Grote meerderheid in Kamer
tegen emigratievoorschot
Uitvoerige discussie over
Woonbeleid van regering
Minister als
Uitkomst van
deelsom
Amendement van „vader
redt het Lu
Kinderaftrek grote gezinnen
in Kamer in het geding
Personeelraad Spoorwegen
verdedigt zijn beleid
'•Spoorman voelt zich maar al
te vaak ten achter
PRIJZEN INDUSTRIËLE VORMGEVING
L®
u
Particuliere houw kan de
gehele woningnood
Slechts woningwetbouw voor
allerlaagste inkomensgroepen
Propagandist voor Nederland
„LEG EMIGRANT GEEN EXTRA LAST OP"
:-Gr^anisatiegraad verblijdend boos;
Raad officieel
geïnstalleerd
WBfl
BENEGAS BUTAAN
Resolutie bond bouwondernemers:
„Verdrinking" is
niet belangrijk
Dr. Luyke Roskott
in verweer tegen
Van der Putten
Jhr. W. Boreel
Na veel passen
en meten
Eis van drie jaai
tegen frauderende
administrateur
Kla:
Kamer op de bres
voor bezitsvorming
Benoeming
Bielefeldse rechter:
Leraar in Apeldoorn
Zaak-Van der Putten
Kamercommissie
treedt niet in ontslag
f 45.000 verduisterd
WOENSDAG 13 DECEMBER 1961
?el:
Liever zelf betalen"
Mr.
Mr.
Begeleiding
Loonvorming
POTTENBAKKER J. H.
ANDRÉE OVERLEDEN
,1
nu ideale
verplaatsbare warmte
KINDERBIJSLAG
<Van
°nze parlementaire redacteur)
HAAG, 13 dec. Een zeer dui-
~-cnan'^eerderheid heeft zich bij de
eialn van "Ie begroting van
ticG ^aken ii. de Tweede Kamer ge-
ie?e.n een onderdeel van het emi-
"eieid van minister Veldkamp.
et 11 minister ."itiKamp.
e kant Waardering voor de positie-
eiri - vtpn die de minister met dat be-
1 ""den mom 70 *1® contacten te be
amen - in lan(f° jaren met andere
c«nSe 'bn gelegd, vond men het in-
"og p dat do minister dan toch
zij het gematigde, voorschot
en,^ wil invoeren. Voor een deel
•hoptp ®uiigranteii hun overtocht zelf
"'"gpp /"lancieren, zij het met ie-
KPw j,a,HaLrrIl< Zy 116» ïTlvl 1*^
die de overheid verschaft. Dit
duidpiiii, tegen de adviezen van een
Joop i'kc^meerderheid in de Raad
iplrtu^6 Emigratie, zo hield men dr.
- arnP voor.
b®hah!egelnv>nd kwam uit alle hoeken,
^■orvp u't de liberale waar de heer
ste hPr Constateerde dat er nu tenmin-
J>p Hp gr'P voor de veranderde situatie
0,ien aLbe'dsmarkt in ons land is ge-
s°6u\vU andere woordvoerders waar-
Saan °en de ninister, niet zover te
mpps,dat do emigrant die immers
■hoort t0t de ITlinder draagkrachtigen
2'c-h pp bet by zijn eerste pogingen.
te k1 nieuw bestaan in den vreemde
j°or ri 0Uwen. het extra moeilijk krijgt
Nnri yerP''chting, een schuld aan
alen erlandse regering terug te be-
rniijfBrouwer (KVP) herinnerde de
Êmi» eraan. dat de Raad voor de
Vpr ^ratie heeft geadviseerd nog lie-
te
ie iat- emigrant een eigen bijdrage
dan 1 betalen voor de overtocht
v0 b®m met schuld te beladen. Hij
VryJ? ,eze kwestie van subsidiëren of
met schuld te beladen. Hij
i dieren of
kardinaal
Oore u ivwtfsue v
Pum otten geven een
1 in het gehele beleid.
heren Kikkert (CH) en Biewenga
Mvjp'' Staven de minister eveneens het
ver degene die wil emigreren lie-
»Vprtaa" het sparen te zetten voor zjjn
W'i, '''"t dan hem in de schuld te ste-
'ai,p ™t. Brouwer wees ook op de be-
ilp^n die 1 oor ons gehele volk met
tip 'migratie zijn gemoeid. „Emigra-
tppp 'mulecrt de uitbreiding van onze
<lilr "mie in het buitenland". De voort-
«pa "de groei van onze bevolking is
'trpj^den, de emigratie niet te gaan
'b.v j'ben, zo voegde de heer Van Lier
'Mlp',.; daaraan toe. Behalve het
l'Hp i, belang is ook het belang
Mm n®t individu ermee gemoeid, con-
k'i]] e,,de men algemeen. „Degenen die
tfi da emigreren moeten vrjj zjjn dat
VfÜhp^i' Men moet dan echter van die
j^j'd geen schijnvrijheid maken",
bi*
deSrel
Brouwer wees ook op het grote
van emigratie ter oplossing van
Problemen in de onderontwikkel-
N gebieden. Hij vroeg de minister,
-t rla'id bereid is daaraan ook
bpjjltJscbakeiing van onze emigratie-
s°elstpm mee te werken. „Over de
aar! p 'hg van de emigratie heen reikt
®n veel verder perspectief, waar-
of
biet'
op ook het Intergouvernementeel Co
mité voor Europese Emigratie zijn aan-
dachts reeds richt". Dit I.C.E.M. denkt
over technische hulp aan Zuid-Amerika,
waarvoor Nederland reeds een eerste
stap heeft gezet met landbouwvesti-
gingen.
Mr. Brouwer herinnerde er de mi
nister aan, „dat wjj met het laten
gaan van de emigrant, na hem
voorlichting en subsidie te hebben
gegeven, nog lang niet onze taak
hebben vervuld. Hij heeft ook nazorg
nodig in de landen van vestiging".
Namens de KVP-fractie vroeg hij aan
dacht te schenken aan de maat
schappelijke begeleiding van de emi
grant en deze begeleiding zonodig op
gang te helpen door aan onze maat-
Dr. G. VELDKAMP
schappelijke organen subsidie te ver
lenen. Hij vroeg ook de aandacht van
de minister voor het geringe offer,
dat thans, nu de emigratiestroom
uit zichzelf sterk terugloopt, nog van
de schatkist wordt gevraagd. Per jaar
schat het aantal emigranten op niet
meer dan 12.500 personen.
Dezelfde spreker vroeg bovendien
aandacht voor de sociale positie van
de medewerkers dezer maatschappelij
ke organen. Zij hebben nog steeds geen
rechtspositie, hetgeen verband houdt, met
het niet vaststellen van het subsidiebe
drag voor 1962.
Het loonbeleid van de regering was
een onderwerp dat veel aandacht vroeg.
De oud-minister van Sociale Zaken, de
heer Suurhoff (P.v.d.A.), verwerpt de
gedifferentieerde loonvorming om ver
schillende redenen, waarvan hij de ern
stigste ziet in het feit, dat de organi
saties van werkgevers en werknemers
in dit systeem hun taak niet naar beho
ren zouden kunnen vervullen. Alleen de
„super-hoogconjunctuur" zou oorzaak
zijn dat het in ons land op loongebied
allemaal nog een beetje reilt en zeilt. Ook
na de „Vrede van Wassenaar" ziet hij
niet in, dat de regering in staat zal
zijn de inflatie buiten de deur te
houden. Hij constateerde dat de inge
wikkelde formule, die daar is opgesteld,
eigenlijk hierop neerkomt:
3 x Roolvink 4- 1 x De Pous
Veldkamp
Van vrijheid in de loonvorming
kan de heer Suurhoff „nog niets ont
dekken". De heer Kikkert (CH) en an
deren wezen de socialistische woord
voerder er op dat ook in een hoogcon
junctuur een dergelijke absolute vrij
heid onmogelijk is. „Dat zou alleen
in een geheel evenwichtige conjunc
tuur kunnen: dit is in de praktijk on
denkbaar". De heer Van der Ploeg
(KVP) vroeg aandacht voor een betere
grondslag voor de loonvorming dooi
er de bezitsvorming meer in te ver
werven; de maatregelen van de afge
lopen jaren op dit gebied acht hij
daarvoor niet voldoende.
Zeer teleurstellend vond de Kamer
de uitspraak van minister Veldkamp,
dat vóór het optreden van een nieuw
kabinet in 1962 nog geen verzekering
tegen arbeidsongeschiktheid kan wor
den verwacht. De invaliden, die dooi
de huidige invaliditeitswet niet voldoende
worden geholpen, kunnen daarop niet
wachten, meent de Kamer. Mr. Brou
wer bepleitte meer subsidie voor be
roepskeuzevoorlichting.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 13 dec. Het door dr.
Lucas (K'T) jaren geleden op de mi
nister van Financiën veroverde „Lucas-
kind" heeft gisteren in de Tweede Ka
mer een ogenblik gevaar gelopen, in de
fiscale aanpassingswet tot herziening
van de Kinderaftrek, die verband houdt
met de aanvaarde kinderbijsla voor
zelfstandigen en Ioontrekkenden, met
het badwater te worden weggew rpen.
De staatssecretaris van Financiën, dr.
Van den Berge, had de Kamer in het
Echt, IS dec. De personeel-
V'hrijf311 de Nederlandse Spoorwegen
v«te„- et ontstaan van de nieuwe vak-
wuvoiaaii vmi uc i"uu 11
'gll1K voor rijdend personeel onder
^lin e aan „de stormachtige ontwik-
'llp het N.S.-bedrijf na de bevrij
der^ eeft doorgemaakt, de gevolgen
|Li{jpj,n 00r het personeel en het on-
Vo,°P en ander terrein". Ook de
''''he constellatie, „die de spoor-
ksï-fcg buiten de kring van het rijdend
maar al te vaak het gevoel
Nra? hee't en nog geeft, dat zij hem
ih d'len^ anderen ten achter stelt",
XC Verhand belangrijk, aldus het
v. Van de personeelraad op vra-
en weinig doorzichtig bedrijfs-
personeelraad vormde het
^an het ANP.
ex
Vr^t-cUn Van secundaire arbeidsvoor-
Va^N, 1 dat Per 1 oktober werd inge-
e'p,, aanleiding tot de oprichting
2i. aIzonderlijke bond. Zoals be-
vsü die ij,®V meer categorale groeperin-
bh en u, ,et overleg tussen werkge-
h^Yooi-ijpierknemers worden betrokken,
Lvs°beP| S het hoger- en leidinggevend
strik, vraaSd waarom een derge-
Mojhaar- r bi-i de Spoorwegen niet
nip' 5°u zijn, deelt de personeel-
laiw k de categorale bonden die
z'jii »fint veelal op statusoverwegin-
voÜ rF- baseerd. Veel geringer is het
■l'eelrt op andere gronden bij-
bjj 'ise a verzet tegen de bedrijfstaks-
v'feb°nwde vakbeweging - niet
tV* '®ern n entrale 's aangesloten. Het
ti0pS°nee]' te het hoger, leidinggevend
vta 1 dp betrekken bij het overleg
&6hp8«tuk Personeelraad een nationaal
e on],! Vaarvoor nog geen bevredi-
°ssing is gevonden.
voir vraaS. of de personeelraad
vy, eon ondernemingsraad voelt,
se1® bii 2e§®deeld, dat de overlegsitu-
6 lg is a Spoorwegen dermate gun-
rt n ftëmfV" 195t gebruik kon wor-
»?„ond^akt. va'i de door de wet op
li„'Jkhpia "'mgsraden geopende nm-
d?8svei-ni'- ontheffing van de instel-
tj-jcillang te verkrijgen. Sinds-
verder uitgegroeid.
Instelling van een ondernemingsraad
zou, volgens de personeelraad, dan
ook niet beogen het overleg met. de
bedrijfsleiding grotere bevoegdheden
te geven.
Er is kritiek geleverd op de steeds
groeiende invloed van de personeelraad.
Met name acht men het onjuist, dat de
raad gemengd wordt in promotie-aange
legenheden. De raad stelt hier tegen
over, dat personeelbelangen naar hun
aard gevarieerd en genuanceerd zijn.
„Het wordt alleszins verklaarbaar ge
acht, dat ook de invloed van de perso
neelraad zich over talrijke gebieden uit
strekt. Hij draagt er zorg voor, op al
deze terreinen als tegenspeler te funge
ren, wat het bereiken van overeenstem
ming niet uitsluit".
De personeelraad vindt het juist, al
dus het antwoord op een andere vraag,
dat alleen de drie erkende vakbonden in
de raad het personeel vertegenwoordi
gen, ook al zijn er personeelsleden die
niet bij deze bonden zijn aangesloten.
„De organisatiegraad van het N.S.-per-
soneel is verblijdend hoog, waardoor het
aantal ongeorganiseerden gering is. Een
ongeorganiseerde, stelt zich bewust bui
ten spel; zijn rol wordt door anderen
overgenomen".
DEN HAAG, 13 dec. Het voorlopig
verslag op de begroting 1962 van Al
gemene Zaken vraagt het oordeel van
de minister over een systeem van winst-
delingsregelingen, dat gericht zou zijn
op het kweken van duurzaam persoon
lijk bezit. Deze uit te keren winst zou
dus niet voor consumptieve doeleinden
mogen worden gebruikt.
De Kamer vraagt om overleg met het
bedrjjlsleven, teneinde een zodanige re
geling, buiten arbeidsvoorwaarden en
goedkeuring van rijksbemiddelaars om,
op te stellen. Ook vraagt zij om een
SER-advies terzake.
betreffende wetsontwerp voorgesteld,
dit „onechte kind", zoals hij het als fis
caal gezinshoofd meende te mogen be
titelen, nu maar tegelijk met andere
minder onmisbare elementen opzij te
zetten. Een amendement van de heer
Lucas voorkwamen deze „ontaardheid"
echter tijdig.
Dr. Van den Berge was het tenslotte
eens met de Kamer, dat dit soort zaken
beter bij de komende algemene belas
tingherziening kan worden besproken.
Het „Lucaskind" heeft vooral bete
kenis voor grote gezinnen. Het is, wan
neer er in een gezin drie kinderen zijn
beneden zestien jaar, voor wie nor
male kinderaftrek wordt gegeven bij
de inkomstenbelasting, toegestaan,
voor één kind méér boven deze leef
tijd aftrek als voor de anderen te ver
krijgen.
Het lijkt dus wel in de bedoeling van
de Staatssecretaris tc liggen, deze" faci
liteit af te schaffen. Voor de schatkist
betekent het een offer van slechts drie
miljoen, omdat, de groep gezinnen die
hiervan profiteert zeer klein is.
NIJMEGEN, 12 dec. Semi-artsex:
J. J. Michels (Terwinselen)arts-ex.:
mej. J. S. P. M. Ilendrix (Boxmeer).
Frans: De dames F. A. B. M. Verhees
(Den Bosch) en D. Th. M. B. Gerrits
(Mierlo); Doet. Frans: mej. H. M. Nas
(Nijmegen). Doet. Engels: W. A, J.
Godschalk (Nijmegen). Kand, Engels:
J. M. A. W. Oomes (Hilversum) en J.
G. I. Bennis (Den Haag).
'V:j. V'
AMSTERDAM, 13 Tijdens een
bijeenkomst m het RAIgebouw is gister
middag de onlangs opgerichte Raad voor
Industriële vormgeving officieel geïnstal
leerd. De raad heeft tot taak gekre
gen „alle activiteiten in Neder-
er op gericht zijn
bij bedrijfsleven, publiek en over
heid begrip en waardering té wek
ken voor het industriële produkt naar
een ontwerp, dat beantwoordt aan hoge
van bruikbaarheid, technische deug
delijkheid en vormgeving, te coördine
ren Voorzitter van de raad is ir. W.
van Osselen, die het van landsbelang
zei te achten, dat de Nederlandse in
dustrie met produkten op de markt komt
die voldoen aan de eisen van een goede
vormgeving.
De installatiebijeenkomst werd besloten
met de uitreiking van de wisselprjjs van
de stichting „Bond voor kunst in indus
trie Deze prijs werd dit jaar voor het
e®rst„.ultg.?,rei^t„en wel aan de N.V.
„De Circel uit Zwanenburg en de ont-
werpers Fnso Kramer en Wim Riet
veld. Dit handen van jhr. W. van An-
drmga de Kempenaer, voorzitter van
de stichting H.K.I..prjjS( ontvingen zjj
een uit kobaltkleurig kristal geslepen
sculptuur.
APELDOORN, n (jec,^ jvja een kort
ziekbed is in het St. Liduina-zieken'huis
aihier overleden de pottenbakker J. H.
Andree. De heer Andrée zou 5 januari
a.s. zijn tachtigste verjaardag vieren.
Hij leerde het pottenbakken van zjjn
vader, die destpds te Apetdoorn een
fabriek m ceramische gebruiksvoor
werpen had. Later legde de heer An
dree zich geheel toe op de vervaardi
ging van sieraardewerk. Hij behoorde
en ^'enhuis tot de beste
pottenbakkers van ons land.
Onlangs werd werk van Andrée ge-
exposeerd m het museum Boymans -
Van Beumngen te Rotterdam, in het
Frans Halsmuseum te Haarlem en in
het Centraal Museum te Utrecht.
(Advertentie)
F»
mei de modarne INFRAROL
plus xo'n handig kg. flesje
BENEGAS BUTAAN. On
middellijk gezellige en ge
zonde warmte, (infrarood)
overal waar u wenst. Veilig!
Gemakkelijk! (Voor de zo
mer: 't 6 kg. flesje pas.
klaar voor vacaritie
60 uren behaaglijke warmte
voor I 5,60.
2400 DEPOTHOUDERS
DEN HAAG, 13 dec. In de jaar
vergadering van de Nederlandse Bond
van bouwondernemers is hier gisteren
een resolutie over de woningvoorziening
en het volkshuisvestingsbeleid aanvaard,
die onder meer zegt, „dat de particu
liere woningbouw thans opnieuw heeft
bewezen te kunnen voorzien in de wo
ningbehoefte van vrijwel alle bevolkings
groepen". Het woningbouwprogramma
dient volgens de bond te zijn gericht
op een woningvoorziening en -exploitatie
op particuliere basis, waarnaast de wo
ningwetbouw haar normale, aanvullen
de functie vervult.
De bond meent dat het-voorgestelde
woningbouwprogramma voor 1962 op
het laatste onvoldoende is gericht en
dat ter voorziening in de woningbehoef
te van de lagere inkomensgroepen het
aantal premiewoningen met tenminste
tienduizend woningen dient te worden
verhoogd, met een evenredige vermin
dering van het aantal woningwetwonin
gen.
Ten behoeve van de laagste inko
mensgroepen, aldus de resolutie, die
nen dusdanige subsidies op het ge
zinsinkomen te worden verstrekt, dat
ook deze groepen in volwaardige wo
ningen kunnen worden gehuisvest. De
woningwetbouw behoort volgens de
bond slechts te voorzien in de woning
behoefte van de laagste inkomens
groepen, die een rendabele huurprijs
uit het beschikbare gezinsinkomen
niet kunnen betalen, voorzover de par
ticuliere bouwondernemers hiertoe in
gebreke blijken te Min.
Men dient, zo meent de bond, te stre
ven naar liberalisatie van de volkshuis
vesting in die zin, dat de woonruimte-
wet 1947 buiten werking wordt gesteld
in die gebieden, waar van een woning
tekort niet meer kan worden gesproken
en voorts voor alle woningen, die zon
der subsidie tot stand komen.
ROTTERDAM, 12 dec. Namens het
Hoogwaardig Nederlands Episcopaat is
door Z.H. Ëxc. Mg'r. Dr- J. A. E. van
Dodewaard, bisschop van Haarlem, be
noemd tot directeur van de Associatie
voor Katholiek Onderwijs in Indonesië,
Nieuw-Guinea, Suriname en de Neder
landse Antillen, de zcereerw. pater II.
Sol CssR, Goudse Rijweg 123, Rotter-
da iti, in de vacature, ontstaan door het
eervol ontslag in dezelfde functie van
de zeereerw. pater W- Keller SJ-, Re
traitehuis „Loyola" te Vught.
Jhr. W. van Andringa de Kempenaar
(rechts) reikt de Bond voor Kunst en
Industrie-prijs 1961 uit aan de ontwer
pers Wim Rietveld (midden) en Friso
Kramer (links).
(Advertenties)
(Van onze correspondent in Bonn)
BIELEFELD, 13 dec. De rechter,
die het proces leidt tegen een Duitse 49-
jarige vertegenwoordiger in landbouw
machines, die in maart met zijn auto
in de Rijn bij Arnhem „verdronk", acht
de geënsceneerde verdrinkingsdood niet
belangrijk genoeg, vergeleken met de
valsheid in geschrifte en wisselfraude
ten bedrage van 480.000 mark, waarvoor
de vertegenwoordiger eveneens is aan
geklaagd. Deze is voor dit deel van de
aanklacht buiten vervolging gesteld.
Eenzelfde beslissing nam de rechter
gisteren tegen de 36-jarige vriendin van
de vertegenwoordiger en een 51-jarige
koopman, een van diens zakenrelaties.
De vrouw had zoals bekend, de verte
genwoordiger geholpen bij het enscene
ren van de verdrinkingsdood, de koop
man had de man verborgen gehouden,
maar was bang geworden toen de affai
re zowel in Nederland als in West-
Duitsland openbaar werd en in Bielefeld
de radeloze echtgenote van de verte-
gewoordiger en diens drie kinderen zich
afvroegen, wat deze toch wel tot zijn
daad had bewogen.
Nu gaat het proces nog slechts verder
tegen de vertegenwoordiger en een pro
curatiehouder, beschuldigd van wissel
fraudes.
(Van onze correspondent)
APELDOORN, 13 dec. Dr. ir. R.
J. Luyke Roskott, gewezen reserve-ka^
pitein in het voormalige Kon. Ned. In
dische Leger, genoemd in het rapport
van mr. Zaaijer van 1951 en het on
langs verschenen rapport van de ont
slagen technische hoofdambtenaar F.
H. van der Putten aan minister Visser,
is reeds sinds eind 1953 woonachtig in
Den Haag. Dit in tegenstelling tot de
mening van de minister, dat hij nog
steeds in Indonesië zou verblijven.
Toen zijn pogingen, een bestaan als
handelsadviseur op te bouwen in 1954
mislukten aanvaardde hij de functie
van leraar in elektrotechniek, techno
logie, automobieltechniek en bedrijfs
organisatie aan de auto-technische
school alhier. Nabjj deze school is lijj
in pension.
De heer Luyke Roskott wijst de be
schuldigingen van de heer Van der
Putten aan zijn adres met klem af.
De commissie Zaaijer concludeerde
destijds reeds, dat de geruchten rond-
Roskott niet op ernstige feiten sloe
gen als ze tot hun ware proporties
werden teruggebracht. De heer Luy
ke Roskott is dan ook van plan in
verweer te gaan tegen de aantijgin
gen van Van der Putten. Hij heeft
hiertoe reeds via zijn raadsman con
tact gezocht met het Openbaar Mi
nisterie.
„Ik ben nooit Indonesiër geweest,"
aldus dr. ir. Luyke Roskott. Hij is des
tijds door de Nederlandse regering als
hoofdingenieur „uitgeleend" aan de
republiek Indonesië. In kringen van
het ministerie van Defensie heeft men
altijd aangenomen, dat de heer Luyke
Roskott in Indonesische dienst was ge
treden. Het rapport Zaaijer vermeldt
dat hij chef van de Indonesische le-
gertechnische dienst zou zijn gewor
den.
„Eind 1953," zo vertelde de heer
Luyke Roskott ons, „ben ik naar Ne
derland teruggekomen, nadat de Indo
nesische regering mjj het land had uit
gezet. Do reden van deze uitwijzing
was, dat ik mijn mening over het ver
breken van de Unie met Nederland niet
onder stoelen of banken stak."
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 13 dec. De commis
sie voor de verzoekschriften heeft de
Tweede Kamer voorgesteld, het verzoek
van de raadsman van de heer Van der
Putten, mr. N. J. Geleijnse, te bevorde
ren het eervol ontslag van zijn cliënt
ongedaan te maken, niet in behandeling
te nemen. De commissie stelt in haar
overwegingen by dit voorstel, dat het
niet op de weg van de Kamer ligt te
treden in een ontslag dat voor beroep
op de ambtenarenrechter vatbaar is.
Voorts meent zij, dat de vraag of een
parlementaire enquête of enig ander
onderzoek met betrekking tot de zaak-
Van der Putten zal worden ingesteld,
wel aan de orde zal komen als minister
Visser zijn nota bij de Kamer zal heb
ben ingediend
t at is nu mooier dan de
W/ schoonheid van je eigen
TT land uit te dragen." Dit
tekenen wij op uit de
mond van jonkheer W. Boreel
en daarmee geeft hij gelijk een
kenschets van zijn werk van de
laatste vijftien jaar, het direc
teurschap van de Algemene Ne
derlandse Vereniging voor
Vreemdelingenverkeer A.N.V.V.
Op 1 januari gaat hij met pen
sioen en samen met zijn opvol
ger, d heer J. Risseeuw, zit hij
in de directiekamer om de gehei
men van het vak over te dragen.
De beide directeuren hebben ge
meen, dat zij beiden uit de ran
gen van de beroepsmilitairen ko
men; de heer Boreel is tot zijn
indiensttreding bij de A.N.V.V.
marine-officier geweest en de
heer Risseeuw was tot voor kort
kolonel bij de generale staf van
Shape in Parijs. Beiden hebben
ook gevochten met de geallieer
den en waren tijdens de oorlog
niet in ons land. De twee direc
teuren hebber, elkaar in Londen
nooit ontmoet, al hadden ze „van
de naam gehoord."
Een van de voornaamste taken
van de A.N.V.V. is bekendheid
geven aan Nederland in het bui
tenland. „Wij doen dit met alle
geoorloofde middelen van propa
ganda", zegt de heer Boreel en op
dat ogenblik citeert hij vermoedelijk uit de statuten. Dat die „bekendheid"
nog niet overal even groot is blijkt dikwijls genoeg. Niet zelden wordt in
het (verre) buitenland gedacht, dat Nederland een stukje Duitsland is en
dat Rotterdam in België ligt. De heer Boreel zelf vindt dat niet zo schok
kend. „Weet u wat de hoofdstad van Honduras is en dat Guadalajara in
Mexico ligt?", zo vraagt hij.
Toen de heer Boreel in 1946 bij de A.N.V.V. kwam was hij een volslagen
nieuweling op het gebied van de vreemdelingenverkeer. „Ik moet ronduit
bekennen, dat ik er niets van af wist", zegt hij nu. Dat is toch geen be
letsel geweest om de hoogste functie te krijgen, die er voor hem te be
reiken was; in 1955 werd hij tot voorzitter gekozen van de U.I.O.O.T., de
organisatie waarin (thans) de nationale organisaties voor de bevordering
van het vreemdelingenverkeer uit ongeveer tachtig landen samenwerken.
Temidden van zijn collega's uit andere landen moet hij nog weieens plagend
horen: „Ach, dat Holland met. zijn regen." Maar de heer Boreel ziet het
betrekkelijke in van deze klacht. „Ik heb Egyptenaren hier gehad, die voor
hun plezier de hele dag in de regen gingen lopen en enthousiast waren over
het weer; zo'n mals buitje hadden ze in geen jaren meegemaakt."
Jhr. Boreel, door de jaren wijs geworden, weegt soms zijn woorden dui
delijk op een goudschaaltje. Hij weet, dat een minder goed gekozen woord
door het (ontvlambare?) „toeristewereldje" soms als boemerang terug
komt. Wel kan hij zeggen da.t te groot winstbejag ons land veel kwaad doet
bij de buitenlanders. Hij doelt dan op de particuliere kamerverhuurders, die
het gewoon vinden voor een schamel onderkomen op een zolder een fikse
prijs te rekenen. „Wat die buitenlanders dan thuis vertellen is met geen
duizend folders meer ooed te maken." Onder de vele acties, die het
A.N.V.V. onder leiding vaij, zijn directeur heeft gevoerd, is ook die van de
„artistiek verantivoorde prentbriefkaarten". Jhr. Boreel zegt er van„Nog
niet zo lang geleden zorgden fotografen van prentbriefkaarten er altijd
voor, dat er vooral geen mensen op voor kwamen, anders zag je dat de
kleren ouderwets waren en de foto moest meer dan tien jaar mee kunnen.
Dat betekende, dat de situatie ter plaatse vaak door verbouwingen heel
anders was geworden inmiddels. Zo was het koninklijk paleis langzamer
hand onherkenbaar geworden op de prentbriefkaarten. Wij propageren nu
het menselijk trekje op de foto's."
Een belangrijk facet van het werk van de A.N.V.V. is ook te trachten
publiciteit te krijgen over Nederland in buitenlandse bladen. Dat is vaak
genoeg gelukt. Bijvoorbeeld ook bij de onthulling van het beeldje in
Spaarndam van het legendarische jongetje, dat zijn klein duimpje nuttig
maakte door het voor een gat in de dijk te houden en zo Nederland voor
een overstromingsramp te behoeden. De heer Boreel had als kind al met
gespitste oren zitten luisteren, wanneer zijn ouders dit verhaal vertelden.
Als adelborst ontdekte hij bij Nieuwersluis, dat het inderdaad mogelijk is
dat water door de dijk heen siepelt en toen tientallen jaren later iemand
met het idee van het beeldje kwam kon de heer Boreel alleen maar en
thousiast zijn voor deze nieuwe confrontatie met een jeugdherinnering.
In Amerika had het verhaal gretig ingang gevonden en het bericht over
het beeldje kwam in tientallen kranten.
De heer Boreel heeft verscheidene militaire onderscheidingen, onder
meer van Engeland en Amerika. Ons intrigeerde vooral het ereteken „Com
mandeur in de orde van de bevrijder van Venezuela", wat visioenen op
roept van bittere gevechten ten behoeve van dat Zuid-Amerikaanse land.
Maar de drager ontdoet het van alle romantiek door nuchter op te merken:
„Ik heb gewoon achter prinses Juliana aan gelopen, toen zij er een bezoek
bracht in '44, want toen was ik adjudant-generaal."
Het politieke succes van de kinder
bijslagverzekering in de versie-Veld
kamp is gelegen in de deskundige ver
minking die het oorspronkelijke wets
ontwerp is aangedaan. Nadat de on
haalbaarheid van de originele versie
zeer duidelijk zelfs met opoffering
van een ministerieel leven gebleken
was, heeft de heer Veldkamp de rege
ling vervormd naar de politieke eisen
van de dag. Hij gaf de zelfstandigen,
die er het slechtst aan toe zijn, een
schepje uit de schatkist voor hun eer
ste twee kinderen en deukte het uit
keringsrecht voor hun éfconomisch
sterkere soortgenoten wat in. Hij deed
alles in zodanige mate dat er voor
de confessionele regeringspartijen nog
wat politiek duw- en trekwerk te ver
richten bleef net genoeg om de
zaak voor de confessionelen niet te
lelijk te maken, maar ook weer niet zo
veel dat de liberalen de zaak „te
mooi zouden gaan vinden. Zo heeft
de minister alle regeringspartijen een
degelijk alibi gegeven waardoor zij
zonder vrees of el te grote blaam ge
noegen konden nemen met een rege
ling die zij los van de politieke si
tuatie onhoudbaar, onuitvoerbaar,
discriminatoir, kortom verwerpelijk
zouden vinden. Hij is zelfs bereid ge
weest ter wille van de anti-revolutio
naire kiezers het hoofd symbolisch
op het blok te leggen.
De regeling waarnaar velen in de
confessionele partijen verlangen, maar
die de liberalen grondig verfoeien, lag
nauwkeurig en aanlokkelijk vervat in
de socialistische motie-Berger, welke
echter verworpen kon worden daar de
bewindsman in schier expliciete be
woordingen te verstaan gaf dat de
weg naar het opheffen van onvolko
menheden ook na de dag van gisteren
niet afgesneden is. Bijzonder knap po
litiek en technisch dribbelwerk dus,
met openingen naar alle kanten, zelfs
naar een hernieuwd politiek samen
gaan op een brede basis. Wij achten
dat laatste als feit op zichzelf voorals
nog geen compliment waard. Wij sig
naleren het slechts ter illustratie van
het actieve en passieve aanpassings
vermogen dat aan deze en gene zijde
van de regeringstafel zo nu en dan
vertoond wordt: actief voor zover het
om de heren Veldkamp en Berger
gaat, passief en wel in hoge mate
wat de WD-fractie betreft.
Van harte bevredigd hoeft, na de
wat gekunstelde en dood^eregisseerde
opvoering van de voorlaatste akte,
eigenlijk niemand te zijn. Voor de
ware liefhebbers van kinderbijslag te
weinig van het goede, voor de tegen
strevers te veel van het slechte. Het
jonge eendje is unaniem als een zeer
lelijk eendje erkend. Of daar nu ge
garandeerd een mooi zwaantje uit
groeit moet rustig worden afgewacht,
want eigenlijk is het niet juist een
sprookje van achteren naar voren te
vertellen.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 13 dec. „Met de ge
wiekstheid van een slimme vos," zoals
de president van de rechtbank het gis
teren uitdrukte, heeft een 49-jarige ad
ministrateur van een vereniging voor
kleuterzorg kans gezien de laatste der
tien jaar een bedrag van 45.000 gulden
te verduisteren. Maar bet was niet al
leen de verdachte die kritiek van de
rechtbank en officier moest incasseren:
het bestuur van de vereniging, vooral
de penningmeester, werd het aangere
kend dat er in al die jaren zeer on
voldoende controle was uitgeoefend „Ik
liet het aan de gemeentelijke accoun
tantsdienst over," zei de penningmees
ter, maar ook deze dienst was er eerst
na dertien jaar achtergekomen, dat er
tienduizenden guldens van de gesubsi-
dieerde vereniging in de zak van de ad
ministrateur waren gekomen. Wegens
verduistering en valsheid in geschrifte
eiste de officier tegen de administrateur
aftrekCVanKeniSStraf Van dr'e ^aar tne^
■P® verdachte was begonnen met het
ii a nemen van gelden voor zich-
tw Aanvankelijk had lijj de ontstane
tekorten steeds aangezuiverd, maar la
ter deed hij dat nooit meer; administra
tief wist hy de tekorten jaar in jaar
uit te verheimelijken, onder meer door
net uitschrijven van fictieve kwitanties.
Toen het bedrog dit voorjaar door de
accountantsdienst eindelijk was ontdekt,
deed de administrateur iets wat de pre
sident „het afgrijselijkste van de hele
zaak" noemde: hij verkocht effecten die
hjj van een aantal dames in beheer had,
om het tekort bij de vereniging aan te
zuiveren. Hierdoor leed een van zijn
kennissen een strop van meer dan
26.000 gulden. De officier van justitie
veegde het bestuur de mantel uit voor
de vreemde rol die het liierin had ge
speeld. De administrateur had nameUik
het tekort op korte of lange termijn
mogen aanzuiveren; de zaak zou dan
„in de doofpot worden gedaan". „Wij
waren niet gediend van ruchtbaarheid,"
zei de geneesheer-directeur van de ver
eniging.
Het werd niet duidelijk waaraan de
administrateur de tienduizenden guldens
had gelaten. De raadsvrouwe, mevrouw
mr. Nanning, drong aan op clementie,
vooral omdat men de verdachte de ver
duistering zo gemakkelijk had gemaakt
door geen controle uit te oefenen.
Uitspraak volgende week
GRONINGEN, 13 dec. Ophetproef-
sociale wetenschappen; mej. M. van
Hoorn (Oosterbeek).
AMSTERDAM, 12 dec. Kandex.
wijsbegeerte; C. Schavemaker (Amster-
dam) Doet. ex. economie S: Koom.
Den Haag).
