Binnen en buiten de Dominicaanse
republiek groeit verzet tegen regime
Wrij
vmg met
Venezuela
T
V'
D
Tsi oe en-Lai biedt Nepal
zijn excuses aan
Gevangen genomen militairen
zullen worden vrijgelaten
D
NIEUWE ORKANEN STEKEN THANS OP
Nachtelijk onheil
Wandeling taboe
Kerk protesteert
NA PROTEST TEGEN INVAL
UHURU WA DINI
MAANDAG 4 JULI 1960
sas
pwmmw-
ic-gemkiti?
xr:,o5o^fo5ü^
"dominikaanse rep^s
Azua auD&° Tf>uJILl°2
Caribische Zee
(Van een bijzondere medewerker)
inds in Argentinië Juan Peron ten val is gekomen en op Cuba prosi
ly dent Fulgencio Batista het veld heeft moeten ruimen, is het tij in
Zuid-Amerika voor dictators van het oude slag niet zo bijster gunstig
meer. Er zijn er nog een paar overgebleven. De nestor van hen, Rafaël Tru-
jillo van de Dominicaanse Republiek (zijn broer Hector is in naam president),
heeft zich tot dusver, zij het niet zonder enig kunst- en vliegwerk, staande
weten te houden. Maar allerwegen in Zuidamerikaanse kringen neemt men
aan, dat ook zijn heerschappij binnen afzienbare tijd zal ophouden.
De Dominicaanse Republiek beslaat een deel van het eiland Hispaniola,
gelegen ten oosten van Cuba in de Caribische Zee. De republiek is onge
veer driemaal zo groot als België en telt twee-en-een-half miljoen inwo
ners, voor het overgrote deel negers en Spanjaarden. Voor ongeveer tien
procent bestaat de bevolking uit Arabieren en enkele Europeanen, die er
met zakendoen hun kost verdienen.
De vreemdeling, die per schip de hoofdstad Ciudad Trujillo (Stad van
Trujillo) nadert, wordt geboeid door het beeld dat deze stad vanuit de
zee biedt: grote hotels, moderne flatgebouwen, weelderige palmlanen en
tropische plantengroei. Bij nadere kennismaking wordt die indruk echter
al heel gauw aanzienlijk minder idyllisch.
Zodra ik de loopplank had verlaten, werd ik opgevangen door enkele
leden van de Seguridad, de veiligheidspolitie. Zij namen mij mee naar
een klein houten gebouwtje op de kade, waar ik aan een uitgebreid verhoor
werd onderworpen en de meest onbescheiden vragen moest beantwoorden.
Aldus werd uitgemaakt, of mijn bezoek wel of geen gevaar zou opleveren
voor de politieke stabiliteit in de Dominicaanse Republiek en of het al
dan niet zou leiden tot ongewenste publiciteit naar buiten.
Toen het mij tenslotte gelukt was een vet stempel in mijn paspoort te
krijgen, d.w.z. een voorlopige verblijfsvergunning voor tien dagen, werd
ik overgegeven aan de douane, die met uiterste nauwgezetheid mijn ba
gage begon te doorsnuffelen. Toen de betrokken ambtenaar met een
minzame glimlach te kennen gaf, dat ik op al mijn persoonlijke eigen
dommen invoerrechten zou moeten betalen, herinnerde ik mij de adviezen,
die een van mijn relaties had verstrekt. Ik stopte de man een biljet van
vijf dollar in zijn vingers, dat hij met een grijnslach opstreek. Over
invoerrechten werd daarna niet meer gesproken.
Monster-schaaktournooi
Hele top van schakend
in het feestvierende Purmerend -
Nederland aanwezig - 600 deel-
V..
nemers aan simultaanwedstrijd met meer dan 17.000 stukken
J
NAVO-toorts op reis
Expositie taboe
Langer op school
Wereldmissie-toto helpt Afrikaanse pers
Ununue KIONGOZI
Matala
Makubwa
katika
nchi ndogo
hii L-
CHAMA CHA fVAKATOLIKl
TANGANYIKA
SI CHAMA CHA SIASA
vteteïïir
Prikpenose
Wethouders te water
Dichter gehuldigd
try,>xc~
"—^r^Ruerto Plata-~SS5S=S=
i i ie yggo*'"n""4y^Sj^$Sr~
ZUID-
AMERIKA
r-men ralm Wekle-
liH Meihetl mmH/iM-
J.11A»
'Am *n|nm lAalrkira
mmUf ma iltr <C„t.
H-rfrflr Schaalt. Met* ma
mir:i t raia mmllamha at
t'A,mi:a ma tui*mf»m:a
ma nmka» mm mekt tmkh
a«ad<i( |M
Wakalt mm fi-amt mm
mwha mmlm kar km f.M4
M"Wi»iii*ayi ka. Wakmkma
*»:i ra kajtmfa Imrm-
nfkmm.
Kam k*h »m théarl kit».
J.bu.tula Haaynhe
ulawala un»pmriwa «t Mm-
"I Mimi|p» aberiki
■■•awala wrlu hud. imi,mhyr
Miincu Ui kwint hak.. Na-
a»i wnomiji wimaafu a«<v
mba nitnfir maoni «.trtlm
I'I'I iamhn karna hili na ha-
iimavr «(kun mm Sar.kal.
»aia»ui»a pie kachuapwia
ai ambt y«li«>».
ys>»ti
fabraari; aillaldl. >lka|laaaaa
•a kapaa laiaba I Hatkl. Slki
Ut «aal» barna It «alias»)
bailba ai(-p>a aa aaharl
«•apl laiki ■aplippnana*
N*r, Mabundl y, *alu »a-
l'hariliai barab>ra aa bu»n»l»
aiailwba aa «hul»
b.a m.|, ''miVit'.a'r'wafan.a
tfhaua nal.f.iaya k.naaii f
tha ban II.II Ui a..l.
i mant na kuiumbu» mol»-
kaa karabaraai.
Strlkall. Ikitaaaa ••aaji
iu»»r»af»
>j!(hl|ulll
«rp-MAl
Dictatuur van TRUJILLO
wordt ernstig bedreigd
Vrij kort na mijn aankomst kreeg ik
contact met de Dominicaanse onder
grondse, die er al vele jaren op uit is
Trujillo van zijn voetstuk te stoten. Ik
kon nu over Trujillo net zoveel horen
als ik zelf maar wilde. Óver de absur
de manier, waarop hij in 1930 naar de
macht greep: juist op een ogenblik,
dat de republiek werd geteisterd door
een zware orkaan. Het volk, dat rade
loos en wanhopig was, vertrouwde
zich maar al te gaarne toe aan de
man, die in deze chaos beloofde orde
en welvaart te brengen.
Eerst leek het, of Trujillo inderdaad
van alles zou doen om het land van
zijn zorgen te bevrijden.Maar na ver
loop van tijd kwamen er minder on
baatzuchtige motieven in het spel en
daarover raken de leden van de onder
grondse niet spoedig uitgepraat. De
verhalen over de persoonlijke eerzucht
en de onstilbare geldhonger van Tru
jillo namen veelal het formaat aan van
onvervalste „Greuelmarchen".
Men vertelt, hoe hij, vaak met hulp
van de Seguridad, een politiek van ge
welddadige confiscaties heeft gevolgd,
die aan verscheidene stijfhoofdige on
derdanen het leven heeft gekost.
Niet alleen een uitgestrekt groot
grondbezit heeft hem deze terreur op
geleverd, zo zegt men, maar ook een
heel industrieel imperium. In Ameri
ka wordt Trujillo spottend genoemd
„directeur van de N.V. Dominicaanse
Republiek".
Ouders, die het kunnen betalen, stu
ren hun dochters al op zeer jeugdige
leeftijd naar buitenlandse kostscholen
om hen op die manier te onttrekken
aan de keurende blik van ,,E1 Gene
ralissimo".
lingcnpolitie op Curacao op de hoogte.
Espaillat nam dat niet en ging Munoz
in zijn hotel opzoeken, waar hij hem
met een revolver bedreigde. De vreem
delingenpolitie greep deze diplomatie
ke gangster toen in de kraag en zette
hem het land uit. Een aanslag op Bé-
tanconrt, die wel tot uitvoering kwam
maar waarbij de president slechts on
betekenend letsel opliep, Is 24 juni jl.
gepleegd. Daardoor zijn de spanningen
tussen Venezuela en de Dominicaanse
republiek beduidend groter geworden.
In deze moeilijke tijden verliest Tru
jillo geenszins het hoofd. Hij verdub
belt z\jn Intriges om de binnenlandse op
positie de baas te blijven. In Ciudad
Trujillo, waar in normale tijden ver
keersongelukken tot de zeldzaamheden
behoren (elke aanrijding wordt streng
gestraft) is een opmerkelijke stijging
waar te nemen in het aantal aanrijdin
gen met dodelijke afloop. Merkwaardig 1
genoeg geschieden deze aanrijdingen1
voornamelijk 's nachts. De slachtof
fers zijn meestal en ook dat is op
merkelijk vrij revolutionair getinte
personen, zoals advocaten, journalisten
en studenten. Aan de universiteit heeft
Trujillo een speciale politiemacht op
gericht, die zijn naam draagt en die
de studenten bij een eventuele revolutie
in bedwang moet houden.
Verder heeft hij zesduizend man ex
tra onder de wapenen geroepen, waar
van een deel na een vrij haastige oplei
ding naar de 240 km lange grens met
Haïti is gezonden. Trujillo hoopt, dat
zijn regime in ieder geval van deze
kant tegen een aanval beschermd is.
Een kleine invasie, die onlangs heeft
plaats gehad, is door Trujillo bedwon
gen en sindsdien zijn tal van werklui
in een hoog tempo bezig overal langs
de kust forten te bouwen.
'och is er althans één geval van
politieke moord, waarvan niet al
leen de binnenlandse oppositie,
maar ook brede kringen in het buiten
land schande spreken. Berucht is de
geschiedenis van prof. Jesus de Galin-
dez van de Columbia-universiteit in
New York, die in 1956 Trujillo aan de
kaak stelde in zijn boek „Het tijdperk
van Trujillo".
Twee dagen nadat hij het manu
script bij zijn uitgever had gebracht,
werd deze hoogleraar op geheimzin
nige wijze ontvoerd. Hij is vermoede
lijk naar de Dominicaanse Republiek
dvergebracht in een Amerikaans
vliegtuig, dat werd bestuurd door
een Amerikaanse piloot, Gerry Mur
phy genaamd. Van Galindez heeft
mén nooit meer iets vernomen. Mur
phy, die te goeder trouw aan deze
kidnapping medewerkte, is ver
moord: tenslotte hebben ook zijn
moordenaars hun misdaad met de
dood moeten bekopen: Trujillo zorgt
ér wel voor, dat er geen getuigen
van zijn misdaden overblijven.
Er is één verontrustende factor, die
het mogelijk heeft gemaakt, dat de cor
rupte en betrekkelijk kleine groep
rondom Trujillo dertig jaar lang de
Dominicaanse bevolking heeft onder
drukt: de morele standing van Tru-
jillo's onderdanen is stelselmatig ge
devalueerd. De Dominicaan is arm en
als zodanig zeer gevoelig voor materi
eel welzijn. Hij laat zich gemakkelijk
omkopen om zijn vrienden te verra-
In de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek, Ciudad Trujillo, prijkt dit stand
beeld van Columbus.
den. De Dominicaanse ondergrondse
kan vrijwel niemand vertrouwen en
haast iedere vorm van verzet lekt op
de een of andere manier wel uit. In de
loop van de laatste vijf jaren zijn hon
derden jonge Dominicaanse onderda
nen, die de tyrannie moe waren, voor
het vuurpeloton terecht gekomen.
Nu zoveel dictaturen van de oude
stempel ineenstorten, gaat dictator
Trujullo zich allesbehalve op zijn ge
mak voelen. Hij is er al toe gekomen
zijn avondwandeling, die hij steeds in
volstrekte afzondering (alle straten,
die hij in zijn route opnam, moesten
ontruimd worden) en slechts begeleid
door een tot de tanden gewapende lijf
wacht ondernam, op te geven.
Binnen de republiek zelf worden de
Dominicanen de laatste tijd rumoerig
en daarbuiten is het Fidel Castro, de
nieuwe meester van Cuba, die er open
hartig voor uitkomt, dat hij de val van
Trujillo nastreeft. Tijdens een bezoek,
dat Castro vorig jaar aan Venezuela
bracht, is een geldinzameling gehou
den, die bedoeld was om een militaire
expeditie naar de Dominicaanse repu
bliek van wapens te voorzien. Castro
was de eerste, die zijn bijdrage stortte
en in totaal is er 300.000 dollar opge
haald.
an de drie ex-dictatoren, die Tru
jillo de afgelopen jaren gastvrij
heid heeft verleend, is hij er
twee kwijtgeraakt. Batista van Cuba
heeft tenslotte een toevlucht gevonden
op Madeira en perton van Argentinië
óf/zó
Hector Trujillo is president van de Dominicaanse Republiek en hij is het, die
zijn handtekening plaatst onder wetten en internationale akkoorden. Maar zijn
broer Rafael, de „Generalissimo", (rechts) oefent de eigenlijke macht uit en niets
van wat zijn broer doet ontsnapt aan zijn blikken.
is in Spanje beland, waar hem Malaga
als verblijfplaats is aangewezen.
Maar met de ex-dictator van Vene
zuela, Jimenez, is Trujillo blijven zit
ten en vermoedelijk bezorgt die hem
op het ogenblik de meeste hoofdbre
kens. Jimenez heeft zich namelijk
nog altijd niet met zijn huidig lot ver
zoend.
Vorig jaar hebben zijn aanhangers
al een aanslag beraamd op de huidige
president van Venezuela, Romulo Bé-
tancourt. Het voorbereidende werk zou
verricht worden door Arturo Espaillat,
en dat was niemand minder dan de
vroegere cönsul-generaal van de Do
minicaanse Republiek in New York,
die algemeen verantwoordelijk is ge
steld voor de ontvoering van prof. de
Galindez.
Medio 1959 boekte Espaillat passage
naar Venezuela en tot Curasao gin al
les goed. Maar daar kreeg de Venezo
laanse consul, Munoz, lucht vau de
plannen van Espaillat. Hij weigerde
hem zijn visum en stelde de vreemde-
n Amerikaanse regeringskringen is
men weinig ingenomen met de
„faits et gestes" van Trujillo,
maar men acht het gevaar groot, dat
er, als hjj er niet meer zal zijn, een
communistisch regime in de Domini
caanse Republiek zal worden gevestigd.
De voedingsbodem voor het commu
nisme is daar, net als op Cuba, aan
wezig. Brede lagen van de bevolking
zijn door een kleine groep stelselma
tig van hun bezittingen beroofd en zij
zouden gretig luisteren naar de ideeën,
die de communisten verkondigen. Men
vertelt, dat in de Dominicaanse Repu
bliek vele autoriteiten met deze analy
se instemmen en dat zij veiligheidshal
ve lid zijn van de ondergrondse com
munistische partij.
Ondanks deze sombere perspectie
ven lijkt het erop, alsof ook de Kerk
met Trujillo op gespannen voet komt
te staan. De herderlijke brief van de
zes bisschoppen van de Dominicaanse
Republiek van 31 januari jl. wees daar
al op. In die brief werd geprotesteerd
tegen de arrestatie van een groot aan
tal jongelui uit vooraanstaande fami
lies, die werden verdacht van revolu
tionaire activiteiten. Zonder die herder
lijke brief zouden de jongelui ongetwij
feld hun levens voor de vuurpelotons
hebben moeten laten. Trujillo durfde
hen echter niet vrij te laten, omdat
de revolutie dan haar eerste succes zou
hebben geboekt en hij liet hen daarom
veroordelen tot d e r t i g jaar gevan
genisstraf. Uiteraard is het Trujillo
toch niet gelukt op die manier aan de
bezwaren van de Kerk tegemoet te ko
men. Er is de laatste tijd weer sprake
van ernstige meningsverschillen tussen
hem en de pauselijke nuntius en het is
niet onmogelijk, dat het uiteindelijk
een conflict met de Kerk zal zijn, dat
Trujillo noodlottig wordt. Dertig jaar
na de staatsgreep van Trujillo steken
thans nieuwe orkanen op.
Up het podium in de grote vei
linghal van het 550 jaar be
staande Purmerend keek dr.
M. Euwe gefascineerd naar de 600
schaakborden voor zich. We stonden
toevallig naast de oud-wereldkam
pioen en vroegen hem wat hij dacht
van dit enorme toumooi. „Enorm
is nog te zacht uitgedrukt," zei Eu
we lachend, ..zeg maar rustig mon-
stertournooi, dit heb ik van mijn le
ven nog niet gezien!" Cortlever en
Kramer vielen hem bij. „Het is in
derdaad zo," zeiden ze, „dit is nog
nooit vertoond. En nu begrijpt u
wel waarom de hele top van scha
kend Nederland hier voltallig aanwe
zig is".
We begonnen er iets van te begrij
penwant naast Prins zaken we Tan,
naast Kramer Prins, van Scheltinga
en Jan Hein Donner niet te vergeten,
„Het puik ie ^an het land" zou burge
meester G. Kooiman van de feestvie
rende stad in het prachtige raadhuis
zeggen, waar de helft van de groot-
meesiers en meesters néé zeiden te
gen de aangeboden sigaretten en al-
Ion gretig de (excellente) thee accep
teerden.
Het jubilerende Purmerend meen
de zijn stadsfeesten te moeten inzet
ten met „een sport die tot wetenschap
is gegroeid", een evolutie die de eer
ste burger van Purmerend niet graag
zag. want ontspanning moet het blij
ven, al gaf hij volmondig toe „slapelo
ze nachten te hebben gehad van het
prakkizeren over nartijen!"
En wethouder Beukenkamp, zelf
fervent schaker en voorzitter van de
feestcommissie, noemde het schaak-
toumooi „een wereldgebeuren". De
wethouder zei niets te veel. Dat be
vestigde dr. Euwe die als woordvoer
der van zijn negentien collegae op
merkte dat het nog nimmer is voor
gekomen, dat een groots ongezette na
tionale schaaksimultaanséance zon
der „buitenlanders" kon worden uit
gevoerd.
De animo om deel te nemen van
de zijde der „leken" was zo groot, dat
de opzet om 550 personen te laten
inschriiven, vanwege de symboliek,
in gedrang kwam. Het werden er
600. V/at dit wilde zeggen voor de
organisatoren waaronder de schaak
club van Purmerend laat zich ra
den; de leden zijn dag en nacht in
de weer geweest, méér dan 17.000
schaakstukken moesten gecharterd
èn opgesteld worden. De veilinghal
was één grote vlaggenzee. dank zij
de medewerking van een grote inkoop-
combinatie, en alles moet binnen 24
uur afgebrken worden, want de
feesten gaan door.
„Of ik een zware tafel heb?" zei
dr. Euwe, „ik heb al tien cracks on
der. „miin" mensen ontdekt, die stuk-
voer stuk gebrand zijn op winst."
En toen begon de grootste simul-
taanséance ooit gehouden. De jonge
meester Tan begon al onder het hand
geklap na de eerste redevoering, tem
po tempo! Toen bleek hoe ongelijk de
tafels waren, een grootmeester had
een serie schooljongens in zijn poule
en een ander niet anders dan cracks.
Maar om half negen deed Prins dan
toch zijn laatste zet. Vanwege de on
gelijke strijd aan verschillende tafels
ging do prachtig zilveren molen 'als
hoffelijk gebaar terug naar de
schaakclub Purmerend. De groot
meesters en meesters waren het er
over eens dat schaakclub „Purmer
end" de zwaarste partij, die van de
organisatie, had gewonnen.
Aan zet is dr. Max Euwe.
iiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiuiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiii
vrij om tot deze ruimte toe te laten,
wie hij verkiest."
Desgevraagd verklaarde De Haas,
dat hij zich genoodzaakt zag om de
ze maatregel te nemen, aangezien de
ze twee kunstcritici in het verleden
hebben blijk gegeven erg bevooroor
deeld te zijn met betrekking tot zijn
persoon en zijn werk en dat zij er
steeds op uit zijn om een publiciteits-
rel rond hem te ontketenen. „Beide
critici," aldus de heer De Haas, „sle
pen er steeds andere elementen bij,
welke met de zaak, waarom het gaat
niets van doen hebben. Zij zijn dérhai-
ve een ernstige sta-iii-de-weg tussen
kunstenaar en publiek en vormen
daardoor mogelijk een belemmering
voor vrij en gezond kijken door de ex
positiebezoekers." Nadrukkelijk ver
klaarde De Haas nog, dat zijn maat
regel niet gericht is tegen de twee dag
bladen, maar tegen de twee personen
in kwestie.
p tentoonstelling van grafische
werken van de bekende kun
stenaar Aad de Haas in de
nieuwe expositieruimte van kunsthan
del Job. van Aanholt te Maastricht
is voor iedereen toegankelijk behalve
voor twee kunstcritici van twee in
zuid/Limburg verschijnende dagbla
den, In opdracht van genoemde kun
stenaar zond de Heerlense advocaat-
procureur mr. H. Quaedvlieg aan bei
de critici een brief, waarin hij hun
meedeelde, dat zij op de De Haas-ex-
positie niet zouden worden toegelaten.
„De tentoonstellingsruimte is door
mijn cliënt," aldus mr. Quaedvlieg,
„gehuurd en derhalve staat het hem
e jeugd blijft langer op school.
Dat blijkt uit een publikatie
van het Centraal Bureau voor
de Statistiek. Het bureau heeft becij-
lllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIillllllllllllllllllllllllllllllllllllllIlllllllllllllllllllllllllllllllll
PEKING, 4 juli (Reuter, A.F.P.)
Premier Tsjoe en-Lai ^an communis
tisch China heeft zijn Nepalese ambt
genoot een boodschap gezonden, waar-
in hij uiting geeft aan het „diepste
leedwezen" van de Chinese regering
over het grensincident van 28 juni,
waarbij een Nepalese officier door Chi
nese militairen werd gedood en tien
van diens ondergeschikten gevangen
werden genomen. Volgens Tsjoe heb
ben de Chinezen de Jfepalezen aange
zien voor een groep Tibetaanse op
standelingen, die zij achtervolgden.
Overigens stelt de Chinese premier
dat het incident zich niet in het Nepa
lese gebied van Moestang heeft voor
gedaan, maar op Chinees gebied. De
Chiuezen hadden dan ook niet de Ne
palese grens geschonden, zoals de Ne
palese regering had verklaard. De ge
vangenen zullen vandaag naar de Ne
palese grens worden teruggebracht. Pe
king is bereid een nis tot schadeloos
stelling van de Nepalese regering in
overweging te nemen, aldus de bood
schap van Tsjoe en-Lai.
In
doe,
politieke kringen in Khatman-
da hoofdstad van Nepal, vindt
men het vreemd, dat de Chinese au
toriteiten hebben gemeend hun ver
ontschuldigingen te moeten aanbie
den, hoewel het incident zich vol
gens hen op Chinees grondgebied
heeft voorgedaan.
Tsjoe beloofde dat de Chinese troe
pen in het vervolg tien kilometer van
de grens zullen bleven. Zjj zouden zich
tot twintig kilometer -van de grens te
rugtrekken zoals voorzien in de
grensovereenkomst tussen beide lan
den zodra de „opstandige bandieten"
zouden zijn verslagen. Tsjoe verzocht
Nepal troepen naar de grens te zen
den om Tibetaanse opstandelingen die
de grens overschrijden, te ontwape
nen. Het Nepalese parlement zal van
daag de toestand aan de grens bespre
ken in het licht van Tsjoe's l.rief die
een antwoord vormt op een Nepalees
protest tegen het incident.
ISRAëL Volgens het Israëlische
blad „Maariv" is een bewaker van de
nazi-oorlogsmisdadiger Eichmann er op
betrapt, dat hij tijdens zijn dienst sliep.
Tegen de man zuilen disciplinaire maat
regelen worden genomen. (Rtr.).
KI0NG0ZI
Samaham
Bwana P.C
P.O. 9m SM, TAMMA,
*'>liye Mwiftlamn apsle sbuleni elima yt diai yake;
aliye Mprotes'anti. spate naye vilV-"
aliye Mkatoliki apate vile sawa.*'
Maia »u ).e> korfi aa kaitü $»*ihaW y»k»
mettakil» y A*. kaiaiamaiai kapawa alien, aawa.
•liraa a k. Lakim kuaa akimu aym«iaa duaiaai. kaata
kvkw T«aa«nyika »mbop« Sankali y,ta iaataayima
•laküi kaya hwa an.
Ruia wa
Tanganyika
Hanraayaliliza waaaji
i»ltf«l« au»
»A»'i
L»k«aiki >i
lW»( «I» ),f»l«
n'c frJ/i» m£» vmm
T»"iu i»r«l.« 2b rnpeka UiA» 28 Fabrytri, Wakoali-
ki (»iJi 50 wngi nu wtkiwa Mip»df., Wklikultn»
k»lik» P»n«h Mali. Tabpl», «-akakiynif» <k»i«a kipy»
kwa laaianyika. Mtlungiimia y*lian(o(wa aa P»dn
Paul Cr»nr. Mkui» wa Cb*m, <l.a kynltwhba m»uba
Kikileliki (Caibolie hoiial Cu.ld) buk» t,'i"«rf»ia,
id,*»a fin, na Padri ft»h»ri Rwryrmaray. Padn
Mkuu »a ibim» <K» «ma biya kaïikt Jimba I» Ryti
\ia ya chama
N.ii.mi
C»a»*«a» n, kalata mi-i
Uklal Htm llkafalai
T»
»»lif,r,n..« r, kun.,»
•e(v k,. Duau ilimuaia'k».. 1
TUMKAMK*
Waaf'U,. la
Hl auw klinb'*»»
R»a Mei >a »,i,ii,-a
AfMk», «•«.,i.,4MBa af»-
'«"■M k*'""L
*V»lif»a)» h|»M»'a««
I*t »k hvka K-in
|l, ->»-ll '•a. .ri^><«^
knik» e»M
h'JU ai 'li* -•
WfBj» kupulfi.
nou i.rre
T,
i» »iai>it k»'.fc»
k,i!."'2:i7*:!
kalalaka kaaiwiT
e Wereldmissietoto, die in één klap minstens 1,2 miljoen gulden voor de
missie moet opleveren, loopt uitstekend, zo wist een verheugde pater
J. B. van Croonenbur.g te melden. Nog voor er één lot van de persen was
gekomen waren alle anderhalf miljoen loten van een gulden al aan de man
gebracht. Dit wil natuurlijk nog niet zeggen dat deze ook al verkocht zijn, maar
liet ziet er wel naar uit dat het vlot zal gaan. De medewerking van de verschil
lende congregaties bijvoorbeeld is buitengewoon groot. In Limburg krijgen de
zusters zelfs toeslemming de loten aan de kerken te verkopen. Een particulier
bestelde voor zich zelf driehonderd loten, waarmee hij dagwerk zal hebben
alleen al met het invullen van de cijfers. Zoals gemeld zijn er vijf series met elk
300.000 loten met voor iedere serie 35.000 gulden aan prijzen. Van de opbrengst
van de toto hoopt men aan velerlei noden in de missie tegemoet te komen. Een
van de eerste doelen is de aanschaf van drie drukpersen voor Afrika. Afrika,
dat circa drie keer zo groot is als Europa, heeft thans nog geen enkel katho
liek dagblad. De missionarissen hebben de negers leren lezen, nu mag het niet
aan communistische en andere groeperingen worden overgelaten hun lectuur te
verschaffen, zo vindt men. Er zijn wél enkele drukpersen. In Kipalapala bijvoor
beeld. Maar dit apparaat zou hier in vakkringen een bezienswaardigheid zijn,
want het is 57 jaar oud. Het blad (in Swahilitaal) dat er op gedrukt wordt (zie
foto) kan dan ook geen enkele oplage halen, want over 25.000 exemplaren doet
men veertien dagen. Dank zij de toto zal deze drukpers wel spoedig door een
modernere kunnen worden vervangen.
ferd, dat in het vorige schooljaar van
de veertien-, vijitien- e!1 zestienjarige
jongens en meisjes vijf tot tien pro
cent meer volledig onderwijs heeft ge
volgd dan in het jaar 1955/56. De pre
cieze percentages zjjn 83 voor de veer
tienjarige jongens en 78 van de even
oude meisjes, 64 en 45 voor de vijf
tienjarige jongens en meisjes en resp.
48 en 26 voor de zestienjarigen. Bo
vendien volgde zes procent van de
veertienjarige jongens partieel onder
wijs, alsmede elf pet van de vijftien
jarigen en veertien pet van de zestien
jarigen (voor meisjes resp. drie, ze
ken en negen pet). In totaal ontvin
gen het vorige schooljaar 2.871.006
jongens en meisjes volledig of par
tieel onderwijs, particuliere ongesubsi
dieerde opleidingen niet meegerekend.
EN Navo-toorts der vrijheid gaat
op reis van Parijs naar Lolland-
Falster. Zij zal, nadat woensdag
generaal Norstad haar heeft ontstoken
door een Deense equipe via Reims
naar Luxemburg en vervolgens naar
Nederland worden gebracht. Hier zal
de equipe in het opleidingscentrum
voor de mobiele colonnes van de B.B.
in Laren worden ontvangen. In Coe-
vorden komt de équipe op de tentoon
stelling „Paraat". Daar wordt een
groet van generaal Norstad voorgele
zen. De burgemeester van Coevorden
zendt namens de Nederlandse Atlanti
sche Commissie aan haar zusterorga
nisatie in Denemarken een soortgelij
ke groet, waarvan de tekst in het Ne
derlands èn in het Deens, aan de
équipe ter hand wordt gesteld.
Vrijdag gaat de groep uit Nederland
via Duitsland naar het eiland Lolland-
Falster, waar de daar bijeenzijnde tien
a twaalfduizend leden van de Deense
burgerwacht haar binnenhalen. De
fakkel zal het laatste gedeelte in esta
fettes worden voortgedragen.
In Nederland evenals in alle andere
landen die de équipe passeert reikt
men een speldje uit in de vorm van
een toorts met het woord „Liberté".
weeduizend padvinders en ver
kenners in Den Haag hebben
zich zaterdagmiddag in tiental
len bosjes, parken en plantsoenen on
bekommerd buiten de paden begeven,
ook waar dit uitdrukkelijk verboden
was. Zij hadden hiervoor speciale toe
stemming gekregen. Niet om het spel
van verkennen beter te kunnen be
oefenen maar om hen gelegenheid te
geven hun goede daad aan de gemeen
schap bij gelegenheid van vijftig jaar
padvinden in Nederland uit te voeren
De volgelingen van Sir Baden Powell
hadden namelijk op zich genomen
een tachtigtal bosjes, parken, plant
soenen en gemeenschappelijke tuinen,
die wegens gebrek aan prullenprik-
kers te lang verwaarloosd waren, een
goede beurt te geven. Hele groepen,
gewapend met plastic emmer en prik
stok kon men zien uittrekken naar
het groen om de sporen van het „bos
varken zoals de slordige bezoeker
p0n ens wordt genoemd, te verwijde-
Vooral de Scheveningse Bosjes
vormden een gewaardeerd werkter
rein waar ongeveer 250 padvinders
emplooi vonden. Met emmers vol prul
len en rommel kwamen zij na een
paar uur uit de struiken en van de
paden. Daar kwamen ook de wethou
der van openbare werken, de heer
D. W. Djettmeijer, die zijn reinigings-
personeel in één klap met twee dui
zend onbezoldigde krachten zag uitge
breid, en de directeuren van plantsoe
nendienst en gemeentereiniging eens
kijken of het goed ging. Dat de jon
gens niets over het hoofd hadden ge
zien bleek wel uit het enorme schilde
rij dat uit de struiken te voorschijn
was gehaald. Het was niet zo heel
gauw opgevallen want toevallig was
het nog een „bosgezicht" ook. De pad
vinders hopen nu maar dat het de
burgerij weer eens duidelijk gemaakt
is dat zij zelf ook bter moet meewer
ken om Den Haag weer tot een schone
stad te maken.
Twee wethouders en een raads-
J v®n Hulst zijn zaterdagmid
dag het nieuwe gemeentelijke
zwembad van Hulst Ingedoken. Dit
was bedoeld als een sportieve inwij
ding van het bad, dat de burgemees
ter moest openen. Maar deze stads
bestuurder meende dat nu de wereld
in beslag wordt genomen door ge
beurtenissen als de onafhankelijk
heid van de Congo, hij weinig op
zienbarends te vertellen zou hebben
en een sportieve daad beter zou zijn.
Waarom hij zelf niet te water ging,
zijn wij niet te weten gekomen.
De zestigste verjaardag van de dich-
ter-bohémien Gerard den Braban
der is dwit weekend druk gevierd.
Zaterdag werd hij in besloten kring
gehuldigd. En tijdens die bijeenkomst
hield Ab Visser een bijzonder lyrische
(lof)rede en overhandigde A. Roland
Holst na een hartelijk toespraakje de
jarige een enveloppe met inhoud. Er
werd nog méér gesproken. Zelfs door
een niet aanwezige. Jac. van Hattum
sprak zijn broeder in de kunst via de
radio toe. De feestelijkheid rond de
jarige duurde toen nog lang voort. En
zij werd zondag voortgezet in café-
Eylders in Amsterdam waar Den
Brabander nogmaals en nu in nóg
bredere kring recipieerde.
