Max kwam de eerste keer als
St.-Nicolaas maar daarna..
m
PFat zegt Zwarte Piet f
w
Maak ze toch niet bang
"beHdd^ kom je toch vroeg thuis, hè mam",
fiior Tineke, toen haar moeder zich op de
gaange" Van 5 december klaar maakte om weg te
sl° ea boog zich naar haar dochtertje toe en
heen arm om de tengere kinderschouders
in0ei'i.., P dagen als vandaag vond ze het leven
beseft er dan Sowoonlijk," omdat ze dan dubbel
Wat P dat ze Tineke niet helemaal kon geven,
ftioed aar t.oekwam- Ze kon niet, net als andere
2e n. rs' z'cb uitsluitend aan haar gezin wijden.
t»Ues oest werken, om haar kind althans materieel
geld i.e geven> wat ze nodig had. Ze moest ook
stüderUnnen wegleggen, om Tineke later te laten
knivi,. en' zodat ze onafhankelijk in het leven zou
3Vlaarn t® staan.
t°Ch z°n klein zinnetje als „Vanmiddag kom je
ProeJr°.eg lhuis> 1,è mam?", deed pijn. Daaruit
al ScK.f •'e> dat het kind onbewust toch iets miste,
in de te ze zich ook nog zo bewonderenswaardig
tevro i°nislandigheden en hoorde je haar nooit on-
„Van C." klagen of zeuren.
Tinek dag bebben we vrij van school", vertelde
.,Daar IT,e* een blij naar moeder opgeheven snuitje.
kotnt"°ni wd 'k zo graag, dat je Ook vroeg thuis
''Ik £ai
»lk 2aj mÜ" best doen, schat", beloofde Bea.
Vanmorgen extra hard opschieten en als ik
ter ^nJat:fr zaten moeder en doch-
te rnn.ea's k^eine wagentje. Iede-
sekoo]1 fen zette Bea Tineke bij
dan tussen de middag door werk, dan lukt het wel,
dat ik om een uur of drie thuis ben. Tenminste
als jij het niet erg vindt, zelf voor je boterhamme
tje te zorgen om twaalf uur".
„Helemaal niet, mam", riep Tineke enthousiast.
„En zal ik dan vast thee zetten? Kan ik best! Dan
staat alles klaar, als jij thuis komt en maken we
er echt feest van hè?".
„Ja", ging Bea er gezellig op in. „En ik breng
speculaas en borstplaatjes mee voor bij de thee.
We stoken de haard extra op en doen vroeg de
gordijnen dicht. En de schemerlamp aan. Wat zal
het dan knus zijn, hè? Ik heb ook nog een pracht
van een Sinterklaasverhaal om je voor te lezen.
Maar dat is nog maar een voorproefje voor van
avond hoor, want dan komen de pakjes op de
proppen!".
„Bij Elsje komt Sinterklaas zelf. Zou hij hier ook
komen?", vroeg Tineke hoopvol.
„Dat denk ik niet, schat", zei Bea zacht. „Sinter
klaas heeft zóveel bezoeken af te leggen op die
éne avond, dat hij dan wel de gezinnen uit moet
kiezen, waar de meeste kindertjes zijn. En trou
wens hij moet in een flat zulke hoge trappen op
klimmen en dat is wel wat vermoeiend voor zo'n
oude bisschop. Maar kom, drink nu gauw je melk
op, dan gaan we".
begon t voordat ze aan haar wijk
Ha d °en Tineke's vader, kort
een 0n i °°r';e van de baby, door
Was om het leven kwam,
intens ?an bet korte, maar o zo
slag pp huwelijksgeluk met één
bijna n einde gekomen. Bea had
bioest iet geweten, hoe ze verder
i,ll% Wnuer, de man, die ze zo
bog bad. Het kind was toen
in ar enige houvast en tenslot
te, u et °ok de taak, die dit klei-
hlpeloze
Hir, r~ liaaL
haH er bovenop gehol-
wezentje haar op-
nad
vnrdgrr ^ineke moest ze niet alleen
6eb Ven, maar moest ze ook
*ijn. PSGwekte, moedige moeder
n Tineke's kleine wereld
geen schaduw vallen. Zij
hst
wat het verlies van de
^ehd Ze no°b gehend had, be-
v°0r en Bea nam zich heilig
booit z.® onder dit gemis ook
blogj °u lijden. Zij zou vader en
r tegelijk voor Tineke zijn.
^iwiddellijk had ze haar oude
^§eno^an wijkverpleegster
weer
jkin J^en- Zolang Tineke heel
l 3S' bad Bea bij een onge-
bdjp e_tante ingewoond die het
tn0pHrnet liefde verzorgde, als
aan het werk was. Maar
twppfineke jaar. Ze zat al in
tïr tor k^as en sinds een balf
e.rtje r,,?nde Bea met haar doch-
2e t, Z° regelen met haar werk,
de triSSen de middag thuis was
Wei^zeen flatje. Ze kon het al
h'er Un ie\ne °P te vangen. En na
'et lamr b°efde Tineke meestal
thi56r dan anderhalf uur al-
v ^dar,pjf te zijn. Alleen de vrije
i.°bd kp. gaven Bea zorgen. Ze
j 6- haare(jn atscbuwelijke gedach-
if^n, kind alleen te moeten
v^b sD fyijl andere moeders met
bUdeien'1 ten konden spelen en
t?eeb tp^ileke zeurde nooit. Ze
etnbiaai begrijpen, dat dit nu
b ?ieh i -!et anders kon en legde
z*krneer- Ze maakte het
\Vagei niet moeilijker dan no-
^kerkSjkkant was Tineke
v^d ne^0eder al heel wat uit de
oÜ en Was daar erg trots
"erkeli' uRant was Tineke een
mied zelfstandig mensje
tö toch 0raan de andere kant was
gihskind nn°g zo'n heerlijk arge-
g bij, e aandoenlijke overtui-
Sin^beeld, waarmee ze nog
klaar geloofde.
Toen Bea het huis van haar laat
ste patiënt verlaten had en met
een blij gevoel in haar wagentje
wilde stappen, om zo snel mogelijk
naar huis te rijden, zag ze iets
vreemds. Op de plaats achter het
stuur zat een grote, mooie pop met
blonde krullen, die echt uitgekamd
konden worden, en gekleed in een
allerleukst gebloemd jurkje.
Haar ogen sperden zich wijd
open van verbazing. Wat was dat
in vredes naam? En wie had die
pop daar zo parmantig neergezet?
Toen zag ze, dat de pop een opge
vouwen briefje aan een koordje
om de hals droeg. Haastig schoof
ze in de auto, zette de pop naast
zich neer en maakte het briefje los.
Haar verbazing werd nog groter,
toen ze las:
Mijn naam is Mineke.
Als moeder kies ik Tineke.
Wil graag altijd bij haar zijn.
Als haar trouwe poppedijn.
Sint kwam op een gedachte,
Die u wellicht niet verwachtte.
De uurtjes, die Tineke alleen
moet zijn,
Zonder mammie, zijn niet fijn.
Althans naar Sint's vermoeden.
En om dat wat te vergoeden,
Is hij zonder tijdverliezen,
Mineke uit gaan kiezen,
Om aan Tineke te schenken,
Als bewijs van zijn gedenken.
Mammie vindt 't toch wel goed,
Dat Sinterklaas dit doet?
een zachte blik van
u3 ln Bea's ogen, terwijl
IjT r>_, naar
^elnuP- eerstepatiënt toe
kh r ver. kig maar, dat Tineke
Hiet ar!nS> waarom Sinter-
§k had „Ze'f bij hen kwam, zo
ha^angen°men. Hoe dol-
'0t>,
hh"4Sd; Ze baar kind dit plezier
b^h a]je aar doordat ze al zo
stond, had ze geen
bben enn'ssen meer. wie
t/kn btien ulssen meer. wie ze
'fit b>en yragen om voor Sint
^Lerklaa en- En zo'n gehuurde
Vt ^elijhs' nee' dat was iets af-
k:
Baaraan begon ze
ad
^°0r n?rd'§e, kleine cadeau-
'jke o gekocht en er
H 61 2orna S van 8emaakt. Ze
K dat haar lieveling
\Nor Jke aV°nd had-'-
JfJd l °fri"j>'1 vdo°g om in haar
r^L°veej de kortst mogelijke
\»?b- 0gebjk patiënten af te
Was twee uur voor ze
l -rsn no§ drie adressen
Vhüi*j CJe sf
Jk §aan
te
kui^ staan en dan kon ze
k lst
VVpfe had
k bjstj
al
waar Tineke na-
'tJb if.Wanl^Gt ongeduld op haar
'Hb^bten
■en.
d« klaar
Die laatste twee zinnetjes waren
er met zulk een ontwapenende
hulpeloosheid onderaan geplakt,
dat Bea onwillekeurig in de lach
schoot. Maar even later groefde
zich een rimpel tussen haar wenk
brauwen. Ze hield niet van dingen,
die ze niet begreep. Wie was het,
die Tineke met deze prachtige pop
wilde verrassen? Vrienden of fa
milie, die haar kind bij zulke ge
legenheden gewend waren te ver
rassen, bezat ze niet. Bovendien
zou geen van hen op het uitzonder
lijke idee gekomen zijn, de pop in
haar autootje te zetten, in plaats
van het ding gewoon thuis te laten
bezorgen. Een van hara patiënten7
Nee, dat was uitgesloten. Hoe
graag ze haar misschien een ple
zier zouden willen doen, geen van
hen bezat de middelen voor zo'n
buitensporig cadeau. De meesten
wisten trouwens niet eens, dat ze
een dochtertje had. Voor hen was
ze „de zuster". Voor de achter
grond van haar bestaan interes
seerden ze zich niet.
Maar wie dan? En wat moest
ze beginnen met de pop, die haar
eigenlijk niet erg welkom was op
deze manier? Het ging zonder meer
op straat zetten, ging haar toch
aan het hart.. Daarvoor was de pop
te mooi en te duur. Dan zag ze
ineens Tineke's gezicht voor zich,
wanneer ze haar straks de pop gaf
en vertelde, dat Sinterklaas din
voor haar in mammie's auto had
gezet. Ze proefde de verrukking
van het kind mee, om het opwin-.
dende en geheimzinnige van het
geval. Toen was ook haar laatste
aarzeling overwonnen. Was het
tenslotte 5 december of niet? En
mócht je op 5 december alle mys
terieuze verrassingen accepteren,
zonder naar de herkomst te vra
gen, of niet?
Eén ding was zeker: ze hoefde
er geen spijt van te hebben, dat
ze de pop meegenomen had. Tine
ke's blijdschap kende geen gren
zen; ze straalde over haar hele ge
zichtje. Bea besloot dus, alle ge
dachten aan de raadselachtige ge
ver of geefster van zich af te zet
ten en hem of haar alleen in stilte
dankbaar te zijn voor de vreugde,
die haar kind bereid was.
Na het eten smokkelde ze op
geheimzinnige wijze de pakjes, die
ze zelf voor Tineke gemaakt had,
naar binnen. Onder het opgewon
den uitpakken van de aardige
kleine surprises naderde de pret
haar hoogtepunt, toen er plotseling
gebeld werd. Tineke was meteen
een en al spanning. „Gauw, mam
mie, gauw open doen. Er komt nóg
een verrassing!".
„Nee schat, Sinterklaas heeft
jou nu genoeg moois gebracht",
kalmeerde Bea haar dochtertje,
maar vroeg zichzelf toch ook met
geheel zonder agitatie af, wie dat
zijn kon.
gen. In Tineke's bijzijn kon een zo
eerbiedwaardig personage alleen
maar met ontzag en en gastvrij
heid behandeld worden. Er moest
dan maar van komen, wat wilde.
De flats waren gelukkig tamelijk
gehorig. Als ze om hulp schreeuw
de, zou het zeker tot de buren
doordringen
Het was een uiterst innemende
Sinterklaas, ze kon niet anders
zeggen. Op slag had hij Tineke's
hartje gewonnen, toen hij eenmaal
in de grote leunstoel in de kamer
troonde. Bea gaf zich echter niet
gewonnen en hield zich strikt op
een afstand. Ze vertrouwde het
zaakje nog steeds niet. En ze wou,
dat hij nu maar eens opstapte
Toen de Sint daartoe nog steeds
geen aanstalten maakte, meende ze
hem een wenk in de goede richting
te geven, door te zeggen, dat het
nu tijd voor Tineke werd, om naar
bed te gaan. Inderdaad was het
kind dood-op van alle ongewone
opwinding, dat was aan haar rode
koontjes en glanzende ogen wel te
zien.
„U hebt gelijk, mevrouw", zei de
Sint vriendelijk. „Tineke moet nu
als een zoet meisje gaan slapen.
Brengt u haar maar gauw naar
bed. Ik wacht hier wel op u, dan
kunnen we straks nog een beetje
samen praten".
Dit ging te ver, dacht Bea boos.
Waar haalde die man de brutali
teit vandaan zijn aanwezigheid zo
hardnekkig aan haar te blijven op
dringen? Maar tegelijk kwam er
een zekere vrouwelijke nieuwsgie
righeid in haar op. Straks als Ti
neke er niet bij was, zou ze hem
rekening en verantwoording kun
nen vragen. Dan moest hij haar
maar eens vertellen, wie hij was
en wat hij hier zocht! Iets bijzon
ders te stelen was er in de kamer
niet. Ze kon hem hier dus wel even
alleen laten, terwijl ze Tineke naar
bed bracht
Langer dan tien minuten werk
had ze niet gehad. Tineke tolde zo
van de slaap, dat ze het wassen
vanavond maar oversloeg. Vlug en
gewillig liet het kind zich uitkle
den en in bed stoppen.
Toen Bea de zitkamer weer bin
nen kwam, vond ze de vogel ge
vlogen. Ja, inderdaad, Sint-Nico-
laas was verdwenen, maar.... in
zijn plaats zat er een jongeman
met. een innemend gezicht, donker
haar en lachende blauwe ogen in
de stoel.
Hij stond dadelijk op, toen hij
haar zag binnenkomen en zei: „Nu
zou ik graag beginnen, met me
aan u voor te stellen. Max van der
Linden is zijn naam. En dan mijn
excuses aanbieden voor de ietwat
ongewone manier, waarop ik mij
toegang tot uw huis heb ver
schaft".
„Dat werd tijd ook!", flapte Bea
eruit. Ze wilde graag heel ver
ontwaardigd doen en koel en uit
de hoogte, maar het lukte zo
slecht. Ze kende immers dat ge
zicht! Ze was deze jongeman in
het trappehuis meer dan eens te
gen gekomen. Hij moest in het
zelfde flatgebouw wonen. Soms
had ze gedacht, dat dit nu iemand
was, met wie het prettig zou zijn,
nader kennis te maken
Maar hoe gaat dat in een grote
stad, in een groot gebouw? Je
loopt elkaar voorbij met een on
persoonlijke groet, of helemaal
zonder groeten. Je weet niets van
elkaar. De man was natuurlijk ge
trouwd, had een gezin en dus
dacht je niet verder over hem na.
Alsof hij haar gedachten raadde,
zei Max van der Linden: „Ik heb
ook een flat in dit gebouw, woon
daar heel saai alleen en kook mijn
eigen potje. Wij hebben elkaar
vaak gezien, al is het u mischien
nooit opgevallen. Maar u interes
seerde mij vanaf de eerste dag.
Toen was het niet moeilijk, alles
van u en uw omstandigheden te
weten te komen. Maar toch kon
ik er niet toe komen, u zo maar
brutaalweg aan te spreken. Ik
moest wachten op een geschikte
gelegenheid om met u in kennis te
komen. En die gelegenheid be
zorgde Sinterklaas me. Kunt u me
vergeven?".
Ineens vloog er een vermoeden
door Bea heen. „Hebt u soms ook
die pop in mijn wagentje gezet?".
Aan zijn lachende ogen zag ze,
dat ze goed geraden had.
„Vónd mammie het goed?",
vroeg hij als een bestrafte school
jongen. Ze kon nergens meer boos
om zijn. Hij was zo ontwapenend
en hij had Tineke immers in elk
opzicht zoveel plezier gedaan.
„Maar we kunnen zo'n duur ca
deau niet van een vreemde aan
nemen", aarzelde ze nog.
De tyd voor het Sinterklaasfeest kan een periode van blijde ver
wachting zyn, van de komst van een gezellig intiem en vrolijk feest,
maar het kan ook een periode van angstig afwachten, van zenuwen
en slapeloosheid betekenen voor onze kinderen. Het is maar wat
wij, ouders, er van maken.
„We hoeven toch geen vreem
den te blijven", zei hij heel een
voudig. „En toe, strijk nog één
keer met je hand over je hart
Bea, want ik heb voor Tineke's
mammie ook een cadeautje mee
gebracht en dat mag je echt niet
weigeren".
Hij haalde een klein doosje te
voorschijn en maakte het voor haar
open. Op een bedje van roze wat
ten lag een fijn gouden kettinkje
met een glinsterende peervormige
hanger.
„Nee", fluisterde ze. „Dat kan
echt niet
Toch verzette ze zich niet, toen
hij het kettinkje om haar hals vast
maakte. Het was zo lang geleden,
dat een man haar een attentie had
bewezen. Het leven had met zo
veel zorgen beslag op haar gelegd,
dat ze de romantiek ervan verge
ten meende te hebben. Maar de
aanraking van zijn vingers tegen
haar huid zond een zoete, lang
vergeten trilling door haar heen.
Toen het het jaar daarop weer
5 december was, vierde Tineke
Berends Sinterklaas, zoals alle an
dere kinderen, tezamen met een
moeder èn een vader.
Opvoeden is wel een zeer moei
lijke taak en het is een feit, dat er
slechts zeer weinigen zijn, die dit
werkelijk goed doen. Trouwens
laten we eerlijk zijn, wie maakt er
geen fouten Het is alleen zo, dat
bepaalde fouten niet gemaakt be
hoeven te worden, wanneer men
op de hoogte is met de kinderpsy
chologie. Natuurlijk zijn onze kin
deren wel eens stout, het zou
eigenlijk helemaal niet goed zijn,
wanneer ze dat nooit waren. En
een stout kind moet terecht gewe
zen worden of zonodig worden ge
straft. Tenslotte moeten ze weten
wat mag en niet mag. Dat straffen
kunnen we op verschillende ma
nieren doen-
Nu zijn er ouders die de tijd rond
het Sint-Nicolaasfeest gretig aan
grijpen om hun kinderen via de
goedheiligman angst in. te boeze
men. De Sint krijgt dan de rol van
boeman, een rol, die hem in het
geheel niet past overigens. Voor
zover men een kind dreigt met het
feit, dat het geen geschenk van de
Sint zal ontvangen, wanneer het
stout is, kan dit er nog mee door,
maar er zijn domme ouders, die
het kind gaan dreigen met een
nachtelijk bezoek van warte Piet,
of zelfs tot het meenemen /an het
kind in de zak van Sint-Nicolaas
naar Spanje.
Al lijkt het er niet altijd op,
maar het kinderzieltje is buiten
gewoon ontvankelijk voor angst.
Het kind is zich volkomen bewust
van zijn klein zijn en van zijn on
macht. Wanneer het bedreigd is
met een bezoek van de zwarte
knecht, dan is het duidelijk, dat het
doodsbang in z'n bedje ligt te luis
teren naar elk verdacht geluid, we
tend, dat het geen weerstand zal
kunnen bieden en totaal aan de
willekeur van Piet zou zijn over
geleverd. De ergste dingen kan het
kind dan in zijn hoofd halen en het
wordt daardoor steeds angstiger.
Het zal niet kunnen slapen, het zal
lastig zijn en steeds roepen en hui
len, tot ergernis van de ouders om
tenslotte uitgeput in een slaap te
vallen vol angstige dromen. Zo iets
kan nog dagen lang nawerken.
Door ons dreigen, de last, die het
kind ons bezorgt door zijn angst en
het in vele gevallen daarom weer
dreigen van opvoeders, ontstaat
een oplopende spiraal, die kan ein
digen in een zenuwuitbarsting van
het kind. Dat bang maken komt
zijn geestelijke ontwikkeling en
Trouwens goede opvoeders we
ten een kind wel op andere ma
nieren te corrigeren dan door het
aanjagen van angst-
Bovendien zitten er nog veel
meer gevaren aan, dan de gevaren
van het moment of die dagen voor
Sint-Nicolaas. Kinderen, die regel
matig bang gemaakt worden, zijn
later vreesachtig ,ook als ze vol
wassen zijn. Wat in de kinderziel
gezaaid is, draagt dan vrucht in
agressviteit uit angst (ook al is de
persoon zich daar niet van bewust)
en andere geestelijke stoornissen.
We zien het in de wereld, waartoe
angst al niet kan leiden. Het leidt
tot oorlog, tot moord en doodslag,
kortom tot de slechtste dingen die
wij kennen.
Een van de eerste taken van op
voeders is daarom zoveel mogelijk
angst van de kinderziel uit te ban
nen en het er zeker niet in te bren
gen.
Laten we juist de figuur van
Sint-Nicolaas aangrijpen om het
kind te belonen en het besef bij te
brengen van de heerlijkheid van
het goed zijn. De Sint leent zich
daar juist zeer goed voor. We hou
den onze kinderen togh voor, dat
Sint-Nicolaas het summum van
goedheid is- Hij is de kindervriend
bij uitstek. En de Sint vindt er
juist het grootste genoegen in om
op zijn verjaardag anderen met
geschenken te gedenken, omdat hij
de grootste bevrediging vindt in
het geven. Deze dingen zijn van
aanmerkelijk hogere waarde voor
de opvoeding dan het kweken van
angst. Juist wanneer we willen
trachten onze kinderen een betere
wereld na te laten dan die welke
wij ontvingen, dan moeten we be
ginnen ze te attenderen op alles
wat mooi en goed is, ze moeten
leren te lecen zonder vrees, dan
zijn lichamelijke gezondheid be-1 bestaat er een kans, dat hun we-
slist niet ten goede. Het moet
daarom ook beslist worden afge
raden.
reld beter zal zijn dan de onze.
ELLY MARTINS.
Groot was haar verbazing, toen
ze bij het openen van de deur Sint-
Nicolaas in vol ornaat voor zich
zag staan. Ze begreep echter dade
lijk, dat hier een misverstand in
het spel moest zijn. Met een lachje
van verstandhouding zei ze: „Ik
ben bang, dat u zich in het adres
vergist, Sint-Nicolaas. U moet ze
ker op een andere verdieping zijn.
Wij hebben u niet besteld".
„Ik wilde Tineke Berends een
bezoekje brengen", hoorde ze een
warme, diepe mannenstem zeggen,
die lang niet zo oud klonk, als de
lange, eerbiedwaardige baard kon
doen vermoeden. „Die woont toch
hier?".
„Ja.... eh.... dat wel", ant
woordde Bea aarzelend. Ze was
echter niet van plan, die vreemde
snoeshaan binnen te laten. Wie
weet, wat ze in haar huis haalde.
Je hoorde daarvan de laatste tijd
immer de meest lugubere dingen.
En Sinterklaasavond was wel de
gelegenheid bij uitstek voor twij
felachtige individuen om onder
vals voorwendsel bij alleen-wo
nende vrouwen binnen te dringen.
Ze wilde de ongewenste bezoe
ker juist op beleefde toon aan het
verstand brengen, dat het écht niet
gelegen kwam, toen ze achter zich
de kamerdeur hoorde opengaan en
Tineke's juichkreet opklonk: „Is
Sinterklaas tóch gekomen? O mam,
wat fijn, nu kan ik hem voor alles'
bedanken!".
Nee, dat kon ze haar kind niet
aandoen: Sinterklaas wegsturen en
daarmee Tineke een onoverkome
lijke schok van ontzetting bezor-
Horizontaal:
1.
2.
5.
6.
7.
8.
11.
13.
14.
15.
17.
19.
21.
22.
23.
25.
27.
28.
31.
32.
33.
36.
37.
38.
39.
41.
42.
43.
44.
48.
49.
50.
52.
56.
59.
60.
62.
63.
64.
65.
68.
70.
73.
74.
heilige.
oogholte.
knolgewas.
zangstuk.
list.
sportartikel,
vr. munt.
geogr. aanduiding,
dus (Eng.).
verbinding,
opera.
schrijfbehoefte,
voorzetsel,
meisjesnaam,
bijb. naam.
ik (lat.),
flink.
de somma van.
muziekterm,
voegwoord (Fr.),
voorzetsel.
te zijner plaatse (lat.),
vers.
verlaagde toon.
bos.
geogr. aanduiding,
bijwoord,
nummer (afk.).
voegwoord (Fr.).
vogeleigenschap,
meisjesnaam,
dus (lat.),
boom.
deel van een huis.
verstand.
elk.
dunne.
zangnoot.
Noordpool (afk.).
boom.
vluchtheuvel,
vloerbedekking,
lidwoord,
bar.
76. zangstem.
77. godsdienst.
81. visnet.
82. gissen.
83. lidwoord (Fr.).
84. de oudere.
85. plant.
87.
88.
tijdperk,
snelle greep.
Verticaal:
1. nare lucht.
2. stukje karton.
3. naam van verschillende
viertjes.
4. lekkernij.
5. tocht.
8. bevel.
n-
9. pers. vnw.
10. vragend vnw.
12. deel van de mast.
13. germ, godheid.
14. pi. in België.
16. gezichtsharen.
18. land in Azië.
20. ontkenning.
23. werpstrik.
24. van adel.
26. klaar.
27. hoofddeksel.
29. soort groet.
30. lidwoord (Fr.)
34. zeemacht.
35. Eng. drank.
40. jongensnaam.
41. langwerpig rond.
42. aanzien.
43. bijwoord van tijd.
46. deel van het dak.
47. drank
48. strafwerktuig van Zwarte
Piet.
51. gewicht,
52. bekende heilige.
53. lekkernij.
54. de somma van.
55. smalle strook.
56. verzoek.
57. pl. in Nederland.
58. goud (Fr.).
61. het romeinse rijk.
66. keizerkoninkrijk (afk.).
69. rijksgrens (afk,).
71.
72.
73.
75.
79.
80.
84.
86.
gids.
voedsel,
zangnoot.
deel van een huis.
vogel.
pers. vnw.
niet sterk.
tijdvak.
En wat zegt Zwarte Piet?
Bij een goede oplossing ont
staat op de nummers 10, 29, 45,
67 en 78 horizontaal een toepas
selijke zin voor 5 december.
1 'UOI
"«u, xxaax
t'iPb kleine nr, tt„
