DE GAULLE gezag over de Hervatting van discussies 'net F.L.N.nu mogelijk ziet af van SAHARA Adenauer onthult waarom hij niet naar Berlijn ging Amerikaanse soldaten gooien traangashommen naar Vopo's m A D Gevaar ran kemproeven ligt in PLAATSELIJKE radio-actieve neerslag BELANGRIJKE CONCESSIE VAN PARIJS Recovery"-kamers in Arnhems ziekenhuis Haring en wittebrood in Leiden Nieuwe Haagse mode Delftse studenten huldigen'Michiel de Ruijter INTEGRATIE IN LITTLE ROCK je nog taal van de macht Verontreiniging van lucht, bodem en water met kunstgrepen beperkt Berlijn OPSTAND DREIGDE IN D.D.R. RUSSISCHE LUCHTRECLAME Radio-actief water kan worden ontsmet ejf{< Je: WOENSDAG fe SBtCSdSgER 1961 Bu'tenlandse kroniek Bizerta Kh Vhiif Russische bommen werpers voor Indonesië mmmm Binnen maand terug BUS (Van onze Parijse correspondent) 6 sept. - Het belangrijkste g «We feit", door president De Gaulle Ely,- Pen iu zijn gistermiddag op het Jveziee gehouden persconferentie aan- Seve Lde bijna voltallige regering en een Scr-jbonderd journalisten is waar- v»Or j we'' da* bij er toe gekomen is te ue min of meer nabije toekomst at de |n van de Franse soevereiniteit over Wei-a hara. Aangenomen dat Algerije vhetn een eigen staat zal zjin, aldus het gee van De Gaulle, staat het vast dat k„ b Algerijnse regering, welke ook, zal Sav n ualaten op steeds luider toon de Aiear? voor Algerije op te eisen. Geen <US ri'Un, die de Sahara niet beschouwt 6eh ®el van Algerije. Bovendien zou het de natuurlijke gang van zaken zijn, dat -«gen Sahara-bevolking zich steeds v6f.r oriënteert op een met Frankrijk ijs den (onafhankelijk) Algerije. Al- ode werkelijkheden", die volgens De Gaulle, tezamen met de ï>'«aal De Gaulle, thet t.e belangen, Frankrljks gedragslijn ij.s'.betrekking tot de Sahara dienen te Vfj^ eren. Deze Franse belangen zijn: Je beschikking over de door Frankrijk [...^liroesjtsjev bekommert zich kenne ls niet om de sympathie van de mens- li AIs we tot voor kort veronder- c' hebben, dat hij de gunst wilde j 'nrien van de niet gebonden naties, 1n nioeten we nu deze opvatting her- ''in etï' De Russische premier wil de <AreId slechts 'an de macht van jtlviet-Unie overtuigen. Hij tracht .Oor zijn machtsvertoon de min of eer neutrale staten zoveel schrik f>n te jagen, dat zij Rusland als de °°tste wereldmogendheid zullen er fden en dat zij op het winnende i'<!'lr zu^en wedden. Vóór de Russen ^Bonnen met de hervatting van hun ^'hproeven, haJcjen zjj nog een vrij ^te „goodwill" in het Afrikaans- V'otische kamp. maar tn die situatie e laatste dagen plotseling een op- «kelijke verandering gekomen. ^'elfs een man als Nkroemah, de re*ident van Ghana, die nog onlangs f^ri reis naar Moskou maakte, beeft gereageerd op de Russische atoom experimenten. Ook verscheidene andere deelnemers aan de topconferentie van „neutrale" leiders in Belgrado hebben hun afkeuring ge- Jq °ver het optreden van de Russen, j. 'r°esjtsjev wist, dat hij de Afri- _"'lns-Aziatische landen bijzonder te- 11 zich zou innemen met zijn kern- °even, omdat deze' landen grote s.':?s koesteren voor de radioactieve d regen en omdat zij in een hervat- van de proeven terecht een ver- p; 8 van de internationale span ier Ben zien, maar deze overwegingen jj Jen hem niet doen afzien van zijn l «uit de atoomwedloop weer te ont- 'Tenover het agressieve optreden lt| Moskou staat het constructieve van Kennedy en Macmillan <JB Khroesjtsjev de atoomproeven in de Sahara ontdekte en nog te ontdek ken petroleum- en aardgasvelden en de vrije beschikking over vliegvelden en communicaties voor de verbindingen met zwart Afrika. Als deze belangen gewaar borgd worden, heeft de kwestie van de soevereiniteit over de Sahara alleen nog maar betekenis om er mee te zwaaien in een leuzenstrljd. De eerste commentaren bij dit „nieu we feit", dat een nieuwe Franse con cessie inhoudt, luiden: Indien de Fransë onderhandelaars in Evian en te Lugrin dit geluid hadden kunnen laten horen, waren de onderhandelingen met het F.L.N. waarschijnlijk niet gestruikeld en thans mogelijk reeds een goed eind op weg geweest naar een gelukkig slot. En men zou het logisch vinden indien nu de inmiddels gewijzigde rebel- lenregering voorstelt het gesprek te hervatten. Het lijdt weinig twijfel dat het president De Gaulle met het uit spreken van deze nieuwe visie op de Sahara-kwestie om het weer op gang brengen van het gesprek met de F.L.N. is te doen. Niettemin heeft hij zich'er van onthouden om zijn desbetreffende uitnodigingen te herhalen! Daarentegen heeft hij omstandig ontvouwd dat Frankrijk besloten is, hoe dan ook, zich uit Algerije „los te maken". De instelling van een Algerijnse staat kan dienovereenkomstig niet plaats heb ben door een gezagsdaad van Franse zij de. Zij kan haar oorsprong slechts vinden in een zelfbeschikkingsuitspraak van het Algerijnse volk. En tot deze zelfbeschik kingsuitspraak kan het Algerijnse volk slechts geleid worden door een Algerijn se voorlopige machtsinstantie, met of zonder deelname van het F.L.N. Daarom zou men een beroep kunnen doen op „de Algerijnse gekozenen" (afgevaardigden, leden van de departementsraden, enzo voorts). Wanneer dan uit die zelfbeschik kingsuitspraak de Algerijnse staat zou zijn voortgekomen met een eigen Alge rijnse regering, zouden met dié staat en met dié regering de Frans-Algerijnse be trekkingen moeten worden geregeld. De Gaulle ziet echter de mogelijkheid onder ogen dat „ondanks wat Frankrijk zich voorstelt" men niet gedaan kan krijgen „dat de Algerijnen Algerije naar zijn eigen beslissing willen of kunnen voe ren". In dat geval zou Frankrijk er toe gebracht worden de Algerijnen van Europese oorsprong en de moslims, die Fransen wensen te blijven, te hergroepe ren in een bepaald gebied, met eventuele vestiging in het moederland op de ach tergrond. De Gaulle tijdens zijn persconferentie, de Tunesische aanval op Bizerta in juli. Daarna onthulde hij dat Bourguiba in Rambouillet reeds had gepleit voor een ten gunste van Tunesië aan te brengen correctie in de afbakening van het Sahara-territoir. En Bourguiba had daarbij niet verborgen gehouden, dat liteinrtelijk zijn oogmerken zelfs reikten „ot het diep in de Sahara gelegen petro leumrijke gebied van Edjélé. Bit vBti is fl^rtlosfeer te staken. Deze suggestie 0v buiten het Sino-Sovjet-blok A ter wereld zeer gqed ontvangen. Bief1 °Pr®cbtbeid van dit plan is getwijfeld, want men weet dat \yj]]erika en Engeland geen proeven nemen, die de gevaarlijke „fall- tijvj bunnen veroorzaken. (De expe- Rn TCn' die Kennedy gisteren heeft iot ?ek°ndigd, zullen dan ook niet feei, e.Q verontreiniging van de atmos- qj, '«den). Maar Mosk ou heeft de 'hn'l. in® van Washington en Lon- f>t0e e®ntwoord met een reeks atoom pje en. waarvan gisteren al de derde Apfg8.! bad. De Russen hebben de r'kanen en de Britten, tijdens de S'°pbesprckingen in Genève, ja- aan de praat gehouden, om v«h jng a"e hoop op een algemeen ip van deze proeven de bodem tsjpv «aan. Het cynisme van Khroesj- Aj n* geen grenzen, s nver anderhalve week de Alge- ergadering van de Verenigde Z5 Weer bijeenkomt, zal Amerika liPf /A'ifeld de gewetenloosheid van Vpt _emlin aan de kaak stellen. De rba 'r.'gde Staten zullen hun betoog, Wat betreft „Bizerta" herhaalde De Gaulle nogmaals zijn reeds bekende standpunt. Zolang de wereldsituatie is, wat zij is dreiging voor het Westen vanuit het Oosten kan Frankrijk er niet aan denken het gebruik van deze vlootbasis op te geven. Hierover is de Tunesiërs reeds geen enkele twijfel ge laten, toen Frankrijk in 1956 de onafhan kelijkheid van Tunesië erkende. En hijzelf had dit president Bourguiba nog eens onomwonden duidelijk gemaakt, toen hij deze 27 februari j.l. in Rambouil let op bezoek had. „Het was me voorge komen dat hij er zich in schikte", aldus De Gaulle. Zelfs had Bourguiba hem verklaard, dat momenteel de gehele Magreb op de eerste plaats geïnteres seerd was bij de beëindiging van het Algerijnse drama. Hij wilde Frafikrijk derhalve, zolang het bezig was een uit weg uit het Algerijnse conflict te zoeken, geen nieuwe moeilijkheden in de weg leggen. En na onze ontmoeting ging Bourguiba zich zelfs te buiten aan vriendschapsbetuigingen. Wat mag hem tot zijn plotselinge ommezwaai hebben bewogen?, zo vroeg De Gaulle. Moeilijkheden in de Arabische wereld waarschijnlijk. En toen kwam De Gaulle met de onthulling van een tot dusverre onbekend gebleven bijzonder heid uit zijn ontmoeting met Bourguiba, een onthulling die op haar beurt waar schijnlijk de Tunesische president nieu we Arabische moeilijkheden zal bezor gen, dit keer van de zijde van de Alge rijnse nationalisten. Wraak is zoet. De Gaulle verwees naar de Tunesische aan val op Franse Sahara-stellingen aan de Tunesische zuidgrens, samenvallend met Het alles overheersende vraagstuk was ook voor De Gaulle „Berlijn". De presi dent begon met de vaststelling, dat in het door de Russen ontketende tumult van verwensingen en sommaties iets der mate willekeurigs en kunstmatigs ligt, dat men er toe gebracht wordt dit toe te schrijven aan ófwel een ontketening van mateloze eerzucht, ófwel aan een be hoefte de aandacht af te leiden van grote moeilijkheden. De tweede veronderstel ling lijkt De Gaulle zeer aannemelijk, want ondanks zekere successen worden de élites in de communistische landen steeds gevoeliger voor de binnenlandse tekortkomingen en mislukkingen cn het wordt ook steeds moeilijker de massa een rad voor de ogen te draaien. De Westerse landen moeten in Berlijn al hun stellingen en verbindingslijnen handhaven, zo nodig door geweld te stel len tegenover geweld. Het lijkt generaal De Gaulle echter niet waarschijnlijk dat de Sovjets het op een wereldoorlog wil len laten aankomen. Ook de Amerika nen en de Britten beschikken over een ontzaglijk arsenaal van nucleaire wa pens. Ook de Sovjet-Unie zou geheel worden vernietigd en, zo riep De Gaulle vragend uit, wat heeft het voor zin te heersen over doden? Het regiem zelf zou bovendien de catastrofe niet overleven. Indien, van de ene geweldpleging op de andere, uiteindelijk toch het wereld conflict uitbreekt, dan, aldus De Gaulle, komt dat omdat de Russen het zo hebben gewild.. En omdat ieder terugwijken de agressor slechts prikkelt tot het uitoefe nen van verdere druk, is het beste mid del dat de geallieerden ter beschikking staat om de wereldvrede te dienen: „rechtop en onverzettelijk te blijven". De Gaulle besloot: „Indien de wereld oorlog moet uitbreken, zal de moderne mechanische vooruitgang uitgelopen zijn Het ophalen van herin neringen is een even joy euze als nutteloze bezig heid. Het is een mooi tijd verdrijf voor degenen die op een gegeven moment met hun tijd geen raad weten. En als men zijn oor goed te luisteren legt hoort men dan ook nogal eens zeggen dat Amsterdam ten tijde van de paar dentram veel gezelliger was, dat de aardbeien in de twintiger jaren vol- rijper waren, dat de zomers in vroeger tijden aanzienlijk warmer waren, dat politieke meningsverschillen destijds veel rigoureuzer werden uitgevochten dan nu het geval is en dat kortom het leven X-ja-ar geleden nog levenswaard was. Weet je nog wel oudje? Sommige mensen schuiven hun weemoed om het heden af op het verleden, dat, een brede rug heeft. Waarom ook niet. Sommige andere mensen schrijven hun herinneringen op in „mémoires". In dat geval gaat het om min of meer beroemde persoonlijkheden. Vroeger weet je nog wel oudje 1 moesten zij een bepaalde graad van ouderdom be reikt hebben om toegelaten te worden tot de schriftelijke verslaggeving van hun verleden. in deze dagen is het voldoende om een gewezen ambassa deur van. pak weg, 47 jaar te zijn. Maar wij leven nu dan ook sneller zegt men. Hoe dat zij, ik lees ze graag en met voorkeur, memoires. Van wie ze dan ook afkomstig zijn. ik weet wel dat Hitier een verschrikkelijke tyran is geweest, maar als zijn nagelaten secre. taresse zo vriendelijk is haar ervarin gen met hem te boek te stellen, dan interesseert mij dat boek uitermate. Dat Hitier de oorlog verloren heeft, kun je in ieder geschiedenisboekje voor de lagere school lezen, dat hij een fervent liefhebber van zoetighe den was kun je vernemen uit de mé moires van zijn secretaresse. De ge bakjes verslindende Hitler, is in bepaald opzicht een boeiender feno meen, dan de bekende Hitler die in 1939 het ..veldgrijs" aantrok, want dat laatste hebben alle tyrannen in alle jaren gedaan. Neen, geen kwaad woord over mé moires. Dat neemt niet weg, dat ik ze over het algemeen niet helemaal. en van de eerste tot de laatste letter vertrouw- Afgezien dan van de mé- memoires van Drees, die van huis uit een fatsoenlijk en exact mens is, Maar als ik even mag teruggrijpen in mijn eigen verleden, dan zie ik maar steeds weer dat jongetje voor me, wiens, vlieger ik destijds ik moet een jaar of zes zijn geweest moedwillig en uit jaloezie vernietigd heb. Ik zie hem, pietje, nóg schreiend naar huis lopen, terwijl ik met zijn brokstukken in mijn handen achter bleef. Laatst,, vele jaren nadien dus, kwam ik Pietje Weer eens onverwachts tegen op een receptie. Hij was in middels een hele piet geworden, een prachtige inspecteur van een levens verzekering. „Weet je nog," vroeg ik. ..dat wij samen op het koor zongen?" „Nou en of," antwoordde hij ,,in gloria Dei Patris". „Weet je," ze{ ik itjat ik nadien vele nachten wakker heb gelegen, uit wroeging dat ik toen die vlieger van Af, P°t heb gemaakt?" Wat riep hij' „jij mijn vlieger? Ik jou vlieger.' Stel nu een, dat Pietje en ik onze mémoires ginger, schrijven. op de dood. In het andere geval zal men moeten proberen de vrede te organise ren. Laat de Sovjets ophouden met drei gen, laten zij meehelpen de ontspanning te kweken in plaats 'van haar te verhin deren. Dan zullen de drie westelijke landen met hen alles kunnen doen wat voor de vrede nodig is. Frankrijk zal dhn met voorstellen komen en het zal blijken, dat het de mensheid een opmer kelijke dienst kan bewijzen." WIESBADEN, 6 sept. (Rtr., UPI) De Westduitse bondskanselier, dr. Kon rad Adenauer, heeft gisteravond op een verkiezingsbijeenkomst in Wies- ft,. ,<-<m ^sjtsjev de internationale h^.^'bgen bewust opdrijft, met sterke *a1 kunnen staven, en dit betoog r'e ^oor een meerderheid van N-leden met instemming wor- e8roel. Maar ook daardoor zal kt(ïr) °U zicb niet van zijn stuk laten n. Khroesjtsjev interesseert zicb <j s nauwelijks meer voor de V.N. A(.' enige hoop kan nog slechts ».i; 'Jh de Russen op het laatste «Acjd ^eruS zullen deinzen voor de a Van Amerika, en voor het besef Jtetj ^fl'ka die macht zo nodig zal V „„,ge'uen. De taal van de macht is ''aal die Khroesjtsjev verstaat. s] «b al Zijn gepraat over „vrede ecL "in gepraat ovei 8 afleidingspolitiek. baden gezegd dat hij ua het sluiten van de sectorgrens in Berlijn niet onmid dellijk naar \Vt'st-Berlijn js gegaan, omdat in Oost-Duitsland een opstand op het punt van uitbreken stond. De Westelijke mogendheden meenden dat een reis van Adenauer naar West-Ber- lijn op dat tijdstip de lont in het kruit vat zou kunnen brengen, hetgeen zij, evenals Adenauer zelf, wensten te voorkomen. BERLIJN Aan de sectorgrens in de Heidelbergerstrasse hebben Ameri kaanse soldaten gisteren van traan- gasbommen gebruik gemaakt, toen zij met water werden bespoten door Oostberlijnse politiemannen. De Vopo's zochten hun heil in afgesloten portieken, toen de vijf tot zes traan- gasbommen in hun onmiddellijke na bijheid terecht kwamen. In de late namiddag richtten de Vopo's hun watèrslang op een foto graaf, die aan de Westberlijnse zijde van de grens, op dezelfde plaats, foto's aan het maken was. Het spuiten hield op toen een Amerikaanse jeep op het toneel verscheen. Een Oostduits gezin is gisteren her enigd in het Westen dankzij de ge slaagde ontsnapping van een 12-jarige knaap uit Oost-Duitsland. De jongen, die bij zijn grootmoeder achterbleef toen zijn ouders naar het Westen vluchtten, wachtte allang op een ge legenheid zich bij hen te voegen. Volgens ooggetuigen bij de Beierse grenspost Kronach kwam de jongen uiterlijk onverschillig, op de grenspost toelopen. Hij gaf blijk van de nieuws gierigheid. die jongens van die leeftijd eigen is. Hij liep wat rond bij de grens- wachtershuisjes, keek eens naar bin nen, drentelde langs de prikkeldraad versperringen, kortom, overal neusde hij rond. Twee uur later, toen de grens wachten gewend waren geraakt aan zijn aanwezigheid, rende de jongen op eens door de barricades naar een na burig bosje, waar zijn ouders op hem wachtten. DJAKARTA, 6 sept. (UPI) In luchtmachtkringen in Djakarta is gis teren vernomen, dat Indonesië opnieuw' twee straalbommenwerpers van het ty pe TU-I6 van de Sovjet-Unie beeft ont vangen. De chefstaf van de Indonesische luchtmacht, luchtmaarschalk Soerya- darma, Zui na de legeroefeningen van het afgelopen weekeinde, dat de Indo nesische luchtmacht haar paraathteid toespitst in verband met de strijd voor de bevrijding van Nederlands Nieuw- Guinea". rr i h - A De hal van het nieuwe behandelhuis van het Ellsabeths-gasthuis te Arnhem. rnhems oudste en grootste zie kenhuis vijftig pet. van do patiënten komt overigens van buiten Arnhem het Elisa- bethsgasthuis, heeft een aanzienlijke en bijzonder fraaie en doelmatige uit breiding ondergaan. ZU bestaat uit een omvangrijke, moderne aanbouw aan het sinds 1895 bestaande en sinds dien voortdurend uitgebreide zieken huis aan de Utrechtseweg. Deze on der architectuur van Margry en Ja cobs te Rotterdam tot stand geko men nieuwbouw draagt de ongebrui kelijke naam „behandelhuis", het geen trouwens goed weergeeft, waar toe het bestemd is; specialistisch on derzoek op vrijwel elk gebied, psy chiatrie en operatie, kortom het be handelhuis is op de modernste wijze ingericht voor de specialistische, toegepaste geneeskunde, de elektro- diagnostiek en voor, het poliklinisch werk. Het gebouw dient voorts als ont- vangstcentrum van patiënten, voor bestuurs- en administratieve werk zaamheden, de specialistische samen spraak en het medisch overleg. Met het oog op het personeelstekort is met veel raffinement en waar mogelijk vol automatische apparatuur opgesteld. De opzet van de behandeling laat zich samenvatten in de begrippen „effi ciency en privacy". Het gebouw bevat o.a. vier opera tiezalen, elk met een afdeling van zes bedden, waar de patiënt, buiten het zicht van instrumenten en voorberei dingsmaatregelen op de operatie wordt voorbereid en in de z.g. reco- verykamers weer kan bijkomen. Dit laatste is een noviteit in Nederland. Het Elisabethsgasthuis heeft ten tij de van de Slag om Arnhem een be langrijke rol gespeeld als opvangcen trum voor gewonde Engelsen en Duit sers. Deze rol is vastgelegd in de film „Theirs the Glory", die elk jaar omstreeks 17 september voor de Air- bomepelgrims wordt vertoond. Zaterdag 16 september zal de com missaris der koningin in Gelderland, mr. H. W. Bloemers, de nieuwe aan bouw officieel openen. De inzegening geschiedt des morgens door mgr. Th. Hendriksen, wijbisschop van Utrecht. Hoewel van oorsprong en opzet rooms-katholiek bestaat bijna dertig procent van de patiënten uit niet-ka- tholieken, voor wie een zielzorger be schikbaar is, al naargelang hun rich ting. Uiteraard heeft de rector er zijn vast pied a terre in een eigen flat. Het aantal bedden bedraagt vierhon derd. Er worden plannen uitgewerkt, deze capaciteit zo snel mogelijk op te voeren. De vrijkomende ruimten in het oude gebouw hebben even wel een andere functie gekregen, voor al omdat zij zich voor uitbreiding van de beddencapaciteit niet lenen. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Vijfenzeventig jaar bestaat de 3- oktober-vereniging te Lelden en dat betekent straks drie volle da gen feest. Voorbereidingen wor. den reeds getroffen voor de histo rische optocht, welke is gewijd aan het „landjuweel" dat de rederijkers in het jaar 1596 in Leiden hebben ge houden. Het zal een stoet met vele honderden paarden en enige malen zoveel gekostumeerde Leidenaars wor den. Repetities voor de feest-cantate zijn in volle gang. Intussen is een rijk geïllustreerd boekje verschenen, dat in tekst en beeld de geschiedenis van het 3 okto berfeest vertelt. Langer dan drie eeu wen geleden werd in de Sleutelstad al het feest van Leidens Ontzet gevierd. Een dankdienst in de Pieterskerk heeft sinds het ontzet van Leiden vrij wel onafgebroken op het programma gestaan. Vooral de studenten hebben er toe bijgedragen, dat de herinnering en de viering van Leidens ontzet met vervaagde. Zij hebben bijvoorbeeld in 1814 uit misnoegen over het uitstel van de feestelijke viering, omdat het 3 ok tober marktdag was, de huizen van de vroede vaderen versierd met zinne- spreuken op de heldenmoed van de voorouders. De uitdeling van haring en wittebrood stamt van later datum. In de tijd waarin de armoe troef was in het industrie-arme Leiden kreeg de uitdeling het karakter van een bede ling, waarbij vooral de tabak, koffie en thee duizenden naar het Waagge bouw trok. In 1887 voer nog eens een geuzenvloot met haring en wittebrood de stad binnen, hetgeen een Leide- naar zo enthousiast maakte dat nu ge- Weed en wel te water sprong. In 1896 stond de feestviering in het teken van de „velo" zoals de secreta ris in zjjn jaarverslag schreef. Ver sierde fietsen vormden het hoogtepunt Van de optocht. Er reden ook dames mee en dat was iets bijzonders. Het programma va die derde oktober gunt een kijkje op de damesmode van die dagen. Voor de opvoering van „Madame Sans-gêne" in de Schouw burg werden de dames beleefd ver zocht hun hoeden af te zetten. Het 3 oktoberfeest is ook in de oorlog gevierd tot in de gijzelaars- en con centratiekampen toe. Hierv; n zijn nog menu's bewaard gebleven, die als kostbare relieken worden bewaakt. Er zijn brieven uit afgelegen posten van missionarissen en pioniers, die verkla ren dat zij om en nabij de evenaar op 3 oktober hun hutspot niet hebben ge mist. Zo getuigt dit boekje van het on verwoestbare leven van dit volksfeest bü uitnemendheid dat elk jaar hon derdduizenden van haring en witte brood, via de hutspot en een optocht naar het grote en reusachtige avond vuurwerk voert. e eerstejaars van de tuinbouw school Huis te Lande in Rijswijk zijn verplicht tijdens hun groen tijd de zotskap te dragen. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat lo pen ze met deze narrekapjes door Den Haag. Te oordelen naar hun gezicht vinden Els Meertens en Sebby van De- dem het wl leuk. Een kleine 250 studenten van de vjjftig jaar oude studentenvereniging Societas Studiosorum Reformatorum, onder wie een groot aantal kaalhoof dige novieten, hebben dinsdagmiddag in Vlissingen, nadat zij uit zee voet aan wal hadden gezet op de winderige Boulevard de Ruijter, uit volle borst het schone lied „In een blauwgeruite kiel" gezongen. Dat gebeurde bij het standbeeld van de Vlissingse admi raal uit de Gouden Eeuw. Bij deze vocale hulde aan de grote Zeeuw bleef het niet: de studenten hadden op deze feestelijke dag ook gasten meegebracht, namelijk de burgemees ter van Chatham en twee schepenen uit deze Engelse stad, die voor deze ge legenheid in zeventiende-eeuws kos tuum waren gestoken en die admiraal de Ruijter, die onbewogen van zijn voetstuk uitstaarde over de zee, wel bijzonder gunstig gezind waren. Zij hadden zelfs de door de Ruijter, toen hij in juni 1667 de Theems opvoer, kapotgevaren kettingen meegenomen LOS ANGELES, 6 september (UPI) Hoewel misschien ook wel als gevolg van politieke propaganda de mens. heid vooral vrees koestert voor de wereldomspannende" radio-actieve neerslag, ligt het werkelijke gevaar van kernbommen of kernproeven volgens dr. Willard F. Libby, Nobelprijswinnaar voor de chemie en voormalig lid van de Amerikaanse commissie voor atoomener gie, in de directe neerslag, die een zeer plaatselijk karakter heeft. Dr. Libby onderscheidt drie soorten radio-actieve neerslag: de lokale, de tro- posferische en de stratosferische. Lokale neerslag komt snel naar beneden, meestal in zeer grote hoeveelheden, in een gebied van 350 tot 500 kilometer van het ontploffingspunt met de wind mee. In de eerste paar uur na een kern explosie komt ongeveer tachtig procent van alle radio-actieve stof omlaag. Dit is speciaal het geval als de bom op het aardoppervlak ontploft en een grote hoeveelheid puin de lucht in jaagt. Dit puin en stof neemt in de lucht het grootste deel van de fusieprodukten van de bom op en keert er dan mee naar de aarde terug. Dr. Libby zei in een verklaring, die door de universiteit van Californië is verspreid, dat in het verleden de radio actieve verontreiniging door een bom steeds beperkt werd door een aantal kunstgrepen. In een kernoorlog echter zullen deze achterwege blijven en zal de burgerbevolking ernstig te lijden heb ben van radio-actieve straling. Afhanke lijk van de kracht van de bom en de hoogte van de paddestoelwolk, zullen minuscule stofdeeltjes worden opgeno men hetzij in de troposfeer (de lagere lagen van de atmosfeer), hetzij in dé stratosfeer (de hogere lagen). In het algemeen kan gezegd worden, aldus dr. Libby, dat stofdeeltjes in de troposfeer getransporteerd worden door een vrij smalle luchtstroom, die In prin cipe de aarde omcirkelt. Het radio-ac. tieve stof komt binnen ongeveer een maand tijds weer op aarde terug. Aan gezien het grootste deel van dit stof naar de aarde teruggebracht wordt als regen- of sneeuwkernen, zal men dus in de regenrijke landen veel meer last hebben van stralingsgevaar dan in woes tijnen. De fijne radio-actieve stofdeeltjes die hoger komen dan twaalfduizend meter worden opgenomen in de stratosferische luchtlagen. Hier kunnen zij vijf jaar lang om de aarde blijven stromen. In die tijd verliezen zij geleidelijk hun stra lingskracht. Door vermenging met lager gelegen luchtlagen komt dit stof gelei delijk aan terug naar de aarde. Tot zover deze verklaring van Dr. Libby. Wjj tekenen hierbij aan: De stralingsdosis waaraan de we reldbevolking is blootgesteld tengevol ge van de proe\«en met atoom- en wa terstofbommen in de jaren 1945 tot 1958, toen er in hoge frequentie proef explosies werden uitgevoerd, is veel en veel kleiner dan de dosis, welke de geleerden voor de mens toelaat baar achten. Zelfs de natuurlijke stra ling, uit de kosmos, de bodem en de lucht en van het kalium, de koolstof en het radon in het menselijk li chaam, is meer dan tien maal zo groot als de jaarlijkse straling, waar aan men door deze kemproeven bloot stond. Men moet echter wel begrij pen, dat IEDERE hoeveelheid stra ling min of meer schadelijk is. De wetenschap ziet evenwel de biologi sche schade steeds relatief, omdat iedere vooruitgang in de omstandig heden van de mens met gevaren ge paard gaat. Ook de ontwikkeling van het weg-, water- en luchtverkeer is niet zonder bedreiging geweest. Om dat het effect van radio—activiteit zich behalve direct, ook pas na jaren kan manifesteren vooral het even tueel nadelig genetisch effect moet als symbool om daarmee voor eeuwig vriendschap te smeden. Na de hulde aan de admiraal be gaven de studenten zich naar het stad huis, waar het vrolijke gezelschap of ficieel werd ontvangen door het ge meentebestuur. Alvorens echter bin nen te gaan verzocht de praeses van de lustrumcommissie, de heer A. A. Biesheuvel, de burgemeester van Vlissingen, mr. B. Kolff, aan een wiel te draaien, dat gemonteerd was op een in de stoet meegevoerde wagen. Voor de wagen hadden enkele in groenkleurige ketelpakken gestoken novieten een dijkje gevormd van zand zakken, en toen de burgemeester aan het wiel begon te draaien, spoot uit de ketel een dikke straal bïauwge- kleurd water in het midden van de zandzakken. Wij wisten dat wij tech nici zouden krijgen, maar dat we zo'n wonder van technisch vernuft te zien zouden krijgen, heeft onze stoutste vewachtingen overtroffen, aldus merkte burgemeester Kolff geksche rend in zijn toespraak op. de mensheid zich natuurlijk wel zo min mogelijk in dit soort gevaren be- feven. De geleerden hadden uitgere- end dat nu, drie jaar na het staken van de kemproeven, de „fall out" (radio—actieve neerslag) van de tot dan toe gedane Aen Hbomexpe- rimenten waarschijnlijk geen schade meer kon doen. En al hebben de proefexplosies voor de wereld geen grotere bijdrage tot het stralingsge vaar opgeleverd dan die van de licht gevende wijzerplaten op gewone hor loges, hervatting van die proeven, zeker die experimenten die in de dampkring worden gedaan zonder dat men weet tot welke kracht die kunnen en zullen gaan blijft scha delijk voor de bevolking, vooral van wege de onbekende, wellicht sluipen de, nadelige invloeden op het nage slacht. (Red.) CHICAGO, 6 sept. (UPI) Het Amerikaanse leger heeft met succes een op een vrachtauto gemonteerd ap paraat voor het zuiveren van radio-ac tief water beproefd. Een verslag van de proefnemingen werd voorgelezen op de jaarvergadering in Chicago van de American Chemical Association. Het apparaat is gemonteerd op een truck en kan binnen één uur na aan komst op de plaats van een kernexplo sie in werking worden gesteld. Het kan het met plutonium besmette water voor 97 procent zuiveren. Het leger zal er met dit apparaat in de meeste geval len in slagen water te zuiveren tot op een graad waar het veilig gedronken kan worden. LITTLE ROCK, 6 sept. (Reuter) Gisteren hebben 46 negerleerlingen hun plaatsen ingenomen op Zeven middel bare scholen in Little Rock, in de Ame rikaanse staat Arkansas, die vroeger uitsluitend door blanke leerlingen mochten worden bezocht. Er werd hiertegen op geen enkele wijze gede monstreerd. Er is nu nog maar een middelbare school in Little Rock, die uitsluitend door blanke leerlingen wordt bezocht. In zeven plaatsen in de staat Virgi- nië zjjn gisteren eveneens negerleerlm- gen tot middelbare scholen toegelaten, die vroeger slechts töegarikelqk waren voor blanke leerlingen. In Florida wer den eveneens negerleerlingen toegela ten tot vroeger slechts voor blanke leerlingen toegankelijke middelbare scholen en in Daytona Beach twee. Nergens dedan zich incidenten voor.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1961 | | pagina 7