Oberammergauer Passie
speten 1960 begonnen
Declamatie en zang
heste van opvoering
CETALAC
GARDAMEER
Loemoemba eist vertrek
van Belgische troepen
£igtuigenis welke talent overbodig maakt
Adlai Stevenson
toch kandidaat?
spionage
gesproken
Telegram aan koning Boudewijn
Perscommentaar
op mislukt
top-overleg
Margaret en Antony
in West-Indië
Nationalistisch leider
maakt zegetocht
in deel van Congo
WOENSDAG 18 MEI
PAGINA 7
tr °bERAMMERGAU. 17 mei
H
Verf met gemak en...
van Ceta Bever
Nieuwe minister van
defensie in Hongarije
WATERSPORT
WATERSKI
FOLKLORE
ATTRACTIES
Oost-West-crisis zou
zijn routine vereisen
-
BUITENLANDSE
kroniek
Cultuurprijs Hilversum
Autorallye van
blote voeten
de eerste ben"
,Club der Honderd" Puntenrace op
„Wat een geluk, wat een geluk, dat ik
De was in de klas
Een scène uit het Passiespel te Oberammergau: Christus verjaagt de wisselaars uit de tempel.
i fter dan vijf en een half duizend
c
zijn vanmorgen vanal
over acht tot kwart over elf
Vi
."hoekers
^'art
anmiddag vanaf twee uur tot
?Cn over half zes dus meer dan
Cs en een half uur lang getuige
l'Aveest van de eerste opvoering van
lü Oberammergauer Passiespelen
t In deze maand volgen er nog
°Pvoeringen. In juni 17, in juli
'o augustus 16 en in september
Al deze opvoeringen zijn op
11 ieduidende uitzonderingetjes na
'tverkocht en toch variëren de toe-
^nSsPrijzen van 8 D.M. tot en met
bl-rP'M* (de meeste), reis- en ver
losten niet meegerekend.
at is het, dat deze Passiespelen
j? °t de verbeelding doet spreken.
)v°e komt het, dat een duizendkop-
]^'§e schare van wie vandaag zelfs
overgrote deel de Duitse taal niet
j eester was de bijna eindeloos
ltfende voorstelling aandachtig en
e eerbied blijft volgen? Hoe kan
klein dorp met nog geen Vijf-
j^ïend inwoners 82 maal achter el-
zijn inwoneraantal met bezoekers
^'dubbelen? Hoe kan het toeschou-
ers trekken uit werkelijk aller heren
aPden en toch zichzelf blijven?
speelt immers zonder geluidsver-
klr>g, men weigert radio en televisie
W°°k de miljoenen uit Hollywood
kelo meri voor een film desnoods het ge-
ov e dorp naar Amerika wilde laten
San men hebben de Oberammer:
gan®rs niet van hun stuk gebracht. Zij
<;>f k niet en zelfs kardinaal Wendel is
in geslaagd, tijdens het Eucha-
Saii clle Wereldcongres de Oberammer-
in München op de Theresienwie-
6 laten spelen.
deel wil nemen aan de Passiespe-
naar Oberammergau zelf ko-
ijfv?- Men doet dat als regel in „arran-
zoals men dat hier noemt.
o0u t al zijn de Oberammergauers dan
lw, volledig trouw aan hun tijdens een
lePidemie in 1632 afgelegde gelofte
Sio ®ens in de tien jaar plechtig de Pas-
Aj>'e vieren, zakenlieden zijn het ook.
koj>rn§ement betekent: een dag tevoren
dineren en slapen en pas een
^ch?a cle Passiespelen na weer een
Gben ^Sies dus terug. Het lieflijke
bw aintnergau, omringd van hoge
srieeuw bedekte bergen, blijkt in die
CfA?1 een volledig toegerust toeristen-
°ek vJ)m- Iedereen spreekt Engels en
big'bet Frans, Spaans of Italiaans kan
bief* vlot terecht. Men behoeft zich ook
iti j,te vervelen. Vanuit de kamer, waar-
ip k schrjjf, heb ik uitzicht op een groot
f'nJpiienaal costuum feestoken muziek-
t>lot« e* Men zingt en men jodelt en
idling blijkt, dat alle muzikanten de
tegp beheersen. Dan scheuren de blues
t^b_ de bergen, tot grote vreugde van
,,v0)ia0 Amerikaanse militairen en hun
aeriyk opgeschilderde dames.
Meer dan handel alleen
tochToch doet men Oberam-
Vf.j.jëai-1 onrecht als men het Passiespel
:Wka-gt tot een zuiver commerciële
ktipYlegenheid. Vanmorgen om vijf
Saim'dden plotseling alle klokken. Hun
dig n Werd door de bergen duizendvou-
'iiL^'eerkaatst en de bedienden en
diertjes in de restaurants, die tot
de nacht in de weer waren ge-
ïPojT»! tr°kken met de gasten die daar-
b'aar-^ anSstelling hadden naar de kerk.
°bhin, begon en zo is het elke keer
de passie. Om acht uur ver-
?n zich de duizenden in het Pas-
Öej. ®Pielhaus. -gen grote hal met veer-
iflnrVerschillende toegangen, die van
stejJ? .gezien voor de leek veel overeen-
S vertoont met de RAI-hal in
opgjerdam. Het toneel, geheel uit steen
biovjfekken, ligt in de open lucht. Van-
vo0t5®n in de stralende zon moet dat
,'e achthonderd medewerkenden
l«r j/i'pst geweest zijn. Vanmiddag ech-
a8el<+ Volle zon, stortten zich plotseling
be m^nen, groot als duiveëieren, op
hUnuemgte voor het paleis van Pilatus.
£ebarauwe kreten en woedende hand-
boven11, vermengd met het geweld van
gaven de opvoering plotseling een
dimensie, die geen regisseur kan oproe
pen.
De opbouw van het spel waarvoor
een tekst gebruikt wordt, die in 1860
door J. A. Daisenberger gemaakt werd
is bijzonder eenvoudig. In totaal zijn
er vierentwintig verschillende taferelen.
Ieder tafereel wordt geopend door de
proloogzegger, die steeds vergezeld gaat
van een koor van 48 zangers en zange
ressen, inclusief vier solisten. Het thema
van zijn verzen wordt door koor en so
listen, gesteund door een zestig man
sterk symfonie-orkest, verder uitge
werkt. Allen geven commentaren op de
volgende Lijdensepisode en verwijzen
bovendien telkens naar voorafbeeldin
gen uit het Oude Testament. Die voor
afbeeldingen worden tijdens de zang in
zeer gedetailleerde tableaux vivants ge
concretiseerd. De scènes, die daarna
komen, zijn realistisch. Zij volgen de
H. Schrift op de voet van de Intocht in
Jerusalem tot en met de Opstanding.
Dramatische spanningen, anders dan
uit de strikte Lijdensgang van onze Heer,
worden niet gezocht. Aan de andere
kant worden ook geen problemen uit de
weg gegaan. Het kruis wordt ten aan
schouwen van iedereen opgericht. Men
slaat de beide moordenaars met „ha
mers" de benen kapot, de lansstoot in
de zjjde wordt zo realistisch mogelijk
uitgevoerd en bij de Kruisafname wordt
de toeschouwer zelfs het werk met de
nijptang niet bespaard.
Nogmaals: wat moet men van deze
opvoering zeggen. Hoe komt het, dat zij
in de wereld zo beroemd werd, dat van
daag het aantal Engelstalige bezoekers
dat der Duitsers verre overtrof?
De opvoering
Om te beginnen misschien door de
technische perfectie. Alle medewerken
den zijn amateurs en toch stelt men vast
dat op deze première na tien jaar geen
enkele fout gemaakt werd. Dat is des
te meer te verwonderen, als men weet
dat bij de spelers geen niet-Oberam-
mergauers geduld worden en dat voor
de vrouwenrollen zelfs geen gehuwden
in aanmerking komen. Welk dorp van
vijfduizend zielen levert bovendien
een klein symfonie-orkest van deze kwa
liteit? Hoe komt men tot een zo gaaf
koor van 48 zangers, dat de zeer aan
sprekende, maar toch ook zeer moeilijke
muziek van Rochus Dedler (1815) zo
fraai en zo welluidend vertolkt?
Want dat was voor mij de grootste
verrassing: de gedeclameerde en ge
zongen verzen waren veruit het beste
deel van de opvoering. Het overige valt
eigenlijk tegen. De tableaux vivants zijn
zeer conventioneel, de tekst der Lij
densscènes is weinig gespannen en de
speelwijze der Oberammergauers is èn
statisch èn melodramatisch. Toch moet
ik erkennen, dat een enkele maal de
ontroering mij te machtig geworden is.
Ligt daar misschien in het geheim? Ober
ammergau gelooft en geen technisch
gebrek is in staat een eerlijke bewogen
heid te verhinderen haar weg te vinden
naar het hart van de toeschouwer. En
dat moet men tenslotte toch wel erken
nen: deze voorstelling is eerlijk.
Hotelhouder Anton Preisinger poogt
met de meest simpele middelen gestal
te te geven aan de figuur van onze lij
dende Heiland. Irmi Dingg, de 22-jarige
kantoorbediende die de eer van de Ma-
ria-rol ten deel viel, doet dat precies zo
als honderden Nederlandse meisjes het
doen als de kapelaan haar vraagt om in
het patronaat toneel te spelen.
En ook de anderen doen het zo. Arthur
Naser schreeuwt, omdat hij meent dat
gemene mensen als Caiphas slechts
schreeuwen kunnen. Hans Schwaigha-
fer is Judas en ook hij brult. Mag men
van een beeldensnijder verwachten dat
hij vorm geeft aan de angst om een
Godsmoord? Zo kan men doorgaan:
Men wordt steeds geconfronteerd
met ontoereikende krachten, die zich
bovendien bedienen moeten van een
tekst, waaraan iedere wezenlijke spiri
tualiteit vreemd is- De geest schuilt al
leen in het geloof. Dat geloof doorlicht
soms de scène en als men het mij
vraagt, ligt daar de kracht van Ober
ammergau: het getuigenis, dat talent
overbodig maakt.
En uitgerekend op die punten, waar
getuigenis alleen niet voldoende is, bij
de zang, de muziek en de regie,
blijkt plotseling talent aanwezig in een
voor een kleine dorpsgemeenschap on
begrijpelijk grote mate. Want wie een
Passiespel ten tonele wil brengen, kan
bij de 70-jarige beeldhouwer Georg Jo-
hann Lang in de leer gaan. Hij weet
van wanten.
ALBERT WELLING
N. B. Deze eerste opvoering werd bij
gewoond door vele kerkelijke autoritei
ten, door enkele Bondsministers en het
vrijwel volledige kabinet van Beieren.
Ook werd ter gelegenheid van deze se
rie opvoeringen een speciale postzegel
uitgegeven, die op de eerste dag boven
dien een speciaal stempel kreeg. Voor
verzamelaars!
(Advertentie)
WENEN, 18 mei (UPI) De Hon
gaarse minister van defensie, Gcza Re-
vesz, is van zijn functie ontheven en be
noemd tot ambassadeur in Moskou, al
dus heeft radio-Boedapest medege
deeld. Revesz wordt opgevolgd door de
36-jarige Lajos Czinege, sinds 1957 se
cretaris van het district Szolnok van
de communistische party. Het ontslag
van Revesz wordt in Wenen beschouwd
als een maatregel om de invloed van de
partij op het leger te versterken.
Czinege was van 1951 tot 1954 luite
nant-kolonel. Met zijn benoeming tot
minister is hij bevorderd tot generaal.
Vorig jaar december werd hij lid van
het politieke bureau. Minister Revesz
staat bekend als een Stalinist. Onder
Rakosi was hij hoofd van de inlichtin
gendienst van het leger.
Advertentie
Reserveer tijdens Uw reis naar de
Olympische Spelen in Italië enige
dagen voor een verblijf aan het
Prachtig klimaat
Natuurschoon.
Inlichtingen: Nationaal Italiaans
Verkeersbureau (ENIT), Rokin 52;
Ente Provinciale per il Turismo -
Brescia en alle reisbureaus.
Sirmione.
Gardone Riviera
Salö, Maderno.
Toscolano,
Gargnano,
Limone,
Desenzano,
de heerlijke
Valtenesi-oever.
NEW YORK, 18 mei (Rtr) Belang
rijke figuren in de Amerikaanse Demo
cratische partij doen op het ogenblik
pogingen om Adlai Stevenson Democra
tisch kandidaat voor het presidentschap
te maken, zo schrijft de eveneens
Democratische New York Post. Het
blad zegt, dat de leiders van de Demo
cratische partij van mening zijn dat er
in verband met de ernstige ontwikke
lingen in Parijs een man naar voren
geschoven moet worden met de rijpe
ervaring in buitenlandse aangelegenhe
den, die Stevenson bezit.
De New York Post schrijft dan „van
gezaghebbende zijde'' vernomen te heb
ben, dat een aantal bekende Democra
ten Stevenson binnen een dag of drie
met de meeste nadruk zullen vragen
zich nogmaals kandidaat te stellen.
Vele partijleiders aldus bet blad. zijn
tengevolge van de situatie in Parijs tot
de overtuiging gekomen, dat senator
Kennedy, de man die op het ogenblik
de meeste kans heeft om met de Repu
blikeinse kandidaat in het strijdperk
te treden te jong is en te weinig erva
ring heeft op het cebied van de buiten
landse politiek.
Adlai Evving Stevenson, oud-gouver-
neur van Illinois is bij de presidents
verkiezingen van' 1952 en 1956 versla
gen door de Republikeinse kandidaat,
Dwight D. Eisenhower.
PORT OF SPAIN, 18 mei (UPI)
HetBritse koninklijke jacht „Britan-
ma aan boord waarvan prinses Mar
garet van Engeland en haar man An
tony Armstrong-Jones hun huwelijks
reis maken, is gistermorgen voor an
ker gegaan bij het Westindische eiland
lobago ten noordoosten van Trinidad,
ef;I1 yaart van elf dagen over de
Atlantische Oceaan. De haven, waar
de „Britannia" heeft gemeerd, zal voor
alle verkeer gesloten blijven gedurende
bh'f t6 en b®*- 3onSe paar er ver-
De a.faire van de recente Russische
spionage in Zwitserland vormt
ekn sprekend antwoord op
Khroesjtsjevs beschuldigingen aan het
adres van Amerika naar aanleiding van
het incident met de Lockheed U-2.
Khroesjtsjev heeft dezer dagen in een
opgewonden nota aan Washington ge
schreven, dat militaire spionage moei
lijk kan worden beschouwd als de meest
geschikte methode om de betrekkingen
tussen naties te verbeteren. De Russi
sche minister van Buitenlandse Zaken,
Gromyko, deed er nog een schepje op,
toen hij aan de vooravond van de top-
conferentie verklaarde, dat de Sovjet
Unie op het stuk van spionage „met
een rein geweten" naar Parijs kwam.
Tegenover deze twee uitlatingen van
de hoogste Russische autoriteiten staat
het feit, dat op dinsdag 10 mei in Zü-
rich twee personeelsleden van de Sov
jet Ambassade ,te Bern op heterdaad
werden betrapt, toen zjj contact legden
met een agent, diè bun inlichtingen zou
moeten verschaffen over Zwitserse mi
litaire radarinstailaties en over raket
bases in Zwitserland. De twee Sovjet
spionnen, Nikolai K. Modin en Boris P.
Frolov, werden door de Zwitserse poli
tie aangehouden, en de volgende dag
werden zij in de gelegenheid gesteld per
vliegtuig naar Moskou terug te keren.
Dit voorval heeft weer eens aange
toond, dat de Sovjet Unie net zo goed
spioneert als Amerika, en dat Khroesj-
tsjev geen enkele reden heeft om
Eisenhower op
dit punt verwijten
te maken. De af
faire stelt boven
dien weer eens
in het licht, hoe
de Russische am
bassades in de
vrije wereld ware
spionagecentra zijn. Tenslotte blijkt,
dat de Russen hun spionageactiviteiten
niet beperken tot het grondgebied van
de landen van de Noord-Atlantische
Verdragsorganisatie, en dat zij zich niet
ontzien om te spioneren in landen
waarvan zij de neutraliteit zeggen te
erkennen.
Er is wel gezegd, dat het tijdstip
voor de vlucht van de U-2 door
Amerika bijzonder slecht was ge
kozen. De Amerikanen zouden een fout
hebben gemaakt door zo kort voor de
topconferentie een spionagepoging te
ondernemen. Maar de Russen hebben
dan een soortgelijke fout gemaakt door
ongeveer op hetzelfde ogenblik in de
vrije wereld te laten spioneren. Er is
ook gezegd, dat de Amerikanen een
tweede fout hebben gemaakt met hun
officiële verklaringen naar aanleiding
van het vliegtuigincident. Maar ojj-
nieuw is er een Russische parallel.
Moskou heeft namelijk vrijdag jl. op
het bericht van de aanhouding van de
twee Sovjet-spionnen gereageerd, met
een nota aan Bern, waardoor de zaak
alleen maar erger werd. Het eerste
effect van die nota was, dat het voor
val bijzondere publiciteit kreeg, terwijl
de Zwitserse autoriteiten er aanvanke
lijk heel weinig ophef van hadden ge
maakt. Opmerkelijk was echter, dat
de nota de 'fantastische beschuldiging
bevatte, dat Zwitserland de hele spio-
nage-affaire had verzonnen in opdracht
van Amerika, dat aldus de aandacht
wilde afleiden van de kwestie van de
U-2. De Zwitsers zouden, volgens de no
ta, het geval gearrangeerd hebben om
aan de vooravond van de topconferen
tie de internationale spanningen te ver
groten.
Deze beweringen van Moskou zijn zo
onzinnig, dat geen weldenkend mens er
ook maar enig geloof aan zal hechten.
Men kan zich niet indenken, dat de
Russische autoriteiten het zelf geloven.
Het is niet meer dan een propagandis
tische leugen. Het zou geheel tegen het
eigenbelang van het neutrale Zwitser
land indruisen als Bern zich voor een
Amerikaanse afleidingsmanoeuvre zou
hebben laten lenen, zoals door Moskou
is beweerd.
Het moet Khroesjtsjev bijzonder on
aangenaam zijn geweest, dat de Rus
sische spionage in Zwitserland op zo'n
ongelukkig tijdstip werd ontdekt, en in
zijn woede heeft hij niet erg verstandig
gereageerd op deze voor hem zo kwa
lijke gebeurtenis.
De kwestie heeft het verheugende
resultaat gehad, dat in Zwitserland de
laatste dagen het begrip is gegroeid
voor het wantrouwen van het Westen
tegenover de politiek van de Sovjet
Unie. De Zwitsers maken zich niet zo
zeer kwaad over het spionagegeval zelf,
als wel over het beledigende schrijven
van Moskou aan Bern, dat op de ontdek
king van die spionage volgde.
Door de spectaculaire mislukking
van de topconferentie heeft de recente
Russische spionage in Zwitserland niet
voldoende aandacht gekregen in de we
reldpers. De affaire is echter hoogst
belangrijk, als illustratie van het hui
chelachtige karakter van de Russische
buitenlandse politiek.
De toneelspeler Matthieu van Eijs-
den, lid van het artiesten-vis-
college „De club der honderd",
is bang voor water. Toen hy dinsdag,
als deelnemer aan de autorallye voor
de honderdmannen, een stempel
moest halen by de controlepost mid
den in de speelvyver op het Amster
damse Bellamyplein, hield hü ijskoud
zijn sokken en schoenen aan. Rudi
Carrel, Jan Biaaser, Willy Alberti en
Gerard van Krevelen om slechts
enkelen te noemen gaven er de
voorkeur aan om op blote voeten de fel
begeerde punten in de wacht te sle
pen. Harry de Groot trok een paar
welwillend ter beschikking gestelde
laarzen aan. Het heeft hem niet mo
gen baten; Uiteindeiyk is Rudi Carrel
als winnaar van de wedstrijd geëin
digd. Toen mr. Buurman, de burge
meester van Weesp, hem tijdens de
officiële ontvangst ten stadhuize de
erepalm der overwinning (een fraaie
werphengel met bybehorende molen)
overhandigde, neuriede hij zacht voor
zich uit: Wat een eluk, wat een geluk,
dat ik de eerste ben!
De Weesper schooljeugd, die voor
deze dag enkele uren vrijaf had gekre
gen, heeft de gelegenheid om vele
prominente radio- en televisie-arties
ten persoonlijk te ontmoeten, niet on
benut gelaten. Met veie honderden
stonden zij zich bij de finish in het
restaurant „De adelaar" te verdrin
gen en handtekeningen te verzamelen.
De rallye onder algehele leiding
van Ko van Hoorn en uitgestippeld
door de heer T. de Jager, was niet
eenvoudig. Natuurlek werden de ry-
ders danig aan de tand gevoeld met
betrekking tot hun vistechnische kwa
liteiten. In Noorden b.v. moesten zy
een staaltje precisie-werpen weggeven
Niemand minder dan Rein Mydema,
buitengewoon hoogleraar in de prak
tijk der hengelwetenschappen en tech
nisch adviseur der artistieke broeders
in Petrus, was belast met het afne
men der vaardigheidsproeven. Er is
over het algemeen vrij goed gegooid,
wel een bewijs dat de Honderdman
nen het serieus met de hengelsport
menen. Alleen Kees Brink, de onver
moeide clubsecretaris, hebben wij
niet in actie gezien. Hy had het te
druk met allerlei organisatorische
rompslomp. Moeten wij hem echter
op zijn woord van eer geloven, dan is
zijn behendigheid in het werpen even
groot als het gemak waarmede hy het
visserslatyn beheerst. Wat dit laatste
betreft: hij kan er wat van!
iiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiMiiiiiiiiiiitiiiiiimiiiiiiiMiiiiHmMiinmiiiiiMiiiiiiiiiii'iiii'niiiiiiiiiiiiimiiin
eeuw. „En het verheugt mij u, uit
naam van het gemeentebestuur en de
Hilversumse gemeenschap, deze prijs
dan ook te mogen uitreiken. Maar
toch ook weer niet alleen aan u als
kunstenaar, die duizenden aan zich
heeft verplicht, maar ook om uw in
nemende persoonlijkheid". Aldus de
burgemeester, die in een korte schets
de culturele politiek van de overheid
tekende, waarbij hij de klemtoon leg
de op de stijgende lijn van het ver
strekken van subsidies.
Drs. P. J. Mulder, voorzitter van
de jury, las het rapport voor, waarin
unaniem het oordel werd uitgesproken
om aan Laurens Bogtman de prijs toe
te kennen. Daarin werd gewezen op
de vertolking van de Christus-rol in de
Matthaeus Passion en de Johannes
Passion en in het bijzonder op het
evenwichtig samengaan van de muzi
kale en de literaire waarden in de
voordracht van Laurens Bogtman. De
jury heeft, merkte drs. Mulder op,
haar vreugde erover willen uitspre
ken, dat de prijs de allure krijgt, die
zy behoeft, doordat zy voor de eerste
maal aan een man van zo onbetwist
bare begaafdheid is ten deel gevallen.
Laurens Bogtman vertolkte de dank
voor de eer, die hem te beurt was ge
vallen door het zingen van een zestal
liederen. Het strykorkest Benedetto
Mardello verhoogde het cachet van
de avond met een prachtige vertolking
van werken uit de tweede helft van
de zeventiende en de eerste helft van
de achttiende eeuw.
Een ongewoon gezicht biedt een
der vijfde klassen van de O. L.
Vrouw van Fatimaschool in Den
Haag. Voor in het lokaal zyn een paar
waslpnen gespannen en daaraan hangt
een collectie kinderkleding. Is het zo
ver gekomen, dat de onderwijzer we
gens gebrek aan ruimte thuis de was
van zijn kroost maar op school te dro
gen hangt?
Nee, zo zit het niet. Toen ter gele
genheid van de Memisa-zondag de heer
G. Scholt.es in zijn klas vertelde over
de behoefte aan verband en kleding m
vele missiegebieden, kwamen zijn
leerlingen spontaan met de vraag of
zy 'hieraan „niet iets zouden kunnen
doen". De onderwijzer stelde zich in
verbinding met de Medische Missie
Actie te Rotterdam, die hem aan pa
tronen voor kinderkleding en aan aan
wijzingen voor het breien van zwach
tels hielp. Er werd katoen gekocht en
achttien van de vierentwintig meisjes
zetten zich aan het breien van baby-
en kleutergoed. „Maar ja, hoe gaat
dat", zegt de heer Scholtes,_ „de goe
de wil was er, doch breien is nu niet
zo'n geliefde bezigheid voor kinderen
op die leeftijd het vlotte dus min
der goed met het werk dan men ge
wild had." Om de animo wat op te
voeren, volgde de onderwijzer een sug
gestie van zijn vrouw: de truitjes en
jasjes, die klaar waren, kwamen voor
de klas te hangen: op de waslijnen zijn
ook knijpers geprikt, waar nog niets
aan hangt een stil vermaan tot de
genen. die hun breiwerk nog moeten
voltooien. Wie zich afvraagt of de leer
lingen by deze breiwerk-etalage nog
wel op het bord kunnen zien, zij ge
rustgesteld: terwille van de fotograaf
heeft de onderwyzer de waslijn even
laten zakken.
Er zijn er onder de collega's van de
heer Scholtes, die wel eens geïnfor
meerd hebben of hy zyn klas soms
heeft ingeschakeld om te breien met
het oog op een blijde gebeurtenis in
zijn gezin, doefi hij houdt het maar
bij de Memisa. De jongens van deze
vijfde klas wilden niet achterblijven:
zy hebben zich maar weer eens op
het oude, beproefde middel van het
kranten ophalen geworpen. De op
brengst van het ingezamelde papier
gaat straks met het breiwerk naai
de missie.
Laurens Bogtman, gekleed in rok
en kaarsrecht als altijd -— nie
mand geeft hem zyn zestig ja
ren betrad gisteravond de stijlvolle
burgerzaal van het Hilversumse raad
huis, geflankeerd door burgemeester
J. J. G. Boot. Een hartelijk applahs
van een select gezelschap van autori
teiten, vooraanstaande kunstenaars en
vele bekenden van de concertzanger,
klonk by zijn verschijnen als gold het
een oratoriumuitvoering of een liede-
renrecital. Het laatste maakte even
wel ook deel uit van het programma,
waarvan de uitreiking van de Cultuur
prijs Hilversum 1960 aan Laurens
Bogtman, als Goois kunstenaar in de
groep van „uitvoerende musici", de
hoofdschotel was.
Het was de eerste keer, dat de prys,
die 2 februari van dit jaar door de ge
meente werd ingesteld, in de vorm
van een bedrag aan geld en een oor
konde werd toegekend: een oorkonde,
waarvan burgemeester Boot opmerkte,
dat het „een gelukkige combinatie was
van ambtelijke tekst en charmante
tekenkunst". Daarmee gaf de burge
meester tegelykertijd een compliment
aan de ontwerper en illustrator van
de oorkonde, Cor van Velzen.
De burgemeester herinnerde aan de
vermelding van Laurens Bogtman in
het achttiende deel van de Winkler
Prins Encyclopedie als een van de be
roemde zangers van de twintigste
STANLEYSTAD, 18 mei (Rtr) Pa
trice Loemoemba, de leider van de Con
golese Nationale Beweging, heeft ko
ning Boudewyn van België een tele
gram gezonden, waarin hij onmiddel-
lyke terugtrekking van de naar Congo
gestuurde Belgische troepen vraagt.
Loemoemba verklaarde aen een verte
genwoordiger van Keuter:„deze invasie
is een poging om de bevolking vrees
aan te jagen en de verkiezingen te he-
invloeden ten gunste van de kandida
ten van liet bestuur. Vele van myn lei
ders zyn in de afgelopen dag i gear
resteerd. Deze invasie bewijst, dat de
bevolking geen vertrouwen in de Belgen
heeft".
Loemoemba wil onmiddellyke over
dracht van de macht door de Belgen,
die hij ervan beticht de huidige ver
kiezingen in hun voordeel te wiilen
doen doorslaan door gebruikmaking
van de Nationale Vooruitgangsparty.
Loemoemba heeft zijn telegram ver
zonden na een ware triomftocht door
het noordwesten van Belgisch Congo.
Op deze tocht, die maandag begon,
juichten aanhangers hem toe als „ko
ning". Er deed zich dadelyk na het be
gin van deze tocht een incident voor.
Een Belgische officier en een kleine
afdeling Congolese soldaten trachtten
een samenscholing van Loemoemba's
aanhangers te verspreiden. De officier
riep door een megafoon, dat de men
sen uit elkaar moesten gaan omdat op
grond van de noodmaatregelen samen
scholingen van meer dan vyf personen
verbo :n zijn.
Loemoemba, die in zijn auto de
krant zat te lezen, antwoordde dat de
militairen maar naar huis moesten
gaan. Na enige aarzeling klommen de
soldaten weer in hun vrachtauto. De
officier haalde de schouders op en
reed weg. Toen enige tyd later de
auto's van Loemoemba en een aantal
volgelingen vertrokken, juichten de
Afrikaanse soldaten de leider toe.
In alle dorpen aan de weg door het
oerwoud zyn Loemoemba geschenken
aangeboden. In het dorp Bengamisa,
honderd kilometer ten noorden van
Stanleystad heeft Loemoemba van de
plaatselijke Belgische bestuursambte
naar geëist, dat aanhangers van hem
zitting krygen in de commissies die toe
zicht op de verkiezingen uitoefenen. De
door de Belgen benoemde leden knoei
en, aldus Loemoemba. Na een kort ge
sprek gaf de Belg toe.
LONDEN, PARIJS, WASHINGTON
18 mei (Reuter, AFP) De westelij
georiënteerde pers in Engeland, Frank-
ryk en Amerika is het er over eens, dat
Khroesjtsjev om de een of andere reden
de topconferentie met opzet heeft laten
mislukken. Men verwacht een straffc-ro
politiek van de Russen en is van oor
deel dat het Westen meer dan ooit soli
dair moet zyn.
Het kan een troost zyn, schryft het
Britse blad Daily Telegraph, dat het
Westen zich nu niet meer in illusies
kan verliezen. Het Britse blad Guar
dian is van oordeel, dat Khroesjtsjev
de klok zeven jaar heeft teruggezet.
De New York Herald Tribune: de
kwestie met de U:2 was een blunder
van ons, maar dit is niet de manier
voor de Russische premier om daar
voordeel uit te trekken. De Washington
Post: i^en excuus van Eisenhower zou
misschien geen kwaad gekund hebben,
maar Khroesjtsjev maakte dat vrijwel
onmogeiyk. Hy wilde Amerika alleen
maar vernederen.
De Franse 1 'Aurore meent: Het is niet
gemakkelyk met communisten samen te
werken. De leiders hebben een ander
gezicht, maar het regime is hetzelfde
gebleven.
V.A.R. Een vertegenwoordiger van
de Verenigde Arabische Republiek heeft
in de Henschel-f ra brieken te Kassei de
eerste van een serie van 108 locomo
tieven in ontvangst genomen. De loco
motieven zullen via Rotterdam naar
Alexandrië worden verscheept. (UPI)