triom!
van
Vervoerscapaciteit KLM over
twee jaar 60 percent groter
Gunstige tussenbalans
voor kabinet-De Quay
Dolf
naar
van der Linden reist
de „Stem van Israël55
m
Mars
Zilveren Boekenweek met
feestelijk vertoon geopend
Gezellig schrijversbal volgde
op voortreffelijke muziek
Oecumenische
openheid
Aanschaffing van straalvliegtuigen
heeft vele consequenties
V er wezenlijking kinderbijslagwet
zaak van overwegende betekenis
GERO
ZILVIUM
ZES WEKEN ADVISEUR VAN
ISRAËLISCHE OMROEP
Boeken voor
missionarissen
KVP-partijraad
uit protest
V B
PROF. ROMME OP K.V.P.-PARTIJRAAD:
Iedereen vindt
altijd even lekker
Kon. onderscheiding
voor Chr. Leeflang
WITTE
KRUIS
WITTE KRUIS
Voorschot voor uitreis-
gelden mogelijk
ZATERDAG 26 MAART 1960
PAGINA 5
HET VERTROUWEN IN ONS
GROEIDE IN 1959
MET f.118 MILLIOEN
E35>
- 'TVV.,;
Ill
Dolf van der Linden, dirigent van het Me-
DE 4Chte PIJNSTILLER
Hoofdpijnmaar ook andere
plagende pijnen verjaagt u
prompt met WITTE KRUIS.
De Zuidafrikaanse
rassenpolitiek
Voor repatrianten
Aan echte oecumenische open
heid, hier bedoeld in de zin
van begrijpende toegankelijk
heid voor de problemen, waarmee
he Kerk in onze tijd geconfronteerd
^ordt, ontbreekt in katholieke kring
flog wel het een en ander. Dit tekort
aan begrip leidt er zelfs toe, dat men
hen, die hun plicht verstaan en ac
tief met de Kerk meeleven en mee
denken, enigszins wantrouwend be
siet of minstens in hun optreden de
aan geloof en Kerk verschuldigde
gehoorzaamheid of volgzaamheid
Segt te missen. Zo ooit, dan is het nu
de tijd eerlijk en open voor zijn ge
fundeerde mening uit te komen, óók
Wanneer die mening een (verant
woorde) kritiek op de Kerk inhoudt.
Wie zich Hieraan ergert geeft daar
door blijk een zeer onvolkomen be
grip van de Kerk te hebben en bo-
vèndien bijzonder slecht op de hoogte
te zijn van wat er momenteel in die
selfde Kerk gaande is. Naar de uit
drukkelijke verklaring van de Paus
is het komende Concilie een hervor-
hiingsconcilie. Heel de katholieke
Wereld is uitgenodigd, ter voorberei
ding van een goede gang van zaken,
haar wensen kenbaar te maken.
Zelfs met die van niet-Katholieken
Zal en moet rekening gehouden
Worden. Wie echt met de Kerk mee
leeft, wie oprecht verlangt, dat zij
soveel mogelijk beantwoordt aap de
bedoeling van Christus, zal, naar de
mate van zijn mogelijkheden, aan die
hervorming zijn medewerking niet
hunnen ontzeggen. Het gaat niet aan
elke constructieve kritiek op de Kerk
Uit den boze te achten, alles maar
goed te praten wat er in de Kerk
gebeurt. Enerzijds werkt een derge
lijke houding een beslist onverant
woorde zelfgenoegzaamheid in de
hand, anderzijds berooft men de
Kerk daardoor van de kans op altijd
noodzakelijke zelfcontrole en ver-
hieuwing. Het spreekt vanzelf, dat
hier geen alleen-maar-negatieve of
afbrekende kritiek bedoeld kan zijn.
öaarmee is niemand gediend. Die
blameert slechts, en wel vooreerst
hem, die ze uitspreekt.
Enkele concrete voorbeelden van
Seer actuele hervormingspunten wil
len wij hier aanstippen. Daar is b.v.
de kwestie der hereniging. Deze zal,
als zodanig, niet op de agenda van
het Concilie voorkomen. Maar wel
heel wat onderwerpen, die, hoewel
hauw daarmee verbonden, in eerste
instantie een direct binnen-kerkelijke
aangelegenheid zijn. De bekende
buitse oecumenicus dom dr. Th. Sar-
tory O.S.B. verklaarde onlangs nog,
dat de zo zeer gewenste hereniging
f-erst dan mogelijk zou worden, wan-
heer men aan beide zijden tot her-
Uormingen bereid is. Men zal zich
daarbij zeer stellig niet tevreden mo
gen stellen met een overeenstem
ming op basis van een soort grootste
gemene deler. Ook van katholieke
Sijde zijn hier echte hervormingen
bedoeld, al houdt men onwrikbaar
Vast aan de overtuiging, dat hereni
ging slechts mogelijk is in de schoot
Van de ene, heilige, katholieke en
apostolische Kerk. Evenzeer is men
echter ervan overtuigd, dat in onze
Rerk nog heel wat veranderen moet,
Voordat de afgescheiden christenen
ih haar de ware Kerk van Christus
Vermogen te zien.
Is deze eis van „terugkeer naar
het vaderhuis" een bewijs van
onverdraagzaamheid? Wie hier-'
°ver wil oordelen, moet het met ken-
his van zaken doen. Daarvoor zal
hien zich eerst op de hoogte moeten
'"dellen van de katholieke traditie
°Ver het wezen der Kerk. Daar ligt
verklaring van de wijze, waarop
de Kerk zichzelf ziet. Wie het Kerk
begrip van de N.T. aanneemt kan
baar daarvan geen verwijt maken,
Jegt dom Sartory. Men kan de ka
tholieke opvatting bestrijden, dat de
werk van Rome de enige, door
yhristus gestichte Kerk is. Maar als
?ij die opvatting eenmaal heeft, dan
ja het alleen maar logisch en geheel
overeenstemming met het N.T.,
dat de hereniging der christenen
hechts in haar mogelijk is. Op de
zelfde bijbelse gronden baseren trou
wens de Orthodoxen hun desbetref
fende houding tegenover de protes
tantse Wereldraad van kerken. Zowel
te Lund als te Evanston hebben zij
°hdubbelzinnig verklaard: de beke
ring der heterodoxen tot de Ortho
doxie is de enige mogelijkheid.
Nu is het onmiskenbaar Sarto-
wijst daarop dat het kerkbe
grip cjer Orthodoxen op de Protes
tanten een minder intolerante 'n-
dfUx maakt dan dat der Katholieken,
af schoon beiden in de grond hetzelf
de zijn.Men kan,dunkt ons, daarvoor
yerschillende oorzaken aangeven,
wet ligt b.v. voor de hand aan te ne
men, dat in de verhouding tussen
katholieken en Protestanten telkens
Jeer de spanningen tastbaar worden,
me het gevolg zijn van een eeuwen
lange oppositie. De kerken der Re
formatie zijn immers voortgekomen
dit het protest niet tegen de ortho
doxe maar tegen de Rooms-Katho-
'eke Kerk. De Orthodoxen kennen
de Maria- en de heiligenverering
?ven goed als de Katholieken. Maar
;egen de eersten maken de Protes
tanten in dit opzicht geen bezwaren;
des te meer echter wanneer het over
Katholieken gaat. Wij stellen ons
uier tevreden met het constateren
an het feit. Echte oecumenische
jjbenheid en eerlijkheid zullen aan
d®Ze vraag niet voorbij kunnen
«aan.
v An(jerzij(3S vraagt die openheid
an ons de afgescheidenen volkomen
fhstig te nemen. Is het feitelijk niet
0°. dat onze manier van spreken
vpr de eigen Kerk als over het
jWaderhuis, de moederkerk van al-
v christenen" iets kwetsends had
(,°°r onze gescheiden broeders? Kon-
Jjn zij zo wel het gevoel hebben als
-Ufistenen „voor vol" aangezien te
-Ufden? Hebben wij, om het maar
c'ht te zeggen, geen gebrek aan
V®rbied en achting getoond voor wat
}T0r hen naar geloof en geweten het
°gste waren?
LT et is daarom zeer verheugend,
•l jj dat Paus Joannes ons allen het
voorbeeld geeft van een totaal
Udere houding. Hij noemt hen „onze
ivs9heiden broeders"; „gij draagt
Cistus' naam op uw voorhoofd en
st Zijn heilig Evangelie."
1) b>eze totaal nieuwe benadering van
t- f Probleem der verscheurde chris-
iheid geeft ons veel te denken. Het
(Advertentie)
(Van onze luchtvaartredacteur)
DEN HAAG, 26 maart De DC-8,
het straal verkeersvliegtuig waarvan de
KLM gisteren de eerste van het door
haar bestelde dozijn heeft ontvangen,
kan bjj normaal gebruik drie en half
maal zoveel passagiers en vracht ver
voeren als de DC-7c, het laatste vlieg
tuig met zuigermotoren, dat aan de
KLM-vloot is toegevoegd. Eén zo'n
snelle luchtreus kan per jaar 62.000 pas
sagiers naar New Vork en weer terug
vervoeren, d.i. veertig procent meer
dan het aantal waartoe het ss „Rotter
dam" in staat is. Hieruit blijkt wel dat
de invoering van straalverkeersvlieg-
tuigen voor de burgerluchtvaart grote
consequenties heeft, zo betoogde de
lieer I. A. Aler, president-directeur van
de KLM, gistermiddag in het Kurhaus
te Scheveningen op een lunchbijeen-
komst van het Nederlandse Verkeers-
instituut.
De burgerluchtvaart heeft op het ogen
blik ongeveer 4300 toestellen met zui
germotoren in gebruik. „Iedereen wil
helaas meedoen met de straalverkeers-
vliegerij", zo verzuchtte de heer Aler.
En als gevolg daarvan zijn er nu al
400-450 straalverkeersvliegtuigen be
steld. Als die allemaal al afgeleverd
waren, zouden ze 85 pet. van de huidige
produktie van de vliegtuigen met zui
germotoren kunnen overnemen.
Het gevolg is, dat vele nog uitste
kende vliegtuigen uit de vaart zullen
moeten worden genomen en dat de
KLM desondanks over twee jaar zes
tig procent meer zal kunnen vervoe
ren dan thans het geval is. De ver
voerscapaciteit maakt dus bepaald een
forse sprong omhoog en de komende
jaren zullen daardoor „een beslist in
teressante tijd vormen" voor de KLM-
afdeling, die de verkoop moet stimu
leren, aldus verklaarde de heer Aler
ironisch.
Terloops herinnerde hij eraan, dat de
KLM en de andere luchtvaartmaat
schappijen al vijf jaar geleden een
beslissing hebben moeten nemen over
de aanschaffing van straalverkeers
vliegtuigen. „En het was toen erg moei
lijk te zeggen of ze in 1960 te groot zou
den zijn of net goed", een kwestie waar
over de heer Aler zich ook nu nog niet
duidelijk uitsprak. Wel somde hij een
aantal eigenschappen op van het straal-
verkeersvliegtuig, die het aantrekken
van aanzienlijk meer passagiers en
vracht zullen vergemakkelijken. Het
toestel biedt de reiziger meer comfort
(ruimere stoeien, geen trillingen, vrij
wel geen lawaai) en het is zuiniger (de
produktiekosten per ton-kilometer zijn
vijftien percent lager).
Vandaar dat de IATA, de internatio
nale burgerluchtvaartorganisatie, vo
rige week zoals gemeld heeft kunnen
besluiten de tarieven te verlagen,
waardoor het vliegen in liet komende
jaar belangrijk goedkoper zal worden.
Straks betaalt een luchtreiziger in de
goedkope klasse minder voor een re
tourvlucht naar New York 1378)
dan hij tien jaar geleden, in de enige
klasse die toen bestond, betaalde voor
een enkele reis 1406).
In ieder geval wijzen de statistieken
uit, dat het intercontinentale passagiers
vervoer „op de duur", aldus de heer
Aler, meer en meer door de lucht zal
gaan. In 1950 reisden nog tweemaal zo
veel reizigers per schip over de oceaan
naar New York dan door de lucht, in
1957 was het aantal gelijk en vorig jaar
verkoos ongeveer 65 percent het vlieg
tuig.
Ook wat de toekomst van het vracht
vervoer door de lucht betreft, was de
heer Aler optimistisch gestemd: „De
KLM, die op het gebied van luchtvracht
de tweede plaats inneemt, verwacht
binnen tien jaar vijftig maal zoveel
vracht te vervoeren dan nu het geval
is. Om dat mogelijk te maken zullen
ook de vrachttarieven drastisch worden
verlaagd", aldus de heer Aler.
(Van onze parlementaire redacteur)
UTRECHT, 26 maart Na de vrijere
loonvorming, die hij voorzover thans bij
het opmaken van een tussenbalans valt
te overzien geslaagd achtte, noemde
prof. Romme gisteren op de vergade
ring van de K.V.P.-Partijraad als twee
de punt waaraan de fractie het kabinet
vooral wil beoordelen, de woningbouw.
Met een totaal bouwplan van 80.000 wo
ningen, waarvan 42.500 in de laagste
categorie, achtte hij het verloop daar
van eveneens „in hoofdzaak niet onbe
vredigend". Over de liquidatie van het
Grootboek Woningverbetering zei prof.
Romme, dat het als politiek compromis
zijn werk heeft gedaan en dat het als
middel tot woningverbetering heeft ge
faald. In de plaats daarvan is een ver
scherping van de plichten van de
verhuurders, dus woningverbetering,
gekomen. Hij vroeg zich met het oog
op de houding, die minister Zijlstra en
zijn geestverwanten in de AR ten aanzien
van de grondbelasting hebben ingeno
men wel af, of men daar toch nog wil
gaan voldoen aan het socialistische ver
langen naar een huurbelasting. Dan
zouden wij hierover nog tot een com
promis moeten komen met de AR. In
de politiek is veel mogelijk, zo verzucht
te prof. Romme.
Bij de replieken heeft prof. Bos
man van de Economische Hogeschool
te Tilburg zich verzet tegen de geringe
weerstand die de fractie deze week vol
gens hem tegen de belastingvoorstellen
van prof. Zijlstra had geboden. Prof.
Romme vond zijn suggestie tegen het
ontwerp stemmen, al was het maar
door een deel van de fractie en bij wij
ze van demonstratie echter verwer
pelijk, wanneer men tevoren weet dat
dit toch niet helpt.
Over het geleidelijk vrijmaken van
de huren merkte prof. Romme op, dat
de fractie er met de grootst mogelijke
meerderheid achter is gaan staan,
maar niet dan nadat dr. Van Heivoort
met een amendement deze zaak onder
de strenge controle van het parlement
heeft gebracht.
Het eerste vier-jarenplan voor de
bezitsvorming achtte prof. Romme,
vergeleken bij het destijds door de
KVP opgestelde plan, niet onbevre
digend. Het zou echter volgens hem
de gezondheid van het kabinet-De
Quay geen kwaad doen, wanneer dit
de gedachte van overdracht van
staatsbezit aan particulier kleinbezit
zou overnemen. Het was prof. Rom
me opgevallen, dat het regeringsplan
buiten het parlement somberder
wordt bezien dan daarbinnen.
Prof. Schermerhorn schetste het als
een voor socialisten verboden tehuis.
Hij heeft een kloeke bestrijdingspart-
ner gekregen in de besturen van de
beide liberale werkgeversverbonden, al
dus prof. Romme. Zij spreken over dis
criminatie van de overheid, omdat de
ze het sparen aanmoedigt en hen die
niet kunnen sparen vergeet. Men ziet in
liberale kringen nog niet in, dat. het
loonbeleid een andere zaak is dan de
bezitsvorming. Vreemd noemde hij het,
dat van liberale zijde van discrimi
natie wordt gesproken, terwijl men daar
nooit de belangrijke faciliteiten als vrij
stelling van inkomstenbelasting voor
lijfrenten en de investeringsaftrek om
die reden heeft bestreden, evenmin als
de subsidie, waaronder „ook wel enige
zonen en dochters van liberale onder
nemingshuizen" profiteren.
Wat de kinderbijslagwet betreft blijft
de fractie minister Van Rooy regelma
tig herinneren aan zijn beloften. De
verwezenlijking van dit programpunt
is voor de KVP een zaak van over
wegende betekenis, aldus prof. Romme.
Hij ging in op de kritiek van de
kring Arnhem-Nijmegen, dat men bij
de kabinetsformatie maar beter
niet op een ministerszetel op Economi
sche Zaken had kunnen aansturen,
wanneer de KVP die toch niet kan
bemannen. Prof. Romme zei, dat
hij zich de „menselijke zekerheid"
daartoe had verschaft. Deze kon ech
ter helaas niet verwezenlijkt worden.
Hij bestreed de mening van dezelfde
kring, dat regionale organen van de SER
de PBO meer op gang zouden hepen.
Naar zijn mening dient de PBO allereerst
met instelling van meer schappen in het
bedrijfsleven op gang te worden ge
bracht.
De conclusie van prof. Romme was
dat er continuïteit is geweest in het re
geringsbeleid, maar met accentver
schuivingen. „De lijn is doorgetrokken
maar met bijbuigingen". Veel is er op
stapel gezet: Prof. Romme wees op de
accentverschuiving in het landbouwbe
leid, de belastingverlaging voor onge-
huwden, het vele werk van de minis
ters Luns en Cals, het verschijnen van
een middehstandsnota en een sportno-
ta. de verdubbeling van de invalidi-
teitsrente en de hogere subsidie voor
het hoger onderwijs.
(Advertentie)
==R0mRDAMSCH BEIEGGINGSC0NS0RTIUM N V.
'hu'!
?BIAAK 19-ROTTERDAM
(Advertentie)
tr:: A
Nieuwe vormen
voor een stijlvolle traditie
is alleen maar wijs daarbij eerst al
le aandacht aan ons zelf te wijden,
onze eigen houding te herzien en
daarbij ons voordeel te doen met de
nieuwe verworvenheden der theolo
gie. die ons kerkbegrip gezuiverd
heeft van heel wat minder juiste
opvattingen.
|pf:
Miljoenen luisteren naar de radio-uitzendingen, de grammofoonplaten en de
filmmuziek van de componist Dolf van der Linden, alias Van Lynn, Nat Nyl of
Alex Pinta. Eén van zijn trouwste luisteraars is zijn hond.
medewerker)
(Van onze
HILVERSUM, 26 maart,
tropole orkest, houdt zich in de laatste weken naarstig bezig met de bestu
dering van Israëlische lichte muziek, aan de hand van bandopnamen. Hij
bereidt zich daarmee voor op zijn taak om in april en mei als adviseur op
te treden van de „Israel Broadcasting Service Kol Jisraeel „De stem van
Israël
De directeur-generaal van de Israëli
sche omi'oep, de heer Harry Zinder,
maakte in december van het vorig jaar
een studiereis naar Nederland en'voer
de o.a, besprekingen met het bestuur
van de N.R.U. De heer Zinder gaf als
zijn wens te kennen, te worden voorge
licht over de stichting van een radio
orkest voor het lichte muziek-genre. De
keuze viel van de zijde van de N.R.U.
op dirigent Dolf van der Linden en de
heer Zinder was blij verrast te horen,
dat de dirigent van het Metropole orkest
hem zou kunnen bijstaan.
Het hoofd van „Kol Jisraeel" verliet
Hilversum met een schat van gegevens
en ervaringen, die hij tijdens zijn bezoek
had opgedaan. Genoeg om een basis te
leggen, waarop Dolf van der Linden,
die op 13 april in gezelschap van zijn
echtgenote, naar Israël reist, in een pe
riode van ongeveer 6 weken kan voort
bouwen.
Dolf van der Linden is met de op
dracht bijzonder in zijn schik, omdat
hij er op de zoveelste erkennmg van het
Metropole orkest als een ensemble met
internationale faam in ziet. Het is ten
slotte ..zijn" orkest, want hij leidt het
niet alleen, maar richtte het ook in
1945 op. Daarom is het werk, dat hem
straks in Israël wacht, hem niet ge
heel vreemd. Het Metronnie orkest stel
de hij met grootste nauwkeurigheid
samen e:. nij heeft er een kostelijk in
strument van gemaakt met een uitge
breid en gewild repertoire en vele mo
gelijkheden.
Een orkest staat en valt met de lei
ding. Dolf van der Linden heeft deze
stelregel bevestigd, maar daarmee is
ook zijn eigen bekwaamheid als diri
gent bewezen. Alom in radiokringen er
kent men hem als een man met grote
muzikale talenten en organisatorische
gaven. Maar men draagt hem niet min
der op de handen om zijn persoon. Hij is
eenvoudig en heeft een aangeboren tact
om de velerlei problemen, welke zich
maar al te vaak in het roerige muziek-
wereldje voordoen, alleen reeds door zijn
rustig en bescheiden optreden op te los
sen.
Het Metropole orkest telt onder de
medewerkers zeer bekende namen, zo
als van de jonge pianist en componist
Dick Schallies, de violisten Benny Behr
en Sem Nqveen. De orkestleider Jan
Corduwener speelde enige jaren in het
Metropole orkest tot hq zijn eigen en
sembles oprichtte. Leden van liet or
kest verlenen meermalen solistische
medewerking aan radio-uitzendingen ol
bij grammofoonopnamen. En beroem
de vocalisten als Vera Lynn en Ca
tharine Sauvage om er slechts en
kelen uit de laatste jaren te noemen
hebben onder de directie van Dolf van
der Linden, met begeleiding van het
Metropole orkest gezongen.
Leerling van Zagwijn
Dolf van der Linden werd in 1915 in
Vlaardingen geboren, waar zijn vader
een muziekhandel beheerde. David Gijs-
bert, zo luiden de ware voornamen van
Dolf van der Linden, leerde als knaap
het alfabet en het notenschrift prak
tisch tegelijk. Er werd thuis veel over
muziek gesproken en ook muziek ge
maakt. Het stond spoedig vast, dat hij
het. pad van de muziek zou betreden.
Hij genoot zijn opleiding bij de beken
de Nederlandse componist Henri Zag
wijn, die van 1916 af leraar was aan
-de Toonkunst Muziekschool te Rotter
dam en na 1931 aan het Conservatorium
in Den Haag, waar hij in 1954 overleed.
Zijn muziek sloot zich aan bij de Fran
se moderne school. Van Henri Zagwijn
heeft Dolf van der Linden veel ge
leerd. Hij bewonderde zijn leermeester,
die als autodidact een plaats in het do
centencorps van het Haagse conservato
rium bereikte.
Dolf van der Linden was 24 jaar, toen
hij als arrangeur in dienst van de ra
dio-omroep kwam. Na de oorlog sticht
te hij het Metropole orkest.
Componist
Hij heeft zeker een vijftigtal composi
ties op zijn naam staan, die bekend zijn
van Tokio tot Kaapstad en van Kopen
hagen tot Los Angeles, waaronder veel
film- en achtergrondmuziek, als „Ster
ren stralen overal", „Humoresque For
Strings", „Carnaval Time" en het be
kende „Concertino for piano".
Wanneer men muziekcomposities te
genkomt van Van Lynn, Nat Nyl of
Alex Pinto, dan gaat achter deze namen
Dolf van der Linden schuil. Daarnaast
is hij vele malen in het buitenland als
gastdirigent opgetreden, zoals hij straks
ook op 29 maart in Londen, op het Euro
pa Song Festival het B.B.C.-televisie-or
kest zal dirigeren, dat Rudi Carrell zal
begeleiden, wanneer hij bet Nederland
se liedje „Wat een geluk" zingt.
Coördinator
De directie van „Kol Jisraeel" heeft
inmiddels musici voor het nieuwe or
kest aangetrokken door middel van op
roepen, het beoordelen van sollicitanten
en hfet organiseren van auditeis om de
keuze te bepalen.
De taak van Dolf van der Linden zal
zijn om er een team van te maken, een
klankvol geheel, waarvan de onderde
len op elkaar zijn afgestemd. Daar
naast zijn er vele adviezen te geven aan
de arrangeurs, de muziekregisseurs en
de omroeptechnici. Als voornaamste op
dracht heeft Dolf van der Linden het
aanwijzen van een dirigent uit een drie
tal musici.
De reis lokt hem aan, wat overigens
te begrijpen is, wanneer men weet dat
Dolf van der Linden kundig en vaardig
met zijn filmtoestel kan omgaan.
Hij hoopt dan ook voor zijn hobby nog
enige tijd over te hebben. Al zal er wei
niet veel kans op zijn.
(Advertentie)
m
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 25 maart De vijf
en twintigste boekenweek is vanavond
feestelijk geopend in het Amsterdamse
Concertgebouw. Dat het een feestelijke
zaak wr.s, bleek reeds uit de opmaat,
toen het Concertgebouw-orkest onder lei
ding van Bernard Haitink het „Wilhel
mus" inzette. Het werd meteen een
joyeuze inzet van het jaarlijkse festijn,
dat overigens toch enige glans miste
door de afwezigheid van een represen
tant (e) van het koninklijk huis. Sinds de
bevrijding - de traditie namelijk niet
doorbroken geweest.
De heer Chr. Leeflang, voorzitter
scheidende voorzitter van de Com
missie tot Collectieve Propaganda van
het Nederlandse Boek, sprak een wel
komstwoord, waarin hij overigens ver
schillende autoriteiten uit binnen- en
buitenland welkom kon heten. De mi
nister van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen, mr. J. M. L. Th. Cals,
hield daarna een voortreffelijke en gees
tige rede die de Boekenweek officieel
opende. Hij gewaagde van de voortref
felijkheid van „In 26 letters", de ju
bileum-uitgave van de C.P.N.B., even
als van het door een studie-commissie
bevestigde feit, dat ons land nog te
veel „boekenheidenen" kent, voor wie
het boek dus „een gesloten boek" blijft.
Zijne excellentie stak vervolgens min
zaam de draak met het feit, dat de
C.P.N.B. zich genoodzaakt zag tot het
uitgeven van een „algemene" en een
R.K. Boekengids. Hij stipte aan, dat
kruideniers en sigarenhandelaren nu ook
misschien propagandisten van „het"
boek zouden worden, „om over andere
litteraire pick-pockets nog maar te
zwijgen". Kortom, de minister schiep
met zijn bloemrijke toespraak een sfeer
van onbevangenheid, die het festijn dan
voor de rest wel moest bepalen.
En bepaald geestdriftig waren de
reacties toen hij, hulde brengende aan
de heer Leeflang, meedeelde, dat de
koningin de aftredende voorzitter van
de C.P.N.B. had benoemd tot officier
in de orde van Oranje-Nassau en toen
hij hem de daarbij passende versier
selen op de borst speldde.
Daarna volgde dus het concert van
het orkest, dat de zilveren Boekenweek
moest inleiden. Het programma was
helemaal ingesteld op het „litteraire".
ftet begon dus met „Don Juan", de
ymphonische Dichtung van Richard
Strauss, naar aanleiding van Lenau,
en het vervolgde met Benjamin Brit
ten, wiens „Les Illuminations", op teks
ten van Arthur Rimband, door Peter
Pears met grote overgave, zij het met
den gezongen. Na de pauze speelde het
orkest „Hymne du grand Meaulnes"
van Rudolf Escher, geïnspireerd door
,,Le grand Meaulnes" van Alain Four-
nier, en tenslotte sloeg het een ovatie
los door een grandioze vertolking van
de tweede suite uit „Daphnis et Chloé"
van Maurice Ravel. Bernard Haitink
maakte met deze interpretatie bepaald
furore in dit „artistieke milieu".
Na de pauze in het concert maakte de
nieuwe voorzitter van de C.P.N.B., de
heer G. Lubberhuizen met zijn publiek
kennis in een toespraak, die ook een
conference van Wim Kan zou hebben
kunnen zijn.
En tenslotte was er dan het onvermij
delijke „schrijversbal", dat tot diep iK
de nacht duurde. De verschillende za
(Advertentie)
Tabletten, poeders
of cachets!
len, en zelfs nissen, van de eerbied
waardige muziektempel aan de van
Baerlestraat waren door Mette Koom-
stra op een carnavaleske wijze ver
sierd en men kon er op velerlei, door
verschillende orkestjes ten gehore ge
brachte muziek dansen.
Het concert werd bijgewoond door ver
schillende corypheeën van de vaderland
se literattuur als daar zijn R. Roland
Holst en Victor van Vriesland. Het bal
daarna werd meer gefrequennteerd door
schrijvers van de jongere, als u wilt
experimentele garde. Maar het valt
niet te ontkennen, dat het „schrijvers
bal" telkenjare steeds meer gaat lijken
op een overigens ook gezellig „lezers-
bal".
Ook missionarissen houden van een
goed boek. Voor hen is het een kracht
toer zich geestelijk staande te houden
bij veel narigheid cn spanning en het
lezen van een goed boek in een zwa
re, slopende rbeid is vaak hun enige
verzetje. Daarom heeft het centrum
van lectuurvoorziening voor de Missie
ook dit jaar weer ter gelegenheid van
de boekenweek een actie ingezet. Het
is voor de ijfde keer dat deze boe
kenweekactie ten behoeve van lectuur
voorziening voor de missionarissen
wordt gehouden. Het doel ervan is om
tijdens de boekenweek iedereen de ge
legenheid te bieden tot daadwerkelijke
hulp arn de missie in de vorm van het
schenken van een boek aan een mis
sionaris. Tjjdens deze week kan ieder
een via een r.-k. boekhandelaar een be
paald boek kopen of een bedrag stor
ten om een boek tc kopen voor een
missionaris. Er zijn formulieren rond
gestuurd, waarop men het bedrag in
vullen kan, bestemd voor des missiona
ris' leesgenoegen. De verwachtingen
van het centrum zijn zeer hoog gespan
nen omdat de actie veel grootser dan
andere jaren is opgezet.
(Van onze parlementaire redacteur)
UTRECHT. 26 maart De partij
raad van de KVP heeft op advies van
de heren Hohnhout (Leiden) en mr.
E. Hosselet (centrale jongerengroep)
een motie aangenomen waarin met
kracht wordt geprotesteerd tegen da
flagrante schending van menselijke
rechten als gevolg van de politiek van
rassendiscreminatie van de Zuidafrikaan
se regering, waardoor het vertrouwen
van de Afrikaanse volkeren in het Wes
ten nog meer geschokt moet worden.
De motie spreekt zich uit voor een
oprechte handhaving van het charter
van de menselijke rechten en verzoekt
de fracties van beide Kamers er bij de
regering op aan te dringen, ondanks de
vriendschappelijke betrekkingen met de
Zuidafrikaanse regering, ter bevoegder
plaatse een krachtig protest te doen ho
ren.
Prof. Romme heeft bij alle overwe
gingen die hij in het algemeen moest
laten gelden en welke tot voorzichtig
heid manen met het oog op de vraag,
of men zich niet mengt in binnenlandse
aangelegenheden, op deze motie gerea
geerd door zeer nadrukkelijk vast te
stellen: wat hier is gesehied mag ons
niet onverschillig laten.
De motie is na zijn verklaring bij ac
clamatie aangenomen.
DEN HAAG, 25 maart De Neder
landse vertegenwoordiging in Indone
sië is in voorkomende gevallen bereid
een rupiah-voorschot te geven aan re
patrianten, die het voor de in Indone
sië voorgeschreven uitreisformaliteiten
benodigd- wirag niet kunnen opbren
gen. Overigens zegt de regering, dat
nooit is gebleken dat de ca 500 rupiah,
die met die formaliteiten zijn gemoeid,
voor de betrokkenen een onmogelijk te
betalen som zouden betekenen. Over
deze kwestie waren vragen gesteld
door bet Eerste Kamerlid Baron De
Vos van Steenwijk (VVD).
