Kardinaal Cento legt het
accent op de rol der leken
H
Nederland spelbreker bij opzet
De Ga ulle-A dena
Waarom wordt Engeland
niet uitgenodigd?
F
m
Ook m katholieke actie zij er
eenheid in verscheidenheid
Angstige spanning om
lekker en gezond
in Oeteldonk
4
Jeugd begroet Hans I
In goederenwagon
Rotterdamse stijl
Schouwtoneel
Limburg drie dagen lang één groot masker
1
Franse pers over Nederland en „Klein Europa"
Spelbreker
V B
INTERVIEW VOOR FRANSE TF.T.FVISIE
Slot-communiqué
iiill
MAANDAG 13 FEBRUARI 1961
i^ndag 12 februari heeft de
ka-thof- rre^ev^s'e> in zijn wekelijks
Üst Ultgezonden, dat de journa-
oliek programma, een inter
ne
epaJ5aur*ce Herr in Rome heeft
Ren met Z-E' kardinaal Cento.
teW ?ec^'ee^e van de letterlijke
t laten wij hier volgen.
"dV'an fc.;®
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, 13 febr. In zijn
verslag van de eerste Europese
topconferentie, die tengevolge van
het door de Nederlandse delega
tie ingenomen standpunt vrijdag
een nogal bewogen verloop had
genomen en zaterdag op een
enigszins andere conclusie dan de
door De Gaulle en Adenauer voor
bereide uiteen is gegaan, wil de
diplomatieke redacteur van de
Parijse Monde wel toegeven dat
dit Nederlandse standpunt een
zekere logica bezit.
WÈf
ir&EKiis:
rU yO/i
f1- ctnniidj "dl 111 Ld-"
v»nH,err; ^Eminentie, in het ka-
het voorbereidend werk voör
noem?""he heeft de H. Vader u be-
Irju hoofd van een uitzonder-
b mof ngrake commissie. Hij heeft
en animname heiast met het leiden
het laueren van een commissie voor
het ipT.enaPOStolaat. Dit probleem van
Iferk T?.napos'°'aa' 's nieuw voor de
deze m ge.'°oI» dat de instelling van
hike U™mi:ssie een zeer oorspronke-
{e nna!?i!? is en dat het past zulks
ltard°nderstrepen.
is 'iln31 Cento; ,.U heeft gelijk, het
in p.' opmerkelijke nieuwigheid dat
gadern, algemene en hoge kerkver-
°nder,. het thema van de leek het
zonclo^erP ,van studie en van die bij
kan yi helangstelling zal zijn. Men
geesta>-if dan ook de verrassing en de
leven i begrijpen, die het in het
r°epen van een speciale com-
Waard; "T de H. Vader heeft zich ver-
Van mij er het voorzitterschap
^erniai. vertrouwen in heel de
heid t heeft gewekt. Om u de waar-
eon f®.,z®5gen komt dat overeen met
eti hkf bke situatie die uw grote
het nntUrt'e kardinaal Saliège wie
heja Pph aan geest, noch aan vurig-
teris'oo j rak eens heeft gekarak-
er een- toen hvj zei, dat ons tijdperk
Worriin Is van de verheffing of de rijp
heden van de katholieke leek. Tot op
zich n Yoelde de leek, zoals u weet,
zij he?borgen in de Kerk. Nu voelen
geestdat zij samen met de
tierr de Keck z«n"
lekén"^Gl?u' Eminentie, omdat wij,
ik aé'n Kerk zön. gaat u mij, neem
verwo V?e.ggerl wat de Keek van ons
voor ,ln die r°h die ook nieuw is
ver Ons."
hechtafi Cento: „Wat dat betreft,
ie zo„ er aan u op de eerste plaats
haar ïV dat de Kerkelijke overheid
de ]„,.v°he vertrouwen schenkt aan
der<! jP" Zij beschouwt hen als strij-
Waar Sle kostbare medewerkers zijn
de gaat om de vervulling van
heeft r?g' die de kerkelijke overheid
2e r e hiërarchie verwacht hen.
daf cpt hen tot de arbeid op, om-
Zaa,J;',00.ral in deze tijden hun werk-
o0j, d niet alleen nuttig is, maar
de nder meer onontbeerlijk is voor
a»raerbfeiding van het Godsrijk op
keliit' Zonder twijfel draagt de ker-
ibstifoverIleid in eerste en in laatste
dit "?e verantwoordelijkheid voor
Zij t' Zij stippelt de weg uit,
zij v. Paait de richting er van, maar
kerR hiërarchie, eerbiedigt een ze-
2h gepaste vrijheid van de leken.
leidpbn het, die het lekenapostolaat
de r t 1 aaimoezeniers zijn volgens
ïialin kkende bewoordingen van het
t6n.,aans slechts „kerkelijke assisten-
dovi' dm de waarborg van hun ortho-
her I geven zowel op het gebied van
f}err, geloof als van de moraal."
deeina*Snlinent'e' gelooft u dat deze
laat - e van de leken in het aposte
ls
^Aerk?"
ik^'pRiat Cento: „Luister, mijn vriend,
het joi? ia de doeltreffendheid van
kep apostolaat. Men heeft gespro-
'V'hariV0r de katholieke lekengemeen-
kigpP.ea ik vind dat een zeer geluk-
gernep i?kk'agi de katholieke leken-
l°genfiiS<i P Is de remedie en een
Semoflf gen de atheïistische leken
let i.P^chap. Zij biedt de zaak van
heden 'hohcisme onmetelijke mogelijk-
varin„ 1Jn persoonlijke 33-jarige er-
sPeelifw.aarop u zojuist heeft gezin-
bif--, mijn ervarine- als oud-nastnnr.
vertellen 'waaruit het werk van de
voorbereidende commissies in de ko
mende maanden zal bestaan."
Kardinaal Cento: „Ik kan u zeggen, dat
men met een werkelijk hartstochte
lijke intensiviteit aan het werk is.
De activiteit van de paus doet het
ritme van onze arbeid steeds versnel
len. Deze paus, die bij u zo geliefd
was toen hij uw nuntius was, is zo
echt beminnelijk en bewonderenswaar
dig. Beminnelijk en bewonderenswaar
dig vooral door zijn goedheid, waar
mee hij de wereld voor zich gewonnen
heeft. Wellicht wordt er nog eens een
boek geschreven, getiteld: „Bloemen
voor de goede Paus Johannes!"
„Wat zegt u er van meneer Herr?"
Herr: „Ik zou het voortreffelijk vin
den."
Kardinaal Cento: „Welnu, de reeds in
gestelde commissies hebben zich met
niet aflatende Ijver aan hun taak ge
geven. Aan het eind van deze maand
zal er weer een algemene zitting van
de commissies worden gehouden, waar
aan ook de leden die gewoonlijk bui
ten Rome verblijven deelnemen. Wij
hopen, dat het werk dan bekroond zal
worden met tastbare resultaten.
In die tussentijd hebben wij allen,
gezagsdragers en eenvoudige gelovi
gen slechts één plicht, de plicht tot
bidden tot de H. Geest, opdat Hij en
alleen Hij de inspirerende Gids zal
zijn voor ons werk, nu tijdens de fase
van vooorbereiding en daarna tijdens
het Concilie."
Herr: „Eminentie, ik dank u voor uw
woorden."
gPl„tyan de kerkelijke overheid een
Akige uitwerking heeft op de
"'sseh' m^n erv&ring als oud-pastoor,
tiUs j °P en als oud-apostolisch nun
us m vele landen......"
etr
Jbij'p';,..yelnu'
ardm=ïï05;veel landen, Eminentie?"
%r aal Cento: „Ecuador, Venezuela,
Hz. Luxemburg, België, Portugal,
mijn ervaring heeft
V er —y"
?an de i overtuigd en geleerd, zulks
ketidp-?nd van onweerlegbaar-spre-
Sche act- -n'- dal deze vurige apostoli-
de p-pU'V'teit zij is weliswaar met
laatste geboren, maar ze heeft de
ten berou5fen aangrijpende hoogtepun-
Keestdr-ff dat dit apostolaat, deze
f'aagYi - van de leken er in is ge-
saiP/let alleen toegewijde zielen
der n'.maar ook zielen, die zon-
®ldenaer m staat zijn tot werkelijk
0a Zal ^eze leken-elite is reeds,
-die het t0(?s meer zijn, de zuurdesem
iterr. -L deeg kan vervormen."
te sp'fminentie, sta mjj toe met u
het ]p?*en over die commissie voor
dat daenaPostolaat. Het feit alleen,
*>eroenf^ oommissie in het leven is
^aam let feit ook dat u haar uit
Üe'd ri,. '3!1, de leken over heel de we-
dat pr S)deert, doet wellicht voorzien
r'aarw v,00r dit nieuwe apostolaat,
jtihen 7nlfe Kerk hen uitnodigt richt-
ehen en worden gegeven aan de
Rarrp er keel de wereld?
Z®.Sgeii1^ ?eFto: "Ik moet u voor alles
hiissip ,dat het werk van mijn com
a's VonrK nï^ te.ruS kan grijpen op
ÏTzen Trfe niet gemakkelijk zal
t cht ir „-e object, waarop zij zich
ar TrW' ^aten wij zeggen weinig
ggen 110"iK moe
l?issie 'j?at het werk van mjjn com-
ZlJdi
En dat vraagt van onze
SS* dlePgaande studie. Wat uw
®r geen .t, moet ik u zeggen, dat
p n strp enkel eenheidsschema voor
TJig ®ng doorgevoerde katholieke
C°als ii alle landen zal komen.
.^hierten^6^.heeft ieder volk zijn ge-
y.holoejp z0n eigen cultuur, zijn psy-
f'bg 2,r, ,en dus kan het geen verba-
jh vers„|1-,e.n' dat de katholieke actie
?ah w eilde vormen gerealiseerd
Ki.d on S.-en> terwijl zij niettemin al-
Jj.iift. j;0en,en hetzelfde doel gericht
een, z.al dus zelfs in deze materie
werk- i-. in verscheidenheid zijn,
"hooniwjhjk het geheim is van de
li. "neiri i-ov. i.i--,u-i
zhlleau^d van het" katholicisme. Êr
^attin„il®t verleden verschillende op-
nu, in de toekomst zo-
in„-—l verleden verschillende op-
Afhts Ip'if onder dc katholieken leven,
ivi?ar bU ®- te,gengcstelde opvattingen.
n de
'h^ti d 'nnen het bestek daarvan moet
riiUs heen08"51 volgen, die St. Augusti-
rt de u gegeven met een formule
Zakpv,Uslle'd zelve is: in bcslissen-
li 5®n do eenheid, in discutabele
"e. \fArÜheid, in alle gevallen de
tenslotte en voor alles
--,Je van de leken de on-
hderifujF jnaar de geheel en al
kU^erni0 zHde
v 'h-rlnL- rnaar ae ge
«''„die het pand
h de v, P hun weg c
®tf. hemelse zegening.
V.Emij
is van de
°P hun wég cn het pand
vjheiïip'F'hOhtie, de datum voor het
i. 1 \ve» s hoe niet. vastc-esteld. maar
zeei-
v! Nvetpn h°g 11 iet vastgesteld, maar
Zpp.. dat deze nadert en ik zou
°P prijs stellen als u mij kon
et is vanzelfsprekend dat de
katholieke gelovigen over heel
de wereld meeleven met de
voorbereidingen, die vooraf
gaan aan het Algemeen Concilie dat
gehouden gaat worden. Het lijkt ons
ook duidelijk dat de leken onder hen
met bijzondere belangstelling uitzien
naar de resultaten van het Concilie,
die betrekking zullen hebben op hun
positie in Kerk en wereld. Want het
is waarlijk geen geheim dat het alom
de gemoederen gaande houdende
probleem van „de leek" onderdeel
van de besprekingen gaat uitmaken.
De H. Vader heeft zelfs een speciale
commissie voor het lekenapostolaat in
het leven geroepen, die de gehele des
betreffende problematiek aan een
grondige studie zal onderwerpen.
De voorzitter van deze commissie
kardinaal Cento heeft zoals men
hierboven kan lezen gisteren in een
voor de Franse televisie gehouden in
terview het een en ander over het voor
bereidende werk van het instituut
verteld en gesproken over de daarmee
verband houdende vraagstukken.
„Tot op heden", zo zei de kardinaal
o.m., „voelden de leken zich gebor
gen in de Kerk. Nu voelen zij het zo,
dat zij samen met de geestelijkheid
de Kerk zijn." Dit lijkt ons onweerleg
baar juist, al wil het ons voorkomen,
dat het zijn nut kan hebben er de
nadruk op te leggen dat het hier dus
met name gaat om een evolutie van
gevoelens en niet om een principiële
herwaardering.
FERNANDO KARDINAAL CENTO
Binnen het bestek van dit opbeu
rende besef veroorloven wij ons uiting
te geven aan een gevoel van lichte
teleurstelling, dat ons beving na het
lezen van het door de Kardinaal ver
leende interview. Het is alleszins be
grijpelijk, dat Zijiie Eminentie bij de
ze gelegenheid en op dit tijdstip geen
„onthullende" verklaringen kon doen.
Niemand kan dat ook maar enigs
zins hebben verwacht. Onze teleur
stelling betrof echter een vage al
gemeenheid in de benadering van de
problemen, een vaagheid, die ons niet
helemaal adequaat lijkt aan datgene
wat de harten van miljoenen volgza
me gelovigen over de gehele wereld
beroert en in bepaalde gevallen wel
licht verscheurt. Red.
De Oeteldonkers die geïnformeerd
waren is zondagmorgen de
schrik om het hart geslagen:
Knillis, die al negen en zeven
tig jaar het symbool is geweest van
de Oeteldonkse leut, zou in de voor
gaande nacht gestolen zijn. Het bleek
overigens dat er onder het doek dat
's middags door prins Amadeiro moest
worden weggenomen maar een bijzon-
;b'r schriele gestalte was opgesteld.
Toen het grote moment was gekomen
zagen de tienduizenden carnavalvier-
ders die op dat moment de Markt be-
volkten, op het hoge voetstuk een klein
Knillis.ie staan, dat ons door bevoegde
zegslieden als een nozem-Knillisje
werd gedefinieerd.
Ds angstige spanning om Knillis
heeft overigens niet weggenomen dat
er in Oeteldonk op deze eerste carna
valsdag luiterrjjk feest werd gevierd.
De stoet, waarmee de prins na de ont-
vanfpt m het station zijn intocht in de
stad maakt, groeit steeds meer uit en
was nu weer versterkt met een escor
te van biezen-paardjes, uitgevoerd in
Sevres-porselein.
Burgemeester mr. Lambooy heeft de
prms en zijn volgelingen in'het stad
huis een even geestige als hartelijke
ontvangst bereid. Prins Amadeiro heeft
de burgemeester, nu hij gedurende elf
dagen het bewind over zijn stad heeft
gevoerd, geridderd met de „huisorde
van Prins Amadeiro XVIII met het
gevulde glaasje brandewijn met sui
ker die de burgemeester spontaan
aanvaardde.
In het Casino was het voor de Oetel
donkers een grote vreugde om bij het
matinee, dat als steeds het hoogte-
p jVan deze eerste carnavalsdag
vormde, in hun midden te hebben de
Commissaris der Koningin, dr. C.
Kortman n, burgemeester mr. R.
Lambooy, oud-burgemeester mr. H.
Loeff en de garnizoenscommandant
overste J. Chappin. Zij hebben kunnen
gemeten van een schouwspel dat even
charmant als kolderiek was en dat
opnieuw een duidelijk bewijs leverde
dat het Oeteldonkse carnaval steeds
meer aan niveau begint te winnen.
Prins Wannes I maakte zaterdag
middag op zijn canonnieke uur 3.33
in een overweldigend druk Bergen op
Zoom zpn entrée. De Nederlandse
Spoorwegen hadden voor een moderne
dieselloc en de nodige rijtuigen ge
zorgd, die samen de Kraayenberg-ex-
press vormend, -het doorluchte gezel
schap uit de slikken had opgehaald.
Voof '\et station stond het „gerjjke"
opgesteld, dat de Prins voor zijn tocht
door de stad kreeg aangeboden. De
Bergse carnavalsmensen zouden de in
ventieve grollenbouwers niet zijn, als
ze niet ontdekt hadden, dat 1961 eender
blijft, of je het getal nu gewoon leest
of op z'n kop. Tijdens dit carnaval zal
de zaak eens lekker op z'n kop gezet
worden en deze gedachte lag ook
aan de prinsenwagen ten grondslag.
Het was een boeren-drummer, een fi
guur van een meter of zes hoog. die
m het middel draaibaar was. Daar
door kon de figuur, naar believen, op
handen Oi op voeten gaan staan. De
Prins, cue plaats moest nemen in de
trom van de drummer, ondervond, af
gezien van het niveauverschil van de
weinig hinder doordat op ingenieuze
(Advertentie)
19 cent per rol
„Wanneer de Europese gemeenschap
slechts zes leden telt aldus vat An
dre Fontaine de substantie samen van
hetgeen door minister Luns naar voren
werd gebracht komt zulks omdat
slechts zes landen bereid gebleken wa
ren deel te nemen aan de onderneming
der Europese integratie. Laten we dus
onder elkaar blijven, indien wij op deze
weg verder zouden gaan. Maar indien
wij ons op de weg der confederatie be
geven, dan is er geen reden waarom wij
Engeland niet zouden vragen zich bij
ous te voegen".
Het verslag van de diplomatieke Mon
de-redacteur over de dag van vrijdag
is nogal dramatisch gekleurd. Hij be
schrijft o.a. hoe in de voormiddag de
„conferentie aan de top" op de Quai
d'Orsay in een opgewekte en rooskleu
rige stemming was geopend. Zo goed
was de atmosfeer dat men tijdens de
op het Elysée door president De Gaul
le aangeboden lunch dacht dat opstel
ling cn aanvaarding van het communi
qué slechts luttele tijd in beslag zouden
nemen. De Zes zouden daarna voor de
eerste maal een algemene politieke
rondblik kunnen verrichten, zoals tot
dan toe iedere drie maanden tussen
zaken
de ministers van buitenlandse
placht plaats te hebben.
„Zekere aanzittenden evenwel", zo
vervolgt de verslaggever, „merkten de
sombere blik op van de leden der Ne
derlandse delegatie. Zij leidden daaruit
af dat de zaken wellicht niet zo gemak
kelijk zouden verlopen als men gehoopt
had". Deze opmerkzame aanzittenden
aan de presidentiële dis kregen gelijk.
Toen te 16 uur de ministers het door
de Franse delegatie opgestelde ontwerp-
communiqué begonnen te bestuderen
„kwam de heer Luns in opstand" („se
récria" schrijft de redacteur van Le
Monde). „Hij wilde wel aan een des
kundig comité de taak opdragen om
het vraagstuk van de organisatie der
politieke raadpleging te bestuderen.
Maar hij was niet van zins hoe dan ook
daarop vooruit te lopen wat de organen
voor deze politieke raadpleging zouden
zijn.
Ilij verplichtte zich derhalve tot
niets, noch aangaande de periodici
teit van de bijeenkomsten der rege
ringsleiders, noch aangaande organi
satie van ontmoetingen van ministers
van deze of gene departementen". Le
Monde gaat verder: „Het ontwerp
was spoedig in stukken. Verschillende
ministers smeekten hun Nederlandse
collega zich tegemoetkomender te to
nen. Het hielp niets". Tenslotte voeg
den zich, met anderhalf uur vertra
ging op het voorziene tijdschema, de
regeringsleiders weer bij de minis
ters. „Generaal De Gaulle was ge
duldig, zo verhaalt de verslaggever.
Kanselier Adenauer bijna agressief.
Premier Fanfani klemmend. De pre
miers Eyskens en Werner vielen hen
bij.
Minister Luns stond met zjjn ziens
wijze alleen. Men deed hem dit nogal
duidelijk voelen en de toon liep enigs
zins op". Gelukkig schafte, zo stelt Le
Monde vast, de nacht raad. En de za
terdag hervatte bijeenkomst verliep in
een meer ontspannen atmosfeer.
„Aan de beminnelijkheid van minis
ter Couve de Murville, die de bemid
delaar speelde, beantwoordde de be
minnelijkheid van minister Luns. De
concessie, hem gedaan met het achter
wege laten van iedere verwijzing naar
de periodiciteit der conferenties, heeft
hij zijnerzijds beantwoord met te aan
vaarden dat de ingestelde studiecom
missie te Parijs zal zetelen."
Voor de Gaullistische Paris Presse
heeft De Gaulle „te stellen gehad met
de Hollanders". Het plaatst dit als kop
boven een politieke commentaar, die
het aanvangt als volgt daarmede wel
blijk gevend van enige disoriëntatie
„de bijeenkomst van de zes Europese
hoofden van staat en van regering voer
op de wateren van de geest der ver
zoening, toen de Nederlandse eerste-
minister Luns (sic) als spelbreker op
trad". Generaal De Gaulle, zo gaat 1
Paris Presse verder, wil de solidariteit
die tussen de Zes bestaat op het ter
rein der „conomie uitbreiden tot het ter
rein der politiek, ,,'s Heren Macmillans
deelname aan deze conclavesvoorstel-
len betekent indirect het nog niet opge
loste probleem van de betrekkingen tus
sen Groot-Brittannië en de gemeen
schappelijke markt aan de orde stel
len". Maar volgens Paris Presse heeft
„de strijdlustige Luns tenslotte terug
moeten krabbelen". En het ziet er naar
uit, zo schrijft het blad, dat men zich
langzaam in de richting beweegt van
het door generaal De Gaulle in augus
tus j.l. aangeprezen secretariaat-gene
raal.
In het slot-communiqué over de con
ferentie der regeringsleiders van „Klein
Europa" wordt onder meer aangekon
digd dat een commissie in het leven zal
worden geroepen voor het doen van
concrete voorstellen inzake toekomstige
bijeenkomsten van regeringsleiders en
ministers van buitenlandse zaken.
Do commissie zal op de volgende
„kleine topconferentie" die in mei te
Bonn wordt gehouden, rapport uitbren
gen over haar werkzaamheden, aldus
het communiqué.
In het communiqué wordt voorts ver
klaard dat de zes landen er verlangend
naar zijn de betrekkingen met andere
Europese lanoen, in het bijzonder En
geland, te handhaven en te bevorderen.
De regeringsleiders dringen aan op
nauwere Europese eenheid en verkla
ren dat dit ten voordele zal zijn voor
alle landen van de vrije wereld en zal
bijdragen tot grotere samenwerking
met de Verenigde Staten.
(Advertentie)
gevitoniseerd
een echt
opkikkertje
(en,1 vraag uw:.!slijter naar
de' VïekVriencLenKring)
Prins Amadeiro XVIII arriveerde zaterdagmiddag in Oeteldonk, zoals
's-Hertogenbosch in deze dagen heet, tot grote vreugde van hoogstdenzelven
en van zijn onderdanen.
Onder het motto, dat wie de jeugd
heeft, ook optimistische ver
wachtingen kan koesteren ten
aanzien van de toekomst, heb
ben de carnavaleske raddraai
ers in Nijmegen gisteren vooral de
jeugd in het feest betrokken. Nijme
gen, op de grens van noord en zuid.
halverwege de randstad Holland
en het Rijnland, is nog immer een twij
felgeval in het rijk der carnavalsvier
ders. Weliswaar groeit elk jaar het ge
tal der carnavalsverenigingen, maar
het openbaar carnaval lijdt tot nu toe
aan bloedarmoede. Daarom heeft men
zich nu maar tot de jeugd gewend, in
de heilige veronderstelling, dat er
ook op het gebied van de zotternij een
opvoeding bestaat.
Zo trokken gistermiddag duizenden
Nimweegse kinderen, verkleed en uit
gedost, uit alle hoeken van de stad,
met muziekkorpsen en de Raden van
XI van de verschillende carnavalsver
enigingen naar het station, waar Prins
Hans I met groot gevolg arriveerde.
Op het Plein 1944 sprak Hans I de
verzamelde jeugd toe en riep hen op
de carnavalsopvoeding van hun ouders
met de meeste ernst ter hand te ne
men. Daar vermaakten prins en jeugd
zich met een kort variété-programma,
dat eindigde in een opgewekte polo
naise.
Oldenzaal is voorgoed de carna-
valsstad van het oosten des lands.
Niet minder dan 130.000 personen (een
nieuw record) uit alle delen van Twen
te en het Duitse grensgebied stonden
gistermiddag in de nauwe straten van
de aloude Plechelmusstad om de ruim
vier kilometer lange carnavalsoptocht
gade te slaan. Er waren zeer fraai
opgetuigde en originele wagens bij.
De spotprenten op het kabinet ont
braken natuurlijk niet en ook de diver
se politieke partijen werden op de
hak genomen. Vijf muziekkorpsen zorg
den voor vrolijke muziek en prins Car
naval Ben I stond met de raad van
elf op het bordes van het raadhuis de
kleurrijke en vrolijke stoet gade te
slaan.
De Oldenzaalse politie heeft zich
van haar beste zijde laten zien. Er
ontstond ondanks de duizenden auto's
geen verkeerschaos en er waren geen
ongelukken. Ook de spoorwegen heb
ben alle hens aan dek moeten roepen
om de duizenden reizigers die vanuit de
richting Hengelo waren gekomen, na
afloop van de optocht weer snel af te
voeren. Velen hebben echter de terug
reis in goederenwagons moeten ma
ken, daar personentreinen daarop niet
berekend waren.
wijze een soort cardonische ophanging
was toegepast.
In Breda kwam Prins Cees I om
3.11 uur zaterdagmiddag op het Sta
tionsplein uit een gigantische melk
fles gekropen om „meer mans", zoals
hij zei, de vier dagen carnavalsviering
te beginnen. De intocht op de enorm
grote en fraaie Prinsenwagen werd door
duizenden, vooral jongeren, gadegesla
gen. Op het stadhuis gaf burgemees
ter dr. R. Geuljans de sleutel van de
stad uit handen en de baroniestad
stortte zich als nimmer tevoren in de
carnavalsviering. Zondagmiddag was
er een kinderoptocht. In vorige jaren
was dit nog een bescheiden onderdeel
van het programma, nu een echte
volwassen optocht van brakken, zo
als Breda de jeugd pleegt te noemen.
Het veldkanon, dat de Eindhovense
carnavalsvereniging „De Volders" vo
rige week op de militairen van de
Eindhovense vliegbasis veroverd heb
ben en dat drie dagen geleden de
K.A.J. op de „Volders" had buitge
maakt is thans weer in het bezit van
de officieren van de vliegbasis. Het
stuk veldgeschut reed zaterdagmiddag
triomfantelijk mee in de carnavals
stoet, dit jaar grootser en fraaier dan
voorheen. De militairen maakten, toen
de stoet door de binnenstad trok, ge
bruik van rookbommen. Tijdens de al
gemene verwarring, die daaruit ont
stond wisten de officieren en man
schappen het kanon te heroveren en de
bewakers ervan in een kooi geplaatst
op een grote legertruck op te sluiten.
;illlllllHllltlllllllllllllllllllllUllllllllllllllllllllllllimill!llllllll
De eerste uren voelden de Rotter
damse carnavalsvierders zich onwen
nig. De feestneuzen zaten te recht en
men gluurde wantrouwig door de mas
kers. Boven de rivieren en speciaal
in Rotterdam gedraagt mert zich in
zo'n geval als feestelingen met benen
die stram zijn als Euromasten, en
men discussieert over de metro en
de havens. De komst van de Raad
van Elf, de prins zwierig voorop, was
het eigenlijke startsein tot ongelimi
teerde jool. Toen stortte men zich hals
over kop in de buitelende boerenkapel-
klanken.
De Katholieke Kring in de Maasstad
deed er dit jaar een schepje bovenop.
Het eerste lustrum moest worden ge
vierd en dat is dan ook gebeurd.
Prins Kakakinus V deed in kostu
mering niet onder voor welke collega
van-drie-dagen uit het zuiden ook en
zijn grollen gingen er in als koek.
Eén avond in het jaar legde Rotter
dam het masker af, zij het achter ge
sloten deuren: Binnen de zot, buiten
de harde werker. In elk geval begint
in Rotterdam een carnaval met eigen
stijl te groeien.
Dit soort figuren viel allerminst
uit de toon tijdens de carnavals
vreugde op de Katholieke Kring in
Rotterdam.
Tijdens een regen van confetti en ballonnetjes maakte Prins André I zijn
intocht in Maastricht.
derlingen van nature verstaan maar
die de meer nuchter ingestelde noor
derlingen nooit leren of slechts uiterst
traag. Een stelling die nergens evi
denter dan juist in Heerlen aan de
dag trad, omdat de bevolking aldaar
grotendeels uit Noord-Nederlanders be
staat.
De carnavalsoptochten die gisteren
op tal van plaatsen in Limburg
zijn uitgetrokken hebben hun
psychologische uitwerking niet
gemist. Net als andere jaren hebben
zij het niet-verklede gedeelte van de
feestgrage zuiderlingen er 's middags
toe aangezet om aan de traditionele
massale verkleedpartij op carnavals-
zondag deel te nemen. Nauwelijks wa
ren de optochten, begunstigd door een
echt lenteweer, door de straten van
steden en dorpen getrokken, of het
gehele carnavalsgewest bij uitstek:
Limburg, was weldra veranderd in
één groot masker.
Het snelst verliep deze metamorfose
in Maastricht waar de vastenavond
stoet geen kijkspel was maar waar de
duizendkoppige menigte toeschouwers
de optocht echt onderging. Vermoede
lijk was dit te danken aan het feit
dat dit jaar de optocht zeer speciaal
was afgestemd op lokale toestanden.
De stoetontwerpers hadden een dank
baar gebruik gemaakt van de dit keer
wel zeer bijzonder royaal voorradige
plaatselijke actualiteiten t.w. de pseu-
do-morfinesmokkelde avondklok voor
de nozemjeugd; de opgeheven urinoirs
en de gepropageerde universiteit voor
Maastricht.
De morfine-affaire: diverse recher
cheurs met stenguns gewapend hielden
in een café aan het Vrijthof twee
Belgen aan die verdacht werden van
morfinesmokkel, maar die in werke
lijkheid, zo toonde een laboratorium
onderzoek later aan, slechts ampullen
met water vervoerden, deed menig deel
nemer aan de optocht een dankbaar
idee aan de hand. Kostelijke uitbeel
dingen van de watermorfine waren er
te zien, o.a. yan de leerlingen van het
St. Jozef-instituut uit Heer, die onder
leiding van broeder Marcellinus veel
succes oogstten met de wagen: „Het
was louter water".
Minstens even dankbaar was het on
derwerp van de onlangs ingestelde
avondklok voor minderjarigen alsme
de het steeds nijpender wordende ge
brek aan urinoirs in de binnenstad. In
de stoet liepen heel wat snelmetse-
laars mee die deze gelegenheden in
een recordtempo opbouwden. Grappig
was voorts de uitbeelding van de eerste
studenten van de nog steeds niet aan
wezige universiteit. Prins André I tro
nend op zulk een hoge praalwagen
dat dit sluitstuk van de stoet niet on
gehinderd de nauwe straten van de
binnenstad kon passeren, zag boven
dien nog voor zich uittrekken de brug
der tien zuchten, de Maastrichtse de
putatie voor de Olympische Spelen in
1964 m Tokio en niet te vergeten de
vele zonderling verklede eenlingen die
allerdwaast uitgedost het meest voor
de vrolijke stemming zorgdroegen.
Elders, o.a. in Heerlen waren deze
eenlingen in de optocht onvoldoende
present. De gevolgen bleven niet uit.
yc toeschouwers keken te passief naar
de voorbijtrekkende wagens en troe
pen. De echte „schwung" ontbrak hier.
kennelijk toch wel omdat carnaval-
viering een kunst is die geboren zui-
Hoe algemeen de deelneming aan
het zuidelijke carnaval wel is, bewe
zen zaterdag nog enkele honderden
doofstommen uit Nederland, België
en Duitsland, die in een zaal in Spek-
holzerheide op hun manier aan het
feestvieren sloegen. Zij moesten het
zonder de vorstelijke gangmakers, de
carnavalsprinsen, stellen, omdat deze
leiders van het carnaval net op die
dag op de meeste plaatsen het bestuur
over de vele carnavalesque heerlijkhe
den en prinsdommen uit handen van
de burgemeesters aanvaardden. Een
gebruik dat de meeste magistraten
min of meer uit eigen belang in ere
houden omdat zij daardoor zelf gedu
rende de drie volle dagen alle be
stuurlijke zorg kunnen vergeten om als
ambteloos maar verkleed burger mee
te gaan feesten. Niet de prinsen amu
seren zich met carnaval het best maar
de dwaas uitgedoste eenlingen die on
herkenbaar vermomd het spelletje van
grote onbekende kunnen opvoeren en
daarbij tijdelijk kunnen vluchten in
een zalige utopie welke vooral de ro
mantisch aangelegde zuiderling in
hoge mate aanlokt.
iiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinin
Dat de hoofdstedelingen ook heel
best carhaval kunnen vieren,
hebben wij zaterdagavond on
dervonden bij ons bezoek aan
de vereniging „Justus van Maurik"
waar in alle versierde zalen van Bel-
levue naar schatting vijftienhonderd
dansende, zingende en hossende gecos-
tumeerden, tot sluitingstijd toe er een
opperbeste stemming in hielden.
De carnavalsvierders verschenen er
in de meest uiteenlopende kostuums,
een opmerkelijke voorkeur was er voor
Hongaarse en Oekraïnische (kleurrij
ke) volksdrachten. Actuele gebeurte
nissen waren ook een dankbaar on
derwerp voor maskerade in 's we
relds schouwtoneel, zoals de „Santa
Maria", Loemoemba en Fidel Castro.
Te middernacht deed Prins Justia-
nus, voorafgegaan door hofkapel met
vaandels en vlaggen, hoog gezeten op
een praalwagen^ en omringd door zijn
raad van elf, zijn intrede. Even tevo
ren werd .,'s-werelds schouwtoneel" als
een fraai tableau-vivant gepresenteerd.
Enige attracties o.m. verkiezing van
miss carnaval 1961 zorgden voor afwis
seling voorzover dat nodig was,
want daar zorgde de boerenmuzipk-
kapel wel voor, die, al marcherende
door de zalen soms tegen twee musi
cerende orkesten optornde rrjèt suc
ces overigens!
■iiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiHitiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiimiiiiiiiiiiii
