Het ..baasskap moet gehandhaafd worden
GEKLEURDEN ZIJN VERBODEN
De A frikaners wensen de naturellen
geen politieke rechten te verlenen
Vrees voor bloedvermenging
Snelheidsbeperking
Duitse wegen geen
Deskundigen bestuderen
resultaten van proeven
de
op
succes
Spaans wegennet
abominabel
„Zand er overvindt Madrid
RIJBANEN Jijken
vaak op grote plakken Gruyère-kaas
Antieke onderhoudsmethoden
meer dan onvoldoende
X
Indiërs terug
naar Indië
Verslechtering
neemt steeds toe
V B
ii®
UIT „LANGZAME WEEKEINDEN" BLIJKT:
Keportage door
Link van Bruggen
Cleopatra
ZATERDAG 16 JULI 1960
PAGINA 11
e Afrikaner vraagt zich niet af, hoe het komt, dat de hem om-
U ringende niet-bfanken nog geen noemenswaardige trap van
l ontwikkeling hebben bereikt. Wel spreekt hij van hen dis „on-_
Vina af.d" en ver staande beneden het'blanke beschavingspeil. Hierin
1 "«t hij zijn argumenten om twaalf miljoen negers, kleurlingen en
'«Iers onder de duim te houden en hen in hun eigen land als vreem-
^Tgen, als ongewenste vreemdelingen zelfs, te behandelen. Het
werUg naar de Natuur" van Rousseau heeft in het „Terug naar de
2ptm" van Verwoerd en zijn voorgangers een vreemd verlengstuk
^Kregen. De blanke dient in het volle bezit van zijn rechten uit het
moet, desnoods met geweld,
wor-
tiPh en te blijven het „baasskap
ripOandhaafd worden. Bijkomstige, helaas vulgaire argumenten
b er ook nog bijgehaald om de barrières te doen blijven staan. De
e®Se'r stinkt, 'hoort men overal in Zuid-Afrika zeggen, zonder dat
J blijkbaar beseft wordt, dat de neger van mening is, dat de blanke
ev Hij heeft tuberculose of een venerische ziekte, klinkt het
h en vaak, waarbij de ogen gesloten worden voor het feit, dat er ook
.anken zijn, die aan deze kwalen lijden, en voor het even grote feit,
pr tegenwoordig veel tegen kan worden gedaan.
Wanneer men de politieke redenen nagaat, waarom de Afrikaner
bf het standpunt staat, dat er een scheidslijn tussen hem en de niet-
moet blijven in het vorige artikel zijn de godsdienstige
_ronden al bel
deze voor elk ras verschillend zijn.
^tergronden al belicht dan komt men al gauw tot de conclusie,
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN, Voor de rest van dit jaar is het in West-Duitsland af
gelopen met de proefnemingen op wegen en „Autobahnen" met
maximum-snelheden (respectievelijk tachtig en honderd kilometer).
Na de beide proeven (met Pinksteren en gedurende het „lange
weekeinde" van 16 tot en met 19 juni j-1.) moeten de deskundigen
nu eerst de resultaten bestuderen. Dit heeft de Westduitse minister
van verkeer, Hans-Christoph Seebohm, in Hamburg verklaard en
daarmee de automobilisten, die al hadden gevreesd dat zij zich nog
gedurende vele weekeinden in het kolonnerijden en het snelheids-
metertje-kijken zouden moeten oefenen, gerustgesteld.
Plichten
Huwelijken van blanken en
keurling-arbeider in dienst van de gemeente Kaapstad. Door de beruchte wet
kje Reservering van Beroepen voor Blanken zijn z'n rechten nóg verder inge
Thans is 't hem verboden bij de politie, de brandweer of de G.G.D. te dienen.
in die stedlike gebiede is daar wei na-
turellelokasies. Maar benewens dit is
daar in sekere stedlike en andere ge
biede 'n mengelmoes wat opgeruxm
moet word. Daar heers ontsettende
toestande in die agterbuurtes van die
meeste van ons groot stede waar daar
'n deurmekaarboerderü Van alle soorte
rasse en kleure is. Die Regering is vas
van voorneme om aan daardie toestand
'n einde te maak. Waar hy dus terri
toriale apartheid voorstaan, wil die Re
gering sien dat dit konsekwent en doel
treffend toegepas sal word. In stedlike
gebiede sal naturelle wat geregtig is
om daar te wees. met sekere uitsonde
ring in hul eie lokasies gehuisves moet
word om hulle daar te verwijder."
Barbaar
Wat de economische scheidslijnen be
treft, wordt door de blanke naar voren
gebracht, dat mensen, die maar enkele
schreden van het barbarendom verwij
derd staan, niet meteen in een moder
ne, economische samenleving kunnen
worden opgenomen. Dat deze stelling
onhoudbaar is, omdat de industrialisa
tie kleurlingen, Indiërs en naturellen
gelijk al de weg van evolutie heeft op
geleid, betwist de Afrikaner. De niet-
blanke, vooral de neger, blijft voor hem
de barbaar of de halve barbaar. Hij
mag christen zijn, z'n huis Europees
inrichten en Europese kleren dragen,
van de blanke beschaving zal hij nooit
deel uitmaken, zelfs niet, als hij tot de
academisch gevormden behoort.
Een tweede stelling is, dat de blanke
arbeider met zijn beschavingsbehoeften
tegen de niet-blanke arbeider met zijn
primitieve behoeften beschermd moet
worden. Hiervoor wordt aangevoerd,
dat de gekleurde het met veel minder
loon kan doen en dat hij daarom een
aantrekkelijker object voor een werk
gever kan worden dan een blanke. Wan
neer de ongeschoolde olanke tot een la
ger levenspeil moet dalen dan de on
geschoolde gekleurde, zo wordt hier nog
aan toegevoegd, dan is daarmee de eer
ste schrede gezet op de weg naar de
uitwissing van de scheidslijnen cn bij
gevolg ook naar de verdwijning van de
blanke beschaving.
De Afrikaner zoekt de oplossing in
een afgebakend terrein voor elke ras-
sengroep. Dat h\j hierbij consequent
moet zijn. is ook af een probleem ge
worden. De apartheid is n.l. stiijdig
met het eigenbelang, waar het de in
zet van niet-blanke arbeidskrachten in
blanke gebieden betreft. Die strijdig
heid is beslist meer dan theorie. On
geveer twee-derde van de tien miljoen
naturellen een-derde in de steden en
een-derde op het platteland wordt in
blanke gebieden voornamelijk als on
geschoolde arbeidskrachten gebruikt.
Daarom trachten de meer principiële
apartheidsaanhangers niet de politi
ci want die verliezen er stemmen door
de gedachte in te voeren, dat de
blanke het in de toekomst zonder de ar
beid van de niet-blanke zal moeten stel
len.
Een aantal docenten van de univer
siteit van Stellenbosch heeft dit stand
punt, zij het indirect, duidelijk in een
manifest gesteund. „Het komt ons als
kortzichtig voor," verklaarden zij,
„economische overwegingen de enige
of de hoofdoverwegingen te maken
van het toekomstbeleid. Onze eigen
geschiedenis levert het afdoende be
wijs, dat er soms omstandigheden
kunnen zijn, die van een volk verei
sen. dat het economische overwegin
gen niet als hoofdzaak beschouwt."
De Kerken
Ook de drie Afrikaanse kerken heb-
bun zich op een congres over het na-
turellenvraagstuk in dit verband uitge
laten. Het gebruik van ongeschoolde,
niet-blanke arbeidskrachten, zo is daar
o.m. gezegd, heeft tot gevolg gehad,
dat de vestiging van blanke immigran
ten in Zuid-Afrika er schade door gele
den heeft, dat de mechanisatie als hoofd
kenmerk van de westerse techniek is
tegengewerkt, dat de overtuiging is ge
wekt, dat kwantiteit en niet kwaliteit
van belang is en dat de mening heeft
postgevat, dat goedkope arbeidskrach
ten economische arbeidskrachten zijn.
Als laatste gevolg werd ook nog beslist
gesteld, dat de verarming en de verach-
telijking van een deel van de blanke
bevolking er door in de hand is gewerkt.
De grootste bedreiging voor de be
schaving in Zuid-Afrika ligt volgens de
Afrikaner op het gebied van het maat
schappelijk verkeer. Generaal Smuts
heeft eens voor het curatorium van de
universiteit van Oxford verklaard, dat
de scheiding tussen blanken en zwarten
gebiedend is, zowel in het belang van
de cultuur en de tradities van de natu
rellen. als in dat van de bloedzuiver
heid, de volksgezondheid en de rust en
orde. „De vermenging- van twee zulke
tegenstrijdige elementen," zo voegde hij
er nog aan toe, „leidt tot ongelukkige so
ciale toestanden."
Bloedvermenging is wel het voor
naamste gevaar, dat de Afrikaner in
maatschappelijk verkeer ziet. Wanneer
bloedvermenging wordt toegestaan, zo
zegt hüi loopt het blanke ras in Zuid-
Afrika de kans om geheel te verdwij
nen. In dit verband wordt tevens naar
voren gebracht, dat ook de niet-blanken
geen vermenging wensen. In feite bete
kent dit dus, dat de Afrikaner niet al
leen als rassenbewaker van z'n eigen
groep optreedt, maar ook van de groep
die hij uit overwegingen van zelfbehoud
en eigenbelang heeft gekneveld.
Daarom heeft Malan, die tien jaar
geleden Verwoerd al tot minister van
naturellenzaken benoemde, het goedge-
dacht de conventies op het gebied van
het maatschappelijk verkeer in wetten
vast te leggen, „aangezien er aan bei
de zijden bekommernis heerst over de
wijze, waarop enkelingen de gebruiken
breken." Huwelijken tussen blanken en
gekleurden met inbegrip van kleur
lingen dus! zijn thans verboden ver
klaard, hoewel ze tot na de oorlog of
ficieel werden toegestaan. Blanken, die
met een kleurling of een naturel willen
trouwen, zijn op 't ogenblik verplicht
dit buiten de Unie te doen, waarbij de
gekleurde het land in ieder geval ille
gaal zal moeten verlaten. Vriie liefdes
verhoudingen zijn hier dan ook het ge
volg van geweest en,-onder de zgn. Im-
moraliteitswet, een half jaar tot twee
jaar gevangenisstrafvoor degenen, te
gen wie het bewijs van een verhouding
met iemand van een ander ras kan
worden geleverd.
(Nadruk verboden)
Een stamvergadering in een van de reservaten de zgn. Bantoestans
het noordoosten van de Unie.
De voor de beoordeling van de resul
taten der beide proefnemingen en de
voor de vraag, of de snelheidsbeperking
permanent dient te worden ingevoerd,
7,o belangrijke vergelijking met liet vo
rige jaar zal geenszins gemakkelijk zijn.
Dat is eigenlijk alleen mogelijk voor de
Paas- en Pinkster-weekeinden der bei
de jaren. Met Pasen vorig jaar vielen
er in West-Duitsland 150 doden, met
Pasen dit jaar 120. In geen van beide
jaren was de maximumsnelheid be-
D°tt*
q fndiër, de Aziaat, wordt als een
liefertlVreemd individu beschouwd, die
vanst zo snel mogelijk naar zijn land
herkomst dient terug te keren. In
60-ertiger jaren zijn hier inderdaad
t,w'1®en t°e aangewend. De repatrië-
naar Indië kon op kosten van de
df.T- geschieden, met zelfs nog vierhon-
kr,|f_ gulden als bonus na. Slechts en-
t)Jn Uit de Indische gemeenschap
<j,t een half milj°en hebben van
hjM^^tbod gebruik gemaakt. De nako-
faa Ul®en van de koelies, die honderd
goleden naar Natal zijn gebracht
lt(,n ar op de suikerplantages te wer-
4f gaven er de voorkeur aan in Zuid-
da a te blijven, daar de honger aan
van de Indische Oceaan
'i^s tienduizenden slachtoffers
d,.t ie. Alleen vrouwen, die geen kin-
honden krijgen, werden terugge-
veT.,r<i' maar dat is een heel ander
aaai.
^be Afrikaner (met deze term wordt
hit artikel in de eerste plaats be-
tiü,eld een blanke met een nationaiis-
,T'he inslag) beschouwt Indië tot op
Af e hoogte als een bedreiging voor
j, r'ha. Met lede ogen ziet hij aan,
e he Indiërs in groten getale het
nkere Continent penetreren. Zijn
ees is, dat ook Zuid-Afrika eens zal
tv0
v00i
rhen gebruikt als lozingsplaats
r Ihdië's overtollige miljoenen. De
spannen verhouding tussen Zuid-
At
Hka
vooral in de Ver-
- en Indië, die v
^'Sde Naties tot uiting komt, heeft
acht °0k niet alleen de apartheid tot
did grond- Zuid-Afrika vertrouwt In-
k0 niet, noch ten aanzien van de
teers- die het vaart, noch ten opzich-
Vah zijn bedoelingen.
y
he Afrikaner aan de ene kant,
kHll T" hemocratie alleen tot haar recht
Zj<,L °'nen in handen van een volk, dat
here *1!' lveet te besturen, aan de an-
dat j v!lnt 's hij de mening toegedaan,
^geLrlen,nS van politieke rechten
hing e'h moet gaan van de aanvaar-
ku, %un zekere plichten. Wie b.v. het
"Wee),! .1
S»en
naturellen. Daarom is hij eerder be
reid iets aan de kleurling te gunnen
dan aan de neger. Zijn mening is ech
ter, dat het in het belang van de
blanke is de kleurling, die in de Kaap
provincie altijd dezelfde politieke rech
ten als de blanke heeft genoten, op
een aparte kieslijst te plaatsen.
In 1956 is hem dit gelukt, na een lan
ge worsteling in de Volksraad en in de
Senaat en zelfs in het Hooggerechtshof.
Hij heeft nu geen hinder meer van de
kleurlingen aan de Kaap, die nooit be
paald met de Nationale Partij zijn weg
gelopen.
Met de naturellen is het heel anders
gesteld. Door hun grote aantal op 't
ogenblik al tien miljoen is geen Afri
kaner bereid hun politieke rechten te
verlenen. Volgens nem zóu dit niet al
leen de ondergang van het blanke ras
in Zuid-Afrika betekenen, maar ook de
verdwijning van de blanke beschaving.
Daarom hebben de blanken in Zuid-
Afrika het beleid van de scheidingen
uitgedacht, dat door de ene segregatie,
door de andere apartheid, door de der
de „baasskap" en door de vierde
„eiensoortige ontwikkeling" wordt ge
noemd. doch waarvan de noemer de
zelfde is.
Onder Smuts, die ook voorstander van
een vorm van aparte ontwikkeling was
evenals trouwens de kern van de
tegenwoordige oppositie, is de segre
gatie als leer niet consequent doorge
voerd. Toen de nationalisten echter in
1948 aan het bewind kwamen, hebben
ze zich met handen en voeten aan de
apartheid gebonden. Fanatiek jagen ze
de scheiding van de rassen na, zowel
in als buiten de steden. Het belang der
blanken is hun enige uitgangspunt, hoe
wel ze graag schermen met de gedach
te, dat de scheidslijnen ook in het
belang van de niet-blanken worden ge
trokken.
Over datgene wat beoogd wordt, heeft
dr. E. G. Jansen, voormalig minister
vaft Naturellenzaken, niemand in het
ongewisse gelaten. „Die beleid van die
Regering," verklaarde hij in 1950, „sluit
in territoriale apartheid, maar gaan
baie verder. In die huidige omstandig-
hede is daar wel natureilereservate en
(Van onze correspondent in Spanje)
Onlangs heeft het Spaanse directoraat-generaal voor de wegen driehonderd
miljoen pesetas ter beschikking gesteld voor de verbetering van 'n deel
van het wegennet. Een Amerikaans toerist heeft ons eens van de Spaan
se wegen gezegd dat zij hun belangrijk voornamelijk ontlenen aan hun his
torische waarde, omdat zij zo op de Romeinese heirbanen lijken. De driehon
derd miljoen voor de verbetering van deze wegen moeten dan ook voorna
melijk in dit licht bezien worden; zij zijn slechts toereikend om de gedachte
aan de heirbanen levendig te houden. Want om de belangrijkste wegen in
Spanje zodanig opnieuw te bestraten dat zij voldoen aan de eisen d.c liet
moderne verkeer stelt zijn niet minder dan dertig miljard pesetas nodig. Uit
bedrag kan de Spaanse economie onmogelijk opbrengen, zodat volstaan
moet worden met de hopeloos beschadigde, veel te smalle wegen hier en daar
provisorisch te herstellen.
tas gemoeid. Op de slechte wegen
wordt dus jaarlijks vier miljard pe
setas verloren. Dit zijn voornamelijk
je reizen en op het bordje ,,Obras
(Werken) stuiten, stoppen en grijpen
onmiddellijk naar hun fototoestel, want
deviezen want de belangi^sTe kos- het schouwspel dat zich achter dit
«e g u bQ vertoom is voor de verwende
moet eerst
uPgr- aantonen, dat hij een degelijk
diggri be"ft van wat hem als volwaar-
b6gi "'aatsburger te wachten staat. Dit
<W v 8el gebruikt de blanke als een van
kieSI,°"rnaamste redenen, waarom het
Han n,et de plichten, welke daar-
Uei,»V,<,r'>onden zijn, niet aan de ge-
edtdi
In
e rassen verleend kan worden.
Van rf,® bfinadering van bet probleem
techiPn verlpning van gelijke, politieke
die >n(!/ aan de twee gekleurde rassen,
Verschnerns aan Zuid-Afrika zijn, wordt
en rio gemaakt tussen de kleurling
naturel.
e meerderheid van de kleurlingen
yotaat anderhalf miljoen - staat vol
gen
s de Afrikaner een sportje hoger
on ri„ ^"isane:
de ladder der
beschaving dan de
Een commentator van het méést
openhartige Spaanse dagblad „Ya stelt
zonder omwegen dat, „indien de ver
slechtering van het wegdek van de
Spaanse wegen zo doorgaat, spoedu.
bijna tachtig procent van de, voor
naamste wegen onberijdbaar zal zijn
Hij acht het dan met uitgesloten, dat
de toeristen, die voor het merendec
per auto naar Spanje reizen, andere
wegen zullen zoeken en aan Spanj
voorbij zullen gaan. Maar hoewel hel
verlies van het toerisme SP»"»!® voo
ernstige consequenties zal stellen
vooral de beperking van het commei
ciële verkeer over de weg zou noodlo
tig zijn voor de Spaanse economie.
Van de vijfenzeventigduizend kilc
meter rijksweg en de vijftigduizend
kilometer provinciale wegen wora
door tachtig procent van het ver
keer slechts vijftienduizend kilometei
intensief gebruikt. Het totale herste.
van deze vijftienduizend kilometer zou
de staat thans meer da-i dertig ml-
jard pesetas kosten, om van de oven-
ge honderdtienduizend kilometer dan nog
maar niet te spreken. De zich slechts
langzaam herstellende Spaanse econo
mie kan een dergelijk zware last met
dragen.
Toch zal de staat op korte termijn
moeten ingrijpen. Moderne statis
tieken in andere landen hebben uit
gewezen, dat het vervoer over slechte
wegen ongeveer twintig procent meer
moet kosten dan dat over goede be
stratingen. In totaal is met het Spaan
se commerciële vervoer over de weg
jaarlijks ruim twintig miljard pese-
ten van het Spaanse wagenpark ziin
geïmporteerde benzine, rubber, on
derdelen, veersystemen. assen en la
gers.
De driehonderd miljoen die thans
zijn uitgetrokken zijn dus slechts een
druppel op een zeer gloeiende plaat,
in dezen, op het hete, stukgereden as
falt van de Spaanse straten.
Tijdens de Ronde van Spanje teken
de de cartoonist Datile ten behoeve
van de wielrenners een speciale fiets,
mei gegolfde wielen, zodat zij geen hin
der van de kuilen en gaten in de we
gen zouden hebben. Op veie plaatsen
lijkt het wegdek 111 Spanje op een plak
Gruyère-kaas, zodat het een goede ge
woonte in Spanje gaat worden de bo-
terham-voor-onderweg met deze ver
rukkelijke zuivel te beleggen, „om vast
aan de gaten te wennen".
„Zand erover", zegt het Spaanse di
rectoraat-generaal voor de wegen, en
dank zij de driehonderd miljoen pese
tas trekken her en der kleine leger
tjes ongeschoolde arbeiders uit met
mandjes zand om daarmee de ergste
gaten in de belangrijkste wegen te dich
ten. Want dat is nog steeds de wijze
waarop in Spanje het wegherstel wordt
aangepakt.
Vele toeristen die per auto door Span-
Sip/ ;*sy&S'/
De toestand van.de wegen In Spanje is erbarmelijk.
bordje
noorderling volmaakt ongewoon en wel
haast even opwindend als een oud schil
derij of een antiek meubelstuk. Het be
hoort tot een stuk onvervalste Spaanse
folk >re. tot het volkseigene, dat een
ruime plaats laat aan het edele hand
werk. En het maken en repareren van
wegen in Spanje is voor het merendeel
nog onvervalst handwerk, een machine
komt er nauwelijks bij te pas.
Enkele weken het kunnen ook
maanden zijn voordat een wegge
deelte onderhanden genomen zal wor
den, wordt qnet paard of ezel en kar
zand en grint naar de bedreigde
plaatsen vervoerd. In gunstige geval
len komen daar enkele vaten asfalt
bt). Na geruime t(jd arriveren dan
groepen mannen, met oude kapotte
strohoeden op. gebruinde rimpelige
gezichten en gehavende hemden en
broeken aan. Die hebben kleine
mandjes bij zich, een schop en een hark.
Zfj vullen hun mandjes met zand en
grint en gooien die leeg in de duizen
den gaten in de weg. Een ander giet
daar uit een oude emmer wat asfalt
bij en met de hark wordt alles keurig
bngeharkt. Als het warm is, is één
passerende vrachtwagen voldoende
om met zijn forse wielen alle drab
in een klap uit de kuilen te slaan.
Om dat te voorkomen gooit men in
de kuilen wat meer zand en asfalt,
zodat kleine heuveltjes ontstaan. De
wegberm wordt hierbp zeer dikwijls
vergeten, zodat op vele wegen twee
auto's elkaar slechts met grote moeite
kunnen passeren. Wegbebakening ont
breekt vrijwel overal en maakt het
rijden, vooral 's avonds, zeer riskant.
Het hoeft geen betoog, dat dit een
vrijwel onhoudbare toestand is. Er be
staat een gezegde, dat stelt dat men
de economische bloei van een land kan
afmeten aan de toestand van het we
gennet. De economische hervorming
van Spanje is met aanzienlijke buiten-
andse hulp in volle gang en het is
luidelijk, dat de levensaders van een
vooruitstrevend land, de wegen, daar
op niet mogen achterblijven. Buiten
landse objectieve waarnemers geloven
echter dat de verwaarlozing reeds te
ernstige gevolgen heeft gehad. Zij me
nen, dat plaatselijke reparatie geen en
kele oplossing biedt. Als gevolg van de
economische stabilisatie zullen binnen
kort de grenzen worden opengesteld
voor buitenlandse automobielen, het
geen een plotselinge stijging van het
Spaanse wagenpark tot gevolg zal heb
ben. Deze kan het wegennet onmogelijk
opvangen, tenzij de regering in Madrid
bereid is tot ingrijpender maatregelen
dan dé thans toegestane 300 miljoen pe
setas!
perkt. Met Pinksteren dit jaar (met
snelheidsbeperking) bedroeg het aan
tal doden 94, met Pinksteren vorig jaar
(zonder maximum-snelheden) 100,
Voor het „lange weekeinde" tussen
16 en 19 juni j.l. (er vielen toen 91 ver
keersdoden) is geen vergelijkbare pe
riode met 1959. „Sacramentsdag" en
de „Dag der Eenheid" (de 17de juni,
ter herdenking van de volksopstand in
de Oostzone van Duitsland in 1953) vie
len dit jaar toevallig vlak achter el
kaar en op zaterdag werd er door de
meeste scholen, kantoren en bedrijven
toen ook maar vrijgegeven. Zo ontston
den de vier achtereenvolgende vrije
dagen, die in Nederland de invasie van
Duitsers veroorzaakten.
Het doel, dat minister Seebohm
met zijn twee „langzame weekein
den" voor ogen had gesteld, n.l een.
sterke, vermindering van het aantal
verkeersdoden, is nauwelijks bereikt.
Wanneer met Pinksteren 1960, mét
snelheidsbeperking, het aantal dodert
zes minder was dan met Pinksteren
1959, zonder maximumsnelheden,
dan kan men met goed fatsoen niet
eens beweren, dat,het zónder „tempo-
stop" misschien veel erger zou zijn
geweest, want met Pasen 1960, zon
der maxima, vielen er 120 doden te
gen 150 met Pasen 1959, eveneens
zonder. Factoren, die bjj de beoorde
ling van deze cijfers niet uit het oog
mogen worden verloren, zijn de veel
grotere verkeers-frequentie dit jaar
45.600 motorvoertuigen bijna elke
seconde één op „Sacramentsdag"
op het zestig kilometer lange stuk
tussen Frankfurt en Mannheim!
het gedeeltelijk slechte weer met
Pinksteren dit jaar en de toestand
der wegen.
Terwijl het aantal verkeersdoden
iets geringer was, is het aantal ver
keersongelukken over het algemeen
veel groter geweest. De verzekerings
maatschappijen zijn in ieder geval met
bijzonder gunstig gestemd over de snel-
heidsbeperkingproeven van minister
Seebohm: zij hebben dit jaar méér
schade te vergoeden gehad dan het vo
rige. Veie ongevallen ontstonden door
aanrijdingen, die in de soms 30 kilo
meters lange kolonnes <die voor de
„Baustellen" op de-wegen en ..Auto
bahnen' tot geweldige opstoppingen
werden, waaraan de politie mot man
en macht werk had) kettingbotsingen
veroorzaakten. Ook deze miljoenenscha.
de zal in de studie der deskundigen
moeten worden betrokken. Zeker is,
dat zjj er maanden werk aan zullen
hebben en dat het zeer de vraag is, of
zij tot een enigszins gelijkluidende be
oordeling van de resultaten der beide
proefnemingen zullen komen. De „Aüto-
mobilkiub von Deutschiand" noemde,
naar een voorlopig oordeel zijner ver-
keersdeskundigen (die waarlijk niet de
eersten de besten zjjn) de beide proef
nemingen „een grootscheeps experi
ment met een ondeugdelijke verorde
ning op kosten van de belastingbeta
ler' (en de -verzekeringsmaatschappij
en). De vereniging beklaagde zich
vooral over de tegenstrijdige houding
van de politie (die met duizenden man
schappen, met honderden radar- en fo-
tocontrolewagens en met tientallen he
likopters op de weg en in de lucht was).
Zij spoorde enerzijds de automobilis
ten wanneer een opstopping dreigde
aan sneller te rijden, slingerde ech
ter anderzijds overtreders van de ma
ximumsnelheden op de bon (voor 150
mark boete ongeacht de mate, waar
in de maxima waren overschreden).
Men kan, 11a de tweede proefneming,
vaststellen, dat de snelheidsbeperking
in West-Duitsland nog even omstreden
is als na de proef op Pinksteren. Van
beslissende betekenis is waarschijnlijk
niet de „tempo-stop" geweest, maar
de omstandigheid dat er op beide
proef-weekeinden nog nooit in de ge
schiedenis van het Westduitse verkeer
zoveel motorvoertuigen op de wegen
zijn geweest. Er kón eenvoudig niet
sneller worden gereden. De afkondi
ging van de maximum-snelheden was
daardoor volmaakt overbodig.
(D arl
j vi
4 tn
arlo Maria Franzero, de auteur
an dit boek, is een Italiaan, his
toricus van professie en woon
achtig in Engeland. Z;jn biografie van
keizer Nero heeft hem ais schrijver
een goede naam bezorgd Naar onze
smaak overtreft hij zichzelf nog in de
geschiedenis van Cleopatra, die uitste
kend vertaald door C. Bauer, bij Else
vier te Amsterdam is uitgekomen. De
auteur is er uitstekend in geslaagd een
beeld te ontwerpen van het historisch
miljeu, waarin de Egyptische vorstin
leefde Dat dit beeld weinig vleiend is
voor die tijd is niet zijn schuld. Jonge
lezers doen daarom beter dit boek
maar ongelezen te laten Sensatiezucht
is de schrijver vreemd. Hij geeft ob
jectief de toenmalige toestanden weer.
Om deze goed te verwerken is echter
een zekere rijpheid van oordeel nodig.
De schrijver beschikt over een voor
treffelijke stijl, waaraan de vertaling
alle recht doet wedervaren.
