Brussel uitstel verwerpt Congolese verkiezingen Be Schrijv er zal niet dansen naar Kasa Voeboe's pijpen Venezuela zal een nota zenden Colovinyl krommenie Tsjechen onthaalden Duitse piloten op leugens Departement in ontwikkeling T M 1 J» G. w fe- w, commentaar Chinezen trekken weg uit Indonesië Arizona" wordt monument Bondsregering steekt geen vinger uit om jullie terug te MAATSCHAPPELIJK WERK DE MYSTERIEUZE Aap doorstaat ruimte-vlucht SCHEURING IN DE ABAKO? Khroesjtsjev H Toon Hermans Ca Pearl Harbor Oostchiitse „nozems veroordeeld WITTE KRUIS Fatsoenlijk behandeld Zorg voor menselijke Verhoudingen V B ZATERDAG 5 DECEMBER 1959 maan G die door bomen erd door zi jn Lu nik aangeschoten. 'Pef hem voor die baldadigheid flink op z n blote Eerste groep komt aan in Hongkong Franse babypoederzaak: voorwaardelijke straf Brand door morsen van olie racasDen Haag tVeer pamfletten op Curagao Opstand in Brazilië brokkelt snel af DE -eektjQ PIJNSTILLER NYL door JAN VAN CENT Geslaagd experiment van geleerden in V.S. (Van onze Brusselse correspondent) ^Brussel, 5 dec. I11 een nieimoran- aan minister de Schrijver hebben Vp van *'e drie thans te Brussel 'blijvende Congolese kartelpartijen op i" verdaging sine die van de de- ^„"'berverkiezingen verzocht, Minister (Teh rijver heeft echter het been stijf- W .'en. Gisteravond op een pcrscon- li(. v maakte hij duidelijk, dat het tot zijn diep leedwezen onmoge- is een dergelijk ondemocratisch 1 11 l'jk hiprste' aan de regering of het parle- hie"1 V00r leggen. De posities zijn I, r^'bee helder: voor de eerste maal Wp u t'e Kongolese extremisten hun tle)'jke intenties blootgelegd. Naar- tip 'n Congo de electorale concurrcn- j,® 'beneemt, smelt hun democratische ó'cr ais sneeuw voor de zon. Liever t*n het risico te lopen morgen de taart j. moeten delen met andere partijen, Re onafhankelijkheid op orde en erIeK wensen te grondvesten, verkie- liiij z*> door chantage te Brussel een en- 'ddellijke machtsoverdracht te force- a- Minister de Sclirljver heeft hun V?e' doorzien en hjj weigert naar Kasa hi i P'jPen te dansen. Dat de mi- ster hiermee een aanzienlijk risico l?emt, is voor elkeen duidelijk. Ver- sen organiseren, welke misschien boe1"- drie van de best georganiseerde bhutieke partijen worden geboycot, in het gevaar van een burgeroorlog 0 zich. Maar cr ig reden om aan te nemen het hier om een berekend, een af- (j®wogen risico gaat. waarbij minister l® Schrijver zich door de regering en j.®' Hof gedekt weet. Gistermorgen, di do c. na zÖn terugkeer uit Congo, had j®. Schrijver een onderhoud met eerste "'bister Evskens en in de namiddag e'd hij 1 door Koning Boudewijn in Udiëntie ontvangen. Het gesprek met "vorst duurde ruim anderhalf uur, a- algemeen uitzonderlijk lang wordt "bgezien. Betekent dit alles, dat de bruggen tussen het Koninklijk Plein en de Con- Solese kartelleiders voortaan zijn op geblazen? Minister de Schrijver zelf toeent van niet en ook Kasa Voeboe heeft tot dusver de deur op een kier Selaten. Men heeft de indruk dat hp b'et op een zo brutale weigering ge kkend had en dat hij nu heel even baar adem moet happen. Veei tijd rest hem echter niet, want s'steravond verviel, theoretisch althans, Ujdsümiet binnen de welke de elec- .i 'ale kandidatenlijsten moesten wor- v!v gedeponeerd. Tenzij Kasa Voeboe n,°r twaalf uur vrijdagnacht, telefo- ,"sch zijn adjudanten te Leopoldstad be- p?' heeft gegeven in te binden en kan- IjjPaten voor te dragen, blijft hem eigen- geen andere keus meer over dan Leopoldstad terug te keren. - Minister de Schrijve:' heeft intussen r.pp groot aantal gematigde Congolese Spi eke leiders uitgenodigd naar Brus- Jr' te komen om er met de regering, \2®t de leden van het parlement en jjkh'aanstaande figuren uit de econo mische, financiële en politieke wereld >"btact op te nemen. Velen hebben de- at invitatie met begrijpelijke graagte Jvaard. Schrljver's bedoeling is duidelijk: t'®t alle middelen moet worden ge- (j acht bij de Congolese publieke opinie tp ^Pvatting te neutraliseren, dat men Vzü 8rPssel alleen maar Kasa Voeboe en y" gezellen au serieux neemt. 'n veband met de verkiezingen ver- Bar niet d e roe nam men te Brussel het interessante, zij het dan ook moeilijk te controleren bericht, dat in de Abako-party te Leo poldstad een scheuring op handen is. Verrassend zou dat helemaal niet zijn, wanneer men bedenkt dat de bevolking van de Congolese hoofdstad slechts voor vijftig procent is samengesteld uit Ba- kango's de kiescliëntèle van Kasa Voeboe's Ahako en voor vijftig pro cent uit Bangala's, een verzamelnaam voor een menigte stammen, welke voor namelijk buiten de provincie Leopold stad gevestigd zijn. oontje heeft geen paard getekend Maar zowaar een film gemaakt De kritiek bleek rauw als biefstuk Waarbij mosterd zeker smaakt HONGKONG, 4 dec. (Rtr.) Een eerste groep van ongeveer 350 Chine zen, die in Indonesië geen werk meer kunnen vinden, is met het Nederlandse schip „T.iiwangi" te Hongkong nange komen. Zij werden door de politie, die zoveel mogelijk voorkwam dat zij con tact zouden krijgen met de pers, naar een speciale trein gebracht, die hen per eerste gelegenheid naar de Chinese grens bracht. Zij verklaarden aan jour nalisten, dat velen hunner in Indonesië zijn geboren en tevoren nooit in China zijn geweest. Zij verklaarden ook, dat zij niet wis ten, waar zij terecht zouden komen of wat hun toekomst zal zijn. Zij toonden zich verheugd, dat zij Indonesië heb ben kunnen verlaten omdat zij er geen werk meer konden krijgen. BORDEAUX. 5 dec. (Reuter, Ü.P.L) De 59-jarige apotheker Jacques Ca- zenave is gisteren te Bordeaux wegens het in de handel brengen van de gifti ge babypoeder „Banmol" veroorder'd tot anderhalf jaar voorwaardelijk, een boete van 1.400 gulden en betaling van ruim 145.000 gulden schadevergoeding. De eis was twee jaar onvoorwaarde lijk. 73 kinderen zijn in 1952 na behande ling met de poeder, die arsenicum bevatte, gestorven. 270 anderen liepen verwondingen op. Welke leverancier destijds aan Cazenave onder het etiket „zinkoxyde" arsenicum heeft geleverd, valt niet meer na te gaan. Maar aan hem wordt in ieder geval verweten, dat hij zijn grondstoffen niet voldoende heeft gecontroleerd. DEN HAAG, 5 dec. Gisteren heeft in een perceel aan de Zijlstraat in Schevemngen een uitslaande brand ge woed. De bewoner, een caféhouder, had zijn oliehaard gevuld en toen hij deze aanstak, begon het niet alleen in de kachel te branden, maar ook daarop en er achter. De man trachtte tever geefs de kachel naar huiten te werken. De kamer is geheel uitgebrand, alsme de het trappenhuis. CARACAS. 5 dec. (AFP) - De Ve* ®zolaanse regering zal 8 december "'an do Nederlandse regering een no- ju zeiuien over de kwestie van de On ganse piloten, die nadat zij anti- ynczolaanse pamfletten boven Cura sao hadden uitgeworpen en op Aruba kolnnd waren door de Antilliaanse Autoriteiten zijn vrijgelaten, zo is gis- ®'»vond in kringen van hei ministe- van Buitenlandse Zaken in Cara ts emaiiien. eVenezolaanse autoriteiten maken Aru".zwa.ar tegen dat de piloten niet op zijn vastgehouden tot een missie van de Organisatie offi- van Amerikaanse Staten de zaak had kun nen bestuderen. WILLEMSTAD, 4 dec. (ANP) In de afgelopen nacht zijn in Willemstad op Curagao pamfletten verspreid, be vattende een overdruk van een artikel uit een Venezolaans tijdschrift. In dat artikel wordt een scherpe aanval ge daan op ,,de houding der Nederlandse regering" in verband met het incident van de „huurlingen-piloten". De ver spreiding der pamfletten zou zijn ge schied door de „beweging van vriend schap tussen de Antillen en Venezuela". Een beweging van deze naam is even wel niet bekend. De politie heeft de zaak in onderzoek. Zij neemt aan, dat de verspreiding niet is op touw gezet door naar de Antillen overgekomen Ve- nezolanen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1957 heeft de Abako van de onder linge twisten en rivaliteiten van de Bangala's een handig gebruik gemaakt om- in alle districten van Leopoldstad op twee na een Abako-burgemeester te doen verkiezen. Men begrijpt echter di rect wat er zou gebeuren wanneer de Abako thans de electorale operaties sa boteert: onvermijdelijk zouden alle bur gemeesterssjerpen van Leopoldstad In Bangalahanden overgaan. Kasa Voeboe zelf zal dat wellicht niet als een cata strofe beschouwen, maar de bedreigde Abako-burgemeesters hebben een per soonlijke kijk op deze kwestie. Want sa men met hun burgemeesterssjerp kregen z\j van de Belgische administratie in 1957 een salaris van zo maar even 2500 per maand. Voor een dergelijk vorstelijk salaris zou men in Congo het geweer best eens op de andere schou der willen leggen. RIO DE JANEIRO, 4 dec. (Reuter, UPI) De opstandige officieren van de Braziliaanse luchtmacht, die onder leiding staan van kapitein Barata, heb ben de vlucht genomen uit liet plaatsje Aragarcas in Midden-Braziiië, dat zij enige tijd bezet hebben gehouden. Van de vier vliegtuigen, waarover zij op een gegeven ogenblik de beschikking had den, zijn er nu nog twee twee Dako ta's in hun handen. Honderd para chutisten zijn gisteren in opdracht van de regering van president Kubitschek by Aragarcas geland Zij kwamen tot de ontdekking, dat de opstandige officieren waren gevlucht. De Constellation van de Panair do Brasil, die de rebellen donderdag tot landen hadden gedwongen, is inmiddels nabjj de Argentijnse hoofdstad, Buenos Aires, geland. Advertentie ">1 PEARL HARBOR, 5 dec. Op het wrak van liet Amerikaanse slagschip „Arizona", dat tijdens de Japanse over val op Pearl Harbor met 1102 man is gezonken, zal de Amerikaanse Marine een monument houwen, met een plat form er omheen waarop herdenkings plechtigheden gehouden kunnen worden. De bovenste geschutstoren van het achterschip en een vlaggemast, die nog boven water uitsteken, zullen worden geconserveerd en voorzien van licht. Een gedeelte van de „Arizona" onder de geschutstoren zal met onderwater lampen worden verlicht, zodat men van de geschutstoren tot binnenin het wrak kan kijken. 11 BERLIJN, 4 dec. Een rechtbank te Erfurt in Oost-Duitsland heeft der tien leden van een jeugdbende op be schuldiging van aanranding, diefstal en straatschenderijen tot gevangenistraffen variërend van een tot zeven jaar ver oordeeld. De groep omvatte in totaal een veertigtal leden. De beklaagden waren tussen de 17 en de twintig jaar oud. Als plaats van samenkomst hadden zij het clubhuis van de communistische jeugd beweging in Erfurt gebruikt. De ver oordeling werd bekend gemaakt door het Oostduitse partijblad „Neues Deutschland" Advertentie Rugpijn... maar ook andere plagende pijnen vaagt u prompt weg met WITTE KRUIS Tabletten, poeders, cachets! In Nederland en overat elders ter wereld, op ieder uur van de dag worden Colovinyl tegels gelegd. FABRIKAAT Duurzame cjoelmatigheid', ziedaar de op dracht aan de bouwers van de moderne Handelshogeschool te Aalborg. Scandinavisch stijlgevoel zorgde voor perfecte harmonie, tussen de functionele en esthetische eisen. Niet verwonderlijk dat Colovinyl tegels ook hier zijn gekozen. (Van onze correspondent te Bonn) BONN, 5 dec. De beide Wéstduit- se straaljagerpiloten Krauss «n Hoff man hebben gisteren op een perscon ferentie verslag uitgebracht over hun oefenvluoht die op 22 oktober j.l. op de luchtbasis Memmingen .Allgau) begon en enkele uren later een paar kilometer achter de Duits-Tsjechische grens ein digde. Dat deze grensoverschrijding een vergissing en geen opzet was, staat Wel volkomen vast. Alleen de Tsjechi sche autoriteiten hebben er meer achter gezocht dan er achter zat en de beide iiegers van strategische verkenningen boven Tsjechisch gebied verdacht. Ook in de schadevergoedingsnota, die Fraag aan Bonn stuurt (het eiste 136.000 Mark) wordt deze beschuldiging nog steeds herhaald. In slecht weer waren de beide vlie gers van hun koers algeraakt en daar bij Tsjechisch gebied tussen de twee en vier kilometer binnengedrongen. Omdat Hoffmann die zuurstof gebrek kreeg zo dicht achter vlieger Krauss bleef, ontstond nog een botsing, waardoor Krauss' straaljager in brand geraakte. Beide piloten konden zich met hun schietstoelen redden. Krauss' toestel stortte neer, dat van Hoffmann explo deerde. Alleen enkele dennebomen ge raakten daarbij in brand. Zowel Krauss als Hoffmann geloof den nog op Westduits gebied te zijn geland, tot zij door zwaarbewapende Tsjechische militairen werden gearres teerd en daags daarna naar Praag overgebracht, waar zij in het huis van bewaring werden opgesloten en dag in dag uit werden verhoord. Zij wer den evenwel fatsoenlijk behandeld. Al leen werd hun gezegd, dat de Bonds regering geen vinger uitstak om hen terug te krijgen, ofschoon Praag reeds op 22 oktober, zo werd beweerd, een nota naar Bonn had gestuurd. Dit is evenwel een leugen. Op 24 oktober en later nogmaals op 7 november ont kende Praag iets van een noodlan ding der beide vliegers te weten en pas op 14 november j.l. gaf de Tsje- bhische legering toe dat zij Krauss en Hoffmann gevangen hield. De Tsjechische autoriteiten hebben niet geprobeerd de beide piloten mili taire geheimen te ontfutselen. Wel werd hun aangeraden nu maar in Tsjecho- Slovakije te blijven, waar hen een goe de toekomst wachtte. Toen Krauss en Hoffmann daarop niet ingingen, werden zij met een rechtzaak bedreigd, waarin zij wegens „illegale grensoverschrij ding" een straf van tussen de 3 maan den en drie jaar zouden kunnen krijgen Deze rechtzaak had woensdag j.l. plaats. Zij duurde tien minuten. De rechter besloot uit „soeialistisch-huma- nitaire overwegingen" de beide vliegers vrij te laten. Nog dezelfde avend wer den zij over de grens gezet. Als „ge schenk" kregen zij burgerkleding. Tevo ren maakte zij nog 'n ritje door Praag. Zij weten tot op de huidige dag niet pre cies waar zij nu precies hun noodlan ding hebben gemaakt. In hun brieven naar huis moesten zij schrijven dat het hun verwonderde, dal de Bondsregering geen pogingen deed om hen uitgeleverd te krijgen. Een woordvoerder van het Westduit- se ministerie van defensie maakte na afloop bekend dat Tsjechische vliegtui gen de laatste twee jaar vijftien maal de Westduitse grens hebben geschon den, hetgeen tot twee officiële protes ten in Praag aanleiding is geweest. Krauss en Hoffmann waren dé eerste Westduitse vliegers die over de Tsjechi sche grens geraakten en een onvrijwil lig bezoek aan het nabuurland hebben gebracht. i (Van een medewerker) oen het kindje „Maatschappelijk Werk" binnenkwam, juichten be slist niet alle politieke gezinsle den. Integendeel, er waren er bü, die van een doodgeboren kind spraken en daarbij is uiteraard geen reden tot jui chen. En ook nu, na meer dan 7 jaar. terwijl het kind reeds in staat is ge bleken veel goeds te doen, zijn er nog velen, die de aanwezigheid van een apart departement voor Maatschappe lijk Werk sterk overdreven vinden en van oordeel zijn, dat als er toch een apart beleid op dit deel van de over heidstaak moet zijn, een of ander staatssecretariaat ermee zou kunnen worden belast. Men verdedigt zulk een stelling dan met te zeggen, dat toch altijd weer maatschappelijk werk te herleiden zou zijn tot enigerlei vorm van hulpverle ning en daarvoor hebben we dan het departement van Sociale Zaken. Ver volgens voert men wel aan, dat ln die meer dan 7 jaar, waarin het departe ment bestaat, nog geen enkele wet van formaat het staatsblad heeft bereikt en dat niemand in staat is om nu eens precies te zeggen wat maatschappelijk werk is. In die laatste twee opzichten moeten we de tegenstanders gelijk geven. Ieder die probeert aan te geven, welke de grenzen zijn, waartussen het maat schappelijk werk is te plaatsen, komt tot de constatering, dat er telkens weer ergens een poort openstaat, waardoor hij kan ontglippen en waardoor de de finitie weer wordt vervaagd. Maar het gaat met dit begrip als met een eenvou dig gebruiksvoorwerp b.v. een stoel: ieder weet wat het is, maar een poging om een wetenschappelijke omschrijving ervan te geven blijkt niet eenvoudig. Wij voor ons beschouwen maatschap pelijk werk als die arbeid, welke pro beert de mens te helpen in ziin aanpas sing aan de voortdurend in beweging zijnde maatschappelijke verhoudingen. We weten wel, dat deze definitie niet „af" is, maar we hebben dan een uit gangspunt en een richtpunt tevens. Nie mand zal er ons van kunnen verden ken, het werk van Sociale Zaken te wil len onderschatten, zelfs niet indien we stellen dat Sociale Zaken de mens ziet in een bepaalde verhouding tot zijn me demens, meer in het bijzonder in de be- drijfsverhoudingen. Onmiddellijk zij toe gegeven, dat dit een van de belang rijkste kanten van het mensenleven is. Speciaal de mens, die in de uitvoeren de orde arbeid verricht, brengt ook op dit ogenblik nog gemiddeld meer dan 45 jaar van zijn leven in zijn beroep door en het is dus geen wonder, dat deze relatie tussen mens en hedriif een stempel op die mens drukt. Daarom heen zijn niet minder dan 59 speciale wetten gegroeid. Daarop hebben be trekking de conferenties in de Stichting van de Arbeid in de Sociaal-Economi sche Raad. Daarover hebben de felste "debatten plaats in de ministerraad en in de Staten-Generaal. Daaromheen ziin organisaties gegroeid en organen ge bouwd van voor Nederlandse begrippen welhaast gigantische omvang. Men zou (overdreven) kunnen zeggen, dat haast heel het leven zich toespitst op de be- drijf-mens-verhoudingen. Telkens opnieuw komt de gehele dis cussie hierover uit bij dat ene woord: „welvaart". En vraag het de metaal draaier aan de revolverbank, vraag het de architect, die een gebouw ontwerpt, vraag het de directeur van een onder neming: wat verstaat ge onder wel vaart? Maar zelden zult ge anders ho ren dan een uiteenzetting over een re delijk bestaan voor ieder, uitbanning van armoede, gespreid bezit en soort gelijke op zich waardevolle dingen. aar de mens is meer dan een voorwerp van economische stu die, hij is meer dan een ver bruiker van stoffelijke goederen. De we- -I'--.: iti WwiWRRi iR'iwën'i ln de burgerkleren, die zij van de Tsjechische autoriteiten cadeau hadden gekregen, arriveerden de beide Westduitse straaljagerpiloten aan de Duits-Tsjechische grens, links Helmut Krauss, rechts Rolf Hoffmann Zij werden door leden van de Westduitse grenspolitie en een officier van de Westduitse luchtmacht begroet. Een speurdersverhaal «■«i 6 „Iedereen gehad?" vroeg De Koninck. „Dat kan madame zeggen. Twee schone meiskes. een kok en een sabbelend manneke, dat de trap pen veegt. Is dat al?" „Ja." De Koninck stond op. „Madame Metsers, ik kom nog wel eens terug. We zullen uw gasten eens moeten toespreken en misschien schiet u binst die tijd ook zelf nog wel iets te binnen." Stephanie verrees met waardigheid. Ze leidde de politiemannen de kleine kamer uit en keek ze na toen ze in hun autootje stapten en weg reden. In zichzelf mompelend toog ze op zoek naar een van de meisjes, die zich nu zeer ver hadden verstopt. De Koninck zei, dat het hem niet aanstond en hij kreeg daarin steun van zijn metgezel Thiele, die- naast hem zat en de auto bestuurde. „Laten we het slechtste maar zeggen," overwoog hij somber. „Hij is neergeslagen. Prins Voedo kan niet ergens zijn gevallen en toen zelf naar bed zijn gesukkeld, want nergens anders in de kamer was bloed. Nee, iemand heeft hem bijgewerkt en ik zou willen weten wie er door dichte deuren kan ko men. „Iedereen sliep," zei Thiele ten overvloede. Hij was zelf nog niet hoog genoeg gestegen om zich al bij het begin van een zaak zorgen te maken en bovendien had hij al zijn aandacht nodig bij het verkeer dat nu. tegen half twaalf, de Carnotstraat vulde. „Misschien zegt een van de gasten nog iets." zei De Koninck, maar het klonk niet hoopvol. Hij had al ervaring genoeg om te weten dat vooral gasten in deze soort hotels bij voorkeur zo weinig mogelijk wisten. Hij gromde. Hij was nog niet lang in de wijk en nu er plotseling een grote zaak scheen te ontstaan voelde hij zich onzeker. „Alles meegenomen? De sleutel. Thiele knikte. Hij schoof de wagen op het Astrid plein op de parkeerplaats. „Breng het naar het bureel en kom dan terug. Be; ook het gashuis even. Welgemoed wurmde Thiele zich weer i: de file terwijl De Koninck bij De Gouden Haan trachtti iemand te bewegen om de deur te openen, want dit was voor etablissementen als deze nog geen tij( voor koortsachtige activiteit. Een praterige ouik sloof, de dweil nog in de hand, kwam zich op he' herhaalde kloppen melden. Toen De Koninck Zij' legitimatie-papieren had laten zien veegde ze eei sliert haar voor het gerimpelde gezicht weg en zetti zich in postuur voor een interessant en diepgaan gesprek. „Bent u hier alleen?" „Ja," knikte de werkster. „Altijd. Ik zal u verte en dat ,,'s Avonds ook?" „Bjj de retirade. Ik leef de ganse dag bij..." ,,U kent Prins Voedo." De vrouw deed verongelijkt en De Koninck voeld. net haar mee. Het was zijn ongeduld, dat hem drec tot kortheid. ,,'m Speelt trom," zei de werkster vals. „Iedere avond?" „Ja." „Gisteravond ook?" „Oh, ja" „Tot hoe laat?" „De lesten keer om half twee." „Met het orkest?" „Van Charley." Ze deed nu nadrukkelijk kort, maar de spanning steeg haar in vurig rode blossen naar het gezicht. Haar stem werd scheller en nerveuzer. De Koninck vroeg voort om sneller ermee gedaan te zijn. Toen Thiele hem twintig minuten later weer oppikte, was de lange politieman nauwelijks zonniger geworden. „Waarschijnlijk om twee uur naar huis gegaan, na tjn laatste optreden. Prins Voedo gaat altijd rond die tijd weg en daarin was gisteravond geen veran dering. We gaan naar Charles Cuykens, Nikkel straat." Gemelijk zoog hij aan zijn pijp, die nog steeds niet brandde. Thiele wist dat hij beter niets zeggen kon en draaide de Kerkstraat in. Hij stelde zich van Charles Cuykens niets voor. vermits er in het begin van ieder onderzoek zoveel voor de hand liggende personen waren, die meestal met de zaak zelf niets hadden uit te staan en er niets van be- trepen ook. Toch moesten ze allemaal hun zegje ebben en daarmee compliceerden ze alleen alles. Charles Cuykens was een van die mensen. Hij zoonde met zijn vrouw op een appartement en hij as net uit bed. Hij ontving de heer De Koninck an de opsporingsdienst met grote opwinding, wel- e nog groeide toen hij hoorde, dat het ging om ijn beschermeling Prins Voedo. „De Prins? Ali. maar dat is een chique type ietwaar? Heeft hij zaken met de politie? Mais c'est mpossible! Deze nacht nog. „Deze nacht nog werd hij in zijn kamer van Ho- el Imperia] zo hard geslagen dat hij nu in een .asthuis ligt." De kleine orkestleider nam een pose aan van grote .erslagenheid, draafde op en neer, wrong zich de landen en praatte onsamenhangend in het Vlaams 'n het Frans. Het verveelde De Koninck zichtbaar. „Was er iets bijzonders aan hein? Had hij geld? /ijanden?" „Ilier? Vijanden? Hij was pas een maand hij ons. 'ets langer misschien en hij kende niemand. Geld?" Charley hield zich plotseling in, rolde de ;g"n en fluisterde: „Leg disqtles. Hij zeeg neer op een stoel aisol hij uitgeput was. De Koninck wachtte geduldig. (Wordt vervolgd) reldgeschiedenis is vol van voorbeelden die ervan getuigen, dat indien alleen aan deze kant van het leven aandacht wordt geschonken, elke beschaving met ondergang wordt bedreigd. Nu kan men natuurlijk stellen, dat de mens, die naast bedrijfsgenoot togelijkertijd staatsburger, christen, huisvader, is, allerlei hulporganen in het leven vindt, die hem helpen om ook in die kwali teit de top te bereiken. Hiërarchisch elkaar gegooid kunnen worden opge somd: de politieke groepering, de Kerk, het eigen gezin en tal van zeer geva rieerde verenigingen. Heeft de over heid hier wel een taak? Wij menen, dat dit geen punt van dis cussie meer kan zijn. De overheid is be hoedster van het algemeen welzijn en „algemeen welzijn" is beslist niet vol tooid, wanneer ieder een redelijk be staan zou hebben. Maar voorlopig zijn we nog lang niet zover. Geen departe ment dat zich bezig houdt met de be vordering van het materieel welzijn, be hoeft angst te hebben voor het verlies aan werkterrein, indien het de gespe cialiseerde aandacht voor de mens overlaat aan een coordinntie-departe- ment als dat van Maatschappelijk Werk. Bij de thans in behandeling zijnde be groting 1960 is in het voorlopig verslag de vraag gesteld, of Maatschappelijk Werk is te beschouwen als een afsplit sing van het departement van Binnen landse Zaken, alwaar sinds de dagen van Thorbecke tot en met de tweede wereldoorlog de afdeling „armwezen" bestond. Naar onze mening wel wat heel erg kort antwoordde de minister, dat haar departement bij zijn instelling taken kreeg toegewezen, welke tevoren be hartigd werden bij de departementen van Binnenlandse Zaken, Sociale Za ken en Volksgezondheid en Overzeese Rijksdelen. Het is dus geen afsplitsing, zegt zij, van Binnenlandse Zaken. Wat ons betreft had de minister rus tig verder mogen gaan en dit negatie ve antwoord in een positief mogen om zetten. Men dient naar onze mening Maatschappelijk Werk te beschouwen als de coördinatie van alle aandacht voor de menselijke verhoudingen, zoals die gespreid lagen en voor een deel nog liggen over tal van departementen. Ook Justitie, ook O.K. en W., ja zelfs Defensie kennen afdelingen, welke naar onze stellige overtuiging moeten worden gekarakteriseerd als Maat schappelijk Werk. En deze stelling wordt ons niel ingegeven dooi het verlangen, om de omvang van het de partement te laten groeien. Wel om er nog eens nadrukkelijk op te attende ren, dat. op momenten in de wereldge schiedenis, dat de mens werd ver geten, dat men verzuimde die mens zich in zijn verstandelijke ontwikke ling. in zijn karakter-ontplooiing, te la ten meegroeien met wat zich technisch en economisch voltrok, de chaos be vorderd werd. De eerste technische re volutie aan het begin van de vorige eeuw blijft daarvan het afschrikwek kend voorbeeld. Toen daAit men uit sluitend economisch en de krotbuurten groeiden. Men dacht uitsluitend tech nisch en de armoe nam hand over hand toe. En de haat van mens tot mens werd bepalend voor de maat schappelijke verhoudingen. e zitten nu midden in een nieu we technische revolutie. De wereld denkt er op voorbereid te zijn. We hebben immers sterke or ganisaties. We hebben krachtige demo- cratisch-politieke partijen. Laien we niet een historische vergissing begaan, waardoor enkele generaties na ons op nieuw het verwijt tot ons, mensen uit het midden van de twintigste eeuw, kunnen richten, dat wij, terwijl we een technisch volmaakte wereld bouwden, de mens als mens lieten verkomme ren. We hebben er begrip, voor, dat er meerdere jaren moesten verstrijken, voor de materie, welke onder dit be grip valt, min of meer kon worden ge coördineerd en er wetten groeiden, die richttinggevend zouden zijn voor onze gedragingen ten opzichte van het Maatschappelijk Werk. De minister biedt thans meer uitzicht op een ko mende wet. Gaarne spreken we het vertrouwen uit, dat de komende ge- dachtenwisseling over Maatschappelijk Werk meer klaarheid zal brengen en meer inzicht, opdat alle groeperingen in ons land tezamen zullen werken, ook door middel van deze gecoördineerd^ maatschappelijke arbeid, aan een meer harmonische maatschappij-ont wikkeling. WASHINGTON, 5 dec. (AFP, I'outer UPI) Een rhesusanpje, dat dertig maanden oud is en ruim zes pond weegt, heeft gisteren naar het zich voorlopig laat aanzien: zonder nadelige gevolgen aan boord van een Ameri kaanse raket een reis door de ruimte doorstaan. Het diertje, Sam geheten, toonde zich na afloop van zijn avon tuur „hongerig en levendig". De Ame rikaanse marine haastte zich mee te de len, dat Sams eerste maal na de vlucht bestond uit een halve appel, een halve sinaasappel en een beker water. Het experiment stond onder leiding van het Amerikaanse bureau voor de ruimte vaart. De raket was een Little Joe-raket, die wordt voortgestuwd door vRr'e brandstof. De houder met de aap erin was ongeveer drie meter hoog en woog een ton. Er bevonden zich ook planten delen, zenuwcellen van een rat, reageer buisjes met bacteriën, larven en eie ren van insecten aan boord. De houder was van het soort, dat m?n ook wil gebruiken om een mens de ruimte in te sturen. De houder werd van de raket geschei den op 30 km hoogte Hij schoot toen nog omhoog tot 90 km. Vervolgens viel hij in de vrije lucht tot 6500 meter. Toen opende zich een kleine stabilisatie-pa rachute. Op 3.000 meter ging de hoofd parachute open. Op ongeveer 325 km uit de kust daalde de houder vervol gens rustig in zee. Een torpedobootjager spoedde zich ip aanwijzing van een marinevliegtuig :iaar de betreffende plaats en precies '"ie u i' na de lancering kon Sam uit de houder warden verlost. De reacties n de aap tijdens do vlucht zijn zorg vuldig vastgelegd. Hij was geplaatst op een soort divan, waarin zijn lichaam precies paste en die was bekleed met een schok-absorberend p'as'ic-scv ri—

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1959 | | pagina 9