Khroesjtsjev a zijn
naar Frankrijk geslaagd
Houding van Adenauer wekt
moeilijkheden in Europa
4-2
Schaduw over
staalsiehezoek
Zekere modernisering van
Osservatoreverwacht
Misbaar om 23 bewoners van
grensdorp Wyler duurt voort
v
M
Adenauer brengt voor radio
en t.v. verslag uit van reis
Benauwde uren in
straalvliegtuig
Benoeming nieuwe hoofdredacteur
verwekt enig opzien ten Vaticane
JÉ
REDE IN MOSKOUS SPORTPALEIS
PROEF
WERK-
DRUKTE
FIT MET
Chessman uitgenodigd
voor film „Het vonnis"
In een „Praatje bij de haard"
buitenlandse
kroniek
J
Toestel vliegt vier uur
lang rondom Orly
(Van onze Romeinse corres
pondent)
ROME, 5 april In Vaticaan
se kringen heeft de benoeming-
Van een nieuwe hoofdredacteur
van de „Osservatore Romano"
en wel van een, die van buiten
de eigen redactiestaf komt, enig
opzien gewekt. Graaf Giuseppe
Delia Torre di Sanguinetto werd
door de paus tot. directeur-emeri
tus benoemd en met een zeer
waarderend schrijven kreeg hij
niet minder dan het Grootkruis
van de Piusorde, een der hoogste
pauselijke onderscheidingen.
Graaf Delia Torre is 75 jaar,
en toen hij een jaar geleden op
genomen werd in het pauselijke
hof als „Brenger van de gouden
roos" achtte men dit reeds een
teken dat hij eerstdaags zijn taak
als hoofdredacteur der „Osserva
tore" zou neerleggen.
Tijger Radja versmaadt geitebout Circusstunt in Amersfoort
Dompteur Moreno blijft in het vak tot hij 75 is
n
Men kan slechts wachten tot er
.Europees gras over grens'
zal groeien
Fie Careisen zeventig
Boomfeestdag voor de schooljeugd
5 april (Tass) De Kus-
teW prem'er. Khroesjtsjev, heeft gis- I
ti,®® °P een bijeenkomst in het Mos-
viitf-e sPortpaleis die door ongeveer
wj!* .'M'"'/-ee!l mensen werd bijge- 1
rei vv'slag uitgebracht over zijn
«l-* M»?r Frankrijk. De reis mag ge-
sf»»'; heten, aldus de Sovjet-leider. De
Pfanb -'nten llï(' de Sovjet-Unie en
kw t-r aanzien van belangrijke
eeif ies 'nnerr>en lopen weliswaar uit-
in P de diepgaande besprekingen
dp kis hebber, aangetoond dat zij op
jj' lneeste punten vrij dicht bij elkaar
nim.s Wat de kwestie der ontwape-
hp. "''treft kon men zelfs zeggen dat
,,p._ YJet- standpunt „mei dat van ge-
réeri a Gaulle overeenkomt". Alleen
dit ..wederzijdse opheldering" op
Pj'ot was de reis naar Frankrijk
- aldus Khroesjtsjev.
mijn- besprekingen met generaal
kssto j e is uiteraard veel aandacht
vedl, ,aan cle Duitse kwestie, aldus
ben „Sde de Sovjet-premier. Wij heb-
se'ria„A een beter inzicht in elkanders
b®trif? ?n hierover. Wat de Sovjet-Unie
op j 'egde hij-er nogmaals de nadruk
rprto 2estreefd mo'èt worden naar eèn
ten T?7erdraS rriet twee Duitse sta-
lvlen mocht niet talmen met het
President De Gaulle is vandaag in
Engeland vooral begroet als het
als h ranse staatshoofd en niet zo zeer
beipij die feitelijk het regerings-
is ln zijn land bepaalt. De Gaulle
niet „0gast van koningin Elizabeth en
staatlfn Premier Macmillan. Het is een
°ntvo«e" en geen werkbezoek. Hij wordt
de als het levend symbool van
plaats aeid van de Franse natie, m
ticu« van als de leidende Franse poli-
gramAan bet ogenblik. Het hele pro-
Énéoi j van De Gaulles bezoek aan
tocou. bdraagt een uitgesproken pro-
De? .karakter,
dagër, d'e de president de komende
bell e Engeland zal spelen, is een
heeft i ere dan die welke hij gespeeld
tsiev 7 zbn besprekingen met Khroesj-
tiiirr Rambouillet. In zijn ontmoe-
Ga,iii de Russische premier was De
leider helemaal de feitelijke regerings-
tijdel; ,an premier Debré heeft men
b'eer=l het bezoek van de Russische
van hr-7einig gemerkt). Het vervullen
hoofd functies die van staats-
de rorfb die van werkelijk hoofd van
gemntur,l.ng gaat De Gaulle even
waar Ti®1 af- Hb kan P°l>ticus ziin>
de vp de boven alle partijen staan-
DP r.pers°onlijking van Frankrijk,
buitpr, i ulles bezoek aan Engeland v
Ie n t kader van de reeks bilatera-
fp.Ontmoetingen aan de top 1,er voorbe
ding van de viermogendhedenconfe-
vehtie die in mei in Pariis wordt ge-
rt°tiden. Macmillans recente reis naar
6 Franse hoofdstad behoorde wel tot
die categorie. De
®rf®.steld. Hij heeft kennelijk op het
]p .blik geen behoefte aan een specia-
]a d'tvoerige conferentie met Macmil-
troi ,°ver de Frans-Britse politieke be-
ekkmgen.
Maar uiteraard zullen de Franse
president en de Britse premier
°hd toch nog wel enige problemen
blivu °gen zien, in de schaarse ogen-
len -b die daarvoor beschikbaar zul-
di„ ?Vin. En De Gaulle zal in de rede
Pluiz donderdag houdt voor de beide
twiiff.b, van het Britse parlement onge-
tip« enkele actuele politieke kwes-
HBfaa?sniJden.
bez7 tijdstip voor dit Franse staatsie
lukki aan Groot-Brittannië is niet ge-
in p'g gekozen, zoals de Times gisteren
ferm hoofdartikel nog eens in beleefde
ver-3t te verstaan heeft gegeven. De
Fmtu.dhouding tussen Engeland en
Wm ,njk laat op het ogenblik nogal
de rn 7'ensen over, en de geruchten die
die ïv? hebben gedaan over de dingen
ton acmillan vorige week in Washing-
droe„ab Eisenhower gezegd zou hebben,
$chpp?n nu «iet bepaald bij tot het
eèn Êp?n van een gunstig klimaat voor
Dip „fitti-Franse ontmoeting aan de top
biiei- ^uchten wilden, dat de Britse pre
*vaar.„ de Amerikaanse president ge-
si in 7? Uwd zou hebben voorzichtig te
fdispv? steun aan de Europese Econo-
fijk r? .Gemeenschap, waartoe Frank-
den' Pmtsland, Italië en de Beneluxlan-
tUssPn 0ren- Macmillan heeft zich in
Vprvi" gehaast, in het Lagerhuis ti
stemW?en. dat hij in Amerika geen
E-E r ?g heeft willen maken tegen de
gevèw" -1 zou slechts uiting hebben ge-
egjj aan zijn vrees, dat er in Europa
de ia7?n°mische kloof ontstaat tussen
die v van de E.E.G. enerzijds en
('iat.ipb de Europese Vrijhandelsasso-
Zevpr, a?tderzijds, tussen de Zes en de
Denprv, Engeland, Zweden, Noorwegen,
°0stenrijk™' Portugal' Zwitserland en
De Britse premier heeft, toen hij
vorige week donderdag uit Ame-
drun, 7ka in Londen terugkeerde, uit-
Voor?? -1? verklaard, dat hij altijd een
blèrt ï?nder is geweest van een Vere-
goedo °Pa- Maar de Fransen hebben
te»„® redenen om sceptisch te staan
jgjpv, er deze verklaring. De laatste
staat,,.- hebben verscheidene Britse
Attw.den (waaronder Churchill en
géii,;„. van hun Europese gezindheid
laij(jogd. maar in de praktijk hebben de
vOo>. v;*n de Europese Gemeenschap
bH.„ Rolen en Staal en de E.E.G. daar
op r weinig van gemerkt. Als het er
rin aan kwam, plachten de Britse rege-
hün us Zlch vooral te verschuilen achter
Gem b'izondere banden met de andere
Bïjtm ebestlanden, relaties, die het de
hiaal?' zo verklaarden zij. onmogelijk
bèsp hua lot aan dat van de Euro-
continentale Zes te verbinden,
de 7ngeland is niet erg ingenomen met
Urm ccente plannen voor een vcrsnel-
rievp„a? de verlaging van de douaneta-
ze„ JIJbmnen de E.E.G. De Britten vre-
hanH,? de Zeven van de Europese Vrij
den h„ associatie geschaad zullen wor
de -,u°or een dergelijke maatregel van
gen Bovendien ma-ken zij zich zor-
thip ver Amerika's bijzondere sympa-
van v,00^ de E.E.G. Over de ontvangst
'Vhifpij Gaulle in Engeland die onge-
de - il zeer hartelijk zal zijn - ligt
Vl'iip ®duw van de verdeling van het
h'okk °Pa in twee economische
Gaulle heeft zijn
staatsiebezoek
niet met een spe
ciaal werkbezoek
willen verlengen
zoals hem aan
vankelijk van
Britse zijde is
te
Zoeken naar een oplossing die met de
belangen van alle mensen, ook de Duit
sers zeik rekening zou houden. Een van
de moeilijkheden was echter de hou
ding van bondskanselier Adenauer van
West-Duitsland. „Met zijn bezoeken aan
Amerika en Japan heeft Adenauer ge
probeerd de voorvechters van de koude
oörlog te mobiliseren teneinde een over
eenstemming over een vredesverdrag
te verhinderen" aldus de Sovjet-pre
mier.
Dit is bijzonder ernstig, zo zei
Khroesjtsjev. Adenauers positie schaadt
West-Duitsland zeer. Als de bondskam
selier zijn beleid niet wijzigt, zal hij
door de realiteit worden achterhaald,
want de mensen vragen om een nor
maal leven en dat kan slechts door een
vredesverdrag en door regeling van het
Duitse vraagstuk worden bereikt.
Khroesjtsjev - voegde hieraan toe, aat
de Sovjet-Unie Hes zal doen om die
regeling te bereiken op een basis die
ook voor de Westelijke mogendheden
aanvaardbaar is. Doch als dat niet mo
gelijk blijkt zal de Sovjet-Unie een af
zonder! jk verdrag sluiten met Oost-
Duitsland.
De Sovjet-premier had in Frankrijk
opgemerkt dat de fransen zich steeds
meer bewust werden van wat een her
leving van het Duitse militairisme en
de Duitse wraakgedachten voor hun
land zou betekenen. De Sovjet-leider
herhaalde hetgeen hij in Frank
rijk heelt gezegd: „Als de Sovjet-
Unie en Frankrijk, de grootste conti
nentale mogendheden in Europm hun
inspanningen samenbundelen met die
van de andere staten die vrede wen
sen, zal echter tegen een nieuwe
agressie en een nieuwe oorlog in
Europa een onoverwinnelijke barri
cade zijn Lpgeworpen". Aansluitend
hierop ontkende Khroesjtsjev ten stel
ligste dat hij had geprobeerd een
wig tussen Frankrijk en Wost-Duits-
land te drijven. De Sovjet-Unie heeft
geen bezwaar tegen vriendschap tus
sen Frankrijk en West-Duitsland.
Wat de handel aangaat verklaarde
hij, dat de Sovjet-Unie in Frankrijk
schepen en machines voor haar che
mische en haar voedingsmiddelenin
dustrie zou willen bestellen.
De culturele en wetenschappelijke
overeenkomsten en de voorgenomen sa
menwerking op het gebied van het
vreedzame gebruik van kernenergie
zullen aanzienlijk bijdragen aan de
groei van de Frans-Russische vriend
schap, aldus meende de Sovjet-leider.
Khroesjtsjev vermeldde met groot
genoegen de vriendschappelijke ont
vangsten die hem waren bereid in
Marseille en in Bordeaux en zijn ont
moeting met Franse vakbondslei
ders, die in niets had geleken op die
welke '.ij indertijd op zijn Amerikaan
se reis met bepaalde Amerikaanse
vakbondsmensen in San Francisco
had gehad.
„Als wij geen rekening houden met
de zeer weinige stemmen van be
krompen kcude-oorlogvoerders... kan
men rustig zeggen dat het Franse
volk eenstemmig de vertegenwoordi
gers van het Sovjet-land als zijn
vrienden heeft verwelkomd. Het was
zeer ontróerend", aldus Khroesjtsjev.
Tot slot verklaarde de Sovjet-leider,
onder donderend applaus, dat de Sovjet-
Unie onvermoeid er naar zal blijven
streven dat de stem van de rede zal
overwinnen. „We kunnen niet toestaan
dat de kanonnen gaan spreken. Wij
zijn sterk en geduldig genoeg en wij
zullen aan a, e volken ter wereld be
wijzen dat vrede en geluk in onze tijd
kunnen en moeten overwinnen". Hij
besloot zijn rede met de uitroep: „Vive
la paix".
PARIJS, 5 april (UPI) Een Boeing
707 straalvliegtuig van „Air France'
met 62 passagiers aan boord moest gis
teravond vier uur rondom het Pazijse
vliegveld Orly vliegen omdat het luclit-
verversingssysteem in het toestel niet
werkte. lïe storing werd een kwartier
na het opstijgen (om half zeven
's avonds) ontdekt toen het vliegtuig zich
op ruim 8.000 meter hoogte bevond.
De steward en stewardes hielpen de
passagiers de zuurstofmaskers op te
zetten, maar vielen zelf even flauw we
gens gebrek aan lucht. De piloot besloot
intussen naar Orly terug te vliegen,
maar het mechanisme om zich van de
brandstof te ontdoen weigerde eveneens
zodat het vliegtuig vier uren op lage
hoogte moest vliegen om zijn brandstof
op te maken. Het toestel landde ein
delijk om half elf.
«Nu de kruitdamp van zon
dag weer is opgetrokken,
wil ik er toch nog even
mijn bevreemding over uit
spreken, dat wij steeds
'weer winnen van „supe
rieure" tegenstanders. U
heeft het gisteren weer in
dit blad kunnen lezen. En
als wij verliezen is de tegenstander
uiteraard altijd superieur. Wij winnen
kortom nooit eens „superieur" en zeker
het superieure verliezen is er voor ons
nooit bij.
Verliezen wij, dan is het mis, winnen
wij dan is het ook mis. Ik moet zeggen,
dat de opvatting, waaraan deze ge-
dachtengang ontspruit, mi.i langzamer
hand gaat verdrieten. Mijn opvatting
is: wie gewonnen heeft is superieur
geweest, althans waar het voetballen
betreft. Wij hebben zondag van de Bul
garen gewonnen en dus waren wij su
perieur. Het is mogelijk, dat die jongens
uit de Balkan in schoonheid gesneefd
zijn, maar wij hebben de zaak over
leefd. En Hendrik Tollens zei destijds
wel: „Reken de uitslag niet, maar tel
het doel alleen", .maar in zijn tijd werd
er dan ook, als ik alles goed heb begre
pen, nog niet gevoetbald. Alhoewel dat
„doel rekenen" een mens in dit ver
band dan weer een tikkeltje in ver
warring brengt. Want Tonny v. d.
Linden heeft per slot van rekening zijn
best gedaan. Hij had duidelijk een
doel voor ogen en waarschijnlijk ook
een uitslag: 4-2. De opbouwende praat
van de heer Tollens is dus aardig,
maar je wint er geen voetbalwed
strijd mee. En het is maar goed, dat
Elek Schwartz en Tonny er anders
over hebben gedacht.
Enfin, een ander aspect van de zaak
is, dat wij zondag eindelijk eens de ge
legenheid hebben aangegrepeh om te
bewijzen dat wij, als bonafide kapi
talisten, beter, kunnen rekenen dan die
knapen, die achter dat. ijzeren gor
dijn leven. Dat lag wel voor de hand,
maar een mens wil het dan toch eens
waargemaakt, zien. Ook daorin bleken
wij dus duidelijk superieur. En dat
kan zijn nut hebben.
Want op een gegeven moment en on
der bepaalde omstandigheden is voor
het bewijs van superioriteit het doen
belangrijker dan het denken. Wanneer
men echter het een en ander op ver
antwoorde wijze combineer,., bereikt
men natuurlijk het ideale evenwicht.
En, toegegeven, wanneer de Bulgaren
dat hadden beseft was het zondag mis
schien wel 2-4 geworden.
(Advertentie)
Het onverwachte echter is, dat niet
een der vicé-hoofdredaeteuren, maar
de journalist-politicus Raimondo Man-
zini de plaats van Delia Torre gaat in
nemen. Manzini, afkomstig uit Lodi en
59 jaar oud, is reeds 32 jaar hoofdre
dacteur van het katholieke Bolognese
blad „L'Avvenire d'Italia". In 1946
werd hij voor de Democrazia Cristia-
na afgevaardigd naar de Constituente
en sindsdien is hij bij alle volgende ver
kiezingen immer weer herkozen tot lid
van de Tweede Kamer. Tijdens het ka-
binet-Scelba '1954-1955) vervulde hij
de functie van staatssecretaris. Manzi
ni is voorzitter van de Katholieke Ita
liaanse Persunie en bestuurslid der
Italiaanse Journalistenfederatie. Bij
zjjn aanvaarden van het hoofdredac
teurschap 'er „Osservatore Romano"
zal hij zjjr, kam rlidmaatschap moeten
opgeven, want de leider der „Osserva
tore Romano" G qualitate qua Vati-
Dat Amersfoort een kei bezit mag
langzamerhand van genoegza
me bekendheid geacht worden,
maar dat deze stad in het Dierenpark
aan de grote weg naar Amsterdam
momenteel beschikt over een kei van
een dierendresseur, de dompteur
Walter Moreno, zal voor, velen nieuw
zijn.
Moreno 50 jaar oud is afkom
stig uit Hamm in Westfalen; hij werkt
nu een jaar in Amersfoort en heeft de
aandacht getrokken met een echte cir
cusstunt. In het dierenpark, dat een
oppervlakte van vijftien hectare be
slaat en waar een grote collectie wil
de dieren te bezichtigen is, bevindt
zich een enorme ijzeren kooi, die als
openlucht-circus dient. Moreno is erin
geslaagd daarin de tweejarige tijger
Radja samen te brengen met vier gei
ten en twee leeuwen, waarbij dan de
tiieer een sprong maakt over de vier
geiten heen. Bij de afzet voor die
sprong buigt Radja met zijn kop tot
op enkele decimeters van de geiten,
maar hij verloochent zijn wilde aard...
en laat de geitebout onaangeroerd.
De tijger Radja is een Sumatraan
en niet bepaald mak; de dresseur zal
hem niet dichter dan circa twee meter
naderen. Van nature zijn tijgers en
leeuwen geen vrienden, maar in deze
circuskooi verdragen de tijger met de
vier geiten en twee leeuwen elkaar
wonderlijk goed. Het „nummer maJ
allerlei variaties neemt wel een hall
uur in beslag en enkele keren daags
naar gelang de toeloop van het pu
bliek valt het in Amersfoort te be
wonderen. Ingewijden vertellen dat
deze stunt „enig ter wereld is Vast
staat, dat er in circuskringen grote be
langstelling voor bestaat; men wil het
nummer graag hebben en Moreno
gaat dus wellicht in de toekomst weer
op zwerftocht, zoals hij dertig jaar
lang deed.
Toen Walter Moreno vijftien jaar
was, moest over de toekomst van de
knaap beslist worden. Zijn ouders m
Hamm waren het daar met over eens:
moeder wilde dat hij naar het semi
narie ging, vader zei: hij wordt smid.
Het werd smid, althans voor een P°os"
je, want toen een Italiaans circus ter
plaatse verscheen, was Walter niet uit
de tent en de stallen weg te slaan en
toen het circus verdween, verdween
Walter mee. Zo kwam hij als leer
ling-dompteur in Italië terecht, voer
de aanvankelijk acrobatennummers uit
maar liep ernstig letsel op bij een val
uit de nok van het circus. Na bedenk-
tijd-in-gips koos hij wederom het cir
cus en als knaap van achttien jaar
bracht hij zelfstandig een eigen die-
rennummer.
Acht jaar lang reisde Moreno door
Zuid-Amerika met diverse circussen,
waar hij tal van wilde-dierennummers
op zijn naam heeft staan; ruim drie y-c, ••tf'
iaar maakte hij een toernee door Afri
ka. Hij had toen zelf een complete
dierengcoep en trok rond met rijdende
kooien en een woonwagen.
caans staatsburger Ook voor zijn ove
rige ambten en functies zal hij bedan
ken.
Tegelijkertijd werden tot vice-hoofd-
redacteuren de twee leidende journalis
ten der „Osservatore" benoemd: Ceci-
lio Lolli voor de officiële en religieuze
kronieken en Frederico Alessandrini
voor de redactie. Het was onder hen
dat men eerder de nieuwe hoofdredac
teur gezocht zou hebben.
Het is bekend dat Paus Joannes een
zeer grote langstelling voor de pers
en de journalistiek heelt. Een van zijn
eerste bezoeken na zijn kroning gold
het Vaticaanse blad en een der eerste
bezoekers die de paus ontving was de
hoofdredacteur Delia Torre. Men meent
te weten, dat het vatieaan als resultaat
van de benoêming van Raimondo Man
zini een zekere modernisering verhoopt
van de „Osservatore Romanö".
MII.AAN, 4 april (UPI) De wereld
première van „La Sentenza" (Het Von
nis), een Frans-ItaÜaanse co-produktie
van Jean Valere, met Marina Vlady en
Robert Hossein in de hoofdrollen, zal
worden gegeven in de St. Quentin ge
vangenis, aldus is officieel in Milaan
medegedeeld.
„La Sentenza" handelt over vijf ter
dood veroordeelden, die in de doden
cel voltrekking van hun vonnis afwach
ten. De première in de St. Quentin-ge-
vangenis is volgens de maatschappij
die de film uitbrengt een onderdeel van
de campagne om het leven van Caryl
Chessman te redden.
Chessman zelf, de gouverneur van
Californië Edmund G. Brown, de af
gevaardigde William Murrel die in
de volksvertegenwoordiging van Cali
fornië een wetsontwerp tegen de dood
straf indiende de raadslieden van
Chessman en de gevangenisbewaker
Fred Dickson zijn o.m. uitgenodigd de
première bij te wonen. Matina Vlady
vertrekt binnenkort naar St. Quentin.
(Van onze correspondent
in Bonn)
BONN, 5 april Bijzon
der veel misbaar maakt een
deel van de Westduitse pers
over de 23 bewoners van he»
dorp Wyler, die als gevolg
van de nieuwe grenstrek-
king als onderdeel van
het na drie iaren van onder
handelen thans gereed geko
men akkoord over de Neder-
lands-Westduitse „General-
bereinigung" in Neder
land zullen bljjvcn wonen.
De gemeenteraad van Wyler
heeft, naar men weet. in
Bonn (op 'net ministerie van
buitenlandse zaken) en in
Düsseldorf (bij de landsre
gering van Noordrijnland-
Westfalen) tegen de grens
regeling in liet gebied van
Kleef-Nijmegen geprotes
teerd, zonder veel kans ech
ter dat to kort vóór de on
dertekening van het akkoord
de betreffende regeling noe
opnieuw za.1 worden gewii
zigd.
De raad heeft voorts eèn
beroep gedaan op de drie
Westelijke mogendheden,
wier militaire overheden in
1949 de Nederlands-West
duitse grens op enkele plaat
sen corrigeerden en 110.000
hectaren Duitse grond (mei
12.000 Duitsers er op) onder
voorlopig Nederlands Lestuui
plaatsten Ook de secretaris
generaal van de Verenigde
Nties, Dag Hammarskjöld,
krijgt straks met een be
roep op het zelfbeschikkings
recht der ongelukkige Wy-
leraars nog een protest
op zijn volbeladen schrijf
bureau.
Op dit „zelfbeschikkings
recht" der Wyleraars is het
hele misbaar om de 23 dorps
zijn mond niet opengedaan"
zo schelden zij op de C.D.U.-
minister, die zou hebben be
loofd, dat „alle gecorrigeer
de gebieden naar Duitsland
zouden terugkeren".
In Wyler loopt de burgerij
met verhitte hoofden rond'
Het Nederlands-Duitse ak
koord en .'.e grensregeling
die van 23 Wyleraars Neder
landers maakt (zij hebben
bewoners, die niet „Heim
ins Reich" mogen, gebaseerd
„Er is over onze hoofden
heen onderhandeld", zeggen
de Wyleraars. „In Afrika be
looft men de zwartjes zelf
beschikkingsrecht en ons
wordt dat onthouden. Wij
(en de 23 „abgetrennte" bur
gers) zijn familie van me
kaar. We zijn samen op
school geweest. We hebben
ons dorpsleven en onze ver
enigingen. Dat wordt nu ge
scheiden". Heel boos zijn de
Wyleraars o1? de Westduitse
minister Vor Brentano. „Bij
de hele conferentie heeft hij
(wee jaren om voor het
Nederlandse staatsburger
schap te opteren) is het ge
sprek van de dag in de win
kels, de „Gaststatten" en op
straat. „Het gaat ten koste
van ons do.p! Niemand heeft
ons om onze mening ge
vraagd! Wij eisen het zelf
beschikkingsrecht! Wij wij
zen elke verantwoordelijk
heid voor toekomstige ont
wikkelingen van de hand!"
alsof er een soort burger
oorlog zou dreigen.
De Wyleraars geven de
hoop niet op! Zjj hebben ge
wacht op de terugkeer van
de Westduitse minister van
buitenlandse zaken, dr. Von
Brentano, naar Bonn. Hjj is
n.l. met bondskanselier dr.
Adenauer face geweest op
diens „kleine wereldreis"
naar Amerika en Japan.
Morgen willen ze dan nog
maals een nelegatie naar de
Bondshoofdstad afvaardigen
en proberen op het ministe
rie van buitenlandse zaken
in de Kobienzerstraszc door
de minister jn audiëntie te
worden omvangen. Ook als
het de delegatie lukt tot de
minister door te dringen (de
vraag is, of hjj nog in Bonn
is, want hp moet onmiddel
lijk naar de N.A.T.O.-confe-
rentie in Parijs en moet ook
nog naar Den Haag om het
verdrag te paraferen), zal
bet antwoord niet anders
luiden dan dat wat Wyler
enkele weken geleden reeds
ontving: er is niets neer aan
te doen. Een rond 100 hec
taren groot stnk Wyler blijft
Nederlands. „De 23 Duit
sers" zo schreef dezer dagen
het C.P.U.-weekblad „Rhei-
nische Mërkur", „kunnen al
leen nog maar hopen, dat er
op een gord» dag Europees
gras over de grens en over
deze grensstrijd zal groeien".
En daarmede is de situatie
voor Wyler wel juist gety
peerd, lijkt ons.
In oktober 1944 keerde Walter Mo
reno naar zijn vaderland Duitsland
terug. Dat had ik niet moeten doen,
zegt hij nu. Als anti-nazi weigerde hij
krijgsdienst en de S.S. nam hem ge
vangen. Hij belandde in Dachau, waar
hij bij de capitulatie ,van Duitsland be
vrijd werd. Tot nu toe heeft Moreno
de door hem geclaimde schade ten
bedrage van een kwart miljoen Duitse
mark nog niet vergoed gekregen.
De zaak is nog steeds In behandeling.
Direct na de oorlog verscheen More
no weer in de piste. Hij reisde door
heel Europa met grote circussen als
Bai'ley, Althoff en Sarrasani, tot hij
vorig jaar in een internationaal circus-
vakblad een advertentie las van het
Amersfoortse dierenpark. Hij kwam,
zag en kreeg de functie van dresseur-
dierenverzorger, die hij nu met zo
veel enthousiasme uitoefent. Zijn vak-
knepen berusten op liefde en geduld:
al zijn dressuur speelt zich in Amers
foort af in de ijzeren circuskooi, onder
ogen van het kritische publiek.
Moreno houdt van de dieren de
mensen vrees ik, zegt hij en die
liefde bezit zijn vijftienjarige dochter
ook, maar ze is nog te jong voor het
vak. Daarom is ze bij haar grootouders
achtergevleven en leert voor kapster.
Maar voor vader en dochter staat het
vast, dat ze later de witte jas zal ver
wisselen voor een rijbroek en in plaats
van lotions het pittige aroma van tij
gers en leeuwen zal opsnuiven. Vader
Moreno blijft in het vak tot hij 75 is.
Hij wil dat nu eenmaal en hoé sterk
zijn wil is, daar weet tijger Radja in
Amersfoort van mee te praten.
«miiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiii
,,U wilt mij toch niet interviewen",
vroeg zij.
Twee jaar geleden heeft zij afscheid
genomen van het toneel. Echt afscheid,
niet om er langs een omwéggetje weer
in terug te komen. Ook niet in „My
fair^lady", waarvoor men haar on
langs uitgenodigd beeft,
„Dat betekent: negen maanden op
de planken staan. Nee, daar is geen
denken aan".
Ook geen optreden voor radio en te
levisie, tenminste niet iiï rollen. Wèl
evr. Fie Careisen wordt van
daag zeventig jaar. Het zal
een drukke dag voor haar zijn.
Dat kondigde zich gisteren reeds aan:
er was veel journalistieke belangstel
ling.
llllllllllHllHHHIIHIHIIlIllHHllllTlllllIIIIIHIIIIIIiniinillllllllllHll«llDIIIH"«l»",,»,imi",,IH,,l,,n,,,ll,l,,l,,l,,,,,,,,,,,l,n,,n*
niet minder dan 21 gemeenten wordt woensdag met de jeugd de^boom-
jeestdag gevierd, waarvan een voorbereiding op school vooraf g
de kinderen die van de partij zijn wordt een boekje over het bos en de
boomfeestdag uitgereikt. Bovendien krijgen zy een plaat met aan de achterkant
een tiental vragen De plaat moet worden gekleurd en de vragen moeten wor-
den beanLoord. Daarmee nemen de kinderen, klasgewijze aan ^n wed^rijd
deel Gaven wii donderdag in deze rubriek een beeld van de boomplanting
door de TelgTian Schouwen-Duivelan^ de boomfeestdag van 6 april is van
nationale omvang. Vijf jaar geleden vond een opwekking van de wereldvoedsel-
oraanimatie (FAO) weerklank in Nederland en, op initiatief van de Neder-
landse Bosbouwvereniging is een landelijk comité opgericht, dat in 1957 voor het
eerst de boomfeestdag organiseerde in Apeldoorn. Sindsdien groeide de belang-
stelling snel eTvoor9het feest, dat officieel „World festival of trees" heet, was
in 1959 de animo uitgebreid tot een groot gedeelte van de Veluwe. Nu nemen
behalve Apeldoorn Arnhem, Ede en Hilversum, bijna de gehele Veluwe,
verschillende Drentse en Overijsselse gemeenten er aan deel. Al zijn er dan tn
Nederland hier en daar steeds boomplantdagen geweest eenmaal per jaar
zullen de boom en het bos in het brandpunt van de belangstelling staan, tn
de ruimste zin- het bos ten dienste van de houtvoorziening en de recreatie, de
boom afs element in het landschap. Nederland blijft hierin met ten achter hij
de vele landen, waar jaarlijks de boomplantdag wordt gevierd.
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN, 5 april In een rede voor ra
dio en televisie heeft de Westduitse
Bondskanselier, Adenauer, gisteravond
de bevolking van Duitsland de verzeke
ring gegeven, dat ook president Eisen
hower van de Verenigde Staten van me
ning is dat het zelfbeschikkingsrecht
der Berlijners de basis dient te zijn
van elke overeenkomst die omtrent de
toekomst van de vroegere Duitse rijks
hoofdstad zou worden getroffen.
Adenauer bracht in een „praatje bij
de haard" verslag uit van zijn recente
reis naar Amerika en Japan, tijdens
welke hij in persconferenties en rede
voeringen de gedachte aan het zelfbe
schikkingsrecht voor de Berlijnse bevol
king ontwikkelde. Een regeringswoord
voerder verklaarde gistermiddag in
Bonn dat de bondskanselier over dit zelf
beschikkingsrecht nog precies zo denkt.
(Het is door de Sovjets inmiddels van de
hand gewezen) Vandaag heeft hij in
Bonn een ontmoeting met burgemeester
Willy Brandt van Berlijn, die hij zal
trachten voor zijn plan te winnen om
nog voor de topconferentie een volks
stemming in Berlijn te houden. Burge
meester Brandt staat op het standpunt
op een andere manier. Van de winter
heeft mevr. Careisen tienmaal een
kwartier voor de microfoon verteld.
„Ik herinner mij" was een serie, die
insloeg.
„Nee, ik heb er niets van op papier
staan. Maar de uitgever Bert Bakker
heeft er bandjes van. Hij wil die her
inneringen uitgeven. Maar er moet
nog veel aan gebeuren. Ik heb zo maar
gepraat. Met veel: O ja nog dit's en
nu moet ik eerst nog even vertellen".
Het vraaggesprek, onlangs voor de
televisie, hoorde thuis in de rubriek:
„Zonder schmink en voetlicht", een
titel, die eigenlijk tekenend is voor
wat mevr. Careisen nog wèl wil doen.
Gewoon zichzelf zijn, desnoods, als
men dat nu zo graag wil, ook een en
kele maal in het openbaar. Dat zij
daarbij openhartig voor haar eigen
meningen uitkomt, zoals bp dat tele
visiegesprek duidelijk is gebleken, te
kent haar sterke persoonlijkheid, die
ook altijd imponerend en innemend op
de planken aanwezig was. Na haar
afscheid is daar niets aan veranderd.
Daarom blijven sympathie en bewon
dering haar In haar teruggetrokken
heid achtervolgen, waarvan de duren
de journalistieke belangstelling een
uiting is.
„Was dat vijfendertig of veertig jaar
geleden zo geweest, wat zou het heer
lijk geweest zijn", zegt mevr. Carei
sen. „Maar nuoch".
Inderdaad, wij zijn meestal een tik
keltje te laat met onze waardering,
zeker als wij er uitbundig mee worden.
dat de Berlijnse bevolking zich al duide
lijk heeft uitgesproken toen zij het vori
ge jaar de communistische kandidaten
voor het stedelijke parlement zulk een
smadelijke nederlaag toebracht.
Adenauer gaf zijn landgenoten een
uitgebreid verslag van zijn 40.000 kilo
meter lange reis, die hij nuttig en nood
zakelijk noemde om het Westduitse
standpunt ten aanzien yan verscheidene
problemen nog eens duidelijk te maken,
ook al met het oog op dé topconferentie
die 16 mei in Parijs begint. „Nu ben ik
weer thuis," aldus de 84-jarige ïegenngs-
chef. „Er moeten weer allerlei moeilijk
heden uit de weg worden geruimd. Naar
wat ik vandaag heb gehoord zal dat met
zo moeilijk zijn". Waarschijnlijk doelde
de kanselier hierbij op dé- hernieuwde
controverse die is ontstaan tussen hem
en vice-kanselier prof. Erhard, ditmaal
over het plan-Hallstein tot-bespoediging
van de Europese integratie. Prof. Er-
hard acht dit plan in zijn huidige vorm
een gevaar voor de Westduitse econo
mie en een verbreding van de k'ooi tus
sen de Europese Economische Gemeen
schap. de E.E.G.. en de Europese Vrij
handel» Associatie, de E.V,A.
