Want Sint-Nicolaas kwam
Al aar Zwarte Piet kreeg dappere
1
TIEN TIPS
Sinterklaas
SINT-NICOLAAS
door Clinge Doorenbos
van
ST.-NICOLA AS-NUMMER
SffiBiSS
(jron r°Uw Karsten, zit niet te
cjav 6n' ^°ort u niet wat ik zeg?"
Eve 8 de van de heer
Schrr a *n het oor van Lilly. Zij
hoor°V en bloosde. „Ja meneer, ik
„0^ U Wel", antwoordde zij snel.
Hjaa' dai1 is het goed. Doet u dan
hijr lelijk wat ik u zei", sprak
t0Q °P een wat vriendelijker
ooh droop af. Wat had Everts
s°iü^eer gezegd? Zij wist het ab-
kaa„, niet en hep domweg naar de
h,
•et
Wikast, die in een hoek van
ston^r°te kantoor stond. Daar
i,tyat danet, haar vriendin.
iHee 2ei hij ook weer?" infor-
Heht 6 ^dly nachtjes. Janet glim-
he ze' dat je de kaart van
tetl> Van Rooyen moest lich
en t' U^sterde zij. Lilly knikte blij
r°k dadelijk de lade
keek haar eens van ter-
sHds aan- Die arme Lilly toch,
hoe]>i ^ie nieuwe knappe hoofd-
w ouder, Karei van Luyn, er
open.
1t°^e p het wel, of zij steeds in
Mst "d verkeerde. Iedereen
ega's 6n sommige van haar col-
ïïiee Plaagden haar er wel eens
?aar het was toch allemaal
Sen lv °dd- Ook de anderen za-
hoe zij de ogen neersloeg
*Iin ~er hij op haar afdeling moest
bloosde. Maar Van Luyn
hooj^ verlegen te zijn, want
Qe,sPrak hij haar aan.
andere gedachten be
heer op dat moment de oude
i Verts, die van over zijn bril
Wbau^on8e meisje bij de kaar-
Mst i heek. Hij wist meer. Hij
6tg i-nra-, .h'hiy het de laatste tijd
m0er, 'jkjhad, sinds haar vader
het w bij een auto-ongeluk om
Heis-jp en waren gekomen. Het
hdereWas de oudste van de vijf
hiQedp n en zii was nu vader en
Nva'*feli* over het viertal,
Jaar de oudste jongen zestien
h hdS en het jongste kind drie.
^at haaar kleine salaris en dat,
sef 2-aiJ ouders haar nalieten,
JHge QIJ het huishoudentje. De ge-
h^d pphsiag, die de directie haar
§even, zou in de toekomst
h®t v°idoende zijn om haar
h° hoven water te kunnen
2kh 2a°uden. Neen, Everts maakte
Vjjf r^en over haar.
?'hde Hur' de kantoortijd was ten-
aastig trok Lilly haar jas
j^hde een vluchtige groet
aar »2lJ naar de fietsenstalling.
rhkkeetste ZÜ langs de natte
iaj, straten naar huis, waar
ka°htte°erHes en zusje op haar
r]Q°kt Wani er moest nog ge-
6 k]e:V' °rden en vanavond, als
6st znHes naar bed waren,
,ïoe n°^ fleren verstellen.
fHg ZÜ de deur binnenkwam,
t.e °Ud,!en luid §eiuich op. Rudy,
\dSchild G' ^ad de aandappels al
v Hg 2 dat scheelde tenminste.
i Hde]s te_ zij het eten op en in-
uisterde zij naar de ver-
w h' hop^11 n" kleintjes, die vertel-
d Örden school voorbereidingen
sp-,'Wtroffen Voor het komen-
Oh hlaA«feest.
h Vndat Was waai ook, ovrf-
ti'*n blo Z°U h Nicolaas zijn.
vw Un-,GSf' zy morgen na kantoor-
w°tdeueven
V 'het a r''nderen. Eigenlijk kon het
thuis. Hadden niet de zorg over
vier kinderen.
Neen, zo mocht zij niet denken.
De anderen bouwden en vertrouw
den op haar en zo jong als ze wa
ren, probeerden ze haar zoveel
mogelijk met alles te helpen. Het
lot had haar deze taak toebedacht
en zij wist, dat ze die naar be
horen moest vervullen, hoe zwaar
het soms ook mocht vallen.
„Lilly, komt Sint Nicolaas ook
nog bij ons"' vroeg kleine Elsje,
die naast haar bij het gasstel stond.
Lilly schrok op uit haar gedach
ten. „Ik weet het niet, liefje", ant
woordde ze onthutst, „als hij tijd
heeft, misschien wel'.
„Sint Nicolaas komt", klonk het
overtuigde stemmetje van de zes
jarige Hansje achter haar. „Hij
slaat geen enkel kind over, heeft
de juffrouw op school gezegd",
vervolgde hij. Lilly wist niet, wat
zij daarop moest zeggen. In ieder
geval zou ze doen, wat in haar ver
mogen lag om de kleintjes op iets
te trakteren.
Op Sint-Nicolaasavond zat Lilly
met twee kleintjes op schoot en de
twee anderen er naast gezellig bij
de snorrende kachel. Zij had cho
colademelk gemaakt en de kinde-
I ren op koek, taai en een stukje
i chocolade getrakteerd, waarvan ze
vertelde dat Sint Nicolaas haar dat
j voor hen had gegeven, toen zij op
weg naar huis de goede Sint tegen
kwam. Zij las wel wat teleurstel
lingen in de ogen van de kleintjes,
dat Sint Nicolaas dus niet zelf zou
komen. Zij vertelde hun een Sint-
Nicolaasverhaal, voordat zij hen
naar bed ging brengen, maar mid
den in het verhaal ging de bel en
stom verwonderd keek zij Rudy
aan. Die haalde zijn schouders op,
maar de kleintjes juichten. Dat
moest Sint Nicolaas zijn.
Lilly ging naar de deur en
daar stond Sint Nicolaas met een
grote, lange Zwarte Piet die haar
grijnzend aankeek en met de roe
zwaaide. „Wij komen de kleintjes
bezoeken", sprak de goede Sint
„O, komt u mij interviewen? Da's een kwaal van deze tijd! Vraagt
u maar wat u wilt weten", zei de Sint, ,,ik ben bereid".
„Sint", vroeg ik, „wat is uw leeftijd? Waar bent u geboren, Sint? Was
u daags na uw geboorte al direct een „bijzonder" kind? Bent u naar
het kleuterklasje en de h.b.s. gegaan? Hebt u na de Klazen-
cursus uw Sint-Middelbaar gedaan? Bent u met die baard
geboren? Of kreeg u hem uit uw keel? Waar hebt u paard leren
rijden? De huzaren van Boreel?".
h
dJeven wat lekkers halen
Jenvan'1Tlaar het zou anders zo'n
H er voor de kleintjes zijn.
Ij r"1e®r zou er toch eens een
aan al deze ellende",
,tte Lilly.
-■ Heen uitkomst en tranen
ha dach|J^ ^laar °ëen' vvanneer
vat Lp h°e andere meisjes van
Vrj: jd het hadden. Die wa-
en hadden een ouderlijk
„Och", zei Sint, „schei uit met
vragen, ik wordt er daas van in
mijn kop; ik zal het een en ander
zeggen, steek eerst een sigaartje
op. Hij is nog uit een heel oud
kistje, ik weet, dat je een kenner
bent: ruikt naar Fidel Castro's
Cuba, banderolleloos, drie cent.
Ik zal je in het kort vertellen
hoe het met mij is gegaan: ik heb
geen geboortedatum, ik heb al
vóór die tijd bestaan. Ik ben e»n
vriend van alle mensen en kijk niet
naar rang of stand, ik bereis de
hele wereld en ben graag in Ne
derland.
Want ik voel mij het plezierigst
als ik onder kinderi-a ben; -n het
Nederlandse vok ia het hinderlijk
ste dat ik ken.
Roe meer of december nadert,
hoe meer geloven ze in mij en zelfs
mensen met een cultus plegen
dicht- en rijmerij. Da's besmette
lijk, epidemisch; een paar dagen
in het jaar rijmen ongerijmde rij
men, die niet rijmen, op elkaar.
Maat is meestal ver te zoeken,
kniesoor is wie daar naar kijkt, zo
dat het vers vaak op een dicht
werk van moderne dichters lijkt.
Wat in lang vervlogen eeuwen
eens een Griekse wijsgeer zei (hij
zei: „tempora mutantur" in het
latijn) geldt ook voor mij.
Als ik alleen maar denk aan hst
speelgoed- Vroeger 'n blokkendoos,
tegenwoordig: thunderjetjes^ kin-
der-tele-radio's. Vroeger strooide
ik pepernoten als er even niemand
keek, nu: in een hiezjéénis zakje
strooi ik het snoepje van de week.
Piet ging vroeger door de schoor
steen, ondanks vuil en roet en
rook; als hij het nu zou doen, dan
stond hij midden in de oliestook.
Vroeger reed ik op mijn schim
mel op de daken rond, ijskoud; ik
hoef dat nu niet te proberen, daar
zo'n dak mij niet meer houdt- Ze
zijn niet meer zo solide en ze wor
den gauw ontwricht; en vergeet
niet, dat er meestal een zware hy-
potmeek op ligt.
Op de gladde asfaltwegen 's het
gevaarlijk, slipt mijn paard en met
Piel heb ik veel gepieter: zieken
fonds en rentekaart. Overheids
bemoeienissen dringen zich in
mijn bestaan, alle sinten zullen
vrees ik in een sintenvakbond
gaan.
Ook de jeugd is erg veranderd:
vrij vroeg rijp en vrij vroeg wijs:
laatst vroeg een joggie van vijf
jaren mijn identiteitsbewijs. En
het is mijn ondervinding: kinders
van vier, vijf, zes jaar geloven
soms aan mijn bestaan nog, bijna
nooit aan de ooievaar.
Hoe ik altijd weer aan geld
kom? Dat is geen bezwaar voor
mij: ik doe als de meeste mensen
in de grote maatschappij. Als ik
mijn begroting klaar heb, consta
teer ik het tekort, waarmee dan
wat ik tekort kom, keurig aange
zuiverd wordt.
Weet je wat ook is veranderd?
Vroeger was ik Klaas alleen; nu
zie ik op vijf december klusjes
Klazen om mij heen; grote Klazen,
kleine Klazen, al die Klazen doen
verbaasd, maar bij het zien van
andere Klazen voel je je versinter-
klaasd.
Vroeger reisde ik per stoomboot,
omdat dat in het liedje staat; nu
kom ik per constellation, omdat
dat veel vlugger gaat. Zou mijn
schimmel bromfiets worden? Het
is niet te geloven haast. Waar zal
ik dan moeten rijden? O p 't fiets
pad of er naast?
Ja, er is heel veel veranderd se
dert ik als Sint begon; ieder jaar-
als ik hier terugkom, is er nieuws
onder de zon. Ik heb nu een ouder-
domspensioentje. dok omzetbelas
ting mee, en Den Haag (Sociale
zaken) regelt voortaan mijn tour
nee.
Maarwat nimmer zal ver
anderen, ook niet in het vèr ver
schiet: Zie de maan schijnt door
de bomen, dat kan zelfs een kunst
maan niet. En wat ook niet is ver
anderd en wat altijd zo zal zijn is
de 5 december stemming: straaltje
winter-zonneschijn.
Mensen hebben een behoefte en
een grote hartewens: eens per
jaar een goed-bedoelend, onbaat
zuchtig, vriendelijk mens
(Nadruk verboden).
minzaam. Even weifelde Lilly, was
dat niet de stem van
„Komt u binnen", nodigde zij en
hield de deur open. Het gejuich
van de kinderen verstomde bij de
aanblik van de echte Sint Nicolaas,
die statig binnenschreed. Rudy
zette de leunstoel klaar en keek
verwonderd naar zijn zuster. Had
zij voor deze verrassing gezorgd?
Dan had ze hem toch wel in het
geheim kunnen nemen. Maar aan
haar verwonderde gezicht zag hij,
dat het ook voor haar een verras
sing was. Wie was dan die goede
Sint?
Sint Nicolaas begon op goed ge
luk en trok zachtjes de kleine Elly
naar zich toe. Haar lipje trilde en
zij wist niet, of zij nu zou gaan
huilen of lachen. Hij tilde het
meisje op zijn knie en stelde haar
op haar gemak. Voor haar had hij
een mooie pop meegebracht en
daarmee had hij het kleine meisje
wel een groot plezier gedaan, want
zij kraaide van blijdschap. Ook
voor de anderen had Sint Nicolaas
iets bij zich en in minder dan geen
tijd was er een uitgelaten stem
ming in de kleine kamer.
Lilly stond in een hoek van de
kamer alles aan te zien en zij wist
niet, of ze waakte of droomde. Dit
had ze nooit van haar chef ver
wacht. Maar wie was toch Zwarte
Piet? Hij had nog geen woord ge
sproken, dus kon zij zijn stem niet
herkennen. Zijn zwarte gezicht en
het pompeuze pak met de grote
baret maakten het haar ook on
mogelijk te weten te komen, wie
hij was.
Nadat de kinderen hun geschen
ken hadden ontvangen, was de
beurt aan Lilly. Sint Nicolaas liet
haar bij zich komen en zij moest
op de knieën voor hem gaan lig
gen. Nadat hij haar gewezen had
op het feit, dat zij op kantoor wel
eens zat te dromen, gaf hij Zwarte
Piet een teken en die kwam nu
met een pakje voor de dag. Toen
Lilly het had uitgepakt, vond ze
een prachtige sjaal en een paar
handschoenen. Stomverbaasd zat
zij er naar te kijken en keek toen
beurtelings van de Sint naar
Zwarte Piet.
„U ziet, Sint Nicolaas is goed op
u geweest", klonk de stem van de
zwarte man. „Hij weet, welk een
zware taak er op uw schouders is
gelegd en hij heeft grote bewonde
ring voor de moed en het doorzet
tingsvermogen van zo'n jong
meisje", vervolgde hij.
Nu herkende Lilly zijn stem. Zij
kreeg een kleur en wild bonsde
haar hart. Dat hij het juist moest
zijn, die dit zei.
De kleintjes werden naar bed
gebracht en Lilly en Rudy brach
ten de avond verder door met Sint
Nicolaas en zijn zwarte knecht. De
twee lieten zich haar chocolade
melk en de, taai goed smaken en
Lilly moest lachen, wanneer zij
naar het zwarte gezicht van Karei
keek, die nu zijn baret had afgezet
en wiens flinke bos blonde krullen
in het lamplicht glansde.
Maar ook aan die gezellige avond
kwam een einde en Sint Nicolaas
besloot te vertrekken. Piet ging
even een taxi bellen en toen ver
telde Everts haar, dat Van Luyn
er op gestaan had, voor haar
cadeau te zorgen. Hij lachte fijn
tjes, toen hij zag, hoe haar ogen
straalden en een diepe blos over
haar gelaat trok.
DE POST HEEFT HET AL DRUK GENOEG met het verzenden
van de aangeboden Sint Nicolaaspakketten. Stuur daarom
ook eens wat per brief. U bent wel gebonden aan afmetin
gen, maar deze zijn nog vrij behoorlijk. Een brief mag ten
hoogste 2 kilogram wegen, de grootste afmeting mag 60 cm
bedragen, terwijl de lengte, breedte en hoogte samen niet
meer mogen bedragen dan 90 cm. En verzend vroeg!
Een BOTERLETTER moet als volgt verzonden worden: een pas
sende doos, bekleed met vetvrij papier, een stuk karton zo
groot als de bodem van de doos, eveneens bedekken met
vetvrij papier, de letter met een gekleurd lintje vastbin
den, de overschietende ruimte opvullen met papier.
OM ZOEKRAKEN van het pakket te voorkomen, legt u binnen
in de doos nog een extra papiertje met het volledige adres
van bestemming. Gebruik geen visitekaartje als label, doch
een stevig stukje karton en bevestig dit met een behoorlijk
touwtje aan de doos. Plakt u het adres op de doos, dan niet
alleen maar de hoeken bestrijken met lijm, maar het gehele
etiketje.
VRAAG INLICHTINGEN op het postkantoor, welk papier een
Sint-Nicolaaspakket naar het buitenland moet vergezellen.
Vraag ook, of hetgeen u verzenden wilt, wel mag worden
uitgevoerd. Voor het buitenland zijn altijd nodig: een bui
tenlandse adreskaart en een aantal (soms 1, vaak echter
méér) douaneverklaringen.
EVENTUELE VLOEISTOFFEN moet men verzenden in een goed
gesloten fles, in een stevige kist. De fles in papier wikkelen
en de ruimte opvullen met ruim houtwol. Op het pakket
dient u een aantekening te stellen van „Breekbaar" en
„Deze kant boven".
BLOEMBOLLEN voor kamergebruik kan men tegenwoordig in
de handel verkrijgen, verpakt in aardige doosjes, vergezeld
van cultuurbeschrijving. De mooie „amaryllis" is meestal
in december juist leverbaar en is een mooi geschenk voor
hen, die niet van het traditionele snoepwerk houden, of op
diëet staan.
VERSE MELKVLEKKEN
zeepspiritus.
kan men verwijderen met verdunde
f» ALS MEN EEN ZEER DUN LAAGJE VET vooraf op gezicht en
handen smeert, kan men naderhand de zwarte laag gemak
kelijk verwijderen. Houtskool of een gebrande kurk zijn
zeer geschikte middelen, om lichaamsdelen tijdelijk zwart
te maken.
WARM WATER en (gele) zeep zijn nog altijd de beste middelen
om roet e.d. van gezicht en handen te verwijderen.
HEBT U UW BESTE VERCHROOMDE THEESERVIES voor deze
dag te voorschijn gehaald, gebruik dan geen poetsmiddelen
om dit eens extra op te doffen. Gewoon heet water is het
allerbeste middel. Na zorgvuldig afdrogen, goed nawrijven
met een zachte doek.
De taxi kwam voor en de Sint
en zijn knecht vertrokken. Toen
Everts naar de auto stapte, hield
Lilly de zwarte knecht in de gang
staande. „Dit had je niet moeten
doen", zei ze zachtjes. Hij pakte
haar hand en zijn ogen glansden
toen hij zich naar toe boog. „Je
bent een dapper meisje Lilly en je
hebt dit cadeau dubbel en dwars
verdiend". „Vriendelijk bedankt,
Karei", fluisterde ze, terwijl ze
zijn hand greep. Hij zag haar lief
gezichtje en het glanzend kas
tanjebruin haar en toen deed hij
iets, dat hij nooit gedacht had zo te
zullen doen. Hij trok haar naar
zich toe en kuste haar. „Liefje",
fluisterde hij zacht.
Vanuit de taxi gluurde Everts
naar binnen, verwonderd waar
zijn zwarte knecht bleef. Snel trok
hij zich terug, toen hij zag wat er
gebeurde. Het plannetje is gelukt"
glimlachte hij voor zich heen. „Ik
denk wel, dat ze nu spoedig uit de
narigheid zal zijn en bovendien,
die twee waren toch voor elkaar
bestemd".
Met een zucht van opluchting
liet hij zich in de kussens zakken.
Aan de deur woof Lilly met grote
zwarte plekken op haar gezicht..
(Nadruk verboden).
Dik beslagen winkelruiten,
Druk boodschapdoende ma's,
Overwerkte winkeljuffers:
't Is de week van Sinterklaas.
Overndde etalages,
Lichten, lichtjes, talloos veel,
Platgedrukte kinderneuzen,
Arme-kinders-luchtkasteel.
'n Elektrieke trein (u weet wel)
Is de hartewens van Jan;
(Jan's moe vraagt voor Jan een broekje,
Want hij heeft er haast geen an).
Borstplaat gaat weer hoogtij vieren,
Speculaas flirt met banket,
Duizend Jacob Catse pennen
Worden in bedrijf gezet.
't Ongerijmdste rijmwoord rijmt toch,
't Is de waanzin, die het wint,
Wellicht komt er zelfs een dichter,
Die op „Weesp" een rijmwoord vindt.
Deze week wordt ieder anders,
Zelfs een saaie Piet doet dwaas;
Alle kind'ren worden snoesjes,
Want straks is het Sinterklaas.
Week van ouderwetse vreugde,
Week, waarin de mensheid leert,
Dat het héérlijk is te géven.
(Of is 't leuker: omgekeerd
CLINGE DOORENBOS
(Nadruk verboden).
Hansje kreeg gelijk,
•US j 1 van
SfcVjUMÜ i
v»
Interview met Sint
rm>
