Vakbonden aan restauratiewerken -Gudule Vele eeuwen oud en nog altijd niet voltooid Reclame SOCIALE WEGWIJZER Wat verdwijnt tussen Botlek en Europoort Maakt Hoofdambtenaar ging inbreken uit verveling Hogere kolenproduktie in Nederland Aanbesteding werken bij 2de Eemhaven voor Uw zaak AW na AOW Lidmaatschap van vakbond nuttig bW fw NSC DONDERDAG 10 DECEMBER 1959 Het bouwen van kerken, vroeger en ook nu nog, vergt dikwijls zeer veel tijd. Dit laatste wordt in onze dagen geïllustreerd door de H. Hart basiliek, die zich op de hoogte van Koekelberg verheft. Vóór de eerste wereldoorlog had men er de enorme grondvesten van gelegd. Gedurende vele jaren heeft men er daarna niet meer aan voortgewerkt. In 1925 werd het werk hervat. Sedert enkele jaren worden er ere diensten gehouden, maar haar uitwendige voltooiing zal niet voor een periode van nog plusminus vijftien jaren een feit zijn. Zij zal dan, haar grootse inwendige versieringen inbegrepen, een half miljard franken hebben gekost. Nu is dit ook geen gewoon bedehuis. Wie de St.-Pieter te Rome bezoekt, kan daar van bronzen letters in de vloer van de middenbeuk lezen, dat de basiliek van Koekelberg de vierde grootste kerk van de wereld is! Haar lengte bedraagt 165 meter, de breedte van de dwarsbeuk 107 meter en haar hoogte 100 meter in de middenkoepel. Men zegt dat deze koepel, die nog niet het gebouw bekroont, vijf maal zwaarder zal zijn dan het gewicht van de Eifel- toren. Vanaf die koepel zal men een uitzicht hebben op een helling van niet minder dan 4 kilometer, of vijfhonderd meter langer dan de Parijse Champs Elysées. Nog een andere merkwaardigheid van deze kerk: zij zal op de grootste dubbele bronzen poort ter wereld mogen bogen, van acht meter hoog, die elektrisch open en dicht zal gaan, zoals de deuren van een sluis. Tapijtendief biecht serie zonden op Ziekenfonds VISSERIJ Dit is de 455, de totaal nieuwe kolenhaard waarmee Beckers tegemoet komt aan de groeiende vraag naar moderne vormge ving van het interieur. Als U van modern wonen houdt en daarbij dt gezelligheid van kolenstook niet wilt missen, zult U met de 455 in huis vele behaaglijke win ters beleven! Een formidabele brander door zijn front- circulatie - het befaamde Beckers patent voor maximale warmte-straling. Bijzonder Alléén Beckers haarden hebben frontcirculatie geschikt voor gemengd Stoken en de voor delige nootjes IV - dn; zuinig! Hij staat op pootjes, dus gemakkelijk reinigen onder de haard. Geheel van gietijzer, dus ro buust en solide. Gegarandeerd onafbrand- bare lak in ambergrijs of zwart. Cap. 15800 Kcal. (grote gezinskamer) I 365." In kleinere uitvoering: type 444 voor de moderne Jlatkamer; cap. 12000 Kcal. 1298.- 'n lééuw van een haard! ROTTERDAM, 9 dec. Gister avond heeft wethouder J. U. Schilthuis een bijzonder belang wekkende tentoonstelling geopend in het gebouw van het ge meente-archief, Mathenesserlaan 315a. In tekening, aquarel en foto ziet men het schilderachtige land- schapsschoon van Rozenburg met De Beer, van Voorne en Putten, de oude dorpjes en de zo weinig bekende eerbiedwaardige monu menten. Een bezoek aan deze expositie kunnen wij van harte aanbevelen, te meer waar zij in het volgende voorj aars- en zomer seizoen inspirerend kan werken voor interessante verkenningstoch ten. Levensgeluk „Olifant" verdwijnt ~y-^ Is men al sedert vóór de eerste we- ereldoorlog aan de bouw van deze basi liek bezig, die van de St.-Gudule heeft nog veel langer geduurd. Begonnen rond de helft van de Xle eeuw op de plaats, waar oorspronkelijk een romaanse kerk stond, is zij nu, als zoveel honder den jaren nog niet eens voltooid! En véél wijst erop, dat ZÜ dat waarschijnlijk nooit zal zijn! Want zolang haar twee stompe torens niet met de aanvankelijk voorziene hoge torenspitsen zullen be kroond zijn, zal zij niet af zijn. Even stilstaan bij die torens. Ruim vijf jaar lang heeft men voor het Expositie jaar 1958 onafgebroken gewerkt om de noordertoren van deze kerk (dat is de toren van links als men voor het gebouw staat) grondig te restaureren. Thans maakt men zieh gereed om de zuider toren op dezelfde wijze te verjongen. Wij zeggen terecht: verjongen, want even als met de andere is gebeurd, zal ook hier nagenoeg steen na steen moeten worden weggenomen en door andere vervangen. De oude stenen waren door de „tand des tijds" op deerlijke wijze af- gevreten en op vele plaatsen verbrokkeld. De metalen buissteigers, die vijf jaar de noordertoren hadden ingesloten om de restauratiewerken mogelijk te maken, konden een maand voor de opening van de Expo worden verwijderd, om de vreemde bezoekers de Sinte Gudule in haar volledige schoonheid te laten zien. Diezelfde steigers gaan nu, weer voor een vijftal jaren, de andere toren om sluiten. Dat is jammer voor de schoon heid van het gebouw, maar er is niet aan te ontkomen, wil men verdere af brokkeling en eventuele instortingen voor komen, Evenals voor de noordertoren zullen 'ook daar zesduizend kubieke meter steen moeten verwerkt worden en zal dit werk eenzelfde bedrag kosten: dertig miljoen. Daarvan neemt de staat 60 pet. voor zijn rekening, de provincie Brabant 30 pet. en de stad Brussel 10 pet. De midden-buitengevel werd samen met de noordertoren gerestaureerd. De zuidertoren werd in de XVde eeuw gebouwd, vijftig jaar voor de andere. Van de twee is hij het meest geschon den. In de helft van de vorige eeuw zijn eveneens restauratiewerken aan de beide torens uitgevoerd, met Franse Euville- steen, doch deze had weinig weerstand tegen allerlei inwerkingen en brokkelde gauw af. De stenen, die niet al te zeer vergaan zijn, zullen het nog een twintig tal jaren moeten uithouden, doch daarna zullen zij op hun beurt moeten vervangen worden. Men is hier de opvatting toege daan, dat restauraties een noodzakelijk kwaad zijn en dat, als men er toch moet toe overgaan, men ze tot een minimum moet beperken. Bij de restauraties van de vorige eeuw hadden de Franse bouw kundige Viollet-le-Duc (1814-1879) en diens medewerkers de pretentie de oor spronkelijke stijl van de Ste.-Gudule ver beterend) en hebben ene soort neo-go- thiek in de noordertoren verwerkt, wat helemaal niet paste bij het eigen karak ter van dit bedehuis. Zodra de steigers aan de zuidertoren zullen geplaatst zijn, zal deze over zijn gehele oppervlakte gefotografeerd wor den, wat niet minder dan twaalfhonderd 18x24 clichés zal geven, zoals dat ook met de zustertoren werd gedaan. En zo als voor deze, zal ook nu een steen wor den gebruikt, die meer weerstand biedt, Massanginsteen, uit een groeve van die naam in Bourgogne. Daarmede zal nog lang niet alles gedaan zijn! Er blijgen dan nog: de zijgevels van de kerk en haar binnengewelven te restaureren. Waar óók weer heel wat ja ren mee zullen gemoeid zijn. Eigenlijk is men al dadelijk na deze oor log de St.-Gedule in haar luister aan het herstellen gegaan, met het restaureren van haar zestien beroemde grote kerk ramen. In de oorlogswinter 1940-1941 za gen de Brusselaars met lede ogen die ramen uit hun hoofdkerk wegnemen en door gewoon vensterglas vervangen. Ener zijds ging iedereen ermee akkoord dat men die kostbare ramen uit voorbije eeuwen niet aan oorlogsgeweld mocht blootstellen, doch anderzijds was er ook het pijnlijk gevoel, dat men dat wegne men iets aan het gelaat van hun groots De St.-Gudule hoofdkerk van Brussel. Naar een oude tekening van Adams. (Stedelijk museum te Brussel; copyright A.CJ. monument geschonden werd, van haar glans werd gedoogd. dat veel Niet minder dan vijftienhonderd frag menten van deze ramen werden in ruimspreid. zeniers zijn daar enkele jaren mee be zig geweest; al sedert verscheidene ja ren hebben de ramen haar eeuwenoude plaatsen weer ingenomen en stralen zij daar als in een verjongde schoonheid. Wij schreven hoger, dat de Gudule nooit voltooid werd en het waarschijnlijk nooit zal zijn. Waarom? Hoewel men over tweelingtorens kan spreken, zijn de ze niet op elkaar gelijkend. Tot 'in het be gin der vorige eeuw was de massieve noordertoren bekroond met een laag to rentje. Men heeft dat toen verwijderd om er een mast op de plaatsen voor de luchttelegraaf, die toen in zwang was. Er zijn altijd vandalen geweest! Wilden niet, ten tijde der Franse revolutie, de Sansculotten een., circus van de St.-Gu dule maken? Op elk der torens ontbreekt al sedert hun bestaan een hoge spits. In 1874 wilde men die leemte ongedaan maken met het bouwen van één grote spits, tussen de beide torens. Afschuwelijk! Gelukkig is dat niet doorgedaan. Het was in de noordertoren, dat zich de beroemde klokken Salvator van 7000 en Maria van 4500 kilo bevonden, In mei 1943 lieten de Duitsers de Maria wegha len en uit de zuidertoren de Gudule en de Michaël, om er kanonnen van te gie ten. Enkele dagen voor dat zou gebeuren, deed, ondanks het verbod van de bezet ter. de deken de bedreigde klokken met volle kracht luiden, om haar bronzen stemmen op de band te doen opnemen, zij die honderden jaren lang wel en wee over deze historische stad hadden geluid! In 1535 werd irr de zuidertoren een bei aard geplaatst, die in 1762 door een an dere werd vervangen, bestaande uit der tig door de beroemde Leuvense gieter van den Gheyn vervaardigde klokken Hij werd in 1793 door de Fransen weggeno men, om er kanonnen van te smelten, zoals later in de beide oorlogen met het zelfde doel de Duitsers in dit land klok ken hebben geroofd. Thans is er sprake van, daar weer een carillon te plaatsen. Wat voorgaat betreft vooral het uit wendige aspect van deze beroemde hoofd- kerk. Inwendig, daar waar de tand des i tijds minder vat op haar had, waren het soms mensenhanden die haar schonden: zo in het jaar 1585 toen zij door calvi nisten werd verwoest, die' het reliek schrijn van St.-Gudule wegnamen, na haar gebeente over de grond te hebben ver negentig kisten geborgen. Aanvankelijk werden deze onder de monumentale trap van het voorportaal geplaatst, doch spoedig bleek, dat het daar een allesbe halve goede bergplaats was, ook wegens vochtigheid, De kisten werden dan over gebracht naar kluizen van de vlakbij lig gende gebouwen der Nationale Bank, Daar blegen zij vier jaar, om vervolgens naar de staatslaboratoria van het Cinquamte- naire museum te worden getranspor teerd, om al deze fragmenten te onder zoeken en te restaureren waar zulks no dig was. De experten waren het erover eens om niet aan de originele glasfrag menten te raken. Vergane kleuren werden op andere, dunne stukken glas aange bracht, die dan tussen de loden bindingen op het originele werden geplaatst, dit als het ware dubbelende. Vier bekende gla- Doch ondanks haar eeuwenlange onvol tooidheid, schittert de Gudule nog steeds met de gloed van haar groots verleden, waarvan ook heden nog onverwelkbare mystieke luister uitgaat. B. LAREN, 8 dec. Gisteren was de La- rense recherche aan de beurt om de 40- jarige technisch hoofdambtenaar uit Zwol le, die vorige maand werd gepakt ver dacht van een groot aantal inbraken over al in het land gepleegd aan de tand te voelen. De man bekende vlot achtmaal Laren met een bezoek te hebben vereerd. Reeds in 1955 bracht hij een eerste bezoek aan een villa aan de Logosberg, waar hij tapijten en tafelzilver ter waarde van f 12.000,— buit maakte. In oktober van dit jaar probeerde hij het nog tweemaal op hetzelfde adres, maar toen ving hij bot omdat de alarminstallatie geperfectio neerd was. In 1956 sloeg hij andermal zijn slag in Laren, thans aan de Pruisenberg, waar hij uit een villa tapijten en zilver roofde ter waarde van f 13.000,--. Hij vertelde ook binnengedrongen te zijn in villa's aan I de Houtweg, Rijksweg, Heinduivel, Hec tor Treublaan en Van Beeverlaan. Vijf maal heeft hij het in Laren bij een po ging gelaten, omdat hij, zoals hij beken de, eenmaal binnen, een onaangenaam gevoel over zich voelde komen. In totaal heeft L. twintig diefstallen in het Gooi bekend. In Baarn heeft hij tweemaal met succes geopereerd, in Hil versum vier maal, in Huizen tweemaal, in Naarden tweemaal en in Blaricum en Bussum ieder éénmaal. AMSTERDAM, 9 dec. Volgens de voorlopige cijfers heeft de Nederlandse kolenproduktie (excl. de produktie van bruinkoolbriketten en gascokes) in okto ber j.l. (24 werkdagen) 1.053.093 ton be dragen. In september (25 werkdagen) be droeg de produktie 1.042.757 ton. De ge middelde produktie per werkdag was in oktober 43.875 tot tegen 41.710 ton in september j.l. De totale hoeveelheid brandstoffen, die van de mijnen af verzonden werd, be droeg in september 742.028 ton, waarvan 474.770 ton voor binnenlandse behoeften was bestemd. De invoer exclusief bun kermateriaal bedroeg in september 478.606 ton. Voor binnenlands verbruik was dus in totaal 953.376 ton beschikbaar, waarvan 597.115 ton voor de grootindustrie en 356.261 ton voor huiebrand en de klein- industrie. De invoer beliep volgens de voorlopige cijfers in oktober 566.431 ton, waarvan 207.613 ton uit Amerika. 224.954 ton uit West-Duitsland, 59.111 ton uit België en 41.342 ton uit Engeland. ROTTERDAM, 9 december, i- Heden morgen heeft in de kantine van het, Stadstimmerhuis aan de Veemarkt de aanbesteding plaats gehad van het voor rekening van de gemeente ophogen van een terreinstrook langs de Bunschoter- weg in verband met het maken van de insteekhaven in de tweede Eemhaven. Er waren elf inschrijvingen. Laagste was de firma E. Blok te Rotterdam met 65.700.— en opvolger de firma D. Mons- houwer te Heerjansdam met 69.600. Mevr. E. K. te R. heeft een zuster die op 52-jarige leeftijd getrouwd is met een 67-jarige man. Deze man was op de dag van het huwelijk (en hij is nu nog) in het genot van A.O.W.-pensioen. Brief schrijfster heeft nu gehoord, dat haar zuster, als haar man zou overlijden, geen aanspraak zou kunnen maken op pensioen krachtens de A.W.W. Inderdaad is in artikel 14, eerste lid, onder a van de A.W.W. bepaald, dat de weduwe, wier echtgenoot voor het berei ken van de 65-jarige leeftijd, nimmer verzekerd is geweest voor de A.W.W., geen recht op weduwenpensioen of op tijdelijke weduwenuitkering heeft. De A.W.W. is op 1 okt. 1959 in werking ge treden. Toen was de man reeds ouder dan 65 jaar. Hij is dus voor het bereiken van de 65-jarige leeftijd nooit verzekerd geweest. Deze bepaling is in de wet opgenomen, opdat geen misbruik zou kunnen worden gemaakt van bepaalde omstandigheden, om aldus het weduwenpensioen te „be machtigen". De mogelijkheid tot het ma ken van misbruik is uiteraard niet aanwe zig, als de betrokken vrouw al eerder gehuwd geweest is en recht op weduwen pensioen zou hebben gehad, als ze niet een tweede huwelijk had gesloten. Is uw zuster dus niet eerder getrouwd geweest, dan kan zij inderdaad geen aan spraak maken op A.W.W.-pensioen, als haar man komt te overlijden. Als zij wel eerder getrouwd is geweest en als dat huwelijk door het overlijden van de man is ontbonden, dan hangt het van verschil lende factoren af, of zij weduwenpen sioen zou hebben gekregen, als zij niet hertrouwd was. Die factoren zijn: datum tijd van de vrouw op de dag van overlij den van de man en leeftijd van eventueel uit dat eerste huwelijk geboren kinderen. Als uw zuster inderdaad nu voor de tweede keer is getrouwd, geeft u ons de genoemde factoren dan even op, dan kunnen wij u in deze rubriek nader van antwoord dienen. De heer G. J. B. te R. is gehuwd met een onderwijzeres, die in dienst is van de gemeente. Briefschrijver is verplicht verzekerd voor de Ziektewet en dus ook voor het Ziekenfondsenbesluit. Zijn vraag luidt: kan mijn vrouw als indirect-ver- zekerde meedelen in de voordelen van mijn verplichte ziekenfondsverzekering? Het antwoord op die vraag moet ont kennend luiden. Uw vrouw is zelf in loondienst. Daarom moet zij persoonlijk aangesloten zijn bij een ziekenfonds, (als vrijwillig verzekerde) of deelne men aan een goedgekeurde regeling inzake de vergoeding van ziektekosten (b.v. de gemeentelijke regeling). Er is nog een andere reden, waarom uw vrouw de status van indirect-verzekerde niet zal kunnen verwerven. Voor de indirect-verzekerde wordt namelijk als voorwaarde gesteld dat de direct-verzekerde zijn of haar kostwin ner is. U noemt in uw brief niet het In komen van uw vrouw en van uzelf en wij kunnen dus niet precies nagaan, of u al dan niet kunt worden aangemerkt als kostwinner in de zin van het Ziekenfond senbesluit. Echter, ook als dit wel het geval zou zijn, dan verhindert de eerst genoemde reden toch de mogelijkheid van indirecte verzekering voor uw vrouw. (Vragen omtrent de sociale verzeke ring kunnen schriftelijk worden inge diend bij onze sociaal-économische re- Norfolk and Western Railway. Netto winst over de eerste tien maanden van dit jaar 40.412.765 tegen 32.181.510 in dezelfde periode van 1958. De winst per aandeel bedroeg 7.07 (5.58). In oktober werd een nettowinst behaald van 4.588.332 (4.915.599) of per aandeel 0.80 (0.86). SCHEVENING45N, 10 december. Hedenmor gen waren aan de markt de trawllogger met verse haring SCH 45 met f 18.940; snanvissers- SCH 38 en SCH 44 met f 1020, SCH 12 en SCH 68 met 690, OD 10 en OD 19 met 2870 ÜD 3 en OD 8 met 2080, OD 7 en OD 17 met t 1170, OD 1 en OD 20 met 1640, OD 22 en SL 41 met 1130, OD 6 en SL 18 met 1.150 SL 15 en ZS 1 met 870, SL 12 en SL 47 met t 2050, SL 2 en SL 6 met 1230, SL 16 en SL SI met 940, ARN 7 en ARN 12 met 735 HD 67 en HD 112 met 2750, UK 78 en UK93 met f 80 en zeven Goereese spannen met tezamen 1 9050. Voorts twee kustvissers met tezamen 7 480. Notering per 40 kS- uiddelschol 67— 70. kleine schol 59, wijting 18_3i schar 30—37, sprot 14.8020.50; notering 'per 50 kg.: verse haring 14.50—31.50. Verwachte aanvoer voor vrijdagmorgen circa 10 tot 15 kust- en spanvissers. De nieuwe Beckers 455 popelf om fe branden! Dit unieke systeem - een gepatenteerde Beckers vinding - is eigenlijk ver bluffend eenvoudig. De verbrandingsgassen wor den door een kanaal dat met het front van de haard een geheel vormt, afgevoerd. De gehele voorzijde vormt daar door één grote stralings bron. Alle warmte wordt naar voren de kamer in gestuwd; U haalt dus de maximale nuttige warm te uit Uw kolen. Front- circulatie maakt elke Beckers tot een lééuw van een haard! Type 333 16.000 Kcal. f 420.- Type 60 12.000 Kcal. f320.- Type 65 12.000 Kcal. f315.- Type 85 13.000 Kcal. f 345.- Type 120 12.000 Kcal. f310.- Type 644 (olie) 8.000 Kcal. f390.. Type 600 (olie) 8.000 Kcal. f445.- BECKERS HAARDENFABRIEKEN N.V. - BERGEN OP ZOOM van het overlijden van de man; leef- ïdactie, Kortenaerstraat 1 te Rotterdam) worden dan tot Een oude Rozenburger, die in ons gezelschap de prachtige verzameling bekeek, voelde zich bijzonder aange grepen door de afbeeldingen. „Maar", zei hij, „ik begrijp wel, dat het nodig is wat er hier gebeurt. Tot nog toe werkte hier een enkele man op ver scheidene hectaren, straks zullen het er vele tientallen zijn. Er zal op zulk een gebied veel meer vërdiend gaan nog toe.,.." En de vraag rijst dan: zullen de hogere verdiensten in de weegschaal van het grotere levensgeluk zwaarder wegen dan het offer van het verlies van het landschapsschoon? Omdat zovelen, die daar hun brood gaan verdienen, niet ver van hun werk zullen moeten wonen, zal de evolutie aan de Waterweg van bijzonder in grijpende aard zijn op de schilderach tige dorpen als Zwartewaal, Heenvllet en Geervliet, die men daar vindt. Hoogvliet en Spijkenisse hebben hun landelijk karakter al grotendeels ver loren. Reeds vijf jaren lang heeft mr. Hazewinkel, de directeur van het Rot terdams Gemeente Archief begrepen, dat zijn instituut hier een taak vond; het vastleggen van wat verdwijnen gaat. Er werden tekenaars en foto grafen uitgezonden en wat zij produ ceren vormt de grondstof voor de expositie, die slechts een keur van het werk inhoudt. Stemmingsvol zijn de aquarellen van A. Borel, fors van lijn de conté-tekeningen van Th. Kroese. Maar ook de andere artiesten als Ch. Kemper, A. KikLert, Oct. de Coninck en B. van der Leeuw leverden bijzon der goed werk. De fotografen Roovers en Rotgans hebben veel moois vast gelegd op hun films en een aantal luchtfoto's toont duidelijk, wat er gaande is in het toekomstige haven gebied. 50 km postroute Wat zal er van Rozenburg worden? Het dorp blijft in de nog niet aange taste middenmoot van het eiland lig gen als een agrarische enclave. „Mijn zoons, die voor de posterijen werken, hebben eens uitgerekend, hoe groot hun bestelroute dagelijks is. Ze moeten 50 kilometer fietsen eer alles is be zorgd", zei de heer J. v. d. Knaap uit Rozenburg. „Maar telkens worden er nu stukken weg afgesneden en afgeslo ten, waardoor ze einden moeten om rijden". En dit gebeurt herhaaldelijk. Er wordt gewoeld en gegraven, gebro ken en gebouwd, welhaast van dag tot dag verandert er iets. Een spectaculaire fase in de ont wikkeling is de verdwijning van Nieuwesluis aan de monding van het Voornse Kanaal, dat zijn betekenis gaat verliezen. Aalles wordt daar weg gebroken. Slachtoffer wordt mede het Imposante kasteelachtige buitengoed „De Olifant" van de familie Van Ever- dingen. Een fors, oud complex met eed mooie toren. Het ligt in de bedoelingr het precies zo te herbouwen, elders in Nederland. Waar dat zal geschieden >s nog niet bekend. Als men „De Olifant" in aquarel en foto op de tentoonstelling ziet, doet het wel wat pijn aan het hart te weten, dat ook dit ver loren gaat.;.. De thans opgebouwde verzameling van het Historisch Archief zal een be langrijke aanwinst zijn voor de „Topo grafische Atlas", een instituut, dat een jaar geleden vorm kreeg en waarin degenen, die zich met de topografische documentatie bezig houden, zich heb ben verenigd voor een waardevol'0 samenwerking. In „Reveil" lazen we onder de rubriek „H.K.Weetjes" de volgende dankbetuiging van een der leden van ,St. Franciscus". „Door mijn vorige werkgever werd mijn dienstbetrekking per 1 september j.l, opgezegd. Reden: „ongeschikt" (nota bene na zes jaar dienstverband). Aan gezien ik toch niet meer bij hem ln dienst wenste te blijven, heb ik de heer De Ries, districtsbcsluurder te Rotter dam, ingeschakeld. Door zijn toedoen ben ik toch in aanmerking gekome" voor de W.W. Ik wil mijn bijzondere dank betuigen voor de heer De R*ej' Ook mjjn welgemeende dank voor be* advies inzake de dienstwoning. Nof> steeds ben ik niet uit de woning geze* en heb hiervoor óók nog geen aanzegg'1}* gekregen. Zonder uw steun en die van de heer De Ries was dit results:1* nooit bereikt. Mijn vorige werkgever heeft zelf verklaard ontzag voor d' „vakbond" te hebben. Het „lidman*' schap" is dus geen overbodige luxe. zo als ln m?jn geval weer is gebleken. Commentaar is hier wel overbodig. Be' „geval" spreekt duidelijk genoeg voor zich.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1959 | | pagina 4