CONTACT
Treurspel Thomas More
van H. Roland Holst
Van Dalsum
in titelrol
„Arsenicum en Oude Kant
voor de TELEVISIE
DAGPUZZLE
m
In
DE GEHEIMZINNIGE STER
DE LAATSTE
y
1
Alfredo
O
5f
Dinsdag als hoorspel voor de K.R.O.
Befaamde comedie verfilmd
Van „tophit
tot Mozart
Wij luisteren naar.
De misdaad
van
Richard Koss
Vanavond
Wij kijken naar
Kalm
Gidsen-w eekeinde over
Anti-Honger-Actie
ep
V B
MAANDAG 11 DECEMBER 1961
pagina 2
55
ipe
Kaarslicht maakt uw tafel
tot feestdis!
GOUDA KAARSEN
7 3
U
15
DE AVONTUREN VAN KUIFJE EN BOBBY
door HERCE
59
Zo 'n dievenbende!...
Sjacheraars I
Hamsteraars I
der hoofden
Haddock!
Laat me Jos Jk ga t ze
even vertellen Die
J
uister nu eens
Haddock!
kapitein,
ka/m
Luister nu eens!..Je schiet er niet*
mee op om naar die kerel terug tf.
gaan HVeet je, wie de Pea ry-expeditie
bekostigd heeft F Hee F.Vanmorgfj,
hSZrdékradio!
Boh!winkelno9 ?-'■ W F* tt
Die bankier van mij dat scheten t-
Sao RipoIk wit motorolie -..
Duivekaters.
O.en weet je ook, wie de
eigenaar is van de Go)den
Oil P Nee P Bank BoMwinke!
te Sao Rico Begr/jp je het
tw*.
Laat me Los !Jk ga
die lui in mootjes
hakken
BJijf hier,,
kapitein!
Ik heb (%een
pracht dSLedM
Om ol/e
te
krijgen F
Kom mee ItVe t>e~
praten ai/es eens f
b/j een gJas r/hiskj-
Hier./aten v/e
binneh'
hier
ERIC DE NOOR:
Wh!
89. Goed verscholen in de omringende bossen hebben de Franken
na hun overhaaste vlucht voor de oprukkende Hunnen hun ten
ten opgeslagen in het midden van een open vlakte. De gehele dag
weerklinken in de wouden de bijlslagen der houthakkers, die bezig zijn
in allerijl een borstwering op te richten.
Wel heeft de Hun zich nog niet in deze streken laten zien, maar men
kan nooit weten. In ieder geval zijn op hooggelegen punten verspie
ders geplaatst, zodat de bevolking van het kamp waar bijna dage
lijks nieuwe vluchtelingen bijkomen tijdig gewaarschuwd kan wor
den. Blijkens de laatste berichten trekt de hoofdmacht van Attila's
leger in de richting van de stad Metis (Metz) en het gezicht van de
jonge Frankenkoning staat somber, als hij met Eric, Erwin,
Svein en Allan de Heruli de toestand onder de ogen ziet. Van de bo
den, die zij uitzonden naar de Romeinen, de Bourgondiërs en de WeS1'
gothen, is nog geen een terug. „Ik zie er van komen, dat wjj allee"
tegenover Attila's horden komen te staan," zegt Merwig. „En w®,,
moet er dan van de vrouwen en kinderen hier in het kamp worden
Op dat ogenblik treedt een gespierde Frankenkrijger de tent binnef1-
„Onze verkenners melden de nadering van een troep ruiters," zegt hU_
„Romeinen!" „Gelukkig," roept Merwig uit, „dat zal de edele Aeti"s
zijn. Met zijn hulp behoeven we geen Hun te vrezen. Laat ons hem te"
gemoet rijden."
zr3s
lUiJUÜ
Examens
KaarslichtKerstlicht
GOUDA KAARSEN
oor RICO BULTHUIS
P
enriëtte Roland Holst-van der
Schalk voltooide haar treurspel
in verzen, dat zy aan Thomas
More wijdde, in 1912. De eerste
voorstellingen werden in 1949 gegeven
door de toneelgroep Comedia onder
regie van Cor Hèrmus, die zelf de titel
rol speelde. Ruim twaalf jaar later
zendt nu de KRO het stuk als hoorspel
uit met Albert van Dalsum als Thomas
More, Elisabeth Anderson als zijn
dochter Margreet en Ton Lutz even
als in 1949 als Kingston, konstabel
van de Tower. (Dinsdagavond van kwart
voor negen tot elf uur via de radio.)
Hoewel dit treurspel evenals het
andere toneelwerk van de dichteres,
waar het overigens boven uit steekt
meestal een echt leesdrama werd ge
heten, bewezen de voorstellingen door
Comedia dat het ook op de planken uit
stekend voldeed.
Als men het nu leest ondergaat men op
nieuw de eigen kracht ervan. Deze is
gelegen in de poëzie van het spel, die een
adequate, een geladen uitdrukking is
van een sterke menselijke bewogenheid.
Terloops wordt men getroffen door een
uiterlijke actualiteit, die overigens min
der betekent dan de dieper gaande blij
vende innerlijke geldigheid. Ook hier
ontmoet men in Thomas More een man
voor alle tijden, overeenkomstig de
treffende titel die de Engelse schrijver
Robert Bolt voor zijn spel over dezelfde
figuur, vond.
lat Henriëtte Roland Holst een sterke
innerlijke verwantschap met Thomas
More voelde blijkt duidelijk uit het spel.
Het is ook uit de gebeurtenissen in haar
leven na te gaan. In 1911 was zij uitge
treden uit de socialistische partij, de
trouw aan de idee, aan de zuiverheid van
de leer, stellende boven de 'rouw aan de
mensen. Hiermede verkoos zij, na lang
aarzelen, de eenzaamheid, die zij als een
verschrikkelijke smart onderging, al
leen verdragelijk omdat zij hoopte er
door te worden gelouterd.
De diepte van deze persoonlijke er
varingen, terug te vinden in ,,De
Vrouw in het woud", bepalen niet al
leen de grondtoon, maar ook de men
selijke kracht van haar „Thomas
More". Het spel is geheel geconcen
treerd op de vereenzaming van More,
nadat hij uit 's konings dienst en daar
mede uit 's konings gunst getreden
is. Zijn naaste vrienden verloochenen
hem weliswaar niet, maar en dat is
veel erger begrijpen hem niet, in
het uiterste ogenblik zelfs zijn meest
geliefde dochter Margreet niet. Dit
treft hem zeer smartelijk het klinkt
in het stuk door als een streke, sonore
toon maar het doet hem niet aar
zelen, niet wankelen. In verheven
overgave is hij bereid tot de dood,
omdat deze hem verschijnt als het
offer, dat door zijn volstrekte onbaat
zuchtigheid ooit, misschien pas veel
later, vrucht zal voortbrengen.
Het is niet een vrijwillig gekozen dood.
Door eigener beweging afstand ie doen
van zijn ambt heeft hij er aan trachten
te ontkomen. Robert Bolt laat hem uit-
uitdrukkelijk zeggen: Ik ben niet gesne
den van het hout, waarva: men marte
laren maakt. Ook bij Henriëtte Roland
Holst wijkt More tot het uiterste uit; dat
uiterse lig in zijn geweten. Maar dat zijn
hoofd tenslotte valt is toch de consequen
tie van het leven, dat hij zich over
eenkomstig zijn aard en overeenkom
stig zijn idealisme, gekozen heeft. Tot
zijn ambtelijke loopbaan, haar toppunt
bereikend in zijn kanselierschap, is hy
hier gekomen door zijn vertrouwen, dat
hij de jonge koning, Hendrik VHI, in wie
hij verwantschap aan de nieuwe ideeën
der jonge humanisten vermoedde, zou
kunnen brengen tot een verwezelijking
van zijn Utopia, zijn idealistische heil-
tijk. Henriëtte Roland Holst brengt dit
prachtig onder woorden in een gesprek
"van Thomas More met Margreet:
en 't scheen in 't eerst als neigde het
hart des konings naar mijn raad.
Niet lang... 't Was 't gloren van een
valschen dageraad waarop een somb'ri
nacht van onrecht volgdebe
drog... geweld... Ik heb het doel ge
mist... De hoop die ontlook aan mijn
morgenhemel, is sedert lang verwelkt;
ik zelf ga door dwingelandij gebroken
worden.
Het is dunkt mij, geen vraag van
wezenlijke betekenis, of de dichteres
Thomas More tot in zijn motieven toe
geheel overeenkomstig de historie te
kende. Zij laat een mens zien, die op
volkomen wijze en in alle oprechtheid
zijn wezelljke ik trouw blijft. Zij doet dit
op een niveau, dat boven de simpele
realiteitsweergave uitstijgt, maar in kla
re en dus eenvoudige dialogen de we
zenlijke karaktertrekken van More voor
ogen haalt. De sterke bewogenheid, die
herhaaldelijk uit de verzen spreekt,
vindt steeds een prachtig tegenwicht in
de voortdurend voelbare vastheid van
karakter, dat opeen welomlijnde over
tuiging bouwt. De enkele figuren om
hem heen zijn met een vaste hand ge
schetst, vooral in hun dienende functie
tegenover de hoofdfiguur, die zij niet al
leen tegenspel geven, maar ook het re
liëf, waarin hy in zijn beweegredenen
zichtbaar wordt. Blijkens de opdracht
van het spel aan Herman Kautsky zag
Henriëtte Roland Holst in More „den
eersten modernen communist".
Toch is het niet eens merkwaardig,
dat men in de manier, waarop zij hem
menselijk waar maakt, ook de heilig
heid kan ontdekken, als men daaronder
verstaat het volledig beantwoorden aan
staat. De vermetele onderneming strandde de manier van zijn, die men zich door
op de machtsbegeerte van de koning, op 1 e'£en geweten ziet opgelegd,
de weinig utopistische regeringsprak-1 RUTTEN
BUSSUM, 11 dec. „Top of flop", dat
was het begin van het VARA-program-
ma zaterdagavond en het hield een po
ging in om nieuwe „tophits" op hun toe
komstige waarde te schatten, op hun
„artistieke", dan wel op hun mercan
tiele waarde, dat werd niet helemaal
duidelijk. Enfin, het jury-lid Ria Valk
verraste ons met deskundige opmerkin
gen als „steen-goed", hardstikke —de
ters" en en een „echte snertplaat" en
Thom Keling trof ons aangenaam door
Elvis Presley royaal onder tafel te ve
gen, zoals het ons plezier deed dat het
merendeel der aanwezige „tieners" het
met zijn afwijzend oordeel bij hand op
steken eens bleek te wezen. Er is nog
hoop voor de toekomst.
Tja, en daar was dan weer „Saint Ger
main des Prés". Wij hebben met velen
van de kijkers menen wij een zwak
voor de figuur van Dorus. Maar hij was
dit keer bepaald niet op zün best. Het
„muizenliedje" was geen schijn van des
tijds het „mottenliedje" en het „Op ma
noeuvre" kwam hier op neer dat men
op overbekende herhalingsoefeningen
ging. Neen, de joyeuze noot, zoals bij een
vorige gelegenheid „De harmonie van
Krommenie", ontbrak dit maal. Zo dat
er niet veel méér overbleef dan een nog
al rommelig amusementsprogramma.
Theo Eerdmans was weer in zijn ele
ment in „Willens en Wetens" en bracht
terecht uitvoerige hulde aan de heer
Janze, die op eigen verzoek zijn tweede
ronde overspeelde en nu ook prompt
verloor.
Aan het sportprogramma op zondag
avond kan men nu wel merken dat de
verplaatsing naar het vroege uur de
kwaliteit er van niet ten goede is ge
komen. Het werd gisteren althans op
een griezelige manier afgeraffeld en
bij de voetbalwedstrijden kreeg men lang
niet alle doelpunten te zien. Tijdnood zal
zal aan deze betreurens waardige gang
van zaken niet helemaal vreemd zijn
geweest.
In „School voor volwassenen" tra
den illustere toneelfiguren als Magda
.Tanssens, Vera Bondam en Johan Bos
kamp op. Maar ook zij konden niet voor
komen, dat ook deze aflevering er een
zonder veel merg bleef. Martie Ver-
denius wil met haar „school" ons ken
nelijk onze klein-menselijke gebreken
voorhouden. Maar zij doet het zo akelig
braafjes. En dat verbaast ons ietwat
van een dame die destijds als conferen-
cière, nogal eens het wapen van de
scherpe ironie hanteerde.
Het populair-klassieke concert was
ditmaal helemaal en in alle opzichten
populair-klassiek. En Arnold van Mill
zong op voortreffelijke wijze een twee
tal Mozart-aria's.
H. Hn.
HILVERSUM, 11 dec. Na de ac
tualiteitenrubriek „Memo" van Peter
van Campen, waarmee het programma
begint, zendt de NCRV-televisie van
avond het tweede deel uit van het te
levisiefeuilleton „De vier dochters Ben
net" dat door Cedric Wallis is bewerkt
naar de roman „Pride en Prejudice"
van Jane Austen. Onder regie van Pe
ter Holland treden in dit spel o.a. op
Mien Duymaer van Twist, Joan Rem-
melts, lues Franken, Ann Hasekamp,
Liselot Beekmeyer, Mar ja Habraken,
Ramses Shaffy, Maxim Hamel, Pieter
Lutz, Frans 't Hoen en Yda Andrea.
Het NCRV-programma dat hierna wordt
onderboken voor een NTS-uitzending
van het derde deel: „Bloed, zweet en
tranen," van de Britse filmserie „V for
Victory," gebaseerd op de „Memoires"
van Winston Churchill, wordt besloten
met een forum, waarin onder leiding
van prof. mr. dr. I. a. Diepenhorst de
vraag „Staat het parlement buiten het
leven?" zal worden behandeld. Aan dit
forum nemen deel mevr. J. F. Schou-
wenaar-Franssen, dr. W. Drees, prof.
mr. W. H. Nagel, prof. mr. C. P. M.
fcomme en do heer F. H. v.d. Wetering.
HILVERSUM, 11 dec. De film-
comedie „Arsenicum en oude kant",
die morgenavond door de NTS wordt
uitgezonden, is indertijd door de Ame
rikaanse regisseur Frank Capra ge
maakt naar het amusante blijspel van
dezelfde naam, dat Joseph Kesselring
heeft geschreven rond twee gekke
oude dametjes, die zich geroepen voe
len, met behulp van een glas wjjn en
arsenicum een einde te maken aan het
ongelukkige bestaan van eenzame oude
heren.
De naam Capra is verbonden aan
enige van de beste filmcomedies die
de cinematografie heeft voortgebracht,
zoals „It happend one night", „Mr.
Deeds goes to town" en „Mr. Smith
goes to Washington", waarin hij de
wapens van lichte ironie en zachte
spot meesterlijk wist te hanteren in een
nauwelijks merkbaar gevecht tegen
maatschappelijke ondeugden en men
selijke zwakheden.
Eigenlijk is hef jammer, dat Capra
„Arsenicum en oude kant" te verfil
men heeft gekregen, een onderwerp,
dat met al zijn originaliteit en al zijn
sensationele wendingen, eigenlijk be
neden zijn talent blijft. Want dit talent,
dat zo gevoelig bleek voor menselijke
verhoudingen, dwaasheden en ondeug
den, vindt geen enkel aanknopingspunt
in de wonderlijke, volstrekt ongeloof
waardige figuren, waarmee Kesselring
zijn grotesk toneelspel heeft bevolkt.
Noch de gezusters Brewster, die uit
menslievende overwegingen alleen
staande heren Van hun trieste levens
verlossen, noch neef Jonathan, die be
roepshalve moordt, of neef Teddy, die
zich president Teddy Roosevelt waant,
hebben iets gemeen met een bestaan
bare werkeijkheid en zijn slechts pro
ducten van een (vilde fantasie, die aan
geen enkele wet van logica en aan
vaardbare mogelijkheid is gehouden.
Voor dit soört dwaasheden, die by
tijd en wijle wel eens ontspannend
kunnen werken, zou Hollywood onge
twijfeld meer geschikte regisseurs
voorhanden hebben gehad, maar het
had zeer beslist Frank Capra niet
moeten kiezen, al was het alleen maar
om zyn naam niet te verbinden aan
een genre, dat te grof en te weinig
genuanceerd is voor dit .speelse en
ironische talent. Daarbij komt, dat het
hele verloop van de handeling plaats
vindt in de zitkamer van de gezusters
Brewster. Aantrekkelijk voor een to
neelleider, die met één enscenering
kan volstaan, maar een handicap
voor de ware filmregisseur, die grote
re vrijheid van beweging verlangt.
Capra doet dan ook alle mogelijke
moeite om uit het enige studiodecor te
ontsnappen en hieraan danken wij nog
enige van de aardigste momenten uit de
film, zoals de inzet, de ruw gespeelde
(Advertentie)
en in een algemeen gevecht ontaarden
de baseball-wedstrijd, die als contrast
moet dienen voor de stemmige rust
rond en in het huis der Brewsters en
de scènes met de taxichauffeur, die de
hele film door moet wachten op het
bruidspaar, dat door de bloedige ver
wikkelingen zo wreed gescheiden blijft.
Maar eenmaal binnenskamers valt de
handeling uiteen in talloze fragmen
ten, die aan sterk gedirigeerd toneel
spel herinneren, waaraan vooral de
enige normale Brewster, gespeeld
door Cary Grant zich te buiten gaat
Alles bij elkaar een filmklucht
waarvan de griezelige en luidruchtige
elementen nog eens met nadruk wor
den geaccentueerd en die dus in niets
de hand verraadt van Capra, meester
in de lichte, menselijke comedie, wa
intussen niet wegneemt, dat personen
boven 18 jaar zich met de ryk ge-
etaleerde dwaasheden wel zullen kun
nen vermaken.
KRUISWOORDRAADSEL
1
2
3
4
6
3
9
10
11
12
15
16
17
Horizontaal: 1. geneesmiddel; 4. wer
kelijk; 6. pret; 8. lumen (afk.); 9. kroon
(afk.); 10. godin van de dageraad; 11.
grootmoeder; 12. voegwoord; 14 onder
andere (afk.); 15. overblijvende gedeelte
van een halm; 18. eens; 19. Engelse meis
jesnaam.
Vertikaal: 1. voorzetsel; 2. honingbij;
3. bijbelse figuur; 4. jaarlijkse aanvul
ling van paarden; 5. kleurstof; 6. spijs;
7. kafferdorp; 13. vrij; 16. bid (Lat.); 17.
spiebout.
Oplossing van 8 december
1. mast; 2. aker; 3. sela; 4. trap; 5. port;
6. oker; 7. reno; 8. tros; 9. gems; 10. elan;
11. mate; 12. snee; 13. vals; 14. atol; 15.
loge; 16. slem.
DINSDAG
HILVERSUM I, 402 m. AVRO: 7.00
Nws. 7.10 Gym. 7.20 Gram. VPRO: 7.50
Dagopening. AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram.
9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 De groente
man, 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 9.55
Boekbespr. 10.00 Gram. 10.50 V. d. kleu
ters. 11.00 V. d. zieken. 12.00 Lichte muz.
12.20 Regeringsuitz. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Orgel en zang. 13.00 Nws.
13.15 Meded. en gram. 13.25 Beursber.
13.30 Lichte muz. 14.00 Gram. 14.40
Schoolradio. 15.00 Naaicursus. 15.30 Viool
en piano. 16.00 Lezing. 16.15 Lichte muz.
16.30 V. d. jeugd. 17.30 Lichte muz. 17.55
New York calling. 18.00 Nws. 18.15 Act.
18.20 Gram. 19.00 V. d. Idnd. 19.05 Paris
vous parle. 19.10 Gram. 20.00 Nws. 20.05
Gevar. muz. 21.00 Quiz. 22.00 Liederen en
chazonetten. 22.30 Nws. ep meded. 22.40
Act. 23.00 Muz. lezing. 23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM n, 298 m. - KRO: 7.00
Nws. 7.15 Gram. 7.30 V. d. jeugd. 7.45
Morgengebed. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.50
V. d. huisvr. 9.40 Schoolradio 10.00 V. d
kind. 10.15 Lezing. 10.25 Gram. 10.35 Lich
te muz. 11.00 V. d. vrouw. 11.30 Gram.
11.50 Volaan... vooruit. 12.00 Middagklok
noodklok. 12.04 Klankb. 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12.33 Gram. 12.50 Act. 13.00
Nws. 13.15 Dansmuz. 13.45 Gram. 14.05
Schoolradio. 14.35 V. d. plattelandsvrou
wen. 14.45 Gevar. progr. 16.00 V. d. zie
ken 16.30 Zlekenlof. 17.00 V. d. jeugd.
17.40 Beursber. 17.45 Regeringsuitz. 18.00
V. d. jeugd. 18.20 Koorzang. 18.45 Ka-
merork. 19.00 Nws. 19.10 Act. 19.25 Gram.
2015 Muz. lezing. 20.45 Thomas More.
23.00 Nws. 23.10 Gram. 23.40 Gram. 23.55-
24.00 Nws.
ENGELAND, BBC Home Service 330
m: 13.00 Ork. conc. 16.50 Gram. 20.00
Kamermuz. 21.30 Ork. conc. 0.06-0.36
Gram.
ENGELAND, BBC Light progr. 1500 en
247 m: 12.31 Filmprogr. 13.00 Gram. 13.31
V. d arb. 14.00 Gevar. muz. 16.00 Lichte
muz. 16.31 Muz. bij het werk. 17.35
Gram. 18.31 Lichte muz. en ber. 20.31 Ge
var. progr. 21.00 Lichte muz. 22.31 Gram.
23.40 Dansmuz.
NDR-WDR 309 m: 12.00 Lichte muziek.
13.15 Gram. 16.00 Kamermuz. 17.20 Viool
en gitaar. 17.45 Gevar. muz. 19.15 Jazz-
muz, 19.45 Amus. muz. 21.00 Gram. 23.35
Ork. conc. 0.10 Dansmuz. 1.00 Weerber.
en gevar. muziek.
FRANKRIJK progr. III 280 en 235 m:
12.10 Ork. conc. 14.15 Kamermuz. 17.00
Kamermuz. 18.30 Operamuz. 20.00 Kamer
muz. 23.13 Gram.
BRUSSEL 324 m: 12.03 Gram. 12.35
Gram. 13.15 Kamermuz. 15.45 Gram.
16.21 Vlaamse kamermuz. 17.00 Nws.
17.15 Pianorecital. 17.50 Jeugdconc. 18.20
V. d. sold. 19.40 Gram. 21.15 Jazzmuziek.
22.15 Gram.
484 m: 13.15 Gram. 14.45 en 15.03 Gram
17.15 Oude muz. 18.30 Discographie. 20.00
Ork. conc.
NTS: 20.00 Journ. 30.20 TV-lilm. 20.40
Doc. film. 21.05-23.00 Speelfilm.
DUITSE TELEVISIEPROGR.
17.00-18.05 V. d. jeugd. (Regionaal pro
gramma: NDR: 18.20 Progr.-overz. 18.25
Die Nordschau. WDR: 18.40 Hier uni?
Heute. 19.15 Moeder is de allerbeste
NDR: 19.25 Leven van de zee.) 20.CX
Journ. 20.20 Doe. 21.00 TV-spel. 22.31
Laatste nieuws.
FRANS-BELG. TELEVISIEPROGR.
18.30 Speelfilm. 19.00 Harprecital. 19.31
Filosofie en lekenmoraal. 20.00 Nws. 20.30
TV-spel. 22.00 Lit. progr. 22.45 Nws.
VLAAMS-BELG TELEVISIEPROGR
19.00 Gastprogr. 19.30 V. d. jeugd. 20.00
Nws. 20.25 Het manneke. 20.30 Film.
21.40 TV-spel. 22.05 Gitaarrecital. 22.20
Nieuws,
Copyright Casterman
(Van een medewerker)
ZEIST, 11 dec. In het conferentie
oord „Woudschoten" heeft de Neder
landse Gidsenbeweging haar jaarverga
dering en studieweekend gehouden.
Ruim honderdtachtig afgevaardigden
van districts- en-diocesane besturen wa
ren bijeen om met het hoofdbestuur te
praten over punten, die men als urgent
dient te beschouwen.
Het studiethema was: „De Anti-Hon-
ger-Actie en de katholieke gelovige. Zo-
als bekend zal de jeugd van Nederland
van 8 januari tot 17 maart een grootse
actie ontplooien in eén „10 x 10-actie",
ter bestrijding van honger en ondervoe
ding in de wereld. Opdat deze actie
niet een activiteit zonder meer zou wor
den, discussieerde men over de verant
woordelijkheid van de christen in de
westerse welvaartswereld ten aanzien
van eigen levenshouding en eigentijdse
beleving van de christelijke armoede
en soberheid. Inleider was dr. J. J. M.
Stieger, professor aan het philosophi-
cum te Warmond. Een forum beant
woordde vele vragen.
Op dit weekend werd tevens afscheid
genomen van mej. J. van der Wouw,
lid van het hoofdbestuur, die de N.G.B.
gaat verlaten, en van mej. J. Neyens,
die voor een groot deel van haar hoofd
bestuurstaak heeft bedankt.
M
Doet.
A.
ex.
C.
GRONINGEN, 11 dec.
rechtsgeleerdheid: mevr.
Idenburg-van Iperen, Groningen en J.
Meihuizen, Amsterdam. Doet. ex. ge
neeskunde: mej. H. J. Hospers, Haren-
Gr., J. Hofstra, Heerenveen, W. Elting,
Nw. Amsterdam, J. J. M. Festen. Leeu
warden, J. B. Samson, Leeuwarden, P.
Elzenga, Norg, en W. Dijkema, Gro
ningen. Artsexamen le ged: R. G.
Massaro. Heerlen en E. J. Smit. Sel-
lingen. Bevorderd tot arts: H. R. de
Goede, Groningen, F. S. Sjoerdsma,
Enschede. Kand. ex. Nederlands: mej.
N. Bouma, Groningen. Bevorderd tot
tandarts: Y. O. van de Zee, Bolsward.
th®"'
UTRECHT, 11 dec. Kand. eX. B r,
logie: K. E. Eijkman, Rotterdam.,^.
J. F. A. A. de Beaufort, Zeist: A
stra, Hoogeveen; mej. M. M. ,3[p-
Velp-Gld; A. van Wijngaarden, ®er,api-
bacht; G. A. de Groot, Axnstet
Semi-arts ex; J. F. May, Sneek,
ex: F. B. J. Bremer, Utrecht, O- gP
driksen, Utrecht, K. O. Nordbye- u
(Advertentie)
47
U moet niet schrikken, maar het is beter dat
ik het u zeg, meneer Lucas heeft een eind aan zijn
leven gemaakt. Lucia staarde hem in dodelijke schrik
aan. Een eind aan... stamelde ze en toen begon
te huilen.
Het... leven... is ook zo... zo... zo... vreselijk...
U moet het zich niet aantrekken, troostte Ross
onhandig. Hij dacht: dit kind lijkt op Annie, die kan
ook niet liegen, want hij had Lucia Filippo voor twee
leugens op de vingers kunnen tikken, maar hij liet
het maar zo, hy wist nu meer dan voldoende.
Richard Ross verstond buitengewoon goed de kunst
om zijn beroep en zijn particuliere leven gescheiden
te houden, hij had er niet eens een waarschuwend
kaartje voor nodig over hardheid en rechtvaardig
heid, zoals de commissaris. Terug in de auto, zette
hij het geval uit zyn gedachten en hij wijdde zijn
fantasie aan Annie, zijn vrouw. Toen hij haar leerde
kennen, was zij nauwelijks een en twintig en hij
vijf en dertig. Nu was hij een en veertig. Hij was
drie jaar getrouwd en Annie en hij hadden een doch
tertje van tien maanden. Stel nu eens, dacht hij,
verstrooid naar de weilanden kijkend, dat iemand
Annie kwaad zou willen doen, wat zou ik dan be
ginnen?
Hij dacht er niet verder aan, wilde er niet aan
danken en hij keek naar de koeien in de naderende
schemering van de herfst.
Moeilijke zaak, inspecteur? vroeg de chauffeur
hem. Ross wendde het hoofd naar voren. Hy ant
woordde, terwijl hij in het spiegeltje keek, aan de
voorruit.
Zelfmoord.
"sses:. Waarvoor?
Afpersing, geloof ik. Je weet, vervolgde hij col
legiaal, daar kom je nooit makkelijk achter.
Ze sturen u ook niet voor niks!
Ross kon zijn lachen niet houden. Hij grijnsde breed.
Hij dacht, je moest eens weten...
De chauffeur ging door: ik zou me anders lie
ver laten afpersen dan me van kant maken, dat kan
je altijd nog doen.
Ja dat is zo, gaf de inspecteur loom toe. Hij
leunde achterover in de kussens en sloot de ogen.
Plicht, eer en geweten, dacht hij, mijn hemel, dal
geweten, dat miserabele geweten...
Vijf voor half zes stopte de auto voor het pension
van mevrouw Weber. Bridee smeet de deur wijd
ooen en liep de inspecteur tegemoet.
Ac-je-biieft! riep hij, zijn hand naar Ross uit
strekkend, met een gebaar of hy ging toveren. In
-s'tuin, tussen de struiken, naast het fietsenhok. Hij
hield een zakdoek in zijn hand en wikkelde die voor
zichtig open. Op de palm van zijn stevige, vierkante
hand, lag, op de zakdoek, een klein, langwerpig fles-
je.
Rattekruid, zei Bridee, zonder kennis van za
ken. Ross raakte het flesje niet aan, nam de zak
doek voorzichtig uit de hand van zijn rechercheur en
ging het huis binnen. Samen met Bridee, wiens hoed
bijna afviel van ijver, liep hij direct door naar de
tuin. Bridee wees.
Daargeen voetstap in de buurt, wegge
gooid. En kijk... vier sigarenpeuken. Als dat geen
troef is, heet ik geen Bridee! Ross zei geen woord.
Hij prees de gewiekste speurder niet eens, had er
ook geen gelegenheid voor, want plotseling scheen
alles tegelijk te komen. De tuindeur ging piepend
open, het voorwiel van een fiets werd slingerend
vooruitgeduwd. Tine draaide om haar fiets heen,
sloot de tuindeur, die geen knip had en
fiets, na een korte groet aan de beide P°ul n\P\
nen, in het hok. Ross wilde haar aanspreken. e\eP
toen werd er gebeld en mevrouw Weber, nar
op de drempel van haar kamerdeur, wist nr a\ee
ze doen moest. Bridee holde door de keuken en v0r
kwajongensachtig over de gladde gang, met zu r0<v-
ten scheef, alsof hij op een ijsbaan stond, „pen-
moordenaars en trok de buitendeur zachtjes
met het gezicht van een filmdetective. acHap
Wie bent u? vroeg Bridee. De kleine, Qr 0
man met het Indische gelaat keek dwars ed t
rechercheur heen, glimlachte tegen de j\e e
stak zijn hand uit naar mevrouw Weber,
zucht van verlichting slaakte. k
Goedendag mevrouw, neemt u mij nieSnoeê
ik had mijn sleutel vergeten. Hij praatte s P'
verder met zijn zachte, vlakke stem. H°s?-na nil ,5
derbij gekomen. Hij wees met een kort, bUn. tem.
gebaar van zijn duim, dat Bridee een efflOJ cj o'
moest gaan en deze gehoorzaamde, maar
wiilig. a,i
U is de heer Ishiguro? vroeg Ross. De„:j vr0,j5
geen antwoord, hoorde niets en zag niets- en
mevrouw Weber naar haai Engelse ervaring*; 0p
antwoordde stamelend met een schuin oog in <L
dwarskijker naast haar. Ishiguro keek
gang. Hij keek aan twee kanten langs ^os -t0nd- „n,
deze een staande klok was, die in de weg „Jo& Ae
Ishiguro vroeg of er post voor hem was g tot 11
nam de krant in ontvangst en wendde Z1L
inspecteur. miPK-nt
Ik meen, dat u mijn naam noemde j, K"
Richard Ross stelde zich voor en verzocht jjiejAs
onderhoud. De man met de Japanse naa" 0.
trap oy pjets-
een uitnodigend gebaar en ging de
•ie i" vip
volgde. Hij dacht: met dat soort begin \.urit-„gif
stroop en likken is het enige wat je doen j z<
de kamer gekomen, wees Ishiguro een j e]kac
bleef hij staan en zette de vingertoppen teg waj® pi
Ross vertelde, dat hij inspecteur van P°111' eer
dat hy meneer iets vragen moest en of nw
dat niet kwalijk wilde nemen. pgrf'0
