NIEUWE
EERSTE NEDERLANDSGHE
Communistische propaganda
spaart de wetenschap niet
spannende strijd om avond
Iiet Huis der Vriendschap
kerkelijk neutraal te houden
Communistisch verzet tegen
Duitse depots in Frankrijk
Vrijmoedige visie van Sartre
op het Algerijnse drama
oosters in POLEN onder
nieuwe zware belastingdruk
sa
seen
Vi
HBi&SI
Franse C.P. bereidt acties voor
Jt)e onafhankelijkheid van Algerije
is een uitgemaakte zaak
üRtp van kerken wordt bemoeilijkt
ERVARINGEN IN MOSKOU
ïtój
PAGINA 7
pr°f. dr. H.v. STRAELEN SVD
VÜ-.. WeiSe""g
kalmeert
zonder slaap te verwekken
Het proces van liet „Réseau Jeanson
V
Over ongeveer twee
weken
Nehroe spreekt
Eisenhower
Oud station vernieuwd
Toon Hermans met „One-man-show" in Wenen „Ein
Chevalier aus Tulpenland" „Ballonnetje" te Hollands
Fantastische kritieken maken Toon stil
Koffie-iheater in „Tingel-Tange!'
inet
GEEN redding voor
Japanse mijnwerkers
Goede Herder 100 jaar
WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1960
*j^My.->q»wWtet
KI is de derde dag van het con-
J. Sres en allen van de Japanse
Seb afdeling (bij de andere secties
cligjb/'de dat niet) worden uitgeno-
vS(1 avonds om 8 uur in het Huis
v0ni. de Vriendschap der Volkeren
°or
een officiële receptie te ver-
mQ Met verschillende wagens
boün we naar het imposante ge-
if,v_v gebracht, dat, zoals ik later
tis arth steeds gebruikt wordt; voor
dejg°ntvangst van diverse politieke
fetw6?; "et is inderdaad een fijn
tii0e,Uw met een mooie koepel en het
tJQ 1 daar vroeger neergezet zijn
daar
c>a]j een tsaar voor een of andere
^an binnen is het heel mo-
en zeer kapitalistisch ingericht,
tjg vv°rden ontvangen in een prach-
cbe rs'erde zaal, geheel in rode plu-
Ve Uitgevoerd. Er staan twee lang-
e en mo°i gedekte tafels en
V0r kleine, die het hoefijzer moet
bestemd voor de VIP's
te6^ important persons). Ik zie er
*ds
stj
vele aanwezigen, oude beken-
°o!^yan de sectievergaderingen, maar
'k.f| ik daar allerlei mensen, die
5is T°°it ontmoet had, zowel Russen
j aPanners. Onder de eersten wa-
wat moet dit alles! Na een
laat ïeei wat rode leiders en onder de
kit t een aan(ai rode professoren
ke],f,pkio en Osaka. Hier heerste wer-
een geheel andere atmosfeer en
tjj boende en staande kennismaking,
kwartier duurde (we waren
rdim 200 man) worden alle aan-
MANZ/
Hoogleraar aan de
^AN-universiteit te
NAGOYA
(lapan)
'*üi
b(.K.8eri verzocht aan de keurig ge-
lijlj e tafels plaats te nemen en tege-
iuQ-^ijd komt een Russisch japano-
biet 2 rode bazen naar me toe
Vis.verzoekt mij te presideren. Ik
kit ^et' koe ik het had en voelde
tw dierminst op mijn gemak. Tot
e'baal toe weigerde ik.
?véf*ten, maar u hebt zoveel boeken
..aPan geschreven, die hier in Rus-
'Jverig bestudeerd worden, dat u
i> de aangewezen persoon bent
tmsV, etc- etc- Enfin de gebruikelijke
3tht. Tenslotte neem ik het aan
Wil en dank en met een vrij be-
i'lriu gemoed. Aan tafel word ik ge-
r door twee boge heren van
3 l- Er komt een zwerm fotogra-
rl, n.ciheasten en de speeches begin-
hs$Di- eerste 20 minuten waren de
%i aakjes zeer kort, vrij tam en ge-
f°elaatbaar.
Ah Wordt plotseling een vijftal micro-
Vi°-f0ons voor me neergezet en wordt
Sfif Verzocht het gezelschap toe te
EKen, hetgeen ik beleefd weiger,
fij^®hde o.m. dat ik op een en ander
t,. ..Was voorbereid, dat dit een re-
h„f Ieavond is voor alle gasten, waar
cjir k>eh niet gebruikelijk is, dat men
.e* moet gaan spreken e.d.
is nauwelijks geac-
of daar begint een politieke
7-'ch te ontketenen zo intens
®he nauwelijks had kunnen voor-
En ik zit daar te presideren ie
- 6,1 van rode bazen in de schaduw
van rode bazen in de schaduw
*1»^ Erenilinl „Alle heiligen in de
'be .e komt mij te hulp, Pater Ricci,
'lie jC1 komt mij te hulp. Pater Ricci,
®Htn zo'n prachtig getuigenis
af?elegd. geef me de nodige
Gq. Pius XII, paus Joannes, Mère
S Kleine H. Theresia, Trappis-
olie landen, mijn geestelijke
°ne> staat me met uw gebeden
iJte f:" beve heiligen in de hemel en
•V dnó e.n °P aarde flitsten werke-
w* nuijn gedachten en ze hebben
V^htjn^ften hoven mijn stoutste ver-
j:
-ïJjbgen.
'Cr
Toen 'k zo
een
drie
bi' ktiLf®11 0,1 ander aanhoord had
i»?.!'seii® 'erende van Marxislisch-Leni-
,3®rsheJsalvo s
;v>cin
?tr ?-ou
!>UaPpl
vertelde ik aan de
at ik op mjjn aanvankelijke
S terugkwam en toch graag
*°u_ willen spreken. Dit werd on
ahs aangenomen. Een -ogenblik
Zieh tk op, dames-tolken schaar-
achter mij (ik sprak in het
In ons blad heeft prof. dr. H. van
Straelen S.V.D. op 14 en 15 september
verslap gegeven van het 25ste In
ternationale Congres van Oriënta
listen. dat vorige maand in Moskou
is gehouden. In bijgaand artikel
schenkt hij aandacht aan enkele per
soonlijke ervaringen, die hij tijdens
het congres heeft opgedaan.
Japans aangezien de helft van de aan
wezigen Japanners waren en meer dan
zestig procent van de aanwezige
Russen Japans verstond) om een
en ander in het Russisch en Pools
te vertalen. Een vijftal luidsprekers
werd voor me neergezet en de ci
neasten gingen aan het draaien.
oor ik begon, verkeerde ik wer
kelijk in hoogspanning, maar toch,
toen ik opstond, kwam er een
grote rust over me en de meest moei
lijke Japanse zinsconstructies kwamen
me zo makkelijk aangewaaid, als ik
zelden beleefd heb. (Zonder voorberei
ding Japans spreken, blijft altijd een
hachelijk ondernemen). Ik vc-slde me
zichtbaar gesteund door Gods lieve hei
ligen en die vele stille bidders op aarde.
„Dames en heren oriëntalisten. Ik
ben u ten zeerste dankbaar, dat u mij
op deze officiële receptie hebt uitgeno
digd. Dat u mij daarenboven deze ere
plaats geschonken hebt, dunkt me
toch wel een bewijs, dat u zeer breed
van opvatting bent. weet immers voor
welke 'idealen ik sta; mijn kleding ver
telt u toch heel duidelijk, waarin ik
geloof met a! de vezelen van mijn ziel
en zolang er licht in mijn ogen en iucht
in mijn longen is; mijn ambt zegt. u
aan wie ik gehoorzaam. Dat is u alles
heel klaar en duidelijk. Dat u, Sovjet-
Russen, desniettegenstaande mij hier
deze ereplaats hebt aangewezen, is
voor mij toch wel een bewijs, dat u
ook een open oog hebt voor andere
zienswijzen, dat u in het rijk der ge
dachte een zekere sportiviteit aan de
dag legt. (Applaus). .Maar, dames en
heren oriëntalisten, mag ik dan bij de
zen een beroep doen op uw sportiviteit
en u verzoeken uw politieke propaganda
te staken. Dat valt toch geheel buiten
de lijn van dit congres. Zeker, als we
het óver philosophie of over godsdienst
hebben, dan lopen zeer zeker onze we
gen geheel uiteen. Evenwel de oriënta
listiek en in het bijzonder de Japano-
logie heeft niets te maken met gods
dienst of Weltanschauung.
Dames en heren oriëntalisten, hoe
dikwijls ik ook al het woord gevoerd
moge hebben op onze sectievergaderin
gen, ik heb toch nergens een directe
propaganda gemaakt voor het Chris
tendom, dat ik belijd, ook niet voor een
of andere politieke constellatie, welk on
derwerp ik zelfs nooit heb aangeroerd.
Zoiets hoort nu eenmaal op dit congres
niet thuis. Als u er derhalve prijs op
stelt mij nog langer deze avond in uw
midden te hebben, dan verzoek ik u
bij deze, het Marxisme, Leninisme en
iedere politieke aanduiding geheel ach
terwege te laten. Ik ben ervan over
tuigd, dat u mij daarin tegemoet zult
komen en dat ik zodoende het genoegen
mag smaken ook verder deze avond
in uw midden te verkeren."
Al met al, sprak ik ongeveer een
minuut of tien. Het ontging mij niet, dat
de tolken, toen ik ongeveer aan de
helft van mijn speech was gekomen,
een teken kregen om de vertaling ver
der te staken. Mijn woorden werden ze
ker niet geschikt bevonden voor Rus
sische consumptie. Nauwelijks was ik
uitgesproken of daar kwam vanuit een
hoek zacht applaus en onmiddellijk
stond er iemand op een professor
uit Tokio die zich gehee! bfj mijn
woorden aansloot. Nog anderen uit die
hoek meldden Zich en spraken in de
zelfde geest. Toen legde zich over de
gehele zaal een zekere rust. Geen woord
rode propaganda werd meer gesproken,
alhoewel we nog een twee uur bij el
kaar bleven.
Na 11 uur werden we verzocht ons
naar een andere zaal te begeven, waar
ons in een soorf bioscooplokaai i ook
weer prachtig ingericht een mooie
Russische kleurenfilm getoond werd.
Goed 12 uur gingen we uit elkaar. Er
kwam nog even een partijbaas naar
me toe om me de hand te schudden
en hü voegde me toe: „Wat u gezegd
t Advertentie)
hebt, is natuurlijk ïiw zienswijze en
wij, communisten, zijn het daarmee
niet eens"; en hij zei dat op een toon,
alsof hfj me als het ware beklaagde.
Enige minuten later reed ik door het
nachtelijke Moskou. Ik passeerde de be
ruchte Loebjanka gevangenis, die
schijnbaar voor mij nog geen gereser
veerde plaats had. Op de tinnen van
het Kremlni draaiden de verlichte ro
de sterren.
e vierde dag van het Congres
stierf prof. Galperin, een der be
kendste Russische japanologen
in mijn armen. Tijdens een speech
kreeg hij plotseling een hartaanval. De
Russen werden zeer zenuwachtig en
vroegen mij terstond wat er gebeuren
moest. Het was duidelijk, dat het zeer
ernstig was. Ik gaf hem onder voor
waarde de absolutie, maakte zijn kle
ding wat losser, bad enkele gebeden en
vroeg natuuriyk om een dokter. Een
Russische vrouw keek me aan of ze
me verslinden wou. Eerst na ruim 10
minuten verscheen er een vrou
welijke dokter. Toen was Je
dood reeds ingetreden en als
een „total loss" werd deze pro
fessor van het intellectuele productie
apparaat der Sovjet-Unie afgeschre
ven. Het was haast niet om aan te zien,
hoe het stoffelijk overschot op een
soort draagbaar werd gelegd en met
terdaad uit de weg werd geruimd, zoals
men dat met afval doet.
Even later begon de volgende spre
ker, alsof er niets gebeurd was.
Hier geen: „Vertrek christenziel",
hier geen „in paradisum deducant te
angeli", hier geen „subvenite, saneti
Dei", hier geen hemels „occurite an
geli Domini" om zjjn ziel op te van
gen en voor Gods aanschijn te voe
ren; neen, hier in Sovjet-Rusland al
leen wat koolhydraten, die zo gauw
mogelijk verbrand moeten worden en
daarmee is alles uit en gaat men
over tot de orde van de dag. Dat is
keihard, godloos Communisme!
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN. 21 sept. Blijkens informa
ties die men ailiier van Franse instan
ties heeft ontvangen, is de Franse com
munistische partij bezig niet de voor
bereiding van acties tegen materieel-
depots der „Bundeswehr". die eventu
eel op Fraifse bodem ztSIén worden
aangelegd. Tussen de regeringen in
Parijs en In Bonn zijn onderhandelin
gen over de aanleg van dergelijke de
pots gaande.
De actie der Franse communistische
party zou zich niet beperken tot anti-
Duitse propaganda met affiches en
(Van onze Pary'se correspondent)
PARIJS, 21 september Afkomstig
van Jean-Paul Sartre, die wegens verbiyf
in Zuid-Amerika niet in staat is monde
ling te komen getuigen in het proces
van het „Résean Jeanson" is door de
verdediging gistermiddag voorlezing
gedaan kunnen worden van een schrij
ven, waarin de vermaarde auteur bij
zonder ongeremd zjjn visie en gevoelens
geeft terzake van het Algerijnse dra
ma. Het staat te bezien of hij er de
zaak van de beklaagden voorzover
déze zaak de zo spoedig mogelijke her
krijging van hun vrijheid is mee zal
hebben gediend. Maar het schrijven
klinkt dan ook meer als een individu
eel manifest van Sartre gericht tot
Frankrijks verdeelde „gauche" (linker
zijde) culminerend in een aansporing
om zich als één man achter het Alge
rijns Nationaal Bevrijdngsfront te
scharen.
„De onafhankelijkheid van Algerije",
aldus verklaart Sartre onder meer, „is
een uitgemaakte zaak. Ztf zat binnen
een jaar haar beslag krilgen> binnen
^S'^^ninnistische
v, tstiJ .bo-
V>tin„uDben e
Nv 'o,„" ''N 20 september (K.N.P) -
"tische autoriteiten van
een nieuw systeem van
nX's''hVoA"ns: vo°r de religieuze ge-
,n h(d leven geroepen,
Mm. r in.,'!', "et voortbestaan van vele
Ptu 'elf -i'hijgen onmogelijk maken en
tfn "ieiiu. bezittingen eigen maken.
onehSlsteem saat uit, van een
'l >0 'V'ft geheel der bezittingen,
ïr'W ^resl'iirn,0Kelijk is de belasting
- te maken dat zii het
r'ig '*uijfc, mmea dat zij
.%hber bPleyert van wat een h'f-
'eh Seh; nl !'deriijke instelling zou op-
I'oceni ,n Plaats van tien tot vijf-
Vt| tiip nu v'jfen'-estig procent.
Z?H bet mogelijk zijn, dat
Nïe óet h!iit ,en door zusterhui-
f*'i d® rü and worden' geholpen,
1^4 Wet u;£®nnS beeft onlangs nog
Atf.h, (j;e l"evaardigd. waarbij de
nbé in2 Worden nj overgemaakt. aan
re»«i onderworpen. Een an-
r rw„ ls van kracht gewor-
^Qrdt uit. Ü1'1 gepubliceerd:
t net de Kerk verboden on
roerende goederen in de vroegere Duit
se gebieden te bezitten. Hiermee is een
in 1946 toegekend recht van de Kerk
ongedaan gemaakt. Men moet erbij zeg
gen, dat dit decreet tot op heden spaar
zaam toegepast is, maar waar het in
werking getreden is, is zijn invloed ruï
neus geweest.
Behalve deze belastingen op de inko
mens van het klooster en kerken zijn
ook alle giften en inkomsten, bestemd
voor sociaal werk en voor bouw of her
stel van kerken aan oelastingen onder
worpen. Dit besluit is een tijd lang op
geschort, hangende de besprekingen
met het Pools episcopaat. Toen deze
echter geen resultaat opleverden, zpn
zy van kracht geworden. Overigens
wordt de bouw van nieuwe kerken ver
hinderd door het weigeren van bouw
vergunningen. terwijl reeds vroeger
verleende vergunningen ongedaan wor
den gemaakt door eenvoudig de grond
die voor de nieuwe kerk was bestemd,
te confiskeren. Op verscheidene plaat
sen heeft dit reeds tot botsingen tussen
de katholieken en de politie geleid.
vyf jaar, door overeenkomst met
Frankrijk of tegen Frankrijk. Na een
referendum of door de internationali
satie van het conflict. Ik weet
het niet, maar het is een feit." Sartre
betoogt dan dat de Algerijnse oorlog
Frankrijk doei „verrotten". De gelei
delijk aan opgelegde beperking van de
vrijheden, het verdwijnen van het poli
tieke leven, de veralgemening van de
foltering, de permanente opstand van
de militaire macht tegen de burgerlijke
macht markeren", zo zegt hij, „een zeer
langzame ontwikkeling. Ten over
staan van deze ontwikkeling is de lin
kerzijde machteloos. Zy zal het blijven,
zolang zy niet bereid is al haar krach
ten te verenigen met de enige kracht
die werkelijk tegen de gemeenschap-
peiyke vijand van de Algerijnse vrijhe
den en van de Franse vrijheden strijdt,
d.w.z. met het Algerijns Nationaal Be-
vrijdingsfront." Sartres schrijven be
vat dan een passage waarin hij poneert,
dat in het buitenland de „verklaring
terzake van het recht van dienstwei
gering in de Algerynse oorlog" waar
aan hij zelf zün handtekening had gege
ven, begroet is geworden als een „her-
ontwaken van het Franse verstand".
Dan komen het proces en de beklaag
den ter sprake. „Indien Francis Jean
son my gevraagd had valiezen te dra
gen of Algerijnse strpders onderdak te
verlenen", aldus Sartre, „en als ik dat
zonder risico voor hen had kunnen doen,
zou ik dat zonder aarzelen hebben ge
daan". Hij betoogt daarna nog dat de
krachtmeting met het leger, uitgesteld
sinds 1956, onvermijdelijk is en conclu
deert dan als volgt: „Deze mannen en
deze vrouwen in de beklaagdenbank
ziin niet alleen. Zij zyn zoveel als onze
afgevaardigden. Wat zy vertegenwoor
digen is de toekomst van Frankrijk, en
het gezag dat zich opmaakt hen te
oordelen vertegenwoordigt reeds niets
meer".
vlugschriften. De Franse communisten
zouden ook proberen stakingen te for
ceren. Al£.argumenten tegen de sta
tionering vSn;- „Bundeswehr"-depots
in Frankrijk en het daarbij behorende
Westduitse militaire personeel zullen
vergelijkingen worden getrokken tussen
bondskanselier Adenauer en Adolf Hit
ler (dit is ook de officiële Moskouse
„lijn") en tussen de huidige „Bundes
wehr" en de voormalige „Wehrmacht".
Voorts zullen de Franse communisten
er op spelen, dat de stationering der
Duitse- depots het gevaar van lucht- en
atoomaanvallen op Franse doelen ver
hoogt. De Franse communistische partij
wil proberen om voor deze acties de
steun te krijgen van de vroegere ma-
quis en de oud-strijders.
In officiële Franse kringen staat men
ge-enszins afwyzend tegen de West
duitse verlangens naar stationering en
inrichting van materieel-depots der
„Bundeswèhr", zolang deze de Franse
interessen niet schaden. Ook Frankrijk
heeft de bondsrepubliek nodig als „mi
litair voorterrein". In Bonn is men er
van overtuigd, dat de Frans-Duitse be
sprekingen over dit onderwerp binnen
afzienbare tfld tot concrete resultaten
zullen leiden. Zodra deze zpn bereikt
moet er op worden gerekend, dat de
Franse communistische party met haar
actie begint, In Bonn heeft men de
verwachting uitgesproken, dat in een
dergelijk geval president De Gaulle
„vastberaden" tegen de communisten zal
optreden.
I oon Hermans is er helemaal stil
van. En toch is hij wel een en
ander gewend. 't Is ongeloof
lijk. Letterlijk alle kritieken zijn fan
tastisch", vertelde hy ons dinsdag
morgen. Maandagavond na de pre
mière van zijn „One-man-show" in het
Weense Renaissance-theater werden
hem de kranten gebracht. In de
kleedkamer begon hij te lezen. Enor
me koppen. „Ein Chevalier aus Tul
penland." „Frankrflk heeft zijn Eiffel-
toren, zijn wijn en zijn chansons;
Nederland heeft zijn windmolens, zijn
kaas en Toon Hermans." En waar hij
misschien nog wel het meest trots op
is; „Ein groszer Kleinkünstler und
ein richtiger Dichter dazu." Geen
wonder dus, dat Toon Hermans en de
zijnen er maandagavond een feestje
van gemaakt hebben.
Hy had tegen de première op ge
zien als tegen een berg. En toen om
kwart voor acht zaterdagavond voor
het eerst in het Renaissance-theater
het doek opging voor zijn one-man-
show, voelde hy zich volkomen ver
doofd. Het heeft wel een half uur
geduurd eer hij merkte, dat zijn show
echt aansloeg. Het liedje van de oude
grammofoon, „Méditerrané" en het
goochelnummer verwekten ware ova
ties en de pure poëzie van „My son",
een verbluffend fraaie Engelse ver
taling van het liedje voor zijn zoon,
die wakker wordt als hij 's avonds
uit het theater huiswaarts keert,
bleek byzonder aan te slaan bij het
Weense publiek. „Een sensationele
avond", schrijft een der critici. „Ein
richtiger Kraft-akt", zegt een ander.
Het enige Nederlandse nummer uit
de show, „Het ballonnetje", bleek
achteraf te Hollands. Het zal waar-
schijniyk vervangen worden door een
ander liedje. Overigens staat de defi
nitieve vorm nog lang niet vast. Her
mans moet het programma nog uit
proberen, net zoals in ons land. Alleen
het allerbeste blijft over.
De Oostenrijkse televisie kwam rap-
meteen met verleideiyke aanbiedin
gen, maar voorlopig is er nog geen
sprake van een tv-optreden. Eerst
maar eens zien, het negenhonderd
plaatsen tellende theater zo vol moge
lijk te krijgen. De impresario's twij
felen er na de enorme kritieken van
maandagavond niet meer aan, of de
show wordt een geweldig succes.
Maar Toon Hermans biyft rustig. Hij
weet maar al te goed, hoe lang hij
in Nederland heeft moeten zwoegen
om het publiek op zijn hand te krij
gen. Zeker, de eerste reacties zijn
overweldigend en zelf weet hij niet
goed, wat hy erop zeggen moet. Maar
hy weet ook, dat hij nog een maand
lang avond aan avond zyn uiterste
best zal moeten doen om het Weense
publiek te blijven boeien.
Er waren nogal wat Nederlanders
in de zaal, zaterdagavond. Onder hen
bevond zich ook de echtgenote van de
Nederlandse ambassadeur in Wenen.
Ze hebben zich geweldig geamuseerd.
„Wat me nou eeriyk het meest ver
baast, is dat de mensen daar de
teksten zo prachtig gevat hebben, ook
al zit er nogal wat Engels en Frans
in m'n show." Wanneer men op de
kritieken afgaat, en op wat Toon
Hermans ezlf ervaren heeft, dan .is
deze one-man-show een enorm suèces
geworden, ondanks het feit, dat tot
vóór zaterdag niemand in Wenen
Toon Hermans of het begrip one-man-
show kende.
Het ouderwetse station Drieber-
gen-Zeist waar de koffie zo
goed is! zal afgebroken wor
den en door een modern bouwsel ver
vangen worden. Het werd waarachtig
wel tijd, want het is een van de oud
ste stations van ons land. De hoge
voetbrug, die er in 189i kwam om
van het ene perron op het andere te
komen en waarover al heel wat haas
tige reizigers zijn gestruikeld, ver
dwijnt al heel gauw. Hij heeft zater
dag voor het laatst dienst gedaan,
want maandag is de tunnel geopend
en tot grote opluchting van de reizi-
Toon Hermans zingend in een fiacre op weg naar het Renaissance theater in
Wenen voor zijn „One man show".
iiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiifiiiiimi
gers, die uit de richting Zeist komen
en vaak lang voor de gesloten over
wegbomen moesten wachten, is ook
de nieuwe noordelijke ingang in ge
bruik genomen.
Deze ingang wordt zo nodig afge
sloten met een groot yzeren hek, be
zaaid met En-Essertjes. Niet de leu
ke mopjes uit „Tussen de rails",
maar de initialen van ons bloedeigen
Nederlands spoorwegbedrijf. Men
vindt er direct een fraai plaatskaar-
tenkantoor en behoeft dus, wanneer
men naar Utrecht wil reizen, niet
eerst de tunnel door om aan het oude
station zijn kaartje te kopen. Het
oude stationnetje dateert reeds van
1844. toen de spoorlijn Utrecht-Drie
bergen nog maar een doodlopen
de iyn werd geopend. In maart
1845 werd de lijn doorgetrokken tot
Veenendaal (De Klomp) en een
paar maanden later tot Arnhem en
in 1856 kwam er zelfs via Drieber
gen een doorverbinding met Duits
land.
De dubbele naam Driebergen-Zeist,
die ook al eens omgekeerd geluid heeft,
werd gekozen om zowel Driebergen
als Zeist eer te geven. Zeist heeft
nog een eigen station gehad nu in
gebruik by het autobussenbedrijf, de
N.B.M. toen er een „lokaaltje"
Utrecht-Zeist reed, van de destijds con
currerende N.C.S., later een aangeno-
ftien dochter van de S.S., die de iyn
naar Driebergen en verder exploiteer
de. Later zijn al die spoorwegmaat-
schappyen, zoals men weet, gaan fu
seren en werd de N.S. geboren.
Over een poosje komen er by het
station Driebergen-Zeist ook automa
tische halve overwegbomen en zal
het hinderiyke wachten, dat op de
oude straatweg naar Arnhem nog al
eens voorkomt bij de veelvuldige
treinenloop, aanmerkelijk worden be
kort.
mmiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiniiiiiiiiiimiiniiiiiiiiuiiiMiiiiiiiiiiiiiimiiimmmnmiiimi
7ot 30 september is er sinds dins
dag in Sieto Hoving's Tingel-
Tangel op de N.Z. Voorburg
wal te Amsterdam gelegenheid om
tijdens de lunchpauze een aantrekke
lijk cabaret te genieten. Een leuk idee!
Een beetje zon halverwege de arbeids
dag, een injectie vitaminen juist vol
doende om zonder al te veel moeite
de dreigende sleur te doorbreken. On
der de titel „Koffie-theater" verzor
gen daar Greetje Kauffeld, Adéle
Bloemendaal, Donald Jones en Joop
Admiraal twee maal een programma
van een half uur. Om half een en om
kwart oper een. De algehele leiding
berust bij Hans Mulder; Han Reiziger
schreef melodietjes en zit tijdens deze
muzikale lunch achter de piano, geas
sisteerd door Aart Gisolf met de bas.
Greetje Kauffeld zingt een paar aar
dige liedjes, waaronder het bekende
„Niet voor mij" en Donald Jones is
haar waardige tegenpartij; samen ko
men zij tot plezierige en geestige
duetjes. Adéle Bloemendaal met haar
„penose"-lied doet voortreffelijke
gekke dingen; Joop Admiraal, die en
kele gedichten van Hans Lodeizen
zegt, laat de ernst volkomen varen in
zijn optreden met een pop, een aller
zotste vertoning. Wie tussen de mid
dag een ogenblikje zich wil ontspan
nen moet Tingel-Tangel maar eens
binnenlopen.
WASHINGTON, 21 sept. (U.P.I.)
Volgens diplomatieke zegslieden zal de
Indische premier, Jawaharlal Nehroe,
waarschijnlijk eind dezer of begin vol-,
gende maand besprekingen voeren met'
president Eisenhower van de Verenig
de Staten op het Witte Huis. Nehroe,
die op 25 september in New York arri-
veert om de Mgemene Vergadering
der Verenigde Naties bij te wonen, is'
de eerste premier van een land van'
het Britse Gemenebest, die naar de
Verenigde Naties gaat en hij zal waar-;
schijnlijk ook de eerste zyn die door
Eisenhower wordt ontvangen.
TOKIO, 21 sept. (Reuter) De hoop
om 67 mijnwerkers, die sinds dinsdag
ochtend in een mijn te Hosloe, op het
Japanse eiland Kioesjoe, van de bui
tenwereld waren afgesneden, te redden,
is opgegeven. De mannen zijn verdron-
ken. doordat water van een rivier de j
mijn binnendrong. Zestig mijnwerkers i
wisten te ontkomen. De rivier bad na
een hevige regenval een diik, die door)
droogte was verzwakt, doorbroken. Ten
minste vierhonderd man hadden ge
tracht de stroom om te leiden en de
myn droog te pompen, maar alle po-;
gingen faalden.
Greetje Kauffeld en Donald Jones in een duetje tijdens het koffie-theater in
„Tingel-tangel".
Luchtbrug verdwijnt.
Donderdag is het honderd jaar ge
leden, dat in Zoeterwoude-Lei-
derdorp het tehuis „De Goede
Herder" werd gesticht. Het was de
eerste nederzetting in Nederland van
de congregatie, die in 1835 door zus
ter Maria Euphrasia Pelletier werd
gegrondvest.
Deze congregatie stelt zich ten doel,
de heropvoeding van moeilijk opvoed
bare meisjes. In honderd jaar werden
in Leiderdorp ongeveer 3400 jonge
meisjes, die door gebrek aan ouder
liefde gevaar liepen geestelijk ten on
der te gaan, liefderijk opgenomen als
flinke vrouwen afgeleverd aan de we
reld.
De jubilerende „Goede Herder"
heeft op het moment honderdveertig
meisjes onder zijn hoede. Het tehuis is
een zgn. open inrichting: de meisjes
bezoeken de ULO of ander voortgezet
onderwijs in de stad. De zusters zelf
geven opleiding in de vrouwelijke vak
ken zoals costumière, coupeuse koken
en andere vrouwelijke bezigheden.
Het feest wordt 22 september ge
vierd met een Pontificale H. Mis, op-
gedragen door mgr. Jansen, bisschop
van Rotterdam, in de kloosterkapel en
met een receptie.
Advertentie
Advertentie
