Minister De
Congo legen
Schrijver komt
wat tegem
Loemoemba met
geweld naar
dé gevangenis overgebracht
O1
P
Lachen
Keulse kladders bevriend niet
meisjes uit Oost-Duitsland
Grote achterstand gal moeilijk
gijn in te halen
Mr. SassenWe bevinden
in een vicieuze cirkel
ons
a
J
»e
zoek aan Merauke, vertrokken naar 1
Op de R.T.C. over Belgische Congo
Bedreiging
üanuit Algerije
Via h en in contact met de C.Pen
Sovjet-officieren in de oostzone?
&f\
Het kernonderzoek in Europa
v.rr ss ti
MINISTERS DUFHUS VERKLAART:
WITTS
KRUIS
Bejaard echtpaar door
kolendamp bedwelmd
zegelrecht
gehandhaafd blij ven
ZATERDAG 23 JANUARI 1960
BUITENLANDSE
KRONIEK
b
DE -mm PHJWSTILLEU
Hebt u griep die zo echt in
uw botten is gaan zitten.Jaagt
hem eruit met
WITTE KRUIS.
Persconferentie achter tralies Van 's morgens kwart
over vijf tot 's avonds tien Dubbel jubileum
Vaas voor Staatsmijnen
De „Seashell"
Verkeersjournaal.
Dsmes KIPTPn de Dnns vembei' kon men aanvangen met b
l^dlIICN MCZ.CII UC pi II li geen men eerst „thuis" had willen dof"
ËÜS
Staatssecretaris Bot ifl
INieuw-Guinea
af
Vanuit het gebied waar een kleine
twee jaar geleden de beweging
begon die culmineerde in de
stichting van Frankrijks Vijfde Repu
bliek wordt die republiek nu het zwaarst
bedreigd. Onder degenen die nu de
felste kritiek hebben op de Franse pre
sident, zjjn er die in mei 1958 het
hardst om De Gaulle geroepen heb
ben. De beweging van de dertiende m'ei
is er in geslaagd om de Vierde Repu
bliek te doen liquideren, maar de man
op wie de ..colons" en de rebellerende
militairen indertijd al huri hoop ge
steld hadden, heeft velen van hen te
leurgesteld,' juist door zijn Algerijnse
politiek. Van De Gaulle werd, in de
eerste tijd na zijn machtsovername,
verwacht, dat hij zich uit zou spreken
voor het denkbeeld van de integratie.
Hij gaf al spoedig te kennen, dat zijn
voorkeur niet naar een dergelijke rege
ling van de toekomstige status van
Algerije uitging. De Gaulle heeft, sinds
hij het bestuur van zijn land in handen
kreeg, verscheidene bezoeken gebracht
aan het Noordafrikaanse deel van
Frankrijk dat Algerije heet. Hij heeft
van het begin af aan de oplossing van
het Algerijnse vraagstuk als een van
zijn voornaamste taken beschouwd. Hij
heeft een einde willen maken aan de
activiteiten van het zogenaamde Na
tionale Bevrijdingsfront, het F.L.N. De
Algerijnse oorlog, die nu al ruim vijf
jaar duurt, heeft vele mensenlevens
gekost, Frankrijks economie heeft
zwaar onder de hoge kosten van de pa
cificatie geleden, en Frankrijks defen
sie in Europa schoot ernstig te kort,
omdat zo'n groot deel van de strijd
krachten naar het Algerijnse front
moest worden gestuurd.
Maar De Gaulle heeft ook nage
dacht over wat er zou moeten gebeu
ren als de rust en de orde in Algerije
eenmaal hersteld zouden zijn. Het neeft
geruime tijd geduurd voor hij met con
crete denkbeelden kwam ten aanzien
van de toekomst van dit gebied, en
het ene woord waarin hij tenslotte zijn
ideeën samenvatte was niet: „integra
tie", maar: „zelfbeschikking".
16 september van het vorig jaar
heeft hij een einde gemaakt aan
de betrekkelijke onzekerheid die
er tot dan toe bestond over zijn visie
op het Algerijnse probleem. In een of
ficiële verklaring
deed hij op deze
dag de Algerijnen
de toezegging dat
zij zich zelf zou
den kunnen uit
spreken over de
status die zij hun
land zouden wil
len geven. Hij liet het principe los, dat
Algerije voor altijd en onder alle om
standigheden een deel van Frankrijk
zou blijven. Mij erkende het recht van
de Algerijnen om zelf hun lot te be
palen. en hij sloot de mogelijkheid niet
uit, dat de Algerijnse bevolking van
dit recht gebruik zou maken om de
volledige onafhankelijkheid te kiezen.
Uiteraard hoopte hij. dat de Algerijnen
een zijns inziens verstandiger weg zul
len kiezen, en dat zij de oude banden
met Frankrijk niet eenvoudig zullen
verbreken.
De Gaulle heeft in zijn rede van 16
september als. tweede mogelijkheid
voor de toekomstige status van Alge
rije geopperd, dat het volk opteert
voor een volledige eenheid met Frank
rijk. De bewoners van Algerije zouden
dan dezelfde rechten genieten als die
van het Europese deel van Frankrijk.
Het is niet denkbaar, dat het Algerijn
se volk, als het eens in vrijheid over
zijn lot kan beschikken, deze oplossing
kiest en het idee is ook niet aantrekke
lijk voor de meeste Fransen in Frank
rijk. die niet „overspoeld" willen wor
den met Algerijnen. Het is niet wat de
ultra's in Algerije en het Europese
deel van Frankrijk bedoelen, als zij
het woord „integratie" gebruiken. Een
dergelijke zogenaamde oplossing gaat
hun nu weer te ver. De Gaulle gelooft
er kennelijk zelf ook niet in.
Zijn eigen voorkeur gaat ongetwijfeld
uit naar zijn derde voorstel voor Al-
gerjje's toekomstige staatkundige posi
tie: de tot stand koming van een Al
gerije dat autonoom zou ziin. maar
dat nauw verbonden zou blijven met
Frankrijk binnen de Franse gemeen
schap. Uiteraard willen de „colons"
daar ook niets van weten.
[resident De Gaulle zal volgende
week vrijdag voor de Franse te
levisie en radio een toespraak hou
den, waarin hij .ongetwijfeld belangrijke
dmgeti zal zeggen over het Algerijnse
vraagstuk. In die rede zal hij de re
sultaten verwerken van de besprekin
gen die gistermiddag op het Elysée
zijn begonnen, besprekingen waarvoor
de voornaamste militaire en burger
lijke autoriteiten in Algerije naar Pa
rijs werden ontboden. Het is intussen,
niet te verwachten, dat De Gaulle in
zijn verklaring van 29 januari 1960 van
wezenlijk andere inzichten zal getui
gen dan die waarvan hij op 16 septem
ber 1959 blijk gaf. Hij zal ongetwijfeld
blijven vasthouden aan de grondge
dachte van „Autodétermination".
Hij worstelt echter met het pro
bleem, dat de rebellen hun gewapend
verzet blijven voortzetten, en dat de
strijd zich de laatste tijd vooral naar
het gebied van Algiers heeft verplaatst,
sinds het welslagen van de drastische
Franse operaties in Kabilié. Intussen is
vooral na 16 september d^. ontevreden
heid der ultra's toegenomen, zoals ge
bleken is uit de gedragingen van man
nen als de parachutistengeneraaJ Mas-
su en de oud-premier Bidault. De Gaul
le ziet zich enerzijds genoodzaakt tot
krachtige militaire maatregelen ter
bevordering van de pacificatie, terwijl
hij anderzijds de Franse ultra's in
toom moet proberen te houden, die een
nieuwe „dertiende mei" zouden willen
ontketenen, om na de Vierde ook de
Vijfde Republiek om zeep te helpen,
en om nu de man van de troon te sto
ten wiens troonsbestijging zij indertijd
mogelijk hebben gemaakt.
De Gaulle heeft zijn grote tegenstan
der in Frankrijk, Bidault, eenvoudig de
toegang tot Algerije ontzegd, om de on
rust ginds niet nog groter te doen wor
den, en hij heeft gisteren ook t beslo
ten Massu van diens militaire taak in
het Algerijnse gebied te ontheffen. Dat
Massu geen bewonderaar is van het
Algerijnse beleid van de president is
voor De Gaulle tot daar aan toe, maar
dat deze hoge militair niet schroomt
om zijn kritiek in de openbaarheid te
brengen, waarmee hij het moreel van
zijn troepen zou kunnen ondermijnen,
gaat het staatshoofd terecht te ver.
BRUSSEL. 23 jan. De Belgische
minister voor de Congo. De Schrijver,
is op de derde dag van de Ronde-Tafel
conferentie over de Belgische Congo in
Brussel de Congolezén wat tegemoet ge
komen door de mogelijkheid te opperen
dat de Belgische regering na afloop van
de besprekingen het parlement om een
bijzondere procedure zou kunnen ver
zoeken om de overdracht van de soe
vereiniteit aan Congo zoveel mogelijk
te bespoedigen. Een tweede punt op de
RTC. die ook gisteren voor een groot
deel aan de bespreking van haar eigen
bevoegdheden en procedurele kwesties
was gewijd was de eis tot vrijlating
van de Congolese politieke leider Loe
moemba, die donderdag in Stanleystad
wegens opruiende activiteit tot zes
maanden is veroordeeld en inmiddels
naar de gevangenis in Jadotstad is over
gebracht. waartoe zoals 'n berichten uit
de Belgische Congo wordt gemeld, ge
weld moest worden gebruikt om hem
in het vliegtuig plaats te doen nemen.
Ondanks aandrang van Belgische par
lementsleden. die aan de conferentie
deelnemen, en van verscheidene Congo
lese groeperingen, deed minister De
Schrijver geen toezegging dat Loe-
moemba in vrijheid zal worden gesteld.
„Het recht moet zjjn loop hebben", al
dus de mi.-ister, die eraan toevoegde,
dat „binnen het kader van zijn ambte
lijke bevoegdheid elke maatregel zal
worden getroffen opdat Loemoemba op
korte termijn op de conferentie aanwe
zig zal kunnen zjjn."
Hoewel nog gisterochtend de volge
lingen van Loemoemba hadden ver
klaard niet aan de RTC te zullen deel
nemen indien hjj niet op vrfje voeten
zou worden gesteld, woonden zij ook
gistermiddag de besprekingen bjj. Zij
herbaalden op de conferentie de aan
kondiging zich te zullen terugtrekken,
als hun eis niet wordt ingewilligd.
Op de vergadering van gisteren heeft
tenslotte een woordvoerder van de bui
ten de politieke groeperingen staande
stamhoofden gewaarschuwd tegen het
ontstaan van een gezagsvacuüm in Con
go. Blijkbaar gericht tegen de overheer
sende stemmen van de politieke partij
en, zei het „opperhoofd" Moenongo. dat
weliswaar alle stamhoofden de onafhan
kelijkheid van de Congo wensen, doch
„geen dictatuur, van welke aard ook,
zullen dulden". Hjj betoogde, dat er in
de Congo rust en orde moeten heersen
en wees op de plicht van de Belgische
regering de orde te handhaven, totdat
een Congolese regering tot stand zal
zijn gekomen. De conferentie zal maan
dag worden voortgezet.
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN, 32 jan. De beide 25-jarige
lcdeu van de „Deutsche Reiehspartei"
Arnold Strunk en Joseph Schonen, die
in de Kerstnacht van het vorige jaar
hakenkruisen en anti-semitische leuz,en
kladden op de synagoge en het monu
ment voor de Gestapo-slachtoffers in
Keulen en daarmee een golf van an
ti-semitische daden in vrijwel de gehe
le wereld ontketenden, „hebben huip
gehad" van twee uit de oostzone van
Duitsland afkomstige meisjes, repsec-
tievelijk Kessler en Seholtze genaamd.
Dit onthulde op een luneli der buiten
landse persvereniging in Bonn de minis
ter van binnenlandse zaken van de deel-
Advertentie
staat Noordrijnland-Westfalen, Dufhüs,
wie het op de Eerste Kerstdag bescho
ren was om vla radio en televisie het
Westduitse volk in kennis te stellen
van de Keulse schanddaad en die on
middellijk een streng onderzoek gelast
te, dat reeds binnen 24 uren leidde tot
de arrestatie van de daders, die op 5
februari in Keulen terecht zullen staan.
Of de beide meisjes zich ook in straf
rechtelijke zin medeschuldig hebben ge
maakt, zal ter rechtszitting nog wel
blijken. In ieder geval hebben zij van
de voorgenomen besmeuring der syna
goge en het gedenkteken afgeweten.
Schonen heeft fet het meisje Kessler
met wie hij een Intieme verhouding
had in 1959 een bezoek gebracht aan
de voorjaarbeurs in Leipzig. Strunk
en Schonen bezochten samen de
najaarsbeurs. Het staat vast, dat zij
daarbij in contact zijn gekomen met de
bonzen van de Oostduitse communisti
sche partij en waarschijnlijk ook met
enkele Russische officieren. Opvallend
is, dat het. meisje Kessler, dat zoals
zulks in het Oostduitse jargon heet
„republiek-vluchtig" was (hetgeen met
tuchthuis pleegt te worden bestraft)
met Schonen ongehinderd de oostzone
kon binnenkomen en deze ook weer ver
laten. Reeds in juli van het vorige jaar
had minister Dufhüs aanwijzingen ont
vangen, dat de communistische partij in
Oost-Duitsland voornemens was om agi
tatoren naar West-Duitsland te sturen
om „in de geest van Julius Streicher"
anti-semitische acties te ontketenen en
daarmee de bondsrepubliek in opspraak
te brengen.
Heeft u gelachen om
„Drie is te veel", de klucht
die vorige week voor de
televisie werd opgevoerd?
Zo ja, dan moet ik eens.
ernstig met u praten. Zo
nee, dan eveneens. Want
het kan natuurlijk niet dat
u zó maar lacht, of zo maar
niet lacht.
Wat heb ik gedaan? Wel, ik heb ge
lachen. Bijna had ik een minder par
lementaire uitdrukking gebruikt. Waar
om heb ik gelachen? Tja, nu begint u
vragen te stellen. Maar goed. Ik zal
een nauwgezet antwoord trachten te
formuleren: i, heb gelachen omdat er
in dat stuk van „Drie is te veel" nogal
wat mensen van de trap vallen. En
daar kan ik niet tegen. Van de trap
vallende mensen doen mij schateren.
Om eerlijk te wezen: ik geloof wél
dat hier sprake is van een jeugdtrau
ma. Ik kon destijds mijn moeder geen
groter genoegen doen dan van de trap
te vallen, op voorwaarde natuurlijk dat
ik behouden beneden aankwam. Wat
dat betreft had zij een rotsvast ver
trouwen in mij. Terecht. Ik leer nog.
En heb op mijn beurt uitbundig plezier
om mensen die soepel van de trap val
len. Zoals ik tot tranen toe aan het
lachen word gebracht door lieden die
spontaan in een vat gewekte snijbo
nen willen gaan zitten, die ongecom
pliceerd op een leeuw leunen of die
jolig uitglijden over de gemorste glyce
rine. Lach ik om het ongeluk van an
deren? Ik vrees van wel. Maar mis
schien stelt het mi.) in staat pm straks
te lachen om eigen ongeluk.
In ieder ge"al kan ik het niet hel
pen. Maar vóór u mij helemaal ver
kettert haast ik mij te verklaren dat
ik niet alleer lach om Johan Blaaser,
maar ook om Oscar Wilde. En als dat
geen sluitend alibi is, weet ik het
niet meer. Eergisteravond nog heb
ik joelend van pret aan mijn televisie
apparaat gezeten toen zijn „Lady Win
dermere's Fan" ging, dat overigens
naar de inhoud gerekend en vrij ver
taald best „Drie is te veel" zou kun
nen heten. Wat gebeurt er in dat
stuk? Niet zo schandelijk veel. Maar
er worden door de optredende perso
nen allerlei aardige en petillante uit
spraken in gedaan. Ik heb er, op het
gehoor af,' enkele voor u opgetekend.
Hoe vindt u deze: „Mr. Hopper is een
echt natuurproduct en dat zijn de af
schuwelijkste producten die er be
staan"; en deze: „Moraliserende man
nen zijn altijd huichelaars, moralise
rende vrouwen altijd lelijk". Ik heb
er nog een paar: „Die jeugd van te
genwoordig heeft helemaal geen eer
bied voor geverfde haren", ,.AIs ie
mand het met mij eens is. krijg ik
onmiddellijk het idee dat ik ongelijk
heb". „Mijn eigen zaken vervelen mij
zó dodelijk, dat ik de voorkeur geef
aan die van anderen".
Ik wil maar zeggen: Oscar Wilde
laat ze óók van de trap vallen. Al
leen: hij doet het in het geestelijke
gesproken en dus aanzienlijk subtie
ler dan bijvoorbeeld bij Johan Blaa
ser het geval is. En het lachen er om
is navenant.
Ik heb er tenslotte nog één: „Het
lachen om wat dan ook is de enige
onverplichte vrijheid, die een door
talloze verplichte vrijheden belaagde
mens in deze tijden nog overblijft".
Maar die is, vrees ik, van mij.
Advertentie
Tabletten, poeders, cachets
(Van onze Brabantse redactie)
EINDHOVEN, 22 jan. „Europa
heeft op het gebied van het kernonder
zoek een grote achterstand, die moei
lijk zal zijn in te halen. In de Verenig
de Staten werken thans 30.000 acade
mici in vijf grote nationale laboratoria
of centra en bestonden vorig jaar 200
experimentele reactoren. In Europa
z'tfn 5.000 academici werkzaam in een
groot aantal veelal kleine en niet zel
den te kleine nationale centra en be
staan slechts 10 experimentele reacto
ren, terwijl er 36 in aanbouw of ge
pland zijn. In de Sovjet-Unie zou liet
aantal academici dat aan het kernon
derzoek werkt tweemaal zo groot zijn
als in de Verenigde Staten".
Met deze cijfers gaf mr. E. Sassen,
lid van de commissie van Euratom, op
de vandaag gehouden Euratom-confe-
rentie een van de hoofdargumenten
voor het bestaan van een aparte Euro
pese gemeenschap voor atoomenergie.
Mr. Sassen zei voorts, dat volgens de
minimale verwachtingen het Europese
elektriciteitsverbruik in de zes landen,
dat thans 230 miljard kWh per jaar be
draagt (in de VS met, eenzelfde bevol
kingsaantal 720 miljard), over twintig
jaar 1000 miljard kWh zal bedragen,
waarvan 300 miljard door nucleaire
energie moet worden gedekt. Dat is
dus een nucleaire opwekking die gro
ter is dan de totale opwekking in 1960.
Euratom heeft voor de eerste vijf
iaar 215 miljoen dollar beschikbaar ge
kregen voor researchwerk, dat is
evenveel als Frankrijk in één jaar uit
geeft voor de atoomenergie.
Mr. Sassen betreurde het,, dat het
verdrag tussen Euratom en de VS niet
aan de doelstelling van de ontwerpers
heeft beantwoord. We bevinden ons in
een vicieuze cirkel: wij bouwen niet
omdat we niet weten en we weten niet
omdat we niet bouwen. Het uitblijven
van de bouw van kerncenrales heeft
nadelige invloed op bedrijven die zich
interesseren in de levering van onder
delen voor reactoren. De bedrijven
welker beangstelling duidelijk gebleken
is, zullen bij het uitblijven van reactor-
bouw hun moeizaam gevormde teams
van deskundigen moeten ontbinden.
„Wij zijn in een heel kritiek sta
dium, want op het gebied van de
kernenergie kan verspeelde tijd niet
gemakkelijk worden ingehaald. Het
speculeren op overvloedige energie
in de toekomst kan Europa op mil
jarden komen te staan en is voor de
veiligstelling van de Europese ener
giebehoefte niet te verantwoorden",
aldus mr. Sassen.
S.E.P. kent „fatale datum"
Aan het einde van zijn betoog gaf
mr. Sassen nadrukkelijk uiting aan zjjn
waardering voor het werk, dat met name
in Amsterdam. Delft en Eindhoven en
door de KEMA is gepresteerd. Bij de
onvermijdelijke kritiek mogen deze ac
tiva niet onvermeld blijven.
Bij de discussie uitte de heer Men-
sink die als lid van GS van Noord-
tlolland nauw betrokken is bij de
S(amemverkende) E(lektriciteits)
P(roducenten) zijn voldoening over
het feit, dat de heer Sassen niet alléén
kritiek had laten horen. Hij wees erop,
dat de KEMA eveneens een instituut
is van de samenwerkend elektriciteits
producenten en dat men dus de waar
dering van dit Instituut in aanmerking
mag nemen bij het beoordelen van de
beslissing van de elektriciteitsbedrij
ven om voorlopig geen kerncentale te
bouwen. De moeilijkheid was volgens
de heer Mensink, dat men gedwongen
is geweest, vóór een bepaalde datum
een project aan te geven. Van een wei
gering om te bouwen was geen sprake.
Hij acht het een bewijs van oprecht
heid, dat Nederland tenminste niet iets
had aangegeven dat weer moest wor
den teruggetrokken.
Op dit betoog gaf mr. Sassen een
nogal felle repliek. Men moet onder
scheid maken tussen de research acti
viteiten zoals die van de KEMA en het
standpunt van de SEP ten aanzien van
de bouw van een kerncentrale. De ver
houding tussen Euratom en KEMA is
meer dan platonisch: één van de drie
contracten die op het gebied van de
research door Euratom zijn afgesloten
is dat met de KEMA met betrekking
tot de Suspop
Wat de „fatale datum" betreft is
Euratom niet in gebreken gebleven,
aan de SEP duidelijk te maken, wel
ke elasticiteit er in deze bestond. HU
had dit persoonlijk in de SEP-verga-
dering van 19 oktober 1959 uiteenge
zet en later wat het nogmaals aan
de SEP directie bevestigd. Bjj een
gepast gebruik van soepelheden die
er nu eenmaal zijn mag men nog
niet van onoprechtheid spreken: het
is niet onoprecht als men zegt: Wjj
zijn wel degelijk bereid om zo'n ding
1e maken, maar om die en die re
denen kunnen we vandaag nog niet
met bet project op tafel kómen.
Maar men móet niet zqggen: we zijn
bereid, en dan denken: maar we
doen het lekker niet. Volgens mr.
Sassen had Euratom geen aanleiding
gegeven tot een afwachtende hou
ding.
Met betrekking tot de kostprijzen
had de heer Mensink gezegd, dat hij
vandaag nieuwe cijfers had gehoord.
,,Maap deze zijn hij herhaling monde
ling en schriftelijk door onze mede
werkers en door ons persoonlijk aan
iedereen cri ook aan de SEP aange
boden." aldus mr. Sassen. „Ik meen
te mogen zeggen, dat van de gega
digden de SEP wellicht het geringste
gebruik heeft gemaakt van dit aan-
mod, maar dat neemt niet weg, dat
het onverkort gehandhaafd blijft. De
commissie wil niet anders dan Neder
land laten profiteren en van dienst zjjn.
Als wij verwachten, dat kernenergie
centrales in 1965-1970 zullen kunnen
concurreren met klassieke centrales,
dan zijn we daarbjj uitgegaan van een
lagere kostprijs van klassieke energie
dan de huidige." besloot mr. Sassen.
Zelfs in Tilburg, waar hun enige
Nederlandse klooster gevestigd
is, zijn. de zusters Visitandinen
nauwelijks bekend. Van de 28 zus-
Iers die het klooster een oud heren
huis in de Zwijsenstraat. -» bevolken,
komen er ook maar drie „onder de
mensen": dat zijn de buitenzusters
De anderen: 15 koorzusters en 10
werkzusters, verlaten het slot alleen
om te stemmen en iff geval van zie
kenhuisopname. Spreken' kan men hen
alleen door een degelijk, smeedijzeren
hekwerkwaarbij ze dan ten over
vloede hun sluier nog wat naar voren
laten vallen. Dezer dagen hebben we
zo'n gesprek met hen gehad, in ver
band met het jubileum dat het Ne
derlandse klooster ran de Visitatie
binnenkort gaat vieren: het feit, dat
op 20 februari 75 jaargeleden de
orde het TilburgSe huis betrok. Tege
lijk wordt het 350-jarig bestaan van
de orde gevierd, dat dit jaar even
eens een feit wordt. Deze mijlpalen
hadden de zusters, die nooit, een krant
lezen, doen toestemmen in een pers
conferentie. De aanwezige journalis
ten. aan de wereldse kant van het
raster, stelden, ietwat onwennig, vra
gen van de meest uiteenlopende aard,
maar ze werden allemaal vlot en met
dezelfde evenwichtige blijmoedigheid
door moeder-overste, hara assistente
en zuster econoom beantwoord. Zeker,
de zusters kenden televisie: een Til-
burgse firma had voor hen een toestel
gemonteerd bij gelegenheid van de
Pauskroning. De radio was evenmin
onbekend: ze luisterden weliswaar
niet naar bonte-avonden, maar in het lllllliliiiiiiiilllllliiliiiiliiiiliiitillllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiilllllllllllitillliilllliiiiilitiiiiiiiiiiiiiiilillliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillll""
ziekenzaaltje werd 's zondags de
De zusters van O. L. Vrouw Visitatie in Tilburg bijeen.
Hoogmis beluisterd. Of de zusters wel
eens uitsliepen? Nooit! Iedere morgen
staan ze om kwart over vijf op, om
zich klokke zes in meditatie te be
geven. Van dat moment af tot
's avonds tien, als de nachtrust be
gint, is de dag in kleine partjes bid
den en werken verdeeld, vooral bid
den: koorgebed, H. Mis. bezoek aan
de kapel, geestelijke lezing en medi
tatie vullen meer dan zeven uren, het
werk krijgt er ongeveer vijf en de
resterende vier uur zijn voor de maal
tijden en de recreatie, deze laatste
twee keer per dag.
De zusters dragen nog hetzelfde
kleed als de stichteres en als ze in
de moderne maatschappij zouden wer
ken, zouden ze zich er veilig m?e in
het verkeer kunnen wagen. Ook de
leefregel is in de eeuwen ongewij
zigd gebleven.
Merkwaardig is, dat de orde, die
gesticht is door de H. Franciscus van
Sales en de H. Johanne van Chental,
oorspronkelijk niet louter contem
platief was bedoeld: de stichter wilde
de zusters de ziekenverpleging laten
beoefenen. Ze zouden in de geest
van Maria, die weldoende naar haar
nicht Elisabeth ging. naar de zieken
moeten gaan vandaar de naam
„Orde van O. L. Vr. Visitatie". Toen
dit door Rome niet. werd goedgekeurd,
is het een zuiver beschouwende orde
geworden.
Zeer velen die de Visitandinen niet
kennen, hebben er toch onbewust een
relatie mee. Door deze orde is nl. de
H. Hart-devotie verbreid, nadat een
van de zusters, de H. Marqaretha Ma
ria Alacoque haar bekende verschij
ningen had gehad.
Het dubbele feest wordt op 20 fe
bruari bescheiden gevierd. Om negen
uur zal de deken van Tilburg in de
kapel van de zusters een plechtige
H. Mis opdragen en om twaalf uur
's middags 'wordt de zusters een hulde
blijk aayigeboden, dat. hen in staat
moet stellen het klooster enigszins
op te knappen. (Bijdragen hiervoor
kan men overschrijven on giro 51055
van de Amsterdamsche Bank in Til-
budg, onder vermelding ..Huldeblijk
zusters O. L. Vr. Visitatie").
Bij de Staatsmijnen in Limburg zijn
vrijdag twee fraaie vazen be
zorgd. Een voor het bedrijf en
een voor hoofddirecteur, dr. ir. J. van
Aken, leider van de chemische sector
van de Staatsmijnen. Beide vazen,
produkten van de Zweedse kerami
sche Industrie, zijn geschenken van de
Koninklijke Zweedse Academie van
Ingenieurswetenschappen en bedoeld
als onderscheiding voor buitengewone
verdiensten. In gouden letters staat op
de rand van de vazen te lezen: „Aan
geboden aan de Staatsmijnen en aan
dr. Van Aken, uit erkentelijkheid voor
thans aangekomen vazen in uitzicht stel
de. Dit gebeurde bij gelegenheid van
een bezoek, dat dr. Van Aken 7 de
cember aan Stockholm bracht, waar
hij op uitnodiging van meer genoem
de academie een voordracht hield, ge
titeld „Management's Views on Re
search in Chemical Industry".
Een bijzondere onderscheiding voor
deze industrieel. Hij immers is de eer
ste Nederlander, aan wie de eer te
beurt is gevallen om in Zweden een
lezing te komen houden over récente
ontwikkelingen op het gebied van -de
chemische industrie.
Dr. Van Aken, Brabander van ge
boorte en 56 jaar oud, studeerde aan
de T.H. te Delft, waar hij op 24-jarige
leeftijd, slaagde voor het examen schei
kundig ingenieur. In 1930 promoveer
de hij tot doctor in de technische we
tenschappen en op 1 februari van dat
jaar trad hij in dienst bij de Staats
mijnen als adjunct-ingenieur van het
Stikstofbindingsbedrijf te Geleen. Op
1 november 1949 kwam hij aan het
hoofd te staan van de chemische be
drijven van de Staatsmijnen. Onder
leiding van directeur van Aken, bij
K.B. van 1 juni 1959 werd zijn titel
gewijzigd in die van hoofddirecteur,
groeiden deze bedrijven uit tot een
machtige onderneming. De chefnisehe
sector van het Staatsmijnen-concern prozaïsch zuiver technisch
is geen aanhangsel meer van dit be- opgeknapt, waaraan overigens
drijf en geenszins ondergeschikt aan we! wat romantiek zat. Want
de kolensector. De verzamelnaam van der de "S,'a Hhell" zou hij het la"
het concern Staats-m ij n e n. klinkt in van sheik Ali Althani niet hebben gez'V,
dit verband wel enigszins misleidend. pn diens hoofdstad Doha en de genif''
kerde vrouwen van het merkwaardig
olielandje Qatear aan de Perzisch*
Golf, dat een brok woestijn is en
groot als Nederland. Er groeit biin'
n„„„„ Seen boom en alleen in enkele omnn"1.
"'eh»»Mr'""'"I- zÜnde oliestadDoha, een
oogst ge- zameling hutten en paleizen, wa8rlH
personen ont- naar schatting dertig duizend mc»»e
bij wijze van „schrikkel-uitzonderioS
prins carnaval 1960 kiezen.
„De Hopsjlokkerinnen" behoeven duf1"
toe niets anders te doen dan de k<tn'
didaat van haar keuze op te geven
de secretaris van het carnavalscom<<e'
de heer Cor Wijnands. Een en ati"e,
dient schriftelijk te geschieden en u'
vóór zondag 14 februari, aangezien °f.
die dag de prinselijke favoriet van
dames moet worden geïnstalleerd.
Ten huize van secretaris Wijnands V.
nog geen opgave binnengekomen.
betekent niet, dat de dames geen Q
bruik willen maken van het eenmalw,
voorrecht om de prins te kiezen.
tegendeel is eerder waar. De dfl'" -
confereren bijzonder druk met elk?"'
over de toekomstige opvolger van Pr"lt
Fred I. Zij gaan daarbij niet overhofl
te werk. De gestelde termijn willen 2)
goed benutten, want, zo zeggen
Hopsjlokkerinnen. de schrikkel-Pr,n'
moet al zijn voorgangers in cam
leske overtreffen.
a, hij was terug uit het. land der
maskerde vrouwen onze zegst»»®'
hij had er een tame"-'
kanVh
tof®
uitmuntende prestaties op het gebied
van de technische scheikunde".
De komst van deze geschenken was
noch voor de Staatsmijnen, noch voor
hoofddirecteur Van Aken een verras
sing. Zeker niet: voor dr. Van Aken,
aangezien de Koninklijke Academie
van ingenieurswetenschappen in Zwe
den, hem een maand geleden de twee
enkele weken vertoefd, in een in "V'
gehaald. Dit mag een goede oogst ge- zamelin^'h.^e^ e„dafl"
noemd worden. Van 70 personen ont- naar „.Lhw a»-".,
ving men meer dan honderd op-of- |miZen
aanmerkingen het verkeer betreffen
de. Hiervan waren er verschillende Ja. die Sea Shell. „Ze was dóór
van een dergelijke omvang dat de be- sleepboten „De Schelde", „de Maas" e'<
studering enige tijd in beslag zal lie- de „Loire", welke laatste „de Ma®;L
men. had afgelost, van Schiedam naar
Men is nl. van plan om aan alle ge- Perzische Golf gesleept. Een goede re'5'
dane suggesties de grootst mogelijke met nauwelijks zwarigheden. De
aandacht te besteden. Volgens com- Shell" was, na op de werf Gusto
missaris Heidema heeft dit grote aan- Schiedam in opdracht van één der ma®.='
tal bewezen, hoezeer het publiek be- schappijen behorende tot De Koning
langstelling heeft voor een veilig ver- ke Shell Groep gebouwd te zijn e
keer. De aard van de aanwijzingen eerste kunstmatige booreiland van deZ
loopt sterk uiteen. Zo zijn er meerde
re personen die hun inzending verge
zeld hebben doen gaan van uitgebrei
de situatieschetsen. Het is volgens de
heer Heidema zeer wel mogelijk dat
in de toekomst aan verschillende sug
gesties gevolg zal worden gegeven.
Énkele plannen van kleinere omvang
zullen reeds direct uitgevoerd kunnen
worden.
De bestudering van alle inzendin
gen zal echter veel tijd in beslag no
men en om dit zoveel mogelijk te
beperken heeft men de afdeling Ver-
keers Planning reeds met tWee krach
ten uitgebreid.
Dut het verkeersjournaal niet het
klachtenbock is waarvoor sommige
inwoners van onze stad dit nog hou
den, blijkt wel hieruit dat het grootste
gedeelte van de inzendingen geen
klachten zijn, maar aanwijzingen voor
verbeteringen van bestaande situaties
en toestanden. Er zijn enkele onder
werpen die door meerdere personen
behandeld zijn. Zo behoren daarbij de
ligging van de Burg. de Raadtsiugel,
met zijn vele onoverzichtelijke boch
ten en het fietsenstallingsprobleem In
de binnenstad.
Men kan het met commissaris Hei
dema eens zijn dat de idee van de
verkeersjournalen in alle opzichten
geslaagd genoemd mag worden. Van De „Sea Shell" in bedrijf, met boortor^
de volgende „lichtingen van de jour- en kraan, acht meter boven de zeespieQ
nalen verwacht de heer Heidema min
stens een even groot aantal inzendin- ..„n
gen, dit in verband met het later in "r,f' °°1,: 111 West-Europa ontworp
werking treden van de journalen die fn gebouwd - op 1 september uit Ned
bij diverse grote bedrijven in de stad 'an<d vertl'okken. Men had het gedure
gedeponeerd zijn. 51® fe vorige zomer nog aan de Nede
landse kust willen proberen, maar h>®
I toe bleek de tijd te ontbreken. Op M
Hiertoe kwamen uit Schiedam vijf-1,,
n het carnavalsrijk van „de Hop- mensen naar Doha gevlogen Eerst
sjlokkers" te Swalmen is de orga- den op de rede ran Doha de acht st®,
nisatie van het jaarlijkse vasten- len palen, die drie meter in het vierK®
avondfeest zuiver en alleen een aange- zijn, tot een geheel gemonteerd.
legenheid voor mannen. De dames ko- na ging het om zo te zeggen met vo' a
men er nooit aan te pas. Dit jaar is zeilen 45 mijlen uit de "kust Da8rIl
dit anders. Ter ere van het schmkkel- werd het eiland in een diepte van 33 ff,
jaar tonen de heren van. het carnaval ter neergezet. Het slepen geschied2„
zich eens bijzonder lankmoedig ten op- door „De Schelde" en een Pérzisc®,
zichte van de dames. De leden van de sleepboot. Hierna begon de eigenlijke
Swalmense Raad van Elf hebben na- bedrijfstelling. De Gusto-mensen
melijk besloten, dat zij voor één keer den toen naar huis. Alleen onze ze?„,
afstand zullen doen van hun privilege: man heeft nog de officiële ingebrui^L.
de keuze van prins carnaval. Zij laten ming meegemaakt, waarbij de zevert1®,
dit thans aan „de Hopsjlokkerinnen" jarige sheik tegenwoordig was vei'ê
over. Alle dames van het dorp, zo heeft ze ld van zjjn zoon
Vorst Hopsius (Bert Thijssen) een de- Nu vaart, de „Sea Shell" en deskü1.
zer dagen op eep carnavalsbal in de digen hebben in hun werk alle v'e
Harmoniezaal meegedeeld, mogen zelf, trouwen.
Turkije. Van de zijdè van de Brit
se luchtmacht op Cyprus is meege
deeld dat er geen overlevenden zijn
gevonden van de ramp met het vlieg
tuig van de Amerikaanse marine dat
in de bergen van zuid-Turkije is neer
gestort.
APELDOORN, 22 jan. In een zo
merhuisje achter hun woning in de
Klokstraat zijn vandaag de heer en
mevrouw De R„ beiden 69 jaar oud,
in bewusteloze toestand1 aangetroffen
tengevolge van kolendampvergiftiging,
die vermoedelijk is ontslaan doordat
de kachel was aangesloten op een on
deugdelijke schoorsteen. Het bejaarde
echtpaar was in het zomefhuisje gaan
slapen omdat het enkele logeergasten
onderdak had gegeven in de eigen wo
ning. Een dochter vond de bewustelo
ze oudjes, die naar het .Tulianazieken-
huis werden overgebracht. Mevrouw
De R. bleek er het ergste aan toe te
zijn. Direct levensgevaar was niet aan
wezig.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 23 jan. - De Eerste
Kamer heeft aan minister Zijlstra een
volledig overzicht gevraagd van de op
brengst na aftrek van de innings-
kosten van het zegelrecht. Men
vraagt zich algemeen af of het nog
wel zin heeft deze vorm van belasting
heffing te handhaven, ook gezien de in
gewikkeldheid van de bestaande voor
schriften. In de zegelwet worden op
tal van plaatsen subtiele onderschei
dingen gemaakt, die het voor de belas
tingplichtige bijzonder moeilijk maken
om vast te stellen wanneer zegelrecht
verschuldigd is.
HOLLANDIA, 22 jan. De staats^'
cretaris van Binnenlandse Zaken.
Th. Bot is, na beëindiging van zijn
plaats Kepi aan de zuidkust van
derlands Nieuw-Guinea.
Mr. Bot heeft in Merauke besprfU':-
gen gevoerd met de plaatselijke die^t
hoofden en ook een bezoek gebr® m
aan het rijstproefbedrijf in Koembe.
het begin van de week was hij op "et
zoek in Tana Merah, waar hij
plaatselijk legerdetachement bezocht
gesprekken had met missie, zendinS
vertegenwoordigers van de plaatsew
bevolking.
