DUU
persoonw
'959
Door auto-ongeluk twee gelukkige mensen
Meer welvaart maakt vieren
van hoogtijdagen moeilijker
Maak prettige en
O
i
81e JAARGANG No. 24148
ST. NICOLAASNUMMER VRIJDAG 27 NOVEMBER 1959
NIEUWE SCIIlEEAMSGEIE COURANT
0)«
RONDOM de vijfde december is het de periode dat de kassa's van
het winkelbedrijf, vooral in de speelgoed- en luxe branches, bij wijze
van spreken rood-gloeiend staan. Economisch gezien is er dan sprake
van een spits in de verkoop. Deze term is ontleend aan de statistiek,
waarin men de gang van zaken in het bedrijfsleven pleegt voor te
stellen met bergen of dalen, al naar gelang er sprake is van stijging
of daling in de omzet. Het heeft dus niets te maken met spitsroeden
lopen, al zou er voor onze beurzen in deze dagen alle reden zijn om te
denken, dat zij spitsroeden moesten lopen tussen een lange rij van
winkeliers.
Inkomen te laag?
Luxe is alweer normaal
Liever luxe
Neem er de tijd
voor
Van zegen tot maalstroom
Kiezen of delen?
o° 0
Mijnheer Vermond kreeg tóch zijn zin
Stil stond Son ja voor het raam en
keek naar de natte glimmende straten
^aar de mensen zich snel huiswaarts
rePten beladen met pakjes, tassen en
htandjes. Thuis brandde de kachel;
daar kon de kille regen en de gure wind
hen niet meer deren; daar waren de be
hagelijkheid en de sfeer van het Sint-
hficolaasfeest, de opgewekte stemmen
de blijde kindergezichten, de harten vol
Verwachting. Je zag het op de gezich
ten van al die voorbijgangers vond
Sonja, hun trekken verrieden blijd
schap en nieuwsgierigheid.
Voor haar zou het Sint-Nicolaasfeest
dit jaar deze elementen niet brengen.
Haar idealen waren in rook opgegaan
sinds gisteren. Oh ja, het zag er alle
maal hoopvol uit want operatiezuster
Sonja bleek heel erg in de smaak ge-
Vallen bij de jonge chirurg die sinds
kort aan het ziekenhuis was verbon
den. De knappe sportieve jongeman
had een diepe indruk op Sonja ge
maakt en haar hart sprong op van
Vreugde toen hij haar voor het eerst
Sevraagd had met hem te gaan dine
ren.
Na hun eerste samenzijn leek het
alsof ze elkaar reeds jaren kenden en
het nooit anders was geweest. Frans
Was jong en vlot, een aangenaam cau
seur, die je dadelijk op je gemak deed
gevoelen. Hij had haar meegenomen
haar zijn getrouwde zuster die hier in
de stad woonde en Sonja die geen
°uders meer had en intern was in het
ziekenhuis, werd dadelijk in het nieu
we milieu opgenomen. De toekomst
had haar toegelachen en ze had zich
kostelijke dromen gemaakt.
Maar het geluk bleef haar niet ver
gezellen. Een daverende ruzie, eigenlijk
°m een kleinigheid had hen sinds gis
teren uit elkaar gejaagd. Vanmorgen
hog had zij Frans ontmoet beneden in
de hal, maar hij had haar geen blik
Waardig gekeurd. Intens verdrietig
Was ze verder gegaan en ze voelde zich
diep ongelukkig en eenzaam. Omdat
haar Sint-Nicolaasfeest nu toch in dui
gen was gevallen had ze zich vrijwillig
°Pgegeven voor de nachtdienst, waar
door een collega vrij kreeg. Het meis
je was haar buitengewoon dankbaar en
Viel haar om de hals maar Sonja kon
liet lachen om haar uitgelatenheid.
Het eens zo vrolijke zustertje scheen
op slag veranderd in een stil eenzel
vig meisje met een verdrietig gezicht
je. De nachtdienst zou haar door deze
hare avond heen helpen, hoopte ze.
De oude heer Vermond had het ver
schrikkelijk druk. Het spel van het jaar
stond weer te gebeuren en hoewel hij
het nu wel geteld voor de 23ste maal
deed, had hij het gevoel als was het de
herst'e maal. De schatrijke Vermond
hield er volgens zijn familie een wel
hiterst merkwaardige en bovendien
kostbare hobby op na, die hij éénmaal
'n het jaar volkomen uitleefde en dat
kras voor Sint-Nicolaas spelen. Gedu
rende de voorafgaande maanden be
steedde hij veel tijd aan het zoeken
haar mensen die volgens zijn zienswij-
Ze voor een bezoek van de goede Sint
'h aanmerking kwamen. Hij zwierf dan
door de achterbuurten van de stad en
gaf zijn ogen en oren goed fle kost.
Heurig werden de bewuste adressen
genoteerd en het heerlijkst voelde hij
Zich wanneer hij inkopen kon gaan
doen. Zijn woning leek enkele dagen
voor het feest wel een klein warenhuis
de oude heer moest een hele admi
nistratie bijhouden om de zaak ge
beerd te laten lopen en niet met al
die geschenken in de war te raken.
Zijn neef Johan fungeerde bij dit spel
5ls trouwe helper. De jongeman ver-
?Ulde de rol van knecht Piet. En de
Jongen had er veel plezier in.
Gehaast keek de oude man op zijn
horloge. Hij moest nu voortmaken,
Want over een uurtje zou Johan met de
jhito voorrijden om de goede Sint te
halen, de geschenken in te laden en de
barste adressen te gaan bezoeken. Hij
bloest zich nog helemaal verkleden.
Toen de wagen voor de deur stopte
$!ond hij net klaar en Johan, geheel
gekleed als zwarte Piet, stormde het
^Uis binnen. „Ha oom, mooi op tijd
hè", schalde zijn vrolijke jongensstem
Joor de hal. „Zal ik alvast inladen?'
Mei riep Vermond de huisknecht. Jan
7.as terzake kundig en in korte tijd had
hij samen met Johan alle zakken en
Eanden in de grote limousine ge-
"touwd. De goede Sint kon plaats ne
llen.
Opgewekt babbelend over het ko-
hiende festijn hanteerde Johan stuur
M gaspedaal. In jeugdige overmoed
*°efde hij met de grote limousine door
Re straten en over grachten. Het stop-
heht stond nog op groen, wanneer hij
meer gas gaf kon hij nog juist de
hoek om, de grote boulevard op. De
Melen piepten in de bocht en bereik
en nu het natte asfalt van de boule
vard. Plotseling ging de wagen glijden.
Mhan raakte in paniek, dit had hij niet
Mrwacht. Het trottoir kwam snel na
derbij een lantaarnpaal doemde
M, een snelle ruk aan het stuur om die
e ontwijkeneen gevel
Sonja stond in de operatiekamer en
Mjwel automatisch verrichtte ze haar
Mrkzaamheden. Samen met twee an-
Mre zusters maakte ze alles klaar voor
operatie. Er was een oude heer bin-
Kjrigebracht, keurig gekleed in Sint-
"colaaskostuum. Een ernstig auto
ongeluk had hem belet zijn taak als
goedheiligman te volbrengen. De
dienstdoende arts had een spoedopera
tie noodzakelijk geacht en terwijl zij
met haar collega's de kamer in orde
bracht, belde dokter Versteeg een chi
rurg.
Het werk was gedaan en Sonja be
sloot eens naar de patiënt te gaan kij
ken. Toen ze op de zaal kwam, bleef
ze als aan de grond genageld staan.
Bij het bed van de oude heer stond
Frans. Zou hij de operatie doen? Da
delijk maakte ze rechtsomkeert en in
de operatiekamer teruggekomen, liep ze
onrustig heen en weer. Zou ze nu met
hem moeten samenwerken? Nu. juist
op deze avond, die hij zo voor haar
vergald had? Ze raakte in paniek en
wist eigenlijk niet wat te doen.
De deur ging open en Frans kwam
binnen. Hij groette haar als was zij een
vreemde zuster. Hij liet zich door haar
helpen met kleden, waste zijn handen
en zij trok hem de handschoenen aan.
Daarna sprak hij met de narcotiseur.
Geenblik, geep woord had hij voor
haar over. De patiënt werd binnenge
reden" en het werk kon beginnen.
Aan'Frans merkte ze niets. Beheerst
en correct verrichtte hij zijn taak. Als
in een droom deed zij wat er van haar
werd verlangd en ze begreep, dat het
zo nooit goed kon gaan. Ze moest er
bij zijn met haar gedachten, hier was
geen plaats voor privégevoelens, er
stond een mensenleven op het spel.
Een mensenleven op het spel! hamer
de het in haar hoofd en langzaam
kwam ze tot de werkelijkheid terug.
De operatie verliep niet naar wens.
Ze zag de zweetdruppeltjes op het
voorhoofd van de chirurg en zo nu en
dan, wanneer hij haar daar even de
gelegenheid toe gaf wiste zij ze weg.
Ze was er nu helemaal in en volgde
nauwkeurig de gang van zaken. Niet
voor niets had zij de naam de beste
operatiezuster te zijn die een chirurg
zich wensen kon. Geen woord behoef
de gezegd te worden, feilloos voelde zij
de situatie en reikte de dokter zijn in
strumenten aan. Geroutineerd, rustig
en geluidloos werkte zij. Hij werd de
situatie meester. Wanneer er zich geen
complicaties zouden voordoen, was de
patiënt gered.
De oude heer Vermond werd weg
gereden en Frans trok zijn jas en hand
schoenen uit. terwijl Sonja de instru
menten in een bak wegzette. Terwijl
hij zijn handen waste, zag hij haar in
de spiegel. Een lief toetje met blonde
krulletjes. Ze ging de deur uit zonder
naar hem om te kijken. Snel droogde
hij zijn handen, want als een elektri
sche ontlading was het tot hem door
gedrongen. dat hij zijn succes van van
avond het onvoorbereid verrichten van
een dergelijke zware operatie, zonder
andere assistentie dan van de narcoti
seur en haar, voor een belangrijk deel
aan deze prima operatiezuster te dan
ken had. Nu eerst realiseerde hij zich
hoe tijdens het_ werk hun gedachten
als het ware één waren geweest, hoe
zij het verlengstuk van zijn handen
was. Onmisbaar was zo'n operatiezus
ter, maar ook als vrouw zou zij voor
hem onmisbaar zijn dat voelde hij nu,
op dit moment!
Als een razende Roland 'stóóf 'hij 'dé
deur uit. Op de gang keek hij links en
rechts. Waar was ze gebleven? Op
goed geluk stormde hij naar links en
toen zag hij haar staan door de open
slaande deuren op het balkon. Zacht
jes kwam hij achter haar en legde
zijn handen op haar schouders. Ze
schrok niet, als had ze dit verwacht.
Voorzichtig kuste hij haar in de hals en
zonder het te willen fluisterde hij: „Ik
kan niet zonder je Sonja, jij en ik zijn
één". Op slag voelde zij zich een ander
meisje, na die zachte woorden in haar
oor. Haar Frans tyas teruggekomen!
Ze draaide zich om en keek naar hem
op. „Ja Frans, wij zijn één", herhaal
de zij. Toen sloot hij haar in zijn ar
men.
De volgende dag bezochten zij sa
men Vermond. Het ging goed met
hem. Maar zo ziek als hij was klaagde
hij over de mislukking van zijn mooi
ste avond. „Nu heb ik niemand geluk-
kig kunnen maken, zoals andere ja-
ren", steunde hij aan het eind van zijn
verhaal. „U vergist zich", lachte
Frans, terwijl hij zijn arm om Sonja
heen sloeg. „Hoe zo?" vroeg de oude
heer verwonderd. „Uw ongeluk heeft
ons weer bij elkaar gebracht!" ant
woordde de jonge chirurg opgetogen.
„Dan kan ik tevreden zijn. Het' was
tenminste ergens goed voor", kreunde
de patiënt en een lachje speelde om
zijn lippen, toen hij zag hoe intens ge
lukkig zijn chirurg en operatiezuster
elkaar in de ogen keken.
(Nadruk verboden).
(Van onze economische medewerker)
In een stellig aanwezige uitgebrei
de St.-Nicolaasliteratuur kan men in
alle moderne talen lezen dat de bis
schop niet op verjaardagstournee is
gegaan om de mensen ertoe te brengen
hun hoge winterbegroting in de war
te schoppen. Hij bedoelt slechts de fa
milie- en vriendenband te versterken
door het geven van kleine geschenken
en niet door het zich storten in finan
ciële moeilijkheden om een loodzware
zak met geschenken binnen de huiska
merdeur te kunnen slepen. Wie voor
Sinterklaasdoeleinden meer geld uit
geeft dan voor een goede gang van za
ken in het normale leven verantwoord
is, zal een volgend jaar of reeds vroe
ger door dezelfde zak van van Zwarte
Piet versloden worden om ergens in
Spangen veilig te worden opgeborgen.
Anderen vinden in het feest van een
heilige bisschop een aanknopingspunt
voor onheilige, revolutionaire gedach
ten tegen de bestaande maatschappe
lijke orde. Zij mopperen op vijf decem-
„KOM JIJ MAAR EENS OP SINT'S KNIE"
heeft goedheüigman gezegd. En so te sten, sal het best voor het meisje aflopen.
ber en nog lang daarna dat hun inko
men onvoldoende is om de gulle kerk
vorst een waardig onthaal te geven. Zij
vergeten dat de bedoeling van een feest
nimmer kan zijn om aan kwade en on
billijke gedachten de vrije teugel te ge
ven. Zij denken er nimmer of te laat
aan dat voor hoogtepunten in het leven
een kleine reserve gevormd moet wor
den en dat daarvoor een offer gebracht
dient te worden op ander terrein.
Niemand vindt het vreemd als
iemand voor zijn trouwdag een potje
gaat vormen. Dat is immers een van
de grootste dagen in een mensenle
ven en men laat daarvoor vele grote
en kleine genoegens voorbij gaan. Men
beseft de grootheid van de gebeurtenis
en men spant er zich voor in de viering
daarvan luisterrijk te doen plaats vin
den.
Zo is het ook met grote gebeurtenis
sen van lagere orde. Naar evenredig
heid van de waarde, die men er aan
hecht, heeft men er meer of minder
voor over maar men houdt er niette
min rekening mee. De verwachting,
dat men de vijfde december zo maar
uit zijn lopende inkomsten zou moeten
kunnen financiëren, berust op een mis
vatting. Men beschouwt in dit geval de
verjaardag van de goede Sint als een
alledaagse gebeurtenis, die men zo
tussen neus en lippen meeneemt.
In een tijd van stijgende welvaart is
het gevaar van die gedachte het grootst
en zo'n tijd beleven wij thans. Een
deel van ons volk heeft zijn inkomen
en goederen zien stijgen. En wij be
schouwen allen wel eens voorrechten
van de moderne tijd als iets vanzelf-
spreken. We denken er niet bij dat de
meesten van onze voorouders veel van
de luxe uit onze behoeften-doos nimmer
hebben bezeten. Wij beschouwen va
kantie als normaal en zelfs rekenen we
meestal met een inkomstentoeslag
voor die ontspanningsperiode. Een
zonder gratificatie wordt meer en
meer als abnormaal gezien. Een perio-
periode van ziekte onzer uitkering be
hoort tot de uitzonderingen.
Evenzo zijn we er aan gewend ge
raakt kleine geschneken te beschouw-
wen als behorend tot het dagelijks le
venspatroon. Duizenden mannen ko
pen dagelijks een pakje sigaretten of
een doos sigaren. De daaraan ver
bonden uitgave deden onze vaders mis
schien eens per week. Miljoenen huis
vrouwen kopen eens per week een boe
ket bloemen. Onze moeders en groot
moeders konden alleen op feestdagen
met trots een grotere of kleinere bloe
menweelde tonen.
Het aantal geschenken, dat kinderen
ontvangen, is meestal ook ver gestegen
boven het cijfer van voor de oorlog.
Toen koos men daarvoor verjaardagen.
WAT HEERLIJK TOCH,
dat er zo iets als Sinter
klaas bestaat! Ik bedoel,
dat deze feestdag ons
vrouwen zo'n uitgezochte
gelegenheid biedt, ons hart
te laten spreken. Dat wij
deze dag aangrijpen, om
hen die ons lief zijn te
verrassen, spreekt vanzelf.
Maar er zijn ook nog die
anderen, die ons in de loop
van het jaar iets aardigs
hebben aangedaan, gast
vrijheid hebben verleend,
kleine diensten hebben be
wezen, of gewoon maar
eens heel hartelijk voor
ons zijn geweest, ons wat
troost en bemoediging heb
ben gegeven op een ogen
blik dat we dat nodig had
den. Met Sinterklaas heb
ben we zo'n aardige ge
legenheid, om hun te la
ten zien, dat we dat niet
vergeten hebben. Nu kun
nen we iets „terug doen".
Dan is er nog een cate
gorie, die in aanmerking
komt voor de goedheid van
ons hart, die tegen Sinter
klaas het meest tot uiting
komt, omdat het „willen
verrassen" dan in de lucht
zit. We kennen allemaal
wel een paar mensen in
onze omgeving, die verge
ten raken. Mensen, die nog
maar weinig zonnestraal
tjes in hun leven kennen,
van alle kleine vreugden
afstand hebben moeten
doen en eigenlijk niets
meer verwachten. Sinter
klaasavond gaat maar al te
vaak ongemerkt aan hen
voorbij. Wat heerlijk, als
heel onverwacht op die
avond dan toch de bel bij
hen gaat en er een pakje
op de stoep ligt. Ze behoe
ven niet eens te weten,
van wie het komt. Het is
al genoeg als ze beseffen,
dat er toch nog mensen
zijn, die aan hen denken.
En juist de geheimzinnig
heid, het raden „van wie"
brengt nog een extra glans
van opwinding aan de be
levenis.
LATEN WE nu eens bij
het kiezen en kopen van
onze cadeautjes alle ge
dachten aan nuttigheid en
nodjgheid opzij zetten.
Laat het een vleugje luxe
mogen zijn, dat we schen
ken. Al zou iemand een
stukje degelijk huishoud-
gerei ook nog zo goed kun
nen gebruiken, bedenk dan
toch, dat het hart van
iedere vrouw uitgaat naar
die ragfijne nylons, dat
luxe flesje parfum, dat
prachtige poederdoosje, dat
kleine sieraad of dat vlin
derachtige sjaaltje, waar
zij niet aan denken kan,
om het voor zichzelf te
kopen, juist omdat er zo
veel degelijke dingen no
dig zijn, waar zij ook al
nauwelijks aan toekomt.
Dat éne luxe-dingetje op
sinterklaasavond, dat he
lemaal voor haarzelf en op
haar persoonlijke smaak
afgestemd is, brengt im
mers de glans aan de
avond en de blijheid in het
hart.
En dan komt het er nog
zo heel erg op aan, hoe
het geschenkje verpakt is.
De waarde van een duur
cadeau gaat voor een
groot deel verloren, als
men het door de winkel,
waar het gekocht is, laat
verpakken en bezorgen.
Maar een eenvoudig be
scheiden geschenkje kan
oneindig veel te zeggen
hebben, wanneer men het
met liefde en smaak in
pakt en er de persoonlijke
noot aan weet te geven.
Een gedichtje erbij maakt
het nog leuker.
U BENT bij het maken
van de pakjes niet uitslui
tend aangewezen op het
traditionele Sinterklaas
pakpapier, dat in de han
del is. Een bijzonder aar
dig effect en nog ori
gineler maakt ook ge
woon wit papier, dat be
plakt is met allerlei uitge
knipte toepasselijke fi
guurtjes.
En vergeet u ook de sur
prises niet! Sinterklaas
avond is immers een
avond, waarop graag en
gul gelachen wordt. Waar
bij u elkaar op vriendelijke
wijze ertussen moogt ne
men, Eigenlijk zou je er
het hele jaar door aante
kening van moeten hou
den, welke „zwakheden"
van familie en vrienden
voor een leuk plagerijtje in
aanmerking komen. Dan
kost het, als de sinterklaas
tijd aanbreekt niet veel
moeite en inspanning, om
grappige surprises te be
denken.
Tenslotte nog dit: stel
uw inkopen niet uit tot de
laatste dagen. Neem er de
tijd voor. Dan behoeft u
niet haast-je-rep-je en
klakkeloos te kopen, maar
kunt u er uw volle aan
dacht aan geven, of de
gene, die u wilt bedenken,
ook werkelijk plezier zal
hebben aan het cadeautje,
dat u voor hem uitzoekt.
Ook wat dit betreft zou
het goed zijn, als wij het
hele jaar door eens goed
opletten en ons oor te luis
teren legden!
(Nadruk verboden)
MARCELLE
Thans worden een examen, een ziekte
of het verrichten van een boodschap
aangegrepen als kansen om iets voor
het kind te doen.
In het algemeen moeten deze teke
nen van stijgende welvaart worden toe
gejuicht. Elk geslacht wil het toeko
mende weer prettiger laten leven dan
de tijdgenoten. Zonder dit verlan
gen en die ambities zou het leven dor
zijn. Meer welvaart is een zegen. Maar
naarmate men het algemeen levens
peil gaat optrekken tot het niveau
van vroegere hoogtijdagen, wordt het
moeilijker die hoogtijdagen daarvan
te blijven onderscheiden.
Wie in de gang van alle dag geen
attenties geeft, kan op een hoogtij-dag
met een presentje volstaan. Beschouwt
men kleine presentjes als een toegift
op de kleurloosheid van het alledaag
se, dan moet men op een hoogtepunt
van iemands leven of de gang der tij
den met iets groters, iets aparts voor
de dag komen. anders valt het onder
scheid weg.
Wij moeten kiezen of delen, ook in
de viering en de betaling van de Sin
terklaasvreugde als w'ij de extra-fond
sen voor de verjaardagsluister van de
gulle kerkvorst missen. Of wij ontzeg
gen ons van dag tot dag een aantal klei
ne genoegens, waaruit wij de kosten
van het unieke gebeuren op 5 decem
ber kunnen financieren, of wij vieren
alle dagen Sinterklaas met het gevolg
dat aan de verjaardag van de Sint min
der of bijna niets kan worden besteed.
In het eerste geval gaat het in het
dagelijks leven minder royaal toe,
maar de waardering voor feestdagen
neemt er door toe. In het tweede geval
kan men de luister aan de goed-heilig-
man betoond, verhogen door de viering
van zijn verjaardag te zoeken in het
aparte, dus in het maken van veel fop-
geschenken en in de schepping van een
aantal goede gedichten.
In de erkenning dat wij meer dan
eens boven onze stand en onze tijd le
ven, ligt misschien een sleutel tot
de ontdekking van onze financiële te
korten. Laat deze Sinterklaas ons tot
het besef brengen dat 't nog zin heeft
bepaalde feestdagen te behouden en
daarvoor in d erest van 't haar 'n veer
te laten, zonder daarvan last of hinder
te ondervinden. Dan zullen wij met
veel of weinig geldmiddelen allen uit
volle borst weer kunnen zingen van
suikergoed en marsepein.
Het leven is niet duur maar wordt
door ons duur gemaakt.
Drs, Hermes,
(Nadruk verboden).
