Klopt gerust aan mijn deur
en spreekt vrijuit
ZUID-AFRIKA, „HET BOLWERK
VAN DIE BLANKE BESKAVING"
Leuze van de Boeren: De vijanden van
mijn vijanden zijn mijn vrienden
De bloedsamenstelling
ran het Afrikanervolk
Duits en Afrikaans nationalisme
I m
Eerste brief van mgr. dr. J. A. E. van Dodewaard
Bisschop leidt
episcopaat in
Prijzen voor jonge
componisten
Herinneringen
aan de Nazi's
Reportage door
Link van Bruggen
V
SALOMON
BUIZEN
Kardinaal Alfrink zestig jaar
speciaal in teak
Hoogmis in Haarlem:
PAGINA 5
MAANDAG 4 JULI 1960
Spoor van inbraak
leidt naar Alphen
Priesterwijdingen bij
paters Jezuïeten
""•ii,minium»'"'»mui.
feg £gSn«r,n«» «■»-
HAARLEM, 4 juli „Toen ik twee
jaren geleden tot helper van Zijne Hoog
waardige Excellentie Mgr. J. P. Hui-
bers werd aangewezen, was mijn eer
ste reactie als die van Moses: ,,Ach,
Heer, zend toch liever een ander". (Ex.
4, 13). Daarna echter kwam in de be
zinning en in de rust van het gebed
(Advertentie)
ROTTERDAM
PERSOONSHAVEN 68 TEL. 77515
Britse klacht juist, dat de vrijheid voor
angst en haat verkwanseld is?
Op verschillende fronten bepaald niet.
De pers is officieel nog vrij, zij 't, dat
er een voorstel in de ijskast ligt om de
bladen onder censuur te stellen. In krin
gen van Afrikaners en in de Afri-
kaanstalige kranten worden de Engelse
bladen als ,,de grootste bedreiging vir
die blankedom en selfs vir die christen
dom in die land" beschouwd. Het na
tionalistische parlementslid dr. Carel
de Wet beschuldigde de Engelse kranten
er onlangs in de Volksraad van, dat ze
agitatie bedreven en de moordaanslag
op Verwoerd hadden uitgelokt.
Het antwoord van oppositie-leider Sir
de Villiers Graaff luidde ,dat „Goeb-
bels geen waardiger dubbelganger" zou
kunnen hebben gehad.
Ook in de boekwinkels merkt men be
slist weinig van de sfeer van een poli
tiestaat op. Er zijn weliswaar enkele
boeken verboden „Black Beauty" van
Anne Sewel was er een van, tot men
er achter kwam, dat het hier slechts om
onschuldige kinderlectuur ging.
doch de gronden van afkeuring liggen
voornamelijk in de ethische hoek. De
opponenten van Verwoerd kunnen nog
elk boek op de markt brengen, ook al
breken ze zijn apartheidsbeleid en de
Nationale Partij tot de grond toe at.
Rechten van de mens
De Internationale Commissie van Ju
risten heeft de vorige m»»'"
verklaard, dat alle met-blanken sinds
1948 (het jaar, waarin de nationalisten
aan het bewind kwamen) van vrijwel al
hun fundamentele vrijheden en mense
lijke rechten zijn beroofd, zoals deze in
de Verklaring van de Rechten van de
Mens door de Verenigde Naties zijn uit
eengezet. Door de repressieve wetge
ving leven ze onder de volslagen dicta
tuur. Ze zijn niet meer vrij om te wer
ken waar ze willen, en zelfs niet om te
gaan en itaan waar ze willen. Op vele
gebieden zijn ze buiten de rechtspraak
geplaatst, terwijl de vertegenwoordigers
van meer dan tien miljoen naturellen
niet zonder vrees van hun grieven blijk
kunnen geven door het ontbreken van
parlementaire onschendbaarheid.
Die zelfde dictatuur heeft tot op zeke
re hoogte ook de rechten en vr\jheden
van de blanken aangetast. In bepaalde
streken hebben de ouders geen vrjjheid
hun kinderen naar de school hunner
keuze te sturen. Ambtenaren maken uit,
of een blanke misschien een kleurling
is, waarbij de bewijslast op de schou
ders van de ongelukkige komt te rus
ten. Politie-Junctionarissen hebben geen
bevel tot huiszoeking meer nodig om
een woning binnen te dringen en iemand
kan tot communist worden gestempeld
met alle uitbanningsgevolgen van
dien zonder dat zijn beroepsrecht ge
waarborgd is.
De noodtoestand tenslotte gaf de re
gering bijzondere volmachten, waarbij zij
o.m. tot arrestatie van personen kon
overgaan, met uitschakeling van het
openbaar ministerie en de rechtbank.
(Nadruk verboden)
de blijdschap weer in mijn hart om de
nieuwe mogelijkheden, die zich door de
ze uitverkiezing voor mij openden, want
een oud gezegde luidt: „Als God een
deur dicht doet, zet Hij een venster
open", zo begint mgr. dr. <J. A. E.
van Dodewaard, de nieuwe bisschop van
Haarlem, zijn eerste brief aan de gees
telijken en gelovigen van zijn diocees.
„Zo heb ik de gesloten deur de rug
toegekeerd en ben ik naar het venster
gegaan", aldus vervolgt mgr. Dode
waard. „Onze goede, oude Bisschop
heeft twee jaren lang naast mij in dat
venster gestaan .Samen keken wij naar
het Bisdom Haarlem; hij wees mij eeret
de grote lijnen, toen de kleinere nuan
cen en leerde mjj de tekenen te dui
den. Tenslotte heeft hij het venster ge
sloten en mij naar een deur geleid. ,.Ik
ben de deur der schapen" (Joh.10,7)
zeide Jesus, maar Hij, die het „onzicht
bare licht bewoont" (1 Tim. 6.16)wil
nu, als ikk als Bisschop de zicht
bare deur van het Rijk Gods voor U
zal zijn. Langs en door de Bischop im
mers komt men tot den Heer. En zoals
Jesus de altijd open Deur naar den
Vader is, zo zal ik Hem onder U nioe-
ten vertegenwoordigen, en ais het goed
is, zal van mij moeten gelden wat Je
sus van Zichzelf getuigde: „Zo iemand
door Mij binnentreedt, zal hij veihg
zijn, in- en uitgaan en weiland vinden'
(joh. 10, 9).
U zult wel begrijpen wat dit alles
voor mij betekent. Wij allen vormen sa
men de Kerk van Haarlem, maar van
mij wordt gevraagd zó te zijn, dat U
veilig bent, U, d.w.z. priesters, religieu
zen en het kerkvolk, welke allen te sa
men de familia Dei het gezin van
God vormen. Als ik dan echter weer
denk aan dat vergezicht vanuit het ven
ster, bekruipt mij de vrees voor zo'n
grote opdracht en voor deze zware ver
antwoordelijkheid. Want onze Haarlem
se familia Dei groeide niet slechts in
tal, maar ook in kracht: kleine kinde
ren werden groot en eisen nu hun deel
en hun plaats op. De een trekt vooruit,
de ander meent te moeten remmen en
slaat achteruit, zodat de „deur" van
de schaapstal soms wel in haar heng
sels en scharnieren en voegen moet
kraken en kreunen. U weet bovendien
zelf even goed als ik, hoe het hele
levenspatroon van de gelovigen in ons
diocees aan het veranderen is: de in
dustrialisatie, het aantrekken van werk
krachten uit agrarische streken, het
pendelen enz., eisen aanpassing en een
dikwijls heel nieuwe aanpak van de
zielzorg. Willen wij samen onze op. racht
volbrengen en de Haarlemse Kerk niet
slechts bewaren, maar Haar tot gro
ter bloei brengen, dan zullen wij moe
ten doen wat de apostelen en de eerste
gelovigen deden: „Zij allen bleven eens
gezind volharden in het gebed." (Hand.
1, 14).
Voor wat mij persoonlijk betreft zal
het U niet verwonderen als ik in mijn
gebeden het koning Salomon nazeg:
„Geef dus, Heer, aan Uw dienaar een
luisterend hart, om recht te kunnen
spreken voor Uw volk en onderscheid
te kunnen maken tussen goed en kwaad.
Want wie zou in staat zijn, recht te
spreken voor dit machige volk van U".
(1 Kon. 3, 9) Luisterend en onder
scheidend zal ik met Gods genade moe
ten pogen U veilig te gidsen. Klopt dus
gerust aan mijn deur en spreekt vrij
uit," zo besluit mgr. Van Dodewaard.
Alle soorten hardhout
ruw of in bestek leverbaar
N.V. HOUTHANDEL EN ZAGER!)
v/h.W.M.V.GURP
I STIELTJESSTRAAT 42 R'DAM j
TEL 70767
(Van een verslaggever)
HAARLEM. 3 juli Vandaag heeft
de nieuwe bisschop van Haarlem, mgr.
dr. J. A. E. van Dodewaard. zijn epis
copaat als het ware ingeleid met een
pontificale hoogmis in de kathedrale
basiliek van St. Havo. Het ig een in
drukwekkende plechtigheid geworden,
die honderden belangstellenden bijwoon
den, o.w. de studenten van Warmond.
Een lange stoet van acolieten en pries
ters begeleidde Haarlems tiende bis
schop van de ingang van de basiliek
af naar het hoogkoor. Met jonge, krach
tige tred en met korte, zegenende ge
baren begaf mgr. Van Dodewaard zich
naar de, nu van zijn wapen voorziene,
bisschoppelijke zetel.
Tijdens de plechtigheid, waarbjj ook
zijn vicaris-generaal, mgr. J. M. Groot,
aanwezig was, assisteerde mgr. H. J.
v. Deursen, proost van het kathedraal
kapittel en praeses van het Theologi-
cum te Warmond, als presbyter, troon-
diakens waren de twee kanunniken,
mgr. dr. C. J. Henning, regent van Ha-
geveld, en mgr. H. W. Agterof, plebaan
van de kathedraal. Als diaken en sub
diaken fungeerden de kathedrale kape
laans W. de Lange en F. Sturkenboom.
Studenten van Warmond vervulden de
overige functies. Na het Evangelie las
de ceremoniarius, secretaris dr. H.
Kuipers, de brief van mgr. Van Dode
waard voor, zoals dat ook in alle an
dere kerken van het Haarlemse bisdom
vanochtend is gebeurd.
De wisselende gregoriaanse gezangen
waren die uit de mis ter ere van de
H. Geest. Zjj werden evenals de vaste
gezangen uit de Missa Brevis van
Anerio gezoneen door het parochieel
herenkoor en de zangertjes van dt
koorschool, o.l.v. Kees Bornewasser,
aan het orgel begeleid door Jan Schou
ten. Tot besluit zongen zij het Laudate
Dominum, een compositie van de diri
gent.
Kroonprins Constantijn van Griekenland
heeft zaterdag op het IJsselmeer deel
genomen aan internationale voorwed
strijden zeilen om de Dragon Gold Cup.
Deze opname toont de prins in Muiden.
Op de achtergrond het MuidersloU
UTRECHT, 3 juli De aanmoedi
gingsprijzen voor jonge componisten,
beschikbaar gesteld door de Pascal-
Schmeitsstichting. zijn toegekend aan
pater M. Dijker A. A„ Rome en aan de
Z. E. H. M. Pirenne, leraar aan het
klein seminarie te St. Michelsgestel.
De prijzen. elk 500,- groot, waren
indertijd beschikbaar gesteld op grond
van ingezonden missen of mottetten.
De KRO heeft toen het voornemen te
kennen gegeven op voordracht van d»
jury van de stichting een opdracht op
kerkmuzikaal gebied te zullen verle
nen aan een der uitverkoren componis
ten. De jury stelt de KP.O nu voor pa
ter Dijker opdracht te verlenen tol het
schrijven van een kerkmuzikaal werk,
bjj voorkeur een mis voor één jongens
stem en twee mannenstemmen. Boven
dien had de KRO op zich genomen op
aanbeveling van de jury enkele ni 1-
bekroonde composities uit te zenden.
De jury bestond uit hel bestuur der
stichting, prof. dr. J. Smits van Wacs-
berghe, voorzitter, Jan Mul, secretaris.
Herman Strategier. penningmeester en
uit twee toegevoegde leden: mr G' il-
laume Landré, voorzitter van het Ge
nootschap van Nederlandse componis
ten van de Kon. Ned. ToonkunstL-
naarsvereniging.
GOUDA, 4 juli Het onderzoek inza
ke de inbraak in het kantoor van Van
Gend en Loos, waaruit in de nacht van
donderdag op vrijdag ƒ11.625 (aanvan
kelijk was een bedrag opgegeven van
10.400,-) werd ontvreemd, heeft een
spoor opgeleverd, dat naar Alphen aan
de Rijn leidt. De gasflessen, die bij het
open snijden van de brandkast werden
gebruikt zijn gestolen bij een zand- en
grindhandel aldaar.
Vermoedelijk zijn de daders dezelfde,
die eind mei in Nijmegen een brandkast
trachtten e forceren. De gasflessen, die
aldaar bij 't open snijden van de brand
kast werden gebruikt, zijn namelijk
eveneens uit Alphen afkomstig.
MAASTRICHT, 2 juli Zaterdag 30
juli zal mgr. P. J. A. Moors, bisschop
van Roermond, in de St.-Servatiuskerk
alhier de heilige priesterwijding toedie
nen aan J. Arts, Amsterdam: E. Bol-
sius, Den Haag; Cl. Brenninkmei.ier,
Amsterdam; P. de Chauvignyde Blot,
Scharn-Heer; Th. v. Eijk. Den Haag;
E. Lampe, Hilversum; H. Leenders,
Amsterdam; D. v. Lier, Roggel-L: H.
v. Luijk, Tilburg: Th. v. Oorschot, Rijs-
wijk-Z.H.; H. Opbroek, Heerlen: H.
Oudshoorn, Den Haag; P. Penning de
Vries, Bergen-N.H.; G. v. Welie, Dreu-
mel; H. Wernink, Nijmegen, allen theo
loganten van de Sociëteit van Jezus.
orgen wordt Bernard kardinaal Alfrink 60 jaar. En dat is voor de
katholieke Nederlanders bepaald een vierenswaardig feil. en in
ieder geval een gelegenheid om hulde en trouw te betonen aan de
man, die geroepen is tot zulk een hoog kerkelijk ambt en die uit hun
midden is'voortgekomen. Zij zijn daar trots op en gelukkig om; zoals zij
oprecht dankbaar zijn voor alles wat mgr. Alfrink reeds als aartsbisschop
voor hen heeft betekend. En zij kunnen daar slechts hun dankbaarheid en
volgzame gehoorzaamheid tegenover zetten. De kardinaal kan er op deze
blijde dag van overtuigd zijn dat zij dat van harte gaarne doen.
Het is de uitdrukkelijke wens van de kardinaal, dat aan zijn verjaardag,
vooral ook om zijn drukke werkzaamheden, geen bijzondere aandacht wordt
besteed. Dit houdt in, dat er buiten de gebruikelijke audiëntie van twaalf
uur tot half twee ten huizf van de kardinaal, Maliebaan 40, waarbij ge
legenheid tot feliciteren, geen bijzondere gebeurtenissen zullen zijn.
Be rickshaw, een vervoermiddel uit het Verre Oosten, treft men in de Indische wijken van Durban nog veelvuldig aan.
zo heeft 'Ir. Hendrik Verwoerd al zijn
naam aan straten en scholen in ve
ie plaatsen van Transvaal en Oranje
Vrijstaat gegeven.
Het „Een volk, een land, een taal"
van de nationalisten houdt een herin
nering levendig aan het „Een volk,
een rijk, een leider" van de nazi's.
Een zelfde overeenkomst vindt men
in termen als verrader, volksvijand,
volkswil, volkseenheid, volkscultuur,
volksbewustzijn etc., die in Zuid-Afri-
ka door iedereen en overal worden
gebezigd,
„Wonderen"
Het politieke gebruik van de woor
den „God" en „wonder" in Zuid-Afri-
ka loopt parallel met dat van de woor-
Het is de tragiek van dc Boeren, dat ze door Iiun anti-Britse Iiouding
dikwijls in het Duitse kamp terecht gekomen zijn, en men is op dit
punt zelfs geneigd een vergelijking met de Ieren te trekken. „De vij
anden van m n vijanden zijn m'n vrienden" is een uitspraak, waar de Afri
kaners zich altijd aan hebben vastgeklemd, en die voor, tijdens en na de
heide Wereldoorlogen nogal wat stekeligheden heeft gezet. Een vergissing,
die hierin schuilt, moet men echter heslist niet maken. In de verdedigingsstrijd
tegen „der Kaiser" en later tegen Hitier is veel, jong Zuidafrikaans bloed
gevloeid. In de loopgraven van Wereldoorlog I en II zijn vijfentwintigdui
zend Zuidafrikaners gevallen. I lun graven zijn een aanklacht tegen degenen,
die de Afrikaners alleen maar als bondgenoten van Duitsland willen zien,
als mensen, van wie de ultra s verschillende geheime afspraken met Berlijn
hebben gemaakt.
Ondanks dit zijn er overeenkomsten met de ontwikkelingen in Zuid-Afrika
ste J6 *n ^u":s^an<^ van de dertiger jaren. Er zijn ook Afrikaners, die nog
6e jS voor het nationaal-socialisme blijk geven en de ondergang
van het Derde Rijk betreuren.
De oorzaken hiervan ziin
ste plaats gelegen in de con?0„
van de hierboven aan<mhaaidoennftS
spraak. In de tweede plaats m™n
nooit mogen vergeten, dat het felle na
tionalisme van de Boeren parallellen
vtfd?^ 6Ven fell^.nat.aonahsme
van de Germanen en, bij uitbreiding,
met elk felnationalisme, dat beleden
en waarvoor gestreden wordt. De Dult-
omdaTze* eenlkars niet s«tMek
omdat ze een «Neurenbergverleden"
hebben, maar omdat ze de vijanden
van Engeland zpn geweest en groeps-
idealen hebben nagestreefd, die i! prin
cipe weinig met die van de Boeren ver-
schillen.
Geen zinnig Afrikaner zal ZiCh mPt
de door Hitler bedreven agressie kSn-
nen verenigen. Geen zinnig Afrikaner
zal niet hevig verontwaardigd zjjn OVer
de onterende Jodenvervolgingen en de
Schande van de concentratiekampen.
Blinde haat
Toch protesteert die zelfde zinnige
Afrikaner niet, als Je Joden uit econo
misch - opportunistische overwegingen
met volksvijanden" als Britten en af
vallige" Afrikaners op een lijn worden
Sestlld Toch zal hp door blinde haat
tegen de Engelsen graag de extremis
ten geloven, die in elke daad van het
Britse rifk de herleving van het oude
imperialisme zien, zelfs in de oorlogs
verklaring van 193 Zonder meer zal
h'i zich ook laten aanleunen, dat h« al
tijd aan de kant van de Duitsers heeft
gestaan zoals de Duitse ambassadeur
in Zuid-Afrika, dr. Hans Ulnch von
Branow nog geen maand geleden m
een toespraak zei, toen hij[zijn land op
de plfcht wees in Zuid-Afrika te blpven
^Sarah Gertrude Millin, een bekend
schater te Johannesburg, stelde niet
lang geleden, dat de Afrikaners het
buitenland aan n^'^^Xn'^voe^l
noren de laars weer stampen, voedde
2e eraan toe terwijl ze ook nog naar v0"
mn bracht 'dat een paar mensen ons
Uit voortvloeiende vergeUli<i"»e^f
Voor de beschuldigingen,
binnen- als buitenland opklinken,
ahtwoordelijk zijn.
Hier volgen de meest gehoorde.
Verwoerd, die tijdens de °Pk0H^
van het nationaal-socialisme in Duns
land psychologie heeft gestudeerd, is
een emigrant, evenals dat met Hitier
het geval is geweest. Hp heeft dan
ook de neiging te overdrpven is fa
natieker dan een „echte Afr'kane
en trekt de lijnen scherper dan
la|uid-Afrika wordt door deinati0^f*
listen „het bolwerk van die blanke
beskaving" genoemd. De nationaal-
socialisten in Duitsland hebb
hetzelfde van hun vaderland S®z®od.
„Het is beter te hebben gestreden
en verloren te hebben dan nooit te
hebben gestreden." Deze woorden, af
komstig van Verwoerd, toen hp over
het rassenprobleem sprak, hebben
een grote overeenkomst met die van
Hitier, toen hp zei: „Der German
liebt den Kampf um des Kampfes
Willen."
Hitler was de .Führer"; Ver-
woerd heet de „leier". Zoals in vele
Duitse steden pleinen en gebouwen
naar Adolf Hitler werden genoemd,
woordig enkelen van de blondste men
sen. De bloedsamenstelling van het
Afrikanervolk in 't algemeen is vandaag
zuiverder dan die van vele Europeanen
en Amerikanen".
Een van «1e mensen, die de nazi's nog
steeds schijnt te mogen verdedigen,
blijkt dr. Erich Holm te zijn, die enkele
maanden geleden het boek „Man en
Standpunt" publiceerde. Holm was ge
durende de Tweede Wereldoorlog de
Zuidafrikaanse „Lord Haw-Haw", die
via de zender Zeesen bij Berlijn elke
dag weer een stroom van giftige propa
ganda over Engeland uitstortte. Onder
de regering-Smuts werd hij wegens
hoogverraad tot twaalf jaar gevangenis
straf veroordeeld. Toen Malan in 1948
aan het bewind kwam, liet deze hem al
spoedig vrij en als archeoloog kreeg hij
zelfs een behoorlijke functie in het re
geringsapparaat.
In zijn boek draait Holm de rollen vol
ledig om. Hjj beschuldigt Smuts van
hoogverraad, omdat hij het Zuidafri
kaanse volk in de oorlog zou hebben ge
stort. Tegelijkertijd stelt hij, dat er geen
omstandigheden kunnen zijn, waaronder
een Zuidafrikaner, die zich tegen de
Britten keert, wegens hoogverraad ver
oordeeld kan worden.
Deze stelling raakt de kern van de
gedachtenwereld van de nationalist.
De rebellen van 1914, die zich ook te
gen de Britten wilden keren (de gene
raals Beyers, De la Rey en Kemp, zo
mede Jopie Fourie) zijn op een natio
naal voetstuk geplaatst, zoals in het
„Feesalbum", dat' „Die Vaderland"
ter gelegenheid van het vijftigjarig be
staan van de Unie heeft uitgegeven,
nog eens duidelijk tot uitdrukking is
gebracht. Jopie Fourie, die gefusil
leerd werd, wordt zelfs als een
Afrikaner-held" vereerd. Jan C. E.
Celliers dichtte hem eens toe: „Daar
trek 'n kooël, met spoed, met spoed;
hy's nat van Afrikanerbloed, en smart
die boodskap wat hv voer; hy kom uit
Afrikaner-roer, hy kom deur Afrika
ner-hart...
De geschiedenis, beschouwd door de
bril van prof. dr. C. H. Cilliers van de
Universiteit van Pretoria, is er al even
weinig op uit om de Afrikaners van an
ti-Engelse en pro-Duitse smetten vrij
te pleiten. In „Die Transvaler" van
26 maart 1960 schrijft deze opleider van
leraren o.m.:
„De rassenstrpd wordt gewoonlijk
voorgesteld als een kleurstrijd tussen
blank en niet-blank.
De zaak gaat echter veel dieper.
In zijn wezen gaat het hier om een kul-
tuurstrijd, meer nog: om een strijd tus
sen de blanke beschaving aan de ene
kant en het niet-blanke barbarendom
aan de andere kant. Uiteindelijk is dit
in zijn kern een strijd tussen het chris
tendom en het Evangelie, en het heiden
dom en de anti-christ. Als het met de
witman in Zuid-Afrika gedaan is, dan is
het ook met het christendom gedaan. Nu
is het tragische dit, dat die zogenaamde
christelijke, westerse volkeren, met
Amerika en Engeland voorop, volledig
bereid zijn om terwille van bloot stof
felijk gewin hun ziel te verkopen en de
kant van het on- en anti-christelijke,
zwarte volk te kiezen tegen hun eigen,
blanke volksgenoten en medechristenen
in dit land."
„Verraad"
„Wat dit nog; tragischer maakt, is het
feit, dat ilit alles niets zal baten. Dit
leert de geschiedenis duidelijk. Tijdens
de Tweede Wereldoorlog waren de En
gelsen zo verblind door economische
haat tegen Duitsland, dat zij miljoenen
aan geld en bloed hebben geofferd en
zelfs een bondgenootschap met een on-
en anti-christelijk, Oosters volk hebben
aangegaan om hun doel te bereiken.
Aan het laatstgenoemde volk zijn aller
lei, dwaze toezeggingen gedaan, om ook,
net zoals nu, zijn gunst tijdelijk te be
houden. En toen? De gevolgen zijn wel
bekend: vandaag is het communistische
gevaar uit het Oosten voor Amerika en
Engeland een grotere bedreiging dan
Duitsland ooit is geweest."
„Maar nu gaan Engeland en Ameri
ka nog verder. Nu zijn ze andermaal
bereid om opnieuw om bloot stoffelijke
redenen allerlei dwaze toegevingen aan
de hoofdzakelijk on- en anti-christelijke,
zwarte heidenen van Afrika te doen t.en
koste van de beschaafde, blanke chris
tenen."
„Deze daad zal ongetwijfeld in de ge
schiedenis bekend komen te staan als
het meest flagrante voorbeeld van ver
raad tegenover het blankendom en het
he? De^eZRMkffhCï;V' e" -wonder» in
nei uerne Kijk, aldus nog steeds de
stemmen, die beschuldigen Treffend i?
de gelijkenis, als men ,f,?"„er^o nen-
taren naast elkaar plaatst hïL
bomaanslag op Hitl^Vrev^ve*6
aanslag op Verwoerd werden gesch?e-
ven. Drie wonderen zjj,, er"
schreef „Die Transvaler", „adat Ver
woerd weer op de been was Het eer
ste wonder was, dat de kogels van nö
vid Pratt zo waren bestuurd, dat ïc
hem met dodelijk getroffen hadden Als
tweede .vonder werd het „baie vinnige
herstel van de leier" aangevoerd en nl?
derde hoe vreemd dit ook moèe kl'in
ken het feit, dat Verwoerd uit het
(vijandige) buitenland en zelfs van na
turellen brieven van deelneming had ge
kregen met wensen van spoedig her
stel. Dat de niet-blanken in Zuid-Afri
ka zeggen, dat de premier in de mond
geschoten is, omdat h(j zoveel lelijke
dingen van hen heeft gezegd en door
het oor, omdat hij nooit naar hen heeft
willen luisteren, doet hier verder weinig
terzake.
Het „Viel Feind, viel Ehr" van
Goebbels sluit bij de vaste wil van
de nationalisten aan om, zelfs als de
hele wereld tegen hun politiek in op
stand komt, geen duimbreed ervan to
wijken. Als de Vortrekkers voelen ze
zich als rotsen in de branding. En
als de Voortrekkers willen ze
de taak volbrengen, waartoe ze „ge
roep cn uitverkies" zij Het „Ere die
helde-skaar, klein was die klompie
daar van de dichter Jan C. E. Cel-
hers beeft in dit verband een verheer-
iykenae klank gekregen.
Tussen de raciale superioriteit en hel
„reinrassigos Germanertum" bestaat
in principe geen verschil, omdat de
grondslag ervan ideologisch is. Het
„baasskap" van de blanken, waarmee-
de Afrikaners worden bedoeld, wordt ah
een goddelijke en historische roepin:
uitgelegd. De eis van bloedzuiverheid i:
volgens velen Schriftuurlijk gegrond
zonder dat hier overigens overtuigend»
bewijsgronden voor worden gegeven.
Niemand in Zuid-Afrika", zegt prol
dr" D E du Tolt Malherbe in zijn bcel-
Stamouers van die Afrikanervolk",
"behoeft zich zorgen te maken over het
beetje niet-blank -bloed van Oosterse
volkeren -"et eer hoge beschaving, dat
als gevolg van gemengde huweHlken.
b nnengefllterd is. Het is weer uitgesto
ten door zuiver bloed van Europa en
de betreffende families hebben tegen-
christendom. En dan staat op de Engel
se muntstukken nogal bjj het beeld van
de koning(in)Defensor Fidei (Bescher
mer van het Geloof). Wat een verach
telijk huichelspel!"
Is Zuid-Afrika een politiestaat? Leven
zijn bewoners onder dictatuur? Is de
De werkkamer van premier Verwoerd in het door Cecil Rhodes aan de staat
geschonken landhuis Groote Schuur", dat te Rondebosch bij Kaapstad is gelegen
Boven het bureau hangt een geschilderd portret van dr. Daniel F. Malan, die in
1948 de Verenigde Partij van Smuts versloeg en die Smuts als minister-president
opvolgde.
