Zelfbehoud ook in belang
van het algemeen welzijn55
1
i
I
Sombere gedachten
bij de ruines van Pachacamac
Zijn priester en leviet voorbijgegaan
(J
Man van ideeën
Prof-_ Beemer op eerste studiedag N.B.K.M.
R.k. middenstanders blijven
meewerken aan prijsbeleid
Bemanning Noord-Holland
vliegt vandaag huiswaarts
In Indonesië behandeld als
hoge gasten van republiek"
Mag christelijke
ondernemer van
officiële
voorschriften
afwijken
Verstandig luisteren
§§i
I
Imdiua
Nijmegen huldigt
Luchtmachtkapd
Inbeslagneming
„Noord Holland"
opgeschort
Verboden landing
in hoger beroep
Algerijnse studenten
uitgewezen
Studenten protesteren
J. A. Brakman
V B
WOENSDAG 18 OKTOBER 1961
Sn ERR
95
„Misvatting"
Geen commentaar
op vonnis
OVER DE GOEDE TOON EN GLADSTONE
VOORNAAM EN AANGENAAM
Ziet hoe zij elkander (weer) liefhebben
Nieuwe senator
beëdigd
TT"
zi
(Advertentie)
iVTllLAD
i Pruebe y
compare! proef
en vergelijk...
en ook zult in
BOBADILLA
de perfecte
Sherry vinden.,
|'mPO«T*U«8
l«) '»OI" S BOI LKN)
(Advertentie)
NIJMEGEN, 18 okt. Op de gister
avond in hotel „Erica" te Berg en Dal
begonnen studiedagen van de Neder
landse Rooms-Katholieke Midden
standsbond is het vraagstuk van het loon
en prijsbeleid mede een onderwerp van
discussie geweest. Het kwam aan de
orde naar aanleiding van een uiteenzet
ting van prof. drs. Th. C. J. Beemer,
hoogleraar in de moraaltheologie aan
het seminarie te Warmond, over „chris-
ten-zijn in het zakenleven". Prof. Bee
mer betoogde onder meer dat de chris
telijke ondernemer zich niet afzijdig
moet houden van de vele problemen die
zich in een geordende maatschappij
voordoen. ,,De persoonlijke houding van
de christelijke ondernemer en de ma
nier waarop hij zijn beroep uitoefent,
moeten afgestemd zijn op het mens-zijn,
op dienstverlening, offervaardigheid.
Wat het geweten voorschrijft als goed,
kan vaak slechts half worden verwezen
lijkt vanwege het mens-zijn".
Prof. Beemer belichtte ook de per
soonlijke verhoudingen binnen de onder
neming. Hij merkte op dat de welvaart
zelf niet in strijd is met het christen
zijn. „Maar wel strijdig daarmee is de
welvaartsideologie". Het genieten van
grotere welvaart leidt niet noodzakelij
kerwijs tot verslapping der christelijke
zeden. Men moet, aldus prof. Beemer,
daarbij de uiteenzettingen van de Oecu
menische Raad van Kerken aanhalen
de, van de welvaart niet alleen leven,
maar ook geven.
SINGAPORE, 18 okt. Het grootste
gedeelte van de bemanning van de IJ-
muidense zeesleepboot Noord-Holland,
die hier nog verbleef in afwachting van
de uitspraak over het lot van hun ka
pitein en de eerste stuurman, is thans
per vliegtuig onderweg naar Nederland.
De zeventien man worden morgenoch
tend op Schiphol verwacht.
De afgelopen dagen hebben zij aan
journalisten hier verteld van .,de voor
treffelijke behandeling die wij genoten
in Indonesië, alsof wij speciale gasten
van de republiek waren."
Reeds op het eiland Pulu Sambu
hadden zij over hun behandeling niet
te klagen.
De gehele bemanning (die zoals be
kend aan boord mocht blijven, op de
officieren na) kreeg een filmvoorstel
ling aangeboden in een openlucht
theater. Het feit, dat zeven leden van
de bemanning tijdens dit dertiendaagse
verblijf op het eiland ontsnapten, bleek
niet in staat de goede stemming van
de Indonesiërs te bederven.
Via Tandjong Priok de haven
van Djakarta werden de schepe
lingen overgebracht naar het vakan
tie-oord Tjipajoeng, op 140 kilometer
van Djakarta in de bergen. Zij wer
den er gehuisvest in twee ruime bun
galows en kregen smakelijk Indisch
eten geserveerd. Zij mochten zich
vrij bewegen en contact zoeken met
de plaatselijke Soendanese be
volking, die hen zeer vriendschappe
lijk tegemoet trad. Zo vriendelijk
zelfs, dat een Indonesische legerka-
pitein hen bij zich thuis nodigde om
naar de wereldomroep te luisteren.
In die uitzending hoorden zij, dat de
zeven uit Pulu Sambu gevluchte le
den van de bemanning in Nederland
waren aangekomen.
Een Indonesische marine-officier had
pige conclusie van prof. Beemer in die
zin, dat de ondernemers in sommige be
drijfstakken onder de genoemde voor
waarden gedwongen zouden kunnen zijn
op bescheiden wijze een opwaartse druk
op het gebied van de prijzen te bevor
deren.
zelfs de moeite genomen de eigenaar
van een naburig zwembad te zeggen,
dat de Nederlandse gasten^ gratis toe
gang moesten hebben tot zijn bad; De
Hollanders gingen elke dag zwemmen.
De zeelui mochten vrij rondtrekken. Er
was niemand om hen te bewaken. Vier
van hen huurden een auto en bezoch
ten daarmee de Poentjakpas, een druk
bezocht vakantie-oord. Enige leden van
de bemanning kregen van Indonesiërs
souveniers zoals poppen en kleden.
Na enige tijd werden de zeventien
mannen overgebracht naar het „Tjik
MoengiF'-hotel, eveneens in Tjipa-
ioeng. Op 8 oktober kregen de overige
leden van de bemanning te horen, dat
zij weer naar Priok zouden worden
gebracht, vanwaar een Indonesisch
schip hen weer naar Pulu Sambu zou
brengen. In Priok stapten zij echter op
een klein schip, de „Andrew", waar
van zij veronderstelden, dat het onder
Britse vlag voer. In Singapore gingen
de achttien opvarenden van de „Noord-
Holland" aan land. Een van hen, Pie-
ter Roos uit Den Haag, reisde zoals
bekend onmiddellijk naar Nederland,
waar zijn moeder ernstig ziek lag.
Geen van de zeventien overige leden
van de bemanning wil commentaar ge
ven op het vonnis dat over de kapi
tein en de stuurman is uitgesproken,
uitgezonderd Jan Renkema, de Gronin
ger, die zei: „Ik vind dat de schuld
niet ligt bij de kapitein en de stuur".
Hij legde uit, dat de kapitein, voordat
hij het in noodverkerende Griekse
schip ging helpen, eerst instructies
vroeg aan de agent van zijn maat
schappij in Singapore. „Hij kreeg toen
instructie hulp te bieden."
Dit thema ontlokte enige middenstan
ders de vraag hoe een christelijke on
dernemer moet handelen naar eer en
geweten, wanneer hij geen kans ziet on
der de huidige omstandigheden de hand
te houden aan het wettelijk voorgeschre
ven loon-en prijsbeleid.
Prof. Beemer stelde bij de beant
woording van deze vraag voorop, dat
hij alle voorbehoud maakte en zich
als moraaltheoloog volkomen ondes
kundig op dit specialistische gebied
zou moeten bewegen. Onder deze voor
waarden neigde hij tot de voorlopige
conclusie dat een christelijke onder
nemer uit zelfbehoud en handelende
naar eer en geweten, genoodzaakt
zou kunnen zijn, nadat hij alle wettige
mogelijkheden (ook organisatorische)
om zijn gelijk aan te tonen tot het
einddoel heeft bewandeld, van de of
ficiële voorschriften af te wijken.
„Zelfbehoud is ook in het belang van
het algemeen welzijn."
Prof. dr. A. A. Ariëns, geestelijk advi
seur van de N.R.K.M., vulde dit ant
woord aan met de opmerking dat het
algemeen welzijn vraagt dat inflatie
wordt bestreden. „Ook het individueel
welzijn eist dat. Deze bestrijding ge
schiedt door een prijs-en loonbeleid".
Prof. Ariëns onderstreepte de voorlo-
(Advertentie)
Prof. Ariëns merkte met nadruk op
dat de N.R.K.M. zeer beslist de mede
werking aan het loon en prijsbeleid niet
heeft opgezegd. Berichten daarover be
rusten zijns inziens op een misvatting.
Het opzeggen van die medewerking zou,
aldus prof. Ariëns, onverantwoord zijn.
Prof. Ariëns zei verder, dat er-helaas
een aantal bedrijfstakken is dat onder
de bepalingen van het loon en prijsbeleid
in de verdrukking komt; bakkers, melk-
detailhandelaren en de steenkolenhan
del „zitten moeilijk". Het welzijn van
allen moet echter het uitgangspunt zijn
aldus de geestelijk adviseur.
In de vergadering werd nog opge
merkt, dat onderhandelingen over een
nieuwe collectieve arbeidsovereenkomst
in het loodgietersbedrijf en in de steen
kolenhandel .eigenlijk geen zin hebben,
omdat de werkgevers en werknemers
van oordeel zijn, dat een hogere belo
ning onontkoombaar is, mede om het
personeel nog enigszins te binden. Wat
het loodgietersbedrijf betreft werd op
gemerkt dat in deze bedrijfstak geen
vaste prijzen gelden, zoals wel het ge
val is in de steenkolenhandel. Onder
nemers uit beide bedrijfstakken zeiden
van oordeel te zijn, dat het huidige
loon-en prijsbeleid geen enkele arm
slag biedt om langs de wettelijke weg
de zaken naar eer en geweten draaien
de te houden.
Het hoofdbestuur van de N.R.K.M
zei dat het, indien hulp wordt ingeroe
pen, alles iu het werk zal stellen om de
in moeilijkheden verkerende bedrijfstak
ken te steunen bij pogingen op bepaalde
gebieden verlichting in de voorschriften
te bewerkstelligen.
Radio een kostelijk bezit.
Maar het moet goed worden
gehanteerd. Wie niet werkelijk
luistert, kan het toestel beter
af zetten. Juist als er visite is
en de dames willen eens praten.
Speel ook nooit voor de buren.
Het wordt zelden gewaardeerd.
Ze hebben er trouwens zelf een
(hoort U maar!). Waarom
zouden de meeste mensen die
volumeregelaar zo verkeerd
gebruiken? Juist bij radio is de
goede toon zo belangrijk! Wie
deze in acht neemt, mag
rekenen op wederkerigheid.
Vooral als hij een Gladstone
presenteert - met of zonder
filter - de sigaret die iedereen
voldoening geeft.
KING SIZE
(Van onze correspondent)
NIJMEGEN, 18 okt. Met daveren^
applaus en dreunend voetgetrappel ne
de burgerij hier gisteravond bl«k
ven van haar verknochtheid aan de
pel van de Koninklijke Luchtmacht,
kapel gaf in „De Vereeniging e
feestconcert, na afloop waarvan uuis
meester Hustinx zich tot tolk van de
woners van de stad maakte bij de
diging van de kapel in verband
haar tienjarig bestaan.
Vier vragen vuurde mr. Hustinx .g
de kapel af: „Wat is muziek? wat
militaire muziek? Wat is ceremon
militaire muziek? Wat is aanvaard
ceremoniële militaire muziek
glimlachende kapitein Van Diepen D
moest het antwoord „krijgstuchteUJ*
schuldig blijven, maar de zaal reagee
met een oorverdovend lawaai, dat
duidelijkheid niets te wensen overliet- v
burgemeester voegde er nog twee vraë
aan toe: „Wat was aanvaardbare
litaire muziek anno 1914 en wat is
vaardbare militaire muziek anno
Bescheiden liet Nfjmegens eerste
ger erop volgen blij te zijn geen a,je
uit te maken van de commissie,
deze vragen moet beantwoorden.
cttf'
AMSTERDAM, 18 okt. Zeven si
dentenverenigingen hebben in een m
aan de minister van Justitie geprot
teerd teger de uitwijzing van twee
gerijnse studenten (Tamer en Mustai
die volgens het schrijven om pom^t.
pui' y,t.
redenen" uit Frankrijk waren gevluc
Zij hebben de minister verzocht het u
wijzingsbesluit te herzien en beide^
20 STUKS Ft.-
DJAKARTA. 18 okt. (Rtr) Een op
dracht tot confiskatie van de Nederland
se zeesleepboot „Noord-Holland" is op
geschort hangende een beroep, zo heb
ben Indonesische justitie-autoriteiten
meegedeeld. Zij zeiden dat de twee ver
oordeelde Nederlanders nog niet formeel
in beroep waren gegaan.
Kapitein Edelenbosch en eerste stuur
man Meyer werden maandag veroor
deeld tot twee maanden gevangenis
straf met aftrek omdat zjj zonder ver
gunning in de Indonesische wateren heb
ben gevaren. De regering gelastte ook
inbeslagneming van het schip. Beide
Nederlanders gaven maandag te kennen
dat zij van plan waren in beroep te
gaan tegen de inbeslagneming van de
sleepboot.
BOGOTA-LTMA, oktober Voor ik
wegging, her nner ik mij, heb ik
nogal eens moeten horen, dat ik
in Zuid-Amerika wel een revolutie
zou meemaken. Wat doe je dan? Je
glimlacht. Maar het eerste wat ik in
het sombere Bogota (Columbia) ont
waarde, waren zwaar bewapende sol
daten, overal verspreid in de binnen
stad. Op het grootste plern was zelfs
een eskadron cavalerie samengetrok
ken en dat alleen, omdat er een bank-
staking was uitgebroken.
Zuid-Amerika is een vreemde wereld.
Tot nog toe bereis ik het ais toerist,
maar zelfs in die hoedanigheid gevoelt
men een beklemming, die 's avonds
een uitweg zoekt in lange, zorgelijke
fesprekk-n. Neem als voorbeeld rpijn
ezoek aan Lima (Peru). Men zal dan
toch maar zo bevoorrecht zjjn om op een
koele morgen per auto naar Pacha
camac te mogen reizen, een van de
beroemdste Inca-tempels. Archeologen
zouden er als ze dat hadden wel
licht een vermogen voor offeren; ik
heb ze nauwelijks bekeken. Ben ik a-
cultureel? Misschien. Misschien ook
hebben de grote gekleurde platenboe
ken, die men wel eens achteloos open
slaat, valse verwachtingen gewekt.
Daarin staan de tempels als zware
forten in een gloeiend landschap scherp
getekend tegen een azuren lucht. De
werkelijkheid is anders. Lima heeft een
somber klimaat. Door de golfstromen
voor de kust is de hemel er driekwart
van het jaar bewolkt. Het lijkt voort
durend of het gaat regenen en onder
dat troosteloze dak rijdt men door een
♦ir.deloze zandwoestijn. Ook daarvan
heeft men een andere voorstelling. Dat
zand moet tintelen van barbaarse
schoonheid, doch het is dor, kleurloos,
leeg en onvruchbtaar. Er groeide abso
luut niets en in die heilloze velatenheid
liggen de beroemde ruïnes al even triest
en vervelend. Het verhaal over de grote
Hernando Pizarro mag nog zo boeiend
zijn en de rol van de Mamacons de tem
pelmaagden uitermate intrigerend, de
lege werkelijkheid wint het van historie
en legende. Bovendien, zo denkt men,
deze tempels waren halverwege de
zestiende eeuw nog zolkomen intact.
Hun constructie kan vergeleken bij
zoveel gavere Europese monumenten
uit vee) vroeger eeuwen toch niet zo
hecht en indrukwekkend zijn als de
handleiding wil doen geloven.
De werkelijke reden van de falen
de belangstelling ligt echter die
per. Ook als men boven op de
tempel staat en bekoord wordt
door het geweld van de branding tus
sen de rotsen voor de kust, kan men niet
vergeten wat men op weg naar de
ruïnes heeft gezien. Men heeft de cer-
ros gezien. Men heeft gezien hoe in
de heuvels rond L'rna een hall' miljoen
mensen in holen tesam snhokt. Dit
beeld is ontzettend. Het overtreft dat
van de Franse „bidonvilles" duizend
voudig en het hecht zich aan het net
vlies als een smet aan een autoruit.
Men ziet het bij de ruïnes. Men ziet het
als een eenzame schilderachtige Peru
aan op een schonkig paard de zand
woestijn doortrekt en men ziet het haar
scherp als men langs een andere route
terugrijdt; waar de paleizen der rijken
staan, ommuurd en betralied.
Zuid-Amerika is Zwitserland niet. Men
kan nog zo onbekommerd willen leven,
als men zich een stap buiten de voor
de toerist bedoelde paden waagt, stuit
men op de werkelijkheid. Die werke
lijkheid zijn de cerros en in de werke
lijkheid groeit de revolutie, die men
voor zijn vertrek nog reserveerde voor
operette-spelende generaals.
's Avonds praat men daarover. De
whisky tintelt n het glas en ik heb
een halfdronken tafelgenoot plotseling
zien weglopen om in de keuken geld uil
te delen. Dwaasheid natuurlijk, niet?
Het tekent echte' de spanning van een
man, die dacht een paar weken on
bekommerd te reizen, maar de werke
lijkheid ook in de voortreffelijke Scotch
niet kon verdrinken.
?w e verdrinkt ook in deze wereld
niet. Ik ben een kerkeloper. Ik
J kan geen vreemde kerk zien of ik
ga binnen. Dat is geen godsvrucht,
ik wil de binnenkant zien. Hier zijn veel
kerken. Ze zijn middeleeuws donker en
Spaans van allure. De gekruisigde Heer
draagt een rose mantel, hij heeft echt
slierterig haar en de blik, die Hij op
je richt, 1s indringend en smart lijk.
Maria triomfeert. Haar altaar is een
zee van licht. Ze is de koningin des
hemels. Stralend. Met een diadeem
van parels en ze is de aanvoerster van
een heel leger heiligen. Voor allemaal
een altaar en voor al die altaren altijd
en overal biddende mensen. Ik sta on
beroerd achter hen. Waarvoor bidden
ze? Waarvoor offeren ze hun laatste
muntjes in de hongerige gleuven der
offerblokken? Ik weet het niet. Ik kan
geen beelden kussen en niet met de
hand van mijn zoon strijken langs de
voeten van de Maagd. Hier echter ge
beurt dat onafgebroken. Oude vrouwen,
meisjes, maar ook jonge kerels met
sterke lijven. Een ding hebben ze ge
meen. Ze zijn niet rijk. Buiten wacht
geen auto en hoe meer kerken ik be
zoek. hoe sterkei zich de gedachte aan
mii opdringt, dat er een verband moet
o r.taan tussen het onbegrijpelijke leed
en dit angstaanjagend bidden. Men
heeft zijn geloof in de wereld verloren.
Regeringen zijn gekomen en regeringen
zijn gegaan, maar het regime dat de
rijken rijker en de armen armer maak
te bleef onveranderd. Ook de .cerk, als
instituut, heeft gefaald. Vele priesters,
die hun hele leven voor Zuid-Amerika
inzetten, hebben het mij ongevraagd
verzekerd. De stem van de Kerk was
niet de stem van het Evangelie. Er
zijn meerdere Zuidamerikaanse lan
den, waar „Mater et Magista" de
eerste sociale encycliek :s, die in alle
bisdommen is bekend gemaakt. „Re-
rum Novarum" en „Quadragesimo
Anno" zijn daar niet gepubliceerd, om
dat het hoogste kerkelijke gezag ier
plaatse het niet opportuun achtte. Moet
ik daaruit .verklaren waarom het ge
wone leven van de kerk dood is?
Geen misbezoek, geen communie, geen
biecht, alleen dit onophoudelijk bidden
in het donker, waarbij geen priester,
geen kerkelijke tussenpersoon .van node
is. Men neeft werkelijk alle menselijke
hoop opgegeven en alleengelaten met
zijn ellende, kruipt men in het donker
naar de poort des hemels. Met de ge
latenheid, die èn de oprecht gelovige
èn de geslagen hond kenmerkt, bidt
men om uitredding. Als die kómt, offert
men bij een van de vele nationale hei
ligdommen alles wat men belocfd heeft.
Als ze uitblijft en het moet schij
nen of ze eeuwig uitblijft buigt men
het hoofd, omdat men aanvaardt dat
Gods wegen ondoorgrondelijk zijn.
(Van onze correspondent)
MAASTRICHT, 18 okt. Honderd
gulden boete subsidair twintig dagen
hechtenis eiste overeenkomstig het
vonnis van de kantonrechter de of
ficier van justitie hij de rechtbank al
hier mr. J. Corsten, gistel middag tegen
de directeur van Trek-Air, Marcel
Smeets, dia in januari 1959 met een Ti-
germoth dwars op de landingsbaan van
het vliegveld Zuid-Limburg was geland
De verdachte, die in hoger beroep te
rechtstond; had niet anders durven lan
den, vertelde hij gisteren, omdat er een
zeer sterke „cross-wind" zou hebben ge
staan. Zo erg was het met de wind
sterkte echter niet geweest, meende de
officier, die evenals de havenmeester
van het vliegveld, de heer Roxs, nog
aanvoerde, dat anderen wèi normaal
waren geland. De verdediger, mr. Sas
sen van Isselt, bestreed de opvatting
van de offic:er, als zou zijn cliënt zich
aan de aanwijzingen van ie havenmees
ter hebben moeten houden. Met de ha
venmeester had de verdachte niets te
maken, meende de verdediger, wel met
de verkeersdienst van het vliegveld.
Uitspraak dinsdag 31 oktober.
denten alsnog asiel te verlenen. *fjeIv
brief wordt opgemerkt dat beide stu
ten al drie maanden in Nijmegen
en dat een studiebeurs gereed ligt- y,
schrijven is ondertekend door de E"-l0.
„Sanctus Thomas", „Olofspoort",
-atisch-socialistische studentenver
girg Politeia, democratische studen 5,
organisatie „Perikles", de Nederig,
se studentenvereniging voor we;.,.g-
rechtsorde, de liberale stud^ntenve
niging Nederland en de werkgroep
timilitaristische studenten.
(Van onze parlementaire redact!
DEN HAAG, 18 okt. In de Eer
Kamer is gisteren het nieuw bene
de lid, de heer A. C. Kranenburg,
mr. Jonkman beëdigd. De heer (Na
nenburg is lid van de CHU; hi) jji'd
mr. Lichtenauner op, die is beno
tot lid van de Raad van State.
(Advertentie)
k weet niet of deze gedachtengang
aanspraak mag :nakcn op algemene
geldigheid. Ik weet wel, dat zij
wonderwel aansluit bi) de merk
waardige positie, die het communisme
in deze landen inneemt. Niet in de
cerros en niet in de ellendige onder
komens, die men hier arbeiderswijken
gelieft te noemen, vindt men volop
sporen van een communistische infil
tratie. Die vindt men in de universiteit
van Lima. Op ieder binnenplein en op
bijkans ieder aanplakbord vind ik de
bewijzen van een stuk Russische,
Chinese en Joegoslavische belangstel
ling. En om bet beeld compleet te ma
ken: is het mjj niet drie maal achter
een overkomen, dat telkens een andere
priester en ik heb geen recht om
aan hun integriteit te twijfelen mij
verzekerde, dat Europa eindelijk eens
moest inzien, dat Castro voor Zuid-
Amerika ook zegen bete..ent?
Wonderlijke tegenstelling. Niet
de paupers, niet de hongerenden
zijn de eerste prooi van het
communisme. DL eerste prooi
is de jonge, felbewoger. intelligentia.
Waarom? Omdat zij scherp gezien heeft,
hoe priester en leviet onbewogen
zj)n voorbijgegaan?
ALBERT WELLING
Even stabiel als de landwe
gen, die volgens zijn
systeem worden geconstru
eerd, waardoor hij een
„buitenkansje" van tienduizend
gulden heeft, is de heer J. A.
Brakman, technisch hoofdambte
naar le klas van de Cultuurtech
nische Dienst. Deze indruk maak
te hij tenminste, toen wij met
hpm praatten in zijn woning in
een van de nuuwe wijken te
IJsselstein, waar hij in maart
van dit jaar is ingetrokken. Hij
werd toen uit Goes overgeplaatst
naar het hoofdkantoor aan de
Maliebaan in Utrecht.
Hij is er helemaal niet van on
dersteboven, dat zijn vinding als
inzending voor 's rijks ideeënbus
is bekroond, waarvoor hem don
derdagmiddag li. de „Weeska
mer" van het Binnenhof door de
minister van Landbouw, mr. V.
J. M. Marijnen, zo'n groot bedrag
wordt uitgereikt. Natuurlijk is
hij er wel erg mee in zijn schik
en hij vond het de moeite waard,
toen hij het heuglijk nieuws
's morgens uit de krant vernam,
er zijn vrouw voor wakker te
maken. Uit informaties, die hier
en daar over het door hem uit
gedachte en reeds toegepaste sys
teem waren ingewonnen, had hij zv...
Wel begrepen, dat hij goed uit ae bus zou komen. „Dat het zo veel zou gf
h.nr\ ile. prhtor nipt narmnpd" 7.pA. dp. hp.P.r Brakman, die OUS daarna. fB-C jg.
had ik echter niet vermoed", zei de heer Brakman, die ons daarna ,"e)J ;sde-
een technisch man zeldzame duidelijkheid uitlegde wat zijn idee ben fl
Hij had het al uitgebroed in 1955 en kort gezegd komt het hier op gJid'
dat de grintverharding van bestaande landwegen wordt gebruikt als 0 ^0.1
stof voor recontructie van de nieuwe weg. Voorheen werd dit inarS(evi'
weggegooid, maar nu wordt het vermengd met enig cement ter ver
ging benut als fundering voor de nieuwe weg. Een ander voordeel
hiervoor eenvoudige machines als draglines, frezen en trilwals 9e g-
kunnen worden. Vergeleken met de klassieke wegconstructie is de
produktie nu drie maal zo groot. n£j r"
Uit het eerste idee werd een tweede geboren, n.l. om grint, grof ~a'aar
ter plaatse te winnen kleihoudend fijn zand met elkaar te mengen, ged'
door als wegdek een soort schraal beton werd verkregen, dat veel
koper is dan het normale.
r0fi°
Alles bij elkaar leverde dit het rijk tot heden een besparing van
drie miljoen gulden op, want inmiddels zijn al ongeveer 250 kilomete
volgens dit systeem aangelegd. dat
„Ik las veel in buitenlandse vaktijdschriften en vernam toen, n0jig
Amerika al zo iets gedaan werd, waarbij men echter dure machines jgf
had. In de oorlog is er veel gestabiliseerd met cement. Ik ben eens
aan het prakkizeren gegaan en deed proefnemingen in de garage va ,ingS'
huis in Goes, omdat het me aan het hart ging, dat hier zoveel ?ern^L d««ir
materiaal werd weggegooid. De boeren hadden meestal dat grint zej gen
moeten betalen. Gewoonlijk zijn die landbouwwegen of niet-P1® ^rd
eigendom van de gemeente of een waterschap en voor
verbetering
niet veel geld beschikbaar gesteld. De Cultuurtechnische Dienst, die ^ge,h
dieert, zoekt daarom nog steeds naar middelen om het goedkoper gjjg te
De heer Brakman, die uit een onderwijsfamilie stamt en in
Nieuw- en St. Joosland op Walcheren werd geboren, kwam n?..een„terstaat'
baar-technische opleiding, in 1939 als opzichter bij de Ri) y.pd-H0
Vervolgens was hij werkzaam bij de Provinciale Waterstaat van
land en de Gemeentewerken van Wassenaar, om eind 1954 bij de - wets
technische Dienst aangesteld te worden. Op eigen verzoek werd nu
gesteld bij de herverkaveling in Zeeland, tót hij in oktober aenaiT''
werd met het adviseren, het beoordelen van plannen omtrent wey^
leg en het propageren van nieuwe constructies over heel Nederiu
als standplaats Utrecht. ierize
In zijn vrije tijd houdt hij zich graag bezig met het slijpen vat LrJ7ta-
en telescoop-spiegels voor sterrekijkers, waarmee hij 's avonds
ment afzoekt. RrnkmaP e
„En mijn algemene ontwikkeling bijhouden", voegt de heer ara ,ers
aan toe, die veel leest. Zo nu en dan zal hij ook wel eens zijn twee ^ei-
Joke van 15 en Mieke van 14 jaar, die de H.B.S. in Utrecht bezoe
pen, als ze met een moeilijk wiskundig probleem zitten.
