Algerijnse guerilla staat
°nderhandelen in de weg
Premier Debré herhaalt het
onwrikbare standpunt
Censuur in
wekt veel
Intellectuelen
stilzwijgen op
geven
hun ID
Loemoemba gijzelaar voor
gevangen tegenstanders
b
E
1
,v;iÜ
f
D
Tumult je in Franse Assemblee
IP
Medium
k«*ï; mr
«,S
u proeft tabak en geen papier
PETITIE AAN MINISTER
STANDPUNT VAN M0B0ET0E
Abdul Rahman is
OSRAM
e^r staatsgreep
lri Vientiane?
ook ongerust
s L
fes* aaÏÏ
draion
tóïWsr
Bezoeken aan de paus Ingrijpende veran- jf
j dering Katholieke omzichtigheid „Fisher
voor eenheid" j
'ft **hNu
Goudzending op Orly
verdwenen
DONDERDAG 8 DECEMBER 1960
8 dec. (AFP, UPI)
ter, ).ranse regering is vastbeslo-
la&r plannen met betrekking
voeren,
mVtm
danks het voortdurende verzet
van zowel moslims als anti-Gaul
listische „colons". Dit heeft pre
mier Debré verzekerd in een ver
klaring tijdens de gisteren gehou
den bijeenkomst van de Nationale
Vergadering. Hij herhaalde daar
bij cTe Gaulles eerdere verklarin
gen, dat de vrede in Algerije eerst
moet worden hersteld (waarbij de
moslims het initiatief moeten ne
men) en dat Frankrijk dan bereid
is met alle groeperingen ook
de opstandelingen te onder
handelen.
s
Alleen Roxy combineert edele
tabakken met het dunste papier.
Door dit ragfijne Elfin papier komt
de zuivere smaak van nobele ta
bak volledig tot z'n recht.
Betonnen sfa-in-de-weg
verdwijnt
£„sbM°P
Schrijden in Den Haag
„Gouden" 'dokter
Croesbeek „radeloos"
■U£ u-, O UCL. t L UJTJJ
Advertentie
Elegant
en verfijnd
tóch heerlijk
warm.
Het (w)ondei*
goed du Jansen
Tilmnus
breide uit
'Drilorl'. Vraaj
er naar!
En voel u als
herboren!
va»;
Bsrenstebest
ondergoed
La»tlt zag ik op een re
ceptie een héér staan van
wie ik niet zeker wist of
ik hem kende of niet. Hij
knikte mij echter vrien
delijk toe.'En in dit geval
van twijfel onthield ik mij
dus niet. Ik stapte op hem
al drukte hem de hand
efi zei:
h^oer,Saat llPt met u?"
r)t> antwoordde hij,
do'
„met U ook
summiere uiteenzetting wan-
A 'O weer verder. Toen, in een ree
ah a„ ik het ineens: ik kende die
s„rKen 2Gn VBn de televisie. Ik moet U
\v °ÈtG u c'le ontdekking mij lichtelijk
tk kreeg het zelfs wat benauwd,
die man, had ook mij her-
,®Preekt kennelijk toch niet hole
's, h"c_oni'echte over medium. Grie-
Debré beloofde dat de Franse rege
ring haast zal maken niet de Instelling
van een representatieve voorlopige re
gering vóór Algerije en van een par
lement. Wanneer de moslims hun gue
rilla, beëindigd hebben en na een „af-
koelings-periodè" voor de verhitte po
litieke gemoederen ral er in Algerije
een zelfbeschikkingsréferendum worden
gehouden, Die volksstemming mogen
waarnemers van waar ook ter wereld
bijwonen. Debr= zei orhler ook. dat, nie
mand in Algerjje, hetzij Europeaan, mos
lim of jood, ooit san zijn Frans staats
burgerschap zou kunnen worden be
roofd dOnr de uitslag van dat referen
dum. Eventueel zouden dan do bewo
ners van Algerije worden „hergegroe-
peerd". Debré zag die maatregel even
wél liever niet.
Later op de avond ontstond er in de
Nationale Vergadering een kleine rel,
die een gevolg was van de opmerking
van een conservatief oarlemcntslid,
Henry Tremolet de Villérs, krachtig
voorstander van ..Frans Algerije", die
verklaarde „Frankrijk is niet aftands,
maar zijn leiders kunnen oud, ver
moeid en neerslachtig zijn". De voor
zitter De VilIers partijgenoot Jean
Charmant, vond die uitlating beledir
gond, maa.r de spreker wilde naar niet
terugnemen. Daarop ontstak een aan-
lal Gaullistische afgevaardigden in toorn
en drong dreigend op in de richting
van De" Villers. Andere afgevaardig
den wilden laatstgenoemde bescher
men. Zaalwachters wisten dreigend
handgemeen te voorkomen en de zit
ting werd geschorst.
De Nationale Vergadering had tevo
ren na een kort debat de parlemen-
laire onschendbaarheid van Lag'aillar-
d". de hoofdbeklaagde van het Barri
caden-proces. opgeheven met 424 stem
men vóór, 21 tegen en 55 blanco.
Adverttnti*
i
NIEUW
KLAAR-OPEN"
PAKJE
n wip elk Roxy
pakje openf
ROXY
m
DISTRIBUTORS PORHOtUNO: ALVANA IMPORT COMPANY
(Van een medewerker ln Spanje)
MADRID Tweehonderd zevenen
twintig vooraanstaande vertegenwoor
digers van het intellectuele en culture
le leven in Spanje, met uiteenlopende
wereldbeschouwelijke en politieke in
zichten, hebben in een gezamenlijk
schrijven aan de minister van voorlic.li-
(Advertentie)
Vfti '*"11 i.i» i T' 8 <Mtr.) Volgens
J'hlrl Kh Jc*«'r van Laos heeft
ia '"'am 'vprnsith Ablrny, de com-
n.'Vk t ',ct militaire district Vien-
HiniDro.0,,
vroeg de militaire
Ki
^nhtr' -
La0RVer Vientiane' de hoofdstad
^cvffenomen, tijdens een
t,> va„ JSp'«Me volgens een bewe-
t]hverl...,„, kolonel ten doel had steun
S van aRn neutralistlschc rege-
Soevanna Phocma.
«iiniorgen
"ver
LÉOFOLDSTAD, 8 dec. (AFP, Rtr,
UPI). Terwijl de Veiligheidsraad
gisteren redetwistte over de toestand
in Congo verklaarde Justin Bomboko,
de voorzitter van de Raad vnn Conimis-
sarissen van de militaire machtheb
ber, kolonel Moboetoc, dat pas een
Rode Kruls-arts tot de gearresteerde
ex-preniler Loemoeniba zal worden
toegelaten, wanneer het Rede Kruis
ook toegelaten wordt in Stanleystad,
waar Loemoemba tegenstanders heeft
laten arresteren. Volgens Bomboko zou
Loemoemba overigens ln het kamp
van ThySStad goed worden behan
deld. Dc gevangene zou dan wel een
dokter nodig hebben, viel uit de woor
den van Bomboko op te maken, maar
de gevangenen ln Stanleystad ook. Bo
vendien zal Loemoemba pas berecht
worden, wanneer de gevangenen in
Stanleystad zijr vrijgelaten.
De persconferentie werd gegeven in
de ambtswoning van de Congolese eer
ste minister, waar Loemoemba tot zijn
vlucht verblijf hield. De gestegen
macht van Moboetoe werd daarmee
verzinnebeeld, evenals door het decreet,
ondertekend door president Kasavoe-
boe 'wiens non-actief stilzwijgend is ge
annuleerd), van de noodtoestand in dc
Oost-provincie, waar Moboetoe van zins
is alles op alles te zetten om Stanley
stad ten val te brengen.
Bomboko viel voorts het beleid van
do V.N. in Congo fel aan. Volgens hem
gaf het blijk van dubbelhartigheid, ter
wij] er bovendien verschillende fouten
werden gemaakt, die een gevolg zijn
van de vooringenomenheid van V.N.-
functionarissen. die daarmee de Loe-
moemba-tragedie in de hand hebben ge
werkt.
Dc recente ontwikkelingen in Congo,
hebben inmiddels de Verenigde Arabi
sche Republiek van Nasser aanleiding
gegeven haar troepen uit het V.N.-
contingent in Congo terug te trekken
(zoals in een deel van onze edities van
gisteren bericht), terwijl ook president
Tito van Joegoslavië zijn innige be
zorgdheid heeft geuit over de gang van
zaken en zijn diplomatieke missie uit
Congo heeft teruggetrokken. Ook zijn
de Joegoslavische V.N.-ambtenaren te
ruggetrokken. Tito vraagt voorts de
invrijheidstelling van Loemoemba. Pre
mier Abdul Rahman van Malakka heeft
eveneens van zijn verontrusting blijk
gegeven in een brief aan secretaris
generaal Hammarskjöld. De Maleise
premier gaat echter niet zo ver om
ook de bevrijding van Loemoemba te
vergen.
Condense brief
tlI lil lllll II11] III lil !ll IIIIIII III II! IIIIII lllll II imMHIIMI II!) II III IIIHI 111]
Ge' van de Britse Imperiale
as. i'ale staI brengt een bezoek
'-11 bezoj,,.06 Paus. Macmillan brengt
r aan paus. De pro te s-
van Armagh, dr.
biTSh wJf" kardinaal Alton van Ar-
va„ ll0n gezamenlijk de
tv yan ""'wn gezamenlijk de opening
Etr,^°uth gnni?uw ziekenhuis ln Gouii-
l)BÏ'Srafêv»en laten zich gezamenlijk
af Uk G(1 ®n tijdens èen vriendschap-
htrJsbis,„, er>iinneljjk tweegesprek. De
N u L hr»°P van Canterbury, dr.
Qd Mt 66A bezoek aan de paus.
V*««lililliniummuumwiiii^
I d,
zuilen waarschijnlijk
vaJ~si" van Brittannië en c(e Her-
Zoek nbur¥h tijdens een staat-
Ui na,,an ^Italië ontvangen worden
in rs- Na de terugkeer van ar.
as, hse «rfndén verschenen de An-
s;C|hi$ev aartsbisschop van York, Dr.
vi en de katholieke aartsbis-
Jh bdhliji,1 Liverpool, Dr. Heenan, ge-
t? ®.en iD?°r de Britse televisie' om
yevtlssele„clle sfeer van gedachten
W?chiii«,a °ver de doctrinaire menings-
Eh en ril tUss,en de Engelse staats-
k]v hie» van Rome. Wij wach-
de bij-.iTSeduld op degenen die dit
W Otsorn i.*r of kunnen tellen en ons
ur" kunnen meedelen.
!*V pfo wy ons aan enige voorlo-
'ijti Ho, ,en voorzichtige conclusies.
'krtA'id va„1SrfluictelÜk dat de persoon-
iNh«k hpof. aus Joannes een diepe
««.gemaakt op de Engelse
'Zpft in e en dat men vertrouwen
iVLgoerip oprechtheid en grenzen-
eÜikp W! !en nanzien van alle
^to ehd ip, ,erkSenootschappen, niet
V gein,? oe kerk van Rome. Enige
Ea, vo0r;,«on was het ondenkbaar dat
A/raaiM' niet-kathoiieke Brit
mumiiiiiuhmnmnnnin
bisschoppen voor de televisiecamera's
de geestdrift van de Anglikaanse pre
laat groter leek dan die van zijn ka
tholieke collega. Maar er is iets ver
anderd, en er wordt veel gehoopt en
gebeden.
teerd en heeft men hier en daar aan
gemaand tot voorzichtigheid. Maar de
storm van verontwaardiging welke
men nog drie of vier jaren geleden in
Engeland had 1 mogen verwachten is
uitgebleven. Er is duidelijk sprake van
een ingrijpende verandering welke ge
baseerd is op het snel toenemend be
sef dat men behoort te beginnen met
eikanders goede trouw niet in twijfel
te trekken.
«lU bt:ei'1rt?„nMontgomery, een bezoek
*iin! feaJï?n
aan de paus zonder een
0 van Engelse protestantse
„-u „o,„ ongehoorde is geschied
K.r,Jte aitsWsschop van Canterbury
'a ehs-o« e(^ beeft gehad een bezoek
l-0acti
'gen
aan de paus, is er welis-
ahuit zekere hoeken geprotes-
en andere voorzichtige conclusie
is, dat men van katholieke zjjde
ln Groot-Brlttannië meer omzich
tigheid toont dan van zekere Angli
kaanse zijde. Dit bleek onder meer tij
dens het televisie-debat van de aarts
bisschop van York en de aartsbisschop
van Liverpool. Waarschijnlijk is deze
omzichtigheid van katholieke zijde ge
grond in een intenser besef onder ka
tholieke theologen over de onmetelijke
moeilijkheden welke moeten worden
overwonnen, willen de vrorpe en nu
intense begeerten naar hereniging ver
wezenlijkt kunnen worden. Maar dat
er grote winst geboekt is, is zeker.
Sprekend over de „grootse ontmoe
ting" van de. paus en de aartsbisschop
van Canterbury in het Vaticaan zei de
aartsbisschop van York dat de beteke
nis van deze ontmoeting neerkwam op
het volgende: „Spreek in de toekomst
nooit meer over godsdienstige me
ningsverschillen tenzij in een geest van
liefde en caritas." Wij delen de indruk
van eenmedewerker van „The Guar
dian" op maandag dat tijdens de ge-
dachtenwisseling van de beide aarts-
n een hoofdartikel, met de merk
waardige titel „Fisher voor Een
heid". verklaarde „The Daily Te
legraph" op maandag van deze week:
\^at ook in de nabije of verre toe
komst het resultaat moge zijn van het
bezoek van de aartsbisschop van Can
terbury aan Rome, het zal hem een
blijvende plaats verschaffen in de
kerkgeschiedenis. Hij heeft alle rede
nen om tevreden te zijn en kan zich
veroorloven geen aandacht te schen
ken aan het zure gemopper van enke
le tegenstanders. Vanaf het begin is
duidelijk gemaakt dat geen compro
mis over principes denkbaar was aan
beide kanten. Een duidelijke winst is
heden reeds zeker; in de toekomst zal
er sprake 'zijn van openlijke voeling en
uitwisseling van gedachten tussen de
beide kerkgenootschappen en dat be
tekent in feite, dat de gehele Angli
kaanse gemeenschap er profijt van zal
trekken. De beweging naar christelijke
eenheid is de karakteristieke activiteit
van deze eeuw. De aartsbisschop waar
deerde het initiatief van dc paus voor het
oprichten van een nieuw secretariaat
voor christelijke eenheid, en nam zeif
het initiatief voor een bezoek van
vriendschap en hoffelijkheid. Hij is
voor dit initiatie! ruim beloond."
DAAN VAN DER VAT.
ting en onderwijs fle eis gesteld, dat er
een eind moet komen aan de wantoe
standen op liet gebied Van dc censuur.
ZIJ willen, dat een duidelijke rechtsba
sis wordt geschapen voor de beperken
de maatregelen aangenomen dat die
noodzakelijk ziin waaraan uitgaven,
lezingen, filmvertoningen en andere
vormen van publiciteit worden onder
worpen. De Indieners van het bezwaar
schrift voelen zich „door hun aan wan
hoop grenzende bezorgdheid" genood
zaakt een systeem aan de kaak te stel
len, dat door zijn onverdraagzaamheid,
onduidelijkheid en normloosheid" hun
arbeid verlamt en een gevaar oplevert
voor hun geestelijke en materiële exis
tentie. Hun lang en geduldig zwjjgen,
dnt zij nu doorbroken hebben, rustte
op de vergeefse hoop, dat de situatie
vanzelf wel zou veranderen in het ka
der van de algemene terugkeer naar
meer normale toestanden.
Afgezien van de principiële vraag of
censuur al dan niet is geoorloofd, is het
noodzakelijk te wijzen op de verontrus
tende omstandigheid, dat men in Spanje
nooit, weet waaraan men zich heeft te
houden en wat men nu eigenlijk wél en
wat niét mag zeggen. Dat alleen al
maakt het nodig, dat duidelijke richt
lijnen worden vastgelegd, want het kan
gebeuren dat cen-~ en dezelfde tekst
wordt vrijgegeven voor een literair me
dium (bijvoorbeeld een tijdschrift),
maar voor andere media wordt verbo
den (bijvoorbeeld het toneel, de film).
Evenzeer is het niet te begrijpen, dat
wat vandaag geoorloofd is morgen wordt
verboden, en omgekeerd. En dingen die
nóg merkwaardiger zijn gebeuren als
het gaat om uitgaven in de Katalaanse
taal.
Deze situatie heeft o.m. tot, gevolg,
dat het zich naar het buitenland richten
de gezicht van de Spaanse cultuur een
enge en armzalige indruk maakt, het
geen onverenigbaar is met de grootse
culturele traditie van Spanje. De Spaan
se auteur en beoefenaar van de weten
schap voelt zich bovendien door de ma
nier waarop de eensuur wordt toege
past genoodzaakt in een soort balling
schap te gaan, omdat hü zijn werk, om
het te kunnen laten verschijnen of om
een ongeschonden uitgave ervan moge
lijk te maken, moet aanbieden aan bui
tenlandse uitgeverijen, verenigingen van
intellectuelen en wetensehapscentra
hetgeen een „cultuurvlucht" is, die
Spanje niet kan dragen en ook niet op
zijn verantwoording kan nemen.
.Dit alles schept een toestand, die des
te onverkwikkelijker Is, omdat overal
in het laiul het verlangen bestaat zich
los te rukken uit de vereenzaming en
de isolatie. Bovendien is het nodig de
aandacht te vestigen op de lamentabele
indruk, die door het schenden van tek
sten, toneelstukken en f'lnis, die afkom
stig zijn uit het buitenland, wordt ge
wekt Dij het eigen Spaanse publiek.
MR. S. AQUARONE
net 'is benoemd tot griffier van het
Internationale Hof van Justitie en de
eerste secretaris mr. Stanislas Aqua-
rone heeft hem opgevolgd als „depu
ty registrar" wat bü ons zoveel wil
zeggen als adjunct-griffier. En dus
zijn we eens gaan praten in het stille
oulou„ ïet„ PP._P| deftige Vredespaleis in Den Haag.
in vervulling zou kunnen gaan. We zijn de lange gangen doorgeschre-
te nadrukkelijker geven zij daar- den, want de sfeer daar maakt, dat
niet loopt maar schrqdt.
Gegeven de huidige situatie geven
de ondertekenaars van de petitie aan
de minister zich niet over aan de il
lusie, dat hun hartewens, de volledi
ge afschaffing van de preventieve cen
suur.
Des
om de minister in overweging de pre
ventieve censuur met rechtsgaranties
te omkleden, terwijl aan de beoefe
naars van intellectuele a'jeid het
recht moet worden gegeven tegen de
beslissingen van de censors beroep
aan te tekenen.
Tevens wijzen zij op cle noodzaak om
in het kader van een nieuwe regeling
de ambtenaren, die met de censuur
zijn belast, aan de naamloosheid te
ontrukken en hun een persoonlijke,
door hun naam gedekte verantwoor
delijkheid te verlenen, aangezien hun
anonimiteit, oorzaak is van de groot
ste willekeur.
Tenslotte wordt in het bezwaarschrift
de hoop uitgesproken, dat men rekening
zal houden met een verlangen, dat zich
alleen maar ten doel stelt voor de
Spaanse cultuur weer die plaats in de
ruimen, die haar toekomt.
PARIJS, 8 dec. (U.P.I.) Gisteren
is op het vliegveld Orly een kartonnen
doos niet goud ter waarde van 25.000
dollar verdwenen. Het goud was be
stemd voor verzending naar Laos.
Volgens functionarissen op het vlieg
veld was de doos met goud b(j de
rest van de vracht gezet tijdens het
overladen van het ene vliegtuig in het
andere. Toen de vracht bij het stations
gebouw aankwam ontbrak echter de
Üswuste doos.
e grote bunker aan de ver
keersweg Utrecht-Den Bosch
bij de brug over de Maas te
He del, welke zo lang een sta-in-de-
weg is geweest voor het wegver
keer, wordt op het ogenblik afge
broken. Men schat dat het karwei,
waarbij ook springstoffen worden ge
bruikt, zes weken in beslag zal ne
men. De bunker, welke in 1937 voor
het Nederlandse leger werd gebouwd,
ter bewaking van ac Maasbrug, werd
in 1940 door dc Duitsers zwaar ver
sterkt. Nadat de geallieerden er in
1945 gebruik van hadden gemaakt
werd er later een telefooncentrale
van de Nederlandse strijdkrachten in
gevestigd. De foto toont het slopen
van de betonnen kolos, waarin 25 ton
ijzer is verwerkt. Dc voor- en zijmu
ren waren 1.50 meter dik, het dak
had een dikte van tachtig cm. en de
achtermuur was zestig cm. dik,
niitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiitiiiiiHimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHii
De staf van het Internationaal
Hof van Justitie in Den Haag
doet jaar in jaar uit „still go
ing strong" haar werk en komt
hoogst zelden in de publiciteit. Men
schfjnt er ook niet van te houden en
zelfs als er een geschil tussen twee
landen aan de orde is, bemerkt men
nog niets van de staf van ongeveer
dertig man personeel, die het maan
denlange voorbereidende werk achter
de schermen heeft verricht.
Maar er kwam nu een communi
qué, een heel sobere verklaring wel
ke meldde: de heer Garnier Coug-
•l'
mminn i mi
november 1915 in Australië geboren
en wel in Melbourne. Zijn middel
bare schoolopleiding volgde hij in
Australië en Canada en daarna stu
deerde hij eerst op de universiteit
van Toronto, waar hij in 1937 „bache
lor of arts" werd. Aan de Columbia
universiteit behaalde hij de doctors
titel „Master of arts" en kon zich
toen dus doctor in de philosophie
noemen:
Hij werd professor in de Franse
Taal en Letterkunde aan de universi
teit van Panama (1941-1944), aan do
universiteit van Toronto (1945-1946) en
aan het Hamilton College te New
York van 1946 tot 1948. In 1948 werd
hij benoemd aan het Internationaal
Hof van Justitie als secretaris waar
hij nu mr. Garnier Coignet heeft op
gevolgd als adjunct-griffier.
Twaalf jaar is hij dus al in ons
taal en letterkunde aan de universi-
heeft al lang een record gevestigd.
Hij is hier al aan het Hof verbonden
sinds 1922. Hij heeft nu de speciale
positie van griffier, die boven de
staf staat.
i e heer B. J. Hornstra, arts te
Bcrgum in Friesland, viert
vandaag zijn gouden doktersju-
bileum. Hü is 78 jaar oud, deze le
venslustige, vitale medicus, die er
als arts voor keuringen en controles
nog geregeld met zijn auto op uit
trekt.
De heer Hornstra, die 1 april 1882
te Joure geboren werd, slaagde 8 de
cember 1910 aan de gemeentelijke
universiteit te Amsterdam voor zijn
arts-examen. Hij vestigde rich be
gin 1911 als arts in De Rijp (NIL)
vanwaar hij in 1918 naar Friesland te
rug ging, oni in Bergum een prak
tijk over te nemen.
Nadat hij 25 jaar lang in deze uit
gestrekte plattelandspraktijk gewerkt
had werden in de oorlogsjaren de
men
Wfl zijn -e weten gekomen, dat er
niet meer dan twee tot vier zaken
per jaar op de rol komen en dat daar
voor toch iedere dag heel veel ar
beid moet worden verricht, wat be
grijpelijk wordt als men weet, dat bij
voorbeeld bij een Spaans-Belgisch ge
schil door Spanje een schriftelijke
uiteenzetting werd ingeleverd van
2200 pagina's, die allemaal uit het
Spaans moeten worden vei'taaid, om
dat de voertalen van het Hof Frans
cn Engels zijn. Er zijn vier secre
tarissen, die niet alle juristen zpn.
Een van hen is linguist, ni. de neer
Aquarone, die nu adjunct-griffer is
geworden, een ander is weer histori
cus. die m n bij internationale ge
schillen óók van node heeft.
De heer Aquarone is Australiër,
maar hij dankt zijn Italiaanse naam
aan zijn Italiaanse overgrootvader.
Hij is geboren in Australië uit Fran
se ouders, maar hij groeide op in Ca
nada en Amerika, waar hij ook stu
deerde. Zijn vrouw is een Frangaise
en, zegt hij, thuis wordt dus „The
language of the home" gesproken.
Wat de nationaliteit betreft is het
met de familie Aquarone nogal een
ingewikkelde geschiedenis, want al is
papa Australiër, Mama heeft de
Franse nationaliteit en de kinderen
houden er zelfs twee nationaliteiten
op na en wei de Britse en de Ameri
kaanse. Van die vier kinderen zijn er
twe in New York geboren en twee
in Nederland.
De heer Aquarone zelf werd 13
B. J. HORNSTRA
verv'oersmoeilijkheden zo groot, dat
hn, hoewel met spijt, zijn taak aan
oen jonge arts overdroeg. De heer
Hornstra werd toen medisch advi
seur hij de Raad van Arbeid in Fries
land. Sinds 1954 is hij nu keuringsarts
voor allerlei instellingen, zoals Ie-
vensver: vkeringsmaatschappijen, fa
brieken en bedrijven en hij heeft
daarbij nog verschillende andere
functies op medisch terrein.
Iedereen in Bergum kent de jubila
ris, waarvan sommige oud-patiënten
zeggen: „Als dokter Hornstra maar
binnenkwam, dan was je al beter".
Hieruit blijkt wel zijn grote plaatse
lijke populariteit, maar dat zijn ver
diensten ook in groter verband ge
waardeerd werden bewijzen de vier
onderscheidingen die hij bezit.
Hij werd in 1945 benoemd tot rid
der in de orde van Oranje Nassau.
Het Groene Kruis eerde hem met de
gouden medaille van verdiensten cn
bij het tienjarig bestaan van het Ko
ningin Wilhelminafonds werd hem
een bronzen legpenning uitgereikt.
Voorts kreeg hij nog een onderschei
ding van de Kon. Nederlandse Vere
niging voor E.H.B.O., die hij toen
veertig jaar als docent bjj cursussen
gediend had.
Ter gelegenheid van het wel zeer
zeldzame jubileum (de heer en me
vrouw Hornstra vieren bovendien
hun 49-jarig huwelijksfeest) is er in
hotel „De drie gekroonde baarzen"
in Bergum vandaag een feestelijke
receptie gehouden, tijdens welke de
heer Hornstra hartelijk gehuldigd is.
In een buitengewone vergadering,
welke de raad van de gemeente
Groesbeek morgen zal houden,
zullen twee wethouders, de heren H.
Eikholt en H. W. Jacobs en het lid
van de raad <je heer A. M. Gietman,
hun zilveren ambtsjubileum vieren.
Is het feit dat een wethouder zijn
zilveren jubileum viert, op zichzelf al
vrij ongewoon, dit jubileum is des te
meer bijzonder, omdat de omstandig
heden waaronder beide wethouders
destijds werden verkozen, er aanlei
ding toe waren dat een wetswijziging
werd doorgevoerd.
De beide wethouders werden in
1935 namelijk gekozen door een min
derheid van zes van de uit dertien
leden bestaande raad. Deze zes wa
ren nieuwgekozenen, de zeven ande
ren waren herkozenen.
De raadscommissie tot onderzoek
van de geloofsbrieven concludeerde na
'de verkiezingen echter, dat de gehe
le raad (dus zowel nieuwgekozenen
als herkoze..en) niet toegelaten dien
de te worden, zulks op grond van het
feit, dat de verkiezingen in Groesbeek
niet geldig geweest zouden zijn. De
oproepkaarten voor deze verkiezin
gen bevatten namelijk de naam van
een der kandidaten niet. Op de stem
biljetten had men de fout van wegla
ting van de naam op het laatste mo
ment kunnen voorkomen.
Zo bleef Groesbeek in september
van het jaar 1935 „radeloos", tot
dat de zes nieuwgekozenen met suc
ces een beroep op de Kroon deden.
Zij werden, tegen het advies van de
commissie tot onderzoek der ge
loofsbrieven in, als raadslid toegela
ten en kwamen drie maanden na hun
verkiezing in functie. De raad be
stond toen uit slechts zes man want
de zeven herkozenen hadden geen
beroep op de Kroon gedaan. Deze
t,kleine rci&d koos beide wethouders
Een en ander was echter voor dé
regering aanleiding een wetswijziging
te bewerkstelligen, waardoor de be-
Peiling in het leven werd geroepen,
dat indien een nieuw gekozen gemeen
teraad, door welke oorzaak dan ook,
met m functie kan treden, de oude
raad zyn werkzaamheden voortzet
tot zijn opvolger z\jn plaats kan in
nemen.
