Twee pijplozezeeslepers
versterken Wijsmullers vloot
Nautische krachtpatserij van
de „Help" bij Calcutta
c.
Wereld in
vogel vl acht
Schimmetje spelen?
CLANDESTIEN BERICHT
VAN DENOORD-HOLLAND'
Luchtige notities uit Parijs en New York
DE VERSCHRIKKELIJKE
HEERLIJKHEDEN VAN
HET VLIEGEN
Jubileum in schelpen
D
Bij_ grootste en sterkste ter wereld
a.o. s
klein-
metaal" opgezegd
Actie „Melkfonds
UNICEF"
m
Nog steeds in Riouw-archipel
25 woorden voor elk bemanningslid
Jaarverslag op
grammofoonplaat
V -■
V B
DONDERDAG 21 SEPTEMBER 1961
PAGINA 7
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM, 21 september
Twee sleepboten, die tot de groot
ste en sterkste ter wereld beho
ren, zullen straks de vloot van de
zeesleepvaart en bergingsmaat
schappij n.v. Bureau Wijsmuller
versterken. Het uiterlijk van deze
zeeslepers, te bouwen door Neder
landse werven, zal sterk afwijken
Van dat bij de huidige types. Dit
komt voornamelijk door het feit
dat op beide schepen de traditio
nele schoorstenen zullen ontbre
ken. De afgewerkte gassen gaan
er op deze nieuwe creaties via
rookkanalen in de twee achter
masten uit. De zeeslepers worden
Uitgerust met elk twee motoren
gekoppeld op een schroef, die
gezamenlijk per schip 4300 ipk aan
vermogen kunnen opbrengen.
Ondertussen heeft de grote aan
winst van het vorig jaar, het ber-
gings- en hefvaartuig „Help" al
de eerste grote opdracht voltooid.
Dit wonderlijke schip met heel de
Warwinkel van kranen en takels
heeft in de grimmige stroom van
de Hooghlyrivier bij Calcutta een
STERKE SPREIDING**
"GEREGELDE GROEI!*
NEDERLANDSCHE FONDSEN MIJ.
*v
w
f120,-
groot gedeelte verwijderd van de
cutterzuiger „Lake Fithian", die
op 18 november van het vorig jaar
tijdens baggerwerkzaamheden
kapseisde. Bij dit ongeluk kwamen
achttien opvarenden van de zui
ger, onder wie twaalf Nederlan
ders, om het leven.
Vragen aan minister
Opticiensbedrijven
van ziekenfonds
in Enschede
Binnenkort beginnen
loononderhandelingen
Van morgen af zijn
coupons verkrijgbaar
Dezer dagen is onze redac
teur Albert Welling,
samen met een groep
katholieke Nederlandse werk
gevers van Schiphol vertrokken
voor een reis naar Santiago in
Chili. Van daar zal lüj enige
beschouwingen schrijven over
het congres van de U.N.I.-
A.P.A.C.de internationale
organisatie van katholieke
werkgevers, dat eind september
in Zuid-Amerika gehouden
wordt.
Het ligt voorts in de bedoe
ling, dat hij nog enige tijd in
Zuid-Amerika zal blijven om in
een aantal artikelen de lezers te
informeren omtrent de ontstel
lende economische, sociale en
religieuze problemen, waarmee
dit werelddeel worstelt. Op zijn
weg naar Zuid-Amerika pas
seert hij diverse hoofdsteden
waarover hij alseen onbekom
merd reiziger zijn indrukken
in luchtige schetsen zal vastleg
gen.
OVER DE GOEDE TOON EN GLADSTONE
VOORNAAM EN AANGENAAM
Wmés
Bijzonder gezins- cn
jeugdwerk Rotterdam
Luclitbesmettino'smeter
DUITSER VALT
UIT TREIN
Weet u wat lekker is?
rpF MOV
^£\%&£'ÏSü!l°ï°''ïï; Mevr. W. S. S. V. d. Feen-
TZaZSif'Sf "in'vZf. van Bcnthcm Jutting
(Advertentie)
3» KOOP DE TOEKOMSTMOGELIJKHEDEN IN CA. fiü
IV 90 GROTE NED. ONDERNEMINGEN MET EEN f!i
IV COUPURE VAN f 50,- IN DE fiü
3»
IV
■V
IV
iV
IV
PRIJS THANS CA.
ïjvraagt folder bi] uw bankier of commissionair
Het bergings- en hefvaartuig „Help"
van Wijsmuller in volle actie op de
Hoogly-rivier bij Calcutta, tijdens het
lichten van de cutterzuiger „Lake-
Fithion", die vorig jaar met twaalf Ne
derlanders in de diepte van deze grim
mige stroom verdween.
De gekapseisde cutterzuiger vormde
een ernstig gevaar voor de scheepvaart
en belemmerde in sterke mate de bag
gerwerkzaamheden in de rivier, die hier
worden uitgevoerd door de Amsterdam
se Ballast Maatschappij. De havenauto
riteiten van Calcutta en de directie van
de A.B.M. besloten het wrak van de
zuiger tot een diepgang van ruim zever?
meter te laten lichten. Wiismuller kreeg
de opdracht hiertoe en daarmee begon
de „Help", het bergings- en heivaar
tuig dat van een Britss maatschappij
was overgenomen, het grote avontuur.
De „Help" met haar enorme stalen ar
men zette koers naar Calcutta. Haar
eerste prooi, varende onder Nederland
se vlag, was één bonk roest van 2200
ton, met een lengte van 46 meter en
een breedte van 13 meter. Dat grote
avontuur had de allure van een gokje.
Bergingsmaatschappijen over de gehele
wereld waren voor dit karweitje bena
derd. Zij zonden hun vertegenwoordigers
om poolshoogte te nemen. De heren kwa
men kijken, uren lang, maar zjj'allen
haalden hun schouders op en verzeker
den de autoriteiten dat de fnuikende
kracht van de Hooghly-rivier en de ho
ge vloedstroomgetijden ter plaatse het
bergingswerk onmogelijk zouden maken.
Zij wezen beleefd glimlachend op de
grote bezwaren: elke dag zou slechts
een uur gewerkt kunnen worden. Gedu
rende de verdere tijd maakte de stroom
snelheid van 12 tot 13 km elke arbeid ter
plaatse onmogelijk. Het tijverschil van
ongeveer 6 meter vormde het tweede
grote bezwaar. En dat alles nog afge
zien van het drukkende, vochtige kli
maat met gemiddelde temperaturen van
42 graden.
De „Help" probeerde het en begon de
strijd met alle kracht. De berginsankers,
stoom- en motorbergingspompen, lucht-
compressoren, poliogrjjjers, onderwater
magneten, onder- en bovenwater
scliiethamcrs, duikers, kortom alles
wérd ingezet. Drie maanden duur
de het gevecht. Toen had de
„Help" achtereenvolgens de zware
cutterbok. de cutterladder, de spudpa-
len, de 25 nieter hoge spudbok en een
frame met dynamiet van het wrak los
gescheurd en daarna gelicht. Daarmee
waren in de Hooghly-rivier alle obsta
kels tot een diepgang van ruim negen
meter verwijderd en kon de scheepvaart
weer veilig passeren en de Amsterdam
se Ballast Maatschappij verder gaan
met verbeteren van deze voor Indië zo
belangrijke vaarroute van en naar Cal
cutta. De „Help" heeft inmiddels het
deltagebied van de Ganges verlaten en
is thans via Colombo onderweg naar
IJmuiden, waar het schip begin novem
ber wordt verwacht.
Een mooi succes voor het nv. Bureau
Wijsmuller dat in zijn bestuur enige wij
zigingen heeft ondergaan. Arthur Wijs
muller blijft op de brug als directeur,
maar voortaan zonder de heren L. Goed
koop en Chr. van der Zee, die als respec
tievelijk president-commissaris en com
missaris zijn afgetreden. De vroegere
president-directeur John F. Wijsmuller
is thans gedelegeerd-commissaris ge
worden, terwijl Bart en jam Wijsmuller
als commissarissen zullen optreden.
DEN HAAG, 21 sept. Het Tweede-
Kamerlid dr. N. H. f.. van den Heuvel
(K.V.P.) heeft aan de minister van So
ciale Zaken en Volksgezondheid en aan
de staatssecretaris van Economische
Zaken schriftelijke vragen gesteld over
de vestiging van opticiensbedrijven door
ziekenfondsen in Enschede.
De heer Van den Heuvel vraagt of de
bewindslieden van oordeel zijn, of wei
van een gelukkige ontwikkeling kan wor
den gesproken wanneer ziekenfondsen
als instellingen, welker geldmiddelen
krachtens een van overheidswege opge
legde verplichting voor een groot deel
door het bedrijfsleven worden opge
bracht cn door die geldmiddelen mede
voor een groot deel in stand gehouden,
van hun positie gebruik maken om recht
streeks dan wel zijdelings met dat be
drijfsleven in concurrentie te treden.
Het Kamerlid vraagt tenslotte of de be
windslieden bereid zijn aan deze ontwik
keling een halt toe te roepen.
•>1
AMSTERDAM, 21 sept. De drie
mctaalbedrijfsbonden hebben de negen
collectieve arbeidovereenkomsteii voor
de kleine metaalnijverheid (ruim 135.000
werknemers) opgezegd. Deze c.a.o. 's,
met uitzondering van die voor de goud
en zilvernijverheid lopen eind van dit
jaar af. De loononderhandelingen tussen
de vertegenwoordigers van de federa
tie van werkgeversorganisaties ia de
kleine metaalnijverheid en de werkne
mersbonden beginnen binnenkort, op
het voorlopige verlanglijstje van tie
werknemersbonden prijken de lonen bo
venaan.
De werknemers in de grote metaal
nijverheid ontvingen op 1 juli een loons
verhoging van tien cent per uur. Op 1
april krijgen zij nog eens vijf cent erbij.
De federatie van werkgeversorgani
saties in de kleine metaalnijverheid ver
zocht de overheid destijds deze loonsver
hoging niet goed te keuren, omdat zij
loonsverschillen tussen de grote en dé
kleine metaalnijverheid bij een krappe
arbeidsmarkt als een gevaar zag voor
haar industrie.
(Advertentie)
Onder de landen, waar 'e kinderen een
ernstig gebrek hebben aan melk lan
den waarvoor de opbrengst van de Uni-
cef-melkactie is bestemd is ook Voor-
Indië.
AMSTERDAM, 21 sept. De actie,
die het Nederlandse comité „Melkfonds
Unicef" deze zomer onder de Neder
landse veehouders is begonnen, zal mor
gen haar tweede fase ingaan en worden
uitgebreid tot het „grote publiek". De
ze tweeledige actie heeft tot doel geld
bijeen te brengen om daarvoor in ons
land volle melkpoeder te kopen en deze
ter beschikking te stellen van de Uni
cef, het kinderfonds van de Verenigde
Naties. De melkpoeder is bestemd voor
de kinderen in de zogenaamde ontwik
kelingslanden.
De commissaris der koningin in de
provincie Friesland, mr. H. P. Lint-
horst-Homan, voorzitter van het comi
té „Melkfonds Unicef," maakte gister
middag hier tijdens een persconferen
tie bekend, dat tot nu toe door de vee
houders ongeveer 250.000 gulden is bij
eengebracht. Men verwacht, dat dit be
drag nog zal stijgen.
Tijdens de tweede fase van de actie
zal het publiek bij kruideniers en
melkslijters melkcoupons ter waarde
van een gulden kunnen kopen. De op
brengst zal in het melkfonds worden
gestort. De actie zal uiterlijk 14 okto
ber worden beëindigd.
d
.i
Wel, daar komen de onverwach
te gasten dan binnen. En wat
zien zij? Een roerloze schim.
De rug van de gastheer, die
opgaat in de wonderen der
T.V.Als het meevalt,
mompelt hij,,Ga zitten." Praten
of gezellig causeren is er niet
hij. En daar waren die luitjes nu
juist voor gekomen, want T.V.-
kijken kunnen ze thuis ook. Is
dat nu aardig? Neen. Het is
zelfs niet correct. De goede
toon schrijft anders voor. Alle
belangstelling gaat uit naar de
gasten en het eerste wat men
doet: men presenteert een
Gladstone - met of zonder filter
- de sigaret die iedereen
voldoening geeft.
KING SIZE
N\ i
20 STUKS Fl.«
(Van een onzer verslaggevers^
AMSTERDAM, 21 sept. „Doe de
familie de groeten en zeg dat ze zich in
Nederland geen zorgen over ons moe
ten maken". Aldus luidde de boodschap
die de opvarenden van de IJmuidense
zeesleepboot „Noord-Holland" „clandes
tien" aan de bemanning van een tanker
heeft meegegeven. De „Noord-Holland"
van N.V. Bureau Wijsmuller werd 1 sep
tember door de Indonesische marine
aangehouden, toen zij zich op volle
kracht in de territoriale wateren van In
donesië spoedde naar de Griekse „Geor-
gios Tsafliris", waarvan de kapitein had
laten rondseinen dat zijn schip aan de
grond was gelopen cn gezien de slechte
weersomstandigheden in nood verkeer
de.
Het tankschip, waarvan de naam on
bekend is gebleven, heeft deze bood
schap per telegram aan de directie van
het Bureau Wijsmuller gezonden. Tot
nu toe is dit bericht het enige wat men
sinds vhet opbrengen van de „Noord-
Holland" heeft vernomen. Een woord
voerder van het IJmuidense bureau ver
telde ons dat de familieleden van de
zesentwintig opvarenden via het Rode
Kruis in Den Haag vijfentwintig woor
den hebben geschreven naar de man
nen, die met hun schip in Pulu Sambu,
de kleine haven van een eiland in de
Riouw-archipel, worden vastgehouden.
Het Indonesische Rode Kruis zou po
gingen in het werk stellen, er voor te
zorgen dat de zeelieden op deze korte
brieven iets mogen antwoorden. Onder
tussen is er nog helemaal niets bekend
NEW YORK, sept. „Vliegen", zegt
de K.L.M., „is goedkoper dan u
denkt." Het zal wel waar zijn. Ik
heb nooit kans gezien om een reis,
die je tenslotte op één manier maakt, op
jwee manieren uit te rekenen. Wel wil
?k een andere slogan invoeren. „Vliegen
ls ook angstiger dan u denkt."
Neem ons geval. Twee dagen geleden
stapte ik met een opgewekt groepje
katholieke Nederlandse werkgevers
°i> Schihol in een in de blinken-
zon gereedstaande KLM-machine.
Pet gaat om het eerste kleine
sProngetje op weg naar Chili: Amster
dam—Parijs. Wat is Amsterdam—Parijs?
pen uur en tien minuten. Het is prach.
f'g weer. De achterblijvers zwaaien en
thousiast en misschien wel een tikje
Jaloers. Men gaat dus met een opgewekt
ëernoed op weg.
Ge stewardess is, als altijd, voorko
kend. „Wat wil meneer? Een zuurtje of
kauwgom?" Kauwen is goed bij het stij-
8oh. „Wil meneer ook een krant?" Men
k®gt ja. Men duwt zijn stoel behaaglijk
kehterover en leest. „Machine bij Shan
non neergestort. Vierde ongeluk op de
lfde pla§ts."
Op dit ogenblik wordt vliegen, voor
f!1) althans, een kwelling. De cabine lijkt
klein en benauwd. De al'stand tot de
kht'do onnoemlijk en de duur van de
'«is, een uur en tien minuten, een eeu
wigheid. Toch gaat alles gewoon door.
p'.ewardess en. purser serveren een sand-
v'L'h, voor je breekt een drietal reizi-
i rs, na een geslaagde mop, in schater
lachen uit en je krijgt dat onhebbelijke
?evoel, dat je met het schietgebedje, dat
•V beslist niet tegen kon houden, een
u"'oot bent. Een kind in een film voor
j ven de achttien. Je ziet het wel, maar
16 begrijpt het niet.
Enfin, je kunt er niet uit. De minuien
''glijden, de zon blijft schijnen en ha
ei» volmaakte landing sta je ineens op
Ls Bourget. Inderdaad, een uur en tien
minuten.
„Wel," zeg je weer opgewekt, „dat is
het begin. Nu de volgende sprong." Je
voelt je fit. Je angst lijkt sentimenteel
en dat schietgebedje verdring je. Het
wordt net als iets wat je moet biechten.
Je zult er wel weer eens aan denken,
maar nu niet.
De tocht per taxi van Le
Bourget naar Orly is heer
lijk. Parijs heeft vakantie,
de terassen zitten stampvol.
De jonge meisjes lijken mooi cn
aantrekkelijk en plotseling be
kruipt je het gevoel: hier blij.
ven, New York mag aanlokke
lijk' schijnen, hier is het goed. Neen»
een pernod. Ga zittenOrly is echter
eer? uitdaging. Een paleis van een
vliegveld. Prachtige glanzende gebou
wen. Sierlijke vogels. Wat kan er heer
lijker zijn dan nu omhoog te klimmen?
Twaalf kilometer. Een eindeloos
blauw, een Boeing 707, die zon.
dei één trilling met een fantas
tische vaart vooruitschiet. Het is on
gelofelijk. Na tien minuten zit je boven
Wales. Bij Labrador zie je heel ver
onder je schitterende ijsbergen en het
vaag onder je doorglijdende Boston
lijkt op een sprookjesstad uit een teken
film.
Er zijn echter ook andere indrukken.
De Boeing 707- zit propvol. 142 passa
giers. De toeristenklasse lijkt een veel
te volle autobus. Beweging is er nau
welijks mogelijk en bijna acht uur zit
ten is zwaarder dan oen werkdag.
Bovendien zijn er altijd grappenmakers.
Op een gegeven ogenblik wordt het
weer iets minder goed. „Fasten your
seatbelts." luidt het verzoek. De Boeing
stampt en stoot en juist op het ogen
blik, dat je tegen jezelf gezegd hebt,
dat je moet leren je fantasie te be.
dwingen, zegt iemand: „Als wij nu neer
storten, vestigen we een wereldrecord.
142 passagiers is nog niet vertoond."
Ik bedwing een misselijk makend
gevoel van onmacht en concentreer mijn
aandacht op mijn cryptogram. „Achter
is de plaats niet," kan dat Voorhof
zijn
Precies op tijd duikt de Boeing ten
slotte op Idlewild naar beneden.
Merkwaardig geval. Dit moei
New York zijn. Maar waar zijn
de wolkenkrabbers, waar is d» Hudson,
waar het vrijheidsbeeld, dat ons door
iedereen beloofd was? Niets van dat
alles. Rond Idlewild kilometers ver
kleine lage huisjes. Imitatie Elzas. Imi
tatie Engeland en Hans en Grietje. Dc
ontvangst is al even bedroevend. Het
land van de vrijheid en de efficiency
drijft 142 passagiers door een nauwe,
benauwde sluis van twee ambtenaren,
die behalve de vrijheid ook de tijd
hebben. Voorts vertolken ze een mooi
stuk achterdocht. Ze ruiken aan mijn
pas of ik een hónd ben en een groot
zwart boek moet er aan te pas komen
on. uit te maken of ik wel of niet
onbetrouwbaar ben. Ik ben het niet,
maar aan de dikte van het boek te oor
delen moet dat een uitzondering zijn.
Enfin tenslotte wordt men losgelaten
(Wie zei toch, dat dc controle op
Schiphol zo streng is?). Men strompelt
naar de bus en dan valt New York
boven op je. De temperatuur is bijna
160 graden, de vochtigheid ontzettend
co ik moet bekennen, dat ik het in het
om zijn vochtige warmte beruchte
Dar-es Salaam heerlijk gehad heb in
vergelijking met nu.
In de air-conditioned bus vergeet
men echter zijn .zorgen. In een lange
processie van immense steeën trekt
men naar de stad en daar worden toch
alle beloften vervuld. Torenhoge wol
kenkrabbers, gigantische reclames en
een hotelkamer met vijf radio- en vijf
celevisisstations, wat wil men meer?
In de avond zit men heel hoog in het
Rainbow-restaurant op Rockefeller-
centre en ligt New York aan mijn
voeten. Grandioos En toch is de Euro
mast in Rotterdam leuker.
4 nderendaags na een nacht met
een brullende air-condition
l~\ wore t men met zijn gezelschap op
genomen in de molen van het
vreemdelingenverkeer. „Here is the bus
and see Hew York in three hours."
Dc gids is geen Amerikaan en dat kan
je merken. Om de lichtende schoonheid
van New York goed te doe? uitkomen,
mag je de schaduwpartijen vooral n'et
vergeten. Enfin, men ziet de stad. Men
mag drie maal acht minuten uitstap,
pen. Vijf minuten pm te luisteren en
drie „for your foto's, gentlemen."
's Middags en 's,avonds is men ten
slotte .tezamen met een grote groep
Duitse, Belgische, Franse en Neder
landse katholieke werkgevers de gast
van hun Amerikaanse collega's.
Men doet wat vluchtige observaties.
Mannen, als de oud-ministers Van Thiel
en Albrechts hebben hier bepaald gt-
zag. Ze weten dat en verwelken die
wetenschap met een bijna onnederlands
gemak.
Als hier een priester gaat spreken,
staat iedereen eerbiedig op. Dat kardi
naal Spellman .zijn groeten laat over
brengen, schijnt meer dan een formali
teit te betekenen.
De Amerikanen zelf Ze betreuren
hun achterstand op het terrein der
katholieke beroepsorganisaties. Als ze
spreken over „freedom" en „a better
world" worden ze bepaald lyrisch. Bij
hun peroratie zou je bijna een wonder
verwachten.
Neem dit echter niet als conclusie.
Achtenveertig uren is kort. Straks
vliegen wij samen naar Mexico. En
onderweg zal nog wel blijken of de
schijn heeft zoals meestal - bedrogen.
LEERT WELLING
over het feit of de mannen al of niet
spoedig worden vrij gelaten. Het con
tact met de Indonesische autoriteiten
hierover, wordt door enige relaties van
het Bureau Wijsmuller onderhouden.
„Er worden dag en nacht pogingen in
het werk gesteld om hun vrijlating te
bewerkstelligen", aldus de zegsman van
het bureau, maar zo voegde h(j_ er aan
toe. „tot enig resultaat hebben die nog
niet geleid".
Terwijl men «lus nog altijd in onzeker
heid verkeert over het lot van de equi
page en de „Noord-Holland", klieft hel
Griekse tankschip „Georgios Tsafliris"
ai weer lustig de golven, op het ogenblik
in de buurt van Formosa. Het werd uit
zijn al of niet benarde positie bevrijd
door twee sleepboten uit Singapore, die
dc tanker wisten vlot te trekken. Op
het moment van de moeilijkheden zou
de „Noord-Holland" het enige schip in
de buurt zijn geweest. De directie van
het Bureau Wijsmuller stelt zich op het
standpunt dat de kapitein van de
„Noord-Holland" juist heeft gehandeld,
toen hij het verbod om binnen te ter
ritoriale wateren van Indonesië te va
ren, overtrad e zich naar de Griekse
tanker spoedde.
ROTTERDAM, 21 sept. Vele jaar
verslagen blijven ongelezen omdat zij
droog en dor zijn en omdat de lezer wei
nig tijd heelt. Dit heeft het bestuur van
de stichting „St. Franciscus liefdewerk"
katholiek bijzonder gezins. en jeugdwerk
'n Rotterdam er toe gebracht bij haar
jaarverslag 1960 gebruik te maken zo
wel van het geschreven woord als van
het geluid.
Dit laatste komt van een grammo
foonplaat. Meer dan woorden zeggen de
cijfers welke vlucht het werk der slich
ting heeft genomen. Tegenover de 682.000
gulden aan inkomsten uR overheidssub
sidie, contributies en clubgelden alsme
de bijzondere baten, staat aan uitgaven
een bedrag van 1.082.685.67. Voor dek
king van het tekort heeft de stichting
moeten zorgen door middel van finan
ciële acties.
D
EINDHOVEN, 20 september Philips
heeft een apparaat ontwikkeld met be
hulp waarvan het mogelijk is radio-ac
tieve stofdeeltjes te meten.
Voor controle van het stralingsniveau
in isotopen in röntgen-laboratoria,
kerncentrales en dergelijke dient men
de beschikking te hebben over apparaten
met behulp waarvan alarm kan worden
gegeven als het stralingsniveau een be
paalde waarde overschrijdt. Buiten deze
centra dient de verontreiniging van de
lucht nauwkeurig te worden bewaakt,
terwijl het eveneens van belang is in
vloeden van kernexplosies tijdig waar
te nemen.
Technici van het bedrijf zijn er thans
in geslaagd een luchtbesmettingsmeter
te ontwikkelen, die met behulp van een
vast filter stof verzamelt en deze stof
bij voortduring op zijn radio-actieve in
tensiteit controleert.
UTRECHT, 21 sept. De 40-jarige
Duitser Heinz Birkenhagen uit Rensburg
is gisteravond om half twaalf tussen Ol-
denzaal en de Duitse grens uit de trein
gevallen en om het leven gekomen. Na
dat uit Duitsland bericht was ontvangen,
dat er een passagier werd vermist, zijn
de Spoorwegen op Nederlands gebied de
baan gaan schouwen. Het zoeken heeft
niet lang geduurd. De oorzaak van het
ongeval is onbekend, de sluitingen van
de deuren waren, volgens de Spoor
wegen, in orde.
(Advertentie)
De ENIGE JENEVER met Lee
waarborgzegel van de stad Schiedam.
De énige wat je noemt „ouderwets-
goede" jenever. De énige, die nog
op de originele manier onder waar
borgzegel uit MOUT wordt bereid.
Vraag uw leverancier oude of jonge
Wittkampf enproef Jhet verschil
Oude jenever f. 9.— per 1/i I.
Jonge jenever f. 8.85 per 1/t 1.
Alleenverkoop:
JOHS. VRIJMOED ZONEN N.V.,
SCHIEDAM SEDERT 1776.
,e huidige conservatrice van
het hoofdstedelijk Zoölo
gisch Museum, mevrouw
W. S. S. van der Feen-van
Bcnthem Jutting, die dezer dagen
haar 40-jarig ambtsjubileum her
dacht en bij die gelegenheid
werd benoemd tot ridder in de
orde van Oranje Nassau, heeft
nagenoeg haar gehele iveten-
schappelijke carrière gewijd aan
de bestudering van schelpen. Zij
is van huis uit een Zeeuwse,
doorliep met goed gevolg de
H.B.S. le Haarlem en wilde daar
na dfrect plant- en dierkunde in
Amsterdam studeren. Van haar
papa kreeg zij hiertoe wel toe
stemming, mits tij eerst de on-
derwijs-akte haalde. Dan had zij
tenminste iets in de zak, aldus
het vaderlijk vermaan. Goed, de
onderwijsbevoegdheid kwam er,
doch daar is het ook bij gebleven.
Van 1918 tot 1924 studeerde zij
biologie. Een interessant vak, dat
steeds moeilijker is geworden
door de grotere specialisatie-mo
gelijkheden. Haar studie rondde
zij af met het staatsexamen K IV.
Reeds tijdens haar opleiding
kwam zij, als assistente, te wer-
dr. L. F. de Beaufort, die in 1950
twL ^Q^volgd door prof. dr. H. Engel, dc huidige directeur van het
/Zoologisch Museum. Sedert 1926 Jieefl mevrouw Van der Feen de rang
van conservatrice.
Eén van haar eerste taken, als jong assistentie, bestond in het deter
mineren en catalogiseren van de door prof. Weber aangekochte schelpen-
collectie-Schepman, een verzameling die internationaal grote bekendheid
genoot. Het waren er vele duizenden! Het materiaal is keurig geordend
en later uitvoerig in de vaklillerau.ur beschreven.
Bij het schelpehonderzoek, dat een belangrijk hulpmiddel is bij de
bepaling van de ouderdom van aardlagen en afzettingen in de grond,
wordt er naar gestreefd om van iedere familie en elk geslacht minstens
een vertegenwoordiger vast le leggen, zodat er altijd een bagis is voor
verdere nasporingen. Er worden nog steeds nieuwe schelpen gevonden,
vooral in landen waar weinig is gereisd. Door verbetering van het diep
zee-instrumentarium is het trouwens ook mogelijk geworden om de
oceanen hun schelpengeheimen te ontfutselen. Het Amsterdamse Zoölo
gisch Museum bezit een zeer uitgebreide collectie, minutieus geordend en
gecatalogiseerd, met daaromheen gebouwd een uiterst waardevolle bi
bliotheek.
Van 1930 tot 1932 is mevrouw Van der Feen, „uitgeleend" geweest aan
het Zoölogisch Museum te Bandoeng. Zij heeft er zeer plezierig gewerkt
■en denkt nog steeds met genoegen terug aan haar onderzoekingen, teza
men met een Amerikaanse vrouwelijke collega in veelal onbetreden ge
bieden van Java. Wij hadden alleen maar tien koelies bij ons voor de
bagage enz.! In die dagen was dat nog wel mogelijk, aldus mevrouw Van
der Feen. Uit die periode dateren ook haar 'schelpen beschrijvingen van
Java, Sumatra en enkele kleine Soenda-eilanden.
Wetenschappelijke publikaties heeft mevrouw Van der Feen genoeg
op haar naam staan. Ruw geschat zijn het er wel 140, nagenoeg alle in
het Engels. Van haar hand verschenen voorts in de bekende serie „Fauna
van Nederland" drie schelpendeeltjes, waarmee zij tal van Nederlanders
aan zich heeft verplicht. Er zijn in Nederland nog vele schelpenliefheb
bers. Zij hebben zich geschaard achter de Nederlandse Malacologische
Vereniging, die ook het maandblad Basteriauitgeeft. Samen met dr.
C. O. van Regteren Altena, conservator van het Rijksmuseum voor Na
tuurlijke Historie te Leiden, voert mevrouw Van der Feener de redak-
tlê van.
