Op bezoek bij emigranten
Ondanks de „gaarkeukens"
blijft CANADA een land met toekomst
-Bodem bevat nog ongekende rijkdommen
mi
Goede leerschool voor
Nederlanders die te veel
in de watten zijn gelegd
De krant kunt U niet missen. Geen dag!
r
vrouwelijke kantoorbedienden
BOERENLEENBANK
VERTEL DE WAARHEID
ANAGRAM-PUZZEL
TWEE VROUWEN in het NIEUWS
Geen cocktail;
in de vasten
Voor 't zelfde geld
MERCEDES-TAXI's
Garage ..WALDO
Spaarbank
voor iedereen
in Uw reclame
MAAR DOE HET GOED!
Prijspuzzel
Is Farah Diba's geluk vervlogen?
Lichte daling van
geboortecijfer
Samenwerking op
kunstmestgebied
Kon. ShellKon. Zout
en Hoogovens
Achtjarige jonge®
nog spoorloos
- 4
TROUWEN
J
z
9
Bevolking overschreed
elf en een half miljoen
Brigitte Bardot neemt
inwoning
Televisie geeft
signalement
Duitse bloemkweker*
willen Nederlandse
concurrentie weren
Auto door trein in sl^
geslingerd
NSC
ZATERDAG 11 FEBRUARI 1961
PAGINA 6
In Vancouver, het westelijk eind
station van de spoorlijn, die
dwars door Canada heen de Atlan
tische met de Stille Oceaan ver
bindt, zijn de laatste tijd weer
„bread lines" te zien. Zij zijn het
schrikbeeld uit het verleden, toen
niet alleen in Canada, maar ook in
Europa een felle economische cri
sis heerste. In Nederland zou men
van gaarkeukens spreken, zo ver
telde ons broeder Laurens, die in
de Canadese West woont en onlangs
de Canadese nationaliteit heeft aan
genomen. Broeder Laurens is ge
diplomeerd maatschappelijk werker.
Hij heeft in Amsterdam aan de Leer
gangen gestudeerd en later aan de
universiteit van Calgary, een bis
schopsstad, een dag reizen van Van
couver gelegen. De bisschop van
Calgary heeft hem aangesteld als
verzorger van de emigranten, niet
alleen uit Nederland, maar uit alle
landen. Broeder Laurens kent Ca
nada. Hij is de eerste Canadees ge
worden Nederlander, die de congre
gatie van de broeders van O.L.
Vrouw van Dongen heeft ..voortge-,
bracht.
wTi
u
N.V. WERF GUSTO
v.h. Fa. A. F. Smulders
KETHEL
Uw gehele spaartegoed rente-
gevend en direct opvraagbaar
EEN LOPENDE REKENING
BIJ DE BOERENLEENBANK
ZAL EEN GEMAK VOOR U BLIJKEN
3
V
5
6
#®-®~*®®
mt
utrecht, 10 febr. op <*njr
Ondanks die „bread lines" blijft
broeder Laurens optimistisch over zijn
tweede vaderland. Men moet Canada
niet op korte termijn beoordelen, zegt
nij. En men moet niet te snel conclu
sies trekken uit statistische gegevens.
Het is bekend dat onder meer het be
grip „werkloosheid" in Canada veel
ruimer is dan bij ons. Gehuwde vrou
wen en zelfs degenen, die nog werken,
maar van baan willen veranderen, kun
nen zich bjjj de Canadese bureaus la
ten inschrijven en worden dan als „werk
loos" geregistreerd. Er is in Canada
ook veel positiefs, dat onder geen cij
fers te vangen is. Niemand kan pre
cies aangeven welke rijkdommen (en
dus welke werkgelegenheid) er in de
Canadese bodem zitten. Maar iedereen
weet, dat zij er zijn.
Dat laatste geldt in hoge mate voor
de provincie Alberta, waarin de bis
schopsstad Calgary is gelegen. Ruim
een halve eeuw geleden was deze stad
SB»,*»-
Vader en moeder Braat uit Schijf (Noord-Brabant) met hun kinderen op de
nieuw veroverde boerderij in Lethbridge (Zuid-Alberta, Canadia): klassiek voor
beeld van een geslaagd, emigrantengezin.
tnijlen ver in de omtrek verspreid la
gen, stoven nog Indianen op paarden
rond, op jacht naar buffels. Niemand
had er toen enig vermoeden van, dat
zij aan de oppervlakte joegen van een
van de rijkste schatkamers van Canada.
De laatste tientallen jaren is Calga
ry echter omhoog geschoten met een
vaart, die kenmerkend is voor vele
prairiesteden. En het gaat maar steeds
sneller. Tien jaar geleden woonden er
nog geen honderduizend mensen; nu al
nog geen honderdduizend mensen: nu al
niet alleen de boeren gezorgd, die van
alle kanten ter wereld hierheen z}jn ge-,
emigreerd en van Calgary een markt
hebben gemaakt voor hun granen, sui
kerbieten, vee en zuivelprodukten. Ook
hout-, steenkool-, olie-, en aardgaspro
ducenten, om alleen de belangrijkste te
noemen, vinden hier een werkterrein.
De Canadian Pacific, die het westen
met enorme kosten en moeite heeft
opengelegd, was de eerste, die eind vo
rige eeuw begreep wat dat eenvoudige
stationnetje midden in de eindeloze
prairie betekende. De spoorwegmaat
schappijen, die de landbouw altijd wel
bewust gestimuleerd heeft, omdat dit
ve rvoersmogelijkheden schept, bracht er
experts heen, die de mogelijkheden van
irrigatie gingen bestuderen om de boe
ren te helpen, die in droge zomers grote
verliezen leden. Sindsdien zfln duizen
den acres grond door een vernuftig stel
sel van kleine kanalen en sloten ge-
irrigeerd. De bodem blijkt tot de beste
rer wereld te behoren. Hij bestaat uit
klei, die precies dezelfde kwaliteiten
heeft als net vetste kleigebied van de
Betuwe en West-Brabant, zoals de heer
Braat in het zuiden van deze prairie-
próvlncie ons verzekerde.
Hij is zes jaar geleden met zijn ge
zin van tien zoons en één dochter
naar Zuid-Alberta getrokken en heeft
er precies hetzelfde gewas in de grond
gezet als hij in het Brabantse Schijf
gewoon was te doen. Als de jongens
in de herfst de suikerbieten naar de
fabriek rijden, Is het alsof zij nog in
Brabant leven. Met dit verschil, dat
zij daar van vader steeds te horen
kregen: het gaat zo niet langer. Wij
kunnen met onze onnozele tien ha.
voor ons allen geen onderhoud meer
verdienen, om over jullie toekomst
maar helemaal niet te praten. „Naar
Canada, of naar de fabriek", was het
wachtwoord dat de boer destijds in
Brabant liet horen. De keuze werd
Canada en de boerderij, die men daar
in zes jaar ttfds heeft opgebouwd, is
nu al 24 maal zo groot als het be
drijfje van 10 ha. in Schijf. „Ik ga er
voor de jongens, waarvan er onlangs
een met een Brabants meisje ge
trouwd is, nog een stukske bijkopen"',
zei de heer Braat, toen hij ons zijn
enorme akkers liet zien.
Vader Braat Is het klassieke voor
beeld van een goed geslaagd emigrant.
„Ge moet liier goed veur ogen houwen,
da Canada 'n best land is voor ieder
een, maar da nie iedereen best is
veur Canada", zo merkt hij in zijn boe
renwijsheid op. We zouden die wijsheid
boven ieder emigratiebureau willen
plakken en op ieder boekje, dat emi
granten ter hand wordt gesteld, want
het grote gevaar van degenen, die in
onze tijd naar Canada emigreren, is nog
altijd, dat zij te veel op een paradijs
rekenen, waar alles wel vanzelf gaat.
Keihard werken, sparen en met een
grote boog om alle verlokkingeu van
het Canadese leven heenlopen, dat is
de opgave waarvoor een emigrant hier
komt te staan. Het afbetalingssysteem
is zo diep geworteld in Canada, dat het
als de meest vanzelfsprekende zaak
wordt beschouwd om maar allerlei
luxe in huis te halen, die later wel eens
betaald zal worden. „Ik heb ze eraan
kapot zien gaan", aldus de heer Braat,
die wel eens voor wat tè conservatief
wordt versieten, omdat hü zelden of
nooit in de stad komt om de bloeme
tjes buiten te zetten.
Maar zijn raadgevingen kloppen pre
cies met die van de maatschappelijke
werker, broeder Laurens. „Er is voor
iemand die een vak verstaat, bijna al
tijd nog wel werk te vinden, zelfs in
een crisistijd, zoals we nu meemaken",
zo vertelt hij ons. „Voor Canada hoef
je nooit bang te zijn, want het is een
land, zo onmetelijk rijk, dat de Cana
dezen zelf niet weten, hoe rijk zij eigen
lijk zijn. Maar je moet er niet licht
vaardig heentrekken. Emigreren heeft
nog een andere dan alleen een mate
riële kant. Het eist een degelijke voor
bereiding. Nog maar al te vaak blijkt,
dat de emigrant, die hier aankomt, zelfs
de meest elementaire kennis omtrent
zijn nieuw gekozen vaderland mist. Dat
betekent voor hem rondes achterstand.
Ik verbaas mij steeds weer over die
luchthartigheid. Nog altijd en hoe
hebben wij tot vervelens toe er niet
op gehamerd komen hier mensen
aan, die geen woord Engels verstaan
of spreken. En dan praten wij nog niet
eens over de verantwoordelijkheid, die
ouders op zich nemen als zij onder zul
ke omstandigheden met een gezin emi
greren," aldus broeder Laurens.
Over dit facet van de emigratie
heeft father Van Acht een Bra
bants kapelaan, die door mgr. Bek
kers in de hoofdstad van Alberta als
aalmoezenier is geplaatst ons het
een en ander verteld. Emigranten,
die zich niet goed voorbereiden, be
seffen niet hoe zwak zij met hun ge
zin komen te staan, zo legde hij ons
uit. Kinderen van zeventien jaar, die
zelf in hun onderhoud kunnen voor
zien, staan volgens de Canadese wet
ten niet meer onder het ouderlijk ge
zag en kunnen dus zonder dat
iemand daar iets tegen kan onder
nemen, het ouderlijk, huis verlaten.
Het komt voor, dat ouders, die voor
al in het begin met grote moeilijkhe
den te kampen hebben, dan nog bo
vendien de onverwachte klap te in
casseren krijgen, dat de grotere kin
deren hen in de steek laten. Kinde
ren zoeken vaak veel gemakkelijker
contact met hun Canadese leeftijd
genoten dan ouderen. En onder de
invloed van de in volle vrijheid le
vende Canadese teenagers, maken
deze Nederlandse kinderen dan vaak
gebruik van de rechten, die Canada
hun toekent en waarop de ouders he
lemaal niet, gerekend hebben. En dan
komt vaak alles bij elkaar wat een
gezin onder zulke omstandigheden
kan treffen. Vooral de moeder gaat
gebukt onder heimwee en het con
tact met de Canadese samenleving
wordt steeds moeilijker.
Niettemin hebben de aalmoezeniers
en zielzorgers in Canada volledig oog
voor de grote mogelijkheden in dit
land, ook voor degenen, die er in de
aanvang slechts met de allergrootste
moeite in slagen hun plaats te vinden,
Komen zij erdoor, dan leven zij gemak
kelijker dan in Nederland, want Cana
da is een land zonder conventies. Wie
zich eenmaal aan weet te passen, vindt
er een groot levensgeluk en een zuiver
begrip van vrijheid. De eenvoudigste
f#
rijdt U met onze luxe
Telefoon 64.65.0 (3 lijnen)
SINGEL 41—45
TE SCHIEDAM
vraagt voor haar Mechanische Boekhouding
Des zaterdags wordt er niet gewerkt.
Sollicitaties, mondeling of schriftelijk worden ingewacht
bij de afdeling Personeelszaken van de Werf Gusto,
Maasdijk 5 te Schiedam.
Desgewenst kan ook des avonds, na telefonische af
spraak (tel. 69030, toestel 37), mondelinge sollicitatie
plaats vinden.
ZYVALUWLAAN 101 - KETHEL (gem. Schiedam)
TEL. K 1800—65325
Geopend: maandag t.m. donderdag van 9-12 en 1-4 u.
Vrijdags van 9-12 en 1-7 u. Zaterdags van 9-11 u.
VOOR AL UW BANKZAKEN
mens wordt er even gemakkelijk aan
vaard als degene die tot boven aan
de top is gestegen van de maatschap
pelijke ladder. Wie in Canada aanpakt
en plezierig met zijn medemensen om
gaat, krijgt alle mogelijke kansen,
waai'van hij in een dicht bevolkt land
als het onze niet zou hebben kunnen
dromen. Het is nog altijd een land, dat
pas begint zich te ontplooien. Driehon
derd maal zo groot als Nederland en
met een bevolking van slechts ander
half maal de onze. Meer dan de helft
van de Canadese bodem is nog niet ge
ëxploreerd, laat staan tot exploitatie
gebracht, al dringen de pioniers in
mijn- en bosbouw ook steeds verder
door naar het hoge en koude Noorden.
Steeds meer zal, naar gelang het land
tot ontwikkeling wordt gebracht, de be
hoefte aan mensen die het komen be
volken, stijgen. Vooral aan vakbekwa
me arbeiders is er in Canada altijd be
hoefte. Dit laatste geldt zelfs voor een
crisistijd, als die waarin de Canadese
economie thans terecht is. gekomen. De
werkloosheid treft vooral de ongeschool
den, Het. moet erbjj gezegd worden, dat
emigranten de eerste maanden van hun
verblijf ih Canada sociaal gelijk staan
met ongeschoolden. Ook voor hen gel
den de wachttijden alvorens men van de
sociale verzekeringen, zoals uitkerin
gen bij werkloosheid, kan profiteren.
Maar zelfs in die moeilijke beginperio
de zijn er ook in Canada volop moge
lijkheden om moeilijke situaties op te
vangen. Canada is wel een hard land,
maar het is een land waar ook op so
ciaal en charitatief terrein zeef veel
wordt gedaan.
Broeder Laurens, die in Calgary de
leiding heeft gehad over een katholiek
huwelijksbureau, een tehuis voor
zwervers en een instelling tot verbe
tering van alcoholisten, kan daarvan
meepraten. Hij heeft ook in Alberta
de zorg voor psychisch gestoorden,
waarvoor dë- broeders van Dongen al
tijd op de bres hebben gestaan, van
de grond gebracht. Zijn oordeel is, dat
de katholieke charitas in Canada juist
heel sterk leeft. Daarom hoeft er
eigenlijk niemand in ellende te ver-
keren.
Sommige emigranten echter raken in
een vicieuze cirkel. Zij krijgen heim
wee, worden wanhopig, vinden de weg
niet meer en raken zo hoe langer hoe
meer achterop. Voor zulke mensen
wekt Canada de indruk onbarmhartig
te zijn. Dat is echter volgens broeder
Laurens en anderen die wij daarover
gesproken hebben, een heel verkeerde
indruk.
Het is een niet onbegrijpelijk ver
schijnsel, dat de Nederlanders als emi
granten de laatste jaren veel meer
moeilijkheden opleveren dan kort n$i de
oorlog, toen het voornamelijk boeren
waren die uit ons land naar Canada
trokken. Die waren blijkbaar door hun
zelfstandig bestaan al bij voorbaat be
ter opgewassen tegen een land, waar
het „help yourself and God will help
you" nog altijd een soort maatschappe
lijke gi'ondwet is. „Wanneer ik de Ne
derlanders van de laatste tijd vergelijk
met Italianen, Portugezen, puitsers en
vooral met vluchtelingen uirde Europe
se kampen, dan blijkt hoe zij verwend
zijn," aldus broeder Laurens. Een
symptoom daarvan is o.a., dat Neder
landers het geheel vanzelfsprekend vin
den, wanneer zij door sociale werkers,
die dat soms vrijwillig in hun vrije tijd
doen, worden opgevangen. De vraag,
die emigranten van andere nationalitei
ten vaak stellen: „Wat ben ik u schul
dig of wat kan ik voor u doen?" komt
bij hen niet meer op. Zij vinden het de
gewoonste zaak van de wereld, dat er
mensen klaar staan om hen op te van
gen en laten zich dat zonder enig ge
voel van wederzijdse verplichting wel
gevallen. De verklaring zal wel zijn,
dat Nederland een land is, waar de so
ciale en maatschappelijke toestanden
beter zijn dan waar ook ter wereld, zo
dat ons volk ongemerkt a.h.w. in de
watten wordt gelegd.
Misschien zijn dan toch onze emigran
ten, die mèt de grotere mogelijkheden
elders, ook het hardere leven daar aan
durven, juist degenen die het evenwicht
weer wat weten te herstellen. Degenen
die uit Nederland naar Canada emigre
ren en het er volhouden, vallen er nog
altijd zeer ln de smaak en behoren vol
gens de Canadezen tot de ijverigsten en
besten in het land.
J. W.
<9
Op elke horizontale rij moeten twee
woorden ingevuld worden, die uit pre
cies dezelfde letters bestaan. Bij goede
invulling ontstaan op de beide verticale
rijen van dubbele cirkeltjes woorden
van de volgende betekenis:
Eerste rij: beschikking.
Tweede rij: laten regelen.
Aanwijzing voor het vinden van de
gevraagde woorden:
1. omhulsel-reinigingsmiddel.
2. huidbedekkimg rust.
3. kerkdienaar ensemble.
4. samenspreken roofdier.
5. hoop kleurkrijt.
6. stad in Italië begroten
7. oudste dragen.
8. licht geven paardenverzameling.
9. trachten uitzicht.
Oplossingen moeten ingezonden zijn
op donderdagmiddag. Over de puzzel-
rubriek kan niet gecorrespondeerd
worden.
De oplossing van de Kruiswoord
puzzel van de vorige week is aldus:
Horizontaal: 1 mare, 4 stola, 7 leuk,
10 ar, 11 bot, 13 kit, 15 ia, 16 net,
18 fel, 20 hen, 21 wed, 22 Isar, 24 laken,
26 Nora, 27 lot, 29 mak, 30 kil, 31 la,
33 sok, 35 bos, 36 te, 37 arm, 39 rap,
41 vet, 42 bar, 43 eed, 44 raket, 45 leb,
46 ons, 47 aak, 48 non, 50 sap, 52 pa,
53 elf, 55 nar, 57 ka, 58 gek, 59 set,
61 pet, 63 Noor, 65 sloof, 67 Lena, 69
Ida, 70 opa, 71 Lee, 73 los, 74 no, 75
oma, 77 Ier, 79 no, 80 glas, 81 regel,
82 edel.
Verticaal: 1 Manilla, 2 Ares, 3 eb,
4 stel, 5 on, 6 Aken, 7 lt, 8 uier, 9
kadaver, 12 of, 14 in, 17 tal, 19 lam,
20 hek, 21 wol, 23 ros, 25 kat, 26 nis,
28 tor, 30 kot, 32 arena, 34 karaf, 35
beton, 36 tabak, 38 mes, 40 pak, 41 ven,
42 bes, 46 opening, 47 alk, 40 nap, 51
parasol, 53 eer, 54 Leo, 56 rel, 58 Goa,
59 sla, 60 tol, 62 tel, 64 Odol. 65 spar,
66 feil, 68 none, 70 om, 71 Ee, 75 os,
76 eg, 78 re.
Prijswinnaar is deze week: C. L. van
Troost, Oude Maasstraat 23, Schiedam.
Een postwissel volgt.
DEN HAAG. 10 febr. Het Centraa
Bureau voor de Statistiek heeft het aan
tal inwoners van Nederland op 1 januar
1961 voorlopig geraamd op 11.554.794. Da
betekent, dat de bevolking in 1960 me
rond 133.000 personen is toegenomen. He
aantal levendgeborenen over het afgelo
pen jaar was bijna 239.000. Het aanta
overleden personen 'ruim 87.000. Vergele
ken met 1959 is het geboortecijfer wat ge
daald (van 21.3 per 1.000 inwoners to
20.8);' het sterftecijfer Is'stationair geble
ven op 7,6 per LOOO inwoners. Dit laatst'
geldt ook- voor' het 'huwelijkscijfer. He
aantal huwelijken dat werd gesloten be
droeg in 1960 ruim 89.000. De migratie le
verde een vertrek-overschot op van bijna
13.000
De zuigelingensterfte (sterfte beneden
een jaar) is in 1960 opnieuw gedaald (16,5
per 1.000 levendgeboren tegen 16.9 in
1959).
I-
MÜNCHEN, 10 febr. (KNP) De
Beierse regering, hoge ambtenaren en
parlementsleden hebben de laatste ja
ren in de vastentijd afgezien van de
lawaaierige cocktailparties en drinkfes-
tynen en zich in hun representatieve
functies beperkingen opgelegd. Dit con
stateert de „Miinchener Katholische
Kirchenzeitung". Het blad spreekt er
zijn vreugde over uit, dat van officiële
zijde op deze wijze gehoor wordt gege
ven aan de oproep tot boete, die zo
wel van protestantse als katholieke zij
de ln de vasten werd gedaan.
Het blad verbindt aan deze constate
ring het verzoek aan alle christenen om
aan de vastenoproep van de Kerk niet
voorbij te gaan. Het is allesbehalve
christelijk, zo meent het blad, om na
de uitbundige carnaval ook in de vas
ten te blijven demonstreren hoe goed
het ons gaat, terwijl zulk een grote
nood in de wereld heerst. Trouwens,
zo voegt het blad eraan toe, stille weken
zullen voor individu en samenleving een
weldaad blijken te zijn.
V
ROTTERDAM, 10 febr. De Ba
taafse Petroleum Maatschappij nv.
(Koninklijke Shell Groep), de Hoog
ovens en de Koninklijke Nederlandse
Zoutindustrie in Hengelo voeren op het
ogenblik besprekingen om te komen tot
een nauwe samenwerking in de
kunstmeststoffenindustrle, waarin zij
elk belang hebben.
De opzet is dat bij de bouw van de
nieuwe mengmesfstoffenfabriek van de
Mekog in Pernis,' waarvoor de plannen
reeds eerder bekend werden gemaakt,
een integratie zal plaats hebben met
tie reeds in Pernis aanwezige instal
laties van de Albatros superfosfaatfa-
brieken.
De Mekog (Maatschappij tot Ex
ploitatie van Kooksovengassen) is voor
tweederde eigendom van de Bataafse
en voor een-derde van de Koninklijke
Hoogovens. De Koninklijke Nederland
se Zoutindustrie ia rigwiaresM van Al
batros,
WE DURVEN het bijna niet te vertellen
Het zijn eigenlijk zaken, die ons en u
niet aangaan. Maar iedereen interesseert
zich voor Farah Diba, het meisje, dat
keizerin van Perzle werd en de sjah de
lang verwachte zoon en opvolger schonk,
de dynastie een stevige grondslag gaf
in een land, waar dynastieën weieens
wankelen. En daarom halen we hier heel
ingetogen en beseheiden, in simpele be
woordingen aan, wat de Parijsc boule
vardbladen als het ware uitschreeuwen.
Farah Dibah had roodomrande ogen
Farah Diba's droom is vervlogen..
Brigiite Bardot, zuinig van aa.d
De sjah zou haar wel niet verstoten
hebben, maar hij behandelt haar tegen
woordig als een quantité négligeable.
We durven het bijna niet te zeggen. De
sensatiepers constateert het echter open
lijk, zonder enige égards. Vroeger zou
den dergelijke mededelingen diploma
tieke verwikkelingen tot gevolg hebben
gehad en nog heel vroeger had er een
oorlog door kunnen ontstaan. Nu worden
de bladen, die zich met de privéaangele-
genheden van de heerser van een bevriend
land inlaten, niet eens in beslag geno
men. En 6e hele wereld kijkt op van
hetgeen ze met grote koppen aankondi
gen en breeduit nader verklaren.
Farah Diba, de eens zo gelukkige jon
ge vrouw, is triest en gedesillusioneerd.
De sjah verwaarloost haar, doet bijna
alsof ze niet bestaat. Alleen bij officië
le gelegenheden houdt hij de schijn op.
Kort geleden verscheen Farah Diba veel
i te laat bij een officiële receptie met ogen,
rood van het huilen. Tijdens de hele bij
eenkomst wisselde de sjah slechts enkele
woorden met haar. Naar het schijnt,
had ze tevoren zelfs geweigerd, zich te
vertonen, na een scène, waarin ze hem
zijn zo totaal veranderde houding ver
weten had.
Ze is tot de slotsom gekomen, dat zo
zij de i sjah uit liefde huwde, hij haar
niet om dezelfd- reden naast zich op
de pauwentroon plaatste. Sinds ze hem
een troonopvolger schonk, laat hij duide
lijk merken, dat ze voor hem heeft afge-
I daan. Ze vervulde haar plicht
Farah Diba's moeder moet in Teheran
openlijk verklaard hebben de berich
ten in de Parijse pers zijn regelrecht
uit de Perzische hoofdstad afkomstig en
worden als volkomen betrouwbaar ge
kwalificeerd dat op de avond van die
receptie zij haar dochter er toe ge
bracht heeft, toch te verschijnen, ten
einde eeri schandaal te vermijden.
Farah Diba beklaagt er zich over, dat
ze niet alleen voor de sjah heeft afge
daan, nu ze hem een zoon geschonken
heeft, doch tevens niet eens moeder mag
zijn over haar kind. Dit wordt door ande
ren verzorgd en ze wordt er slechts af en
toe bij toegelaten.
Een grote teleurstelling is tevens voor
haar en ook een bewijs, dat de sjah
de officiële kroning heeft afgelast. Ze
had zich daarvan veel voorgesteld. HU
zegt thans, dat nu hij meer dan twintig
jaren op de troon zetelt, het belachelijk
is, om zich nog officieel te laten kronen-
De grootse feestelijkheden, welke ter
gelegenheid van de kroning werden voor
bereid en waarvan Farah Diba zich veel
had voorgesteld, zijn voor goed afgelast.
Volgens de sjah is dit gebeurd met het
oog op de moeilijke politieke en econo
mische situatie in het land. Vooral d«
laatste zou het uitgeven van grote som
men voor pompeuze feesten, zoals het
volk die verlangt, minder raadzaam ma
ken.
Farah Diba weent in stilte, om een ver
loren geluk, zo zegt men in Parijs, waar
ze gelukkig is geweest als eenvoudig
studente aan de Sorbonne en van het
geluk droomde
In Parijs houdt men zich momenteel
ook weer bezig met Brigitte Bardot.
DIE ZOEKT n.l. een inwoner voor haar
appartement van twee verdiepingen aan
'de elegante Avenue Paul Doumer.
vraagt er een heel hoge prijs voor, maar
i vertrouwt er op, dat velen het een ee
zullen vinden, bij haar in te wonen-
Sinds Jacques Charrier vertrokken
is woont ze er alleen met haar zoontl®
en dat vindt ze wel een beetje te vee'
luxe. Brigitte Bardot moet n.l. erg zui
nig aangelegd zijn, op het gierige af. N®
.als Maurice Chevalier, die indertijd
Hollywood een beetje met de nek wero
aangekeken, omdat hij het geld niet ove
de balk smeet, doet Brigitte Bardot
1 haar best, een kapitaal te verzamel®"'
waarvan ze later onbezorgd kan leven-
Haar zuinigheid zal spoedig openlijk g®
laakt worden door haar voormalige P®f
ticuliere secretaris Alain Carré, die 1
een boek gaat vertellen hoe weinig Jz
hem uitbetaalde en hoeveel ze van n®'
eiste. Hij zal er misschien meer aaV
verdienen dan aan zijn secretarisschap
aldus de Parijse pers.
Maar waar bemoeien die kranten z'c
toch mee, zal men zeggen. Tereeht---'
Wij zwijgen «r verder over.
feitelijk niets om haar geeft, dat hij geen een half' uur vertraging opl«v'
ROTTERDAM 11 febr. De •P*art??5»
naar de 8-jarige Marcel Nivard, die !L,(
dinsdag spoorloos is verdwenen, heeft v
geen resultaat opgeleverd. Vanavond -
acht uur zal de televisie door middel L
een foto het signalement van de J°n'
verspreiden.
DETMOLD, 10 febr. DRA
een vergadering van de vereniging A
de tuinbouw in Westfalen-Lippe, tpf
de voorzitter bij de Westdultse refer
aangedrongen op het nemen van
regelen tegen de „goedkope Jac®"
sen uit Nederland".
De voorzitter, Friedrich Sf" ,3*
noemde de Nederlandse „vUe6®^p
bloemenhandelaren", die nu hier ^o'
dan weer daar hun produkten vw^p
pen, de „grote zorgenkinderen" ,ap-
de Westduitse tuinbouw. De Neder
ders proberen op alle Westduitse tn
ten de prijzen van de binnenl®"
produkten te drukken, aldus Struev
plaatse bediende overweg tussen D'®j,alf
ter en Zutphen is gister middag or»
drie een trein op een personenau'0
reden. „e-
De chauffeur van de auto. de a*"Lef
mer G. J. A. W. uit Almen, reed -Lpf-
de reeds dalende overwegbomen
Midden op de spoorbaan sloeg zijn p
tor af. Een botsing me-t de trein was
onvermijdelijk. De auto werd in ®®nJi et
geslingerd, maar de heer W. k
wonder boven wonder zond-er i®*j„ b®'
Het voorste treinstel werd zodanig
schadigd, dat de trein door een
treinstelsel opgehaald moest worden.
o„„ V,„if - „nleVe1"
