Kap
itein Noord-Holla55
wet van 1939 veroordeeld
Schip niet bevaarbaar
door Indonesiërs?
Drama in Baam opgehelderd
JONGEN DOOR DRIE
VRIENDEN VERMOORD
Hij wist te veel van de door
hen gepleegde diefstallen
PAUSKRONING HERDACHT
IN DIPLOMATIEKE KRING
Nieuive vierstemmige mis van
Marius Monnikendam
HONGAARSE OPSTAND
IN ONS LAND HERDACHT
Minister Klompé: Dank aan
Nederlandse bevolking
1
Nieuwe D-G
D
Rijkswaterstaat
TWEE MAANDEN CEL IN DJAKARTA
Met
stuurman
weer thuis
Slachtoffers van
kolendamp
Koningin uit
Engeland terug
Twee van de drie
gearresteerden
hebben bekend
De brief van
prof. Duynstee
SILVERMATCH
SILVERMATCH GAS
Stilte op Dam
ma
Polio-epidemie
in Nyassaland
t
pagina
Boerderij uitgebrand
L
Memisa zendt vaccin
Nederlandse missio
narissen in nood
Paus leest boek over
pater Titus Brands^13
Ir. J. van de Kerk
V B
MAANDAG 6 NOVEMBER 1961
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 6 november
Oene Edelenbosch, de kapitein
van de „Noord-Holland", zei het
met een ondeugende glimlach op
de lippen. „We zijn in Indonesië
veroordeeld op een wet die dateert
uit 1939, de tijd van het voorma
lige Nederlands-Indië". Van deze
wet, die dus door Nederlanders
is gemaakt, zei de blonde zesen-
dertigjarige gezagvoerder dat zij
waarschijnlijk was gericht tegen
smokkelschepen. In de bepaling
stond tenminste, dat elk schip,
zonder toestemming aangetroffen
binnen de territoriale wateren van
Nederlands-Indië, in beslag kon
worden genomen. De Indonesiërs
hebben naar het schijnt deze wet
zonder meer overgenomen en nu
ran toepassing gebracht op de
[Jmuidense zeesleper. Aldus bleek
.lit het relaas van de kapitein en
rijn drie jaar oudere stuurman
'vViebe H. Meijer, die zaterdagmid-
3ag per vliegtuig op Schiphol arri
veerden. Zij zijn door de Indone-
rische autoriteiten in vrijheid ge
steld, nadat zij hun straf van twee
naanden gevangenis hadden uit
gezeten.
Ook Loebis
een
SILVEr^MjyïCH
Kleine vlag
«*r
toornen padvinder
HARDERWIJK, 6 nov. De jeugdi
ge mevr. Haklander en haar acht maan
den oude baby zijn in een zomerhuisje
van het vakantieoord „Het Verscholen
Dorp" overleden aan de gevolgen van
een kolendampvergiftiging. De heer
Haklander is in zeer ernstige toestand
in het Boerhaaveziekenhuis opgenomen.
Het echtpaar en Hun baby woonden
tijdelijk in een zomerhuisje, omdat de
bouw van een eigen woning nog niet ge
reed was. Toen zondagmorgen geen te
ken van leven in het huisje te bespeu
ren was en een vreemde lucht werd
waargenomen, drongen omwonenden
binnen en troffen moeder en kind dood,
de vader in zeer ernstige toestand aan.
HEESCH, 6 nov. Zaterdag werd
de brandweer gealarmeerd voor een
brand in de boerderij van de heer
H. van Veghel in Vinkei. Toen de
brandweer arriveerde stonden woon
huis en schuur reeds in lichterlaaie.
Zowel de boerderij als de schuur zijn
geheel uitgebrand; het vee kon worden
gered. Door de brand is het gezin, be
staande uit zeven personen, dakloos ge
worden. De oorzaak van de brand is
tot nu toe onbekend.
Hiernaast kapitein Oene Edelenbosch
(links) en stuurman Wiebe Meijer (mid-
i den) tijdens de persconferentie. Rechts
de heer A. Wijsmuller. Hieronder: de
gelukkige kapitein sluit zijn zoontje in
de armen.
(Advertentie)
DEN HAAG, 6 nov. Zaterdagavond
zijn de koningin en prinses Marijke met
bet regeringsvliegtuig uit Engeland in
ons land teruggekeerd. Ha* toestel is
geland op Soesterberg. De koningin en
de prinses hebben een particulier bezoek
aan Engeland gebracht.
T>e eerste woorden op vaderlandse
bodem wisselden zij in alle geheimzin
nigheid met de heren John en Arthur
Wijsmuller, de directeuren van hun re
derij, in een speciaal daarvoor vrijge
maakt kamertje op Schiphol. Daarna
waren zijn wel bereid onze vragen te
beantwoorden. En deze hadden natuur
lijk betrekking op hun visie van het ge
beurde in september, toen de „Noord-
Holland" op volle kracht koers zette
naar de Riouw Archipel om daar een
Griekse tanker hulp te bieden. Deze
verkeerde in nood. De „Noord-Holland"
werd toen door de Indonesische marine
aangehouden en opgebracht. De kapi
tein sprak in dit verband van misver
standen over de territoriale wateren,
waarbij de verkeerde inlichtingen van
de Lloyds' agent in Singapore een rol
zouden hebben gespeeld. Op het „of hij
dan dacht dat dit voor de verzekering
nog bepaalde gevolgen kon hebben",
bleef hij het antwoord schuldig. Oene
Edelenbosch, die de hem aangeboden
jonge klare met een forse teug door het
keelgat loodste, vertelde dat hij en de
stuurman in hun straf van twee maan
den hadden berust. Tegen het in beslag
nemen van de „Noord-Holland" hadden
zij beroep aangetekend, maar dit ver
zoek werd niet ontvankelijk verklaard;
de Indonesische autoriteiten weigerden
het op juridische gronden, In het pro
ces dat in het Indonesisch wérd ge
voerd, had de rechter zelf steeds voor
de vertaling in het Nederlands gezorgd.
klusjes voor hen opknapten," zoals was
sen en schoenenpoetsen. Ze konden ta
feltennissen en volleyballen met de an
dere gevangenen, waarvan de meesten
militairen waren. Onder hen bevond zich
echter ook de journalist Mochtar Loe
bis. die al sinds jaar en daf boet voor
zijn houding tegen Soe-karno. Overigens
meende de kapitein, dat ook Loebis pro
fijt zal trekken van de algemene am
nestie, die op 19 november ter gelegen
heid van de Heldendag in Indonesië*
wordt afgekondigd.
De kapitein en zijn eerste officier, die
in goede conditie leken, hadden voor
hun vertrek nog spullen Van de „Noord-
Holland" mogen halen, zoals kleding en
sektanten. De kluis, waarin behalve de
scheepspapieren ook de verzegelde
NAVO-instructies zitten, die ieder schip
uit een land dat bij de NAVO is aan
gesloten meekrijgt, mochten zij niet
openmaken. „II; denk, dat ze daar nu
wel onderhand de brander op hebben ge
zet", sprak de kapitein. De ontsnap
pingspoging van een paar van zijn man
nen noemde hij een mooie stunt, die
echter naar zijn mening niet nodig was
geweest. Nadat ze buiten zijn medewe
ten om vertrokken waren en de eigen
mensen hem op de vlucht wezen, heeft
hij ze zelf aan de Indonesiërs bekend
gemaakt. Deze hebben hem toen heel
verbaasd aangekeken en gevraagd of de
mannen soms naar Singapore waren om
te „passagieren" en of hij dacht of ze
daarna nog terug zouden komen. Tij
dens het voorarrest in een kamp bij
Buitenzorg en later in de gevangenis
hadden, de stuurman en hy van versehil-
Van de twee maanden gevangenis
straf brachten dj kapitein en de stuur
man achtendertig dagen door in een
echte cel, die overigehs van 's morgens
vijf tot 's avonds tien open was, zodat
zij rustig over de binnenplaats konden
rondwandelen. Ze hadden aan dit ver
blijf hier geen al te slechte herinnerin
gen. Er waren jongetjes die allerlei
BAARN, 6 nov. Er is voor een
zeer belangrijk deel opheldering geko
men in de vondst van het op 27 oktober
in een oude regenput aan de Javalaan
alhier ontdekte stoffelijk overschot van
iie zestienjarige Theo Mastwijk uit
Soest, die sinds juli I860 werd vermist.
In verband met deze ontdekking heeft de
politie, zoals wij zaterdag reeds in een
deel van onze oplage berichtten, een
drietal schoolvrienden van de omgeko
men jongeman gearresteerd, verdacht
van moord op het slachtoffer. Het zijn
twea broers, respectievelijk achttien en
zeventien jaar oud en heiden afkomstig
uit Baarn, en een achttienjarige jonge
man eveneens te Baarn woonachtig, op
het ogenblik van zijn aanhouding als ver
tegenwoordiger van een zaak In huis
houdelijke artikelen, reizend in Limburg.
De oudste van de twee broers is
gearresteerd op zijn studentenkamer
te Amsterdam, dé jongere bij een
.Haagse familie, waar hij logeerde. De
jongste broer en de vertegenwoordi
ger hebben bekend. Theo Mastwijk
van het leven te hebben beroofd, de
oudste van de broers (nog) niet.
Het is tot dusver nog niet duidelijk
hoe en onder welke omstandigheden het
drama zich heeft afgespeeld. Maar als
zeer waarschijnlijk kan men aannemen,
dat het drietal de jongeman heeft ver
moord, omdat hij te veel van hun ge
dragingen afwist. Theo Mastwijk was in
juli van het vorig jaar op het politiebu
reau te Baarn ontboden in verband met
énige kleine diefstallen, door hem en
zijn vrienden in Baarn gepleegd. Zeer
kort daarna was de jongen 'erdwenen.
Zijn kameraden moeten hem hebben
gelokt naar de tuin van de zeer grote
ouderlijke woning van de twee broers
aan de Javalaan, waar zij hem om het
leven hebben gebracht en zijn stoffelijk
overschot in een oude waterput gewor
pen. Over het lichaam wierpen zij een
hoeveelheid ongebluste kalk; zij bedek
ten het geheel mt een laag tuinaarde.
De vermoorde jongeman bevond zich
kort voor de moord in de ouderlijke
woning van de twee broers, waar hij
was ondergedoken zonder dat de overi
ge gezinsleden de ouders en vier
kinderen daarvan op de hoogte wa
ren.
Naar wij nog vernemen is de iden
tificatie van het skelet vooral toe te
schrijven aan het feit, dat bet slacht
offer op de dag van zijn verhoor een
nogal opzichtig getekend overhemd
droeg, dat ook op het gevonden stof
felijk overschot werd aangetroffen,
Zoals bekend dacht men aanvankelijk
dat de stoffelijke resten uit de bezet
tingstijd dateerden, gezien de verre
gaande staat van ontbinding waarin
z:_ verkeerden.
AMSTERDAM, 6 nov. De Volks
krant komt vandaag terug op haar
publikatie van de brief, die prof. mr.
F. J. F. M. Duynstee op 15 juni j.l. aan
president Soekarno heeft geschreven.
Het blad ontkent, dat een kopie van
deze brief door de regering zou zijn
uitgereikt. Zeker is dat niet gebeurd
door de minister van buitenlandse za
ken, toen hii vrijdag „enkele hoofd
redacteuren en een paar bekende poli
tieke commentatoren op theevisite te
zijnen huize aan het Plein 1813 ontvan
gen heeft". Het blad verlangt, dat prof.
Duynstee meedeelt aan wie hij, behalve
de minister-president, nog meer een
fotokopie of afschrift van zijn brief ter
inzage heeft gegeven en/of overhandigd
Naar aanleiding hiervan deelt prof.
Duynstee mee, dat hij nooit meer dan
twee kopieën van de brief heeft doen
vervaardigen en dat hij er één van heeft
behouden en één naar de minister
president heeft gezonden. Als De Volks
krant hem vraagt, waarom hij zelf
kopieën verspreidt, antwoordt hij: Laat
De Volkskrant eerst eens vertellen, hoe
zü aan een kop» is gekomen.
lende Indonesiërs allerlei pro-Nederland
se opmerkingen gehoord. Wel werd er
daarbij steeds op gewezen, dat West-
Irian aan Indonesië moest worden af
gestaan.
Intussen ligt in de haven van Tandjong
Priok nog altijd de „Noord-Holland".
In de mast klappert een oude loodsvlag,
doch de naam van het schip is verwij
derd. De kapitein beschouwde de inbe
slagneming van dit "fraaie diesel-elek
trische schip als definitief. Een der
heren Wijsmuller voegde er echter haas
tig aan toe, dat hij pogingen in het werk
zal blijven stellen om zijn schip terug to
krijgen. De „Noord-Holland" die na de
oorlog bij de Wijsmullervloot kwam, na
dat zij als war-surplus" van de Ame
rikanen was overgenomen, is niet een
voudig te bedienen. Ofschoon de kapi
tein en de stuurman er geen oordeel
over willen vellen namen enkele deskun
digen aan, dat de Indonesiërs technisch
niet vaardig genoeg zuilen zijn om met
dit nautisch trekpaard in zee te gaan.
(Advertentie)
de gasaansteker voor Uw leven
één druk met Uw duim
en U heeft vuur; U heeft
altijd vuur, want.
Iaat U nooit in de steek
onbeperkte
garantie
onfeilbaar
automatisch
3 verwisselbare
onderdelen
maandenlang vuur
uit één gastank
sierlijke modellen
vanaf f 16,50 en..
met een SILVER^TCH
fieefl 11 nooit meer reparatiekosten,
leder evenluee! door een fabrleks-
fout defect onderdeel is gratis overal
ter wereld Inwisselbaar terwijl U er
op wacht.
DEN HAAG, 6 nov. Met grote
luister is gistermorgen in de parochie
kerk van St. Jacobus do tachtigste
verjaardag van de paus gevierd met
een pontificale Hoogmis, opgedragen
door kardinaal Alfrink. Acht Neder
landse bisschoppen, vele prelaten en
abten, prof. dr. J. E. do Quay en an
dere regeringsfunctionarissen en een
groot deel van het corps diplomatique
woonden de H. Mis bij. Mgr. Beltrami,
pauselijk internuntius, belichtte in een
toespraak de figuur van de jarige paus.
Het parochiële zangkoor voerde voor
de eerste keer een nieuwe vierstemmi
ge mis van Marius Monnikendam uit.
Marius Monnikendam heeft zijn Mis-
sa Sollemnissima geschreven voop ge
mengd koor en orgel alsmede trompet
ten en trombones. De laatsten zijn ad
libitum; het orgel is voldoende. Wat
de begeleiding betreft; die kan naar
eeuwenoud-e muziekpraktijk eigenlijk
geheel aan de omstandigheden aange
past worden; slechts het orgel is voor-
UTRECHT, 6 nov. Ter herdenking
van de Hongaarse opstand vijf jaar ge
leden, zijn gisteren ongeveer 1500 in
ons land vertoevende Hongaren bijeen
gekomen in een van de Jaarbeurshal
len, dezelfde plaats waar drieduizend
vluchtelingen destijds liefderijk zijn ont
vangen en een gastvrij onthaal vonden.
„Het Nederlandse volk heeft ons op
onnavolgbare wijze met liefde en hulp
vaardigheid ontvangen", zo getuigde
ir. J. Halaszi, eerste secretaris van de
Hongaarse Federatie in Nederland, in
het begroetingswoord tot zijn landgeno
ten. „Onze materiële zorgen zijn in het
algemeen niet groter dan die der Neder
landers; ook wjj delen in de stijgende
welvaart."
De koningin had een telegram ge
zonden, waarin zij haar gevoelens van
meeleven met de Hongaarse vluchtelin
gen nogmaals bevestigde.
Een daverend applaus tijdens de offi
ciële herdenkingsbijeenkomst, waarin
minister dr. M. Klompé en de voorzit
ter van de Stichting Ned. Federatie voor
Vluchtelingenhulp, prof. dr. C. L. Pa-
tijn, spraken, vertolkte de dank van
de ontheemde Hongaren, die met een
woord van de heer I. Tarnóczy, voor
zitter van de Hongaarse Federatie werd
geaccentueerd.
Met veel aandacht werd geluisterd
naar een concert van een philharmo-
nisch orkest onder eiding van de vluch
teling Peter Eros, assistent-dirigent
van het Concertgebouw-orkest. Diepe
indruk maakte ook de zang van het
Utrechts Byzantijns koor onder leiding
van dr. M. Antonowytsch. Het koor
eindigde met een moedgevend Oekraïns
bevrijdingslied, waarin de Hongaren hun
lotsverbondenheid met dat andere
volk konden beluisteren. „Ook eens zal
in het Oosten de zon der bevrijding
weer schijnen."
Minister Klompé zei zich aan te
sluiten bij de woorden van dank, uit
gesproken door de heer Tarnóczy,
aan het adres van het Nederlandse
volk voor de gezamenlijke krachtsin
spanning, die vijf jaar geleden ge
leverd werd om de uitgeweken Hon
garen te ontvangen. „Wij waren dank
baar" aldus de bewindsvrouwe
„dat wij dit konden doen, want wij
waren vrij en het was voor ons veel
eenvoudiger hulp te geven dan voor
de Hongaren om die te ontvangen."
Er zijn in onze samenleving zo
vervolgde minister Klompé vele góed-
willen-." t Nederlanders, die in het per
soonlijke vlak en organisatorisch hun
best doen om de Hongaren hier zich te
doen thuisvoeien. Naar haar mening
worden deze groepen echter niet vol
doende ondersteund door het gewone
menselijke contact op het werk, Ir. de
vrjje tijd en in de buurt. Misschien
aldus de minister zjjn we er niet
altijd van doordrongen, dat onze gasten
andere gewoopten hebben en soms ont
staat de indruk, dat we een beetje
verblind zijn door eigen welvaart. Het
ia een van de grote opgaven van de
wereld, dat de mensen in harnionie met
elkaar leven. Wanneer wij ons daar
voor inspannen, tortèn wij wat ons de
vrijheid waard is. waarvoor de Honga
ren zulke grote offers hebben gebracht.
Het komt er daarbij ;op aan de waardig
heid van de mens in deze verwarde
wereld zo hoog mogelijk te houden.
Prof. Patijn zei, dat wij dé Hongaarse
vluchtelingen misschien nader staan
dan zij denken. „Ook wij voelen ons in
de huidige wereld niet thuis en ver
langen naar een wereld, waarin de
mensen elkaar meer tegemoet treden."
AMSTERDAM In een stijlvolle
plechtigheid is zaterdag ook in Amster
dam de Hongaarse opstand van 1950
herdacht. Gedurende enkele minuten
viel het verkeer op de Dam stil toen
bij het Nationual Monument door Hon
gaarse en Nederlandse organisaties
kransen en bloemstukken 'verden ge
legd. Eerbiedig keken duizenden Am
sterdammers naar de kleine rood-wit-
groene vlag met een diagonale zwarte
3treep, die door een vlaggewacht van
oud-leden van de voormalige binnen
landse strijdkrachten van het paleis
naar het monument werd gedragen. Die
kleine ag, destijds door gevluchte Hon
garen aan koningin Juliana geschonken,
symboliseerde de vrijheidsstrijd van het
Hongaarse volk.
Tijdens een aan de -plechtigheid voor
afgaande bijéénkomst in Krasnapolsky,
had de heer I. Tarnóczy, voorzitter van
het Hongaars-Nederlandse comité
„vflf jaar later" gezegd dat het toen
malige verzet niet tevergeefs was ge
weest. „De moed en de onverschrok
kenheid van de Hongaren hebben des
tijds de wereld wakker geschud."
Staatsraad, dr. W. Drees, herdacht
in een toespraak de vrijheidsstrijd en
de slachtoffers. Dr. Drees zei onder
meer, dat de zelfstandigheid en de vrij
heid op de duur zullen herrijzen. „De
tyrannie kan niet duurzaam zijn, al
kan zij wel lang duren."
Aan deze bijeenkomst werd medewer
king verleend door het koor „Col'e-
gium Musicum Amstelodamensae", on
der leiding van Toon Vranken, terwijl
de heer J. Darazsdy, voorzitter van
de Hungaria-club in Amsterdam een
verzetsgedicht declameerde.
RHr
Een Hongaar geflankeerd door een
voor het Nationaal
geschreven. Op 26 november gaat het
werk in de kathedraal te Amiens met
begeleiding door een volledig orkest.
Het is denkbaar, dat de componist
daar een meer uitvoerige partij voor
géschreven heeft, maar in feite lijkt mij
de begeleiding door orgel en koperbla
zers de meest ideale. Zij is sober en
indringend imposant. Ook de muzikale
taal, die Monnikendam spreekt, is ge
richt op indrukwekkendheid in sobere
zin. Zy is pregnant en bondig, omdat
zj) in vocatief is; bezwerende aanroepln-
gen, die zich opwerken tot vervoering.
Iet is daarbij natuurlijk om het even
of deze vervoering zich uit in dyna
mische hoogtepunten dan wel in een
dynamische anti-climax. De expressie
kan daarom even extatisch zijn, en het
extatische is een karaktertrek van de
componist Monnikendam.
De algemene architectonische opzet
heeft zich bij hem in de loop der jaren
wel vastgezet. Hij bevestigt zijn aan
loop door ze te herhalen, met varian
ten uiteraard maar toch altijd in soort
gelijke omhoog strevende sprongen.
Zijn factuur dient hem daarbij als een
zeker voertuig: de kleine toonschreden,
het met korte rukken heen en weer
bewegende ritme, de terrasvormige
stijgingen, de ostinati en de sequenzen
het bewogen spreekgezang, verdich
ting van stemmenverdichting van mou
vement ,de triomfantelijke uitroep of de
korte, in stille ontroering neerzinkende
fraze. Het orgel omspeelt dit in heldere
registratie, het koper schrijdt in die be
wegingen binnen het verwijdt de di
mensies. Het is alles gericht op de wer
king van klank in hoge 'ruimten, die het
oor doet opluisteren en het hart wil op
trekken, meer misschien dan het het
soulaas van de verinnigde contemplatie
ROTTERDAM, 6 nov. Glsternto^
gen in alle vroegte is dr. Mindcrop
de Memisa naar Leiden gereisd onlr0f.
in ijs verpakt polio-vaccin van P; .j
Vertinde in ontvangst te nemen-
daarmee terstond naar1 Schiphol do
get-eisd, vanwaar het per vliegtuig ,!®js
Nyassaland moest worden gebracht.
reactie op een noodkreet, die narn"
zestig Nederlandse missionarissen ,g
Nyassaland zaterdag aan de Meinis»
overgebracht. Een broeder is reeds e»
de gevreesde kinderverlamming °v
leden; een missionaris verkeert n°Grj.
levensgevaar, tezamen met twee A"
kanen.
De hulpverlening was een Pr°WacrJi
daar het in ons land gebruikte seru*
slechts na maanden werkt, terwijl n
andere, het zgn. Sabinvaccin in ons 13",
nog niet te krijgen is. Wel was beken
dat prof. Verlinde in Leiden bezig
met proeven met het Sabinvaccin.
was onmiddellijk bereid een hoeveelne
van zijn voorraad af te staan. Het tra"s
port moet in ijs geschieden en hinne
korte tijd Voltooid zijn, daar het va
niet lang houdbaar is. Het zal nu w°enig
dag, na vier maal overladen, op
plaats van bestemming aankomen.
ROME, 6 nov. Langzaam 111 a
zeker vorderen te Rome de voorbere'
dingen voor het proces ter zaligverK1
rtng van pater Titus Brandsma.
Intussen biykt, dat de paus zich D»
zonder voor Titus Brandsma is SaA
interesseren. Hy heeft n.l. het boek
handen gekregpn, dat mgr. Vallaim.
de nieuwe perschef voor het Oecumc
nisch Concilie, over prof. Brandsm
heeft geschreven. Het is een Italiaans
uitgave, verschenen by Ancora te
laan en vertelt in ongeveer 250 bi£v
zyden het leven, de gevangenis en
dood van Titus.
De paus heeft nog geen maand gei
den dit boek gelezen. „Ik heb het boe
over uw landgenoot op myn nachtkast)
liggfen, zei hy tegen een Nederlann
missiebisschop, die door hem in audie
tie was ontvangen. Do paus verze»®
de de bisschop, dat hy er iedere
in las. Tegen de schryver, mgr. v,ie
lainc zei hy: „Zo bent u de man, a
me de hele nacht heeft wakker
houden."
(Advertentie)
TELEFOONt 010-1359X0. 01896
ve bezinning te geven, maar daarvoor lS
het dan ook plotseling en hevig.
deze
Men vindt in cie bladzijden van g.
Mis vele voorbeelden van deze "ezlat
ring in klank en aangezien zij naar p k
bedoeling zeer groots en wyds kb"
lijkt zü zeer typerend voor Monnik1-
dams werkwüze, Jos Vranken leidde
forse en viriele uitvoering door het f" r
rochiëie zangkoor en het jongenski
Laus Infantium met Jan Schmitz a s
het orgel. Van laatstgenoemde .iG,
het vierstemmige Sacerdos et Pont'1 e
terwyi de wisselende gezangen uk,-o-
Mis op de verjaardag van de PaUS je
ning styivol werden uitgevoerd door
seliola van het Warmondse f'ie0'é!y.
cum onder leiding van de zee,r „Pt-
heer P. Bottelier. Aan de muzikale s
zorging van deze luisterrijke Mis
waarlijk geen moeite gespaard.
De Missa Sollemnissima wordt op a s
dag 26 november niet alleen te Am1.,
uitgevoerd, doch zy het zonder °réari
begeleiding eveneens in de kerk
Albertus Magnus te Rotterdam. jj.
e Rijkswaterstaat staat van
vorige week af onder een
nieuwe bewindvoerder,
namelijk ir. J van de Kerk,
die de weinig benijdenswaardige
opdracht heeft ir. Maris op te
volgen. Het is immers nooit pret
tig het roer over te nemen van
iemand, wiens bekwaamheid en
capaciteiten in brede kring be
kend zijn. Toch wekte de nieuwe
directeur-generaal, toen hij dins
dag kennis maakte met de Ne
derlandse pers, bepaald niet de
indruk, dat hij onder deze ge
dachte gebukt ging, integendeel.
Ir. Van de Kerk heeft dan ook
reden de toekomst met enig op
timisme tegemoet te zien. Hij is
om te beginnen nog vrij jong
voor de hoge post, die hem is toe
gevallen, eind van dit jaar wordt
hij 51 jaar, zodat hem menselij
kerwijs gesproken een langdurig
beunnd wacht voordat hij aan
zijn pensioen toe is. Voorts is
zijn loopbaan bij de Rijkswater
staat wel dusdanig geweest, dat
hij op tal van fronten ervaring
heeft opgedaan. Als hoofd van
de afdeling A aer Waterstaats-
directie, die omvat de waterhuis
houding, de waterkeringen en de
landaanwinning, een functie die
hij sedert 1 juni 1956 bekleedde,
heeft ir. Van de Kerk jarenlang een vrijwel compleet overzicht geha
over het veelzijdige terrein van de Rijkswaterstaat. Ooi alle facetten Vy
het Deltaplan zijn hem vertrouwd, een onderwerp, dat hem de komend
jaren voor een belangrijk deel in beslag zal nemen, aangezien het immé
tot minstens 1977 d 1978 zal duren aleer het laatste zeegat zal zijn geslote j
Want ook al zal wellicht het tempo iets opgevoerd worden, de werkzaam'
heden aan het Deltaplan verbonden blijken zo omvangrijk, dat er, volge,'"\
verwachting van ir. Van de Kerk, een winst van ten hoogste enkele maan
den gemaakt zou kunnen worden.
De nieuwe directeur-generaal is Haarlemmer van geboorte. Op 25-jari9e.
leeftijd slaagde hij met lof aan de technische hogeschool voor civte
ingenieur. Na_ ruim één jaar gewerkt te hebben op het laboratorium v°°.
grondmechanica te Delft trad hij bij de Rijkswaterstaat in dienst,
hem te werk stelde als toegevoegd ingenieur aan het hoofd van het af'
rondissement Noordzeekanaal. In de laatste jaren voor de oorlog uoafé
in Velsen de voorbereidingen al in volle gang voor de tunnelbouw; y
plaats was vastgesteld, de berekeningen grotendeels opgemaakt, maar °-
oorlog maakte een einde aan alle plannen. Vijf jaar lang, tot novemby
1945, heeft ir. Van de Kerk nog de wacht gehouden aan het Noordzsd'
kanaal, maar van enige daadwerkelijke activiteit kon natuurlijk we.im9
sprake zijn. Niettemin is die periode nog in zoverre vruchtbaar g?wees
dat het ontwerp in alle rust verder uitgewerkt kon worden, zodat, toé
lang na de oorlog het tunnelproject ter hand genomen werd, de bestaana<-
bestekken grotendeels gehandhaafd konden blijven. Aan de spoorwé'
tunnel is bijvoorbeeld niets gewijzigd en de afmetingen van de aut°'
tunnel hebben evenmin verandering ondergaan. Ook was toen al voof'
Zien in een geleidelijke overgang aan daglicht naar kunstlicht, al is
pas de vorm van het huidige betonnen vlechtwerk, dat het daglicht
temperen, ontstaan.
Na de oorlog had ir. Van de Kerk als hoofd van het arrondisseme'1
Terneuzen een groot aandeel in het waterstaatkundige herstel van Zee:"-"3'
Vlaanderen. Deze zware functie behield 'iij tot 1952. Zijn verdiensté
werden in die tijd met twee bevorderingen gehonoreerd. Het jaar 1952
.het einde betekenen van de detacheringen bij arrondissementen, eB1
periode waaraan ir. Van de Kerk nog steeds met veel. genoegen ternd'
denkt „Dat zal bij alle ingenieurs van de Rijkswaterstaat, die in een
arrondissement hebben gewerkt, wel zo zijn." Hij werkte iiog een )aa\
bij de directie bruggen als chef van de afdeling betonconstructies,
daarna hoofdingenieur voor bijzondere diensten en in 1954 plaatsvervanger
hoofd van de afdeling, waarover hij sinds juni 1956 dan hodfd was die vf
de waterhuishouding, waterkeringen en landaanwinning A'les bijeen "l(-3
een veelzijdige, degelijke carrière, thans bekroond met de hoogste po3t
het bestel van de Rijkswaterstaat.
