i
maakte van de
ranc een
V ondst in
kW
IK
Gebrek aan goede
oorzaak vaii botsing
Jonge woestijnlynxen
Diergaarde
m
PAUS dient
Moskou van
repliek
Dieren in dierentuinen
worden te veel verwend
i i Club
Brinkj
Raad voor Scheepvaart
Xi t»
b
Primeur voor Europa
Ziekenhuis
verzekering AZR
(Ahoy) failliet
Nq vijf jaar zal munthervorming
^Qar beslag hebben gekregen
Geen nieuwe naam
NF
Vijf jaar
Observator
Het werd tijd
Onder Napoleon
De H. Schrift als
beeldroman
Met opgeheven hoofd
vj I
Zeepost
Door de bezoekers
overvoerd
Het leven begint bij
veertig
i - v
m
liM
mmmm
tie enige
r oderf 1912
V B
ZATERDAG 9 JANUARI 1960
PAGINA 7
nu zijn we geen miljonairs meerZo jam-
">erde dezer dagen te Parijs een vrouw tegen haar
naar aanleiding van de invoering van de
franc lourd, de zware frank. Met ingang van
P'nuari werden in Frankrijk alle prijzen door
"edeeld. Wat duizend frdhk kostte, kost nu
bank. Men kan nu in het land van De Gaulle
'teer dineren voor een tientje, zoals lang ge-
e" en nog wat overhouden. Inderdaad, lang
kleden, want de Franse flank heeft een tijdens.
'LeS van tientallen jaren achter zich, die na de
erste ivereldoorlog begon en waarop hij, ondanks
Gt voorbeeld van de gedevalueerde mark, maar
r"et kon terugkeren. Nu mocht die vrouw dan
^a,n,neren (het was op een spotplaatje) maar in
gelijkheid was er voor haar en haar man
veranderd. De frank is niet gedevalueerd,
^'ie gedurende de laatste dagen van het jaar te Parijs vertoefde, kon
reeds biljetten van duizend frank in ontvangst nemen, met tevens
°P gedrukt 10 NF, tien nieuwe frank. De spijskaarten in winkels en
,<!stgUrants gaven al naast de oude prijzen, de nieuwe aan. Hij kon
I' °verigens merken, dat het publiek er niet zo erg enthousiast over
ondanks de geweldige campagne, welke er in de pers gevoerd
^ei'd, om de Fransen met het idee van de nieuwe, harde frank ver
duwd te maken en hen over hun teleurstelling inzake dat miljonair-
niet gehalveerd of op een andere manier in
waarde teruggezet, zoals dit b.v. met de roebel
in Sovjet-Rusland is gebeurd en elders met tal
van andere munteenheden gebeurde, maar is om
het eenvoudig te zeggen, voor het oog verstevigd.
Hij werd van een soort zwevende frank een zware
frank, zodat hij nu op één lijn kan gesteld worden
met de Duitse mark, de Zwitserse frank die van
Franse afkomst ishet pond en de dollar. Het is
zuiver een prestigekwestie, de prijzen gaan er in
Frankrijk niet door omhoog of door omlaag, al is
er een prijzenslag ontbrand, met de bedoeling,
de tijdens de zwevende frank steeds stijgende
kosten van het levensonderhoud en de verbruiks-
artikelen minstens te stabiliseren en liefst te ver
lagen.
s«ha
l> heen te helpen.
hi?a6l Gaulle
SPUf
"-y
gSipgp
I
«SI %ÈmÈËImm
O*
Kort geding om teruggave van
bescheiden
T X'
-
echte
De Gaulle introduceerde Monsieur N. F,
ten waarin het geld vrijwel waardeloos
werd. buiten beschouwing, zoals we trou
wens niet nader ingaan op de lotgevallen
van het Franse muntstelsel, dat voor het
eerst onder Karei de Grote enigszins
op poten werd gezet en later meemaak
te, wat zoveel andere valuta's overkwam.
was inmiddels op een een-
hacf\ «geslagen weg voortgegaan. Hij
in 1958 de frank gestabiliseerd, op
iZJ .milligram fijn goud. Dat was wel
liA "eel verschil met de fameuze Bona-
2gf| A'franc, de Napoleon d'or, die
,'"225 milligr. fijn goud bevatte. Maar
\v 'a'g ook reeds bijna een eeuw geldont-
ö6 I?ing tussen. En ongetwijfeld zat bij
v0n Gaulle toch ook wel de bedoeling
vvpil grondslag te leggen voor een
on,,Jjcht langzame, maar toch zekere
k'pering van het goudgehalte, in het
der zich eventueel voordoende mo
eheden.
met opgeheven hoofd door de wereld
gaan. Het was ook ergerlijk voor elke
rechtgeaarde Fransman, om te moeten
constateren, dat hij voor een doodgewone
dollar 500 van zijn franken moest neer
leggen, voor een Duitse mark 127 frank,
voor eera Nederlandse gulden 130 frank
enz. enz. Wat de Duitse mark betreft,
overwoog hij met een zekere bitterheid,
dat dit land twee oorlogen verloren had,
ten aanzien van België en Nederland
zekere t dacht hij aan invasjps, waarbij zoveel
En als we weer tot op het heden terug
komen, herinneren we er aan, dat De
Gaulle en zijn monetaire deskundigen
lang en breed gepeinsd hebben over een
nieuWe naam. Men stelde voor, de nieu
we munteenheid „gallus" te dopen, gallia
of gaulois Zelfs werd er overwogen,
de écu weer in te voeren, een oud-Frans
geldstuk ter waarde van drie frank, dat
zijn naam verkreeg door het schild, het
welk op een der zijden er van voorkwam.
In 1948 had Paul Reynaud al voorgesteld,
ook in Frankrijk het pond in te voeren,
dat overigens onder Karei de Grote de
basis van het muntwezen was geweest,
met als andere munten o.m. de gouden
sou (stuiver) en de zilveren „denier" van
welke laatste benaming nog het in de
Balkan en Nabije Oosten voorkomende
„dinar" afkomstig is.
De nieuwe Franse frank moet uiteraard
in enorme hoeveelheden worden gesla
gen. Hij heeft tot beeldenaar de figuur
van de Zaaister, welke ook op de frank
Enkele oudegouden of zilveren franken:
v.l.n.r.: de frank van Karei X, die 'be
schouwd wordt als een der mooiste, ooit
geslagen; een halve frank onder Hendrik
IV; een halve frank uit d,e revolutietijd,
toen Robespierre aan de macht was;
een frank, geslagen in het jaar 77.915;
een gouden bO-frank-stuk uit het jaar
XIII (180b); de gouden Napoleon; een
stuk van 100 frank van de Derde Re
publiek.
ver bevatten, terwijl het daarnaast gesla
gen goudstuk van 20 frank een gehalte
moest hebben van 6.45 gram fijn goud,
hetgeen bij de wet voorgeschreven werd.
Onder Napoleon I werd de frank betaal
middel in een groot gedeelte van Europa
en een aantal landen, waar hij volkomen
ingeburgerd was. vormden later de z.g.
Latijnse Munt-Unie, welke als basis de
frank had. zij het onder een andere
naam, zoals in Italië de lire. Sinds 1366
bezat de Franse zilveren frank een overi
gens veel lager dan het voorgeschreven
zilvergehalte, terwijl sinds 1920 als ge
volg van de inflatie en de latere devalua
ties de frank tenslotte slechts een fractie
van zijn oorspronkelijke waarde bezat.
Het heeft in Frankrijk nogal ongenoegen
verwek,t, dat de regering pertinent ge
weigerd heeft, stukken een waarde van
25 oude franken vertegenwoordigend, in
te voeren. Ze bracht deze aluminium-
frank tot praktisch een centime terug.
Nu werd algemeen betoogd, dat een
munt van 25 oude franken ofwel van 25
centimes bijzonder praktisch zou zijn bij
het betalen van kleine bedragen. Maar na
De nieuwe frank van de Gaulle.
rijp beraad meende de regering hiertoe
niet te moeten overgaan.
Ze gaf voorts de raad er voor te zorgen
dat de nieuwe frank steeds duidelijk
werd aangeduid. De Fransen, die reeds
van Monsieur NF spreken, mogen niet
schrijven b.v. 10 fr. lourds (zware fran
ken) 10 f lourds, 10 F nouveaux, 10 f nou-
veaux, 10 fr. n. 10 NFrs, 10 nf en 10 N.F.
Het moet zonder meer zijn 10 NF. Bij de
wisseling van het jaar hebben ze elkaar
derhalve veel NF's toegewenst en er
tevens nota van genomen, dat het niet
gewenst is, b.v. 95c of O NF 95 te schrij
ven. maar 0,95 NF of NF 0,95 of 95 cen
times. Men ziet, het ligt met die nieuwe
frank nog niet zo gemakkelijk
Voorlopig zullen oude en nieuwe fran
ken en de verschillende biljetten wettig
betaalmiddel blijven, want het was voor
de regering niet mogelijk 3.500 miljard
aan nieuwe biljetten en verscheidene mil
jarden aan nieuwe munstukken direct
te laten vervaardigen. Het vervangen van
de oude munten en biljetten door nieuwe
zal slechts geleidelijk aan kunnen ge
schieden. Men zal dus voorlopig nog met
de oude biljetten en munten kunnen blij
ven betalen, overal. Ook de oude post-
zegejs zullen nog gebruikt kunnen wor
den, maar er zijn reeds enkele nieuwe se
ries uitgegeven, van 5, 10, 15, 20 en 25
centimes. In de loop van deze maand zul
len nog meer series volgen, o.m. een van
1.00 NF een z.g. serie touristique.
Het zal minstens vijf jaar duren, voor
dat de oude biljetten en munten verdwe
nen zullen zijn. Dit zal dan het defini
tieve einde betekenen van de franc
germinal, ofwel de Bonaparte-franc, zo
genoemd omdat hij door Napoleon gede
creteerd werd op 7 april 1803, in de
maand Germinal van de revolutie-tijdre
kening. Deze franc germinal kon er op
bogen, dat hij daarna meer dan een
eeuw achtereen volkomen waardevast is
gebleven, hetgeen van weinig andere va
luta's geboekstaafd kon worden. En de
Fransen, ofschoon vooral de kleine bur
gerij en de boeren de nieuwe frank niet
erg vertrouwen en diep in hun hart vre
zen, dat het hier gaat om een streek van
de regering, om hen van hun laatste
spaarpenningen, te beroven, hopen
toch dat monsieur NF een even lange le
vensduur zal hebben als de franc germi
nal.
cL werd trouwens heus tijd. Zelfs voor
L. fransen begon het allengs te duize-
bpV, Ze hadden al speciale namen
fr=ia,cht voor de biljetten van vijfhonderd
pra"k en meer. En de frank zelf was
jSktisch zelfs in Frankrijk vrijwel niets
VtUr waard. Men kon er een haarspeld
W°r kopen, of een halve pagina van een
A nt. Dat allesbehalve fraaie muntstuk
Ij-, aluminium vervaardigd was onoog-
dan de sou en de centime, die
7 op het kerkhof der dode munteen
heden liggen Om een brief te
/ankeren had de Fransman vijfentwm-
h® frank'nodig.... De koopkracht van
tn} stuk aluminium leek naar niets
En heel wat van die franken
Aderden nog van de Vichy-regering.
et overeenkomstige opschriften
bn 2en' appartementen, lartfieryen,
si erderjjen, de prijzen er van konden nog
g.Abts bij honderdduizenden worden aan.
ö^ondigd en het begon er op te lijken
de Franse frank in een onbewaakt
„«ehblik de weg van de Duitse mark na
A berste wereldoorlog zou opgaan, toen
„fd in Duitsland nog slechts bij miljoe-
he
A rekende
De frank was zoiets
U 'en onzent het halfje, dat gemakshalve
aar verwaarloosd werd. Desondanks kon
gemiddelde burger zich miljonair
hhen, maar dan in franken, waarvoor
kn 2°.als gezegd nauwelijks een haarspeld
vernield en weggevoerd was, dat die lan- van Napoleon voorkwam. Op de keerzij
den er even erg aan toe waren als over- de zjjn olijftakken omringd door de woor-
wonnen volkeren (uitgezonderd dan
Duitsland) en als hij heel ver weg ging,
moest hij b.v. 40 frank voor een doodge
wone Mexicaanse peso neerleggen.
Ja, de frank sloeg een triest figuur.
Men hoopt echter, hem nu weer een beter
te zullen kunnen laten slaan. De geschie
denis leert trouwens, dat de frank, even
als tal van andere munteenheden, zware
tijden heeft moeten doormaken. Reeds
toen er nog geen frank was en in Frank
rijk andere munten in omloop waren,
deed zich b.v. het euvel van de muntont-
waarding voor. Reeds Philips de Schone
voerde in 1305 en 1306 een waardevermin
dering van de z.g petit royal d'or door
en van de z.g. gros argent, de grote zil
veren. In 1313 haalde hij hetzelfde uit,
waardoor vele bezitters ernstig bena
deeld werden en zijn populariteit ten
zeerste geschaad. Verschillende konin
gen na hem gingen eveneens tot herwaar
dering der munten over, waardoor ze hun
eigen schulden verminderden. Het was
inmiddels koning Jan de Goede, die de
eerste franken liet slaan, in een periode
toen de geldontwaarding wederom een
groot euvel was.
Aangezien we het hier meer in het bij
zonder over de frank hebben, laten we
de perioden der assignaten en manda
den liberté, égalité, fraternité. Er wer
den er reeds in 1959 geslagen die dan ook
dat jaartal voeren.
Laten we nog even aanstippen, dat de
eerste franken (gemunt tussen 1360 en
1380) van goud waren. Later kwamen er
ook (tussen 1575 en 1641) zilveren fran
ken in omloop. Bij de muntwet van 1795
moest de zilveren frank vijf gram fijn zil
DAT IS TOCH EEN HEEL merkwaar
dige geschiedenis geweest. Men zal
het zich wellicht herinneren. In Italië
verwekte het indertijd nogal opzien, dat
i°enaen, maar dan in franken, waarvoor
l zoals gezegd nauwelijks een haarspeld
Aopen. De staat berekende zijn bud-
p 'n triljoenen en ook de Banque de
jjance moest met cijfers met een dozijn
,''en werken.
j Het volk noemde een biljet van duizend
ank een „Brique" of een „sac" en op
A kantoren duidde men een miljoen
riJ5' een „unité" aan. Toen de Banque
A France biljetten ging uitgeven met
A eonterfeitsels van beroemde man-
werd het biljet van 500 frank een
j^hsérable" naar het portret van Vic-
],r Hugo, de schrijver van „Les Miséra-
m» het biljet van duizend frank
i; t het portret van kardinaal Riche-
een „cardinal", dat van 10.000
clii een „Bonaparte" naar de afbeel-
S Van Napoleons adelaar er op. En
pat een verschil met de oorspronkelijke
naparte-frank: 1 tegen 10.000....
riPit alles is nu spoedig afgelopen Frank.
JK kan, wat zijn munt betreft, weer
■Marianiie aan het goochelen.
(Le Figaro
AMSTERDAM, 7 jan. De Raad
voor de Scheepvaart te Amsterdam
heeft de kapitein van het stoomtank-
schip „Khasiella", A. van der K., uit
Leiderdorp gestraft door hem de be
voegdheid te ontnemen om als kapitein
te varen voor de tijd van één week.
Voorts strafte de Raad de eerste stuur
man J. K„ te Hilversum en de tweede
stuurman C. D. M„ uit Rotterdam, bei
den door het uitspreken van een beris
ping. De derde stuurman N. J. S„ uit
Schiedam werd gestraft door hem voor
drie weken de bevoegdheid te ontnemen
als stuurman te varen op zeeschepen.
Voor de vierde stuurman bestaan zeer
verzachtende omstandigheden, zodat de
Raad besliste hem dan ook niet te
straffen.
Op 20 september 1959 stootte de „Kha
siella" tijdens de reis van Rotterdam naar
Ornskoldsvik op de Noordzee ten westen
van het Weserlichtschip op een wrak.
Het schip werd zwaar beschadigd. Het
voer onder ideale omstandigheden en het
wrak was duidelijk gemerkt door twee
wrakboeien. De Raad is tot de overtui
ging gekomen dat het aan boord heeft
ontbroken aan goede leiding en organi
satie. De kapitein liet te veel over aan
de eerste stuurman en deze regelde te
weinig. De eerste stuurman heeft ge
hoord, dat er een discussie was tussen de
vierde en de derde stuurman over enige
in zicht zijnde boeien, doch heeft niet de
moeite genomen zich op de hoogte te
stellen te gaan kijken over welke boeien
gesproken werd. Hij moet hebben begre
pen, dat de niet zeer ervaren vierde
stuurman de wacht zou krijgen op een
onbegrijpelijk voor, dat de eerste stuur
man is weggegaan zonder eens naar vo
ren te kijken, terwijl hij wist dat er iets
bijzonders voorviel. De derde stuurman
moet allereerst schuldig worden be
schouwd. Hij heeft tijdens zijn wacht on
voldoende uitgekeken en heeft geen acht
geslagen op waarschuwingen van de vier
de stuurman, die uitkeek. De tweede
stuurman was, hoewel hij tijdens de ramp
niet op de brug is geweest, ook betrok
ken bij het ongeval. Hij had c,e kaarten
voor het nu bevaren traject moeten bvp
werken doch heeft dit nagelaten, liij
heeft wel de kaarten klaargelegd, maar
hij liet na de kapitein te waarschuwen
dat ze niet waren bijgewerkt.
vrij moeilijk traject. Het komt de Raad de postkantoren.
DEN HAAG, 7 jan. Met de volgende
schepen kan zeepost worden verzonden.
De data, waarop de correspondentie
uiterlijk per post moet zjjn bezorgd, staan
achter de naam van het schip ver-
Argentinië: es Alchiba 10-1 en es Ama-
zon 14-1- Australië: ras Oostkerk 12-1,
ss Bendigo 13-1 en ms Queensland Star
14-1 Brazilië: ss Alchiba 10-1 en 66 Ama
zon 14-1 Canada: ss American Hunter
10-1 en ms. Westerdam 14-1. Chili: via
New York 14-1. Indonesië: ss Agapenor
H-l Ned. Antillen: ms Charis 10-1 en
ms Prins der Nederlanden 12-1. Ned. Nw
Guinea: ss Peleus 11-1 en mg Borneo
14-1 Suriname: ms Solon 13-1. Unie
van Zuid-Afrifea en Z.W.-Afrika: ms Stir
ling Castle 10-1. Brits Oost Afrika: ss
Yalou 11-1. Inlichtingen betreffende de
verzendingsdata van postpakketten geven
te Milaan een z. g. beeldroman gelan
ceerd werd, waarin he voornaamse epi
soden uit de H. Schrift in beeld ge
bracht werden. Men sprak van een pro
fanatie en een speculeren op de sensatie-
lust van het grote publiek. Aanvankelijk
was er het „imprimatur" aan verleend,
omdat het aartsbisdom van Milaan zich
op het standpunt had gesteld, dat de uit
gever een goede bedoeling had en de H.
Schrift aldus in belangrijke mate zou
worden verspreid onder mensen, die er
tevoren nimmer kennis van hadden kun
nen of willen nemen.
Maar omdat ten eerste de regisseur
inmiddels als een oplichter en sigaret-
tensmokkelaar was ontmaskerd en ten
tweede de afleveringen een allengs ge
durfder karakter kregen en men in som
mige opzichten werkelijk vafi een vul
garisatie kon spreken, werd nadat de eer
ste afleveringen waren verschenen, het
imprimatur geweigerd.
Intussen, er kwam geen verbod. Des
ondanks was het voor de uitgever een
grote teleurstelling. Hij had werkelijk
goede bedoelingen gehad, was een prak-
tizerend katholiek. Het zou voor hem heel
goed mogelijk zijn geweest, zijn idee uit
te voeren, zonder hiervoor kerkelijke
toestemming te vragen, doch hij had er
de voorkeur aan gegeven, deze van te vo
ren te verkrijgen.
Zulks stellig niet in de hoop, aldus op
een grotere verspreiding te kunnen re
kenen. Reeds de eerste aflevering was
in betrekkelijk korte tijd uitverkocht.
Een Amerikaanse uitgeversmaatschap
pij bood 1000 dollar voor het recht van
uitgifte in de Ver. Staten, voor elke
van de geplande 72 afleveringen.
Inmiddels, de uitgaven, nodig voor het
produceren van een beeldroman, bleken
de ramingen verre te overtreffen. Er was
een speciale filmmaatschappij voor ge
sticht, waarvoor men een apart gebouw
huurde. Niet minder dan 1300 acteurs en
actrices, mitsgaders talrijke figuranten
bleken nodig, om z. g. levensechte scènes
in elkaar te zetten. Men moet eerst films
maken, waarvan slechts enkele scènes
geschikt waren, om in de beeldroman ta
worden verwerkt.
De kosten voor de eerste vijf afleverin
gen bedroegen twee en een half miljoen
lire per stuk. Hierbij kwamen dan nog
de reclame en de uitgaven voor de dis
tributie, welke niet gering waren. Aan
vankelijk leek het, alsof de ondernemer,
Enrico Richelmi, zich dergelijke uitga
ven zonder bezwaar kon veroorloven. Hij
werd op minstens een miljard lire ge
schat, verkregen door enkele patenten
op speciale wasmiddelen, die hij aan een
groot concern verkocht had en waarvan
hij profiteren bleef.
Maar na de eerste vijf afleveringen
ze gingen overigens vlot van de hand
zette hij fors het mes in de uitgaven
van de regisseur. Of het nu lag aan deze
bezuiniging, waardoor de afleveringen
een zekere eentonigheid gingen vertonen,
of aan het terrugtrekken van het „im
primatur", het valt moeilijk uit te maken
doch de verkoop werd allengs moeilijker.
Wellicht had het publiek er veel meer
van verwacht. De man die een soort Ce
cil deMille had willen zijn en op zijn ma.
nier de H. Schrift onder het volk wilde
brengen, zag zich allengs voor grote
financiële moeilijkheden geplaatst.
Erger was inmiddels, dat hij door
een ernstige zenuwcrisis getroffen werd.
Het terugnemen door het aartsbisdom
had hem diep in zUn ziel getroffen. Ge
durende enkele maanden moest hij in
een zenuwinrichting verpleegd worden.
Veertien dagen lang weigerde hij daar
alle voedsel en verzwakte aldus schrik
barend.
Na het verschijnen van de achtste af
levering, evenals de voorgaande 68 pa
gina's groot werd de regisseur gearres
teerd en door de politie opgesloten. Dit
moet Enrico Richelmi de genadeslag heb
ben gegeven.
Ofschoon hij reeds met uitgevers in
een tiental landen in onderhandeling was
en zijn financiëlëe zorgen opgeheven le
ken te zullen worden, sloeg hij de hand
aan zichzelf
ROTTERDAM, 8 jan. De
Diergaarde in Blij dorp is zeer
tevreden over het fokken van de
katachtige soorten. Niet alleen
de grotere dieren, maar ook de
kleine „katjes" bleken hun soort
in stand te houden.
Bijzonder trots is men op de
kleine Caracal-jongen, die voor
het eerst in een Europese dieren
tuin in gevangenschap gefokt
zijn. Tot nu toe stierven de jon
gen steeds kort na hun geboorte.
Slechts drie maal is het in an
dere werelddelen gelukt Cara
cal-jongen in stand te houden.
Moeder Woestijnlynx wierp in
1959 twee. jongen, die men niet in
leven kon houden. Ze stierven
VATICAANSTAD, 8 jan. (K.N.P.)
Z. H. de Paus heeft ongewoon scherp
gereageerd op de boodschap, die radio
Moskou op 6 januari, de dag waarop de
christenen in het Oosten het Kerstfeest
vieren, heeft uitgezonden. In deze bood
schap spreekt radio Moskou over het
„sprookje van Christus, die nooit heeft
bestaan". De communistische boodschap
richt zich in het bijzonder tegen de
priesters, die gelijkgesteld worden met
kapitalisten en grootgrondbezitters en
die „de onderwerping aan de vijanden
der arbeiders prediken". Op zijn eigen
en directe wijze diende de paus de
Moskouse radio van repliek. Vooral om
dat de paus zich steeds zeer irenisch
uit, heeft zijn toespraak tijdens de al
gemene audiëntie van woensdag in
Rome en daarbuiten een grote indruk
gemaakt.
Het is toch wel beschamend, aldus
de paus, dat er na tweeduizend jaar
van wetenschappelijk onderzoek en van
betrouwbaar controleerbare overleve
ring nog steeds mensen zijn, die de
persoon van de Goddelijke Verlosser als
een verzinsel beschouwen en de boeken
van het Nieuwe Testament als een
goedkope fabel. De paus vroeg zich af
hoe een zo voor het christendom deni
grerende boodschap van radio Moskou
te rijmen is met de herhaaldelijk ver
kondigde wens om tot een vreedzame
coëxistentie te komen. In zijn toespraak
tot de pelgrims verdpdigde de paus het
christendom in zijn meest fundamen
tele basis: het geloof in Christus, in de
Verlossing en in de H. Schrift. De
katholieke dagbladen van Italië hadden
al op de beledigende uitlatingen van
radio Moskou gereageerd.
(Van een verslaggever)
AMSTERDAM, 7 jan. Het voeren van
dieren in de dierentuin begint zulke on
rustbarende vormen aan te nemen, dat de
directies zich op het nemen van maatre
gelen moet bezinnen. „Is een voederver
bod op komst?" zou men angstig kunnen
vragen. Dat zou de trouwe bezoekers en
dierenvrienden, die hun lievelingen graag
eens wat extra's en lekkers toestoppen,
toch wel erg verdrieten. Maar door hun
gaven worden de dieren overvoerd, wat
erg gevaariyk voor ze is. Ze hebben geen
trek meer in voedingsstoffen die voor hen
noodzakelijke vitaminen bevatten en die
de oppassers hun met veel zorg trachten
toe te stoppen. Door het vitamine-gebrek
beginnen de dieren 's zomers aan Engelse
ziekte te lijden en die gunt hun geen en
kele dierenliefhebber.
In Artis heeft men het trachten te on
dervangen door de dieren zo veel mogelijk
's morgens vroeg te eten te geven, zodat
ze hun portie binnen hebben en voor de
wel smakelijke, maar niet zo goede lek
kernijen van de bezoekers bedanken.
Maar dat is niet afdoende. Er zijn zelfs
dieren, zoals bijvoorbeeld schapen, die
blijven eten tot ze eraan dood gaan. In
verschillende buitenlandse dierentuinen,
o.a. Frankfort, bestaat er een algemeen
voederverbod. Gezamenlijk overleggen de
directies van de dierentuinen in Amster
dam, Rotterdam en Antwerpeiv wat ze
moeten doen. Ze beseffen heel goed dat
bezoekers zo graag klontjes en worteltjes
aanreiken om met de dieren contact te
krijgen. Maar dat kan ook heel goed zon
der lekkernijen. Het ziet er nu naar uit
dat ze een beroep zullen doen op het be
grip van de bezoekers en hun zullen ver
zoeken het voederen te laten, in het be
lang van de dieren. Over dit alles heeft
gisteren dr. E. F. Jacobi, de directeur van
Artis, verteld. Over Artis in het bijzonder
zei hij dat er een restauratiekrediet van
anderhalf miljoen op komst is, waarvan
het herstel van vogelhuis, aquarium en
pinguin-verblijf zullen worden betaald.
Trots is Artis op het feit dat er verschei
dene borelingskes onder de roofdieren in
leven zijn gebleven. Belangrijk is ook de
aankoop van twee neushoorns, tegen de
prijs van 32.000 Duitse marken.
In het afgelopen jaar hebben 581.000
bezoekers toegangskaartjes in Artis ge
kocht, dat waren er 13.000 meer dan het
jaar daarvoor. Het bezoek aan het aqua
rium liep vergeleken met 1958 met 16.000
terug tot 256.000.
aan de gevolgen van de katten-
ziekte. Eind vorig jaar kreeg
moeder Caracal weer gezinsuit
breiding, nu drie telgen. Dank
zij inenten door de dierenartsen
bleven zij gespaard voor de fu
neste ziekte- Zij kunnen nu al
zonder hun moeder leven en zij
voelen zich bijzonder goed thuis
in hun gebonden leven.
Op het eerste gezicht Iijken ze
op katten. Het achterlijf is wat
overbouwd en op de oren heb
ben zij prachtige pluimen. Deze
kunnen zo groot worden, dat het
haar gaat hangen. Bij de bewo
ners ten zuiden van de Sahara,
waar de Caracal voorkomt, staan
zij bekend als „wild en woest".
Het bestuur van de Stichting Zieken
huisverzekering A.Z.R. (Ahoy) deelt
mede:
Nadat de Rechtbank te Rotterdam op
27 november 1959 aan de Stichting Zie
kenhuisverzekering A.Z.R. (Ahoy) voor
lopig surcéance van betaling had ver
leend. heeft de Stichting een overzicht
gekregen van het schadebeloop. Daarbij
is gebleken dat thans vrijwel alle verze
kerden zich elders hebben gedekt. Tevens
is wel komen vast te staan, dat een af
wikkeling buiten faillissement niet tot de
mogelijkheden behoort. Een voortzetting
van de surcéance van betaling zou niet
in het belang der verzekerden zijn, daar
hiermee de definitieve afwikkeling slechts
zou worden vertraagd.
In overeenstemming met het oordeel
van de door de Rechtbank benoemde be
windvoerders heeft het bestuur van de
Stichting besloten het faillissement van
de Stichting aan- te geven.
De surséance van betaling is heden door
de rechtbank ingetrokken en de Stichting
Ziekenhuis verzekering A.Z.R. (Ahoy) is
daarop door de rechtbank ambtshalve
failliet verklaard. De afwikkeling zal nu
verder geschieden door de curatoren in
het faillissement.
Het faillissement betreft de Stichting
Ziekenhuisverzekering A.Z.R. (Ahoy) en
niet het Ziekenfonds A.Z.R. Het Zieken
fonds A.Z.R. is een afzonderlijk lichaam
en staat buiten de lotgevallen van de in
staat van faillissement verkerende Stich
ting Ziekenhuisverzekering A.Z.R. (Ahoy)
AMSTERDAM, 8 jan. Voor de presi
dent van de rechtbank heeft vanochtend
een kort geding gediend, dat de stichting
„Het leven begint bij veertig" aanhangig
had gemaakt tegen de onlangs afgetreden
secretaris, de heer C. J. M. van Eijsden.
De stichting eist teruggave van de stuk
ken, die de gedaagde nog onder zijn be
heer heeft, zulks onder een dwangsom van
1000 per dag.
De raadsman van de gedaagde, mr. F.
Brandt, betoogde, dat zijn cliënt zich nog
steeds beschouwt als secretaris der stich
ting op grond van de bepalingen in de sta
tuten. Hij trachtte aan de hand van een
gevoerde briefwisseling aan te tonen, dat
hij ook door het stichtingstoestuur nog als
secretaris wordt beschouwd.
De raadsman van de eisende partij, mr.
H P J Dolk, bestreed dit laatste en zei,
dat de 'gedaagde volkomen eigengereid is
opgetreden en voor zijn eigen standje
vecht en niet voor het algemeen maat
schappelijk belang. De bescheiden zijn
geen privéstukken. doch papieren van de
stichting die de heer Van Eijsden op vor
dering van bestuursleden behoort terug
te geven.
De president zal 15 januari a.s. uitspraak
doen.
:«ew«»!-wHSRar-s«!
