LAATSTE BEROEP
DE GAULLE VOOR;
?er geen nieuws inzake
onderhandelingen
met FLN
VAN
JA
Vrij
ZWITSERLAND
De fout van de
politieke staking
N
Sociaal
commentaar
i
Algerijc-rcfercndum begonnen
'Ja'', of ik ga
Huisartsen over
contraceptie
NVV ouderwets-
socialistisch
Prof. dr. G. M. Verrijn
Stuart ziek
V B
7 JANUARI 1961
PAGINA 7
Gan onze Parijse coiTespondent)
r ^ARIJS, 7 jan. Sinds giste-
is de stemming over het door
generaal De Gaulle georganiseer-
rG £e^erendum zelfbeschikkings-
w. .voor Algerije en de, in af-
'yxttog, °P het „Algerijns Alge-
j.1,egerichte „voorlopige instel
den") gaande in Algerije, waar
c verspreid op het land levende
ev°lking reeds haar stem heeft
'■gebracht. Vandaag zijn er de
BLlTENLANDSE
KRONIEK
r£ms
s«cf
dat
D,
grotere centra in het achterland
I aan de beurt en morgen heeft het
zijn stem uitbrengen er plaats in
de grote steden. Morgen is het
eveneens stemdag voor de rond
27 miljoen stemgerechtigden in
het moederland, tot wie de Fran
se president, generaal De Gaulle,
gistermiddag via radio en tele
visie zich voor de derde en laat
ste maal heeft gericht met een
kort maar bijzonder indringend
en bijzonder persoonlijk beroep.
Machtsbevestiging
Raadselachtig
Gezondheidsbron
door sneeuw en zon.
Nu één der
voordeligste
landen voor
wintervakantie
Brabantse jeugd viert Driekoningen
Tachtig jaar carnaval
Nieuwe K.R.O.-revue
Casanova houdt woord
Amerika's beste kippenbraadster
Gaulle zal bij bet referendum
morgen in Frankrijk wordt geliou-
Wel een meerderbeid krijgen,
dar Je Lranse president beeft in
|ri n'euwjaarsboodscbap gezegd, dat
j,j' 8een genoegen zal nemen met een
II e'ne meerderheid. Hij eist een krach-
'a Een onbevredigend antwoord
P vraag of men zijn plan voor Al-
oer'je goedkeurt, zou door de Gaulle
ge'vat worden als een afkeuring van
j ')n beleid. Hij zou zijn taak dan niet
(j,"per kunnen vervullen, zo vefïdaar-
L '9 op oudejaarsavond. De Gaulle.
J' 'de Fransen dus een ultimatum
gesteld.
j n Zijn rede van 20 december beeft
i ,)resident nog eens gezegd, wat de
's van de volksstemming van
j "'gen. „Het Franse volk zal op 8
G Ufi" moeten zeggen", aldus di
I au'le, ,,ol bet mijn voorstel goed
C* de Algerijnen, na bet tot stand
j0,rileri van de vrede, zelf over bun
Vf laten beslissen". De Gaulle
j^agt een principiële uitspraak over
- <\vestie van de „autodétermina
°n de zelfbeschikking. Het denk
beeld de Alge
rijnen zelf te Ia
ten zeggen, wat
de toekomstige
status van bun
y gebied zou moe
de p, ten zijn. is door
°p au"e voor bet eerst gelanceerd
U september 1939. Later beeft bet
\Vg ?se staatshoofd dit idee uitge-
ge Dij heeft intussen ook duidelijk
gepffD naar welk van de drie mo-
\vQ jbeden die de Algerijnen geboden
1 Z'^n Persoon^Ö^e voorkeur uit-
ty Ge Algerijnen zullen te zijner
afs ,i nnen Dezen tussen volledige
Lr-1 'e'cIing van Frankrijk, volledige
"Algerijnse samensmelting, of de
iti
ng van een autonoom Algerije
9aUW met Frankrijk verbonden
LpiI 'kijven. De Gaulle ziet slechts
fjj. ,n de laatsgenoemde oplossing,
'nt
's Zowel tegen secessie als tegen
b; Gaulle bij bet referendum
agrütie.
d
Zal inErSen een overwinning behaalt.
J'et ree(Js een begin maken niet
rijp bf'enen van autonomie aan Alge-
getl ervolgens zal bij voorbereidin-
s|e re''en voor de Algerijnse volks-
di0 'n'')g ovef" de gewenste staatkun-
JlBe
shirctuur.
de C P°J'fieke leiders die de Fransen
,aa^te weken hebben aangespoord
Hier^n te stemmen vormen een
v>f(r ^aardig gezelschap. Zij kunnen
tiscb C Worden in twee extremis-
lipjjj.^ groepen. Die twee groepen
bgn e'l tegengestelde bedoelingen met
•hige Vjes* Ge communisten en som-
de q 'calen en socialisten willen
*'jn j Ie met een afkeuring van
OripL i' 'd dwingen tot rechtsstreekse
Af„ r,IQndeIingen met bet F.L.N., bet
Zij !'.9se Nationale Bevrijdingsfront.
Ljj f'n dat Frankrijk Algerije voL
l*ge Pjis geeft. De „ultra's" daaren-
>.Alg ,)e°gen "iet bun „Non" een
ranCaise". Zij vinden, dat
c0ns Ps"dent te ver is gegaan met zijn
|ia|;S)SS'e"Vaan Let Algerijnse natio-
Lg j"'I schijnen piet te besef-
*aöls V Zl' st"Jden voor een verloren
j °oral sinds de jongste onlus-
'cfee n Algerije is bet duidelijk, dat de
V 'ln integratie niet levensvat-
I 'S'
Bis[er ^'ge.r'Je zei 1 is bet referendum
Vgn(jen a' begonnen, en bet wordt
keer.F'|ng morgen voortgezet. Hier
de bevolking aange
ven l. Z van stemmen te onthou-
de V reactionaire leiders van
''er. s geadviseerd hebbi
Gatii
Hot gaat ia werkelijkheid, aldus De
Gaulle, niet slechts om het recht op zelf
beschikking voor de Algerijnse bevolkin
gen, maar evenzeer om Frankrijks ei
gen lot. Dit is namelijk „de plechtige
gelegenheid voor de Franse natie om
hetzij haar eensgezindheid te bewijzen
hetzij haar evrdeeldheid ten toon te
stellen." Het land dient te beseffen dat
het in het laatste geval linea recta op
de chaos en het verval afstevent.
Men vraagt zich natuurlijk af of en ln
welke zin deze laatste opwekking van
president De Gaulle van invloed zou
Kunnen zijn op degenen, die nog twijfel
den tussen „ja", „neen" en onthouding,
juist in afwachting van eventueel meer
licht dat generaal De Gaulle alsnog
over zijn vrij duister geachte verdere
ledoelingen zou kunnen laten schijnen.
Dit meerdere licht dan hadden vele kie
zers, zij het niet altijd dezelfde, gaarne
gehad in twee punten.
Het ene betreft „onderhandelingen
met de voorlopige Algerijnse rege
ring". Van menige „gemiddelde
Fransman" hebben wij in de afgelo
pen dagen kunnen vernemen dat, in
dien generaal De Gaulle de vraag
van het referendum had laten luiden:
„onderhandelen met het F.L.N. of
niet", of indien hij althans onomwon
den te verstaan had gegeven dat hjj
inderdaad via onderhandelingen naar
een akkoord met het F.L.N. zou stre
ven, 80 zo niet 90 procent ja-stemmen
hem bij voorbaat verzekend zouden
zijn geweest. Voor wat dit punt be
treft is er evenwel niet meer losgeko
men dan de vage verklaring over het
„nastreven in de kortst mogelijke tijd
van een vreedzame confrontatie van
alle stromingen voor de vrije uitoefe
ning van de zelfbeschikking."
Het andere punt betreft de toekomsti
ge garanties voor de Europese minder
heid in Algerije. Eerder had De Gaulle
reeds met kracht verzekerd dat deze
garanties in ieder geval een volstrekt
gebod waren nadere precisering over de
aard ervan is evenwel uitgebleven. Niet
temin is waarschijnlijk wel het grote
merendeel van de Franse politici en po
litieke schrijvers ertoe gekomen deze
garanties te zien als de enige werkelij
ke moeilijkheid, die een vredessluiting
met het F.L.N. en de erkenning van een
onafhankelijk Algerije in de weg staan
Reden te meer, zo doen zii opmerken
om juist daarover het F.L.N. en de
voorlopige Algerijnse regering in recht
streekse onderhandelingen aan de tand
te voelen.
hebben een
'ier 'eVe, SlTm Uil 'e krengen. Ook
0[j Wordt de Gaulle dus door Uvee
x»;:JU .1
Sfoi
a,lr vijandig gezinde extremistische
Uien tegengewerkt.
Het l r-
Al„ f lJs Voor Let Franse moederland,
dftl en de vrije wereld te bopen,
njn j Gaulle een duidelijke overwin-
abe^ )e'iaa!t bij bet referendum. Het
eeri r"'b'ef van een krachtig „ja" is
Bern-'uUXVe Lranse politieke crisis, die
Lelijk in een burgeroorlog zou
lnen ontaarden.
HAAG. 6 jan. Nagenoeg al
le (99 pet.) huisartsen, die hebben mee
gewerkt aan een enquête van de „Stich
ting Bevolkingsbeleid", achten het van
belang, dat de patiënten zich met kwes
ties op sexueel gebied, zoals de con
traceptie (voorkoming van zwanger
schap), tot hun huisdokter kunnen wen
den; 93 pet. van de geënquêteerde art
sen acht voorlichting over contracep
tie een noodzakelijk onderdeel van de
medische hulp. Algehele of periodieke
onthouding ter voorkoming van zwan
gerschap wordt door 19 pet. van de
geënquêteerde artsen als de enig aan
vaardbare methode beschouwd. Van
de antwoordende huisartsen is 35,1 pet.
nederlands hervormd, 15.2 pet. rooms-
katholiek, 8 pet. gereformeerd en 29
pet. buitenkerkelijk. De anderen beho
ren tot kleinere kerkgenootschappen.
Aan de enquête werd meegewerkt
door 780 van de 1550 Nederlandse huis
artsen. die een enquêteformulier kregen
toegezonden. De artsen aan wie een for
mulier werd gezonden waren geselec
teerd uit de naamlijst van het genees-
kundig jaarboek, waarin telkens de
eerste van elke drie achter elkaar ver
melde namen werd uitgekozen voor toe-
zendig van een formulier.
Tot de 19 pet. der artsen, die al
leen de algehele of periodieke ont
houding aanvaardbaar achtten, be
hoorden 90 pet. der katholieke art
sen, ll pet. der gereformeerde art
sen en 5,3 pet. der artsen van een
andere gezindte.
Van de katholieke artsen antwoord-
de 9 pet. met „neen" op de vraag,
of zij alleen de algehele of periodie
ke onthouding aanvaardbaar achtten.
Er waren, zo_ wordt in het verslag
van de enquête nader gedefinieerd
commentaren van katholieke artsen,
die ,.ja" antwoordden, maar er b v'
bij schreven: „voorlopig ja"; „ja
nog wel"; „tot nog toe wel"; P o'
is zeer moeilijk in de praktijk afJ
gezien nog van het resultaat betr. de
progenituur".
Het enquête-verslag trekt hieruit
enige conclusies, die het als volgt
voorzichtig formuleert: „Overziet
men deze gegevens, dan zou men er
uit kunnen opmaken, dat een aantal
katholieke artsen zich in een over
gangsstadium bevindt en dat in katho
lieke kring een zeker onbehagen
heerst m.b.t. tot de officiële moraal".
(Dit onderwerp lijkt bij uitstek te
behoren tot die vraagstukken, waarop
men de bekende uitlating van mgr. Van
Dodewaard, voorkomend in zijn rede
voor de St.-Adelbertvereniging, van
toepassing kan achten. Hij liet daar,
zoals men zich zal herinneren, verstaan,
dat de theologie een vak is, op het ge
bied waarvan men zich slechts dan
terecht een oordeel kan aanmatigen,
wanneer men ter zake deskundig is. De
aarzelingen, die hier blijkbaar bij een
aantal katholieke artsen leven, mogen
voor de theoloog, in het bijzonder voor
de moraal-theoloog, een teken zijn van
de noodzaak om de vaststaande moraal
der Kerk meer leefbaar te maken. Dit
is een zaak. die de aandacht zeer waard
is. Red.).
Uit de resultaten van de enquête blijkt
verder, dat 87 pet. van de artsen hun
kennis, die op de universiteit werd op-
ontlenen aan eigen studie en niet aan
kennis, die op de universitiet werd op
gedaan. 95 pet. van de geënquêteerde
artsen acht onderwijs in deze materie -
aan_ de universiteiten van belang. De
„Stichting Bevolkingsbeleid" hield de
enquête, omdat zi.i voor het bevolkings
beleid de geboorteregeling (en dus de
methoden ter voorkoming van zwan
gerschap) van wezenlijke betekenis
vindt. Zij ging er voorts van uit, dat
op dit terrein een belangrijke taak op
ae huisartsen rust en dat op dit gebied
nog veel onkunde, misverstand en voor
oordeel heersen.
Een ander aspect van De Gaulle's
laatste toespraak is, zoals wel uit de
boven geciteerde tekst blijkt, de hoogst
persoonlijke toon die hij erin heeft „on
geslagen. Het lijkt koren op de molen
van al degenen, die, zoals de commu
nistische partjj en Depreux' en Mendes
France's P.S.Ü. (Fartie Socialiste Uni-
fiée), geageerd hebben voor het neen,
mede op grond van het argument dat
niet het referendum generaal De Gaulle
niet op de laatste plaats de bevestiging
nastreeft van zijn eigen persoonlijke
macht: het referendum zon een Napole
ontisch plebisciet zijn.
Maar daar staat tegenover dat meni
ge Fransman ten slotte niet blind is
voor het feit dat De Gaulle's autocratie
althans een „liberale" autocratie is.
Voorzichtig resumerend kan men stel-
len dat De Gauile ongetwijfeld erg veel
zegt als hij proclameert: Alles is een
voudig en helder!" Maar hij zal met
zijn laatste toespraak zijn kansen niet
hebben verslechterd. De vrij algemeen
gestelde prognose blijft luiden: een vrij
ruime meerderheid van ja-stemmers en
waarschijnlijk niet zo heel veel meer
onthoudingen dan bij het grondwetrefe
rendum van het najaar 1958 het geval
was. Over de deelname aan het refe
rendum door de Muzelmanse bevolking
op de eerste stemdag, gisteren dus, in
Algerije tonen de autoriteiten in Algiers
zich tevreden: tegen de 70 procent dei-
kiezers zou zijn opgekomen, hetgeen
slechts ongeveer één procent minder is
dan in 1958. Zoals reeds bericht had het
leger dringend consigne gekregen van
Parijs, alles in het werk te stellen om de
Muzelmanse kiezers te doen stemmen
en om ze per lege vrachtwagens naar
de stemlokalen te vervoeren. Eveneens
De viiend van mijn zoon
heet John. John nu heeft
de leeftijd bereikt dat hem
toegang kan worden ver
leend tot de kleuterschool.
Gisteren kwam hij even
langs.
„Ik ga naar school", zei
hij niet zonder trots tegen
mijn zoon „En jij dan?"
„Ik niet," antwoordde mijn nage
slacht ietwat overdonderd. Maar John
is.au fond een gevoelig manneke en
hij riep dus troostend:
,,Dan heb jij een dag vrij."
..Ja. zei mijn zoon stralend als viel
hem een groot geluk ten deel.
had het leger consignes gekregen en het
moet in diverse sectoren op ernstig be
zwaar van de bevelvoerende officieren
znn gestuit om krachtig propaganda
te voeren voor het „ja." Dit is zeker
merkwaardig en het zal wel de nodige
controverse uitlokken.
Berichtgeving uit Algerije gewaagt er
eveneens van dat hier en daar E.L.N.-
agenten een aanvullend consigne zouden
hebben uitgegeven op het algemeen con
signe door de voorlopige regering begin
deze week verstrekt om de referendum-
„maskerade" te boycotten. Dit aanvul
lend consigne zou luiden, dat. wie wer
kelijk geens kans ziet, van de stembus
weg te bljjven, dan liever een ja-stem
moet uitbrengen dan een neen-stem. In
dien het waar is is het nogal raadsel
achtig.
DEN HAAG, 7 jan. De voorzitter
van de Sociaal-Economische Raad,
prof. dr. G. M. Verrijn Stuart uit
Amsterdam, is gistermiddag na afloop
van de in het gebouw van de S.E.R.
gehouden nieuwjaarsreceptie voor het
bedrijfsleven, onwel geworden. Prof
Verrijn Stuart is in de loop van de
middag voor onderzoek in het zieken
huis „Bronovo" in 0en
genomen.
(Advertentie)
Inlichtingen: alle reisbureau» en het
Nationaal Zwitsers Verkeersbureau,
Koningsplein 11 Amsterdam. Tel. 222033
romiek
Haag
de S.E.R. heeft
eerste openbare
De voorzitter van
gistermorgen in de
vergadering van de raad in 1961 zijn
nieuwjaarsrede uitgesproken. Prof.
Vei rijn Stuart heeft daarbij meer dan
een uur staande het woord gevoerd
en daarna met de plaatsvervangende
voorzitters van de S.E.R., dr ir.
F. Q. den Hollander en drs. D. Roe-
™er®' ea de algemeen secretaris van
de S.E.R.. drs. Hub L
durende bijna anderhalf'
gerecipieerd.
Jansen, ge-
uur staande
(Van een medewerker)
Wanneer er in een naburig land
politieke moeilijkheden bestaan
van binnenlandse aard, doen we
het allerverstandigst ons tot toezien te
beperken. Een beoordelen dient tot doel
te hebben daaruit lering te trekken voor
de eigen houding in het eigen land.
In deze zin hadden we al een be
schouwing in de pen, toen we gisteren
over de radio het bericht vernamen,
dat het verbondsbestuur van het NW
heeft besloten aan het Belgische so
cialistische vakverbond een renteloze
lening te verstrekken van ƒ500.000.—.
In zo'n geval krijgt een Nederlandse
„voorlichting" over een Belgische aan
gelegenheid wel een heel typisch ac
cent. Een zo royale steun kan niet meer
of minder betekenen dan dat het NVV
zich achter de Belgische stakers plaatst.
Nu is het in de sociale geschiedenis
vaak voorgekomen, dat arbeiders van
het ene land zich solidair verklaarden
met stakers in een ander land. Als re
gel is dit. solidair optrekken zeker niet
verqordelenswaardig en soms zelfs toe
te juichen. Met name heeft dit meer
dan eens gegolden bp stakingen van
transportarbeiders en vooral bij zeelie
denstakingen. Het kwam voor, dat sche
pen tengevolge van een havenstaking
ergens niet gelost konden worden en
dan maar opstoomden naar een niet
al te ver afgelegen buitenlandse haven,
zodat buitenlandse arbeidskrachten zou
den zjj de besmette schepen wel lossen,
als stakingsbrekers optraden. Het is te
billijken, dat dan de internationale soli
dariteit tot sympathiestakingen leidt.
Eveneens hebben we meer dan eens
meegemaakt, dat internationaal collec
tes werden gehouden om een lokale sta
king van grote betekenis en omvang te
kunnen laten voortduren.
Criterium was daarbij altijd, dat het
ging om een gerechtvaardigde staking
in de strijd tussen twee partijen, met
als inzet een meer evenwichtige verde
ling van de bedrijfsuitkomsten.
In België evenwel is op het ogenblik
iets heel anders aan de gang De
Belgische regering staat voor liaast
onoverkomelijke financiële moeilijkhe
den ten gevolge van de Congolese cri
sis. Wanneer er geen ingrijpende maat
regelen worden genomen, dreigt een
economische situatie, die rampspoedig
kan zijn voor het land. De regering
Eyskens heeft derhalve een program
ontworpen, om aan die moeilijkheden
het hoofd te bieden en het land weer
te voeren naar gezonde sociale en eco
nomisch verhoudingen. Dit is derhalve
een politieke zaak. Een zaak, die be
slecht moet worden in het Belgische
parlement.
Het is nog niet zo lang geleden, dat
wij in Nederland iets hebben meege
maakt, dat op de Belgische situatie leek
We bedoelen het bestedingsbeperkings
program 1957. Onze economie was toen
over haar toeren en de enige weg om
er uit. te komen was de binnenlandse
uitgaven te beperken en de uitvoer sti
muleren. Het was in Nederland de so-
cialistisch-katholieke regering, die dit
program opzette en het aaniïurfde om
èn van de overheid èn van het bedrijfs
leven èn van de werknemers een offer
te vragen. Hiertoe was vanzelfsprekend
ook overleg gepleegd met dat bedrijfs
leven. Maar toen "puntje bij paaltje
kwam beeft de Stichting van de Ar-
bied aan de regering duidelijk laten
weten, dat do verantwoordelijkheid voor
wal er ging gebeuren, bij de regering
lag en niet bij het bedrijfsleven. De
Tweede Kamer moest derhalve met het
program instemmen en anders zou de
zaak eenvoudig niet zijn doorgegaan.
We zijn allemaal in Nederland best te
vreden met het feit, dat we toen de
offers, die de Nederlandse regering op
ons allen heft gelegd, hebben aan
vaard. Reeds de Troonrede van 1958
kon van een bevredigend herstel van
het economisch leven gewagen „als ge
volg van dé vrijwillig aanvaarde be
stedingsbeperking".
Die besledingseperking was onder
tussen moeilijk te verwerken, zeker
voor de werknemers, die met een be
scheiden inkomen een stukje reële wel
vaartsdaling moesten aanvaarden.
(Huurverhoging niet; geheel gecompen
seerd. premie A.O.W. niet geheel ge
compenseerd enz.).
Maar niemand in Nederland heeft er
aan gedacht om tegen deze regerings-
beslissing te gaan staken. De verant
woordelijke mensen waren de leden van
de Tweede en Eerste Kamer de ver
tegenwoordigers van het voik, die dus
namens dat volk hebben uit te spreken
of een regeringsvoorstel al of niet in
het volksbelang is
aar ons inzicht had het zo ook
dienen te gaan in België. Wan
neer naar de mening van de kie- c
zers de volksvertegenwoordiging het speeld.
niet goed doet, dient dat gezelschap
naar huis te worden gezonden. Er zijn
democratische middelen om dat te be
reiken. Langs de weg van nieuwe ver
kiezingen kunnen dan de mensen in de
Kamer worden gebracht die naar het
oordeel van de kiezers zullen handelen
en overeenkomstig de wi] van het volk.
Het zjj toegegeven, dat het niet altijd
Kille regeuvlageu ten spijt hebben
de drie koningen gisteravond
weer hun intocht gehouden in
Den Bosch. Bij gebrek aan kamelen
kwamen de oosterse vorsten te paard,
wat hun verschijning misschien wat
minder exotisch, maar daarom nog
niet minder waardig maakte. Vooraf
gegaan door een van de Bossche mu
ziekkorpsen en gevolgd door moedige
Driekoningenzangertjes met al of niet
verregende lampionnetjes begaven de
oosterlingen zieh naar het stadhuis.
Daar speelde het muziekkorps het tra
ditionele lied „Driekoningen, drieko
ningen, geef mij een nieuwe hoed".
Dat was vermoedelijk een concessie
aan de folklore. Zinvoller was het ver
volg van de plechtigheid: de konin
gen maakten hun opwachting bij de
(loco-)burgemeester, die geen Hero
des speelde, maar de gasten voor
ging naar de Kerststal op de Markt,
waar enkele Kerstliederen werden ge-
een eenvoudig; middel is, maar het is
in een gezonde democratie het enige
middel.
De Belgen kozen een andere weg.
Terwijl het overleg tussen regering
en Kamer volop aan de gang was, en
nog steeds is, meenden de leiders van
de socialistische vakbeweging druk op
het parlement te moeten uitoefenen door
middel van stakingen, die het land aan
de rand van een revolutie brachten.
Natuurlijk is het toegestaan om druk
uit te oefenen op de besluitvorming van
de Tweede Kamer. Wij kennen hier ook
demonstratieve congressen van over
heidspersoneel, van politie-ambtenaren,
van studenten, het Binnenhof heeft hier
ook optochten gezien van ontevredenen
met plannen of besluiten van regering
en Kamer. Maar de socialistische lei
ders in België zijn veel verder gegaan;
zij nemen praktisch de laak over van
de volksvertegenwoordiging. En hoe!
We kunnen met anders zeggen dan dat
het uitermate tragisch is en dat de
schade, aan de Belgische economie en
aan het volkswelzijn toegebracht, zich
eenvoudig niet laat becijferen. Het meest
tragische ervan is, dat men hier de
democratie op zich bedreigt. Dit. heelt
met democratisch optreden niets meer
te maken. De consequentie ervan is de
anarchie.
Nu heeft de heer Roemers op een
besturenbijeenkomst van het iN.V.V.
dezer dagen in het algemeen het houden
van politieke slakingen afgekeurd. Hij
noemde het een bijzonder gevaarlijk wa
pen. Maar is het meer aan een belij
denis met de mond, wanneer op dezelf
de dag het N.V.V. besluit om wat zij
voor Nederland afkeurt in Belgie te
gaan steunen? He vraag stellen is haar
ueantwoorden. We moeien net diep be
treuren, dat liet socialistisch vakver
bond zich blijkbaar plotseling het socia
listisch verleden zo herinnert, dat hei
nu niet schroomt om een dodelijke aan
val op de democratie op deze wijze te
steunen. Zo roept men zeil hel reeds
meerdere jaren bestaande verzet tegen
het socialisme in Nederland sterker op
en bouwt men een nieuwe barricade
voor een herstel van de samenwerking
met name op politiek gebied met de Ne
derlandse socialisten. En ook dat is te
betreuren.
In Tilburg is de driekoningenoptocht
dit jaar niet doorgegaan. Een koor
en een kindergroep hadden het enkele
dagen tevoren plotseling laten afweten
en de leden van de toneelvereniging
die als levende beelden moesten funge
ren in de Kerststal op de Heuvel, wa
ren er niet zeker van dat ze konden
komen. De organisatoren hebben toen
besloten, Brabants meest indrukwek
kende Driekoningenstoet waarin
echte kamelen en zelfs een kudde
schapen plegen mee te trekken een
jaartje over te slaan.
Dat heel't de Tilburgse jeugd niet
belet, met hart, en ziel driekoningen
te vieren. Midden op de middag kon
men in de buitenwijken al overal kleu
rige groepjes langs de deuren zien
trekken en in de schemering zag men
in alle straten van de stad de kleine
koninkjes, gehuld in tafelkleden en
badhanddoeken, maar even vaak in
speciale kostuums, met kunstig vér-
vaardigde, elektrisch verlichte sterren,
maar ook met uitgeholde bieten en
daarin een brandend kaarsje. Die bie
ten stonden bij de folkloristen hoog
aangeschreven en hetzelfde gold voor
de sigarenkistjes, waarin kleine gaat
jes waren geprikt in de vorm van een
iSter.
De VVV-jury, die zitting hield in
een van de restaurants aan de Heuvel,
liet zich in haar oordeel niet beïnvloe
den door de schittering van dure kos
tuums of attributen: zij beoordeelde
de koninkjes naar hun hele optreden,
met. name naar hun prestaties op het
gebied van zang en declamatie. Ver
moedelijk was het voor een goed deel
aan de Tilburgse fraters te danken,
dat er in Tilburg heel wat meer te
beluisteren viel dan de welbekende
nieuwe hoed. Er werden allerlei kerst
en Driekoningenliederen ten gehore
gebracht en enkele deelnemers zongen
zelfs aandoenlijk vibrerende aria's
(maar daar hadden de fraters be
slist geen schuld aan). Sommigen be
geleidden het gezang met de blokfluit,
anderen brachten een voortreffelijk
stukje declamatie. Alle zangertjes
werden beloond met. een Driekonin-
gentableautje van Henk Potters en
een reep chocolade en de prijswin
naars mogelijk volgende week nog
kinderboeken komen halen.
In Tilburg en ook in andere Bra
bantse plaatsen bleven de koninkjes
ondanks bet barre weer tot laat in
de avond langs de huizen trekken.
Carnavalsverenigingen vieren
doorgaans geen normale jubilea,
maar meer carnavaleske be-
staansfeiten: het eifjarig jubileum of
een veelvoud van elf. Voor de Valken-
burgse carnavalsvereniging, die zich
Mirlitophile-sociëteit noemt en die bo
vendien het oudste camavalsgezel-
schap van Europa pretendeert te zijn,
leveren de zuiver carnavaleske ju'bi-
iiifiniiti ii hum hui ui min iiiiiiii ui iiiiiiiiiii ui ui ui iiiuti iiiiiii
lea te weinig feesten op, waarom zij
óók normale jubilea wensen te vieren.
Deze instelling verklaart derhalve
waarom de Mirlithophile drie jaar ge
leden het 7 x 11-jarg bestaan heeft
gevierd en thans opnieuw aan het
feesten slaan ter ere van het tachtig
jarig bestaan.
Onder de titel „Mirlitonade" gaan
zij vandaag en zondag op grootse
wijze jubileren. Het programma ver
meldt een gala-carnavalszitting voor
vandaag en zondag zijn er twee re
cepties, carnavaleske volksfeesten voor
de jeugd en de volwassenen op twee
pleinen in* het Geulstadje, een kleuri
ge parade van ruim veertig carnavals
verenigingen uit binnen- en buiten
land met aan het hoofd de Bossche
„Oeteldonkers" en een balletopvoering
in de gemeentegrot, het onderaardse
Mirlitophile domein,
Terwijl hun ene revue nog draait,
start het echtpaar Gerard Wal
den en Berry Kievits vanavond
in Heerlen een nieuwe K.R.O.-revue.
„Mooier en rijker gemonteerd dan al
onze vorige reveus in de afgelopen
zeven jaar," zegt Gerard Walden. Hij
mag er wel een beetje trots op zijn,
want revues zijn schaars geworden in
Europa en zo'n reizende, op alle to
nelen passende voorstelling als hij er
op na houdt, is uniek. Daar neemt
ook Sleeswijk, bij wie Gerards broer
Willy sinds jaar en dag werkt, zijn
pet voor af.
Gerard Walden is op zijn 25e jaar
bij het beroepstoneel begonnen en
heeft er nu 27 jaar op zitten. Berry
Kievits is aan haar veertigste toneel-
jaar toe, wat gezien haar nog vrij
jeugdige uiterlijk alleen maar moge
lijk is als ze ai in de wieg begonnen
is. „Dat klopt," zegt ze, „ik stond
als kleuter van twee al op de thea
terplanken."
Het echtpaar heeft kort geleden als
elk jaar zijn tour door het buitenland
gemaakt om daar voorstellingen te
zien. ideeën op te doen en nieuwe
nummers aan te trekken. Ze vinden
het moeilijk worden, want in hun gen
re is er niet zo erg veel goeds meer
te beleven. In Londen hebben ze pas
in veertien dagen negentien voorstel
lingen bezocht, maar veel meer lever
de hen Denemarken op, waar het amu
sementsleven als maar schitterender
wordt.
Ze stonden ons te woord na de ge
nerale r,petitie van hun nieuwe re
vue in Amsterdam, temidden van pak
ken en dozen met kostuums en re-
quisieten. „Ik zou dolgraag straks ook
weer eens een goede musical willen
proberen en wij denken er ook hard
over," zegt Berry Kietvits. „Wij heb
ben het een jaar of vijf geleden nog
geprobeerd t maar toen was de tijd er
nog niet rijp voor. Maar na My fair
lady heeft het publiek er misschien de
smaak voor te pakken."
Dezer dagen ontving de Enschede-
se politie van een rouwmoedige ether
piraat een brief, luidende:
„Mijne heren, hier Radio Casano
va. Ik wou u mededelen, dat ik nu
voor goed de ether heb verlaten.
Ik heb nooit kunnen geloven, dat er
gevaar aan verbonden zat. Ik dacht
altijd dat het maar onzin was. Maar
nu ik dan met een man van de PTT
heb gepraat, weet ik genoeg. Daar
om ga ik de ether niet meer in.
Ik hen niet van plan mensenle
vens er aan te wagen. Ik zal mijn
naam maar niet bekend maken. Ik
zal dan maar voor de laatste rriaal
zeggen: hoogachtend, Radio Casa
nova"
De politie heeft niet op de spel
fouten in de brief gelet. Zij denkt
aan het niet-ontsierende boetekleed al
prefereert de zondaar anoniem te blij
ven. In ieder geval is de clandestiene
zender „Casanova" sinds de brief in
derdaad niet meer te beluisteren.
iiimiHiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiimm
Het kipgerecht waarmee de 49-
jarige mevrouw Elisabeth Goetz
een huisvrouw uit Lakewood in
New Jersey, het vorig jaar Ameri
ka's kippenbraadster no. 1 werd was
gisteren op Schiphol te proeven Voor
treffelijk toebereid," zo prees' me
vrouw Goetz de chef-kok van het SchiD
holrestaurant Aviorama. Want ze was
er zelf, bij wijze van presentje van
wege het Amerikaanse instituut voor
.gevogelte-industrieën". Ze vertelde
J6 sta-ten vijfhonderd bradende,
nno-clov G" kokende deelneemsters
naar Selbyville waren gekomen en van
„f" haalde zij de lekkerste kip uit de
,V(?)Sen.s ecn recept dat, zoals de
chef-kok zei, de kip wel heel geraf-
lineerd presenteerde. Ze zag er best
uit alsof ze uitstekend in de keuken
uit de weg kan en haar echtgenoot,
i2' d'e thuis op zijn farm
ïo.ooo kippen heeft rondlopen, zag er
uit alsof hij met zijn voortreffelijke
keukenprinses meer dan in zijn schik
lsv.?e hebben drie kinderen en het
schijnt dat mevrouw Goetz het gezin
op allerlei kostelijke hapjes kan trac-
teren. Op haar best is zij op een par
ty. waar ze behalve met braadsels
ook met taarten en koekjes feestelijk
voor de dag komt. Geen wonder dat
ze erg gezocht is voor het geven
van kookdemonstraties.
Mevrouw Goetz, die Hongaarse van
afkomst is, en haar man, die van oor
sprong Duitser is, gaan op hun Euro
pese trip hun familieleden in Duits
land, Oostenrijk en Zwitserland af.
Gistermiddag bezochten ze met een
lading van 200 Goetz-kippen het Wil-
helminagasthuis. De komende dagen
zullen ze waarschijnlijk wel goed ont
haald worden bij de verschillende ver
tegenwoordigsters van de Nederlandse
Consumentenbond, de Bond van Plat
telandsvrouwen en de Vereniging van
huisvrouwen, die ook op Schiphol bij
de ontvangst aanwezig waren en daar
prijzend van de Goetz-specialiteit
proefden.
Het gerecht onthullen waarmee me
vrouw Goetz voor de dag kwam en
waarmee ze haar kampioenschap
heeft gwonnen. zou een inventarisatie
lijst van een delicatessenzaak kunnen
lijken, zo veel ingrediënten zitten erin.
Maar ondanks de_ theelepel cognac,
ondanks de maïsolie, de Amerikaanse
whisky het knoflookzout, de paprika,
!ier7ike^USUSï0r^jltter' kaneelstokjes,
„gekruid« appelen, noem al-
waarmee mevrouw Goetz
naar kampioenskip heeft opgeluisterd
heus rniLTte, kars^PPetje P^i"s was
de verandering ,.er* Maar goed' voar
~i._-~lfi VtK
