Is Agadir op vulkaan gebouwd? r "gppiifi Haagse Hof veroordeelt daders tot een maand voorwaardelijk m i Een moderne versie van deJweeWezen' Blattk barbarisme Onze eigen Rijn loopt van Bazel tot Mainz door een scheur Moordgrap in Voorburg Viviane en Henri werden in de wieg verwisseld Caruso en aard beving Dertien miljoen doden Bazel verwoest.... U Europa zwaait heen en weer Jan Muscli in ziekenhuis Henri's echte ouders willen hem niet meer.... DE mm KUNT GIJ NIET MISSEN GEEN DAG! V B ZATERDAG 26 MAART 1960 PAGINA T De verwoesting van de Marokkaanse stad Agadir door een aardbeving, waarop een geweldige vloedgolf volgde, heeft de wereld geruime tijd bezig gehouden. Ze bracht kroonprins Hassan in het centrum der belangstelling. Getreurd werd om het lot van duizenden, uier ellende, voor zo ver het de doden betreft, misschien te ver kiezen is boven de gevolgen, welke tienduizen den Marokkanen hun hele leven zullen moeten dragen als gevolg van de misdadige verkoop van vergiftigde motorolie die voor spijsolie verkocht Werd. Blindheid, het gemis van ledematen, ogen, mannen, vrouwen en kinderen, ze zullen er onder blijven lijden, ook als de ramp van Agadir ver geten zal zijn, de verwoeste stad iveer is op. gebouwd. Men zal zich dan niet meer de wrevel der Fransen herinneren, die van kroon prins Hassan geen woord van dank hoorden, ofschoon hun matrozen tot de eersten behoorden, die met levensgevaar het reddingswerk aanpak ten. Ook de kleine tragedie van de drie kinderen, die ouderloos in de puinhopen werden aangetrof fen, tijdelijk op een hulppost werden onder, gebracht en kort daarna verdwenen, terwijl tegelijkertijd hun ouders onder de gewonden toerden aangetroffen, ze zal uit de herinnering zijn weggevaagd. Het hoofdstuk Agadir is, wat het wereldnieuws betreft, vrijwel afgesloten, al doemde zo pas nog een bericht op, dat over levenden nog na acht en negen dagen uitgeput in door het puin bedolven kelders werden aange troffen. vcfoèmzan&t g&friJseit tftox j lö t'rkakt $$k.rhó£k Maar in wetenschappelijke kringen begint men nu aan het bewerken van de gegevens, welke door tal van seismologische stations over heel de wereld geregistreerd werden. De studie van het verschijnsel der aardbevingen ziet zich telkens voor nieuwe problemen geplaatst. In tal van wetenschappelijke instituten worden daarom de verkregen gegevens nader uitgewerkt en vergeleken. Reeds thans worden ze Uitgewisseld en tegelijkertijd schenkt men ook aandacht aan neven- Verschijnselen. Bijvoorbeeld aan de reactie van de mensen op het ont zettende, haren te berge doen rijzende gebeuren dat een aardbeving is voor hen, die zich in het centrum ervan bevinden. U HEBT ALTIJD KEUS Observator AMSTERDAM, 25 maart. Naar wij vernemen is de toneelspeler Jan Musch voor een operatie opgenomen in het O. L. Vr. Gasthuis te Amsterdam. Een dochtertje Drie jaar geleden Plagerijen Er is maar één redding voor Zuid- Afrika en dat is dTe erkenning van vol strekte gelijkwaardigheid van zwarten en blanken. Dat betekent voor de blanken daar de moeilijke opgave van de weg geheel terug te gaan. Laten zij dat snul en met grote voortvarendheid doentvant er kan waarachtig een moment aanbre ken, waarop zij niet meer terug zullen kunnen. Maar dan is er onherstelbare schade aangericht aan de gehele wereld gemeenschap, aan het Christendom, dal onverenigbaar is met rassenhaat en aan talloze individuele zwarten en blanken. Cor Kleisterlee Viviane en Henri willen bij elkaar blijven Als een on zichtbare, machtige J De aardbevingszones van onze aarde (Uit een Duits handboek). De stippel lijnen geven de zones aan, waarin gere geld zeebevingen voorkomen. Wij voor ons persoonlijk hebben slechts een indirecte relatie met een aardbeving gehad, die van Benevento, in de jaren dertig. Wij vertoefden toen op Capri. Reeds dagen van te voren was Ret zwoel en drukkend. Het leek, alsof de lucht 'het elektriciteit bezwangerd was. Ach teraf zei iedereen, het gevoel te hebben Sehad, dat er iets erg te gebeuren stond. -Vaar dergelijke sentimenten zijn erg subjectief, wij voor ons kunnen ons er ''echts op beroepen, ons die ontzettende h'tte nog levendig te binnen te kunnen brengen. De aardbeving, welke op het Raliaanse vasteland plaats vond, midden 'h de nacht, stoorde ons in de slaap, h'aaruit we ontwaakten op de grond lig gend, terwijl het bed dwars in de ka- hier stond. Het had in een hoek tegen "e muur gestaan Anderen hadden mu- 'en op en neer zien golven. Onze slaap ^as blijkbaar erg zwaar geweest, on danks de drukkende hitte. Toen we kort daarna in het in de heu gels gelegen stadje Benevento aankwa men, troffen we er een triest beeld van verwoesting aan. Honderden doden wa- 'en reeds geborgen. De bevolking was grotendeels gevlucht of geëvacueerd Pe puinhopen stonden onder militaire bewaking. Hele straten waren met de |r°nd gelijk gemaakt, kerken ingestort, pater zagen we de verwoesting van Ko- pnthc. Onze relatie met aardbevingen is slechts betrekkelijk. Maar anderen, ?'e zich in het centrum bevonden, hebben R'Vendige beschrijvingen gegeven. Een ?°ëgetuige in Agadir beschreef de aard beving: alsof een reuzenvuist alle grote bebouwen in enkele minuten tot puin sloeg '°ngens vonden in de puinhopen een onbeschadigde pop De beroemde tenor Enrico Caruso was in 1906 getuige van de grote aardbeving van San Francisco. Hij vertelde later: „staande voor het venster zag ik grote gebouwen als kaartenhuizen in elkaar storten. Hele muren vielen over de straat" De even beroemde Amerikaanse schrij ver Jack Londen, die dezelfde aardbe ving meemaakte, was zo onder de indruk van de catastrofe, dat hij aanvankelijk weigerde, het aanbod van een krant to aanvaarden om er een reportage over te schrijven: „Hoe zou ik het kunnen", zei hij tegen zijn vrouw, „ik zou slechts holle woorden aan elkander kunnen rij gen". Maar hij maakte de reportage toch, want hij had geld nodig en men had hem bijna driehonderd dollar gebo den.. Hij telegrafeerde haar naar New York en constateerde aan het eind, dat nimmer in de geschiedenis van de stad San Francisco (zijn geboortestad) tie mensen zo hartelijk en behulpzaam wa ren geweest als in die verschrikkelijke nacht. Men heeft uitgerekend, dat in de loop van vier eeuwen de aardbevingen, die onze aardbol teisterden, minstens der tien miljoen mensenlevens hebben geëist. Wat Agadir betreft, de stad lag niet in eer, der steeds door aardbevingen be dreigde zones. Twee aardschokken, waar. van de een twee uur na de andere plaats vond, vernietigden desondanks een groot gedeelte van de stad en maakten meer dan twaalfduizend slachtoffers. De schok ken waren zo hevig, dat in het observa torium van Casablanca, vijf honderd ki lometer verder gelegen, een seismograaf brak, dus een apparaat waarmede aard bevingen opgetekend worden. De tijd is lang voorbij, dat de mensen een aardbeving als een soort dansen van de aarde beschouwden, of als een plotselinge beweging van de schildpad, die volgens hun opvattingen toenmaals de aarde droeg, of als een gevolg van een vechtpartij van woedende, diep in de aarde wonende reuzen. Heden ten dage registreren 300 observatoria elke be ving in de aardkorst. Gemiddeld note ren ze per jaar 10.000 lichte en zware be vingen. in totaal gemiddeld één perse conde De aardbeving van Agadir was niet eens een gemiddelde aardbeving, verhou dingsgewijs zelfs een zwakke. Ze werd een catastrofe, aldus verklaarde dezer dagen de directeur van het Geophysika- lisches Instituut te Zürich, omdat de stad toevallig boven de aardbevingshaard la'g. Ze "ligt niet in een gevaarlijke zone, aldus deze deskundige, echter wel aan de rand ervan. Er zijn twee uitgestrekte, langgerekte zones, die men als gordels zou kunnen betitelen, welke tot de in zekere zin zwak ke gedeelten van de aardkost behoren Daar is ten eerste de zgn. Alpen-aard bevingsgordel. die loopt van de Azoren, over de Pyreneeën, de Alpen, de Kau- kasus, de Himalaya, Malakka, Indone sië en tot aan Nieuw-Guinea, dus in be langrijke mate over land. De andere gor del, die van de Pacific, loopt vrijwel langs de kusten van de Stille Oceaan; langs heel de Westafrikaanse kust. vervolgens langs Kamsjatsjka, de Koerillen en Ja pan. Tot de Alpengordel behoort ook het Noord-Afrikaanse Atlasgebergte en Aga dir ligt juist op een uitloper daarvan. Men kan dit in elk geologisch handboek vinden. De Zwitserse deskundige, een der eersten, die er toe overging, een mening omtrent de aard van de aardbe ving van Agadir uit te spreken, meende dat de haard vermoedelijk niet ver weg lag. Het is zo ongeveer als te zeggen, dat Agadir op een vulkaan is gebouwd. Dit lijkt niet bepaald een opwekkende mededeling omtrent een stad, die bezig was zich tot een mondaine badplaats te ontwikkelen en er groot op ging, per jaar niet minder dan 300 zonnedagen te tel len. Overigens bestaat er tussen de diep te van de haard en de sterkte van de aardbeving geen noodzakelijk verband. De diepte behoeft de kracht ervan niet te be- invloeden en kan ook heel zwakke aard bevingen opleveren, welke nauwelijks ge voeld worden. De aardbeving van Aga dir moet volgens de Zwitserse deskundi ge ongeveer dezelfde kracht hebben ge had als die, welke in het jaar 1356, dus vele eeuwen geleden, de stad Bazel ver woestte. Het was de laatste ernstige aard beving in Zwitserland, hetgeen aantoont, dat de vuurhaard ten zeerste ingekrom pen is. De aardbeving van Agadir was naar alle waarschijnlijkheid niet het gevolg van een vulkanische uitbarsting, zelfs niet van een onderzeese in de Atlantische Oce aanbodem, ook niet van een instorting in het inwendige van de aardkorst. Men mag aannemen, dat ze een z.g. tectonische aardbeving was, welke verband houdt met de gestadige bewegingen in de aard korst, veroorzaakt door het heen en weer schuiven der verschillende geologische la gen. Men noemt een dergelijke aardbe ving ook wel een dislokale. Vooral in gebergten en in breuken van de aardkorst komen dergelijke bewegingen veel voor. In de „jongste" door opeenvouwingen van landmassa's ontstane gebergten, zoals de Alphen er een is, heersen steeds grote spanningen, welke aardbevingen veroor zaken. De Bovenrijn loopt door een breuk, door een aardbeving veroorzaakt over een lengte van Bazel tot Mainz. De ze breuk werd niet door de rivier uit gesleten, maar het water van de Rijn zocht er als vanzelf zijn we'g door. Deze breuk werd veroorzaakt, doordat tussen de Vogezen en het Zwarte Woudge bergte een gedeelte van de aardkorst wegzonk. De aardbeving van Bazel ont stond, doordat veel later dan de grote breuk ontstaan was, een nieuwe ontstond. Volgens Zwitserse seismologen (aardbe- vingskundigen) is het niet onmogelijk, dat men bij de aardbeving van Agadir toch wel aan een onderzeese vulkaan zou mo gen denken, omdat er na een vloedgolf ontstond, In volle zee wordt die niet ho ger dan enkele decimeters, inmiddels over een lengte van meer dan tien kilo meter, maar wanneer het water tegen de kust slaat, wordt het tot ettelijke me ters opgestuwd. Men is nog lang niet zo ver dat men aardbevingen voorspellen kan. Langs de kust van Japan en Californië tracht men door het meten der voortdurende spannin. gen vast te stellen, waar ergens een aardbeving kan ontstaan, doch men heeft nog geen bevredigende resultaten ge boekt. Aangezien per jaar omstreeks een miljoen grotere en kleinere aardbevin gen plaatsvinden, is het controleren der gegevens lang geen gemakkelijk karwei. Inwoners van Agadir bij de puinhopen van hun huis. De seismografische apparaten registre ren de geringste beweging in de aard korst. Het is weinig bekend, dat bij zwa re stormen in de Atlantische Oceaan heel Europa schier onmerkbaar heen en weer Vre«lcen h««ft steeds 200 Instrumenten voorradig Nieuwe baby-plano's In elke houtsoort of combinatie. In klassieke als zeer exclusieve modellen, v.af f I49S,- Nieuwe electrische eminent orgels v^f f 49Sf- Credltc-servlct 49 maandelijkse termijnen Vraagt gratis brochure Bodegraven, Tel. 01726-2188 zwaait, zoals een hoge toren in een storm. Men moet overigens niet denken, dat de seismologen de hele dag over hun appa raten gebogen zitten en op de witte stro ken, waarover de fijne pen gaat, als maar zitten te turen. 't Is zelfs zo, dat ze evenals de meeste mensen pas in de krant van een aardbe ving ergens lezen. De apparaten staan nl. in aparte ruimten, vaak niet eens in de observatoria en ééns per dag worden er nieuwe stroken opgezet. Alleen wan neer de radio een sterke aardbeving meldt, komt het voor, dat de seismoloog zich naar het apparaat haast en de loop er van volgt, zoals die op de witte strook te volgen valt. Tot zover dit praatje over aardbevin gen In een buitenlands blad lazen we nog, dat volgens de Egyptische pers de aardbeving van Agadir door de atoom bom zou zijn veroorzaakt, die door de Fransen in de Sahara tot ontploffing ge bracht werd. Volgens de deskundigen is dit vrijwel uitgesloten, al sluiten ze de mogelijkheid niet uit dat de ontstane druk een handje meegeholpen heeft. Maar de aardbeving was dan toch reeds op komst, als gevolg van de beroeringen in de schoot der aarde We tekenen tenslotte als merkwaardig heid nog aan, dat de aardbeving, die Lissabon in 1755 teisterde, vijfduizend maal zo sterk was als die van Agadir. Toen werden in Rotterdams hayen de schepen van hun ligplaatsen losgesla gen. Een Frans geoloog heeft voorts als zijn mening uitgesproken, dat in de naaste toekomst in Noord-Afrik nog et telijke aardbevingen te verwachten zijn. aangezien uit alles blijkt, dat de aard bevingshaard, die oorspronkelijk in de Zwitserse Alpen lag. zich steeds meer naar het zuiden verplaatst. DEN HAAG, 25 maart De drie Hage naars en de Voorburger, die op 21 de cember 1958 een gefingeerde moordaan slag pleegden in Voorburg zijn vanmor gen door het hof veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van een maand en een boete van honderd gulden. De daders zullen tegen dit arrest cassatie beroep aantekenen bij de Hoge Raad. Het hof heeft bij het arrest overwo gen, dat artikel 47 van het wetboek van strafrecht, waarin onder meer het door misleiding of middelen uitlokken van een strafbaar feit in casu valse aangifte strafbaar wordt gesteld, in deze zaak van toepassing is. Volgens dit arikel, zo wordt opgemerkt, wordt geen rechtstreeks con tact of persoonlijke bekendheid tussen de middellijk (indirecte)) en de materi ele (directe) dader van een strafbaar feit vereist. Als de indirecte dader vooraf kan weten, dat eventuele getuigen aangif te zullen doen, dan is dit volgens het hof voldoende. Bij het arrest is in aanmerking geno men, dat de vier mannen de gevolgen van hun „grap" niet geheel hebben kun nen overzien. Voorts heeft men er reke ning mee gehouden, dat de daders, al was het dan laat en gebrekkig, gepro beerd hebben om de gevolgen van hun misplaatste grap minder ernstig te ma ken. De procureur-generaal mr. F. G. baron van Voorst tot Voorst had twee weken ge leden een gevangenisstraf van acht maan den geëist. Hij voerde toen aan, dat de daders voor het doen of doen plegen van een valse aangifte (artikel 188 w. v. str.) konden worden gestraft. De rechtbank had het viertal grappen makers indertijd ontslagen van rechts vervolging. Tegen dit vonnis was de of ficier van justitie in hoger beroep ge gaan. IN DE FRANSE STAD ROUBAIX heeft zich een historie voorgedaan, die men een moderne versie van de „Twee Wezen" zou kunnen noemen, uiteraard met de nodige dichterlijke vrijheid en óók, omdat deze titel zo trekt.... Het is in menig opzicht een treurig verhaal, waarvan twee jonge kinderen het slachtoffer dreigen te worden. Het gaat over een jongen en een meisje van net negen jaren, om wie al verschil lende processen gevoerd zijn en die graag zouden willen, wat de rechter niet wil. Of liever niet kan bevelen, omdat de wet nu eenmaal de wet is en deze beveelt, dat kinderen bjj hun rechtmatige ouders behoren. Als gevolg van rechterlijke be-' slissingen hebben Viviane en Henri enkele maanden in hetzelfde huis gewoond bij hetzelfde gezin en het gevolg was, dat ze dermate op elkander ingesteld raakten dat ze niet meer van elkaar willen scheiden en nu met angst en beven de laatste en onherroepelijke beslissing van een rechtbank afwachten, die hen naar ouders terug zal sturen, voor wie ze bijna negen jaar totaal vreemd zijn geweest Alleen Viviane houdt al van haar „echte" moeder De historie van Viviane en Henri of Henri en Viviane, zo men wil zou de grondslag kunnen vormen van een senti mentele roman en tevens de bouwstof vermogen te leveren voor een psycholo gische verhandeling, met als speciale achtergrond de kinderliefde en de ouder liefde, de waarde van de banden des bloeds en het natuurlijke instinct, van het kind voor de moeder. Van dit alles we ten Viviane (honneur a la dame) en Henri niets en hun ouders weten er even weinig van. Hetgeen de laatsten tot dus- vei gedaan hebben, doet onsympathiek aan. maar valt psychologisch wellicht te verklaren. Naar het schijnt, zijn ze op de eerste plaats uit op het doen gel den van hun rechten. Maar het is niet gemakkelijk, hierover een oordeel te vel- len. Men zou nog veel meer van deze historie moeten weten, dan tot dusver aan de dag kwam (hoofdzakelijk uiter lijkheden) om zich een bevredigend in zicht te kunnen vormen. Vooralsnog blijft deze geschiedenis van twee kinderen, die hun ouders nog bezitten, maar toch ei genlijk wezen zijn en allebei verlangen naar het gezin, waarin ze opgroeiden en dat hun zo vertrouwd werd. Negen jaar geleden werden er twee vrouwen uit dezelfde straat naar een zie kenhuis in Roubaix vervoerd, om daar hun kind ter wereld te brengen. Mada me Plesset verlangde erg naar een doch tertje Ze beschouwde 't als 'n geschenk van de hemel, toen haar verteld werd dat haar borelingske een meisje was. Voor ma dame Deroch was het jongetje even wel kom als haar andere kinderen.. Geen van beiden vermoedde, dat men in de babykamer de kinderen verwisseld had. Toen ze het ziekenhuis verlieten, kreeg mevrouw Plesset Viviane mee, madame Deroch Henri. Echter net voordat ze het ziekenhuis verlieten, kwam de ver pleegster vertellen, dat er een vergissing was begaan. Madame Plesset had een zoontje, madame Deroch een dochtertje. Madame Deroch protesteerde onmid- delijk, ervan overtuigd dat er geen ver gissing begaan was. Tot de hoofddirec teur van het ziekenhuis toe kwam er aan te pas. Hij stelde vast, dat de verpleeg ster ongelijk had gehad en de kinderen niet verwisseld waren. Maar sindsdien woelde er in het hart van de teleurge stelde madame Deroch een steeds ster ker wordende twijfel. Eerst dienden zij en haar man een protest in bij het ste delijke ziekenhuiswezen, maar ze gaven tenslotte de strijd op tegen een onver murwbare bureaucratie en voedden Henri als hun eigen kind op. De twijfel bleef en werd ook openlijk uitgesproken. Het kwam tot ruzies, welke tot gevolg hadden, dat het gezin Plesset naar bui ten Roubaix verhuisde, zodat men elkan der niet meer zou ontmoeten. Ongeveer drie jaar geleden besloten de Derochs, de zaak opnieuw aanhangig te maken en wel bij de rechtbank. Madame Deroch had inmiddels een dochtertje ge kregen, maar ze bleef naar haar andere meisje verlangen, Henri werd goed door haar behandeld en hij kon uitstekend met de twee andere jongens en het na hem geboren meisje opschieten. Kortom hij voelde zich volkomen thuis bij de De rochs. Wat Viviane betreft, ook deze voelde zich bij de Plessets even goed thuis en hield veel van haar twee broer tjes". De rechtbank beliste in eerste instantie, dat Viviane aan de Derochs moest wor den teruggegeven, zulks na een langdurig onderzoek waarin verschillende deskun digen, ook medici als getuigen werden gehoord. Het bloedonderzoek leverde het voor de rechter overtuigende bewijs, dat Viviane een kind van de Derochs was en hij besliste, dat de Plessets haar moesten afstaan en Henri in haar plaats dienden te nemen. Zulks overigens naver- schillende pogingen om tussen de twee ouderparen tot een minnelijke schikking te komen. Teneinde de scheiding voor de kinderen met al te zwaar te maken, werd bepaald dat Viviane eerst gedurende zes maanden naar een pensionaat zou gaan. Weder zijds zouden ze het kind af en tóe in huis mogen nemen. Intussen weigerden de Plessets, Henri, hoewel hij geregeld bij hen kwam. als hun eigen kind aan te nemen en die bleef aldus bij de Derochs, waar Viviane telkens kwam logeren. Al lerlei kleine plagerijen; de Plessets trok ken Viviane, als ze bij hen kwam, de duurste kleren aan en de Derochs wei gerden de Plessets bij hen toe te laten, als ze Viviane kwamen halen en zelfs interventie van de politie, wanneer een der twee partijen zich niet aan de door de rechter opgelegde voorwaarden om trent de wederzijdse bezoeken hield had den tot gevolg, dat de twee kinderen zich steeds sterker tot elkander voelden aangetrokken. Bovendien, Viviane, of schoon bij de Plessets veel beter gewend bleek zich bij de Derochs zelfs I bijzonder goed thuis te voelen en begon I veel van haar echte moeder te houden (de stem des bloeds?). Henri verkoos gedurende de laatste tijd het verblijf bij de Derochs boven dat bij de Plessets, zijn ware ouders, waar hij toch niet zo best met zijn broer tjes bleek te kunnen opschieten. Hij ge noot er de weelde, een kamertje hele maal voor zichzelf te hebben, maar kon blijkbaar de sfeer van het gezin Derochs niet vergeten. De rechtbank zal nu binnenkort be slissen. Maar wat de uitspraak ook zijn mag ze kan Henri niet bevelen van zijn ouders te houden en omgekeerd. De Ples sets weigeren hem voorgoed in huis te nemen En hij en Viviane willen altijd bij elkaar blijven, in het gezin Deroch K. H. Aan hel lefter van martelaren, die hun leven pegeven hebben in hun strijd om de vrijheid van de menselijke persoon zijn deze week in Zuid-Afrika een serie zwarte nuirtelaren toegevoegd. Een blar.k barbarendom is in de afgelopen week losgebarsten over onschuldige mensen, die met duizenden in een vreedzame geest een „stille omgang" maakten om te demonstreren voor de waardigheid van hun menselijke persoon Alsof het een horde wilde en gevaar lijke beesten betrof, zo heeft de Zuid- afrikaanse politie, mentaal misvormd door een jarenlange door overheidsmaat regelen gekweekte rassenhaat, op hen ingeschoten en het enige excuus van de opperste gezagsdrager, die mede-verant woordelijk is voor talloze verdrukkings maatregelen en voor de sfeer van haal tegenover de negers, is, dat de politie geen opdracht had om te schieten Daarmede uordt dan de moordaanslag op tientallen onschuldige mensen, afge daan. Wat is nog langer het verschil tussen Boedapest, waar Russische tanks niet de vrijheidsgeest, maar wel talloze licha men verpletterden, waarin deze geest tot een ongekende felheid was opgelaaid en Zuid-Afrika, waar een blanke horde een barbaarse aanval deed op diezelfde vrijheidsgeest en daarbij een bloedbad aanrichtte, waarin die geest nieuue kracht zal vinden zijn rechtvaardige strijd met nog groter elan voort te zei ten? W aar blijft de golf van protest, van felle afschuw over deze gebeurtenis uit de gehele wereld? Wij kunnen niet, zon> der ons schuldig te maken aan huichel achtigheidwel protesteren tegen Boeda< pest of het antisemitisme en tegelijker tijd zwijgen over Zuid-Afrika! Het gaat om dezelfde mensdie in strijd met Gods bedoelingen, gestempeld wordt ais een stuk veeuitgestoten wordt als een melaatse uit de beschaafdeM blanke wereld, omdat hij zich barbaars gedraagt. De verwatenheid en de haat hebben zozeer de menselijke geest aangevreten, dat hij blind geworden is voor het feil, dat hijzelf ten onder gaat in afschuwe lijk barbarisme. Wat menen de Zuidafrikaan se. leiders nu te kunnen bereiken met dergelijke onmenselijkheden? Is dat wellicht hun bijdrage aan de opbouw van de nieuwe wereld? Menen zij nu werkelijk, dat zii de vrijheid van de negers zullen kunnen tegenhouden? Begrijpen zij dan nietdut zij overigens al te langzaam en nog niet luidruchtig genoeg de gehele u p reld legen zich innemen? Beseffen zij dan niet, dat zij door dergelijke wandaden de gehele zwarte bevolking in feite oproepen, om zich hechter aaneen te sluiten, teneinde straks met groter felheid te kunnen terugslaan naar de blanken? En hebben zij dat mo ment wellicht niet met grote snelheid dichterbij gebracht De Westerse wereld zal een duide lijke uitspraak moeten doen, niet alleen vanuit christelijke beschavingsmotieven, maar evenzeer om de gehele wereldbe volking van kleurlingen hel vertrouwen te gevendat deze westerse wereld waar wil makenwat zij zegt. Wanneer hel Westen daartoe niet be reid is, zal dat een ernstig verliespunt zijn voor de westerse beschaving en zal het Oosten daarbij goede zijde spinnen. ,"5' - y

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1960 | | pagina 7