DE DOOD
- -!m
ftffS
f
Toekomstbeeld of luchtkasteel
Tuinarchitect werkt nu
voor de gemeenschap
coentunnel
Het Europese energiebeleid
Bewaar me voor zulke dochters!
Jessica Mitford vertelt over haar familie
m
achter het stuur
toch voorrang9
Voorstel tot invoering richtprijzen
V^q -
ffnijij
VLAARDINGEN
MAASLAND
o
Pessismisme in de
hoofdstad
Indische reliabilitatie-
regelingen
Toto en sportnota vóói
14 juli in Tweede
Kamer
Pioces Magere Josje
Verzoek van S. voor
schadevergoeding
Gedenktsteen in Nieuwe
Kerk overgedragen
Scherp en geestig
féé
ii
s,
K
NSC
WOENSDAG 22 JUNI 1960
rAGlNAjj
-li !>VSA*>
r V*r>
-"U"-; -w -"'
X s':'
- ;.a _AUps-nan!
f**"
AFSLUITING VERKEER
OUDE GEREFORMEERDE
KERK WORDT AFGEBROKEN
illilliiillilllllllllliliillllltlllliiiillillllilllUiillilllilliiillllillliliilliliiiiUillllllllllllllliiltillllliiij,
Immense ivoningtoren
„Telkens als ik in de krant zie staan, dat de dochter van een
edelman in opspraak is, slaat me de schrik om het hart, want dan
weet ik dat het over een van jullie gaat, kinderen". Deze woorden
sprak de barones van Redesdale eens tegen haar zes dochters, die alle
even beeldschoon als excentriek en eigenzinnig zijn. De klacht van
deze moeder was lang niet onbegrijpelijk de lieve meisjes hadden
het er naar gemaakt. Ze bemoeiden zich hartstochtelijk met alles,
waarmede in Engeland vrouwen zich gewoonlijk niet bemoeien,
zij hadden allen aanleg voor heldenverering en deinsden voor niets
terug als het er om te doen was haar idool (of ideaal) te dienen.
Dat zij daarbij wel eeris erg ver gingen, heeft niemand minder dan
Adolf Hitler ondervonden. Hij heeft meer dan genoeg last gehad
van de onstuimige liefdesbetuigingen van Unity (een der Redes-
dales; de doehters dragen de naam Mitford!) en het was een hele
opluchting voor liern, toen hij haar zij het dan na een theatrale
wanhoopsdaad van Unity met goed fatsoen de grens over had ge
werkt.
VALSE GOD
Jessica, met haar even „progres-
echtgenoot, 'n neef van
sieve
Sir Winston Churchill.
SS
i«'
4r"' V
-v r -ji
V>v
21. Indianapolis, dat zijn overwinnaars tot ware helden
maakt, is ook de meest gevaarlijke autobaan. Bill Vukovitch,
die in 1955 werd gedood, na achtereenvolgens in 1953 en 1954
te hebben getriomfeerd, was het 46ste slachtoffer van het ver
schrikkelijke circuit, sinds de aanleg van de 500 mijl lange baan
van Indianapolis in 1909
22. 30 mei 1955. Op de tribunes van Indianapolis wachtte Es
ther Vukovitch kalm op het vertreksein. Zij was gewend aan
de drukte en de koortsachtige sfeer van een autorace
Ongetwijfeld dacht ze aan haar man, Bill, die garagehouder
was in Fresno, CaliforniëOngetwijfeld dacht ze ook aan
haar twee kinderen, die nu rond het televisietoestel geschaard
zaten om te kijken naar hun beroemde papa
23. Nadat Vukovitch zijn klassen in de secondaire koersen
had gereden, verscheen hij voor het eerst in Indianapolis in
het jaar 1950. Toen bracht hij het tot een eervolle plaats. Het
jaar daarop kwam hij aan start met een nieuwe Curtiss. Zeven
ronden waren nog te rijden, toen hij aan de spits la^ met 30
seconden voorsprong op nummer twee.... En eigenlijk was
zijn overwinning al zeker toen hij plotseling een slipper maak
te en uit de baan vloogGelukkig bleef hij zonder letsel,
maar de koers was verloren.
In 1953, startte hij wederom en aanvankelijk reed hij met
een snelheid van 200 km. per uur; maar weldra nam hij de
leiding, voerde zijn snelheid hoger en hoger op en eindigde
tenslotte met twee rondten voorsprong op de andere deelne
mers. Daarmee haalde hij 84.000 dollars (laten we vaststellen,
dat het geen onaardig sommetje was) en de roem binnen
In 1954 lag Bill aanvankelijk in 21ste positie, maar halverwege
al raasde hij het hele peloton voorbij en behaalde een tweede
grandioze overwinning. Hij had de 50 mijl afgelegd met een
gemiddelde snelheid van 210 km. per uur.
In verband met de uitvoering van wer
ken gelden de volgende afsluitingen
voor het verkeer: In de nacht van 24
op 25 juni a.s. zal de Prinses Juliana-
brug van 0 tot 6 uur voor het verkeer
in beide richtingen afgesloten zijn.
Gedurende deze week zal het door
gaande verkeer over het kruispunt Schie-
damseweg voor enige dagen over één
weghelft worden gevoerd, terwijl in ver
band daarmede achtereenvolgens de toe
gang tot de Hoflaan respectievelijk Oost-
havenkade zal zijn afgesloten. Ter plaat
se zullen de nodige borden tot gelei
ding van het verkeer worden geplaatst.
De sinds twee jaar leegstaande Ge
reformeerde kerk wordt thans afgebro
ken. Rondom de kerk zijn grote waar
schuwingsborden geplaatst voor het val
lende puin. Dit was niet zonder reden,
de speelplaats van de gereformeerde
school grenst aan deze kerk. Deze kerk
heeft het niet zo heel lang uitgehouden.
Volgens de ingementselde steen is zij
in 1888 gebouwd.
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 20 juni Dc minister
van Landbouw en Visserij, mr. V. Marjj-
nen, heeft vanmorgen in het Koninklijk
Instituut voor de Tropen het zevende con
gres geopend van de Internationale Fe
deratie van Landschapsarchitecten. Het
congres houdt zich voornamelijk bezig
met de relatie tussen tuin- en landschaps
architectuur en aanverwante beroepen,
welk thema in de openingszitling behan
deld werd door de erevoorzitter van de
IFLA, de Engelsman G. A. Jellicoe.
Minister Marijnen memoreerde, dat lust
hoven in de natuur een paar eeuwen ge
leden slechts voor de rijken waren weg
gelegd, terwijl de grote massa was opge
pakt in de steenwoestijnen van de stad.
In de twintigste eeuw, en vooral na de
tweede wereldoorlog, is hierin verande
ring gekomen. Bomen, bloemen, plantsoe
nen en parken hebben een belangrijke
plaats verworven in de nieuwe stadsdelen
en in de stoffering van het landschap bui
ten de stad. De tuin-architect is daardoor
een werker voor de gemeenschap gewor
den, evenzeer als de planoloog en de ste
debouwer. Zijn status in de samenleving
is op een hoger niveau gekomen, zijn ar
beidsveld is sterk uitgebreid en zijn taak
is veel omvattend en moeilijk geworden.
Zijn scheppende functie maakt hem tot
een gelijkwaardige partner van de andere
beroepen op planologisch terrein.
Kunstzin, een grote tuinbouwtechnische
kennis en ervaring en een nieuwe kennis
van de sociale en planologisc arChi'
schappen zijn voor de moderne x ,uj(jelijk
tect vereist. Deze eisen wijzen ,eidinf>
op de noodzakelijkheid van een p $ar°'
op academisch niveau. In een aanjs dit
pese landen, waaronder Nederian
niveau reeds bereikt.
een
Tot en met woensdag worden ingen
twaalftal internationale inleiders j vap
gehouden over de diverse aspelL,, w°r"
de landschapsarchitectuur. DaarI\ nieU"
den excursies gemaakt, o.a. naar t-rdak1'
we stadsuitbreiding van Amsi e
het Amsterdamse Bos, de rtoria
Zuiderzeepolders en de Hoge vei
DEN HAAG, 21 juni. Het Belgische alleen kunnen deze investeringsbeslis
Twee variaties op eenzelfde thema: ontwerpen van de jonge architect Reid voor
een flatgebouw waarvan het bijzondere is dat de apartementcn naar eigen inzicht
van de bewoner uit- en inwendig kunnen worden samengesteld uit geprefabriceer
de elementen. De zeskantige woningen zijn met staalkabels opgehangen. In de
immense bouwtorens is een centrale liftkoker aangebracht.
24. In 1955 voelde hij zich sterker dan ooit. Het werd een
spannend duel tussen Vukovitch en zijn voornaamste rivaal.
Mc. Grath. In de 54ste ronde echter raasde Vukovitch, Grath
voorbij en bereikte een steeds grotere voorsprong. In de tri
bunes hield Esther de adem inPlotseling werd de gele
vlag gehesen. Een ongeluk op het circuit. Iets voorbij de bocht
was een dikke, zwarte rookkolom zichbaar.... Even later flits
ten de groene lampen weer aan.
De baan werd vrijgemaakt. Het spel ging „gewoon" verder,
maar zonder Bill Vukovitch. Op de weg waren verschillende
wagens met elkaar in botsing gekomen en Vukovitch had met
zijn 250 km uursnelheid een ongeluk niet meer kunnen ver
mijden Zijn wagen reed er recht op in. met volle vaart......
Hij kantelde en vatte onmiddellijk vlamDe beroemde be
stuurder stierf geklemd in zijn wagen
(Wordt vervolgd
(Van onze kunstredactie)
ROTTERDAM, 22 juni Hjj heeft er
zo'n jaar of zeven over gedacht, aan ge
werkt, geschetst en getekend. Het obse
deert hem en laat hem niet meer los. Wat
nuchter beschouwt een [architectonische
fantasie ljjkt vanwege de praktische be
zwaren, wordt door hem beredeneerd en
verdedigd als een geestelijk bezit dat
waard is, in de letterlijke zin gemeengoed
te worden.
Architect Reid (J. de Jong) ziet er uit
als een man die weet wat hij wil. Zijn
ogen. boren als zoeken ze door te dringen
tot het merg van wat hij waarneemt. Zijn
spreektrant is rustig maar vol overtuiging
en de zaken waarover hij zich wel op
windt, tekenen een denkniveau dat voor
een 26-jarige beslist ongewoon is te noe
men.
Autodidact als hij is, heeft hij zich op
vele gebieden bekwaamd die inherent
zijn aan de architectuur. Tien jaar was hij
schilder, werkte hij in Giethoorn, Ter
schelling en Wieringen. Van daar draagt
hij als grootste heimwee zijn vterlangen
naar de zee met zich mee. Daar leerde
hij de kracht van een ongerepte natuur
kennen, boog hij zich over flora en fauna,
determineerde hij, kortom kreeg hij een
sterke, op de kosmos gerichte instelling.
De stap naar de natuurfilosofieën en naar
de Chinese denkers als een Lao Tse was
toen snel gezet. Hij werd echter geen
abstracte dromer en ging praktisch wer
ken in de bouwvakken; werd uitvoerder,
opzichter en ging wetenschappelijke stu
dies verrichten. Achtereenvolgens behaal
de hij de diverse bouwkundige examens,
nam privé-lessen en kwam vijf jaar gele
den naar Rotterdam waar hij op het
Bouwcentrum werkzaam was, functionele
studies maakte en vormproblemen onder
de loep nam.
Reid had al het genoegen enkele ont
werpen van hem uitgevoerd te zien, voor
namelijk woningen waarvoor hij ook zelf
plastieken en schilderingen maakte.
Om terug te keren tot de aanhef; Reid's
grootste project is een imposante woon-
flat die uiting wil zijn van zijn ideeën
omtrent modern wonen. De hierbij afge
drukte partiële schets geeft hiervan een
indruk. Het kolossale gebouw meet 110
meter en bevat 48 woningen van 150 m2
oppervlakte elk. Volgens voorbeelden uit
de Scandinavische landen en enkele lan
den achter het ijzeren gordijn is er in de
wanden synthetische kwarts verwerkt
waardoor men wel naar buiten kon kijken
maar niet van buiten naar binnen. Het
meest opzienbarende van dit ontwerp is
echter dat elke bewoner zijn eigen flat
kan indelen naar eigen wens. Er is een
keuze uit 25 separate elementen, vloeren,
en wanden, gegroepeerd rond een cen
traal liftenhuis als de takken van een
boom. Zij geven elke woning een geheel
eigen aanzicht. Er kunnen open en ge
sloten wanden worden aangebracht. Bij"
verhuizing kunnen ze weer los worden
gemaakt en in hun plaatsing opnieuw
aangepast aan de behoefte der bewoners.
Zo krijgt zowel inwendig als uitwendig
deze flat een steeds wisselend aanzicht.
Het eigen stempel van de bewoner door
breekt het starre opgelegde patroon dat
de eenvormigheid van de moderne flat
bepaalt. Met spankabels zijn de diverse
appartementen aan elkaar verbonden.
Ook balcons en loggia's kunnen naar ei
gen .keuze worden aangebracht. Door de
ruimten zeshoekig te maken wordt er een
grotere mogelijkheid geschapen voor een
relatie met de buitenwereld. De „gewone"
rechthoekige wand wordt als het ware
doorbroken en men kan uit het boven
staande begrijpen hoe dit verband met
ruimte, Reid aan het hart gaat.
Als onderdeel van een grotere bouw-
eenheid, bestaande uit groepen van deze
torens heeft hij dit principe doorgevoerd
door het bouwterrein te doorploegen met
vaarten en sloten om zo een aanpassing
aan de natuurlijke omgeving te accentu
eren. Daarbij heeft hij tevens gedacht aan
een oecumenisch centrum, een kerkruim
te van maximaal 2.96 hoogte, omgeven
door water en ruimte biedend aan twee
oecumenische kapellen.
Over de realisatie hiervan en de kosten
aan uitvoering verbonden, maakt Reid
zich nog niet erg druk. „Ik mis de privacy
van het gezin in de moderne flatbouw en
heb gepoogd mijn ideeën hierover in dit
project op papier te stellen. Mocht er
ooit eens een dergelijk gebouw worden
neergezet dan zal dit alles pas te betalen
zijn indien deze flattorens in groepen
worden gemaakt".
Een waanidee? Een luchtkasteel? Reid
hoopt ook in het buitenland door het ex
poseren van zjjn ontwerpen aandacht te
trekken. Wjj vonden het onderwerp als
vrucht van jarenlange denkarbeid en be
schouwingen die uitmonden in de stel
regel „imitatio naturae in operatione", in
dit geval vr(j vertaald met „bouwen als
spiegel der natuur", boeiend genoeg om
er aandacht aan te schenken.
lid van het Europese Parlement, de
christen-democraat VV. Leemans, heeft tij
dens een persconferentie het rapport toe
gelicht, dat h(j namens de commissie voor
het energiebeleid voor de binnenkort tc
houden zitting van het parlement zal uit
brengen. Het rapport handelt over de co
ördinatie van het energiebeleid, een be
leid dus, dat in Europees verband reke
ning houdt met alle vormen van energie
voorziening. Tot nu toe is er van een der
gelijk Europees beleid geen sprake ge
weest. De deelnemende staten zochten
slechts naar tijdelijke en gedeeltelijke af
weermiddelen tegen de ernstige gevolgen
van de kolencrisis. De executieven van
E.E.G., K.S.G., en Euratom zoeken, in een
interexecuticve werkgroep, naar een op
lossing. Deze werkgroep heeft een tussen
tijds rapport aan de -ommlssie Energie
beleid van het Europees Parlement voor
gelegd. Uit het rapport van de heer Lee
mans blijkt, dat deze Werkgroep met
richtprijzen wtl gaan i -rken, hoewel men
zich over de samenstelling en de werking
van deze richtprijzen nog geen duidelijke
gedachten gevormd heeft.
Waarschijnlijk streeft men naar richt
prijzen zoals die bij ons in de landbouw
gebruikelijk zijn. een soort garantieprij
zen dus voor sociaal en economisch ver
antwoorde bedrijven. Daarbij zou gedacht
worden aan de instelling van een fonds
en het opleggen van heffingen. De zaak
lijkt echter nog in een zeer onduidelijk
stadium te verkeren. De heer Leemans
wees erop, dat de richtprijzen in ieder
geval de uitdrukking zullen zijn
van een gezamenlijk te voeren beleid en
een gezamenlijke handelspolitiek. Men
kan niet beginnen met richtprijzen vast
te stellen en daarna zien hoe de zaken
zich ontwikkelen.
Het rapport Leemans zegt, dat uiteen
lopende regelingen voor energiebronnen
die eigenlijk van dezelfde markt afhanke
lijk zijn in een gecoördineerd beleid niet
langer kunnen worden aanvaard. Ge
doeld wordt op de regelingen welke voor
de mededinging t.a.v. steenkolen bestaan,
terwijl deze voor een produkt als bijv.
stookolie ontbreken. De commissie wenst
binnenkort in kennis te worden gesteld
van de mening der excecutieven over dit
vraagstuk. De commissie meent verder,
dat er een gemeenschappelijke politiek
tot stand moet komen ten aanzien van de
investeringen in de gehele energiesector.
Daarbij wordt bijvoorbeeld gedacht aan
nieuwe raffinaderijen, pijpleidingen,
aardgas uit de Sahara etc. Richtprijzen
singen niet in voldoende mate in goede
banen leiden. Er is dus meer nodig. De
commissie wijst er vooral op, dat het
vraagstuk van de sluiting van kolenmij
nen niet kan worden opgelost met maat
regelen die uitsluitend betrekking hebben
op de kolenindustrie zelf.
De beste oplossing wordt gezien in
een samenstelling van de drie execu
tieven van de Europese gemeenschap
pen. Vdorlopig zou er een gemeenschap
pelijk coördinatie-orgaan moeten komen,
dat, ofschoon het geen formeel gezag kan
uitoefenen, zijn voorstellen met een zoda.
nige overredingskracht doet, dat zijn sug
gesties vrijwel gelijk zijn aan besluiten.
jcoef'
DEN HAAG, 21 juni Minister Luns
is niet bereid af te wijken van de regel,
dat zij die vóór de Japanse bezetting,
om welke reden of onder welke omstan
digheden dan ook, uit Indonesië zijn uit
geweken, huiten de ten behoeve van In
dische oorlogsslachtoffers getroffen voor
zieningen vallen. Hij laat dit weten in
een brief aan de Tweede Kamer over
een adres van een inwoner van Goes,
die om een tegemoetkoming in weder-
inriehtingskosten had gevraagd
De Kamer had, naar aanleiding van
dit adres, de regering gevraagd haar
beleid ten aanzien van degenen, die met
grote opofferingen en met gevaar voor
■eigen leven Indonesië hebben verlaten
en op die grond niet voor een eventuele
tegemoetkoming in de wederinrichtings-
kosten in aanmerking komen, opnieuw
in overweging te nemen. Ten aan
zien van de adressant had de Kamer
gesteld, dat hij, hoewel gewezen dienst
plichtige bij de Koninklijke Marine, zich
vrijwillig als militair heeft aangemeld
en dat hij het slachtoffer is geworden
van zijn initiatief en durf. De bewinds
man is het daar niet mee eens. Hij stelt
dat betrokkene bij het uitbreken van de
oorlog met Japan ook in het toenmali
ge Nederlandsch-Indië dienstplichtige
was en na zijn uitwijking gedurende de
oorlogsjaren actieve militaire dienst
heeft kunnen verrichten.
AMSTERDAM, 21 juni Men ig
tert in de hoofdstad nog maar y' 0-
optimisme over het besluit, dat ®"eStie
kort door het kabinet inzake de ^vor
IJ-tunnel-Coentunnel genomen z?1 sen
den. Hoewel over het onderhoud t ya„
minister Korthals en burgemeester
Hall officieel geen mededelingen er
den gedaan, is toch wel uitgelekt u,vS
voor de hoofdstad geen plezierig n
te verwachten is. j
Aanvankelijk was er sprake zBit
deze week het definitieve besluit
vallen. Men verwacht thans echter
dit nog wel enige weken kan duren-
Men is in Amsterdam zeer de
nen hoe dit definitieve besluit van 0p
regering zal luiden. De Coentunn ej.
zich is goedkoper dan de zjl-
Maar voor de aansluitende wegen g.
len aanzienlijk grotere bedragen^o0r
investeerd moeten worden, dan e
de IJ-tunnel De verbinding van eo
Coentunnel met de Haagse-
Utrechtse weg zal de aanleg nodig Rij
ken van de kruisingsvrije ringwe= geld
nen de Ringdijk, die zeer veelna
zal kosten. Bovendien moet in „:-i
vengebied zelf ook een geheel !*jegd-
net van wegen worden aanf naaf
terwijl ook de directe verbindin» ^er
het centrum door de Haarie a„
Houttuinen grote bedragen zal
gen" ont"
De activiteit die het stadsbestuur
plooid heeft door het uitnodigen va" ie
den van de Staten-Generaal na ,;iaat'
hoofdstad om hen de situatie ter uit
se te laten zien, legt men dan 0jjiS-
als een laatste poging om via de ie
vertegenwoordiging nog steun vo
IJ-tunnel te verwerven.
DEN HAAG, 21 juni De T«.e
Kamcr heeft besloten nog voor %0-
gaan van het zomerreces (14 juni a)s
wel de wjjziging van de loterijwei ,e
de sportnota te behandelen. Het e
wetsontwerp houdt vooral verband
het Invoeren van een voetbalpool.
AMSTERDAM, 21 juni De
damse advocaat mr. Th. Keune,
het proces van „Magere Josje" y®
diger was voor de hoofdverdachte,
koopman J. S. heeft namens zijn ge-
een verzoek om schadevergoeding
diend voor de preventieve hechtenis „g,
13 maanden, die S in het Huis van f
waring heeft doorgebracht. Over de gr
te van het bedrag wilde de raadsm
zich niet uitlaten. Het zou enkele J).
zenden guldens bedragen. S. weravrjj-
langs in hoger beroep door het Hof v
gesproken, nadat hij door de Rechihf,
tot acht jaar gevangenisstraf was
oordeeld.
De srote gedenksteen, die in een der
nissen aan de zuidzijde van de Nieuwe
Kerk in Delft s aangebracht ter herinne
ring aan de bijzetting van het stoffelijk
overschot van Prins Willem V. in de ko
ninklijke grafkelder in deze kerk, is van
morgen door de heer J. A. van Zelm van
Eidik. secretaris van het voormalig comité
tot overbrenging van het stoffelijk over
schot van Prins Willem V, aan de kerk
voogdij van dc Ncd. Hervormde Gemeente
van Delft overgedragen.
De steen vertolkt het wapen van de
prins boven de woorden: „Op 29 a-pnfl
1953 werd het stoftelijk overschot van
Zijne Doorluchtige Hoogheid Willem V.jter - een onafhankelijke geest, die als
De oudste van de meisjes Redesdale
is Nancy Mitford, de beroemde schrijf-
pritns van Oranje en Nassau, erfstadhou
der der Verenigde Nederlanden overle
den te Bruoswijk op 9 april 1806 bij
gezet in de koninklij'ke grafkelder" De
steen is vervaardigd door de Amsterdamse
beeldhouwer Leo de Vries, lector aan de
Rijksacademie voor Beeldende Kunsten i-n
Amsterdam
Bij de overdracht waren o.a. aanwezig
v ee-admiraal b d N. A. Rost van Ton-
ningen, nppercerem on iemeester en ad-
judant-generaal in buitengewone dienst
van Koningin Jutiana. de burgemeester
van De-lft de heer D. de Loor en enige
vertegenwoordigers van de staatssecreta
ris van O. K. en W
Mevrouw E. M Ramaer-Sihbinga Mul
der verwijderde de nationale vlag van de
steen, nadat de hee-r Van Zelm van Eidik
was uitgesproken. De gedenksteen kon
worden bekostigd dank zij de steun van
een schenkster die ongenoemd wenst te
hliivcn en een subsidie van het ministerie
van O K. e-n W. De gedenksteen werd
aanvaard door notaris A. van Enigen
waarnemend president-kerkvoogd van de
Ned. Hervormde Gemeente van Delft De
korte -Thte-id werd o-mUis' met fraai
orgelspel van Jan J. van den Berg.
bakvis reeds scherp en geestig kon spot
ten met alles wat aristocratisch leek
en in feite alleen maar dom was. De
commentaren, die zij als kind bijvoor
beeld gaf op de van beperktheid en voor
oordelen getuigende activiteit van haar
vader in het Hogerhuis, zouden voor een
intelligenter man verlammend zijn ge
weest Het fijntjes spotten met de adel,
waarbij zij niet alleen van huis uit, maar
ook door haar huwelijk behoort, heeft
Nancy Mitford allerminst afgeleerd -
alles wat onecht en leeg - vormelijk Is,
moet het bij haar ontgelden Ze weet te
goed. dat echte adel niet zit in het ui
terlijke vertoon.
Zojuist heeft een tweede Mitford haar
debuut als schrijfster gemaakt Het is
Jessica, die een boek over haar veelbe
wogen leven en haar zonderlinge fami
lie heeft geschreven onder de veelzeg
gende titel „Hons and rebels" -..Edelen
en opstandigen" (Goliancz. Londen». Het
geschrift is met zeer gemengde gevoe
lens ontvangen; amusant, groots, boei
end. schaamteloos dit waren een
oaar van de oordelen over „Hons and re
bels".
stoord en in het openbaar zijn fascis
tische werk voortzet. Het liefst zoeken
de gezusters Mitford het in uitersten.
Diana ls een felle fasciste, en wat lag
er méér voor de hand dan dat Jessica
communiste werd?
En hoe! Ze ging, twintig jaar oud.
naar Spanje om daar te vechten. Na
tuurlijk veroorzaakte dat geweldige con
sternatie in het kasteel van Swinbrook,
waar de Mitford-Redesdales wonen. Het
laconieke commentaar van Nancy was:
„Lieve kind, wat heb je ons laten schrik
ken door zo plotseling te vertrekken. En
je hebt niet eens de geschikte jurken
bij je om in te vechtenNeen, erg
gauw van streek konden de zusjes elkaar
niet maken.
Alleen Unity heeft werkelijk onherstel
bare brokken gemaakt. Z(j was een fa
natieke antisemiet en met echt Mitford-
se felheid getuigde z(J daarvan tegen
ieder die het maar wilde horen. En
trouwens ook tegen leder, die dat niet
wilde.
Jessica heeft in haar boek de kans ge
zien iedereen óf plezier te doen óf te
ergeren Geen wonder dat de eerste
druk (maart 1960) binnen enkele dagen
was uitgeput, de tweede verscheen nog
dezelfde maand, en de derde werd In
april haastig gedrukt en even snel van
de hand gedaan. i
Maar het wordt tijd, dat ik u de zes
dochters Mitford nader voorstel - ze
z(jn de moeite van het bekijken waard,
want - zoals gezegd - ze zijn beeldschoon,
vooral Nancy, de oudste. Ze heeft vast
en zeker Abraham a| gezien, maar dat
moet beslist méér indruk op Abraham
dan op haar hebben gemaakt, want zij
lijkt n»g altijd een Jonge vrouw van vijf
endertig.
Nummer twee is Deborah. Zij is min
der eigenaardig, maar allerminst min
der eigenzinnig dan haar zusters. Voor
alle Mitfordjes heeft altijd gegolden, dai
als ze iets in het hoofd hadden ze door
niets of niemand tegen waren te houden,
ze stevenden recht op het doel af. He'
doel van Deborah was een heuse graal
- welnu, natuurlijk kreeg ze er een. Ze
is nu gravin van Devonshire en niemand
minder dan premier MacMillan is een
huisvriend.
Diana zocht het in de politiek Haar
denkbeplden waren uiterst rechts en zij
belandde bii de Britse „leidpr" Oswald
Mosley, die op het ogenblik weer onge-
rd0
Zij was bezeten van Hitler. Zij
hém op een Wagner-festival in BayJ® n;j
persoonlijk kennen en direct wer®
haar god. De Führer was aanvank e
gevleid door de verering van dit knai^.
Engelse meisje van aristocratische eI1
familie. Hij noemde haar „een prachtiger,
zuiver specimen van het Germaanse r
Unity werd Hitiers grootste pr°Pa'Sta
diste in Engeland en zij was een
steun voor haar zwager Mosley- ,ctit
het liefst was ze in Duitsland om casf
bij haar idool te zijn. Hitier begon
zelfs een beetje opdringerig te vm
Toen de oorlog uitbrak, vond
ze maar naar haar vaderland terug te
Unity deed. op een bank in een Pa^ tot
Münohen van wanhoop een poging
ze'fmoord. Hitlens eigen artsen verP -d
den haar en zodra de zware schotv
aan de rechterslaap een beetje SetL^\\r
was. liet de Führer haar over de ypf
serse grens zetten In 1948 overleed -0f
ty. die nooit meer de oude was ee
den- AB
n v
Tenslotte Pamela, de jongste v ',ei
meisjes Mitford. Jessico zegt;
Pam is eigenlijk niets bijzonders te j
tellen. Alleen hunkerde ze er als
naar een paard te zijn en ze hinn1
en brieste." Als men het portret var>zicb
beeldschone meisje ziet, kan men
moeilijk voorstellen, dat ze iets an
dan zichzelf wilde zijn..
yo°
Enfin, de Mitfords plaatsen je
meer raadselen. Waar ze haar
triciteit vandaan halen? Mensen d ver
weten kunnen, drukken zich heel
zichtig als volgt uit; de zusjes tv
er
genzinnig, vader was een volmaak tgf.
dividualist en grootvader was
gek! Misschien verklaart dit iets.
niet alles.
Ka
