CONTACT
orum werpt geen nieuw
licht op commerciële t.v.
Op één lijn met St.-Nicolaas
Teuntje wordt
het appel feeën-feest
van
S sstx'zrxzsr sa."® afjwïjswisfjs tuv*
DE VL UCHT
15. pim op de t.v. VAN PEPIMPIE!
Pover
bieden
A
WSJ» s -ja? sr sgs "xt* sïsï.,,™
Neiging om persoonlijke indrukken
met feiten te verwisselen
Msa-hilversum
'r
Het begon met een rimpel-appeltje
S§!f-
>>Er moet zeker tweede
programma komen
Beroemdheid bij jong en oud
Kipje Biechtuit
Ossendrecht
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1960
Witt U leraar worden?
rimpel- ,~S5«r«VSS STSWfeW h«' Het kipje raakte ,an ie leg.
5 8 S N 4 H V 10 8 7 2
f <n ^Peelde 46 voor, zuid won slag
p6* eh 1 as' stak met troef over naar ta-
t? "f'Boer neer, die oost, zuid
yyansPeier
PI PO DE CLOWN
door JOH. RAM
ÏTSïfer" KfSn'VoSS'ol..™ arzlS'wf zf we^fn-haa/'eisen "nüS ge- nlf. bekendst, natuuronderzoekers zul- He^beei
WWW»
11 nov. Als de be-
Vl,5stefllng voor de commerciële tele-
djt e niet omgekeerd evenredig is aan
doMe|ke het publiek aan de dag eg-
daiVo"r het forum over dit onderwerp,
'nto»Vanav°nd onder auspiciën van het
hjAhationaal Cultureel Centrum in het
lai noen Vondelpark is gehouden, dan
tel'®, invoering van deze vorm van
te„ 's'e nog lang op rich laten wach-
ltijkerelk geval had de „gemiddelde"
de voorkeur gegeven aan
v°or en een gemakkelijke stoel
het tv-scherm
ïti« v, ,et tv-scherm m zyn war-
"üiskamer, boven de theorie over
ciiL^gelijke of wenselijke commer-
televisie. Uit discussies naar aan
gesp van de door het ICC-bestuur
een e inleidende vragen „Moet er
?iin commerciële televisie komen? Wat
"ie P„ bezwaren en voordelen? Brengt
iiiACttimerciële televisie een volkomen
f0enve element in het Nederlandse om-
gestel?" die onder voorzltter-
van rnr- van Someren een taij-
geanimeerd verloop namen, kon
worden afgeleid, dat de
Vino 6 aanwezigen beroepshalve of om
Se c van persoonlijke belangen acte
w«, ncc gaven.
samenstelling van het forum
«f 6«, het bestuur van het ICC had
Vic??rgvuldig voor gewaakt, het even-
i>e\va Wssen voor- en tegenstanders te
de aren. Elk argument ten gunste van
depSUhmerciële televisie werd onmid-
gevolgd door een tegenargument
bes pr dat daarbij echter op deze veel
tiien.ken en beschreven kwestie enig
ïJhv ii„uf
je™ licht werd geworpen,
iet tegenstanders beriepen zich op
Veffgevaar, dat de invloed van de ad-
v,. t-Ppiv.jr
i)i'0B^erder °P de samenstelling van de
V0A aroma's nooit volledig zou kunnen
botjfi n geweerd, met alle daaraan ver-
a.ftj 'P.n nadelen voor het culturele en
ö6 ®heke niveau van de uitzendingen,
„„ufstanders verzekerden, dat bij
"lie jUrumerciële televisie, althans zoals
ïtef, Nederland haar beslag zal krij-
Va alle nodige controle zal zijn ge-
be or?d.
hvejf; foorstanders, die het op dit punt
-^uisLanaers, aie net oji uu ijuul
'gens niet helemaal met elkaar
Visjp waren, achten commerciële tele-
'PfBf, onontbeerlijk voor het bedrijfs
blad!;. daarbij verwijzend naar de Euro-
narlrl uaaIoij verwijzend naar ae xnuiu-
Üew en aangrenzende landen. De te-
steiijianders ontkenden dit, evenals de
dat het ter beschikking komen
grajJ"oer geld automatisch betere pro-
rua's zou impliceren. Zelfs als
de 'aanneemt, dat „het publiek" goe-
Pnogramma's prefereert, blijft het
Advertentie
Er
een schromelijk tekort aan leraren*
y '1 raden U aan z.s.m. te gaan studeren
r?°r Engels, Duits, Frans ot Ned. MX).A.
u J" de studie voor Wiskunde L.O. el
p '°-A. Is momenteel zeer lucratief. Vraagt
pl®' ®en prospectus met proefles aan bij
•derlands Talencentrum) Tel. 45432
nog altijd een vraag, wat het onder
goede programma's verstaat.
Slechts op één punt bleken forum èn
zaal het volledig met elkaar eens te
zijn: er moet een tweede tv-program-
ma komen, zodat de kijker keus kan
maken. Over t|e wijze, waarop deze
wens zou moeten worden verwezenlijkt,
vla commerciële televisie of anders. He
pen de meningen echter weer onmiddel
lijk uiteen.
Bij de hele discussie toonden de ver
schillende opponenten veelal de neiging
om persoonlijke indrukken te verwis
selen met feiten die, zoals beide
partijen erkenden, maar schaars voor
handen zijn en deze feiten boven
dien nog te generaliseren.
Dat de opponenten elkaar van hun
gelijk of ongelijk hebben kunnen over
tuigen, of dat dit forum het ingewik
kelde probleem van een al dan niet
invoeren van commerciële televisie
zelfs maar dichter bij een oplossing
zou hebben gebracht, mag daarom wor
den betwijfeld. Maar als geanimeerde,
soms spitse dan weer interessante ge-
dachtenwisseling en als bezinning op
een actueel en oijzonder belangrijk on
derwerp kan het zeker geslaagd wor
den genoemd.
❖x-x-xx**™
Gisteravond kwam Freddy Al-
beek van de beroemde Lotte Gos.
lar-balletgroep, via het beeldscherm,
in de huiskamer. De lange Deen is
behalve een opvallende figuur ook
een sympathiek-cabaretierdie door
zijnmele Nederlandse tournee's ge
noeg van onze taal had opgedaan
om zijn grapjes en liedjes verstaan
baar te maken.
belang. Piepkleine jongens en meisjes
dansten er i„nd temidden van even
piep-kleine appelfeetjes. En in het
midden stond koningin Kroosje en gaf
ze allemaal een hand. Leuk dat jullie
er zijn jongens! Ook rimpeltjes-appels
moeten gegeten worden, dat zie je nu
maar weer, zei ze lachend. Willen jul
lie een stukje appeltaart? En appel
flappen hebben we ook. Je mag nemen
zoveel je maar wilt.
Dat liet Teuntje zich geen tweemaal
zeggen. Hij haastte zich naar een ta
feltje, waarop een schaal vol lekkers
stond en begon heerlijk te smullen. Al
gauw kwamen er nog meer jongens
aan het tafeltje zitten. Maar de kleine
meisjes bleven liever nog wat dansen,
want daar waren het tenslotte meisjes
Voor.
Wat een feest, wat een feest! zei R hf u Ossendrpcht
Teuntje genietend. Ik heb nog nooit zo- net KlWe Brecht, uit ussenareenz,
veel taart op. Ik ook niet, zei de klei- had op een keer een ei gelegd:
ne jongen die naast hein zat. Zou je E groot en glanzend rose ei!
denken dat je sterk wordt van taart? w a
Ik weet het niet, bedacht Teuntje. En weet je wat het kipje zei?
Maar als het zo is, dan ben ik de sterk
ste jongen van het feest. Dat wil ik ;jk word beroemd, dat zul je zien.
dan wel eens zien, zei de andere jon- TJ
gen. Zullen we touw gaan trekke?n weet< dat ik het echt verdien.
Er lagen drie appeltjes op tafel Tiij kon zich nog net aan de tafelrand Ieder aan één kant, dan kunnen we Mijn ei is immers rose gekleurd.
Dat kwam goed uit, want vóór vastgrijpen en het feetje trok hem zelf zien, wie het sterkst is. Zoiets is hier nog nooit gebeurd".
de tafel stonden Teuntje Tom en naas.t Zlch °P de tafel. Ze waren nu 2e vroegen aan koningin Kroosje
Nelleke en ze mochten er ieder één. Precies even groot. een stevig stuk touw. Die hield eigen- H foto's kwamen in de krant
Twee van die appeltjes hadden een Hoe gaan we? vroeg Teuntje nieuws- lijk niet zo van spelletjes als touw-
mooi rood kleurtje en een velletje, dat gerig. Met ons appeltjes-vliegmachien, trekken, maar ze vond dat je op een „Dit kipje bracht iets groots tot stand
glad was en heel zacht. Maar het zei het feetje. Ze gaf een tikje op de feest zoiets niet weigeren kon. Ze liet De bele wereld stond versteld.
derde was groen en had een hard, ge- rimpeltjes-appel, die daardoor nog wat dus een touw halen en juist stonden ,„„Mo h„n„
rimpeld velletje. Een echt rimpel-ap- verder openging. Ze konden samen in Teuntje en de ander klaar om te be- men aaaiae naar naar aarneveia.
peltje was het. Nelleke wees er naar en het gleufje stappen. En juist toen ze ginnen, toen er in het klokkehuis een
zei: ba, wat een appeltje van nikt. daar zaten, egon het appelsteeitje in klok begon te luiden. Hela, wat is dat? Daar tokte zij op held're toon:
Ook Tom trok zijn neus op en hij het rond te draaien en snorrend ging dachten de kinderen. ^fef eieren leggen is zo schoon"
stak zijn hand al uit naar een van de het appeltjes-vliegmachien de hoogte knnino-in Krnns» j. fAAt;Pa 'i, -•
mooie. Toen zei Teuntje: ik neem dat in. Ze vlogen door een kiertje van de Maar koninK'n Kroosje en de wetjes En iedereen schoof naderbij:
rimpel-appeltje wel hoor! Hij pakte het kamerdeur de gang in. En toen door wisten het wel. Ze riepen: help, help, straks legt ze weer een rose ei!"
beet en begon het netjes en secuur het tuimelraampje in de gang naar- onraad! We zijn in groot gevaar! Met-
heel dunnetjes te schillen. Dat ging buiten,
een beetje moeilijk. Een mesje snijdt
niet zo gemakkelijk door een 1
tjes-schil.
Q _nnrlt een klonk er een zwaar gebrom en Maar tokke tokke, wat een pech:
feetje. En dat wou Teuntje wel gelo- wesp naar binnen gevlogen. De kranten schreven: „Zielig beest.
begin mei van dit jaar het
i.Utiin om het wereldkampioenschap te
yStw geëindigd was, hebben de Ameri-
en diverse andere in bridge geïn-
eei"de schrijvers ondekt, dat het
i Wi-+an de Amerikanen hoofdzakelijk
«km11 is geweest aan zéér povere
ïj^chniek.
h'^fp^dclijk bleven Amerikaanse spe-
,®cier. deden 6 paren mee) steken be-
slam als 12 of 13 slagen mogelijk
en evenzo gebeurde het, dat slam
lern geb°den zónder dat dit nu bepaald
J5e lveerd was.
Wappant staaltje van slecht bie-
een gelukkige afloop, was het
SPel Uit match Amerika-
4 B 4
9AH73
O H 8 2
*9 4HB10 6
*?°^5 3 W O Y6
z 4 V 8 5 3
4 A 3
O V B 10 6 5
O A B 4
4 A 9 2
de Amerikaanse noordspeler,
rt -r v^met 1 klaveren, oost (Bacherich,
4t hnpj gde met 1 schoppen en betreurde
later bittér.
t"larrt e Amerikaan Crawford, een
yt en t Professional, begon met 2 har-
S°0gd. °en zijn partner (noord) dat ver-
rA) Atot 4 harten, vroeg zuid azen (4
'Mn j'0® hij er 2 hoorde maakte
t)at 0rd er 7 harten van. t
s „Tas feitelijk een wild avontuur,
het hoon u met opfen kaarten ziet
n-et bipi Sp.el gewonnen kan worden, is
s-dbnrt "tiehte kaarten een zeer slecht
-dpn daar er twee malen goed ge-
lhtie moet worden om het contract te
srev9ri eten gaan. Hierna werden de
bin e/uit gehaald, waarbij noord aan
n®t A" toen volgde 46 die zuid won
A en de 4Aas werd gemaakt.
iY*ieer r hand kon aan slag komen met
o6?ehdp°p de •T'Heer kon zuid zijn ver-
<\?ts liirf^ weggooien maar nog was
vi roni nsweS niet ten einde. Ook Je
hagen t moest nog goed zitten om 13
A°,0rd krijgen ruiten werd uit
'VfQ^agespeeld en daar viel dan de
Zfin, sPel blijkt wel duidelijk, dat
lt eelH- een grondig woordje mee-
veerd als één der twee snits ver-
^lips i.agezeten, zouden NZ zwaar
Sq,
hebb:
k°e"l6e„aridere tafef volstonden met het
en geleden, daar de Fransen
h?h tïie?,n act van 6 harten. Evenzeer
'et on„n deze geluksfactor in bridge
'spy. eren het geeft de minder ster-
p®hoe r^toch altijd nog het gevoel, dat
J)- <3u
k lUrip Jn kennis tekort schiet, vrouw
aplw-"a Wpitlol-P 1:j
%éji Welhcht bereid is een handje te
MIMIR
(Van onze radio- en t.v.-redactie)
HILVERSUM, 12 nov. Wanneer
men de Nederlandse jeugd in een opi
nie-onderzoek zou betrekken en de
vraag voorleggen, wie beroemd is, dan
zijn wij er zeker van, dat het antwoord
zou luiden: „Pipo de Clown". Waar
schijnlijk zou Pipo op één lijn worden
gesteld met St.-Nicolaas. En laten de
ouderen maar eerlijk opbiechten, dat
ook zjj graag de avonturen van Pipo
volgen, al willen ze het misschien niet
bekennen.
Henk Barnard, die op 1 juni de lei
ding van het kinderprogramma van de
V.A.R.A. van Jan Dassen overnam, is
met zijn werk bijzonder in zijn schik.
Hij raakt er eenvoudig niet over uit
gepraat. „Vóór mij is het geheel an
der werk dan voorheen, toen ik nog als
opnameleider in dienst was van de
N.T.S. Aan Pipo heb ik mijn hart ver
pand. We kunnen het samen uitstekend
vinden."
Pipo, Mammaloe en Petra krijgen
van de Nederlandse jongens en meis
jes zoveel brieven, dat filmsterren en
'andere beroemdheden er jaloers op
zouden zijn. Ze willen allemaal graag
een plaatje van Pipo, vragen hem raad
oi bedelen om zijn handtekening voor
het plakboek. Zelfs de ouderen schrij
ven aan Pipo.
Henk Barnard is nog vol van do op
namen die in juli in Frankrijk werden
gemaakt. „De opzet was het program
ma échter te doen zijn. En Zuid-Frank
rijk leek ons bijzonder geschikt voor
een uitbeelding van het land Karkaso-
nië, waarover Wim Meuldjjk de kinde
ren vertelt.
Cor Witsche (Pipo), Mammaloe
(Christel Adelaar) en Petra Barnard,
het dochtertje van Henk Barnard
zij speelt het rolletje van Petra met
Hedda van der Linde (Fifi), Jaap
Maarleveld (monsieur Romrom) en
Frits Butzelaar (Bambarin) trokken
naar de Provence. Jan Schaper maak
te bij een oude ruïne de filmopnamen.
„We hebben er met plezier gewerkt.
Van de Franse autoriteiten kregen we
alle mogelijke medewerking, evenals
van het Franse Bureau voor bet Toe
risme." Henk Barnard denkt er met
een tikkeltje weemoed aan terug. Er
is zevenhonderd meter film gebruikt.
Allemaal buitenopnamen. „Het heeft
ons dan ook goed gedaan de hitte van
de t.v.-lampen in de studio te kunnen
ontvluchten en veertien dagen lang in
de buitenlucht te vertoeven. En dan in
Zuid-Frankrijk."
Het groepje is er trots op, dat het
experiment is gelukt. Het was de eer
ste keer dat een Nederlandse sectie
buiten de grenzen, opnamen maakte
voor een t.v.-jeugdprogramma.
Wie de avonturen van Pipo volgt, weet
dat er altijd een oude auto aan te pas
komt. Hij heeft tot taak dienst te wei
geren, wanneer voor madame Fifi en
monsieur Romrom de nood aan de
man komt. Henk Barnard vertelde ons,
dat het vehikel uit 1915 stamt en is
opgeduikeld uit de verzameling van de
heer Groeneveld uit Rotterdam. Een
glanzende wagen, hoe oud dan ook, wil
de men niet gebruiken. Het moest een
wrakke, stoffige oude auto zijn. De Phi-
los uit Rotterdam bleek precies ge
schikt voor het kinderprogramma.
Dit laatste hebben we gevraagd, om
dat er vaders bleken te zijn, die
nieuwsgierig waren naar de afkomst
van het oude wagentje, waarmee de
populariteit van Pipo en zijn metgezel
len óók, bij de, volwassenen, is bewe
zen.
Regisseur Henk Barnard en Pipo
de clown, een onafscheidelijk tweetal.
En toen '-euntje er eindelijk mee ant ze vlogen werxeiijK ver- Ksst, ksst, riepen alle kinderen en De spanning is te groot geweest"
klaar was, hoorde hij binnen in de ap- U nar"i- de appelfeetjes beefden van schrik en
J Teuntje wou natuurlijk van alles we- bleven maar om hulp roeoen. Ieder it
pel een zacht gekraak. Wat is dat nou 1en over het appel-feest, maar het probeerde weg te kruipen in een vei- gaven haar een klem pensioen.
weer? dacht hij. Hij legde het appeltje feetje verklapte niets. Het duurde trou- lig hoekje. Onder de tafel, achter het Wat konden ze nog verder doen?
vóór zich op de tafel. En wat gebeur- wens helemaal niet lang voor ze in gordijn of in het klokkehuis. Ook de at,. ippft ~p Zuivia van haar aeld
rtP pt" iT Lm h -t de verte een feestelijk verlicht huis za- kleine jongen, die met Teuntje touw JVU Leen ze zmnlg van naar gela'
er. Lr Kwam een gleufje in en uit gen iiggen. Daar is het, zei het feetje. had willen trekken. JVtaar Teuntje niet. als oude kip in Barneveld.
dat gleufje kwam een kleine fee te- En omdat Teuntje nieuwsgierig over Hij stond daar met zjjn buik vol ap- T.„„
voorschijn. Eén appelfeetje was het, het randje ging hangen, trok ze hem peltaart en met een heleboel kracht in vlha Wil IE
dat was duidelijk. Ts^rond! lu^in^tou
Hallo, zei ze tegen Teuntje, ga je Wat dacht je, lachte het feetje. Het E 1 j t t en d brommende wesn fel sPrinêen» want in een ogenblikje
met me mee naar het appel-feest. js natuurlijk niets anders dan een reus- P tyd was hij weer even groot als vroe-
1 euntje was zo verbaasd, dat hy niet achtige appel. Maar deze appel is hol °P koningin Kroosje toestormde, zwaai- ger> Hallo, riep Teuntje, dag vader,
wist wat hij zeggen moest. Maar Nel- van binnen. Er zitten raampjes in, de hij de lus door de lucht en strikte dag moeder, dag Tom en Nelleke, hier
leke wist het best. Ze riep met een zie j wel En ee deUrtje. En aan het daarmee de wesD die daardoor *iin ben ik dan weer!
volle mond: hoy, dat is leuk zeg, mag ctppltie wannert de viae daarmee ue wesp, «ie aaaraoor zyn
ik ook mee? laatste brommertje gebromd had. Toen begon hy te lachen, want de
Kun ie beeriiDpn zei het annelfeetie Het appeltjes-vliegmachien kwam zeven dozen met appeltaart en flappen
Tpimtip hppft dit rimnpl anneltie sreno- keurig op de grond terecht, vlak voor Dat was me een opluchting. Terwijl waren met hem mee gegroeid. Ze zou-
rnpn in iii nipt fv omdat ik in dat het deurtje. Drie kleine, pikzwa-te de wesp op de schouders van de zwar- den er met hun allen wel een hele
armpltip zot W ïpkkpr mo Tp intit mannetjes stonden buigend op de te lakeitjes werd weggedragen, moest week van kunnen eten. En dat was
wS ïSng S «toe,.- Kik*™"
annplnitip pvpn inslikken zpi het feetie feetie Het zijn eigenlijk appelpitjes, (aest, dat begryp je. Hy mocht naast vroegen vader en moeder,
en ze duwde ^em cen kleln wit pitje begrijp je Toen ze T®e SS» koni«ëin Kroos5e kol?en "«en en zijn ik heb een wesp gevangen!
- - zelfde ogenblik naar binnen, waar het feest zojuist be- ™>nd- waar een stukje appelflap aan Teuntje -Maar vader
riep
in de mond Op het zelfde ogenblik naar binnen, waar het feest zojuist be- ra.' reumje maar yauer zei: nee, begin-
S— A» tol Me» tvorden. gon„.p w.,' „e, er Prukte v.„ ,loel zlt.
(iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimHiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifflWniiiiHnimimiiiiimiiiiiiiiiiiilimuimiiMmiiiiiiHiiiiiiiiiimi1 laat in het appeltjes-vliegmachien naar t en zej. het begon met een rimpel
huis terugvloog, kreeg hij zeven dozen appeltje. Daarna zei hy natuurlijk nog
met appeltaart en flappen mee. Thuis ^eer_ Maar dat hoef ik juUie niet
waren ze allemaal nog op, toen hij meer vertellen, want wie het nog
door het tuimelraam binnenzeilde tn eens horen wil> die begint nog maar
'J1 ka™cr ?P de tafel neerstreek. een keertje van voren af aan!
Weer slikte hij een wit appelpitje in J
en daarbij moest hij vlug van de ta- LEA SMULDERS.
IIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllIlllllllllllllillllllllllilllllllilllllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllillillllllilllllllillllililll'iillllHIII
Tante Paulina had lang zoveel belang Maar eerst wil hij mijn raket in zijn hen gaan? Tante Paulina bleef niet lang
stelling niet voor haar hotelkamer als fabrieken laten onderzoeken, Hij heeft in het onzekere.
Pim. Ze nam nauwelijks notitie van al daar zijn mensen voor. Natuurlijk wil „Dames en heren!" klonk de stem
de luze dingen, die er in stonden. „Zo hij, dat ik daarbij bén. Dan moet er weer, „zojuist zijn de twee kleinste
gauw mogelijk met Pim en Paul terug een «overeenkomst gemaakt worden, vliegtuigen van de wereld op een vlieg-
naar Leuterenburg", dat was het voor- Een contract gemaakt worden. Dat veld vlak bij Los Angelos geland. Kijk,
naamste dat haar bezig hield. Een contract getekend worden. Dat kan daar hebt u de Sestri-Levante, het toe-
Ze ontdeed zich van hoed en mantel wat worden, Paulina. Ik kan je niet stel van de Amerikaanse vliegtuigbou-
en zette twee stoelen bij een der tafel- zeggen, hoe' blij ik ben. En ook een wer Prestway. En hier, dames en he-
tjes. beetje trots. Dat begrijp je toch wel ren, hier ziet u de Paulinal Een uit-
„Zo?" sprak ze tot zich zelf: „Hier hei \vie had dat kunnen denken. Wat vinding van een Nederlander. Kijk, da-
kunnen we samen zitten. De arme Pim k0n ik anders doen, dan Pim meene- mes en heren, daar komen de vliegers
heeft dringend spraakles nodig. Dat is men naar Los Angelos. We hebben het naar buiten. De heer _Lex Prestway.
het eerste waar we mee beginnen. En eigenlijk aan hem te danken, dat alles Zijn dochter Paddy, die pas in haar
als we dan weer thuis zijn zullen we z0 gelopen is. En de jongen heeft heus vliegtuigje. een_ geslaa^de^ noorjlpool-
er nog wat meer zorg aan besteden..." geen spraaklessen meer nodig. Daar
Ja, als we weer thuis z'ijn! heeft die Paddy, je weet wel, dat meis-
Tante Paulina vermoedde niet in het je van dat andere kleine vliegtuigje
voor gezorgd.
Het monster van Loeh-Ness
minst, hoe lang dat nog zou duren. Ze
vond nu, dat ze al rijkelijk lang moest
wachten, voor die kwajongen van een
Pim naar haar toe kwam!
Een kwartier verliep! Tante zat nog
steeds voor het tafeltje; krijgshaftig
wachtend, om de arme Pim met een
bombardement van verwijten, vragen
en lessen te ontvangen!
Haar ogen stonden lang niet vriende
lijk! Hoe dorst zo'n jongen haar zolang
te laten wachten
Het kwartier werd een half uur! Er
tocht gemaakt heeft. En daar dames
en heren, daar verschijnt de heer Paul
Petri, de uitvinder en maker van dat
prachtige toestelletje. En ha, daar heb
ben we onze jongste piloot, Pim Puister
Ziet hij er niet kranig uit? In zijn
Wat jij nu moet doen, Paulina? Blijf o
een paar dagen rustig in dat mooie eentje is hij met de pocket-raket, dat
hotel. Alles is geregeld: het zal je aan de naam Van zijn tante draagt, dé „Pau-
niets ontbreken. Wees niet boos op ons, hna" 0ver de Oceaan gevlogen. We zul-
Paulina! Alles komt spoedig in orde." len probcren hem het eerst te pakken
Ja, dat was het! Geweldig nieuws te krijgen.
voor tante Paulina Het duurde wel even, voor liet zover
voor tante Paulina. wag_ De Amcrikaans sprekende ver-
Ze wilde er tegen in_ opstand komen! slaggevers hadden ook wel het een en
Maar dat hielp hier niets, dat begreep ander te zeggen. Maar tot grote vreug-
llc. jvwemier wc™ een na» ze wel! Vau dat rijk worden geloofde de van tante Paulina, zag ze plots haar
kwam echter niemand opdagen. Geen ze geen zier. Ze verlangde er ook met pepimpie midden op het doek staan.
^K.etP.nrPu.sterl" klonk be, dub
„Noemden de mensen je ook wel Pe- trachten het eeuwenlange mysterie van De twee mannen deden toen het ver-
pimpie?" het Monster van Loch Ness op te los- standigste wat zjj konden doen. Zij trok-
„Ja, vroeger. Toen stotterde ik een ken zich snel terug tot de veilige bo-
beetje met de P." T a„ ofr,z,innor, „„„„jmen, van waaruit zij zagen dat het
Tante Paulina wist niet wat ze hoorde. In de atgeiopen maanden hebben m0nster zich nogmaals naar het mid-
Het monster in het Loeh-Ness?
Meer dan veertig van Groot-Brittan- te af. Intussen had ook de vriend de
anuere kusi aan ae vnuie k/i-™."".
Maar daar wist tante Paulina mets aorpje zat.
van. „Goed!" besloot tante Paulina ten-
Ze had het echter al lang kunnen we- slotte; „ik zal hier blijven wachten. Om
ten, want op het tafeltje in 'n hoek van dat je me zo'n mooie brief geschreven
de kamer lag een brief. Van oom Paul! hebt, Paul! Maar als je terug bent en
Die brief ontdekte de vrouw pas na
Pim er ook weer is. dan..."
een uur, toen ze boos was op gestaan en Maar nee, tante Paulina vond het be
naar het toestel liep. om een wagen ter geen wraakgedachten te gaan koes- yyas dat haar Pim?
te bellen. „Wat kan Paul me te schry- teren. Wachten zou ze... Ze ontdekte nu
ven hebben!" schoot het door haar ge- paSi h00 gezellig ze hier voor het raam
dachten. Het was een heel verhaal! Ze 7at. Beneden zich zag ze de auto's in
vloog over de regels heen en wist toen vier ryen door. de straat bewegen, wat
meteen het ergste: Paul en Pim waren een wagens. Het goede mens had er
er nu allebei vandoor! Ze sleepte zich nog n00jt zoveel bij elkaar gezien. Ze
meer mensen dan ooit te voren beweerd den van het meer begaf met een snel-
„Ben je niet erg moe van die tocht het monster te hebben gezien. Zeer heid van ongeveer 35 mijl per uur.
over heel Amerika?" klonk de volgende „pipder, 7a„ ppn „,.npn T°en dook het onder „eerst het ene
vraag. kort Seledeo za§ een groep mannen en uitsteeksel en daarna de twee andere".
Helemaal niet!" antwoordde Pim vrouwen het monster in^e heldere zon- Vele mensen hebben het monster
„De Paulma gaat als vanzelf. Het is neSchyn rondzwemmen. Het was onge- meer dan eens gezien. Een van hen.
een reuze toestel. H t Js veer zes minuten zichtbaar. een boer, beschreef de eerste aanblik
Ja dat hebben we gemerkt net is die hij in 1927 had als volgt: „Ik zat
ze zo gewend in Peuterenburg. Maar smaak" Na"heTdin"édëèd~ze~ztTfs haar daen Pim Nog°meer tochten maken?" n van de merkwaardigste van de in een boot midden op het meer op
omdat hier niemand was, die zich om dagelijks middagdutje. En toen ze daar- ra *7Gu ik wel willen, maar weinige foto s, welke van het monster een avond injuli en was aan het vissen
haar bekommerde, rees ze spoedig over- u;t ontwaakte, 'kreeg ze zelfs zin. om taate zijn gemaakt, is die gemaakt-door de met_, een k^V"e t dreven
naar een der grote fauteuils voor het bet z;ch jn de joot) van de dag ook
raam en zakte daar in weg. Dat was heerlijk bedienen. Ze at en dronk met fantastisch eewoon.'Èn°"wat ga je nu
.1 1 -> H Orii/9 -1 r\ Vt n r C- 1. j «inl/on1?"
wuruen. r-éi si*uu gruLe tunpc.. tocn m> ze KeeK naar net Deeia, maar even zoeie dag!" voor een boot aanya^" hii Dan
beuren. Heus lieve Paulina, het is van dat op een der kamerwanden verscheen. p?m wuifde vriendelijk lachend en realiseerde ik mH dit het te vl^g voor" n}en' Finl^y zei-'- dat het.,er zag
het grootste _belang, dat A er even m het begin zonder veel belangstelling. riep™it: Dag tante Paulina! Ziet u mij? bewoog voor een lootTA een «n onderzeeer, maar ik wee_s_ hem
maar even goeie dag.
met de pocket-raket vandoor ben ge- Ze keek soms meer naar de flitsende 'oom Paul en ik komen weer gauw bij tweede WorwerTzee? d!?htb°j zag vol- op htet ipe"'Tn fi°Tmandot°;
gaan. Ik heb een pracht van een aan- lichtreclames buiten, dan naar het be- u hoor! Daag!" gen was ik er zeker van dat dft het ren te llen'SS* T0en gll}2 het zeer snel
bieding gekregen Die meneer Prest- weeg daar op het scherm. Tot plots Dat was teveel voor tante Paulina. zhn waar\"an ik tot dat fa" ?nSuV°HL U;,0 K„ ?°1£slag ach'
way wil myn toestel kopen Hy vindt 't een stem ln duidelijk verstaanbaar Hoi- Die goeie, beste, lieve Pim!" snikte moment Tet besman nS eeloofde.«rlatend, d e de boot beukte, en was
iets geweldigs. Hoor je dat Paulma? lands'door de kamer klonk: „Dames en Ze had werkelijk de tranen in haar ftet bestaan met geioo plotseling al duikende verdwenen."
De grote vliegtuigbouwer vindt mijn heren Terwille van de vele Nederlan- PEre Hii stottert helemaal niet meer. De heer Stuart riep zijn vrouw en een Men moet met zonder meer de spot
toestel geweldig. Hij wil een hele serie ders in Amerika zal bij de volgende ge- wat" heeft ie vriendelijk tegen me ge- ypend, die bij hen logeerde, pakte een dryven over de Yerhalen van het mon-
van die toestellen maken We kunnen beurtenis in Los""Angelos een Nederlands
er rijk van worden, Pauhna. Ais we verslaggever enkele verklaringen geven
over een paar dagen weer allemaal bh
je zijn, gaan we vakantie houden. Dan Los Angelos! Tante Paulina wist wel
gaan we naar een heerlijk vakantie- Jat die grote stad aan de andere kanf
oord: Sestri Levante heet het. Dat van Amerika lag. En ineens drong hel
ligt daar ergens in Italië. Daar schijnt tot haar door. dat Paal en Pim naai
de zon altijd... Los Angelos zouden gaan. Zou het over
Ml lt? va xt-iiuci^ijv icgcu jut; ut:- -> 0 1 j
lachen Helemaal uit Los Angelos Mijn klelne camera uit de kast en rende st-- van Loch Ness. Vele honderden
Penimpie!" Toen zakte tante Paulina naar de oever. verstandige en betrouwbare mensen
»cht weer diep. weg in haar fauteuil. Van Hij vertelde verder: „Toen ik d nebben beweerd het gezien te hebben
de rest van het programma zag ze oever had bereikt, was het monster on- en de veertig leden van de expeditie,
niets meer. Dat hoefde ook niet. tante geveer veertig yard van mij af. Nu was rlie er dit jaar nog op uit zullen trek-
Paulina huilde van geluk! er zelfs een derde uitsteeksel versche- ken om het mysterie op te lossen, zijn
(Wordt vervolgd), nen. Ik richtte mijn fototoestel en knip- er. heel zeker van dat het bestaat.
