Vertrouwen van
personeel kreeg flinke deuk
Door regering gehanteerde
trend dient VERWORPEN
m
Prof. Mulder: niet-ambtelijke
omkoping strafbaar stellen
Situatie geeft reden tot zorg
Waarom
gaan films
zo vaak
over
erfenissen?
afc
Goede start van minister
1VELDKAMPJ
Lof voor CARMIGGELT
als taalvernieuwer
E
O
commentaar
V
LOONCONGRES VAN DE ARKA
Eigen loonbeleid
is noodzakelijk
VERHOGING van
invaliditeitsrente
<§nfinenlal N
Bekwame
veerman
Ambtenaren steeds
ONGERUSTER
NEDERLANDS GESPREKCENTRUM
Kamer wil debat over
de interimregeling
CONSTANTIJN HUYGENSPRIJS
Laat u niet verrassen
door sneeuw en
gladde wegen!
Om VAMOR-f utiliteit
Hoge Raad verwerpt
het beroep auto
rijscholen
OP NIEUW-GUINEA
ARKA dringt met
spoed op garanties aan
ZATERDAG 9 DECEMBER 1961
PAGINA
Eigen staatssecretaris
Op de helling
Genoeg ruimte
KAS-ASSOCIATIE N.V.
Omdat niets ter wereld zoveel ver
wikkelingen kan mee brengen. Het
is daarom vaak verstandig, een vol
komen onafhankelijke executeur-tes
tamentair te benoemen. Steeds meer
kiest men daarvoor de Kas-Associatie.
Men is dan ook zeker van onbetwist
bare financiële deskundigheid en veel
omvattende kennis van het erfrecht.
Spuistraat 172 Amsterdam
uw besta band met da weg
iilliPPail
inTer
UNIE
THill
lïllïiiHijÈlÉifi
laat u delen in de
Hf.
--- S.M. iiVS-
(Van een- verslaggever)
HILVERSUM, 9 dec. Zowel met
het oog op het algemeen belang als het
belang van het overheidspersoneel en
hun gezinnen, moet de door de rege
ring gehanteerde trend als uitsluitende
maatstaf voor de verhoging van de sa
larissen van het overheidspersoneel
worden verworpen. Op grond van de
aan het overheidspersoneel te stellen
eisen, is het noodzakelijk bij het sala-
beleid, mede in aanmerking te nemen
niet de gemiddelde salarisverhoging in
het particuliere bedrijfsleven, doch die
van de meest representatieve bedrijfs
takken (anders dan in kwantitatieve
ina.
De achterstanden, welke binnen het
tot nu toe gevoerde loonbeleid zijn ont
staan, is het bijzonder ten aanzien van
de lagere en middelbare ambtenaren,
moeten bij de te verwachten salaris
verhoging per 1 januari allereerst en
geheel te worden weggenomen.
De verstarring in de promotiemoge
lijkheid bij de belastingdienst dient zo
spoedig mogelijk te verdwijnen door
een belangrijke verruiming van alle
lagere en middelbare rangen van het
Ambtenaren Besluit Belastingdienst uit.
De achterstanden van andere groe
pen van overheidspersoneel zullen
eveneens per 1 januari 1962 moeten
worden weggenomen.
Het is noodzakelijk, dat de pensioe
nen aan de uitkering krachtens A.O.W.
en A.W.W. verder wordt bevorderd.
Het centraal overleg in ambtenaren
zaken moet radicaal worden gewijzigd.
Deze desiderata waren neergelegd in
een resolutie, waartoe het vandaag in
de Expohal gehouden looncongres van
de ARKA-bezocht door meer dan twee
duizend leden en bijgewoond o.a. door
minister Toxopeus van Binnenlandse
Zaken en staatssecretaris Roolvink van
Sociale Zaken en Volksgezondheid
kwam, na drie inleidingen, waarin de
noodzakelijkheid van een eigen loonbe
leid ten behoeve van het overheids
personeel werd aangetoond en gewezen
op de ontstane achterstand in salari
ëring.
Niettegenstaande de salarisonderhan
delingen in de Centrale Commissie van
Ambtenarenzaken 18 december a.s.
worden voortgezet, meende het ARKA-
bestuur toch dit demonstratieve con
gres te moeten houden zoals de voor
zitter mr. G. A. A. M. Boot in zijn
openingswoordd uiteenzette meer om
dat nog geen enkele resultaat bekend
is.
Zijn conclusie aan het eind van het
congres was dan ook, dat het ver
trouwen van het overheidspersoneel
mede, omdat de onderhandelin
gen over het belastingpersoneel reeds
vorig jaar tot resultaat hadden moe
ten leiden dermate een deuk heeft
gekregen, dat slechts met de aller
grootste moeite en inspanning dit
voor een gezonde arbeidsvreugde
noodzakelijke vertrouwe, kan wor
den hersteld.
Dit kan aldus de heer Boot niet
geschieden door opportunistische maat
regelen, ook al zouden die zelfs op een
gegeven ogenblik onverdeeld gunstig
uitvallen. Hij pleitte voor een eigen
staatssecretaris voor overheidsaangele-
genheden. Daarbij herinnerde hij eraan,
dat een enkel sein van de ARKA in
de zomer van dit jaar voldoende was
geweest voor grote groepen van over
heidspersoneel om een stipheidsactie te
beginnen. Het stakingsrecht voor over
heidspersoneel is opnieuw in studie
genomen.
Drs. A. L. Dirksen, hoofdambtenaar
(Advertentie)
aan het ministerie van Economische
Zaken, ontwikkelde de vele bezwaren
tegen de gehanteerde trend bij de vast
stelling van de salarissen voor het over
heidspersoneel. Deze trend gaat voor
bij aan de differentiatie, die in de over-
heidsdienst bestaat, waardoor van een
gelijke rechtsbedeling geen sprake is.
De ambtenaren van hoog tot laag
werden gelijkgesteld met de gemid
delde lagere en mediale arbeider van
het bedrijfsleven. Daarmede wilde de
heer Dirksen allerminst zeggen, dat
de ambtenaren een hogere loonsver
hoging hadden moeten krijgen, maar
men moet een overheersende econo
mische berekening in het loonbeleid
vaststellen, waarbij geen aandacht
werd besteed aan andere overwegin
gen. Hij wees er voorts op, dat de
overheid noch juridisch, nocih econo
misch als een eenheid is te kwalifi
ceren.
Hieruit volgt, dat zij ook niet als één
bedrijfstak kan worden aangemerkt,
hoewel zij bij het na-oorlogse loonbe
leid als zodanig is behandeld. Er werd
geen aandacht Desteed aan de bestaan
de differentiatie in functies en taken.
Bij bet overheidspersoneel kan een
steeds groeiende tendens naar een uit
een centraal punt gevoerd loonbeleid
worden geconstateerd, dat als gevolg
heeft een steeds groe.ende uniformu-
teit in bezoldiging en rechtspositie.
De heer Dirksen Iiield een pleidooi
voor een gedeceentraliseerde loonvor
ming voor het overheidspersoneel, wel
ke wordt gecoördineerd o.m. om een
te grote discrepantie tussen de bezoldi
ging van het overheidspersoneel en het
bedrijfsleven tegen te gaan.
Tenslotte ging hij in op het „ty-
psich eigene'T van de overheidsdienst.
In tegenstelling tot het bedrijfsleven
wordt de rechtstoestand van de amb
tenaar op eenzijdige, zuiver publiek
rechtelijke wijze vastgesteld. Bij een
vergelijking tussen de verhoudingen
in de overheidsdienst en in het parti
culiere arbeidsleven valt het onmid
dellijk op, dat zowel aan de overheid
ais aan de ambtenaar de in het par
ticulier bedrijfsleven gangbare
machtsmiddelen ontbreken om zich bij
het overleg ten volle te laten gelden.
Het is niet alleen dat aan de ambte
naar een stakingsverbod is opgelegd,
maar de overheid kan niet met de
zelfde vrijheid besluiten tot gehele of
gedeeltelijke sluiting van diensten als
de particuliere werkgever dit kan
doen ten aanzien van zijn bedrijf.
De tweede inleider, de directeur van
het ARKA-bureau, dr. W. J. J. Dijs-
selbloem, moest de naoorlogse perio
de overziende constateren, dat noch
in de eerste fase van 1945-1959, noch in
de tweede fase, die der gedifferentieer
de loonvroming, van een daadwerkelijk
eigen loonbeleid ten behoeve van het
overhiedspersoneel sprake is geweest.
De poging, ondernomen in 1948 door de
herziening van het Rijksbezoldigingsbe
sluit, is in de loop der jaren volledig te
niet gedaan, omdat dit bezoldigingssys
teem in de loop van dertien jaar volle
dig is verstard, door de kluisters, welke
door het systeem van de uniforme loon-
ronden zijn aangelegd.
In die jaren heeft zich de overheids
dienst ontwikkeld, niet alleen in omvang
maar vooral in taakstelling. De staats
taak vertoont een ongehoorde dynami
sche ontwikkeling. Aan deze ontwikke
ling aldus de heer Dijsselbloem
dient het staatsapparaat te worden aan
gepast; in zijn organisatie, zijn appara
tuur, in eigen mankracht, maar ook in
zijn bezoldigingssystematiek. Of dit laat
ste gebeurd is, meent hij te moeten be
twijfelen.
Men zit met een verouderde titula
tuur, verouderde promotiesystemen, een
veel te omvangrijk schalenstelsel, te lan
ge looptijden etc. Heel dat bezoldigings
systeem moet zijns inziens op de helling,
waarbij verschillende gemeentelijke be-
zoldigingsregelingen als voorbeeld zou
den kunnen dienen. Maar dit alles
heeft alleen maar zin, wanneer binnen
het algemeen loonbeleid voldoende ruim
te wordt gelaten om een eigen bezoldi
gingssystematiek voor het overhiedsper
soneel te ontwikkelen.
Dr. Dijsselbloem kan zich voorstellen,
alhoewel niet goedkeuren, dat de rege
ring in de eerste fase van de gediffe
rentieerde loonvorming voor het weg
werken van de tekorten in het bezoldi
gingssysteem nog te weinig ruimte
heeft gelaten. Zij was teveel genieg
het systeem van de stringente binding
van haar loonbeleid als wergever aan
haar loonbeleid als wetgever ongewij
zigd voort te zetten. Hij waarschuwt de
regering er echter voor bij de huidige
loononderhandelingen niet in dezelfde
(Van onze verslaggever)
OOSTERBEEK, 9 dec. Prof. mr.
A. Mulder, hoogleraar te Leiden
heeft gisteren op een conferentie van
het Nederlands Gesprekcentrum het
voorstel gedaan om ook de vormen
van niet-ambtelijke omkoping binnen
de werkingssfeer van het strafrecht te
brengen. Evenals zijn voorganger op
liet spreekgestoelte, de heer K. Chr.
de Pous, het hoofd van de spoorweg
recherche en als zodanig commissaris
van de rijkspolitie, noemde prof. Mul
der het een verontrustend verschijnsel,
dat corruptie en vormen van omkoping
in het zakenleven publiekelijk niet
worden afgekeurd, laat staan straf
rechterlijk 'rervolgd. Er zijn tekenen,
dat dergelijke methodes snel veld win
nen, juist omdat de wetgever in vele
gevallen machteloos staat. Prof. Mui
der gewaagde van een discriminatie
van de ambtenaar en de beambte in
Bet particuliere bedrijf, omdat alleen
tegen eerstgenoemde het strafrecht in
gevallen van omkoping kan optreden.
Prof. dr. S. Hofstra, hoogleraar in
de sociologie aan de gemeentelijke
universiteit te Amsterdam, bracht het
aan de orde gestelde onderwerp „be
drog en omkoping" in verband met de
gehele maatschappij en stelde vast.
dat er op dit gebied nog maar bitter
weinig gegevens voorhanden zijn. Als
fout te hervallen. Immers nu heeft de
regering de kans de fouten, die aan de
bepaling van de trend hebben gekleefd,
volledig weg te nemen en er rekening
mee te houdenf, dat, zo er van coördi
natie met de loonontwikkeling in het
particuliere bedrijfsleven sprake moet
zjjn, dit nooit ten koste mag gaan van
het typisch eigene in haar loonbeleid.
Nu moet de regering zo besloot
dr. Dijsselbloem de door de gedif
ferentieerde loonvorming geboden ge
legenheid te baat nemen om de ach
terstand der lagere en middelbare
ambtenaren weg te werken. De sala
riëring en de promotiemogelijkheden
van bepaalde groepen te herzien, de
secundaire arbeidsvoorwaarden te
verbeteren en een jaarlijkse uitkering
ineens, in welke vorm dan ook, in het
leven te roepen.
Dr. mr. J. B. Sens, gemeente-secre
taris van Heerlen en bestuurslid van
ARKA, ziet aan de hand van cij
fers over de stijging van het nationale
inkomen en de hogere belastingopbreng
sten genoeg lucht en ruimte voor een
redelijke verbetering van de salarispo
sitie van het overheidspersoneel.
De ambtenaren merken ondanks
het zo nu en dan bijsturen van het
loonpeil niet veel van die aanzien
lijke welvaartsstijging en dit geldt zo
wel voor de hogere, als de mlddelbare-
en lagere ambtenaren, vooral als daar
bij de koopkracht van het inkomen wrodt
betrokken. De heer Sens zei het geen
wonder te vinden, dat de overheid haar
goede krachten verliest en de concur
rentie met het particuliere bedrijf niet
aan kan. Sedert 1959 zijn de lonen met
twaalf procent gestegen; de salarissen
der ambtenaren echter met 9,7.
Vervolgens ging de heer Sens in op de
langslepende kwestie van de herziening
van de salarissen van burgemeesters,
secretarissen en ontvangers, welke in
plaats van op de aard van de gemeente
(industrie-, agrarische-, recreatie-, cul
tuur, of centrum-gemeente) alleen op
het simpele getal der inwoners zijn ge
baseerd. Ook wees hij op de achterstand
in de promotiekansen bij de rijksbelas
tingdienst, waar de salarissen mede daa
door aan de lage kant zijn. De verge
lijking van de personeelsformatie bij die
dienst met. tal van andere rijksdiensten
toont duidelijk aan, dat de middelbare
rangen verbazend gering zijn. Bij de
belastingdienst heeft slechts 4 pro
cent van het totaal der administratieve
ambtenaren de middelbare rang van
commies en hoger bereikt tegen 201/s
procent bij de andere rijksdiensten.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 9 dec. Nog voor het
debat over de begroting van Sociale
Zaken wil de Tweede Kamer inlich
tingen hebben over de plannen voor
een verhoging van de invaliditeitsren-
ten. Minister Veldkamp heeft in zijn
memorie van antwoord onlangs aan
gekondigd, dat er gewerkt wordt aan
een interimregeling ten behoeve van
de invaliditeitsrentetrekkers, in af
wachting van de totstandkoming van
een wet op de arbeidsongeschiktheids
verzekering. De Kamer heeft nu de
minister gevraagd schriftelijk zijn
standpunt over deze interimregeling
uiteen te zetten. Het is dan mogelijk
om reeds bij de begrotingsbehandeling
een eerste debat over deze kwestie te
houden.
(Advertentie)
Een van de eersten, die Simon Carmiggelt gelukwensten, was de cabaretier
Wim Kan.
DEN HAAG, 9 dec. „Simon Car
miggelt is te beschouwen als een taal
vernieuwer, niet in eerste instantie door
het vinden van nieuwe woorden of
woordverbindingen, maar vooral door
het volkomen nieuw, precies en onge
woon gebruik van wóórden, die bij hem
een andere waarde,krijgen. Het spel,
dat Carmiggelt met de woorden speelt,
is sierlijk en vemultig, maar het ge
tuigt tegelijkertijd van een zeldzame,
onuitputtelijke creativiteit, die ten grond
slag ligt aan een humor en een gees
tigheid, welke op vrijwel geen lezer hun
uitwerking missen." Aldus de commis
sie van advies in haar motivering bij
de toekenning van de Constantijn-Huy-
gensprijs voor dit jaar aan de schrij
ver Carmiggelt. De commissie werd
gevormd door de heren A. Mout, Bert
Bakker, Pierre H. Dubois en G. Kamp
huis.
De adviescommissie merkt op, dat
de taalrijkdom vah Carmiggelt zijn
ontplooiing vindt in' een zeer persoon
lijke, onmiddellijk herkenbare en onver
wisselbare stijl. Zijrf Nederlands is soe
pel, fraai en levend. Wat dit laatste be-
men zich een ideaal beeld van mense
lijke integriteit zou kunnen voorstel
len, dan is het duidelijk, dat tal van
afwijkingen te constateren zijn, waar
van slechts een klein deel strafbaar is.
Bij omkoping blijkt het moeilijk een
grens te trekken. Wanneer is deze on-
oirbaar, en wanneer is er slechts
sprake van een relatiegeschenk, een
eenvoudige attentie?
In de Verenigde Staten is men in
tussen tot de conclusie gekomen, dat
de groei van een onderneming gepaard
gaat met een toenemende immorali
teit en een verzwakking van het ver
antwoordelijkheidsgevoel. In Engelse
mijnen moeten zelfs de uitingen hier
van, zoals absenteïsme en te iaat
komen, onevenredig snel klimmen
vergeleken met de uitbreiding van de
bedrijven. Prof. Hofstra bleek zich
over ons land in dit opzicht niet zo
bezorgd te maken. Wij vormen nog
steeds een „eiland van fatsoen" in een
overigens wel sterk mercuriale sfeer.
De heer De Pous constateerde, dat
de Nederlandse wetgever zich niet be
moeit met de omkoping in de private
sfeer, in tegenstelling tot enkele om
ringende landen. Over omkoping in
ondernemingen wordt doorgaans wei
nig bekend, maar de heer De Pous
zei te menen, dat de situatie ernstig
genoeg is. In deze tijd van welvaart en
geringe werkloosheid valt het een
(Advertentie)
Vraag nu uw garage de nieuwe
Continental M+S te monteren,
want alleen dan bent u op alle
weersomstandigheden voorbereid.
Het specifieke winterprofiel van de
nieuwe Continental M+S geeft u
een Veilige, vaste grip op ijs,, sneeuw
en modder.
De nieuwe Continental M+S is
bovendien geruisloos en comfortabel
op droge wegen.
Alleen met de nieuwe Continental
M+S rijdt u veilig de winter tege
moet.
Uw gladde banden hmncn voordelig met het echte MJrS profiel worden ge
coverd. Zelfde garantie als een nieuwe band!
CONTINENTAL RUBBER N.Y., AMERSFOORT TELEFOON 03490-9545*
werkgever moeilijk een kracht die het
vertrouwen geschonden heeft maar
overigens kwaliteiten bezit, te ont
slaan. De heer De Pous herinnerde
aan vroegere acties om te komen tot
strafrechtelijke maatregelen tegen het
geven en aannemen van steekpennin
gen in het particuliere bedrijf. De
zelfde klemmende redenen tot het uit
breiden van het strafrecht in deze zin
zjjn naar het oordeel van de heer De
Pous nog steeds aanwezig. „Corruptie
vreet aan de pijlers van onze onder
nemingen". zo zei hij tot besluit.
Prof. Mulder noemde ter adstructie
van zijn betoog twee merkwaardige
voorbeelden. Wie benzine koopt en
wegrijdt zonder te betalen, is niet
strafbaar. Wel zou hij strafbaar zijn
geweest wanneer hij zelf die benzine
zou getankt hebben, immers er is dan
sprake van diefstal. Wie in een hotel
logeert en vertrekt zonder te betalen
is evenmin strafbaar. Neemt hij een
handdoek mee dan is het strafrecht
van toepassing. Met deze illustratieve
beelden maakte prof. Mulder duidelijk
dat het strafrecht terughoudend is ten
opzichte van de individuele gedragin
gen in de contractsfeer. Intussen zijn
daar de wetten op het gebied der lonen
en Invoerstarieven, de wet op het
cadeaustelsel en de geldschieterswet,
die aangeven dat de rechter meer en
meer het terrein van de contracten
betreedt. Prof. Mulder stelde, dat men
omkoping met recht en reden als een
vorm van bedrog kan beschouwen, die
ook in de niet-ambtelijke sfeer als een
laakbare handeling aan de kaak moet
kunnen worden, gesteld.
DEN HAAG, 8 dec. De Hoge Raad
heeft bij arrest een beroep van de auto
rijschoolhouder H. uit Amstelveen en
enige collega's (samen vormend de
Centrale Bond van Autorijsehoolliou-
ders) tegen een afwijzend vonnis van
het Haags gerechtshof in een geding
contra het centraal bureau voor de af
gifte van rijvaardigheidsbewijzen, de
A.N.W.B., de K.N.A.C. en de K.N.M.V,
verworpen.
De heer H. had dit geding tegen het
C.B.R. en de besturende verkeersorga-
nisaties aangespannen omdat naar zijn
mening een bepaalde faciliteit voor
door de stichting „Vamor" gediplo
meerde rijschoolhouders discriminerend
zou zijn voor niet-gediplomeerden, in
strijd zou zijn met de vrijheid van on
derwijs en onrechtmatig zou zijn. De
bedoelde faciliteit geeft gediplomeerden
gelegenheid op vertoon van een CBR-
identiteits'bewijs examens van hun leer
lingen bij te wonen.
De rechtbank en het hof in Den Haag
wezen de vordering om deze faciliteit
te staken of aan alle rijschoolhouders
deze faciliteit te geven, af.
treft sluit hij waardig aan bij een zeer
Nederlandse traditie, die slechts weini
ge, maar meesterlijke figuren telt:
Multatuli, Elsschot en Nescio.
In het judicium wordt verder gewe
zen op Carmiggelt's filosofie en levens
wijsheid, op zijn diepe melancholie en
scepticisme, die nooit de toon van ver
bittering krijgen, maar doordrenkt blij
ven van onuitputtelijke warmte en ge
negenheid, speciaal voor de „under
dogs", de gewone mensen, die hij ais
geen ander in hun dagelijkse trivialiteit
schildert en voor wie hij een begripvol
medeleven weet op te wekken.
De commissie noemt Carmiggelt een
uitzonderlijk verteller in die zin, dat hij
steeds datgene naar voren brengt, wat
zjjn lezers talrijke malen hebben erva
ren en bijgewoond, maar wat zij niet
als essentieel en typerend hebben on
derkend. In zün beste schetsen bena
dert hij een schrijver als Tsjeohof.
In het advies voor de prijstoekenning
wordt er tenslotte met nadruk aan her
innerd, dat. de Jan-Campertstichting
(die de prijs toekent) in haar naam
de strijd der letterkundigen in de ja
ren 1940-1945 tegen de Duitse bezetter
herdenkt. Het uitermate belangrijke aan
deel, dat Simon Carmiggelt in die strijd
heeft gehad, is geen overweging ge
weest bij de totstandkoming van de
voordracht der commissie, maar de ad
viseurs willen niet nalaten hun bijzon
dere voldoening erover te uiten, dat de
hoogste literaire onderscheiding van de
gemeente 's-Graverthage toevalt aan een
in deze stad geboren schrijver, die ook
in dit opzicht de bewijzen van zijn men
selijke solidariteit heeft geleverd.
De commissie, die geadviseerd heeft
over de toekenning van de Jan-Cam-
pertprijs-1961, wijst er in haar judi
cium op, dat Ellen Warmond tot de
persoonlijksten onder de Nederlandse
dichteressen van het ogenblik behoort.
De Jan-Campertprijs is haar toegekend
voor haar dichtbundel „Warmte, een
woonplaats". Ellen Warmond, die vlak
na de experimentelen aan het woord
kwam, nooit tot deze groep behoord
heeft, maar wel door de nieuwe vorm
taal beïnvloed is, vormt e soort van
trait-d'union tussen de revolutionaire en
de evolutionaire stromingen in de he
dendaagse Nederlandse dichtkunst. Zij
exploreert in haar werk de kwellende
obsessie van de eenzaamheid met een
moderne nuchterheid, die desondanks
warmte en gevoeligheid niet uitsluit,
aldus de adviescommissie.
Aan de Curacaose schrijver Boeli van
Leeuwen is de Vjjverbergprjjs toege
kend voor zijn roman „De rots der
struikeling". Deze roman is een merk
waardige en boeiende manifestatie van
de Antilliaanse literatuur. Het verhaal
speelt zich deels af in Nederland, deels
in het Caraïbische gebied. Het ken
merkt zich door een hallucinerende
sfeer, gepaard gaande met een merk
waardige luciditeit. De bekroning met
de Vijverbergprijs is naar de mening
van de adviescommissie gerechtvaar
digd om de frisheid van taal en ver
beelding in dit boek en vooral om de
voor de Antilliaanse sfeer zo typerend
klankrijke, neuriënde en fascinerende
melodie.
De Jan-Campertstichting heeft aan
K. Lekkerkerker een bijzondere prijs
toegekend voor zijn arbeid aan de „Ver
zamelde Werken" van J. Slauerhoff.
Bij de Slauerhoff-herdenking op 5 ok
tober van dit jaar uitte A. Roland Holst
bijzondere waardering voor deze uitga
ve. Die waardering vormt reeds een
afdoend motief voor de toekenning van
de prijs aan A. Lekkerkerker. Immers,
niemand anders dan Roland Holst, aan
vankelijk door de familie van Slauer
hoff verzocht de verzorging van diens
literaire nalatenschap op zich te ne
men, kon beter weten wat er moest wor
den verricht voor die nalatenschap uit-
fezoeht en geordend zou zijn. Lékker-
erker heeft zich, zo schrijft de advies
commissie, met voorbeeldige zorg en
toewijding van zjjn schier onmogelijke
opdracht gekweten. Uit erkentelijkheid
voor zjjn jarenlange, onvoorstelbaar
moeilijke arbeid is hij voorgedragen
voor een bijzondere prijs.
De adviescommissie bij de toekenning
van de Jan-Campertprijs, de Vijver-
bergprijs en de bijzondere prijs aan K.
Lekkerkerker bestond uit de heren Bert
Bakker, Pierre H. Dubois en G. Kamp
huis.
(Van een medewerker)
r is een oud gezegde dat ons waar
schuwt de veerman niet te prij
zen voor hij de overkant van het
water heeft bereikt. Inmiddels
zou in voorkomende gevallen na
tuurlijk wel vastgesteld kunnen wor
den, dat blijkbaar een bekwaam veer
man bezig is de boot over te zetten.
Lezend m de Memorie van Antwoord
van de minister van Sociale Zaken en
volksgezondheid dr. G. J. Veldkamp,
over diens begroting 1962, moesten
wij nog al eens denken aan zo'n
bekwame veerman. En niet alleen
wij. Enkele weken geleden reeds roem
de de N.V.V.-voorzitter, tevens Kamer
lid^ drs. D. Roemers, in een artikel in
Vrij Nederland het aanvankelijk op
treden van de heer Veldkamp als „een
goede start". Hij eindigde zijn beschou
wing met op te merken dat thans liet
belangrijke departement van sociale za
ken merkbaar weer onder leiding staat
van een vakbekwaam minister.
We zouden het met deze opmerking
eens kunnen zijn, ware het niet dat het
een onprettige bijklank heeft, met name
voor de man die de afgelopen tweeen
een half jaar zulk voortreffelijk werk
op dit departement heeft gedaan: staats
secretaris B. Roolvink. We menen dat
het onrecht zou doen aan deze bijna
hartstochtelijk toegewijde vechter voor
een christelijk-sociaal beleid, wanneer
zjjn verdiensten niet nog eens nadrukke
lijk werden vastgelegd. Misschien was
hij tactisch wel eens wat minder geluk
kig jn zün ontmoeting met interpellel-
lerende Kamerleden, maar vriend en
tegenstander erkenden steeds dat hij
zijn zaken kende en gedreven werd door
een grote sociale bewogenheid. Voorts
zou de opmerking van de heer Roe
mers kunnen suggereren dat de resul
taten van de laatste twee en een half
jaar ver beneden de verwachting zijn
gebleven. We hebben al meer dan eens
(Advertentie)
mitÜHiH:
niijsijifti I
,.v;v V+T
wereldwelvaart
betoogd, dat dit een legende is, in te<c
draadse tegestelling tot de feiten- g
hebben er geen behoefte aan dit
eens met bewijzen te staven. jje
Wel zjjn er twee andere punten
een min of meer onbevredigend
voel achterlieten. Het overleg tussen
regering en het bedrijfsleven liep jje
al eens troef en dientengevolge j.
het aan bepaalde leiders niet veel nw~r,
te een zekere onrust te cultiveren.
(Van een verslaggever)
DEN HAAG, 9 dec. Een brief,
waarin ambtenaren op Ned. Nieuw-
Guinea hun grote ongerustheid uitspre
ken over het ontbreken van de nodige
garanties voor hun positie waarvan
de noodzaak nog dringender is gewor
den door het internationalisatie -plan
van minister Luns is voor het ARKA
bestuur aanleiding daarop nog eens
met grote klem aan te dringen. De
ARKA, die op Nieuw-Guinea ruim der
tienhonderd leden telt, waarvan zeker
een kwart niet katholiek is, ontvangt
trouwens wekelijks klachten en verzoe
ken daaromtrent.
De voorzitter, mr. G. A. A. M. Boot,
meent, dat de groep verlofgangers, die,
als zjj daartoe de kans krijgt, in Ne
derland wil blijven, wel eens zeer groot
zou kunnen zjjn. Er kon wel eens spra
ke zjjn van een uittocht niet alleen van
zgn. Indische Nederlanders, maar ook
van andere Nederlanders, die daar in
overheidsdienst zjjn.
Daarbjj komt, dat door een nieuwe
regeling, waarbij velen inplaats van in
1961 pas in 1963 met verlof zullen gaan,
de positie bjj het gemis aan een goede
rechtszekerheid voor de betrokkenen
ondraaglijk is geworden.
Reeds een jaar geleden heeft het AR-
KA-bestuur de regering gevraagd om
een statüs van de ambtenaren op Nieuw
Guinea. Intussen is er een wetsont
werp Bijstandkorps burgerlijke rijks
ambtenaren in Nieuw-Guinea, dat reeds
21 februari bij het georganiseerd over
leg in behandeling geweest, doch waar
over tot heden alleen nog maar het
voorlopig verslag van de Tweede Ka
mer is verschenen.
Bij de goedkeuring, die het georga
niseerd overleg aan het wetsontwerp
heeft gegeven, heeft dit zich het recht
voorbenouden bij een verscherping van
de situatie om meer garanties te vra
gen.
Italië De vaste commissie voor pu
blieke werken van de Kamer van Af
gevaardigden heeft besloten om twee
biljoen lire beschikbaar te stellen voor
de tenuitvoerlegging van stedebouw-
kundige plannen in de gemeenten Mes
sina, Reggio di Calabria en Palmi. De
plannen waren onmiddellijk na de aard
beving in 1908 opgesteld. (UFI)
naast zou men de vraag kunnen
len (hetgeen wjj in feite op deze pla 0>
meer dan eens hebben gedaan) n',
de resultaten op korte termjjn goed n,
ren, maar of in deze tijd van hoogc-,gj
junctuur niet gezorgd moet worden,
meer blijvende waarden worden
reikt.
p deze beide punten nu is
ter Veldkamp althans voor g
groot deel, op overtuigende
ingegaan.
Voor wat het eerste punt betreft
immers worden vastgesteld dat hu t
heeft gewacht tot het bedrijfsleven
loonvoorstellen kwam in verband 1 j
de rond 200 cao's die eind deze W®®
aflopen, maar ruim van te voren "grSt
hjj het bedrijfsleven uitgenodigd. er-
samen, dus met de regering, te. ,„ard
leggen, hoe dit moeilijke karwei geK ajjg-
moest worden. En met gerechtvaar
dé trots verklaart hij nu in de j,gr-
morie van Antwoord, dat het hem _gfl
heugt „dat het overleg heeft
leiden tot volledige overeenstetm+jg-
zowel van de zijde van het bedroeg,
ven, als tussen bedrijfsleven en
ring". Hiermede heeft hij alle ve je
re vragen, die merkbaar ook v3IL]d,
zjjde van de KVP terzake waren geS\Lef-
afdoende beantwoord en een v'o0tLer-
felijke basis geschapen voor het a+wje'
ken van de komende moeilijke P+^r-
men in een sfeer van onderling rd
trouwen. Dit laat overigens en uite£+gt.
voldoende ruimte voor mening3
schillen en critiek. ..aK-
Vervolgens toont de minister zjjn -o0r
manschap en sociale geladenheid jen
op korte termijn bepaalde maatreg
van blijvende waarde aan te kondi| r
Heeft hij zeer onlangs te kennen Sne
ven dat de leeftijdsgrens in de Alg® 0j--
ne Weduwen- en wezenwet moet jj
den verlaagd, nu deelt hij mede
A.O.W.-uitkering (welke op 1 decet",js,
j.l. met pl.m. 5 pet waardevastn -ujï
:1 Herin cr r\mhrv\cr 5c troo-nanl DPf Ylit
stijging omhoog is gegaan) per 4 Jpjt
1962 met 15 pet. te willen verhogen-
is met 5 pet. méér dan de aanfé
i» mei u put. mm uau lie -"'w-iilii-'
den en in verband met die aanK" 4r
ging later ingetrokken motie-B" ^e
vroeg. Akkoord, indien men zegt da j<
er daarmee nog niet zjjn, maar
toch een zeer belangrijke stap
waarts.
an nog omvangrijker en
waarde is de mededeling, jjï-
het noodzakelijk acht voor an0oi'
zenden invalide werkers, een ei
regeling in het leven te roepen-
deze constatering is hij nog zeeG v®1"
mier. Maar zou het zo gek zijn 1 ga»n
onderstellen, dat zijn gedachten
in de richting, genoemd bij de
bereidingen op de arbeidsong®5 v»1:
heidswet? Daarin wordt gesprokei ^gi
een I.W.-uitkering groot 80 pet. %'tgo^
gemiddelde loon van een onges®', 0ii'
arbeider. Die 80 pet. is momente |,ji-
geveer 3000,_per jaar. Een m ^gi1'
of noodregel heeft ook pas waarne^fri
neer zij op zeer korte termijn
komt. Kloppen onze veronderstel
met onze wensen, dan zou dar .„v»
kenen, dat b.v. vanaf l-l-'63 °nzfau i1*
liden „hun Veldkamp kunnen ga
len." „et
Het zal wel blijken dat er ook m mj*
ze minister meningsverschil
blijft. Of hij b.v. onverdeelde
ming zal vinden met zijn emigm.j. W
leid, is zeer de vraag. Persoomu ee
M en, die, behouden
ren we bij degenen,
kleine nuance,
het' inzicht
nister in dat opzicht delen.
is een zaak die, voor een
onze, naar aard en omvang
rende overheidszorg vergt, rnO®1^
daarbij de nodige soepelheid gt".
worden toegepast. Hoe dan 0C,K.'-ie 5+..
te verdienste van dit ministerie |ejo»
is dat zeer duidelijk van een
standpunt kan worden gespm^®g'er
O lunujjuu U I\au YYUtucu ipz
Tot slot hopen we dat, wanm n d®
de komende week de begroting jelin»
ze minister in openbare bena^jjflc
zal komen, de minister een dm „te
- - PVaoP?
ze minister in openbare
>men, de minister ee
inzicht zal geven in de uitgang^j-jpp
van zijn beleid. Er is in het_
woord" is er niet duidelijk
verslag naar gevraagd, maar
woord is er niet duidelijk
Toch menen we dat zulk een f"1
van een goed „vakman" gevratt&
worden. -iienj!fe5
Niet dat we de discussie Wi' „re^Lt
„lenen over de vraag wat dl:3 fSip
onder christelijk-sociaal belf-i^
worden verstaan. Maar een n1® t-
duidelijk laat merken te we,. eed .tfl
wil, moet o.i. ook in staat zijn
woord te geven op de vraag iet .m
hij dat. zo wil. Laat hjj m.a.w- 1Uppe
duidelijk beleid een maatscn
credo leggen. diL.tr
Dat zal de voorstanders va" ejiris,,y
leid in katholiek en protestant» jat
Hik kamn duideliiker doen inZ^+L'O^n
lijk kamp duidelijker doen
goed en verantwoord hebben j
toen zij besloten hun stem jer»-
aan de partijen die zeiden
lijk beleid voor te staan. kfricK
Het verheugt ons bijzonder t
melden dat wij in de afgaW%.0-^i'.
„voor de oude pastoor zond.®+en: 1'.
de volgende bijdragen ontving, r 1
W. J. ƒ5; M.M.R. ƒ25; W.F-^;
H. v. V. 25; N.L. 10; S-O. 1'++
f 10; "C.D. "i 2.50; N-N f f\g,
M.
ƒ20; M.L. 10; Mv. S.J»- JAe e'r*e
reactie van de begiftigde °pnjro«f®
zending mochten wij een oni
dankbrief ontvangen).
