DODE STAD POMPEJI IS HERLEEFD
Waar eens stilte des doods heerste,
dwalen nu duizenden rond
Nieuwe vondsten werpen nieuw
licht op een oude historie
Kennedy loste
belofte in
Joden verdwenen zonder
meer in Auschwitz
m
Opdracht aan
ir. Bijvoet
Perscentrum
in Den Haag;
PROCES-EICHMANN
Administratie moést steeds zorg
vuldig vervalst worden
KNSM: weer d#6
nieuwe schep#1
Zware crisis in
diamantindustrie
2^
President Kennedy greep in
Moeilijkheden op raketba?'*
■nppmn
Sociaal leven
Uü
'Tthlenka
Café der gladiatoren
Boerenfamilie
ontdekt
Hoe de ramp verliep
ig hygiëne
Verhoging van het
wettelijk minimumloon
Operagebouw A'dam
Nog dit jaar opening
van Nieuivspoort
Op naar de hondeA
Verscheidene werk
nemers ontslagen
Lot van Oostenrijkse
baby nog onzeker
Boer werd knecht (',l
knecht werd boei'
„We kunnen ons geen vertraging
veroorloven"
De krant kunt U niet
missen, geen dag
4
VRIJDAG 9 JUNI 1961
DE DODE STAD POMPEJI is een levende ge-
worden. Niet, dat de doden herleefd zijn, maar
de stad wordt heden ten dage overstroomd door
de levenden. Drommen toeristen zwerven er door
de oude straten, die meer dan tweeduizend jaar
geleden bevolkt werden door de bevolking van
een klein, maar nijver stadje van ongeveer twin
tigduizend inwoners. Het was verre van de villa-
stad, waarvoor men het zo lang gehouden heeft,
doordat te snelle gevolgtrekkingen uit enkele
éclatante, maar tegelijkertijd beperkte vondsten
tot een onjuist oordeel leidden. Voor de vier.
honderdduizend toeristen, wier doelwit thans dit
eens door de lava van de Vesuvius bedolven stadje
is, maakt zulks weinig verschil uit. Ze houden
onwillekeurig aan de oude voorstelling vast, zoals
deze nog in reisgidsen en in reisprospectussen
gegeven wordt, rakep diep onder de indruk
van het ijzingwekkende verhaal der grote ver
woesting, zo ze dit al niet uit het wereldberoemde
„De laatste dagen van Pompeji" kennen. Al was
de gewezen generaal Edward George Bulwer.
Lyiton dan geen historicus en nam hij het met de
historie ook niet zo nauw, hij wist zijn lezers te
boeien en is nog steeds de grootste propagandist
voor een bezoek aan Pompeji
Er is zelfs een voorstel gedaan, om tussen de borstbeelden van de
kopstukken van Pompeji, zoals ze in het kader van het Pompeji
Museum zijn neergezet, nadat ze uit de ruïnen te voorschijn waren
gekomen, er een van de romantisch aangelegde Amerikaan te plaat
sen, aangezien hij liet toch eveneens verdient, in Pompeji geëerd
te ivorden. Het was slechts een grapje. Het is echter ivel zeker,
dat zijn naam er bij de bezoekers vertrouwder is dan die van de
meeste Pompejaanse grootheden, al zullen velen de rijke vrouw
Cassia nooit vergeten. Ze is gevonden, verkoold, met in haar hand al
haar kostbaarheden, waarmede ze aan de moordende asregen heeft
ui!'"n ontkomen. TevergeefsIVu kan men haar in een afgietsel
van gips aanschouwen.
Zoals er telkens weer vondsten
worden gedaan in Pompeji en de
omgeving der verwoeste stad:
deze slaaf, een z.g. ostarius, was
vastgeketend aan de deurpost van
het huis van zijn meester.
SPIDOj
HARINGVLIET v.v.
O
De hond, aan zijn hok geketend,
kwam jammerlijk om
OP V
HERENPANTALONS
ROTTERDAM;
CURIOSITEIT IN
BODEGRAVEN
Nog betrekkelijk kort. vóór de
oorlogsjaren lag Pompeji, de
dode stad, vrijwel verlaten.
Slechts af en toe trokken er
groepen toeristen doorheen,
maar men zag en hoorde hen
nauwelijks. Thans, nu het gemo
toriseerde toerisme zulk een
grote vlucht heeft genomen,
verschijnen de bezoekers elke
dag bij honderden, ja bij. duizen
den voor de ingang. Van 's mor
gens tot 's avonds vullen ze de
straten en gerestaureerde huizen
met hun gerucht. Pompeji lijkt
vooral in het reisseizoen op een
soort kermis. Maar een bezoek
aan deze merkwaardigste aller
steden is thans geen voorrecht
meer voor enkélingen! De opgra
vingen worden er systematisch
voortgezet. Ze leveren tal van be
langrijke vondsten en een schat
van gegevens over het degelijke
leven in de oudheid op
De bezoekers bekommeren zich ove
rigens niet zo heel veel om de doden en
om de waarheid van de historie. Ze trek
ken in grote groepen - soms lijken het
troepen - over de oude straatstenen, met
open monden gapend naar de diepe
voren, door de wagens der antieken er
in uitgesleten, maken grapjes over de
verkiezingsleuzen, op tal van muren ge*
schreven, het was net verkiezingstijd in
het ten dode gedoemde Pompeji, bekij
ken met 'n zeker ontzag de bonte wand
schilderingen of volgen hun gids met
enige aarzeling naar huizen, waarin om
verschillende redenen alleen mannen
worden toegelaten. De antieken kenden
geen scrupules in het picturaal be
schrijven van de zonde. Ze komen meest
al enigszins beschaamd terug en voe
gen zich dan weer bij hun ontstemde
vrouwen, nemen hun jengelende kinde
ren opnieuw bij de hand en gaan dan
uitrusten in het café restaurant. Ze heb
ben Pompeji „gedaan" en kunnen er nu
over meepraten.
Ja, naar Pompeji, zo werd onlangs
bekend gemaakt, gaan meer mensen
dan naar het Milanese Opera Theater.
„La Scala", waar toch zoveel voorstel
lingen worden gegeven en men zelfs de
fameuze Callas kan horen. Pompeji
staat in het toerisme van de archeologie
vooraan, slaat zelfs de Piramiden en
het Forum Romanum, met zijn
vierhonderdduizendslechts enkelen
hiervan geven zich er rekenschap van.
dat er een nieuw Pompeji aan het ont
staan is. Nog steeds vinden er op grots
schaal op- en uitgravingen plaats, waar
bij 'n nieuwe techniek wordt toegepast.
Weliswaar worden geen opzienbarende
ontdekkingen gedaan, maar een hoogst
interessant licht wordt geworpen op het
sociale en economische leven van de
Oudheid, waarvan men tot dusver
slechts een tamelijk primitieve voorstel
ling bezat.
Intussen, al zijn de nieuwe vondsten
niet opzienbarend, ze kunnen toch als
alleszins interessant worden aangemerkt.
(Advertentie)
Prachtige
Het belangrijke ten deze is wel, dat men
na het centrum van de stad haar forum
en theaters, handelsgebouwen en open
bare inrichtingen van allerlei aard, win
kels, werkplaatsen etc. verkend te heb
ben, thans bezig is de rest van de stad
en ook de buitenwijken te onderzoeken
Degenen, die vooral in de vorige eeuw
het oude Pompeji aan het daglicht
brachten, hebben een groot gedeelte er
van onder de door hen uitgegraven aar
de en puinresten bedolven. Ze stapelden
die meters hoog op en in de loop der ja
ren werden de massa's schier even on
doordringbaar als de gestolde lava en de
door regen en damp verharde asregen.
Men is nu overal doende, deze laag
weg te ruimen en daar diep onder door
te dringen.
Betrekkelijk kort geleden werd een
soort café ontdekt, waar gladiatoren
hun hoofdkwartier hadden. Het ging hier
tevens om een soort hotel en restaurant,
waarvan de bezitters een groot deel van
het door hen benodigde fruit en groenten
verbouwden. Vervolgens kwamen het
kantoor en de opslagplaatsen van een ex
porteur van geconserveerde en gedroog
de vis aan de oppervlakte. Men trof er
potten aan, waarin zich nog de graten en
resten van de sausen bevonden, overge
bleven van wat blijkens de „boeken"
van ingegrifte wastafeltjes uitgezochte
vislekkernijen was geweest, bestemd,
om naar alle landen rond de Middelland
se Zee en nog verder in de antieke we
reld te worden verzonden. Zulks ten be
hoeve van de „Lucullussen" aldaar
En nu is men aan de rand van de stad
gestoten op een in de hete as omgeko
men boerengezin, dat blijkbaar eveneens
door de catastrofe is verrast, zoals trou
wens het grootste gedeelte van de inwo
ners van Pompeji, waarvan velen even
wel, inplaats van de stad uit te vluchten,
een schuilplaats zochten in de openbare
gebouwen. Gelijk reeds meer gedaan
werd, zijn de deskundigen, nadat de
werklieden de vondst gerapporteerd had
den, direct overgegaan tot het opvullen
met vloeibaar gips van de holten, welke
in de gloeiende as ontstonden, toen de
ze de vluchtende mensen bedekte. Aldus
verkreeg men prachtige kopieën, dus af
gietsels in gips van de lijken, waarop
elk detail te onderscheiden valt. Ook
hier vertoonden de gezichten totaal ver
schillende gemoedsgesteldheden. Terwijl
bv. de vrouw 'n zware doodsstrijd moet
hebben gestreden, was 't gezicht van
haar zoontje, vermoedelijk 'n jongen van
'n jaar of vijf, volkomen rustig, alsof hij
moe en slaperig, onwetend de dood is
ingegaan
Er zijn in de binnenstad van Pompeji
vroeger tal van dergelijke vondsten ge
daan. Van groepen van mensen, door
de gloeiende lavastromen ingesloten en
in doodsangst voor de neervallende, ver
stikkende asregen, waarvan een stank
uitging van bedorven eieren, door de
zwavel, welke hij bevatte. Elkander ver
dringend en zelfs vertrappend, om een
deur te bereiken! Men heeft gevangenen
gevonden, in hun cellen aaneengeketend
en met totaal verwrongen lichamen.
Geen sterveling heeft er aan gedacht,
hen te bevrijden, evenmin als talrijke
eigenaren van slaven dit deden, die de
ongelukkigen als waakhonden bij de
ingang van hun huis in ketenen hadden
vastgeklonken Ook deze ongelukkigen
kwamen om, zonder dat ze zelfs een po
ging tot vluchten konden doen.
We zouden hier nog in den brede het
verhaal kunnen vertellen van de Romein
se op wacht staande soldaat, die on
danks de dood, welke op hem kwam toe
snellen, zijn post niet verliet! Hierop
valt de uitdrukking cadaverdiscipline
terug te voeren. Och, er zouden natuur
lijk heel wat vreselijke dingen verteld
kunnen worden, die men uit al die vond
sten kan afleiden. De bevolking van een
stad werd als het ware uitgeroeid, door
een catastrofe, met een moderne atoom
hom te vergelijken.
Inmiddels, de bewoners van Pompeji
waren in zekere zin gewaarschuwd.
Achttien jaar tevoren had een ernstige
aardbeving de stad geteisterd. Wat ver
woest werd, bouwde men echter weer op
en men was het gebeuren al weer bijna
vergeten. Waarschuwingen als een on
deraards gerommel en 'n boven de Ve
suvius verschijnende, geheimzinnige en
dreigende wolk waren voor de bewo
ners niet genoeg, om de stad te ontrui
men. Wie kon zich toen trouwens een der
gelijke catastrofe voorstellen?
Achteraf hebben de historici, vooral
dankzij de jongste opgravingen, zich een
veel beter beeld kunnen vormen van het
verloop der onheilvolle gebeurtenissen,
dan de overlevenden van Pompeji en hun
tijdgenoten in het Romeinse Rijk zich
ooit hebben kunnen voorstellen. Nadien
zijn de feiten van mond tot mond ge
gaan en verkeerd weergegeven, of zelfs
verdraaid. Geen enkele tijdgenoot heeft
iets uit de mond der overlevenden opge
tekend en voor 't nageslacht vastgelegd.
De twee antieke schrijvers, van wie we
een enigszins uitvoerige beschrijving
van Pompeji's laatste dagen bezitten,
verkregen hun gegevens van anderen,
ze waren geen ooggetuigen. Pl.nius de
jongere was slechts uit de verte, in
de oorlogshaven van Misene, van het ge
beuren getuige. De daar zetelende admi
raal van de Romeinse vloot zond een
smaldeel naar de geteisterde stad, het
welk evenwel te laat kwam De sena
tor Cassius had alles slechts van horen
zeggen. Hij geeft tal van bijzonderheden,
doch uit niets blijkt, dat hij ze ter plaat
se gecontroleerd heeft. Beiden hebben
ze na de catastrofe geen voet in Pompeji
gezet.
Desondanks kan in onze tijd, derhalve
meer dan tweeduizend jaar later een
vrij nauwkeurig beeld van de ondergang
van Pompeji gegeven worden. Een volle
dige beschrijving zou dikke boeken vul-
heid, dat Pompeji geen villastad was,
waar voornamelijk rijke Romeinen
woonden, maar naar we reeds aanstip
ten een industriestadje, met een haven
waar ook vele zeelieden woonden. Het
was een tamelijk vuil stadje D,. be
volking onderscheidde zich niet bepaald
door properheid en wierp het huisvuil in
de straten. Er waren geen riolen en de
goten in de straten lagen met afval opge
vuld. Anderhalve eeuw tevoren was het
een vrije stad geweest, die evenwel door
keizer Silla onderworpen en van haar
autonomie beroofd werd. Hij schonk
haar aan zijn gedemobiliseerde oud
strijders, die er zich vestigden en je be
volking vermoedelijk tot slaven maak
ten.
Overal bevonden zich grote vuilnisbel
ten. Vooral in de zomer verspreidden ze
een vreselijke lucht. De Pompejanen
hadden geen begrip van hygiëne. Dit al
les sloot al bij voorbaat uit, dat rijke lie
den er zich bij voorkeur zouden hebben
gevestigd. Neen, Pompeji was een indus
triestadje zonder meer, ofschoon het
toch ook wel zijn culturele instellingen
had. Het boogde op een arena, het beken
de geheel blootgelegde amfitheater het
oudste en grootste van heel Italië, ouder
dan het Colosseum te Rome.
Wat de historici nog niet met zekerheid
hebben kunnen vaststellen is de datum
waarop Pompeji verwoest werd. Volgens
de antieke bronnen zou zulks in het jaar
79 zijn gebeurd, op 24 augustus, maar
uit tal van vondsten menen tg archeolo
gen te hebben mogen concluderen, dat
Nu het huis van Afgevaardigden het
wettelijk minimumloon heeft verhoogd,
zullen 3,6 miljoen werknemers in hoofd
zaak in de detailhandel en in de dien
st, enverlenénde sector, van deze maat
regel profiteren. Het minimumuurioun
- zal gaandeweg worden verhoogd van 1
de catastrofe in de winter, van dat jaar tot 1.25 dollar. Aldus „Usis"
f moet hebben r aatsgevonden. Zo is daar Vier maanden nadat President Kennedy
len. WP weten thans echter met zeker- b.v. het feit, dat in de puinhopen munten d met zy„ handtekening beeft he-
..tllnrinrl iirnp »U ,1 „n«:,.r]n mm *-> Irni'rnv T tnmil 1-111 HO J
(Advertentie)
dagelijks
Met de
naar de
Afvaart: 10.30uur
WILLEMSPLEIN J van
ROTTERDAM j
met bezoek aan de bouwput
1 juli t/m 2 septembe
Folder op aanvraag
wit de periode van keizer Domttianus
zijn gevonden. Deze keizer regeerde na
Titus. Volgens de oude kronieken nu zou
Pompeji tijdens de regering van deze
laatste verwoest zijn! Verder heeft men
kunnen vaststellen, dat behalve Pompeji
en Herculaneum, ook dè stedèn Stabia
en Opionti verwoest werden en de lava
en de asregens van dë Vesuvius een op
pervlakte van niet minder dan vijftien
vierkante kilometers bedekten tal van
stadjes en dorpen voor altijd begravend,
waarvan we de namen niet eens kennen.
OBSE^ VTOR
AMSTERDAM, 8 juni De Amster
damse gemeenteraad, heeft besloten de
architect ir. B. Bijvoet opdracht te ver
lenen het door hem gemaakte voorlopige
ontwerp voor een Operagebouw aan de
Ferdinand Bolstraat uit te werken tot
een definitief plan en voor het uitwerken
van dit ontwerp 'een krediet van 300.000
beschikbaar te stellen.'' De fractie van
de V.V.D. stemde in verband met de
haars inziens onjuiste plaats waar het
gebouw zal komen, tegen dit voorstel.
.99
DEN HAAG, 8 juni Evenals in
vele andere landen reeds het geval is,
zal ook Nederland over enige tijd een
perscentrum rijk zijn, dat in het hart
van Den Haag zal zijn gevestigd. Een
belangrijke stap op weg naar de rea
lisering van ai vele jaren in deze rich
ting bestaande plannen werd gistermid
dag gezet. Ten overstaan van notaris
H. J. Zweers werd namelijk de stich
tingsakte ondertekend van de „Stich
ting Perscentrum Nieuwspoort". Als
oprichters ondertekenden de heren B.
J. M. Bekman, H. M. Bleich, dr. N.
Cramer, W. C. F. Scheps (namens
drs. G. van Lieshout), mr. M. Vrolijk
en <J. E. van der Wielen.
Het perscentrum Nieuwspoort zal in
het pand Hofsingel 12 worden onder
gebracht, dat een onderdeel vormt van 't
Binnenhofcomplex. De initiatiefnemers
werden bij hun keuze van de naam
geïnspireerd door het eeuwenoude
poortje, dat in de onmiddellijke nabij
heid gelegen, toegang tot het Binnen
hof verleent. De officiële opening zal
nog dit jaar kunnen geschieden.
JERUZALEM, 9 juni (UFI) Raya „plotseling overleden" vermeld. In geen
(Van onze verslaggever)
uitf' i
AMSTERDAM, 9 juni De gt>i
ding van de vloot KNSM-schepen .te-
onverminderd voort. In de ordef
feuille van de scheepswerf V°C t,,(e
gebroeders Pot in Bolnes gleden
nieuwe opdrachten voor de b°u
S.-schip met 7100 ton
een z.g,
vermogen.
De werf van C. d. Giessen
krijgt een S-schip te bouwen.
ogenblik worden op Nederland» o
ven al vijf nieuwe schepen va,t i'
"70IU j qOY
en tjft
KNSM gebouwd. Verwacht w
de drie jongste opdrachten in °zil) 1
van 1963 zijn uitgevoerd. Dan i'
sterkte van de totale KNSM-vJ
96 schepen bestaan.
in moderne, veel gevraagde kleu
ren grijs; ddk in groen en beige
cotelé. Kreukherstellend, was-
baar, krimpen niet, plooihoudend.
Normaal 29.75
NU, ÉÉN DAG
ALLE MATEN
Korte Hoogstraat 11 Meent hk. Goudse-
singel Katendr. Lagedijk hk. Dorpsweg
West-Kruiskade S3
LEIDEN: Haarlemmerstraat 25
Kagan, een Joodse vrouw, die Indertijd
werkzaam was bij de kamp-administra
tie van het uitroeiïngskamp Auschwitz,
heeft tijdens het proccs-Eichmann gis
teren mededelingen gedaan over deze
administratie en de „administratieve
verantwoording" die bijgehouden werd.
Het kwam erop neer dat gevangenen
zonder meer van de aardbodem verdwe
nen. Wanneer gevangenen uit het kamp
naar de gaskamers gestuurd werden,
werd op de kampkaarten van deze men
sen „S.B." geschreven: Sonderbehand-
lung.
„De persoonskaarten werden uit de
kaartenbakken gelicht, de registratie-
kaart werd gemerkt met een letter B
en het gehele dossier werd vernietigd.
Er werd over de dood van de kampbe
woners niets opgeschreven of be
waard". Zodat uit de kampadministra
tie geen enkel geval van dood door ge
weldpleging kon worden opgemaakt. Ve
le gevangenen- werden doodgeschoten,
maar op de overlijdenscertifikaten stond
a's doodsoorzaak longontsteking, dysen
terie, algemene lichaamszwakte, of
AMSTERDAM, 9 juni De diamant
industrie maakt thans een zware cri
sis door tengevolge van de revaluatie
van de gulden. De buitenlandse con
currentie was al zwaar waardoor de
toestand toch ai niet gunstig was maar
de revaluatie heeft de genadeslag ge
geven. In de afgelopen maand zijn on
geveer 40 werknemers in deze industrie
ontslagen. Het blijkt dat vooral de kléi
ne en middelgrote bedrijven het thans
moeilijk hebben. Met de grote gaat het
nog wel.
Ir, totaal telt de diamantindustrie 700
man. 26 staan bij het Gewestelijk Ar
beidsbureau als werkloos ingeschreven.
De jongeren onder hen zullen nog wel
gemakkelijk in andere beroepen aan de
slag kunnen gaan. maar voor de oude
re is de toekomst erg onzeker. Er
wordt thans overleg met de regering ge>
pleegd over eventuele steunmaatregelen
voor deze industrie en haar werknemers.
énkel geval werd Op dé kaart van een
vermoorde Jood aangetekend dat deze om
hot leven was gebracht.
Toen haar enkele administratiekaarten
getoond werden, herkende de getuige
deze als de kaarten waarmee zij op het
kampbureau had gewerkt. De procu
reur generaal wees de rechtbank erop,
dat de kaarten de naam van Eichmanns
afdeling van het Reichssicherheitshaupt-
amt droegen.
Mevrouw Kagan en andere Joodse
meisjes werkten indertijd in vjat „de
politieke afdeling" werd genoemd. Wie
hier werkte, moest de strengste ge
heimhouding in acht nemen. Zolang de
gevangenen leefden werd. alles op de
kaarten genoteerd. Ook werd geadmini
streerd wat er aan gouden tanden bij de
gevangenen te roven was.
Na februari 1943 kwamen er in Ausch
witz zovele „natuurlijke doden" voor
dat de registratie ervan door de SS werd
stopgezet. Ongeveer ter zelfder tijd werd
de nummering van de gevangenen ver
anderd. Voor mannen was men tot
209.000 gekomen, voor vrouwen tot
100.000 (in totaal werden er twee en een
half miljoen Joden vermoord). Men be
gon opnieuw van 1 af te nummeren,
maar met voorvoeging van een A of een
B Na de kamprevolte van oktober 1944.
waarbij enkele leden van de „Sonder-
kemmando's" die de lijken uit de gas
kamers naar het crematorium brachten
een SS-er en een kapo hadden vermoord,
werd de formulering „op de vlucht neer
geschoten", ingevoerd,
In januari 1945, toen de Russische op
mars naderde, werd besloten de gehele
kampadministratie te vernietigen.
Een andere getuige, mevrouw Esther
Goldstein, was in 1944 met haar ge
hele familie naar Auschwitz gedepor
teerd, waar in een barak duizend vrou
wen waren ondergebracht. „Er was al
leen ruimte om dicht tegen elkaar te
liggen en als iemand zich omdraaide
moesten alle anderen ook draaien. We
kregen soep in een kom die het rant
soen voor twaalf mensen bevatte, maar
hadden geen lepels of ander eetgerei.
Wi> telden de slokken zodat nidVnand
meer kon drinken dan een ander".
krachtigd, zal het minimumuurloon van
degenen die reeds onder de wet vielen,
worden verhoogd tot 1,15 dollar, terwijl
zij, die als gevolg van de wetswijziging
er thans voor het eerst onder vallen,
voor een garantieloon van 1 dollar per
uur in aanmerking komen.
Men raamt, dat 1,9 miljoen personen
behorende tot de eerstgenoemde groep
thans minder dgn 1,15 dollar ontvangen;
dit nieuwe minimum geldt, voor twee ja
ren en wordt dan verder verhoogd tot
1,25 dollar per uur. Van degenen, die
thans voor 't eerst onder de wet worden
gebracht, schat men dat 660.000 minder
dan 1. dollar .verdienen. Na vijf jaar zal 't
loon van de laatstbedoelde groep zijn op
getrokken tot 1,25 dollar per uur.
Het minimumuurloon was een van de
belangrijkste punten tijdens de verkie
zingscampagne van President Kennedy;
het vormt thans een essentieel onderdeel
van zijn plan tot bestrijding van de re
cessie.
De voorzitter van de „American Fede
ration of Labor and Congress of Indus
trial Organizations" (AFL-CIO), George
Meany, noemde het aanvaarden van de
ze wetswijziging een grote stap vooruit.
DEN HAAG, 8 juni Het is nog niet
bekend of de Oostenrijkse baby, die ge
adopteerd is door een echtpaar uit Oegst-
geest, al dan niet zal worden toegevoegd
aan de lijst van 28 buitenlandse pleeg
kinderen, waarvoor in de periode 1958
tot en met 1960 een verzoek om verblijfs
vergunning werd afgewezen door de mi
nister van Justitie. Minister Beerman
zal met zijn beslissing wachten tot de
permanente adviescommissie voor
vreemdelingenzaken haar advies heeft
uitgebracht. Deze commissie zal volgen
de week maandag bijeenkomen.
Over het beleid van de bewindsman
inzake de toelating van buitenlandse
pleegkinderen, deelde een woordvoerder
van het ministerie van Justitie ons mede,
dat in tweederden van de gevallen gun
stig wordt beslist op het verzoek om een
verblijfsvergunning. De minister laat
zich van geval tot geval adviseren door
de raad voor de kinderbescherming. De
ze raad heeft de wettelijke taak alle fac
toren, die van belang zijn voor pleegkin
deren, ook de Nederlandse, te bekijken,
aldus de woordvoerder. Het aantal bui
tenlandse pleegkinderen, dat in de afge
lopen drie jaar werd uitgewezen, is klei
ner dan 28. omdat in een aantal geval-
len het verzoek om een verblijfsver- j
gunning werd ingediend, terwijl het
pleegkind nog in zijn geboorteland was.
Dit als commentaar op een bericht in
een van de ochtendbladen, waarin wordt
gesproken over dertig uitwijzingen per
jaar.
De raadslieden van de familie uit
Oegstgeest hebben vanmorgen een rekest
bij de Tweede Kamer ingediend
waarin de Kamerleden wordt gevraagd
te bevorderen, dat de baby niet uit ons
land wordt uitgewezen. In het rekest
wordt er o.m. de aandacht op gevestigd,
dat het kind nu reeds elf maanden in
het gezin is opgenomen geweest.
pa'
BODEGRAVEN, 9 juni. p
een boer knecht wordt en y
baas blüft op z'n eigen b°er<' fl1
terwijl z'n knecht boer woJ „gt
toch knecht blijft, dat is iets,
maar zelden zal voorkomen, n*
in Bodegraven is het gebeurd-
De zaak zaït zo; De boerderij
eigenlijk te klein voor een kne
en dus besloot de boer die
op te zeggen. De knecht jj
echter zozeer aan het boeren1*
gehecht en zozeer met het
renbedrijf vergroeid, dat
weigerde z'n ontslag te aanv'a
den. ptfj
Toen nam de boer het beslu»
met de eigenaar van een sche
werf in de buurt te gaan PrapCjit
met de bedoeling, daar z'n kn
uit te besteden. _.ae-
Zo gedacht, zo gedaan. De e hjg
naar van de scheepswerf ste t5
toe. en dus had de knecht
anders te doen dan op
scheepswerf te beginnen. .^e
Maar de knecht, op een heer
wijze eigengereid, achtte
geenszins noodzakelijk. HÓ
van mening, dat hij op de
derij hoorde. Hij zei zijn til
blijven uitdienen (tot het t
tract was afgelopen) en da
zelf genoeg bij de pinken teep,
om een andere baas te
Toen nam de boer een uiter
verrassend besluit: Hij
zelf op de scheepswerf te
werken. Het gevolg is, da jg
boer nu arbeider is °P eCh'
scheepswerf, terwijl de kn.jen
boer geworden is; en bovey^t
met zijn baas een nieuw ca"
voor een jaar heeft afgeslo' gi'«
Het merkwaardige is, dat k®
partijen uitstekend bevalt, z'ji
de boer heeft het goed naar
zin op de scheepswerf, waalLe(i
minder lang behoeft te W®
dan op de boerderij en boven
- 1_:_Jkb1"
voor zijn elf kinderen
bijslag ontvangt.
oe"'
Dat wil trouwens nog niet zey ,s,
dat hij nu helemaal boer a jjij
want 's morgens vroeg melJ* ft
zelf nog z'n koeien, en
zaterdagmiddagen is hij na
lijk weer boer als vanouds- 0ft
Al met al een oplossing, waa*
de wijze Salomo zich ni® ft
schaamd zou hebben, deze
hand te doen!
Kortgeleden maake Senatm Mundt öe-
kend, naar „Usis" meldt, dat een door
de Senaat ingesteld onderzoek had Uit
gewezen, dat de uitvoering van het de
fensieprogramma van de Verenigde Sta
ten stagnatie had ondervonden doot sta
kingen en langzaam-aan acties op de lan-
ceerbases van geleide projecielen, waar
ook de vakbonden bij waren betrokken.
Alleen al op Cape Canaveral hebben zich
ruim 100 conflicten voorgedaan met als
gevolg een verlies van circa 90.000 man
dagen, afgezien nog van het produMie-
verlies door langzaam-aan acties. Naar
aanleiding daarvan eiste Senator Mundt
een. diepgaand onderzoek.
Binnen enkele weken volgde daarop een
vergadering onder leiding van de minis
ter van arbeid, Goldberg met de verte
genwoordigers van de vakbonden in het
bouwbedrijf en die van de fabrieksarbei
ders, samen met de aannemers en de di
recties van de diverse ondernemingen
vcr«
leven van ieder van ons zijn jjjrf .g'
lijk verbonden met de ontwikk
ons bouwprogramma van ■f'V
tielen. Wat wij thans doen bü „por tf-,
onderzoek kan bepalend zijn n(l$ ct-
gehele toekomst. Wij kunne0 ifljp
voudig de luxe van vertraging
ruimtevaartprogramma, die
kunnen worden, niet veroorlov6 pe» j,P
In het daarop volgend overl«®,p|ii" e'
te Goldberg volledige cvere^^gif ,,i'
v
ie uuiuutug vcme-iiee L' „.p
tussen de betrokken ondern
,ch .I1
werknemersorganisaties, die aP |F'
spraken voor krachtige steun a
ging van President Kennedy
men tot een ongestoorde en
wijze van werken op de rakd' jci^
Weer eem week later kon Pft
Goldberg reeds verklaren, dat
Kennedy als resultaat van d® ifl^LlIl\.
overeenstemming een uit 1
staande commissie had kunnen bpii
oestaande uit werkgevt 'S. v
stuurders en personen, die geac ept'
President Kennedy bad n.l. ingegrepen worden het algemeen belang te -1''
naar aanleidingvan dé eerdergenoemde
berichten en zich met -een brief tot
Goldberg'gewend, waarin hij o.m zèi:
„De veiligheid van onze natie en het
woordigen.
Deze commissie krijgt tut j0sS)P
problemen en conflicten tot OP
brengen.
