m
De hele stad in rep en roer:
ZWARTE PIET VERMIST
i
Speculaas en
laaipoppt1'1
BRIDGE-EXAMEN:
ZES OPGAVEN
DE VLUCHT
WIE is EB boos» VANPEPIMPIE!
I
De kunst van het
ontiverpen van
postzegels
V B
Gedegen werk van
Christiaan de Moor
EVEN AANDACHT VOOR
JUNKER
♦HUH «ii£2Sf
wmrnm
ZOON VAN SJAH
SOEKARNO
va,V
SINTERKLAAS OP BEZOEK BIJ Vh
FAMILIE KREÜKMENIET
ZATERDAG 3 DECEMBER 1960
II!
SNELOROGERS
VEILIG!
Liturgische weekkalender
Directeur volkssanatorium
Hellendoorn overleden
n
door JOH. RAM
18.
4
4
U&1TEÖ STATSS AÖ&TAO*
Monivf
vknm&s
I Dat de post
zegels van
het Vatlcaan
onder de ver-
zamel aars 'n
ruime be
langstelling genieten is zo zoetjes aan
wel bekend. Het beste bewijs hiervoor
zijn de prijzen welke voor deze zegels nu
al jaren achtereen op de postzegelveilin
gen worden gemaakt.
Maar ook de vraag naar de nieuwe uit
giften is van blijvende aard. Geen won
der overigens, want het Vaticaan is een
der weinige collecties welke een afge
rond geheel vormen.
Jammer is het daarom dat het aan
schaffen van nieuwe emissies de laatste
jaren op moeilijkheden schijnt te stui
ten. Met de Expo-zegels was dit het
geval, evenals met de uitgifte „Sede Va
cante", terwijl het verkrijgen van de
vluchtelingenhulp-serie in april van dit
jaar ook niet eenvoudig was.
Trouwens de service van de Vaticaan
se Posterijen laat over het geheel veel te
wensen over. In tegenstelling met de
meeste andere landen ziet men van
de zijde van het Vaticaan nimmer een
officiële publikatie van de te ver
wachten nieuwe uitgiften. Daardoor
iiiiimiHMiiiimiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiMimiHiiiiiimiiiitiiiiiiHti!
De aesthetisch adviseur van de
P.T.T. heeft in een zeer uitvoe
rig en gedegen werk de kunst
van het ontwerpen van postzegels
behandeld. De postzegel is zo in ons
leven ingeburgerd, dat wjj ons nau
welijks meer realiseren wat voor een
onmisbaar element hij geworden is in
het verkeer tussen mens en mens
over de gehele wereld. Voor de ge
wone brievenschrijver is de zegel door
gaans een element, dat nergens te
vinden is als hjj nog snel vóór de
laatste lichting een brief wil posten.
Een ding waarvoor men nogal eens
in de rjj moet staan en dat gegaran
deerd niet uit de automaat te verkrij
gen is als het hard regent en de dub
beltjes nat worden.
Voor de philatelist is de postzegel
een element van waarde, een begerens
waardig bezit, dat met grote nauwkeu
righeid in een boek wordt geplakt, ruil
waar, koopwaar, handelswaar dikwijls.
De postzegel is echter ook nog ob
ject van kunstzinnige uiting, waaraan
in vele landen de bekwaamste ontwer
pers en druktechnici hun beste krach
ten geven. Aan dit aspect van de Ne
derlandse postzegel is het boek gewijd
en De Moor geeft dus eigenlijk een kri
tische beschouwing over de kunstzinnige
waarde der series die in de loop der
jaren het licht hebben gezien. Hij be
schrijft de vroegste zegels en de stoot
tot de grote ontwikkeling: de grote
postzegelprijsvraag in de jaren 1920-'23
gewonnen door De Klerk en J. N. van
de Vecht. Ook De Roos, de grote letter
tekenaar en ontwerper, was erbij be
trokken. Merkwaardig is dat in die tijd
architecten als Berlage, De Bazel en
Wjjdeveld zich zo sterk tot dit pheno-
meen van kunstzinnige uiting aangetrok
ken voelden. Ook de monumentale schil
ders als Van Konijnenburg en Roland
Holst behoren tot de ontwerpers uit die
dagen. Gouwe was de algemeen aesthe
tisch adviseur.
Het is bepaald boeiend te lezen welke
problemen er vastzaten aan de ontwik
keling van de eerste series kinderpost
zegels en zomerzegels. Pyke Koch ont
wikkelde zich in de dertiger jaren tot
een bekwaam postzegel-ontwerper. Hij
verkreeg grote bekendheid met de ze
gels voor de Jamboree, het 300-jarig
bestaan der Utrechtse universiteit (de
driekantige zegel), de zegel van het re
geringsjubileum in 1938 en de kinder
zegel naar Frans Hals. De zegels uit de
bezettingstijd rieden ongeacht de kwali
teit geen goed aan zijn reputatie. De
Moor spreekt daar overigens zeer ob
jectief over.
Na de oorlog een nieuwe ontwikke
ling waarbij ook de fotografie soms
een grote rol speelde en grafici en
ontwerpers van naam en bekendheid
hebben hun krachten op dit zo heel
typisch gebied van kunstzinnige ex-
pressie beproefd. In onze tijd van
hevige en felle gevoels-explosie op het
gebied der beeldende kunst raakt het
besef van kunstzinnige waarde terug
gebracht tot enkele vierkante centi
meters snel verloren. Wjj zijn nu een
maal geen miniaturisten meer, zo is
men gauw geneigd te zeggen. Voor
de waardebepaling van de postze
gel echter, voor het geweldige werk,
dat door tal van kunstenaars verzet
is (en dan moet men zeker de namen
van J. van Krimpen en S. L. Hartz
niet vergeten) levert het boek van
Christiaan de Moor het juiste eerher
stel.
komt het voor, dat zelfs de postzegel-
handel dikwijls geen bijzonderheden over
voorstellingen en afbeeldingen op de ze
gels bekend zijn. Men zal moeten toege
ven dat een dergelijke gang van zaken
op de duur niet bevorderlijk is voor de
animo onder de verzamelaars. Wij hopen
dat men bij de betreffende instantie lang
zamerhand zal gaan inzien dat een goe
de voorlichting en service aan filatelis
ten van groot belang is. Met een beperkt
gebruiksgebied als Vaticaanstad nu een
maal is, zijn zij immers voor het meren
deel de afnemers van de postzegels.
Israël. Ter gelegenheid van het 25-
ste Zionistencongres dat deze maand in
Jerusalem wordt gehouden, zal een 50
agorot worden uitgegeven met het em
bleem van het eerste congres dat in
1899 plaats vond erop, benevens het wa
pen van de stad Jerusalem.
Een eeuw geleden werd Henrietta
Szold geboren; haar naam is vooral
nauw verbonden
met de Youth Ali-
va, de organisatie
'die met succes
tienduizenden
joodse kinderen
uit de handen van
de nazi's wist te houden en veilig naar
Israël deed overbrengen. Met de emis
sie van een 0,25 agorot wordt thans
Henrietta Szold en haar werk geëerd.
Frankrijk. Onder de verscheidene ze
gels van de laatste weken bevond zich
«r-sijsu <- een 0,30 N.F. met
«Kit .!-* 5 ,S het portret van An-
dré Honnorat (1868-
1950), een politicus
die echter vooral
bekendheid ver
wierf door de oprichting in 1920 van
een nationaal comité in de strijd tegen
de t.b.c., waarvan hij meer dan 25 jaar
de voorzitter was.
Ned. Nieuw Guinea. In de bestaande
serie met H.M. de Koningin is een nieu
we 40 ct (oranje) verschenen, welke
ook aan de filatelistenloketten in ons
land verkrijgbaar is.
Vaticaan. De reeks „werken van barm
hartigheid" is nu verschenen. Zeven van
de tien zegels bevatten afbeeldingen
naar reliëfs in Pistoia (een plaats bij
Florence) van Lucadella (1399-1482),
een beeldhouwer wiens werken tot de
uitstekendste der renaissance behoren.
Op de 70 1. ziet men de paus met sym
bolen van geloof en liefde. Twee ex-
(Advertentie)
vanaf
1198.-
TT M s;
ZONDAG 4 december: 2e zondag v. d
Advent; eigen mis; credo; pref. v. H.
Drie-eenheid; paars
MAANDAG: Mis van zondag; 2e geb.
H. Sabbas; paars Br.: H. Barbara,
maagd-martelares; mis Loquebar; 2e
geb. v. ferie; credo; rood
DINSDAG: H. Nicolaas; bisscliop-belij
der; eigen mis; 2e geb. v. ferie;
wit
WOENSDAG: H. Ambrosius, bisschop
belijder-kerkleraren; eigen mis; 2e
geb. v. ferie; credo; wit
DONDERDAG: Onbevlekte Ontvangenis
v. O. L. Vr.; eigen mis; 2e geb. v. ferie;
pref. v. O. L. Vr.; wit
VRIJDAG: Mis van zondag; paars
ZATERDAG: Mis van zondag; 2e geb.
H. Melchiades; paars
ZONDAG 11 december: 3e zondag v. d.
Advent; eigen mis; credo; pref. v. H.
Drie-eenheid; paars of rose
HELLENDOORN. 2 dec. Vannacht
is op de leeftijd van 62 jaar alhier over
leden dr. H. Vos. De overledene was
geneesheer-directeur van het volkssana
torium Hellendoorn. Voor dit sanatoriu
heeft dr. Vos zeer belangrijk werk ver
richt.
Soekarno blijft om Nieuw-
Guinea zeuren,
maar zó iets geven kan ook ik
fcu zelfs niet.
Deez' kijker dient om hem wat
op te beuren,
ik heb hem afgesteld op 'n ver
verschiet.
ÜUJUU<.tlUUUAII4U.>UU<
pres-zegels (75 1. en 100 1.) met het pau
selijk wapen en allegorische figuren
van de deugden completeren deze serie.
Ver. Staten. De 4 ct Andrew Carnegie,
welke vorige week in een oplaag van
120 miljoen exemplaren verscheen, vindt
men hierboven afgedrukt.
n het grote huis, waar
zijn int.rek had genomen
c-intpri-io-- kist verdwenen. Het deksel klapte toe
was het en ket duurde n'et: lan& Salamanka
JHI B Ondertussen was Salamanka wakker
i wiiii, a i sliep. Hij hoorde niets meer van alle geworden. Hij probeerde het deksel
verschrikkelijk chuk. Kleine zvvaite p,edriivigrheid beneden waar zijn grote open te duwen, maar dat was gesloten,
knechtjes renden af en aan mei strooi- efSe vriend^ Toen begon h« te schreeuwen: help.
goed en pakjes. He giote knechten de- jj31ïioin ïl hor» in rïo tanikist! IVfaj
penvjeo. siuie den En waar de Eoede heilige oude help, ik ben in de taaikist! Maar me
den het zwaardere werk. Ze droegen krVhsieszattezette'n opzijn lijst mand hoorde het. Want de radio stond
kisten en dozen aan, die je bona met t>mT K1 Jls^es zat tc zel cn op Zljn J heel hard aan En de politieauto's snor-
tillen kon, zó zwaar waren ze. Je hoeft Hebben jullie aan de speculaasjes den door de Iraten. De krantenjongens
niet te vragen wat daar allemaal in zat. gedacht jongens? vroeg hij. En hoe schreeuwden: extra nummer, 'zwarte
Poppen, rolschaatsen, kleurkrjjtjes, staat het niet de chocoladen beestjes? pjet vermist! Ze riepen dat zó hard,
bouwdozen, te veel om op te noemen. En de banketletters jongens, vergeet dat Salamanka het in de taaikist horen
In het midden van die drukte zat Sint die niet, want die horen er by, al zijn ]<ori. ik ben hier', gilde hij. Maar dat
Nicolaas op een keukenstoel met een ze nog zo duur. Eindelijk waren ze niets hielp geen zier bij al die herrie,
grote lijst in de hand. Op die lijst stond meer vergeten. Toen begon het. te regenen. Niet zo-
alles wat er nog gehaald en gedaan Alleen de kist met taaimannen moest maar oen paar druppeltjes, maar een
moest worden. Zijn de suikerbeestjes nog naar beneden komen. Ga die maar heel harde plensbui. En een kleine
er? vroeg de Sint. En toen een van de halen, zei de Sint tegen twee grote krantenjongen vluchtte met zijn pak
knechtjes riep: jawel Sinterklaas, zet- knechten. Salamanka zal er ondertus- extra nummers het pakhuis van Sin-
te de heilige man een kruisje op de sen wel mee klaar zijn. Zo kwam de térklaas binnen. Mmm... dacht hij, wat
lijst. Heeft er iemand aan de peperno- kist, waar Salamanka in zat, in het ruikt het hier lekker Speculaas, taai
ten gedacht? vroeg hp toen. En aan de grote pakhuis te staan. Tussen kisten taai pepernoten chocolade letters, van
indianenpakken? En de poppewagens, met de suikerbeestjes en de marsepei- alles door meka'ar
zijn die van het schip gehaald? nen worstjes. Salamanka had het maar opgegeven,
O, o, wat had Sint Nicolaas toch veel Er hing een groot hangslot aan het om nog langer om hulp te roepen. Hij
te regelen met zijn oude hoofd. Het was deksel en het sleuteltje ging naar Sin- was bang en hij begon te huilen. Eerst
maar goed dat hij zoveel vlugge, han- terklaas, die persoonlijk alle sleuteltjes een paar heel zachte huil-snikjes. En Een z.g.
dige knechtjes had. Nu was er een klei- bewaarde in een geheim zakje van zijn toen alsmaar harder en harder, totdat
ne, zwarte knecht, die misschien wél onderkleed. Eindelijk was er weer rust hij eindelij'.: luidop ihi.ihi.ihi.riep.
handig, maar helemaal niet vlug was. jn het grote huis van Sinterklaas. Alle De kleine krantenjongen schrok. Daar
Hij heette Salamanka en hij was werke- knechten zaten een beetje op verhaal huilt iemand, dacht hij en hij riep:
lijk heel lui. Sint Nicolaas moest ram te komen van de drukte. En de Sint had waar zit je? Wie ben je? Kom eens te
de hele tijd in ae gaten houden. Sala- de harde keukenstoel om laten ruilen voorschijn!
manka, heb je ue dozen van de zolder voor een gemakkelijke stoel, waar hij Dat kan ik niet, snikte Salamanka.
gehaald? Heb je de zakken klaar ge- jn leunen kon. Zijn we er allemaal jon- Ik zit opgesloten in de taaikist. Maar
legd, Salamanka? En heb je mijn gou- gens? vroeg hij moe en tevreden. Van- wie ben je dan? riep de krantenjongen,
den staf een beetje opgewreven? nacht gaat het werken worden. Jaja, die al wat begon te begrijpen.
it. Siniortians „i,», sintprtiaas ooi knikten de knechtjes, want dat kenden Salamanka, riep het vermiste zwarte
Satamwta dïï"'en hiT^tte,* want Wj van andere jaren. knechtje. Laat ze me toch gauw verlps-
vond het allemaal maar een heel ge- Waar Js Salamanka? vroeg de Sint wanrt altijd de sleuteltjes.
;v
«assess
„vrijster" (bruid)
uit de 18e eeuw.
Tegen de tijd van St.-Nicolaas dfefl3e
en bakt de bakker de meest vergen' pr°..
wonrr no soorten taaipoppen. Het St-Nic°la*Lt M
sjouw. Juist wou hu stiekem wegkrui- opeens. Ze keken allemaal rond. maar n Jii s dVmrde stromende reeen ren- dukt van de bakker bij uitstek.
pen achter een grote speelgoedkist Salamanka was er niet. Ga hem zoeken, de d?kran^ntoLen h^t oakhufs uit en op dez« «d van het jaar in atf&g
toen de Sint hem weer riep: Salaman- zei de Sint. Waar kan hij ergens uitban- bonsde hij twee tellen later bi.i Sint Ni- Uik* hoeveelheden maakt, is wei
a!,r R n""~ colaas op de deur. De Sint deed zelf fa?' En Wle kent niet de Wl yji
open, want alle knechten waren in de vnJers en vrijsters van deze e
stad aan het zoeken. De kleine kran- *andse koeksoort bereid. n vfA
tenjongen was wel een beetje beduusd, vroeger werden deze vrijers
toen hij zo maar tegenover Sint Nicolaas ?te*s en vele andere figuren ^o
1iin IninstlïT ooqnoHon nrontpn X". ,rüK
be-
ka, ga jij eens gauw naar het taai- gen?
De Sjah heeft eindelijk een zoon,
zijn dynastie schijnt nu gered.
Geen box maar baby-pauwentroon
dient vol verwachting klaargezet.
„Quizzes" zijn tegenwoordig in de mo
de - op elk gebied, dus waarom ook niet
in bridge?
Hieronder een 6-tal vragen - neemt u
eens papier en potlood en noteer uw ant
woorden. Later kunt u zien, of u door
dit bridge-examentje gekomen bent.
1. OW spelen 4 harten - u bent zuid.
Noord, uw partner, komt i\ slag 1 uit
met 3; rechts van u, open op tafel,
komt te liggen 4% 10, 8, 2.
Zelfs hebt u in schoppen de Vrouw,
Boer, 9, 7. In oost wordt de 2 ge
legd, welke speelt u thans bij?
2. De tegenpartij biedt 3 Sansatout en u
besluit uit te komen van 4» Vrouw, 8,
7, 4, 3. Welke 4» moet u voorspelen?
3. Uw partner opent 1 schoppen - vol
gende man past. Wat biedt u met:
A4 C?753 O B 9 6 5 4 3 +V6?
4. Noord, uw partner, opent met 2 SA -
oost past. Wat biedt u met:
V 6 4 2 <?83 09754 4» B 8 4?
5. West gever, NZ kwetsbaar. West
opent 4 schoppen - noord, uw partner,
doubleert. Oost past. Wat biedt u met:
#B2 V 7 3 O H 3 H 10 8 7 5 4?
6. Noord opent 1 harten - niemand
kwetsbaar. Oost biedt 2 ruiten; met
welk(e) der volgende 3 spellen dou
bleert u dat bod?
a) 4 H4 CH753 OAH3C8754
b)#AB 10 65 <?6 5 O 10 742 4» H B
c) 4* A 8 6 4 QH O V 9 7 2 4.B873
Uw antwoorden kunt ge straks op de
volgende wijze waarderen:
6 goed U bent een zeer sterke
speler
5 goed U bent een goede speler
4 goed Zeer redelijk
3 goed U doet het niet altijd juist
2 goed XJ maakt nog teveel fouten
1 goed Uw partner kan niet erg
blij met u zijn
0 goed Dat kunt u zelf wel be
oordelen!
Antwoorden.
1. U moet zo zuinig mogelijk bijspelen
- de zeven is voldoende.
2. Normaal is de vierde van boven, dus
de 4. Uw partner kan dan met de „re
gel van elf" uitrekenen hoe de kleur-
verdeeld zit.
3. Onjuist is 2 ruiten - de algemene
kracht van het spel laat geen (aan
moedigend) twee-antwoord toe. Juist
is 1 Sansatout.
4. Daar 2 Sansatout géén .orcing is als
opening,moet ge met dit spel passen.
Het is té zwak om een manchebod re
delijke kansen te geven. Partner heeft
als regel niet meer dan 21-22 punten.
5. Uw partner zal niet doubleren op gro
te kracht in schoppen - wel op kracht
in het bijspel. Het beste is 5 klaveren
te bieden, die vrij zeker gemaakt zul
len worden. Men moet niet altijd ka
daver-discipline betrachten na een
doublet - uw partner kan tenslotte niet
door de kaarten héén kijken en hij had
maar één bod tot zijn beschikking om
algemene kracht aan te geven. Half
goed: zes klaveren.
6 Spel a) heeft teveel hartens mee - en
de bieder van 2 ruiten zal wel gere
kend hebben op verlies van O Aas-
Heer. Dus is a) geen goed doublet. In
b) is de troef te zwak om te doubleren,
bovendien is een goed twee-schop
penbod voorradig en dan is het beter
geen dubieus doublet te geven. Spel c)
is een prima doublet - kort in partners
kleur, aardige troeven tegen en ver
moedelijk zelf géén direkt manchebod
in zicht.
MIMIR
kwam te staan. Maar krantenjongens jn kunstig gesneden „prenten - t
laten zo iets niet merken. Sint, riep hij. kenprentsnijden was een werk
heilige Sint, Salamanka is terecht. Hij oudervinding vereiste. .n y>
zit in de taai-kist, die in het pakhuis kend® m?n naast de vrijer. Ji-
staat en U hebt het sleuteltje. Sint Ni- ,stfE? sierlijk uitgedoste paljasseneV0l^
colaas begon van de zenuwen te bibbe- Jeki.men, karossen, grappig de sC<V.,
ren en haalde uit zijn geheime zakje de boerenkarren met paarden, zeilen de \'f
sleuteltjes te voorschijn. Samen met de Pen. molens, allerlei dieren, als5Pninge.
krantenjongen ging hij naar het pak- schillende groepen en voorsaaSz
huis en even later klikte het slot van de Vanzelfsprekend ontbrak St. Ni e
taai-kist en kroop Salamanka eruit. Hij niet- Hij troonde in vol ornaai jeVf
was heel beschaamd en verdrietig. Alle Paard of wel staande met drie n jt
taaimannen die onder in de kist lagen opgewekte kindertjes in de kuip
waren bedorven door zijn tranen. Maar zijde. „ren In.
dat was nog het ergste niet. Toen na een Deze prachtige werkstukken v> aIpe
half uurtje het bericht over de radio nmt klaar als ze uit de oven 0\y>
kwam, dat de vermiste zwarte Piet te- Gebak werd namelijk reeds in z d ok
„ui e*»ii-~ 4 tiirtan vormilH T"Vi enoonlcn? W ,0fv
recht was, zat Salamanka al in de tijden verguld. De speculaas »v
trein naar huis. Zo'n lui knechtje kon met verschillende gouden en
Sint Nicolaas niet meer gebruiken. En pluimen en snippers beplakt.
U:nv.w.nn in 1 r-. -1 J „ni xnn TT TU9C 1M i nllrlfl fl 0 0 0»» V Cl i/ifl»
hiermee is Jan de geschiedenis van nU was in die oude dagen vei
Salamanka afgelopen. Gelukkig maar van honing, meel en geurige, va»
dat Sinterklaas nooit meer zo'n luie kruiden. mst>"c
knecht in dienst gekregen heeft. Daar- Een andere lekkernij, die rjt.
om krijgen jullie op Sinterklaasmorgen St.-Nicolaas gaarne genuttigd JZotlie^e
zo keurig op tijd je cadeautjes en lek- de peperkoek, waarover al in kr e a
taai-kamertje. Daar staat een grote Meteen draafden ze allemaal weer kers. En als het nodig mocht zijn, maar van 1370 geschreven wordt. Et».
kist en die mo1! je vol met taai-man- door het huis. Ze keken in de kelder, dat zal wel niet, óók nog op tijd... een gasten koeken kon aanbieden m„ettte
nen doen, zodaf de grote knechten die in de aanrechtkastjes en in de slaap- roe! wapen er in, behoorden tot de
strakjes mee kunnen nemen. kamertjes vooral, want Salamanka
T hield van slapen. Ze keken op de zolder
Ja Sinterklaas, zeker Sinterklaas, zt 1 d„ hnntwnl ^elfs hii het naarrl
LEA SMULDERS van het land.
O 4'
tussen de houtwol zelfs bijhet paard
Salamanka met een braaf gezicht. jn de sj.al_ E ze gjngen treurig naar
Maar ondertussen dacht hij: krtjgf 6
arme, zwarte Piet dan nooit eens
m de stal. En ze gingen treurig naar r\ 1 C* 7/ 7*7' verloren is gegaan, is het el?"laas
wis rust' Sint Nicolaas terug, want Salamanka (JUClStC iMlltCTKlCMlSllCCljC lekkernijen omstreeks St.-Nic^® jl3
s u was nergens te vinden. De politie, riep J handhaafd ffebleven Ook het oUQ „„]Dj
Terwijl dus de oude betekenis
koekvorm in de loop van de *gtl 6
verloren is gegaan, is het et.enlaas K.
lnlrlrnvniin*» C4 ^\T 1C
jj.. 4 o ir vvcia neigend tc v jiivj cu. j—'c: J.JCJJ fi3 dli 3tif cl gebleven Ook het
a '-' V?PT,n„aiaL jo rtoid voWHoniné Sinterklaas. De politie moet komen. En Een der oudste Sinterklaasliedjes in werk van de koekenbakkers is j
lac pn^etnn' Ln ,ün werk O wal hot moet omgeroepen worden door de ons land, dat thans ook nog niet geheel gegaan door de steeds groter
iïï aï?! radi°- En de kranÏ! In de krant moet in onbruik is geraakt, is het vollende: ontwikkeling van het fabriekswerK,
een grote kist was dat! Twintig reuze het Qok jMmen hoor jongens! Zwarte
taaimannen konden er naast elkaar op pi t J 6
de bodem liggen. Wat zou hjj een hoop
te werke.i hebben, voor die kist hele- Dat gaf me even een opwinding. Even
maal vol was'. Salamanka pufte ervan, later snorden de politio-auto's al door
Ik heb toch al zo'n slaap, bromde hij. de stad en kwam er over de radio een
En toen kreeg hij een idee. Ik ga een extra bericht over de zwarte Piet, die
dutje doen in de kist, zei hij opgelucht, zoek was. We moeten hem vinden, zei
De Sint ziet het toch niet en op de on- de Sint. Ik durf zonder Salamanka niet
derste laag taaimannen lig ik heerlijk bij zijn moeder te komen. Zoek alsje-
zacht. In een wipje was Salamanka in de blieft zo goed je maar kunt.
tllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÏIllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIHIIIIlIhlIllllllllllIHMIIIIIIIIMIHIIIIIIIIIIIIIIIïHIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIlllllMIIIIIIIMIÏIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIII
geraakt,
Sinter Claesje bisschop
Set uw hoge muts op
Trek uw beste tabbert an,
Rijd er meê naer Amsterdam,
Van Amsterdam naer Spanje,
Appeltjes van Oranje.
et v d*
wijl men vroeger de speculaasJe
zichtig met de hand vormde en ga
de en in de houten vormen Pel. pizAg
het werk tegenwoordig vrijwej d,
naai
ouderwetse koekvormen ëe
Maar de lekkernijen smaken
niet minder om
0ps
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii)iiiiiiiiiiiiiiiiii!iiii!iii)iiii!iiiiii!ii:iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiii:iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||,i"""i
mi"
De eerste minuten dorst Pim niets te
zeggen. Roerloos zat hij naast miss Pad
dy in de auto, die snel over de verlich
te wegen A an Californië suisde. De gro
te piloot van de pocket-raket was ineens
een heel klein kereltje geworden. Hij
begreep maar al te goed wat een last en
een onrust hij de mensen bezorgd had.
Pim schaamde zich. Op verre afstan
den zag hij massa's lichten voorbijschiet
ten. Dan weer was er de duisternis van
bossen aan weerszijden van de weg. En lenj
ze reden maar. Miss Paddy zji niets.
ongeduld te wachten. En nu we even
verdwaald waren, moet hij nog langer
in ongerustheid zitten."
,,Zou oom Paul erg boos zijn?" wilde
Pim weten.
„Dat kan ik je heus niet zeggen, boy.
Ik ken je oom Paul niet, Is het eèn
aardige man?"
„Reuze aardig!" riep
uit.
„Nou ja, dan zal het nog wel meeval-
dacht Paddy.
:«i niets. „Let op! We naderen Los Angeles.
Pim keek eens van opzij naar naar ge- We rijden wat langzamer, dan kun je
zicht. Zou ze boos zijn? Miss Paddy deze stad bij avond goed bekijken!"
merkte niets van zijn spiedende en vra- Pim was weer ineens klaar wakker,
gende blikken. Ze keek star en gespan- loen ze door de hoofdstraten van Los
nen voor zich uit. Eindelijk waagde Angeles reden. Wat een hoge huizen
Pim een vraag
„Bent u boos, miss Paddy".
Ze schudde alleen maar even het
hoofd.
Pim begreep er niets van. Niet boos
en toch zei ze niets.
„Waarom zegt u niets tegen me?"
vroeg hij.
„Niet praten boy!" klonk het kort.
„Ik moet op de weg letten!
Dat was tenminste een
hier ook. En wat druk nog overal, ook
al was het laat. En dan die lichtrecla
mes. Uit en aan, uit en aan. Nader-
bijkomende en wegvluchtende letters en
woorden. Pim kon er niets van lezen.
Maar het was leuk om naar dat lichU
spel te kijken.
„Kijk daar eens!" wees Paddy en
remde tegelijkertijd haar vaart. Pim
keek. Hij zag een grote lichtreclame.
Letters... woorden... woorden die hij le
verklaring.
Pim zweeg nu ook maar. Er lag nu zen kon.
een lange donkere weg voor hen. Het „Prestwayü Petri!.... Puister!"
licht van de koplampen scheen ver „Onze namen!" riep Pim uit. En met-
vooruit! Maar dan plots, als er tegen- een: „Onze vliegtuigen! De Paulina. En
liggers aankwamen, doofde het licht, de Sestri
Dan reed miss Paddy wat langzamer. „Levante!" vulde Paddy aan, toen
Ineens begreep Pim het. Miss Paddy Pim bleef steken. „Je ziet hè, we zit-
had al haar aandacht nodig om de wa- ten hier niet stil. Daar heeft myn va
gen goed en veilig over de wegen te lei- der voor gezorgd. Grote reclame voor de
aanieuwe vliegtuigen, die hij gaat maken.
Ook je oom hoéft er mee te maken,
boy. Die wordt ook beroemd."
„En rjjk?" wou Pim weten.
.Dat denk ik wel!" lachte Paddy,
den. Over deze donkere en vreemde we
gen.
Plots schrok Pim op uit zijn gepeins.
Miss Paddy had een diepe zucht ge
slaakt. En meteen zei ze lachend:
„Gelukkig, dat hebben we gehad, je
kunt nu weer praten, boy!"
Pim begreep er nog niet veel van.
„Was u echt boos op me?" vroeg hij
nog eens.
„Wel nee, boy!" lachte de ander. ,,Je kantie willen gaan!
hebt me alleen maar een hele boel „Zouden ze dat echt kopen*"'
clames alweer voorbij en Los Angeles
uit. Paddy was nu weer heel opgewekt.
Hier wist ze de weg weer.
„We zijn nu haast thuis!" zei ze even
later. Nu was het de beurt van Pim,
om zich weer niet op zijn gemak te voe
len. Oom Paul zou wel niet heel erg in
zijn schik zijn. Daar zou wel wat voor
Pim dadelijk Let mannetje van Luilekkerland op zit
ten. Ik wou, dat ik maar vast in mijn
bed lag!" dacht Pim. Maar zover was
het nog niet.
Ze reden langs de verlichte fabrieken
van de vliegtuigbouwer Prestway en be
reikten het huis, waar Pim en zijn oom
te gast waren.
„Kom maar met mij mee!" stelde
Paddy gerust. „Oom Paul zit nog wel
op je te wachten. Ik zal je wel bij hem
brengen".
Als een kleine jongen liet de grote
piloot zich meevoeren door gangen en
kamers, tot ze plots in een zeer ruim
en deftig vertrek stonden. En daar...
ineens was oom Paul. Pim keek! Ja,
ooms gezicht stond ernstig.
„Ga nog maar even daar in die stoel
zitten, mannetje!" begon oom jnet een
vreemde, koude stem. Pim dook zwij
gend weg in een diepe fauteuil. Daar
was die stem alweer.
,,Je hebt ons aardig in de zorgen la
ten zitten. Pimmetje Puister.
Als jij eenmaal aan het vluchten bent,
weet je van geen ophouden. Eerst ga je
er met de Paulina vandoor uit ons dier
baar Peuterenburg...
He! Wat hoorde Pim nu? Was dat
zijn oom die sprak? Hij waagde iets te
zeggen.
„Maar dat had u toch zelf
„Niet praten mannetje. Luisteren.
Toen smeerde je hem met de Paulina
„Mijn vader heeft tenminste geweldig naar Engeland. Wij jou maar zoeken,
veel belangstelling voor de uitvinding En °S dat niet genoeg was, waagde je
van je oom. Die pocket-raket is nou net ook nog de tocht over de Oceaan."
zo'n lekker vliegtuigje, dat hij bouwen „Maar... u wou!"
wil voor de mensen, die er mee op va- „Zwijgen, Pimmetje!" gebood oom
weer. „Goed, we hadden je dus einde
lijk, na dat telkens wegvluchten. Ja,
angst bezorgd. Wat hebben we een tijd „Dat zul je eens zien. Mijn vader zegt: dat dachten we. Want weer gaat meneer
naar je lopen zoeken. Het ergst was over een paar jaar hebben alle rijke ervan door. Eerst naar Santa Clausdorp
nog, dat het onderhand donker gewor- mensen een eigen klein vliegtuigje. Dat en... alsof dat al niet mooi genoeg is,
verstopt hij zich in Luilekkerland...
„Maar ik had echt... Pim wou ver
tellen. dat hij zijn voet verstuikt had.
Maar ook daar kreeg hij geen kans
voor. Oom ging onbarmhartig voort:
„Nee, we hebben er echt genoeg van.
Daar moet maar eens een eind komen
aan dat vluchten van jou. En daarom
gaat er iets anders gebeuren.
„Moet ik terug naar tante Paulina?"
kon Pim voluit vragen.
„Ook dat niet!" antwoordde Oom.
„We zullen je alle vluchten verder on
mogelijk maken. Morgen...
l_._ Ja, wat er morgen gebeuren gaat
„Natuurlijk boy! Die heeft allang Pim raakte ervan onder de indruk, dat horen Jullie de volgende week pas!
Santa Claus opgebeld. Die zit ook al vol Ze waren onderhand cle grote lichtre- (Wordt vervólgd).
den was. Zie je, ik rijd niet graag in het kunnen ze stallen op het dak van hun
donker over wegen, die ik niet ken. Ik huis. Misschien wel in een van hun gro-
kom hier nooit! Enik was de weg te kamers!"
kwjjt geraakt. Maar nu zijn we weer Pim begon hardop te lachen, „ik ziet
op de hoofdweg. Alleenhet al, een vliegtuig in je huis. En hoe
Paddy zweeg even. Ze is toch zeker moet ie er dan uit?"
nog een beetje boos! dacht Pim weer. „Door grote openslaande deuren!"
„We komen veel later thuis dan af- verzekerde miss Paddy. Ze moest er
gesproken was!" vertelde Paddy nu. Ik zelf ook een beetje om lachen. „Ik moei
heb een hele omweg gemaakt. We ko- het ook nog zien, hoor. Maar als mijn
men zo dadelijk eerst in Los Angeles Vader zo iets zegt, nou dan is er wel
Daar moeten we doorheen om op de wat van waar. Vooral, nu hii het toestel
weg naar huis te komen". van je oom gezien heeft. Dat is juist
„Weet oom Paul er al van?" vroeg wat ik hebben moet, heeft vader tegen
Pim. me gezegd."
Sinterklaas loopt met zijn knechtje
op een donker buitenwegje,
en zij houden eind'lijk stil
bij de villa „Duiventil".
„Ja" zegt Piet, „hier moet het wezen,
'k Heb het nummer goed gelezen."
Hoor, de kinderen Kreukmeniet
zingen juist een prachtig lied:
„Zie de maan schijnt door de bomen".
Ja, de goede Sint gaat komen-...
Plechtig schrijdt hij door de gang.
Dan verstomt het schoon gezang.
En de kleine Kreukmenietjes
Vallen angstig op hun knietjes.
Welkomwelkom Sint en Piet"
buigt en knikt Pa Kreukmeniet.
U zult wel wat koffie lusten.
Wilt. U hier soms even rusten?
Kijk, uw stoel staat al gereed,
maar pas op voor 't Smyrna kleed!"
Ma is danig in haar nopjes
en ze rinkelt met de kopjes.
Verder is het ijs'lijk stil
in de villa „Duiventil".
ledereen zit in gedachten
Op een plechtig woord te wachten.
Dan vraagt Vader heel beleefd,
of de Sint ook klachten heeft.
„Ach", zegt Sint, ,,'Jc zou 't niet weten,
'k Ben mijn klachtenboek vergeten,
't Is niet anders.nou, affijn,
,t Zal hier wel in orde zijn."
(Er zijn nog enkele
„O", roept Zwarte Piet,
Ik ben danig ontevreden.
Als u weet wat ik bedoek j;
,,'t Is hier maar een saaie
'k Hoor geen lachen en
Kom, vooruit, we moeten SP )i
Hup, de voeten van de Of°"0nd-
Dans maar vrolijk in het
Wacht, ik zal het voorbeeld
Ach, Mevrouwtje, wilt u ere 'pi
„Goed" zegt Moeder K-rep:et.
en ze walst met Zwarte
Vader pakt zijn dochter ^,SJjjsje'
Zwarte Piet zingt luid een
..Ha-caramba-ene-twec.
Wat is dat een goed idee.
Iedereen wordt uitgelaten.
Hoor ze lachen. Hoor ~e P
Alle kind'ren dansen mee.
Ha-caramba-ene-twee!
Sinterklaas zit te genieten
van die dolle KreukmenrfjA;' $t°"'
Maar dan zegt hij eind"VK''«
Heus, wij moeten verder
Piet pakt haastig de kadootAUj.
en strooit vlug wat PePfr "aan-
Maar dan moeten ze ook 9
Moeder glimlacht aangedaan-
En de kleine Kreukmenietjes
zingen om het hardst hun
En ze roepen door elkaar: ja"
„Het was leuk! Tot 't volgend
VERA w
