De vaten punch van Andrew Jackson
Truman vond het in
1953 niet plezierig
Seth Gaaikema - zoon van twee dominees -
weet het nog niet
K
Narrenpak
met belletjes
gaat uit
als doek
gevallen is
INAUGURATIE IN WASHINGTON
„Cabaret doet sterk aan
rederijkerskamer denken"
ZATERDAG 14 JANUARI 1961
\Y7 Kan wordt morgen vijf-
W *ig jaar, maar wij kunnen
i hem niet feliciteren. Hij
dPiZ?ek' sinds 196(1 Th"15 in Ku"
0 Wel een beetje verloren raken
ader die bomen en tussen die
Padjes, maar kam het maar uit:
s
Piet i
er niet. Mevrouw vlindert
in de plantenkas en mijnheer
'.Pat niet op het vlondertje de
^gedrukgebieden te bestuderen,
hij anders nogal pleegt te
°n- 's Zomers zou je nog kun-
We*? denhen: hij is bang dat er
ga er eens een stel vrolijke water-
gp ten bij zijn steigertje aanleg-
i. n. en, debarkerend, hem met een
^Vlaal ,,ha, mijnheer Kan!" tege-
ji^t willen lopen. Maar de plas
§t er zo verlaten bij dat iedere
anwezigheid met evenveel reden
]0S een zich-schuilhouden uitga
lm ^d kan worden. Er is nog een
aPsje dat hij in zijn hut somber
J oen nieuwe tekst zit te dubben,
j^P Periodieke kluizenaarsperiode.
j,60 hoor, de hut is leeg. Huize
staat er droevig als een ver-
op minnaar bij.
0 Misschien rijdt hij in Den Haag
P lijn 9. Dat schijnt hij heel zijn
y,,Veo te hebben gewild, wagenbe-
durder van lijn 9 zijn, de tram
de laatste rit door het donker
taar de remise rijden en met een
°mmeltje onder zijn arm rustig
huis wandelen. „Rijdt
J1?! Kan op lijn 9?" Het blijkt
JU zo te zijn. Verder informeren,
hij weer eens met Viruly?"
ïk
Emigratie liep met
tien procent terug
Daling zal zich dit jaar
vermoedelijk voortzetten
erzekering
op basis van
belegging
in aandelen
ij de inauguratie van Jeffer
son, de derde president van
de Verenigde Staten, was
diens voorganger, John Adams,
niet aanwezig. Adams was zo ver
bolgen over de verkiezingsuitslag
van 1800, dat hij de dag vóór de
inauguratie uit Washington ver
trokken was. Een dergelijk pijnlijk
incident heeft zich in de geschie
denis van het Amerikaanse pre
sidentschap niet meer voorge
daan. Hoover zou zich in 1933
ongetwijfeld gaarne onttrokken
hebben aan de inauguratiepiech-
tigheid van Franklin Roosevelt,
en Truman vond het acht jaar
geleden ook allerminst prettig de
ambtsaanvaarding van Eisenho
wer bij te moeten wonen, maar
beiden hebben zich aan de tradi
tie willen houden.
Zo zal ook Eisenhower volgen
de week vrijdag samen met Ken
nedy in een open auto naar het
Kapitool rijden, waar de officiële
machtsoverdracht zal plaats heb
ben. Men mag verwachten, dat de
aftredende president zich sportief
van zijn taak zal kwijten, want er
zijn aanwijzingen, dat hij zich ver
zoend heeft met de gedachte dat
de jonge ex-senator uit Massachu
setts nu het werk zal overnemen.
Kennedy zal op zijn rit naar het
gebouw van het Congres verge
zeld worden door een vriendelijk
lachende „Ike". Toen de president
elect op 6 december 1960 een be
zoek bracht aan het Witte Huis
werd hij immers door Eisenhower
bijzonder hartelijk ontvangen.
(Van een verslaggever)
Te voorspellen wat Seth Gaai
kema gaat worden zou over
moedig zijn, want hij zelf
weet het met de dag minder goed.
Hij is nu 21, Groninger, zoon van
twee dominees. Hij studeert Ne
derlands en kijkt nu angstig tegen
zijn kandidaats aan. Niet uitge
sloten acht hij het dat hij als
leraar of filosoof de maatschappij
betreedt. „Dan schrijf ik mis
schien een studie over de her
komst van de komma". Evenmin
is het onmogelijk dat hij het
waagt in de kleinkunst. Men
hoeft niet te verwachten dat hij
het nu zal laten bij de cabaret
teksten die hij geschreven heeft
en bij de zo toegejuichte musical
vertaling van „My fair lady". Hij
speelt zelfs met de gedachte
heel schroomvallig nog een
Nederlandse musical te schrijven.
„Maar die moet dan ook een knal
geven".
Uitstel van verlaging
kiesgerechtigde
leeftijd?
Wiin Kan - morgen vijftig jaar -
Wordt sinds 1960 vermist
9iet Tj-t aan de Westeinder is hij
typi 'i wil °P een mooie dag nog
fje eens met Corry Vonk achter
om t 6 heSgen verscholen zitten
g te luisteren naar wat voorbij-
agers over hem zeggen. Maar
he F *s nu niks te zien. En dan
Pa Vb om zÜn huis nog een
J*r "Under land, nou ja, in ieder
val meer dan een tuintje; je kan
doi
Pen
Cornells Kan, geboren 15 Ja
ke,., Wil te Scheveningen, zoon van be-
'^atsraad, wordt vermist. Zijn
het uSaritl verklaart met de hand op
rt dat hij niets weet. „Niemand
biigp^aar hij uithangt," zegt hij. Som-
tialp0 beweren dat hij met zijn vrouw
Wo?,. Zwitserland is gereden, wellicht
f>ehs t "^et zou kunnen, hoewel hij al
P geschreven dat hij niet zo
W3> die bekende Nederlandse toeris-
Seh rt°nies ts. Daar zijn zoveel mea
f|Ukt P^rn nawijzen en tegen elkaar
kan ren: „Weet je wie dat zijn? Wim
likj.p®'! Corry Vonk." En dan is er een
hen, dame, die kauwend op een appel,
hunlnfansPreekt: „Ken u niet 'ns een
Ilaaf"ertje weggeven vanavond?"
dQ0rr than maakt de ellende nog erger
then, ,Jrze'ig te onderbreken: „Ach
van»„ en jf thuis ook zien. Wij gaan
v°nd lekker naar het jodelen".
rondhWl1 niet uitsluiten dat hij in Arosa
nangt, maar waarschijnlijk lijkt
het mij niet. Hij is een schuwe, dood
moe van belangstelling, al zal hij net
jes antwoord geven. Zelfs tegen de nog
al eens voorkomende mijnheren die
zeggen: „Als u nog een komiek zoekt,
ik weet er eentje te wonen. Die kan
smoelen trekken, nou niet om wat te
zeggen, maar daar bent u nog niks
bij." Hij neemt het vrij vriendelijk op,
want daarvoor leven*wij in een demo
cratie. En democratie vindt hij iets
enorms. „Democratie is iets daar kun
je roepen: weg met de democratie!"
Maar bij zijn verzuchtingen denkt hij
ook wel 'ééns aan een citaat van Mau-
rits Dekker: „De mens. het enige dier
dat lachen kan, schiep zich een wereld
om te huilen."
Hij wil best de consequenties van
zijn beroep aanvaarden, maar „als
't effe kan" wil hij er zijn vrijheid
bij behouden. Ze hebben hem in vak
jes willen duwen. Hij was rood, hij
was pacifist, hij was conservatief.
Daar wordt hij kriegel van en met
een bijna satanisch genoegen neemt
hij van de weeromstuit het air aan
van de beeldenstormer die zuilen-
slechtend rondraast. Hij ziet zich
zelf het liefst als iemand die met de
handen in de zakken gemoedereerd
door het land wandelt, alles bekijkt,
zo nu en dan wat opneemt en het
met een terloopse opmerking terug
legt. Op die manier is hij de nationa
le praatvaar geworden, een vader
Cats van onze dagen. Doordat hij zo
graag met woorden goochelt en last
heeft van eep huppelende fantasie,
kijken en luisteren wij zo gretig.
Natuurlijk zit er ook nog wel wat
meer achter zijn succes. Sedert zijn
toneelschooljaren loopt hij nu 29 jaar
mee. Hij was een tijd de „aangever"
WIM KAN
van Cor Ruys. startblok voor diens
nooit geëvenaarde acteer- en woorden
spel. Ruys liet. uit de roemer van zijn
humor wel wat waardevols in het ont
vankelijke gemoed van het jongmaatje
druppelen, over het opbouwen van eeu
grap, het' wisselen van stemmingen,
het kiezen van de toonaard en vooral
ook van het tempo. Hoeveel jaren
ABC-cabaret zijn er toen niet op ge
volgd? Alles bijeen beschikte hij over
voldoende talent en vakmanschap om
in '54 temidden van werkelijk illustere
concurrentie uitverkoren te worden
voor de Davids-ring, het ere-sieraad
voor de kleinkunst. Hij heeft ook de ge
spannen nervositeit van een ras-artiest,
steeds weer bang als hij is om in zijn
sprong naar het hoogst bereikbare voor
tijdig in de valkuil te belanden. Van
zijn Oudejaarsconference had hij het
merendeel uitgeprobeerd met publiek,
zelfs het commentaar op de recentste
gebeurtenissen had hij al aardig op
zijn effect beproefd. Maar hij was er
gén. Tot drie keer toe heeft hij zijn
verhaal gehouden en laten opnemen,
niet gerust op, bleef zijn vondsten we-
want hij was niet tevreden. Uiteindelijk
heeft hij van de Iweede opname ge
zegd: „Die moet het maar worden."
Overigens zonder dat hij er recht te
vreden over was.
Wim Kan bereidt altijd zorgvuldig
zijn programma's voor. Als het mo
tief van zijn cabaret-programma ge
vonden is, gaat hij een maand indruk
ken opdoen. Hij sjouwt van hier naar
daar, laat zich veel vertellen, is nieuws
gierig naar alles wat maar enigszins
met het motief te maken kan hebben.
Om maar iets te noerrien: voor het ja
ren geleden draaiende cabaret „ABC-
Expres" was hij een maand de gast
van de Spoorwegen, die zoveel mo
gelijk aan zijn .wensen tegemoet kwam.
Toen wist. hij het wel zo'n beetje en
was het ogenblik van zijn zwaarste pe
riode van het jaar aangebroken. Hij
sloot zich als altijd op en ging schrij
ven, dubben, nors tegen zichzelf zijn
en 'zwijgend tegen de alles-begrijpen-
de Corrle.
Die levert hem zijn eerste kritiek.
Ze selecteert voor 'hem als hij er
niet uitkomt. En met die moeizaam
tot stand gekomen tekst begint de
voorlezing aan het gezelschap. Dan
wordt zo ongeveer de helft helemaal
omver gegooid, gewijzigd, weggela
ten, aangevuld en eigenlijk is men
op de dag van de première nog lang
niet gereed met dit proces.
Wat er dan van die maand indruk
ken opdoen is overgebleven, zou men
zich wel eens afvragen. Toen ir. Den
Hollander naar „ABC-expres" had ge
keken, complimenteerde hij: „Heerlij
ke avond gehad. Echt er eens helemaal
uit geweest. Eindelijk ee'ns geen mo
ment aan de Spoorwegen gedacht."
Tenminste, zo heeft Wim Kan zelf ver
teld. Iedereen weet ook dat Kan zijn
conférence gaandeweg verandert. Als
men in het begin van zo'n serie van
om en nabij de 250 voorstellingen het
programma heeft gehoord, kan men
aan het eind zeker nog eens gaan en er
heel veel nieuws opmerken. Wim
Kan is een van de weinige artiesten
die niet over zichzelf kunnen praten.
Hij heeft in twee boekjes over zijn tijd
in het Jappenkamp en over zijn ar
tiestenleven en dat van Corrie geschre
ven ongeveer een kwart van de halve
waarheid, zoals hij zegt, hetgeen voor
autobiografieën een heel fatsoenlijk
quantum is. Vraaggesprekken zou hij
het liefst ontlopen, maar als het moet
lepelt hij het een en ander wel op. „Ja,
mijn vader was minister. Inderdaad,
van het bordje gymnasium heb ik een
flinke hap genomen en het bordje to
neelschool heb ik op een kruimeltje
nq leeggegeten. Daarvoor? Nee, nooit
eerder op het toneel gestaan. Alleen
met mijn zusje in een eigen Faust-be-
werking. zij met. een witte baard en ik
als Mefisto. Zeker, vrij veel toernees
gemaakt, naar de tropen, 'ns zien,
naar..."
Dat sukkelt zo door, en men kan
het over een andere boeg gooien,
maar het plantje gedijt niet onder
opzettelijke belangstelling. Het nar
renpak met de belletjes is iets wat
hij heel gauw uittrekt, onmiddellijk
nadat het doek gevallen is. Maar als
hij zo argeloos wat van zijn menin
gen wil verkondigen of fris van de
lever na een reis over zijn belevenis
sen vertelt, begaat zijn speelse fan
tasie als vanzelf een reeksje buite
lingen.
Nu wordt .hij vijftig jaar en hij is
spoorloos. Hij zit ergens lekker te ge
nieten van zijn financiële oliebollen en
appelflappen. En hier staan de staat
siekarossen, de feestballonnen en de
muziekstandaards van de huldigingsor
kesten leeg. Van al zijn grapies is dit
wel het gemeenste. HENK SUÈR.
DEN HAAG, 13 jan. De emigratie
is in het vorige jaar, vergeleken met
1959, met 10 proeent afgenomen. Het
aantal aanmeldingen daalde met ruim
22 procent. Aldus zei de regerings
commissaris voor de emigratie, mr.
I. B. W. Haveman. gisterenmorgen in
zijn nieuwjaarsrede voor het emigra-
tiebestuur.
De procentueel grotere daling van
de aanmeldingen dan van het aantal
emigranten naar de traditionele immi
gratielanden wijst erop. aldus spre
ker, dat de daling zich in 1961 zal
voortzetten. Onder de normale emigra
tieprogramma's, uitgezonderd het bij
zondere migratieprogramma onder de
„Pastore Walter-act" van gerepatn-
eerden naar de Verenigde Staten, ver
trokken vorig jaar 17.700 emigranten
tegen 19.600 in 1959; 22.500 aspirant
emigranten meldden zich aan tegen
29.000 in 1959.
Advertentie
COOLSINËEL 67 - ROTTERDAM
President-elect Woodrow Wilson met president William H. Taft op de ochtend
voor de inauguratie van 1913.
Kennedy met hoge hoed
Als Kennedy bij het Kapitool ar
riveert, zal hij zich naar een podium
begeven, dat voor de oostelijke gevel
van het gebouw is geplaatst. Hier
zal de president-elect de eed wor
den afgenomen door de president
van het Opperste Gerechtshof, Earl
Warren. Kennedy zal dan de woor
den uitspreken: „Ik zweer plechtig,
dat ik het ambt van president van
de Verenigde Staten op nauwgezette
wijze zal vervullen, en dat ik naar
beste kunnen de grondwet van de
Verenigde Staten zal in stand hou
den, beschermen en verdedigen". Op
dat ogenblik zal de vijfendertigste pre
sident van de V.S. formeel in func
tie zijn getreden. Kennedy zal dan
bekleed zijn met het ambt. waarvan
in 1789 George Washington de eerste
drager werd. Maar de inauguratie
van Washington werd nog in New
York gehouden. Eerst sinds Jeffer
son leggen de Amerikaanse presi
denten hun eed in de stad Washington
af.
Eisenhower heeft acht jaar geleden
zijn eed afgelegd ten overstaan van
wijlen Opperrechter Fred M. Vinson.
Er werden bi.j deze plechtigheid twee
bijbels gebruikt: het historische boek
dat. dienst had gedaan bij de inaugu
ratie van George Washington, en het
boek dat Eisenhower in zijn studenten
tijd in West Point had gebruikt. Eisen
howers privé-boek lag open bij II Kro
nieken 714: „En het volk, waarover
mijn Naam is uitgeroepen buigt zich
neer en bidt, zoekt mijn aanschijn en
bekeert zich van zijn boze wandel: dan
zal Ik het in de hemel verhoren, hun
zonden vergeven en hun land doen op
leven". Washingtons bijbel was geo
pend bij de woorden van de psalmist:
„Wanneer Jahweh het huis niet bouwt
is het zwoegen der bouwlieden ijdel;
wanneer Jahweh de stad niet behoedt,
waken de wachters vergeefs.
CORRIE VONK
Wim Kan heeft al enige malen van
zijn medewerking kunnen profiteren en
(lat is wederzijds goed bevallen. Bij de
volgende cabaretprogramma's, te be
ginnen bij het komende Boekenbal, be
hoort Seth Gaaikema tot het bondge
nootschap van het Kan-cabaret. Ook in
de nogal levendige artistieke sfeer van
de Groningse studenten die er zelfs
een balletgezelschap op na houden
zal hij voorlopig wel geestdriftig blij
ven meedraaien.
Met zijn blonde krulhaar, zijn bijna
roze voorkomen nog aan gene zijde van
het scheerapparaat, is deze dominees
zoon als Spoel de wever in de midzo-
inernachtsdroom van de kleinkunst ge-
rold. Blank en ontvankelijk ondergaat
hij alles. Hij vindt schrijven heerlijk,
en door de stad wandelen, en met veel
mensen praten, en studeren ook. Als
je daarbij, zoals hij klaarblijkelijk, met
een capricieus taalgevoel, flink waf hu
mor en pienterheid begiftigd bent, en
gewoon je onbekommerd te uiten, dan
kun je wel eens iets proberen.
Maar er hangt hem een maatschap
pelijke lotsbeschikking boven het hoofd.
Op het gymnasium zette hij al een ca
baret in elkaar en als eerstejaars kon
hij het weer niet laten. Een volgend
cabaret was zo succesvol dat er een
lange tournee-staart achteraan ging
bungelen. In 1958 stuurde hij een lied
je („Dat gekke Oude Jaar") op voor
de Oudejaarsconference van Wim Kan.
Een nader contact met Wim Kan en
Corry Vonk leverde spoedig andere
nummers op. Toen hoorde hij ook van
„My fair lady"-plannen en hij dacht
„dat is onmogelijk in Nederland, dat
is toch onvertaalbaar." Seth Gaaike-
ma's belangstelling, of liever; nieuws
gierigheid, is erger dan honger. Zoals
hij in een gesprek de partij van onder
vraagde voortdurend ruilt voor die van
ondervragende, is in dat opzicht al ont
hullend. Hij zorgde dan ook dat hij „My
fair lady" in handen kreeg, en hoewel
hij op Engels lang niet zo verzot is als
op Frans, ging hij hier en daar onge
vraagd fragmenten ver-Nederlandsen.
Hjj kende mr. P. Meerburg, die „My
fair lady" in ons land wilde presente
ren, nog van diens studentenbemoeie
nissen en liet hem eens zijn proef
stukken zien. „Ge er mee door," zei
Meerburg. „Ik vond het vreselijk Jeuk
werk," vertelt Seth Gaaikema. „Ik had
er acht maanden de tijd voor."
Men kan moeilijk menen dat derge
lijke ambities tot de wereld van de ge
middelde student behoren. Verwonder
lijk is de knapheid waarmee Seth
Gaaikema het er af bracht.
Hij heeft het over de techniek van
het kleinkunst-vak. „Daar hebben ze
het allemaal over. Techniek is vol
gens Wim Kan iets wat je in een kof
fertje bij je hebt. Maar hoe krijg je
techniek? Ik heb nu tal van keren
op de planken gestaan, conférences
gehouden en liedjes gezongen. Daar
heb ik zeker van geleerd. Maar hoe
kun je leren op de goede manier
geestig te zijn, zodat een hele zaal
gaat lachen? Wat is het, voor een
wonder dat mensen op een avond hun
huis verlaten, geld neerleggen, naar
je luisteren en niet weglopen voor elf
uur?"
Hij onderbreekt af en toe het gesprek
bjj een woord dat ergens bij hem een
gevoelige bougie doet vonken. „Gam
mel, 7,ei je. Wat een mooi woord. Daar
kun je >et« mee doen." Hij sabbelt er
SETH GAAIKEMA
wat op, goochelt met rijmwoorden en
losse klanken en dan laat hij het schie
ten.
„Het is niet aan te leren," vindt hij.
„Er komt van alles in je hoofd op als
je een liedje schrijft, een allesomvat
tende alarmtoestand. Je denkt, kiest,
corrigeert. En dan heb je soms iets
waarvan je denkt: het is onberispelijk,
maar het is niet goed. Zoals My fair
lady, daarvoor heb ik vaak een dag of
drie op één zin lopen piekeren."
Het liedje van Kennedy, met „Truus
Kennedy, "ken-u die?" was van Seth
Gaaikema. Hij kon op allerlei manie
ren met Kennedy en zijn naam spelen,
bijvoorbeeld: „De plannetjes van Ken
nedy, bennen-die nou beter". Maar hij
koos wat anders en paste er voor op
dat het liedje niet overladen werd En
dan zegt hij ook: „Een woordspeling
of een spits mopje is op zichzelf zel
den grappig. Ze werken pas in een spe
ciale sfeer waarin ze geladen worden
voordat ze als vuurwerk ontstoken
worden."
Dat zijn zo de dingen die Seth
Gaaikema met zijn kleine beetje erva
ring al weet. Wat er nog aan zou man
keren wordt in het voorkomende geval
bijgeschaafd door Wim Kan of diens
pianist Ru van Veen, en in andere ge
vallen misschien door de reacties van
het publiek.
Zijn „Gespazier" op de balavondjes
van de lichte muze is langzamerhand
zo vrijblijvend niet meer. Hij gaat te
genwoordig door het leven met een dik
groen dictaatcahier waarin hij onmid
dellijk zijn opduikende vondsten no
teert. „Als je ergens mee bezig bent.
vind je m zo'n boek wel een aardige
zin gereed liggen."
„Cabaret doet sterk aan een rede
rijkerskamer denken," was Seth Gaai
kema al eerder te binnen geschoten.
ennedy zal onmiddellijk na de
eedsaflegging zijn inaugurele re
de houden, waarin hij het ver
trouwen zal vragen van het Amerikaan
se volk. Ebt officiële deel van de inau
guratie zfi worden bijgewoond door
een groot aantal genodigden, die vana.
het podium of vanaf zitplaatsen op het
grasveld voor het Kapitool de plechtig
heid zullen kunnen bijwonen.
Daarna rijden Kennedy en vice
president Johnson naar het Witte
Huis, waar zij, staande in het por
tiek, een parade afnemen. Aan die
parade wordt deelgenomen door een
heden van de strijdkrachten, en in
de optocht zullen ook „ele kleurige
praalwagens meerijden. Uiteraard
worden al deze feestelijkheden door
de Amerikaanse televisie uitgezon
den, zodat tientallen miljoenen Ame
rikanen getuige zuilen zijn van het
historische evenement
Kennedy heeft besloten, dat hij bij de
inauguratie een hoge hoed zal 'dragen.
Dat zal een merkwaardig gezicht ziin
want de man loopt
bijna altijd bloots
hoofds. Eisenhower
droeg in 1953 een
zwarte deukhoed,
hoewel de meeste
van zijn voorgan
gers ook hun keu
ze op de hoge hoed
hadden bepaald.
Maar „Ike" be
streed indertijd
het verwijt, dat hij
met een traditie
brak. „Als het om
traditie gaat, zou
ik nog een drie
kante steek moe-
te dragen", zo
merkte hij op.
De inauguratie
plechtigheid van
961 zai een heel
wat rustiger ver
loop hebben dan
die van 1829. toen
Andrew Jackson
president werd. Bij
die gelegenheid
werd het Witte
Huis immers be
stormd door be
wonderaars van de
populaire generaal
uit de Onafhanke
lijkheidsoorlog.
De enthousiaste
menigte drong
de presidenti
ële residentie binnen en in het ge
drang werd een grote ravage aan-
- gericht. Jackson wilde zijn suppor
ters niet met geweld buiten laten zet
ten, en hij bedacht een list. Hij liet
een paar vaten punch op het gras
veld achter het Witte Huis zetten, en
daar vlogen de mensen al spoedig op
af.
Voor de dag van de inauguratie heeft
Kennedy nog een bijzondere verrassing.
Hij heeft de 86-jarige dichter Robert
Frost, Amerika's meest populaire po-
eet, uitgenodigd een vers voor te dra
gen. Frost zal een gedicht lezen, dat
hij dertig jaar geleden heeft, gemaakt:
,The Gift Outright". Het is een te
rugblik op de Onafhankelijkheidsoorlog.
Vrijdagavond wordt in de stad Was
hington op drie plaatsen tegelijk
het traditionele inauguratie-bal ge
houden: in het Arsenaal en in twee
hotels. Kennedy en zijn echtgenote zul
len zich op alle drie deze bals verto
nen. De mannelijke gasten zullen me
rendeels in rok zijn. en de dames in
het lang. Het zal echter ook toegestaan
zijn in smoking en korte avondjurk
té verschijnen. Het voorschrift op de
invitaties: „Formal Dress" is voor bei
de interpretaties vatbaar.
Intussen is Eisenhower, onmiddel
lijk na de inauguratie, naar een res
taurant in Washington vertrokken.
Hier wordt hem een lunch aangebo
den door de leden van zijn rege
ring, en de voormalige minister van
Handel, Lewis L. Strauss zal als gast
heer optreden. Na de lunch begeeft
de ex-president zich naar zijn boerde
rij te Gettysburg in de staat Penn
sylvania. Enkele dagen later reist hij
door naar Albany in de staat Geor
gia, waar hij wat gaat jagen. Eisen
hower wil n'a 20 januari eerst enige
ontspanning en rust hebben. Mis
schien zal hij later nog een of andere
functie gaan vervullen. Kennedy heeft
hem op 6 december j.I. gevraagd, of
hij zich, na zijn aftreden, beschik
baar wilde stellen voor een eventue
le bijzondere taak, en Eisenhower
heeft daar op geantwoord, dat hij
altijd bereid blijft het land te dienen.
Over zes dagen zal de oudste presi
dent uit de geschiedenis van de Vere
nigde Staten opgevolgd worden door
de jongste rechtstreeks gekozen presi
dent. De zeventigjarige Eisenhower
zal het bestuur overdragen aan de drie
enveertigjarige Kennedy. Een Repu
blikeins bewind maakt plaats voor een
Democratisch regime. Maar op 20 ja
nuari zullen de Amerikanen even niet
aan politiek denken. Zij zullen op die
dag in Kennedy niet de politicus maar
de staatsman zien. Zij zullen hem met
eerbied en vreugde begroeten, als het le
vend symbool van de eenheid van de
natie, en als de hoogste gezagsdrager
in het land.
HANS BRONKHORST.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. 13 jan. De plannen
van het kabinet-De Quay om de kiesge
rechtigde leeftijd te verlagen vormen
volgens verscheidene leden van de Eer
ste Kamer geen voldoende aanleiding
voor de omvangrijke procedure van
een grondwetsherziening. Naar aanlei
ding van de begroting van Binnenland
se Zaken dringen zó er bü minister
Toxopeus op aan, met de herziening te
wachten totdat er redenen zijn om de
Grondwet ook op andere punten te wij
zigen.
Spanje Uit gewoonlijk betrouw
bare bron is vernomen, dat in de
afgelopen vierentwintig uur in Spanje
veertig personen zijn gearresteerd, die
worden beschuldigd van het versprei
den van propaganda tegen de regering.
Vier van hen hebben affiches op muren
geplakt, (Reuter)
President-elect Grover Cleveland vertrekt met de schei
dende president Chester A. Arthur van het Witte Huis op
weg naar het Kapitool voor de inauguratie. (1SS5).
