t SPANNEND SLOT TOERNOOI 71/2
Wijnen onttroont Yan de Pol
op de valreep
Scholte in finale door drie
mokerslagengeveld
De Jong verslaat
ook Van Heerde
Leidenaar Huisman bezorgt
De Vries veel narigheid
1
b
RVC struikelt over zeef
slagvaardig Libanon
LEDEN VAN DOS EISEN VAN
BESTUUR UITEENZETTING
Trainer Van der Leek is
middelpunt van kritiek
s
r
Geen schaduw
Om nationale damtitel
Schulte op dreef
in Antwerpen
s
5*
Reva thans alleenheerser in
volleybalcompetitie
Grote opwinding in Utrecht
De Munck speelt
knap handbal
s
i
!T
V B
Piet van de Pol is
geen „buitenbeentje
Peter Post loopt zij11
tegenstander in
Australische Cuthbed
snel op 100 yards
dt'
f
s
3*
S*
MACKAAY TERUG
ALS MANAGER?
Fit voor D.O.S.
Elinkwijk
Nieuive krachttoer
van John Thomas
3?
S
Olympia's Tour ii1
trainingsschema O.^'
MAANDAG 18 JANUARI I960
(Van onze speciale verslaggever)
NIJMEGEN, 17 jan. Terwijl
de televisiecamera's snorden
dreef de spanning de zaal uit.
Tini Wijnen, een paar weken ge
leden superieur bij het 47/2, kon
ook in het ruimste van alle kader-
spelen, het 71/2, de nationale
titel niet meer ontgaan. In een
finale, die door heel biljartend
Nijmegen met angst in het hart
was verbeid. Was tegenstander
Scholte niet juist op zulke kritie
ke momenten een vechtersbaas
met „dynamiet" in zijn keu? En
had hij Piet van de Pol zaterdag
middag niet „gevloerd" als een
beginneling? Stond hij bovendien
niet bekend als een man, die ver
loren partijen nog „uit het graf"
weet te slepen?
Maar toen de finale in hotel
„Keizer Karei" nog geen uur oud
was schitterde in de ogen der
Nijmegenaren de glans der over
winning. Drie klappen als „mo
kerslagen" deelde Tini uit, drie
„reuzenstappen": 65, 72 en 36. Na
drie beurten 173 om 11, hoe sim
pel was deze zaak?
tK
rem.
irf
V
V
n
H
St
t
1):
>v
Simpel zou ze blijven, doordat „tijger"
Scholte al zijn inspiratie in nutteloze
zweetdruppels zag opgaan. Hoe kón hij
zo'n rigoureuze achterstand ook nog
goed maken en dan tegen Wijnen, die
als het even marcheert in sprinttempo
voortraast? Toch kreeg de nieuwe kam
pioen nog even last van een inzinking,
die men gevoeglijk kon toeschrijven
aan een verschrikkelijke moeheid. De
som van concentratie, van psychische
en ook fysieke inspanning drukte zwaar
op hem. Maar nog altijd was de bodem
van zijn technisch arsenaal niet zicht
baar. De zo kwetsbare maatgevoelig-
heid bestond nog in al haar uitbundige
kwaliteit. Het was die superieure tech
niek, waarmee Wijnen de beslissende
ressources vond voor een laatste kracht
toer, die hem op de hoogste troon
plaatste. Een troon, die Van de Pol
terecht is ontnomen. Want nogmaals is
gebleken, dat het aanstormende talent
uit Nijmegen reeds nu te sterk speelt
voor de Rotterdamse matador. De ere
plaats in zijn meest geliefde domein, het
anker kader 71/2, is Van der Pol van
daag ontvallen. Maar hij heeft zijn
jarenlang onaangetaste positie verde
digd als een leeuw. Zijn spel wekte de
bewondering op van al degenen, die
weten wat het voor hem, eens de
..keizer" van alle kaderspelen, beteken
de. in de schaduw te moeten spelen
van een jongeman, die altijd zijn eer
biedige leerling is geweest. Maar, zult
gij zeggen, Van de Pol was toch al
onttroond? Kreeg hij niet bij de natio
nale titelstrijd 47/2 ook in „Keizer
Karei" „zijn trekken thuis"? Wijnen
had toch al bewezen de onbetwiste
..meester" van dit ogenblik te zijn? Ge
vergeet dan, dat er ditmaal 71/2 werd
beoefend, de spelsoort waarin de lange
Rotterdammer nimmer, zelfs niet bij
benadering, eèn gelijke heeft gekend,
een spelgenre dat hij alleen in Neder
land beheerste als wetenschappelijk
kadrist, die iedere wenteling der kogels
in zijn constructies voorzag, de man die
alle records 71/2 in zijn ransel borg
een toernooi-gemiddelde van 28.75, een
particulier moyenne van 75 en een
hoogste serie van 238. Was het ver
wonderlijk dat Van de Pol een deel
van de zaterdagnacht in slapeloze on
rust doorbracht, beducht voor de wel
licht meest bewogen dag in zjjn zo
briljante loopbaan?
Men moet voorop stellen, dat Van de
Pol vanmiddag, tcrwjjl Wijnen de hoog
ste prijs voor zich opeiste, niet ten on
der is gegaan. Wel is hij onttroond,
maar op de meest eervolle wijze, met
evenveel matchpunten als Wijnen en
slechts 2.13 punt lager algemeen gemid
delde. Hp zegevierde in zijn slotpartij
in acht beurten over Jacobs na een
eindreeks van precies 150. Ovationeel
was het applaus, dat hem ten deel viel.
„U bent nog steeds de „biljartkeizer",
verzuchtte een rood-aangelopen sup
porter. Een vergissing die in de hitte
der enerverende finale-partijen te goe
der trouw werd gemaakt. Van de Pol
was de „keizer". Wijnen heeft hem
thans overvleugeld.
Men leest deze zekerheid niet uit
sluitend uit cijfers. Wijnen scoorde de
hoogste serie (212) en de hoogste parti
culier en algemeen gemiddelden: resp.
50 en 20.30. Wat echter deze stelling da
belangrijkste kracht geeft is het ver
schil in speelstijl, in fantasie vooral
tussen beide matadoren. Veerkracht,
artisticiteit, kapitaal serie-spel van de
een. biljartlogica en een enorme dosis
routine bij de ander. Wijnen wordt
alleen nog maar beter, Van de Pol zal
steeds meer moeten vechten, om de af
brokkeling van zijn gebied te beperken.
Mol „driehoek'7 constructies
Anton Mol speelde zaterdagmiddag in
de stijl van een kampioen. De Amster
dammer, die nauwelijks pretenties heeft,
krijgt in elk toernooi pas „lengte" en
maatgevoel na een inspeelperiode, die
hem steevast met nederlagen confron
teert. Hij bouwde zijn partij tegen Ligt-
hart op met de solide ritmiek van de
vakman, die het verdriet over een mis
slag accepteert, maar even later met
nog grotere nauwgezetheid doortim
mer- Mol begon met 76 treffers in één
beurt, in de zesde beurt na wat
stevig „gekruimel" gevolgd door een
even accurate 69. Toen hij in de acht
ste beurt opnieuw al zijn wapens in de
vuurlinie bracht en in zijn brein logi
sche „driehoek"-constructies beraamde,
rolden de ontbrekende 90 punten als
rijpe vruchten uit zijn pomerans. Op
getogen vertelde Mol aan ieder, die het
horen wilde, dat hij zeker met de
„sterke jongens" mee zou kunnen ko
men, als er maar meer trainingsgelegen.
heid was. „Je ziet toch, dat ik het kan".
Het rumoer, dat de sympathieke
Amsterdammer te weeg bracht,
vormde voor de matadoren, die hier
na aantraden, de achtergrond om hun
rijke speelkunst in al haar varianten
te laten opbloeien. Het menu beloofde
de liefhebbers een heerlijk maal. Van
de Pol-Scholte, een partij die de ver
liezer het uitzicht op de begeerde
toernooiprijs voor een groot deel zou
ontnemen. De titelhouder koos zelf
bewust de acquitstoot, een zeker te
ken, dat hij geen afwachtende hou
ding wenste. Maar de witte bal. die
sidderend van effect uit de hoek
kwam geschoten, tolde slechts langs
zij de speelbal, zonder te enteren.
Onmiddellijk benutte de Eindhove-
naar zijn kans, met „glasharde" sto
ten, onvermoeibare carambolage, ge-
Zoals bij de strijd om het kampioenschap
47/2 is het in het biljarttoernooi om de
Nederlandse titel 71/2 gegaan tussen
Van de Pol, links, en Wijnen. Voor de
tweede maal moest Van de Pol toestaan,
dat hij door zijn jongere tegenstander
onttroond werd.
5?'
peurd uit allerlei „scheve" posities,
triomfantelijk uit te lopen. Was Van
de Pol nu reeds uitgedemarreerd? Nog
niet: in de tweede beurt gaf hij even
zijn brille prijs in een stugge reeks
van 59.
Maar omstreeks de tiende beurt ging
Van de Pol ten onder in een vloed van
carotte-stoten, die Scholte onbewogen
op het satijn toverde. Precies op 200
was de legendarische strijder uitgeblust,
toen zijn jonge rivaal met een nerveuze
prik de partijwinst opborg. Van de Pol
mopperde, dat het publiek geen aan
dacht schonk aan „zijn" tafel. „Je voelt
het, ze zien je niet als Wijnen tegelijk
speelt en zoiets haalt de balans er uit".
Serie van 212
Er was voor de Nijmegenaren dan
ook wel reden om uitsluitend naar
„hun" Tini te kijken, naar de virtuoze
biljartsprint, die hij in de vijfde beurt
tot over de 200 volhield. Alle facetten
van het nobele spel schitterden in deze
demonstratie Zonder weerga. Het serie
record van Van de Pol (237), in 1957 te
München-Gladbach geboekt, stond Wij
nen als een lichtende finish voor ogen.
Zijn lange vingers dwongen het ivoor
in een onnavolgbare koers. Maar na de
tweede century stierf de „explosie"
langzaam weg. Op 212 een masqué in
het centrum van de tafel. Tini wilde
direct een oplossing. Even „pompte" hij
voor de massé, een van zijn sterkste
wapens, maar zijn vochtige linkerhand
hield de keu niet in bedwang. Een
touché brak de reeks af; vermoeidheid
en een begrijpelijke bevangenheid wa
ren de oorzaak, dat de roes te abrupt
nog in een ontnuchtering eindigde.
In de avonduren verbruikte Scholte
veel van zijn energie om een weer uit
bundig gestarte Mol 124 in de derde
beurt van zich af te houden en daar
mee kanshebber te blijven. Van de Pol
kon zijn nervositeit nauwelijks de baas
tegen Wijnen, vooral niet, toen hij tot
zijn opwinding bemerkte, dat de Nij-
megenaar volkomen „vast zat". De
extra-druk sloeg de jonge meester uit
balans, zoals dit toernooi nog niet ge
beurde. Toch nog een 98 in de achtste
beurt, maar onmiddellijk methodisch
vergaarde reeksen van Van de Pol: 62
en 34. Een repliek, die de ongelukkige
Wijnen ontredderde. Geen enkele op
leving meer daarna; ideale kansen op
de lijnen behandelde hij als waren het
onmaakbare stootbeelden. Zijn keu
voering werd hortend en tenslotte een
machteloos pogen, een „verkrampt"
tasten naar houvast. Van de Pol, de
geroutineerde, trok zijn conclusies,
maar ook hij zwoegde naar de streep.
Het Interessante toernooi in „Keizer
Karei" heeft behalve het voorname feit
dat Van de Pol de titel is afgenomen,
T7"an de Pol was ontstemd. De erger-
1/ nis straalde uit zijn ogen toen hij
zaterdagmiddag van de secretaris
van de KNBB, de heer J. van Beem,
hoorde, dat hij niet zo maar zou kunnen
deelnemen aan het nationaal kampioen
schap bandstoten, dat van 17 t/m 20
maart in Breda wordt gehouden. „Je zult
je eerst moeten klassificeren," zei de
heer Van Beem hem, „niet als de ande
ren". Het reglement zegt, dat spelers in
de ere-klasse, die gedurende twee jaar
niet aan een bepaald speltype hebben
meegedaan, weer opnieuw moeten be
wijzen, capabel te zijn voor een finale.
Van de Pol knikte grimmig. „Jullie den
ken toch niet dat ik die grens van drie
niet haal." „Natuurlijk denken wij dat
niet," suste de heer Van Beem, „maar
iedere biljarter heeft dezelfde rechten."
„Dan weet ik nog niet of ik mee zal
doen." En met deze woorden beende de
Rotterdamse hotelier nijdig naar zijn ka
mer. Even later kwam hij naar beneden
voor het belangrijke duel met Henk
Scholte. De rijzige titelhouder kon zijn
ontstemming niet uitdrukken in impo
sante speelkracht. Hij bleef zelfs ver
achter bij de Eindhovense „knocker".
HALLE, 17 jan. Emile Wafflard heeft
ongeslagen het Belgisch nationale kam
pioenschap anker kader 47-2 gewonnen
met een algemeen gemiddelde van
75.67. Op do tweede plaats eindigde met
vijf winstpartjjen Vervest, die tot een
algemeen gemiddelde kwam van 37.96.
Wafflard en Vervest produceerden bei
den een serie van 400,
bij velen de groeiende overtuiging be
vestigd, dat Nederland zich nog steeds
kan verheugen in het bezit van jonge
biljarters met capaciteiten, die bij in
tensieve training op de grote tafel
wellicht met behulp van de onlangs
verleende subsidie van groot kaliber
kunnen worden. Wij hebben hierbij
twee spelers op het oog: Hans Vultink
uit Aalten en de Alkmaarder Jaap Ligt-
hart. De 22-jarige Gelderlander verraste
vrijdag met een schitterende serie van
173 tegen Scholte en toonde ook overi
gens een voortreffelijke spelopvatting,
geschraagd door een „klappende" coup
de queue, welke men slechts bij uitzon
dering tegenkomt. Ligthart carambo
leerde minder bekwaam, grover, ook
nog te snel ontmoedigd, maar onmis
kenbaar bezit hij de mogelijkheden in
zijn sport te groeien. Zijn algemeen
gemiddelde van 11.50 is voor een debu
tant in -dit selecte gezelschap een pres
tatie van de hoogste orde.
De eindstand luidt:
1.
Wijnen
12
2000
98
212
20.40
2.
Van de Pol
12
1974
108
150
18.27
3.
Scholte
10
1941
117
118
16.58
4.
Mol
6
1794
138
124
13.00
5.
Vultink
6
1745
140
173
12.46
6
Ligthart
4
1311
114
92
11.50
7.
Jacobs
4
1419
145
101
9.78
8.
Beekman
2
1404
154
74
9.11
Toernooigemiddelde 13.40.
Jacobs bleef voor de tweede achter
eenvolgende maal beneden het mini
mum gemiddelde van 10 en degradeer
de daardoor uit de ereklasse. Ook Beek
man bleef beneden dit gemiddelde,
maar hij was nog niet geklasseerd als
ere-klasser en kan dus ook niet degra
deren. Vultink en Ligthart klassificeer-
den zich als ere-klasser 71/2.
(Van onze speciale verslaggever)
Op de gisteren beëindigde nationale
titelstrijd anker-kader 71/2 is nog
eens gebleken hoe bijzonder moei
lijk het arbitreren van een partij biljart
kan zijn. Hoe intens moet de man, die
met de dikwijls gebruikte naam „teller"
te simpel wordt gekwalificeerd, de loop
der kogels gadeslaan, de wonderlijke
schoonheid der effecten en het voortdu
rende samenspel tussen keu en ivoor-
Hoe bedachtzaam en toch snel moet hij
zijn positie zoeken aan de rand van de
tafel, niet hinderlijk voor de speler, maar
toch zó, dat hij iedere beweging, elke
geruisloze, haast onzichtbare reactie van
de glanzende biljartballen kan opmer
ken. Als een schaduw moet hij zijn, al
tijd attent, de lamp opzij houdend, als de
caramboleur zijn keu omhoog brengt
voor een verre piqué. De concentratie
van de speler moet die van de arbiter
zijn. Nog sterker zelfs. De rol van on
opvallende regie, die slechts correct kan
worden uitgevoerd bij een gedegen rol-
kennis de kennis der theorie en
een voortdurend „beleven" van alle pro
blemen en spelsituaties, vraagt nog an
dere kwaliteiten. De arbiter heeft ook
een beschermende taak. Hij zal er voor
waken, dat de emotionele sfeer, waarin
de speler de speelsheid der kogels tracht
te overwinnen, niet verstoord wordt door
welke oorzaak dan ook. Rumoer van on
deskundig publiek, kelners, die juist in
de buurt zijn, waar een snoer van ca
ramboles in wording is, een tussen de
biljartpoten schuifelende hond, zoals
men in de Nijmeegse lokaliteit op ge
zette tijden ontwaarde, het zijn bijkom
stigheden, welke de arbiter dienen op te
vallen en zijn corrigerend optreden op
hetzelfde moment vereisen.
Hoe nu lagen die zaken in hotel „Kei
zer Karei"? Wij zijn geneigd, de taakver
vulling der Nijmeegse „tellers" als „vrij
zwak" te kwalificeren. Zelfs de zeer
moeilijke opgave, die de arbitrage van een
partij anker-kader 71/2 onbetwist is, in
aanmerking genomen, menen wij, dat de
groep, die met de „annoncering" was be
last, te vaak de indruk maakte dit werk
niet aan te kunnen. Wij zouden de situa
ties kunnen omschrijven, waarin de lei
ding faalde. Laat ons echter beperken tot
enkele algemene notities. Het gebeurde,
dat Mol aan de tafel kwam, geconcen
treerd aanlegde, maar verschrikt inhield,
toen de arbiter hem iets toefluisterde.
„Je speelt met de verkeerde bal," hoor
de de Amsterdammer. Ongelovig staar
de Mol naar het score-bord en zag direct
de juiste bal te hebben genomen. Als
goedmoedig man haalde hij slechts de
schouders opEen andere biljart-
scheidsrechter, die bij voortduring zich
onderscheidde door goedkeurend te knik
ken als een carambole naar zijn smaak
fraai tot stand was gekomen en zelfs
„bravo" en mooi geraakt" baste, liet
overigens blijken van eigen capaciteiten
zeer sterk overtuigd te zijn. Hem zij ge
adviseerd in het vervolg er naar te stre
ven een „schaduw" te zijn, een man, die
niemand ziet, wiens stem rustig en za
kelijk alleen verplichte dingen zegt, maar
toch een man die regisseert.
Nochtans zagen wij in Nijmegen en
kele jonge districtsarbiters, die pas voor
de tweede maal in een nationaal toer
nooi van deze allure optraden en een
bekwame indruk maakten. Hun enige
probleem bestond in de snelle, nauw
keurige taxatie der posities op de gren
zen der kader- en anker-vakken.
(Van onze dammedewerker)
UTRECHT, zondag. Nog wel door
een overwinning op zijn rivaal uit de
strijd om de Noordhollandsc damtitel,
Piet aran Heerde, kwam Wim de Jong
alléén op kop in het zojuist gestarte
toernooi om de nationale damtitel. Met
de volle oogst van vier punten wordt
hij gevolgd door de oud-kampioenen
van Nederland, F. Gordijn cn Wim
Huisman, die een goede drie winstpun
ten lieten noteren. De overige 13 deel
nemers volgden met twee of één punt.
Niet één speler bleef puntloos.
Met het toernooi om de wereldtitel in
het verschiet oktober 1960 reeds
deden de zestien uitverkorenen hun best
zich reeds van start af te klasseren voor
de titel. De winnaar van dit toernooi,
eventueel na herkamp met de titelhou
der Dukel, die ditmaal verstek moest
laten gaan, mag immers aan dat wereld-
toernooi gaan deelnemen. Opmerkelijk
is het daarom, dat juist grote kansheb
bers als Piet Roozenburg en Keiler het
aan de jeugd hebben overgelaten straks
Koeperman de wereldtitel te gaan be
twisten.
Vele wellicht totaal onbekende spe
lers kregen nu een uitnodiging om de
nationale damtitel te veroveren. Naast
de befaamde figuren als Bom, ir. Van
Dijk, Gordijn, Huisman, Bergsma en
anderen kwam nu ook nummer 9 uit de
vorige titelstrijd, Van Silfhout, achter
de borden. Of zodoende een intensieve
oefening voor de wereldtitelstrijd wordt
verkregen, valt wel enigszins te betwij
felen. Maar goed, laat de jeugd, waar
van de jongste nog altijd 26 jaar is, haar
kans krijgen! Zo dacht het bondsbestuur
er kennelijk ook over.
Wim de Jong deed het al dadelijk uit
stekend. Zijn winstpartij vanuit een op
geloste hekstelling tegen Vos was van
uitnemend gehalte. Zijn partner liep te
pletter met de schijven, die nodig waren
voor de verbreking van de hekstelling.
De winst op Van Heerde was echter een
verrassing, omdat deze de tussenzet 13
18 verzuimde. Een stel losgebroken
schijven van De Jong deden de Noord
hollandse kampioen toen sneven.
Vos revancheerde zich op Bergsma,
die wat al te vurig op aanval had ge
speeld. Toen diens verdediging ging
rammelen, maakte Vos daar listig cn
kundig gebruik van. Ook Van Heerde
kwam met een overwinning thuis, toen
Van Silfhout nogal ruig wilde doordrin
gen. Slechts één simpele afsluitzet was
voldoende om Van Heerde toen schijf
winst en direct daarna de winstpunten
te brengen.
De meest simpele fout maakte Van
der Sluis tegen Gordijn. In een eindspel
van zes om zes schijven liet hij een aan-
valsschijf afklemmen. Gordijn won
daarna gemakkelijk. En Huisman deed
goed werk in een klassiek herleide par
tij met een doorduw naar veld 22. Zijn
tegenstander De Vries kreeg toen zo
veel narigheid te verwerken, dat hij de
draad en beide punten kwijtraakte.
De uitslagen en stand:
De VriesHuisman 02, BomRoo
zenburg 11, Van der SluisGordijn
02, MeijerEdink 11, Okrogelnik
ir. Van Dijk 11, Van HeerdeVan
Silfhout 20, VosDe Jong 02, Baste-
meijerBergsma 11, BastemeijerDe
Vries 11, BergsmaVos 02, De Jong
Van Heerde 20, Van SilfhoutOkro
gelnik 1>1, GordijnBom 11, ir. Van
Dijk—Meijer 11, EdinkVan der Sluis
11, RoozenburgHuisman 11.
Volgorde nu: De Jong 4 pnt., Gordijn
en Huisman 3 pnt., Bastemeijer, Bom,
ir. Van Dijk, Edink, Van Heerde, Meijer,
Okrogelnik. Roozenburg en Vos 2 pnt.,
Bergsma, Van Silfhout, Van der Sluis
en De Vries 1 punt.
ANTWERPEN, 16 jan. De inter»',
tionale wielergala in het Ante'® t<>
sportpaleis heeft zaterdagavond s,p(.
successen opgeleverd voor de
landse coureurs. Schulte won het h"
nummereen uurswedstrijd wiK
derny-motoren om de „eerste jet
grote prjjs Willy Lauwers" en f
Post toonde zich weer de sterkste
achtervolging. Bovendien legden
eet
taz en Rentmeester beslag op de
ste plaats in de koppelwedstrijd 0
yOCfi
50 km.
Gerrit Schulte was weer in een
treffelijke vorm. „De Bossche r«c&.
triomfeerde in vier van de zes
menten en finishte tenslotte met
ronde voorsprong op de Belgisch®„$t
voriet Rik van Steenbergen. Peter Ujjj
werd vijfde, Wout Wagtmans ze
en Jo de Roo zevende. gt-
Peter Post kwam opnieuw in 'lC .nO'
zit van de „armband", de trofee
de achtervolgers. Hjj had geen m° gc
met Aerenhoudts (vervanger van gt
door ziekte verhinderde Brankartb „e
al na 3.355 km door de Nederlah
kampioen werd ingehaald.
Plantaz en Rentmeester triomfeer L
in de internationale koppelweds*' j.
over 50 km voor professionals. Zij
den een ronde voorsprong op de CL),
binaties Verachtert-Palmans <§eSt*
Baens-van Geneugden (Belg), De
Moolenijzer (Ned.) en ClercK* 2
Clerq (België), die in deze volgorde
hen finishten. De tijd van Plantaz
Rentmeester was 1.00.14.8.
I
SYDNEY, 16 jan. Het Australië,1"
tja
to
(l(.
v0
te
{N
lij
meisje Betty Cuthbert, de drievoud^,
Olymp. kampioene '56 liep tijdens wji
strijden te Sydney de 100 yards in
sec. Dat is slechts eentiende sec. bed
het wereldrecord dat op naam staatv j
haar landgenote Mariene Matthews-
(Van onze volleybalmedewerker)
AMSTERDAM, 18 jan. In de lan
delijke hoofdklasse volleybal is de eer
ste plaats sinds dit weekeinde weer het
eigendom van één team: Reva. Uiter-
(Van onze sportcorrespondent)
UTRECHT, 16 jan. - Een aantal promi
nente leden van DOS, onder wie de
actieve Jo Ritzer, H. Wolf en W. van
Eekeren, heeft de statuten van de
Utrechtse top-club eens goed nagelezen.
Men kwam op art. 23, dat het uitschrij
ven van buitengewone algemene leden
vergaderingen regelt. Als tenminste der
tig leden schriftelijk bij de secretaris
van het bestuur verzoeken om een bui
tengewone algemene ledenvergadering
met omschrijving van redenen, zal deze
gehouden moeten worden.
Welnu, die leden zijn er volop! Tien
tallen leden van DOS willen de kaarten
op tafel zien. Door het zogenaamde com
promis in de kivestie-Dc Munck is eigen
lijk de bom pas goed gebarsten. De
„oppositie" heeft dinsdag 19 januari een
voorbespreking. Het belangrijkste punt
van bespreking is het in de laatste tijd
gevoerde bestuursbeleid.
In de afgelopen weck, een der meest
dramatische uit de historie van de
Utrechtse club. hebben de heren Blijen-
berg Sr. en Feenstia het bijltje erbij
neergegooid. Deze twee bestuursleden
konden zich niet meer verenigen met de
pogingen om de zaak-De Munck anders
te doen wenden dan destijds unaniem
besloten werd. Ze nemen het de kleine
meerderheid in het bestuur zeer kwa
lijk, dat deze de koers wijzigde cn onder
de druk van de omstandigheden een
minnelijke regeling met De Munck na
streefde. Het ging er op die bestuursver
gadering hard en pijnlijk toe. Dlijenberg
en Feenstra wilden niet langer deel uit
maken van een bestuur, dat in de afge
lopen zomer een andere weg insloeg.
Kwam dit alles door de komst van trai
ner Jaap van der Leek? Moesten daar
om mannen verdwijnen als Frans de
Munck, als topscorer Lammers, die voor
een belachelijke prijs werd overgedaan
aan NOAD, als een geroutineerde Jac
ques Westphaal? Mannen.als Gruber?
Het vertrek van Pepi Gruber, thans
trainer van DWS/A, zit de „oppositie"
wel heel hoog. De tegenstrevers, die zon
der meer het aftreden van het nu zitten
de bestuur eisen, hebben vele bezwaren:
Ze willen opheldering over de wijze,
waarop Gruber, die inderdaad DOS tot
grote hoogte bracht, tot vertrek gedwon-
Ilililliiillllilllllillllllllllillililllllllllllillilllillliiiiiiiiiliiiiiiii
gen is. Verder wil men een afdoende
toelichting op het feit, waarom Van der
Leek gecontracteerd werd. Waarom is
een prominente speler als Frans de
Munck, die handen vol geld kostte, op de
transferlijst geplaatst? Waarom moest
een even bekend en effectief speler als
Henk Temming verdwijnen? En dan
last but not least, laat het bestuur eens
opheldering geven over het financiële
beleid. Dit riskante beleid, aldus de op
ponenten, heeft de club meer dan een
ton en een niet te becijferen bedrag aan
goodwill gekost. Heeft Jaap van der
Leek dan inderdaad zo'n machtige posi
tie gekregen? Was hij, zoals het eens
werd uitgedrukt, de algemeen bedrijfs
leider van DOS? Men is niet bereid dit
langer te nemen.
Piet Mackaay, erevoorzitter van DOS,
die enige tijd manager is geweest, vraagt
zich bezorgd af, waartoe dit alles zal
leiden. Hij trekt zich het lot van DOS
aan. Mackaay zegt onomwonden, dat het
thans zittende bestuur in een noodsitua
tie is gekomen. Toch is Piet Mackaay
weer niet zo hardvochtig, dat hij alleen
Toon Schreuder aansprakelijk stelt voor
het fiasco van het eens zo sterke DOS.
Schreuder had immers door zijn ern
stige ziekte wel andere dingen aan zijn
hoofd.
Grote surprises
De reactie tegen het bestuifr is zelfs
zo groot, naar Mackaay ons verzekerde,
dat vele leden een beroep op hem heb
ben gedaan. Maar, aldus de ere-voorzit-
ter, in dit betaalde voetbal kom ik nooit
weer als amateur terug. Dat is duidelijk..
Velen zien in Mackaay weer de mana
ger. Hij kent DOS van binnen en van
buiten. De oppositie is niet alleen nega
tief. Men heeft voor de komende alge
mene vergadering surprises. Er zullen
namen komen. Het is beter die nog niet
te publiceren. Jan van der Wint, die uit
Enschede kwam, opent aan het Smaragd
plein een sigarenwinkel. Hij neemt de
hele zaak sportief op. Hij zal zijn tijd
wel uitzingen en vóór de afloop van zijn
contract zal hij geen hinder ondervin
den van het compromis met De Munck.
Het gaat dus niet goed met DOS. We
hebben zelfs al leden horen spreken, die
bij de eerstvolgende thuiswedstrijd met
spandoeken zullen verschijnen. Er zou
dan opstaan: „Weg met Van der Leek".
Over Van der Lecks hoofd worden mas
sa's gramschap uitgestort. De verkopen,
aldus de oppositie, zijn „waardeloos" ge
weest en hierbij denkt men aan Lam
mers, Westphaal en Flad. De aankopen
zijn zwak gebleken. Men noemt dan v. d.
Wint, Voges en Jacques Brokx.
„Het is bijzonder jammer", aldus de
voorzitter in zijn commentaar. „En waar
om komen de heren nu pas met hun be
zwaren, die ze als lid van DOS toch ook
al vorig jaar hadden kunnen spuien toen
de besluiten werden genomen. en heb
ben ze niets van zich laten horen en nu
wel, juist nu deze zo belangrijke kwestie
is opgelost en in de geest zoals ook die
oppositiemensen het zo gaarne zagen.
Met deze houding is het verenigingsbe-
lang bepaald niet gediend."
De Munck (rechts) heeft zondagmiddag
in de Bernhardhal aa dne Croeselaan in
Utrecht in het tweede elftal van de
handbalvereniging Sport Vereent mee
gespeeld tegen Achilles II.
(Van onze sportcorrespondent)
UTRECHT, 17 jan. De geestdrift
van de honderden fans van De Munck
was in de Bernhardhal nauwelijks in
toom te houden. Tijdens de wedstrijd
Sport Vereent 2-Achilles 2, een voor
Utrecht zeer belangrijke handbal-derby,
bracht men de populaire doelman, die
naar de 38 jaar loopt, voortdurend ova
ties voor zijn verdedigende partij. De
Munck liet een goede lichaamsconditie
zien. Hij bleek slanker te zijn geworden.
Na afloop van de match, die door 4000
toeschouwers werd bijgewoond, moest
de doelman bevrijd worden, omdat hij
geen uitweg meer zag in de drommen
bewonderaars, die hem op de schouders
klopten. Hij voelde zich fit voor de ko
mende wedstrijd DOS-Elinkwijk. In de
afgelopen maanden heeft hij zijn condi
tie op peil gehouden door veldlopen in
de bossen en door zware gymnastiek.
Overigens is Dc Munck het handbalspel
niet vreemd. 15 jaar geleden speelde
hij het spel reeds in Goes, later nog
in Sittard.
BOSTON, 17 jan. John Thomas, de
18-jarige Amerikaanse atleet wiens
sportcarrière, nadat zijn voet verleden
jaar bekneld raakte, ten einde scheen,
heeft opnieuw een opvallend goede pres
tatie geleverd. Tijdens indoorwedstrij-
den in Boston zegevierde de Amerikaan
se hoogspringer met een sprong van
2,15 meter. Een week geleden kwam
Thomas bij een training in New York
zelfs tot een sprong van 2,18 meter.
De Utrechtse stayer Koch ls als derde
geëindigd in een wedstrijd te Berlijn, waarin
de Belg Verschuren op de eerste plaats
eindigde.
De rugbywedstrijd tussen de amateurteams
van Engeland en Wales is geëindigd met
een zege van 146 voor Engeland.
De Finse ijshockeyploeg heeft met 5—0
gewonnen van Noorwegen. De tussenstan
den waren 30, 10, 10
aard droeg daar de triomf van de
sterdammers in Utrecht op SOS (ÜmJ»
toe bij, maar het resultaat dat
namelijk voor deze nu weer éénüv
dige leiding zorgde, was stellig de
verwachte zege van LibanoD op
dat tot zaterdagavond de eerste
met Reva deelde. Gestimuleerd
een zeer sterke start, de Rotterdam*" fi
wonnen de eerste set met 15—3,
hun spel steeds zelfverzekerder cn 0 p
in de derde en vijfde set was het
wicht van Libanon groot: 158 en 1®
Voor AMVJ was het weer een 7,e.
negatief weekeinde. Het herent*")]
kwam niet in actie, maar HVS "li
volkomen onverwacht van OVC,
wel in Den Haag, met 1—3 cn dra'\.
daardoor AMVJ nog vaster' op de 1fy
ste plaats. Het damesteam
uiteraard van landskampioen Cde^l
en wel zeer overtuigend (152, D.M
en 157), maar de grootste tegenvaG,,
was voor de Amsterdamse dames
getwijfeld de verrassende zege
Veenendaal op ZVC/ K V, waaróp
de AMVJ-dames er nog veel sled1
voor kwamen te staan. ,ji
Het duel met Libanon in Rotterwr'C
is altijd een groot probleem voor fifl'
geweest. Het spel van de Rotterd^j.
mers ligt RVC niet en het was oPMj
lend hoe Kaptein en Tuinman, fLy
juist zo evenwichtig, nu faalden. b',3fi
non met Rob Groenhuizen en Leo vje
Hal als uitblinkers, was vooral n® jf-
eerste set, die zo succesvol verliep- z Sft
verzekerder dan ooit. Dc tweede .f
ging maar net verloren (1416),
in de derde set werd dit verlies £J.
zeer overtuigend gecorrigeerd:
De vierde set nam Libanon een a?fii5'
pauze om zich op de vijfde en t>ps p.
sonde set goed te kunnen voorbereid 5,
Een tactiek die volledig slaagde:
Reva profiteerde uitstekend van
misstap van RVC. De Amsterdam1*!^
maakten in het moeilijke duel met
in Utrecht* geen fout. Maar eenv°d ,v
was het niet om SOS te bedwif^. e-
Twee uur lang werden de talrijke *p-
schouwers gefascineerd door een jit
windend duel tussen de aanval
Reva, voornamelijk Goedhals Van
Ploeg en Maas en de Utrechtse v£Lei'
diging, die in Hans van Wijnen en PJ
virtuoze verdedigers bezat. Aanval* j^j
was Jan Kooi de grootste krach' j5,
SOS. Via de volgende setstanden 13
15—6, 13—15, 15—11 en 10—15 zegeVi®1 ,s
Reva met 23. Een ovationeel apPJ gj
onderstreepte de hoge kwaliteit vaII0ii'
duel en de wijze waarop jle Joescp
1
b^t
lüi,
?tl
'11
<r\
'D
8f
eiuc-z uil v.iu vv ijüv* uui wu» vu--
wers haddon meegeleefd. DES, d® ie*1
zijn tweede plaats met RVC moet
had het tegen Concordia geenszins
makkelijk, maar dankte het vooral y>
het sublieme net-spel van Joop T1
hof dat er toch met 31 werd
nen. Via 15—13, 16—14, 7—15.
kwam deze zege tot stand. HVS jc
verrassend van OVC en dat dankeP
Haarlemmers voornamelijk aan cjd
enthousiasme en hun gehoorzaam*1c]\
- 1 co*:
aan hun tactisch zeer begaafde
Ton van Veen. De Haarlemmers bl® jt>
nog wel in Den Haag slechts een s® jf
het nadeel: 158, 615, 915 en 1" e$C
Sportcentrum speelde in Utrecht
uitstekende wedstrijd. De Hilver»
mers, die in Dinko van der StoeP^j*
Kleekamp weer hun uitblinkers vj?
den. stonden niet één set af. Eo
7_15, 10—15 en 8—15 kwam de
overwinning tot stand. ie
Bij de dames was ongetwijfeld v
zege van Veenendaal op ZVC/'K
het meest in het oog springende r®
taat: 15—13. 15—8, 6—15, 5—15 en
Celebes had geenszins medelijden
AMVJ: 15—2, 15—4 en 15—7. De a"^i
uitslagen waren: SVV—Concpy,
!6—14, 5—15, 9—15, 15—6, IC—15 <Z j3'
SOSDie Raeckse 1510, 157,
'»r
'V
'U
*i
fiK
k
k
0
■I)
to'
AMSTERDAM, 17 jan. Olympia's tf?i'
door Nederland is opgenomen in he ,,,10',
ningsschema voor onze amateurwielrei
voor de Olympische Spelen in Rome. Ih ^oe\
band daarmee zullen dit jaar in ji»
alleen amateurs mogen uitkomen. &el
in de bedoeling tien ploegen van zeveh
ners te laten rijden. „p!
Het routeschema ziet er als volgt
26 mei: AmsterdamBreda; 27 mei:
Eindhoven of Valkenswaard; 28 mei: pc;
hoven of Valkenswaard via tweern^
Cauberg-circuit naar Valkenburg;
29
Valkenburg via bergparcours „Klein
seriand" naar Heerlen: 30 mei Hc®»-
Winterswijk; 31 mei: WinterswijkAh1*
dam.
j
De Haagse schermer Kardoluc heeft gjt'
toernooi op sabel om de Jan Neden^gP
beker, dat voor de tiende maal ih
Haag werd gehouden, gewonnen.
5
8»
t
*0
U
\v
•fl
«1
b
