K.V.P. en sport
beoefening
Vooraanstaand politicus in
Korea vormt zakenkabinet
Congres over: Het werk
van het jonge meisje
M'
H
I OP DRIFT I
Nieuwe verkiezingen zijn
niet de juiste
Rhee blijft regeringsleider
treedt af als partijleider
Tweede lustrum der
Zuid-Molukken
Staat van oorlog
komt in plaats van
staat van beleg
Collectivisering
Oostduitse artsen
Mej. M. Vendrik weer presidente
Katholieke Vrouwelijke Jeugd
VJ
u
Antillen moeten geschikt worden
voor toeristenstroom uit Amerika
Boycot „Cleopatra"
duurt voort
AUDIËNTIE BIJ DE H. VADER
t
WITTE
KRUIS
WITTE KRUIS
VRAGEN IN HET
LAGERHUIS
Minister Korthals terug uit de West
Rijksdelen eigen zaken
laten regelen
MAANDAG 25 APRIL 1960
Federale rechter in F.S.
weigert in te grijpen
SEOEL, 25 april (Reuter AFP)
President Syngman Rhee heeft
een vooraanstaand Zuidkoreaans
staatsman, Hoeh Tsjoeng, ge
vraagd een zakenkabinet te vor
men teneinde de vestiging van een
verantwoordelijk kabinetsstelsel
mogelijk te maken.
De 65-jarige Hoeh Tsjoeng die
beschouwd wordt als een van
Zuid-Korea's bekwaamste be
stuurders, deelde mede dat dit
zakenkabinet twee of drie maan
den aan het bewind zal blijven
en de nodige procedure van de
grondwetsherziening aan de na
tionale vergadering zal overlaten,
Tevoren had de 85-jarige presi
dent Syngman Rhee verklaard
dat hij aftreedt als leider van de
regerende liberale party, maar
dat hij wel regeringshoofd zal blij
ven. Hij zei dat het hem beter
leek zich als president los van de
partij te maken en het land
slechts te dienen als leider van
de regering.
Na de boeren
P.T.T. organiseert sorteerwedstrijd Duizend kaarten
binnen elf minuten Van welke stad is Kolium een „uitgang"?
SS?
mmmm
Naar Kopenhagen
Noorden voor de t.v.
DE £CMB PIJNSTILLER
Schouderpijn... maar ook
andere plagende pijnen raakt
u prompt kwijt met WITTE
KRUIS.
Tabletten, poeders
of cachets)
Margaret's huwelijk
Nieuwe Texel-film
Bier
en m
uziek
door W. H. VAN EEMLANDT g
limn
Wie beweert, dat de lichamelijke
vorming en de sportbeoefening voor
de (ook geestelijke) volksgezondheid
van een groot en steeds groeiend be
lang zijn, trapt een open deur in, zou
men zo zeggen. Maar de ervaring
leert, dat voor degenen, die uit dit
standpunt de consequenties willen
trekken, de deuren helaas nog al te
vaak gesloten blijven.
Op de zeer geslaagde gespreksdag,
welke de K.V.P. zaterdag in Berg en
Dal aan deze zaak wijdde, zijn de
veelzijdigheid van het vraagstuk en
de grote achterstand in de aanpak
scherp belicht. Er is vooreerst de
terughoudendheid bij de overheid, zo
wel op rijks- als provinciaal en ge
meentelijk niveau, die de ontplooiing
van de georganiseerde en ongeorgani
seerde sportbeoefening en van de li
chamelijke vorming op de scholen
heeft belemmerd. Er is nog altijd
een tekort in de actieve bevordering
van de lichamelijke opvoeding bij het
onderwijs. Er is een grote achterstand
in wat men noemt de sociaal-medi
sche en psycho-hygiënische begelei
ding van de sport, zowel wetenschap
pelijk als praktisch. Het zijn deze
verschijnselen, die de bovengenoemde
open deur in feite weer sluiten.
Weliswaar valt er een verheugende
kentering in de geesten waar te ne
men. En het besef groeit de on
langs uitgebrachte Sportnota wijst
daarop dat hier een belangrijk
politiek arbeidsveld ligt. Dezelfde
Sportnota bewijst echter eveneens,
dat men nog slechts aan het begin van
ontginning staat. De noodzaak om tot
een klimaatsverbetering te stimuleren
blijft onverminderd Met de zakelijke
discussie op haar gespreksdag heeft
de K.V.P. daar een prijzenswaardig
aandeel in genomen, dat in partij en
fractie voortzetting verdient.
Vandaag is het tien jaar geleden,
dat de Zuid-Molukkenraad te Ambon
een proclamatie uitvaardigde, waarin
hij de volledige onafhankelijkheid uit
riep van wat later de naam heeft ge
kregen van Republiek der Zuid-
Molukken (Republik Maluku Selatan).
Een kleine, overwegend christelijke
bevolking keerde zich aldus tegen het
Java-centrische nationalisme van Soe-
karno c.s., dat zich juist toen zozeer
koesterde in de gunst van de inter
nationale publieke opinie. In de herfst
van 1950 werd een groot deel van het
grondgebied der R.M.S. door de troe
pen van Soekamo bezet, maar in het
binnenland van Ceram hield een on
verschrokken kern, onder leiding van
dr. Christiaan Soumokil, zich staande.
De grief van de R.M.S. is deze, dat
de Indonesische staat, na eerst met
een beroep op het zelfbeschikkings
recht de onafhankelijkheid te hebben
verworven, aan andere volkeren bin
nen zijn bereik het recht op autono
mie en zelfbeschikking ontzegt. De
federale structuur van Indonesië, die
in de voorlopige grondwet en in de
akkoorden van de Ronde Tafel Con
ferentie uitdrukkelijk was vastgelegd,
werd door Soekamo overboord ge
worpen, zonder dat hij zich zelfs de
moeite van een plebisciet getroostte.
Het leven van de deelstaat Oost-
Indonesië, waarbij de Zuid-Molukken
zich reeds vóór het bestaan van de
federale Indonesische republiek had
den aangesloten, werd bedreigd. Om
aan inlijving bij een Indonesische
eenheidsstaat te ontkomen procla
meerden de Zuid-Molukken daarom
hun onafhankelijkheid. Al wensen de
Verenigde Naties de R.M.S. niet als
staat te erkennen, de Nederlandse
rechter heeft bij herhaling uitgespro
ken, dat de uitroeping van de onaf
hankelijkheid der Zuid-Molukken een
volkomen rechtmatige daad is ge
weest. Juridisch staat het ieder lid
van de volkerengemeenschap vrij de
R.M.S. te erkennen; voor hen, wier
ondertekening prijkt op de R.T.C.-
akkoorden, zou men zelfs een morele
plicht daartoe kunnen construeren.
Juridisch staat het de Verenigde Na
ties vrij zich. met de kwestie der
Zuid-Molukken te bemoeien, zonder
dat Indonesië het verweer kan hand
haven, dat het daarbij zou gaan om
inmenging in de binnenlandse aan
gelegenheden van een lid-staat. Juri
disch, jamaar in de praktijk
heeft geen enkel land ooit naar deze
mogelijkheden getaald Soumokil c.s.
staan sterker dan de opstand van
Prawiranegara c.s., die later eveneens
langs federale lijnen is ontstaan. Te
kunnen zeggen, dat men gelijk heeft,
is in deze wereld heel wat. Maar die
wereld ertoe te brengen al haar an
dere overwegingen aan dit gelijk te
onderwerpen, is nog wel wat anders.
En dat is nu juist de tragiek, die om
dit tweede lustrum van de R.M.S.
hangt.
Volledigheidshalve dient hieraan te
worden toegevoegd, dat ir. Manusama
destijds in een interview met ons blad
heeft verklaard, dat de belangen van
de R.M.S. er geenszins mee gebaat
zouden zijn, indien zij haar eerste
internationale erkenning zou ontvcm-
gen van Nederland. Dit zou onmid
dellijk worden uitgelegd als een te
rugkeer naar de oude koloniale regel
„Verdeel en heers".
NEW VORK, 25 april (Reuter, AFP)
De te New Vork zetelende Ameri
kaanse federale rechter Thomas Mur
phy heeft een verzoek van de „Khedi-
vial"-scheepvaartmaatschappij te Alex
andria voor het uitvaardigen van een
rechterlijk bevel, dat het posten bij de
ligplaats aan de kade van New York
van het Egyptische vrachtschip „Cleo
patra" zou moeten verbieden, afgewe
zen.
De „Cleopatra" ligt, als gemeld, reeds
meer dan een week in de haven van
New York, zonder zijn lading te kunnen
lossen. De havenarbeiders van New
York willen het schip niet lossen als
protest tegn heet verbod voor Israëli
sche schepen om het Suez-kanaal te pas
seren, dat Egypte, ondanks verschillen
de afkeurende resoluties van de Ver
enigde Naties, nog steeds handhaaft.
De gekozen maar nog niet geïn
stalleerde vice-president, Lee Ki
Pong, had zaterdag zoals gemeld
echter verklaard dat de president
zjjn uitvoerende bevoegdheden zou
opgeven en slechts staatshoofd zou
blijven. In kringen uit de omgeving
van Rhee wordt gezegd dat de pre
sident nog niet heeft bekendgemaakt
dat hjj zjjn uitvoerende bevoegdheden
neerlegt, omdat hij nog geen nieuw
kabinet heeft gevormd. Rhee vreest
dat een dergelijke maatregelen zou
kunnen leiden tot politieke verwar
ring nu de republiek geen regering
heeft. De president is niet langer
van plan betrokken te worden in po
litieke zaken, o.a. de voorgestelde
grondwetsherziening, zo werd gezegd.
Hoeh Tsjoeng, die zal trachten een
zakenkabinet te vormen, is in de Ver
enigde Staten opgevoed. Hij is een van
de meest gerespecteerde politici en be
kwaamste bestuurders van Zuid-Korea.
Hij is onafhankelijk en heeft geen bin
ding met de liberale partij of de de
mocraten. In 1951 en 1952 is hij vijf
maanden waarnemend premier ge
weest en van 1948 tot 1950 was hij mi
nister van verbindingen. In 1958 werd
hü benoemd tot burgemeester van Se
oel, welke post hij tot 1959 bekleedde.
De Zuidkoreaanse generaal Song
heeft verklaard dat van zondag af de
staat van beleg feitelijk is opgeheven
en vervangen door de staat van oorlog.
Generaal Song is belast met de toe
passing van de noodmaatregelen in
Zuid-Korea. Volgens de generaal bete
kent het einde van de staat van beleg
dat de censuur wordt afgeschaft en dat
het uitgaansverbod weer beperkt is tot
de gewone uren, namelijk van twaalf
tot vier uur 's nachts.
Gisteren zijn in enkele plaatsen de
monstraties gehouden. In Tsjoenjoe
gooiden driehonderd middelbare scho
lieren stenen naar de politie en de re
geringsgebouwen. In Masan verspreid
de de politie demonstranten.
(Advertentie)
PERSOONSHAVEN 68 TEL. 77515
BERLIJN, 25 april (K.N.P.) Na de
gedwongen collectivisering van de land
bouw in Oost-Duitsland zijn thans de
artsen aan de beurt. De Oostduitse re
gering heeft een 10-jaren-plan opge
steld. Binnen die tijd zullen alle practl-
serende artsen een gebied toegewezen
krijgen, waar zij alle patiënten moeten
behandelen. Noch voor de patiënten
noch voor de artsen zal vrije keuze mo
gelijk zijn.
Volgens de bestaande plannen, toege
licht door de Oostduitse minister voor
volksgezondheid, Max Sefrin, zal dit
jaar reeds op kleine schaal met de col
lectivisering van de gezondheidszorg be
gonnen worden teneinde ervaring op te
doen voordat de collectivisering op gro
te schaal doorgevoerd wordt. In theorie
zullen de artser onafhankelijk blijven
werken van de autoriteiten. De practijk
zal uitwijzen hoever die onafhankelijk
heid strekt, daar de medische zorg on
der controle komt van een kringarts-
ambtenaar.
Het ziekenhuis, als centrum van ge
zondheidszorg, zal een belangrijke plaats
in het tien-jaren-plan innemen. Het zal
de bedoeling zijn de artsen zoveel mo-
elijk aan een ziekenhuis te verbinden.
>m dit mogelijk te maken zullen tal
rijke kleine ziekenhuizen gebouwd wor
den. Waar dit niet mogelijk is komt een
medische collectieve.
Ongeveer 25 pet der Oostduitse art
sen is nog zelfstandig werkzaam. Als
uiterste termijn voor de liquidatie der
particuliere practijken wordt gedacht aan
1965. De druk der communistische auto
riteiten op de artsen heeft tot gevolg ge
had in de afgelopen jaren, dat honder
den van hen naar het Westen zijn ge
vlucht. 1958 was het topjaar. Toen
vluchtten 1242 Oostduitse artsen naar
West-Duitsland. Het tekort aan artsen
in Oost-Duitsland is dan ook zeer groot.
Gemiddeld is er één arts voor 1700 in
woners. In West-Duitsland is voor elke
700 inwoners een medicus beschikbaar.
-
I»
■sp
film maken, een kleurenfilm, zoals
hij er onlangs ook een van Amster
dam gemaakt heeft, die vooral de toe-f
ristische aantrekkelijkheden van he
eiland moet laten uitkomen.
Als de koningin van Denemarken
27 april de opening verricht van
het Vall» Blomsterlögpark Do
Kopenhagen, zal daarbij een delega
tie van Keukenhof aanwezig zijn. Nie
mand minder dan Jacoba van Beieren
en twee hofdames zullen de delegatie
vormen, die de koningin een bloemen-
groet aanbieden alsmede een nieuwe
tulp, waarvan de naam, na verkregen
goedkeuring, „Koningin Ingrid" zal
zjjn. Jacoba van Beieren en haar bei
de hofdames reizen 26 april per vlieg
tuig naar Kopenhagen. Zij verschijnen
bij de opening van het nieuwe Kopen-
haagse park in galacostuum.
ROME, 25 april De Wereldfedera
tie der Katholieke Vrouwelijke Jeugd
heeft te Rome onder leiding van de pre
sidente mej. M. Vendrik haar vijftiende
internationale raadsvergadering gehou
den. De honderden stemgerechtigde af
gevaardigden brachten de congresdagen
door in het gebouw der Katholieke Actie
Vrouwelijke Jeugd „Domus Mariae".
Voor zover mogelijk was ook aan de
individuele leden der aangesloten be
wegingen en groepen de gelegenheid ge
geven de belangrijkste zittingen van het
congres bij te wonen. Zo werden de
twintig officiële Nederlandse afgevaar
digden begeleid door tweehonderd meis
jes, die behoren tot organisaties, wel
ke tezamen het Nederlandse katholieke
vrouwelijke jeugdwerk vormen.
Een algemeen fonds en bijzondere
bijdragen uit verschillende landen en
groepen maakten het mogelijk aan af
gevaardigden uit verre landen, die an
ders om economische redenen niet
aanwezig zouden kunnen zijn, naar Ro
me te komen. Zo hadden Nederland
se vrouwen (Meisjesgilde. Gidsen)
voor een collega uit Indië, het Mater-
Amabilis-werk voor een meisje uit
Kenya de reis naar en het verblijf te
Rome verzorgd. Kardinaal Pizzardo,
de beschermheer der federatie, woon
de de opening en slotzitting bij. Mej.
dr. M. Klompé, Nederlands minister
van Maatschappelijk Werk heeft pri-
vatim het congres en de sectieverga
dering meegemaakt. Zij leidde de
werkgroep Europa en sprak op de slot
zitting een rede uit over de bijdrage
van de vrouw in en aan de moderne
samenleving, een rede die een leven
dige indruk maakte. Bij de bestuurs
verkiezingen werd voor een volgende
periode van vier jaar herbenoemd tot
algemeen presidente mej. M. Vendrik.
In het twintig personen tellende uit-
Advertentie)
voerende comité werd o.m. gekozen
mej. A. Verstraet.en, de voorzitster
der Vlaamse VJKA. en gecoöpteerd
werd mej. mr. B. Twaalfhoven, de
leidster der Nederlandse Katholieke
Gidsenbeweging.
Het studiethema van he. congres luid
de: Het werk van het jonge meisje. Dit
onderwerp viel uiteen in de onderdelen:
de aard van het werk, de bijdrage van
de arbeid tot de religieuze en menselijke
ontplooiing van het meisje en de be
lemmeringen, welke de arbeid even
tueel vormt voor deze ontplooiing. Het
congres is grondig voorbereid. Ruim een
jaar geleden was een basisverhandeling
over het congresthema uitgegaan naar
de aangesloten organisaties en corres
pondent schappen in 83 landen, terwijl
ruim negen maanden voor het congres
aan allen een uitgebreide vragenlijst
was gezonden. Het resultaat van dit
werk is in de secties gedurende vijf da
gen besproken. De groep der aalmoeze
niers bestudeerde onder leiding van de
algemene aalmoezenier mgr. dr. A.
Ramselaar in het bijzonder de zielzor-
glijke aspecten. De deelneemsters wer
den door de Paus in een aparte audiën
tie ontvangen. De H. Vader, die voor
zijn allocutie het motto gekozen had
„Zeg ons Aaria wat gij onderweg hebt
gezien," ging speciaal in op de taak der
jonge vrouw in de Kerk.
Het zwaartepunt van (lit congres lag
in de groepsbesprekingen;sIechts vier
algemene en oriënterende voordrach
ten werden gehouden. Mej. S. Schuind,
de nationale voorzitster der Belgische
A.C.J.B.F., leidde het congres-onder
werp in, mgr. Pavan, hoogleraar aan
de pauselijke universiteit van Latera-
nen, sprak over de bronnen der waarheid
mgr. Menager, de secretaris-generaal
der Franse Katholieke Actie over de ar
beid als bron van geluk en minister
Klompé over de bijdragen van de vrouw
aan de huidige samenleving.
LONDEN, 25 april (AFP, Reuter)
Twee leden van het Britse Lagerhuis
zuilen, volgende week vragen stellen
over de kosten van het huwelijk van
prinses Margaret en de huwelijksreis.
Marcus Lipton wil weten, wat de to
tale uitgaven voor het huwelijk zullen
zijn, in vergelijking met die voor het
huwelijk van Koningin Elizabeth in
1947. Emrys Hughes zal wegen hoeveel
leden de bemanning van de „Britan
nia", het koninklijke jacht, aan boord
waarvan het jonge paar naar het Caraï-
bische gebied gaat. telt en wat deze
verdienen.
Tenslotte wil de socialist Tom Dri-
berg de regering vragen, of de afge
vaardigden op de dag van het huwelijk
vrije toegang zullen hebben tot het par
lement, dat vlakbij de Abdij van West
minster ligt waar de huwelijksplechtig-
vrijdag plaats vindt.
et flitsend snelle handen en een
fabuleuze nauwkeurigheid wierp
PTT'er C. Karremans uit Ber
gen op Zoom zaterdagmorgen in nog
geen elf minuten tijd duizend kaarten
m de voor hem opgestelde sorteerkast.
Slechts twee kaarten kwamen in een
vakje waar z(j niet thuishoorden. Welk
een razend knappe prestatie dit is, rea
liseert men zich pas als men weet,
dat Karremans voor zjjn adreskaarten
1000 keer de keus had uit 48 vakken, die
elk een twintigtal verschillende ge
meenten omvatten. Hij moest dus pre
cies weten, dat bijvoorbeeld Middel-
beers in het vakje „Tilburg en uit
gangen" behoorde, Akersloot bij Alk
maar, Opperdoes bij Hoorn en Droge-
ham bij Leeuwarden. En geen twee
kaarten droegen hetzelfde adres. Kar
remans leverde deze prestatie tijdens
het PTT-sorteerkampioenschap, dat in
het nieuwe postkantoor in Rotterdam
werd gehouden en dat hij hoe kan
het anders met deze resultaten wist
te winnen. Daarmee verzekerde hij
zich, behalve van de tevredenheid van
zijn superieuren, van een glanzende
wisselbeker en honderd gulden, Jan-
tje-contantje-in-zijn-hand.
De voorwedstrijden hadden eerder
al de 22 snelste sorteerders uit het ge
hele land geselecteerd en zij streden
ten slotte in Rotterdam om de hoogste
eer. Elke deelnemer kreeg zijn indruk
wekkende stapel kaarten, die in wille
keurige volgorde lagen, er werd tot
vijf geteld en toen brandde het los:
ieder in zijn eigen stijl, sommigen
half dansend voor hun kast, anderen
uiterlijk rustig, een gedoofde sigaar in
de mond, met alleen maar zekere,
rhytmische handbewegingen. Naar de
48 vakjes werd niet gekeken: de kaar
ten werden er blindelings in gemikt.
Alle aandacht was steeds weer gecon
centreerd op het volgende kaartje: Ob-
dam hoort bij Alkmaar, links boven,
weg; Kolium bij Maastricht, oh neen,
bij Leeuwarden, rechts onder, volgen
de kaart. Veel sneller dan het zich iaat
lezen, elektronisch snel, bij intuïtie
haast.
Drie maanden had men met dezelf
de sorteerkasten en dezelfde kaarten
kunnen oefenen: en daarvan had men
in zijn vrije tijd druk gebruik ge
maakt. Sommigen hadden zich speci
aal op snelheid getraind, uren per
week. Anderen hadden zich vooral toe
gelegd de „uitgangen" van de 48 plaat
sen in hun geheugen te prenten. Weer
anderen, die zich realiseerden, dat el
ke kaart, die verkeerd gesorteerd
werd, dertig strafseconden zou kos
ten probeerden zich grote nauwkeu
righeid aan te wennen. „Ik kwam niet
in mijn gewone ritme, het waren de
zenuwen", zei een zichtbaar teleur
gestelde besteller Veninga uit Amster
dam na afloop. „Ik heb er van te voren
speciaal een vrij dag voor genomen
om te oefenen", verklaarde M. Poot
uit Schiedam. „Ik gooide er toen 8000
weg met maar één fout". Zijn precisie
had ook onder de druk van de wed
strijd compleet met een officiële
tijdwaarnemer voor elke deelnemer
niet geleden: geen enkele fout. Met zijn
12 minuten 39 seconden had hij de vier
de prijs. J. de Rouw uit Den Bosch
was tweede (12.03, 1 fout), J. H. Groen
derde (12.39, 0 fouten) en zoals gezegd,
Karremans eerste met 10.46 en twee
fouten. De prestatie is des te groter,
omdat hij geen expediteur is, die de
hele dag sorteert, maar loketbediende,
die maar een paar uur per week de
honderden brieven door zijn handen
laat glijden.
insdag 10 mei zal in Smilde de
nieuwe televisie-toren in gebruik
genomen worden. De program
ma's zullen die dag aangekondigd
worden door drie omroepsters, allen
afkomstig uit het noorden, die men
hier vrolijk bijeen ziet bij het Gro
ningse stadhuis, v.l.n.r.: Janneke Sy-
brandy (Friesland), Mieneke Nieu-
wenhuis (Drente) en Lidy Welt (Gro
ningen).
,e cineast Reinier Meijer (45 jaar)
heeft opdracht gekregen een
film te maken over het eiland
Texel. Op deze schilderachtige samen
leving heeft in 1942 reeds Herman
van der Horst zijn filmcamera gericht
en zijn film is enorm populair gewor
den, maar begint thans uit de tijd te
raken, omdat ook op Texel de tijden
veranderen. Van het nieuwe Texel
gaat Reinier Meijer nu een nieuwe
et zuid-Limburgse dorp Wylré
wacht een aantrekkelijk festijn:
een tiendaags bier- en muziek
festival. Van 29 april t.m. 8 mei wordt
dit feest gegeven in een reusachtige
Beierse biertent. Dezelfde, die op het
laatste wereldmuziekconcours te
Kerkrade present was en toen bij de
liefhebbers van de serieuze concours-
muziek berucht werd. De luid schette
rende Beierse muziekkapel stoorde
toen de concerten van fanfares en
harmonieën. Dit leidde tot een verbe
ten strijd tussen de schetter- en de
concoursmuziek. In Wylré zal er van
strijd geen sprake zjjn, eerder van een
verzoeningsfeest. In de tent aldaar
zullen de Beierse muziekkapel en een
vijftiental bekende Limburgse muziek
korpsen bijzonder vredelievend het
tiendaagse festival komen opluisteren.
Wanneer de muzikanten van de band
even uitblazen, spelen de Limburgse
muziekgezelschappen en omgekeerd.
Alle muzikanten kunnen zich tijdens
de rustpauzen samen met de luiste
raars te goed doen aan de plaatselijke
volksdrank: Up. Ter ere van dit bier
tje een specifiek Wylrées produkt,
dat zich in 1952 voor het eerst aan
bierdrinkend Limburg presenteerde
wordt dit jaar het tiendaagse festival
gehouden. Bij wijze van verjaardags
feest. Elk jaar sinds 1952 wordt
in Wylré de verjaardag van het Up
gevierd. Tot nu toe slechts één dag,
maar dit keer op initiatief van de
plaatselijke brouwer A. Brand tien
dagen lang. En daar heeft niemand
van de .fepshrrairp dorpelingen be-
van de feestgrage
zwaar tegen.
heid volgende week
Volgens de „Sunday
Graphic" heeft
koningin-moeder Elizabeth aangeboden
de volledige kosten van de huwelijksreis
van prinses Margaret met het konink
lijk jacht „Brittannia" uit haar eigen
middelen te betalen. Het blad schat,
dat deze ijzondere geste" van de ko
ningen-moeder haar op „niet minder
dan 120.000 gulden" zal komen te staan.
Zij zou dit gedaan hebben om de reis
van haar dochter een particuliere tocht
te laten blijven en de prinses te vrij
waren van openbare verplichtingen. Er
kon nog geen bevestiging van het Buc-
kinghampalace of Clarence House wor
den verkregen.
52
„Agent, wacht hier voor de deur. En nu, meneer
Jean Ravelli... Wilt u nog maar eens heel goed na
denken voor u weer iets vergeet. Mensen, die iets
vergeten, wanneer inspecteur Fidéle hun vragen
stelt, krijgen altijd ruimschoots de tijd van de rech
ter om hun herinnering op te frissen! Dus... nu
beginnen we weer van voren af aan. Eerst naar
het postkantoor, daarna reed je naar
„Naar de Rue de l'Abbesse".
„Nummer?"
„Zestien."
Even flitste een lichtje op, diep in de ogen van
Fidéle. Alleen Van Houthem zag het.
„Wat gebeurde daar?"
„Een van de heren stapte uit en belde aan. Hij
gaf daar een doos af
.Niets overslaan! Die meneer belde aan. Wie deed
open?"
„Een huisknecht ln een rose gestreept jasje... Hij
maakte een diepe buiging voor mijn passagier en
liet hem binnen. Na een minuut of drie kwam die
meneer weer naar buiten met een lange jonge man
met een uilebril op en zwart krulhaarZe na
men afscheid van elkaarToen reden we weg
ik zette ze met z'n veiren aan het station af.
Dat is de volle waarheid".
.Beschrijf die doos!"
„Zeker één meter tien lang, twintig hoog, vijf en
dertig breed".
,Hoe weet je dat zo precies?"
„Die doos stond naast mij op de voorbank, toen
wij bij het postkantoor stopten. Ik had daar de tijd
haar goed te bekijken".
„Hoe was die doos gesloten?"
„Met een mooi gaaf koord... Rood".
„Zijn je nog andere bijzondere kenmerken opge-
allen?"
„Op het deksel stond in dik potloodschrift: Theo
Ceres. Anders was er niets aan te zien... Het was
een nieuwe doos".
„En," Fidéle sloot half de ogen en boog zich lets
voorover, „wat deden jullie bij die bank, hè?"
Ravelli veegde zich met een hand langs het voor
hoofd, waarop kleine zweetdruppeltjes parelden. Hij
keek zijn ondervrager mistroostig aan en zei:
„Daar zijn we helemaal niet geweest. Maar hij
gaf me vijfhonderd francs extra als ik dat zou zeg
gen, wanneer men mij probeerde uit te horen
Fidéle drukte op de belknop. Angstig wachtte de
chauffeur af, wat hem boven het hoofd hing.
„Agent! Neem het juiste adres van Ravelli op en
Iaat hem dan gaan. En jij, denk er om, als er ook
maar iets in je verklaring niet juist is geweest,
dan zal ik vergeten, dat jij hebt gezegd, dat je zo
vergeetachtig ben...! Goedenavond."
„Waarom glinsterden je ogen zo bij het horen van
dat adres?" vroeg Van Houthem belangstellend.
„Tja.... ik wou, mon ami, dat ik die verrader
lijke gewoonte maar kon afleren! Hoewelik ge
loof niet, dat je het zou hebben ontdekt als je niet
zelf van de recherche was geweestWel, in de
Rue de l'Abbesse nummer 16 woont professor Du-
parc, en als iemand hier in de stad gezien en ge
acht is, dan is hij het! De beschrijving van het jon
ge mens, dat naar buiten kwam, klopt overigens
met het uiterlijk van de secretaris van Duparc,
Jacques Valoisen het signalement van de doos
is ook niet'verzonnen. Maar laat ik eerst Markmari
en Staring een korte vertaling geven."
Toen dit gedaan was, ging de inspecteur in het
Engels voort:
„Nu eerst naar Duparc! Ik zou graag willen, dat
jij daar de vragen stelde, Van Houthem. Ik wil jou
ook wel eens aan het werk zien..."
Dé&r heeft hij een bedoeling mee, dacht Van
Houthem... Waarschijnlijk wil hij zelf niet in de
eerste plaats optreden tegen een eerbaar stadge
noot en zoekt hij dekking achter de man uit Am-
steraam, wanneer er klachten mochten komen.
Terwijl Fidéle aanbelde, wierp Van Houthem een
blik op zijn polshorloge. Het was half negen. De
huisknecht deed open en liet de heren in een kleine
wachtkamer plaatsnemen; de familie was juist
klaar met het diner en hij zou het bezoek aandienen.
De Hollandse commissaris, die het wel genoeglijk
vond de leiding van het verhoor op zich te kun
nen nemen, haalde een naamkaartje te voorschijn,
schreef daarop enkele woorden en sloot het in een
enveloppe.
Na korte tijd kwam de man terug en bracht de
bezoekers naar de studeerkamer van de heer des
huizes. Van Houthem zag met een gevoel van ge
ruststelling, dat het uiterlijk van de professor ze
ker niet in strijd was met de achting, waarin deze
volgens Fidéle bij zijn medeburgers stond. Hij was
een kaarsrechte oude heer met een typische den-
kerskop. Spierwit golvend haar, heldere donkere
ogen, een korte schildersbaard, een neus als een
adelaar en lange, smalle handen. Toen de kennis
making was afgelopen en men had plaatsgenomen,
sprak Duparc met zijn diepe basstem:
„En wat verschaft mij het genoegen van dit be
zoek, heren? Inspecteur Fidéle is wel meer bij mij
geweest, wanneer hij deskundig advies nodig had
op mijn speciale arbeidsterrein, maar nog nimmer
heeft een Hollandse politieman mijn hulp ingeroe
pen. Apropos, meneer Van Houthem, de kranten
hebben vol gestaan over de diefstal uit het Rijks
museum van een aan Rubens toegeschreven doek...
Staat uw komst misschien daarmee in verband?"
„In zekere zin wel, professor. Ik kom bij u, omdat
u een vriend is van de Vicomtc de Saint Sauveur."
„Vriend is een beetje te sterk, commissaris. Ik
heb de Vicomte voor het eerst ontmoet bij mijn
terugkeer uit Amerika van mijn laatste reis naar
dat land. Op de Queen Mary. Als medepassagiers
raakten wij met elkaar in gesprek en reeds bij de
eerste kennismaking verbaasde ik mij over de gro
te en goed gefundeerde kunsthistorische kennis van
die jonge man. Dit bracht ons vanzelfsprekend wat
m. er te zamen. Juist omdat ik wel eens geruchten
had gehoord," Duparc wierp Fidéle een ondeugend
knipoogje toe, „over bedenkelijke praktijken van
de Vicomte, was ik blij mezelf een oordeel te kun
nen vormen over de gegrondheid daarvan. Ik ben
er nu wel van overtuigd, dat de over hem in om
loop zijnde praatjes op fantasie moeten berusten...
Zeker, hij is wat mijn Zwitserse vrienden een „Le-
bemann" noemen. Hij sloeg geen dans over en zat,
naar ik hoorde, tot diep in de nacht te kaarten
met een groepje Amerikanen, van een soort, dat ik
persoonlijk maar liever op een afstand houd
Maar over smaken valt niet te twisten, nietwaar?
En welk verband bestaat er nu tussen de Rubens
en De Saint Sauveur, mon cher?"
SCHIPHOL, 24 april De vice-mi-
nister-president, drs. H. A. Korthals,
is vanmiddag op Schiphol inet de DC-
8 van de KLM teruggekeerd van zijn
oriëntatiebezoek aan de Nederlandse
Antillen en Suriname. Gedurende drie
weken heeft de bewindsman, samen
met het hoofd van zijn kabinet, de
heer A. Jonkers, en de directeur-gene
raal van de Rijkswaterstaat, ir. A. C».
Maris, kennis genomen van de plan
nen die er in de West bestaan om de
economische basis daar te verbreden.
Het verblijf in de Antillen en in Su
riname noemde de minister bijzonder
geslaagd. „Wij hebben zeer veel ge
zien, en met veel mensen gesproken,
ook met diegenen, die het niet eens
zijn met het regeringsbeleid".
Het gezelschap heeft alle zes eilan
den van de Antillen bezocht. Een van
de belangrijkste punten noemde drs.
Korthals de plannen voor Bonaire en
de drie Bovenwindse eilanden Saba, St.
Eustatius en St. Maarten. „Deze eilan
den moeten zo spoedig mogelijk ge
schikt gemaakt worden voor de toeris
tenstroom uit de Verenigde Staten.
Dit is zowel een zaak voor de over
heid als voor het particulier initia
tief".
„Deze problemen", aldus de minis
ter „geiden echter ook ten aanzien
van Curasao en Aruba. Ook hier moe
ten aanzienlijke verbeteringen worden
aangebracht aan de luchthavens en an
dere projecten. Wij zijn echter getrof
fen door de Lijzonder grote voortvarend
heid waarmee men al deze vraagstuk-
(Wordt vervolgd) ken op de Antillen aanpakt".
Met de regering van de Antillen
heeft de bewindsman overleg gepleegd
inzake de algemene maatregel van
rijksbestuur, waarbij in het bestuur van
het eilandgebied Curasao de gedepu
teerden werden ontslagen en de macht
bij de gezaghebber kwam te liggen.
Ook de oppositie heeft toen haar stand
punt aan de minister meegedeeld.
„Volgens mjju mening zijn nieuwe ver
kiezingen niet de juiste weg om tot
een oplossing in deze kwestie te ko
men. Meerderheid en minderheid zul
len moeten trachten om samen de nor
male verhoudingen weer te herstellen".
Ook in Suriname heeft de vice-mi-
nister-presldent kunnen constateren
hoe de ontwikkeling van het land zich
bezig is te voltrekken. „De wijze waar
op bijvoorbeeld het Wageningen-pro-
ject wordt geleid heeft mijn grootste
bewondering afgedwongen". Ir. Maris
was getroffen door de wijze waarop
het Brokopondoplan, dat in Ameri
kaanse handen is, wordt uitgevoerd.
Over concrete veranderingen is in
Suriname niet gesproken. „Daarvoor
is de delegatie onder leiding van mi
nister-president Emanuels juist hier",
aldus de minister die een voorstander
is om de overzeese rijksdelen zelf hun
eigen zaken te laten regelen. In dit
verband verklaarde hij „in Suriname
niet de Indruk gekregen te hebben,
dat men daar van mening is dat de
regering zich te veel met het land be
moeit".
Over het standpunt van de regering
ten aanzien van de apartheidspolitiek
zal ook later in Nederland nog worden
gesproken.
Minister-president prof. dr. J. E. de
Quay, de gevolmachtigd minister van
Suriname in ons land, mr. dr. R. H. Pos
en andere autoriteiten verwelkomde*
het gezelschap op SchiphoL
