal
moeilijke opgaven heeft vervuld, zodat
het de indruk maakt van spelenderwijze
tot stand te zijn gekomen.
„Alcoholisme" richt zich vanwege
Zijn veelzijdigheid, hoewel niet tot de
massa, toch wel tot grotere groeperin
gen dan uitsluitend de medici en wel
tot degenen, die individueel of in orga
nisatorisch verband zich bezighouden
met de vraagstukken van het alcoho
lisme, hetzij vanuit meidsch, hetzij van
sociaal oogpunt.
Belangstellenden kunnen zich voor
vertoningen in verbinding stellen met
de filmdienst van de N.V, Pfizer in Rot
terdam (Groothandelsgebouw), die de
film op niet-commerciële basis in ons
land in roulatie brengt.
IJMUIDEN, 21 nov. Ondanks het
feit. dat de sleepboot „Maas' 'van L.
Smit en Co. gisteravond het eerst bij
de Belgische kotter Z 25 was, is het
scheepje door de later aankomende
sleepboot „Nestor" van Wijsmuller uit
IJmuiden op sleeptouw genomen. De
Belg dreef met machineschade op on
geveer vijftig mijl ten westen van
IJmuiden. Het scheepje had geen radio
aan boord, maar met twee vlaggen
in de mast werd aan de passerende
Britse schip „Cedric" kenbaar ge
maakt dat assistentie nodig was.
Na melding van de Brit aan Scheve-
ningen Radio, voeren de beide sleepbo
ten uit, met ongeveer gelijke kansen.
De „Maas" was er het eerst bij, maar
toen ook de „Nestor" langszij kwam,
wist de schipper nog steeds niet wat
hij doen zou. Hij kon namelijk ook nog
blijven hopen, dat een andere Belgi
sche kotter hem zou opmerken en op
sleeptouw nemen. De schipper kreeg
echter van de „Nestor" het aanbod
over te stappen, om zelf zijn reder in
Zeebrugge te bellen. Dat aanbod werd
graag aanvaard en toen de reder ad
viseerde om de, 25 te laten slepen
was de prijs uiteraard voor de „Nes
tor". Vanmorgen kwart voor negen is
de Belgische kotter in de Haringnaven
van IJmuiden afgemeerd.
Op 5, 6 en 7 januari 1960 zal het Düs-
seldorfer Schauspielhaus respectievelijk
in Den Haag, Rotterdam en Amsterdam
voorstellingen geven van „Wilhelm Teil"
van Schiller. Onder regie van Karl
Heinz Stroux zullen de hoofdrollen
worden vertolkt door Maria Wimmer,
Ernst Deutsch en Attila Hörbiger.
In Krasnapolsky te Amsterdam is het Europees danskampioenschap voor profs
gehouden. Het Engelse danspaar Harry Smithhampshire en Doreen Casey voor
grond rechts) wist voor de vijfde achtereenvolgende keer beslag op het kampioen
schap te leggen. Het Nederlandse paar Wim Voeten en Jeanne Assman (midden
achtergrond) werd voor de tweede maal tweede.
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 20 nov. Voor de
vijfde achtereenvolgende maal is het
Britse paar Harry Smith-Hampshire en
Doreen Casey uit Londen Europees
kampioen in de moderne dansen ge
worden. Zij brachten hun reeks Europe
se overwinningen op vijf tijdens de van
avond in Amsterdam gehouden elfde
Europese damkampioenschappen.
Tien dansparen uit verschillende lan
den van Europa betwistten elkaar de
hoogste eer in de Europese dans-
wereld. Onder het felle licht van de ve
le televisieschijnwerpers, zweefden zij
over de gladde parketvloer van de gro
te zaal van Krasnapolsky om hun vijf
verplichte dansen Engelse wals, tan
go, Weense wals, foxtrot en quick
step uit te voeren voor een in witte
jasjes gestoken internationale jury,
voor de ongeveer 500 aanwezigen en
voor een kleine miljoen televisiekijkers
in Nederland, Duitsland, België, Zwit
serland en Denemarken.
Op de tweede plaats eindigden het
Nederlandse paar Wim Voeten en Jean
ne Assmann uit Den Bosch. Zij lieten
het Franse echtpaar Ronneaux dat de
derde plaats kreeg toebedeeld achter
zich, evenals het Duitse echtpaar
Krehn uit Düsseldorf, dat de vierde
plaats voor zich wist op te eisen. Jean
ne Assmann had niet anders verwacht
of het Engelse paar, dat tevens wereld
kampioen dansen is, zou vanavond ook
voor de vijfde keer als winnend paar
uit het strijdperk treden. Inderdaad
bleek dat deze danskunstenaars van
een klasse apart waren. Hun bewegin
gen waren soepel, hun figuren vloeiend.
Kwart voor acht galmde de eerste
muziek van het Metropole orkest o.l.v.
Dolf van der Linden de zaal in. De
tien paren dansten hun voorronden en
de jury maakte uit wie tot de finalis
ten behoorden. Negen uur begon de
finale, een feëriek schouwspel van
kleur en beweging.
Fanny Blankers Koen deelde hierna
de prijzen uit, een zilveren medaille
door de gemeente Amsterdam beschik
baar gesteld voor de winnaar, grote
bokalen voor anderen die ook een eer
volle plaats hadden bereikt.
Advertentie
Advertentie
(Bekende Schriftelijke Cursus)
H.B.S. - Gymnasium - Onderwijsakte.
Middelb. Akten Fr., D.. Eng. en Ned. M.O.
Tolk-Vertaier Hoofde. V.T-H.-diploma.
-HOOVER
vandaag, net zoals gisteren en eergisteren betekent het woord Hoover op een
huishoudapparaat, dat het om een product van allereerste kwaliteit gaat. Dit
verklaart waarom vandaag de bestverzorgde woningen, huizen zoals het
Uwe, de degelijkste hotels, de meest luxueuze zeeschepen met Hoover apparaten
worden schoongemaakt. De Hoover producten zijn alom vermaard om hun
doeltreffendheid, hun uitzonderlijke duurzaamheid, de pracht van hun
vormgeving, kortom, om hun superieure uitvoering.
Vandaag zijn machtige Hoover maatschappijen over de gehele wereld
verspreid, die in alle landen de voortreffelijke Hoover apparaten aan de beste
handelaren afleveren.
Vandaag, zoals gisteren en eergisteren, denkt d r,vattende Hoover
organisatie zonder onderbreking aan U en aan hui icn zoals het Uwe, die
trots zijn op hun levenswijze. Over de gehele wereld heerst grotere tevredenheid
in de huisgezinnen, omdat de Hoover apparaten de huishouding zoveel
gemakkelijker en lichter maken. In onze tijd is de naayn Hoover een dagelijks
begrip in alle huishoudens van de wereld.
0£ HOOVER HAUDCtMI! tt.Y. AMSTERDAM
HAARLEM, 21 nov. Naar wij ver
nemen hebben de drie samenwerkende
landarbeidersbonden de voor het
bloembollenbedrijf geldende Collectieve
Arbeidsovereenkomst opgezegd. Over
de nieuwe overeenkomst zal 4 decem
ber de eerste bespreking tussen werk
nemers en werkgevers plaatsvinden.
De opzegging van de huidige C.A.O. is
geschied omdat het niet mogelijk is ge
bleken vóór 1 december, de opzegter
mijn van de arbeidsovereenkomst, over
eenstemming te bereiken over nieuwe
desiderata. Door de werknemers was
voorgesteld voor 30 november a.s. een
bespreking te houden. Dit was de laat
ste jaren gebruikelijk. Wanneer het niet
mogelijk was om voor 1 december over
eenstemming te bereiken over de in
houd van een nieuwe C.A.O. werd met
wederzijds goedvinden de opzegdatum
enige weken verschoven. Daar een be
spreking voor 30 november niet moge
lijk is gebleken hebben de werknemers
formeel de thans geldende C.A.O. (lo
pende van 1 maart tot eind februari)
opgezegd.
HAARLEM, 21 nov. De Haarlemse
toonkunstenaar Jos de Klerk wordt 8
januari vijf en zeventig jaar. Ter gele
genheid daarvan heeft zich onder voor
zitterschap van de Haarlemse wethou
der van kunstzaken, de heer D. J. A.
Geluk een commissie gevormd om de
huldiging van deze verdienstelijke Haar
lemmer voor te bereiden. De huldiging
zal onder andere bestaan uit een con
cert door het Noord-Hollands Philhar-
monisch Orkest, waarop enkele compo
sities van Jos de Klerk ten gehore zul
len worden gebracht.
ROTTERDAM, 20 nov. Albert
Schweitzer heeft iets van het oerwoud,
waarin hü nog steeds leeft en werkt.
Knoestig als een heel oude boom is
zijn gezicht en zijn sliertige haren zijn
weerbarstig als de lianen in de jungle.
Vijfentachtig jaar oud is hij nu, maar
als hij gaat vertellen over zjjn werk in
het hart van Afrika, spreekt er ineens
een man in de kracht nog van zijn le
ven. „Iedere dag opnieuw ben ik dank
baar dat ik nog werken kan. Hoeveel
jaar geeft u me nog? Zeg alsjeblielt
dat ik 150 zal worden
In een kleine woning, gelegen in een
grote tuin, waarvan men het bestaan
in Rotterdams binnenstad nauwelijks
kan vermoeden, stond hij ons te woord.
Het huis wordt bewoond door een doch
ter uit het bankiersgeslacht Mees, waar
mee hij in de loop der jaren zeer goe
de relaties heeft onderhouden. De doch
ter, bij wie j thans gastvrijheid ge
niet, heeft zelfs enige maanden als in
valler-verpleegster dr. Schweitzer geas
sisteerd.
Uitvoerig sprak hij over werkzaam
heden, of zijn successen maar ook
over zijn teleurstellingen, welke echter
zijn werkkracht niet vermochten te
breken. Hij is dankbaar voor de ge
neesmiddelen, welke de moderne we
tenschap hem schonk. Zij stelden hem
in staat niet alleen het leed te verlich
ten, maar tevens de zieken te genezen.
Een chemisch preparaat tegen de
slaapziekte, die geheel uitgeroeid
werd; een andere vinding, de Sulfo-
nen zette hij met succes in tegen de
lepra.
9
iiiiuiiiiiiiiiiiiiiii
81
Het onherkenbaar verminkte lichaam wordt in een
voorlopige vurenhouten kist gesloten. „Ik wil geen
bloemen," heeft zij gezegd. Maar zij kon niet weten,
dat de dood haar zou verrassen in het hartje van de
maand mei. De kastanjebomen van de avenue
d' Antin strooien een regen van rose en witte blaadjes
over haar kist. Een onbekende legt een boeket witte
seringen op het deksel, terwijl men de doodkist in
de lijkwagen tilt. Het gerucht dat men haar stoffe
lijk overschot heeft teruggevonden, verspreidt zich
snel. Een dichte menigte verdringt zich om de wagen
voor een laatste groet. Een peloton soldaten presen
teert spontaan het geweer ter ere van de vrouw, die
als een soldaat op haar post de dood heeft gevonden!
Men brengt haar niet naar huis.
Men zal weliswaar de kleine vurenhouten kist ver
vangen door een van eikenhout, maar men wil de
hertog het schouwspel van het overbrengen en de
aanblik van haar armelijke resten besparen. Men
moet hem vooral ook onttrekken aan het eindeloze
samenzijn daarmede in de dagen tot de bijzetting.
Zodra hij weet, dat zij is teruggevonden, smeekt
de hertog van Alenson de artsen om toestemming
haar zelf op haar laatste gang naar Dreux te mogen
begeleiden, als een nietige troost. Maar de dokters
zijn van oordeel, dat hij zijn woning niet eerder dan
over tien dagen mag verlaten. Onder de gegeven
omstandigheden wordt inderdaad verlof gegeven
de begrafenis zo lang uit te stellen, maar een man,
die bijna gek van verdriet was, tien dagen lang oog
in oog met de opgebaarde resten te laten: niemand
De crypte van Saint-Philippe du Roule neemt
haar in haar duisternis op. Men wikkelt het weinige,
dat er van de hertogin van Alengon is overgebleven,
in het witte kleed van de Derde Orde, zoals zij
gevraagd heeft. Daarna brengt men haar over naar
de kapel van de Dominicanen, die haar zo dierbaar
is geweest.
De onmenselijkheid en de ontzetting waren ten
einde. De armzalige, misvormde resten zijn relikwie
ën geworden. Acht dagen lang bleef zij in haar kapel,
omringd door kaarslicht en door biddenden. De
mensen die zij in haar leven had getroost, losten
elkaar dag en nacht af bij haar kist. Talloze onbeken
den bezochten de kapel. Het verhaal van haar dood
deed in heel Parijs de ronde. Men zei, dat zij
was gestorven als een heldin en men begon eraan
toe te voegen, dat zij had geleefd als een heilige.
Men bracht eerherstel aan de miskende en belas
terde hertogin van Alengon. Wat had men niet
gefluisterd over haar en over de vloek die er
zou rusten op haar geslacht, toen zij zich twaalf jaar
geleden uit het Parijse leven had teruggetrokken.
Men had zelfs over krankzinnigheid gesproken. Zij
had het geweten. Zij had haar kruis in nederige on
derworpenheid gedragen. En zie, in de ontredde
ring van de ramp waaraan zij ten prooi gevallen
was, terwijl de meest begaafden hun verstand ver
loren, had zij, de zenuwzieke, een voorbeeld gege
ven niet alleen van heldhaftigheid, maar ook van
koelbloedigheid, van tegenwoordigheid van geest,
van de meest verbazingwekkende zelfbeheersing
aldus op het laatste ogenblik getuigend, dat de strijd
van heel haar leven, van heel hun leven, werd be
kroond door een triomf.
Nu verwierf zij zich een populariteit, die haar bij
haar leven vreemd verrast zou hebben. Haar foto
verscheen in rouwrand in alle kranten en zij inspi
reerde de tekenaars van de kleurenpagina's aer
geïllustreerde Maden tot min of meer geslaagde
portretten. In verscheidene kerken hield men lijk
diensten. De beste redenaars kardinaal Perraud,
pater Monsabré en anderen stelden op de kansel
haar leven en dood aan de gelovigen ten voorbeeld.
Men bracht die echo's over aan de hertog van
Alengon. Armzalige troost voor iemand die alles
heeft verloren. Hij leefde in een periode van verdo
ving» zoals die onmiddellijk kan volgen op grote
ongelukken, in de vreemde nachtmerrie van dat
sterfhuis waarin de dode ontbrak.
.Hij had op willen staan. Met moeite sleepte hij
zich voort, zijn arm in een draagband. Het stijve
verband dat men om zijn brandwonden had gewik
keld, maakte hem het lopen bijna onmogelijk. Terug
getrokken in een stuaeervertrekje dicteerde hij
aan pater Stanislas, die hem alle hulp had aange
boden, die hij maar in staat was te verlenen, ant
woorden op telegrammen die hem uit alle delen
van Europa toestroomden. Al die bijzonderheden
over haar dood, aldus telkens en telkens herhaald,
schenen hun zin te verliezen. De enige bezoeker,
die hij te woord stond, was een afgevaardigde van
Félix Faure, de president van de Republiek.
Deze afgevaardigde was kolonel Bourgeois. Hij
had mèt de hertog van Alengon gediend in het 12de
regiment artillerie. Door hem als afgezant te kiezen
meende men de hertog een fijngevoelige attentie
bewezen te hebben. In werkelijkheid zette men het
mes in de wonde. In de persoon van de kolonel
kwam hem de kleine tuin van Vincennes weer voor
de geest, de kastanjebomen van de avenue de la
Dame-Blanche, de japon van blauw moiré, de
thuiskomst per rijtuig 's avonds, de kerstboom in
de salon: heel hun verleden. Hij wist zijn bezoeker
slechts enkele nauwelijks verstaanbare woorden toe
te voegen.
Op 7 mei kwam er een nieuwe, telegrafische
jobstijding aan op de avenue Friedland.
De oude hertog van Aumale had de schok, veroor
zaakt door het bericht van de ramp, niet over
leefd. Hij was gestorven aan een hartaanval. De
dood had hem enkel nog tijd gelaten om te regelen,
„dat men voor Sof ie en haar ongelukkige gezellin
nen een mis zou opdragen."
Toen kwam de begrafenis.
Op 11 mei werd een intieme lijkdienst gehouden
in het kerkje van de Faubourg Saint-Honoré. De
hertog van Alengon volgde de dienst, verborgen
achter de tralies van de religieuzenkapel, waar hij
zijn tranen de vrije loop kon laten.
Twee dagen later keerde de hertogin van Alen
gon terug naar Saint-Philippe du Roule, haar paro
chie.
(Wordt vervolgd).
,Het is een zegen dat de menselijke
geest zo'n grote kracht heeft verwor
ven over de natuur".
Prof. Schweitzer is bepaald geen
somber man. Hij lacht veel en
schertst graag. Zijn beschouwing
over de opvoeding of civilisatie van
de inheemse bevolking wordt een
cultuur-historische beschouwing
waarbij zerfs de Oosterse filosoof Za-
rathoustra te pas komt. „Elke cul
tuur begint bij de mest" is zijn me
ning, die hij als volgt verduidelijkt en
van toepassing doet zjjn op de be
volking van midden-Afrika: „De
mensen daar zijn eigenlijk nog half-
nomaden en het middel om hier ver
andering in te brengen is hen vee te
laten houden. Wanneer zij vee hou
den, krijgen zij mest en met die mest
kunnen ze hun land vruchtbaar ma
ken. Beschikken ze eenmaal over
een vruchtbaar stuk land, dan zul
len zij zich daarbij voorgoed vesti
gen".
Hij poneert deze gedachtengang
schertsenderwijs, maar het is niette
min duidelijk dat hij de landbouw als
een van de belangrijkste factoren be
schouwt, in het civilisatie-proces van
de bevoiking. „Kijk, eens naar Zwitser
land. De mestputten zijn daar kleine
kunstwerkjes", voegt hij
toe.
er nog aan
Een zegen voor het land vindt hij de
vruchtbomen, die zendelingen uit de
Antillen hebben geïmporteerd en de
broodvruchtboom die een missionaris
heeft meegebracht. De jonge Afrikanen
houdt hij steeds voor, wanneer zij hem
vragen wat de blanke man voor zijn
land heeft gedaan: „Zij hebben hier
vruchten gebracht, welke jouw groot
vader nog niet kende".
De opvoeding van de inheemse bevol
king ziet hij als een van de belangrijk
ste taken, waarvoor hij en allen die
hun verantwoordelijkheid tegenover
Afrika beseffen, zich gesteld zien.
„Eens zullen zjj op eigen benen moeten
staan. Wij kunnen niet altijd voor kin
dermeisje blijven spelen".
Een sterk man nog is deze Albert
Schweitzer, die er gekleed in het
klassieke dominees-pak van een halve
eeuw terug niet tegen op ziet om
zich zonder overjas of sjaal naar de
tuin te begeven ten gerieve van de fo
tograven. Op zijn tocht door Europa
wordt hij vergezeld door de dames
Martin en Kottmann, twee van zjjn me
dewerksters uit het eerste uur, die nu
reeds onafgebroken veertig jaar bij
hem zijn. Op vijf december gaat hij
van Bordeaux uit terug naar zijn post.
OBERAMMERGAU, 20 nov. De
BBC en de Beierse televisie zullen in
verband met de Passiespelen volgend
jaar elk een documentaire vervaardi
gen van het dorp Oberammergau. De
spelen zelf mogen niet worden ver
filmd. Hieraan wordt in Oberammer
gau streng de hand gehouden. De TV-
regisseur Alan Sleath van de BBC is
reeds met de opnamen begonnen. De
première gaat omstreeks Pasen in En
geland, Canada en Australië. De film
laat o.m. het leven van de dorpsbewo
ners en van de spelers zien, het be
kende Oberammergauer handsnijwerk
en enige scènes uit de repetities,
De documentaire film, welke de Bei
erse televisie maakt, zal de voorgeschie
denis en de ontwikkeling van de Pas
siespelen behandelen, het geloftespel,
de keuze der spelers, de voorbereidin
gen op de spelen en eveneens enige
scènes uit de repetitie».
ALBERT SCHWEITZER
In een korte toespraak, die dr.
Schweitzer voor de radio heeft gehou
den, heeft hij dank gebracht voor de
hulp, die Nederland en de Nederlan
ders bij het werk in Lambarene bie
den. Dr. Schweitzer zei, dat de helft van
zijn verpleegsters uit Nederland en uit
Zwitserland afkomstig is.
HUIZEN, 21 nov. Schijnbaar op
hun gemak hebben vannacht inbrekers
de safe uit het kaaspakhuis van de ge
broeders Westland aan de Schippers
straat in Huizen met snijbranders open-
gebrand en daaruit een bedrag van meer
dan tweeduizend gulden meegenomen-
Vanmorgen kwam het kantoorpersoneel
tot deze ontdekking.
Volgens de politie moet een van de
inbrekers het gebouw door het inslaan
van een ruit zijn binnengekomen. Daar
na zou hij een kantoorraam voor zijn
collega's hebben geopend. In het kan
toor stond de brandkast, die op een
kaaslorrie werd getakeld en daarna het
pakhuis werd binnengereden. De
raampjes in de deur hebben de iabre;
kers met kranten dichtgestopt, zodat zil
ongehinderd aan het werk konden. Met
behulp van snijbranders werd de safe
aan de achterkant opengesneden. Binnen
en buiten het kantoor heeft de politie
vanmorgen een groot aantal sporen ge
vonden. Vermoed wordt, dat in Huizen
dezelfde ploeg aan het werk is geweest,
die enige tijd geleden ook brandkasten
-in Den Haag en Hilversum heeft gelicht.
Advertentie
Tabletten, poeders, cachets
m
