I
BUMA neemt proef met
eenvoudiger formulieren
„Geen verambtelijking bij
ondertoezichtstelling
Geslaagde red din
f
GIFMENGSTER UIT DE VORIGE EEUW
Om juistere opgave van uit te
voeren werken te stimuleren
Kinderrechter waarschuwt
Zes maanden geëist tegen de
journalist-drukker Joop Z.
Schipper lichtte schoonvader
op voor twaalfduizend gulden
Kin der bij slag wet
aangenonit'11
Madame Lafarge werd begenadigd
Grenzen moeilijl
„Er is mij groot onrecht aangedaan
door het O.M.
aan te geven
Fantasie bleek
Nieuwe „Gids voor
de Scheepvaart
I nkoi turns gr en s voor
zelfstandige,t
verhoogd
onuitputtelijk
Yisclub f'un geerde
als knokploeg
Drie gewonden
Vondelingen^6
Herdenkingszegels zilveren huwelijk Kon. Paar
Eerste transactie
Unilever in New York
Goedkoper telefoneren
Suriname dominion in
Nederlands gemenebest?
VB
WOENSDAG 13 DECEMBER 1961
waskombinatie
f 795.-
vraag nu een DRU
AZZ-tarief belangrijk uitgebreid
De krant kunt U niet
missen, geen dag
ée
Ned. Antillen zullen
guldensleningen in
Nederland aangaan
AJofi'-fi'sr (soor
toeliep
oi't
- Pr'Ln
A f
,.mA f
Ook zij werkte met ARSENICUM....
Meer dan honderd jaar geleden kende
Frankrijk een andere cause célèbre
zoals het thans de zaak Marie Besnard
kent, de vrouw, die met arsenicum der
tien personen om het leven zou hebben
gebracht, waaronder haar echtgenoot.
Madame Besnord is echter inmiddels
vrijgesproken. Het K'n£ toen om een ze
kere Madame Lafarge en het sensatio
neelste hij het rechtsgeding, waarin ze
de hoofdrol speelde was wel, dat een ha-
rer verdedigers smoor verliefd op haa
verdedigers smoorlijk verliefd op haar
werd. Ja, het was de advocaat Lachaud.
die haar ongetwijfeld opvallende char
mes niet kon weerstaan, helaas echter
moest toezien, dat Ze ondanks zfjn gloed
volle verdediging tot levenslange dwang
arbeid werd veroordeeld. De zaak-Mada
me Lafarge was trouwens in alle opzich
ten sensationeel, al had ze slechts een
man om het leven gebracht en wel de
man, die haar door pleegouders, di
genoeg van haar hadden, was op
gedrongen. Ook zij zou hiertoe arseni
cum gebruikt hebben. Arsenicum is
naar het schijnt het middel waarvan
vrouwelijke misdadigers bij voorkeur
gebruik maken. Ze gaan niet zo gauw
tot gewelddaden over, zenden hun slacht
offers liever zonder veel opzien te ba
ren de dood in
Dit zou men tenminste onwillekeurig
willen concluderen uit de stroom van
berichten, welke momenteel in de inter
nationale pers g'egevenworden ov:er
soortgelijke gevallen als dat van Marie
Besnard uit Loudon, die te Bordeaux
wederom terecht heeft gestaan en even
als tal van andere gifmengsters (of be
weerde gifmengsters) met de grootste
stelligheid haar onschuld bleef volhou
den. Niet alleen in Frankrijk, ook in
andere landen blijken vrouwen wegens
moord met arsenicum terecht te hebben
gestaan en bleef er tevens twijfel te
over, of ze werkelijk schuldig waren,
aangezien de experts elkander flagrant
tegenspraken. Het lijkt niet onmogelijk,
dat dergelijke berichten, feitelijk ver
wijzingen naar vroegere rechterlijke dwa
lingen of minstens voorbarige beslissin
gen enige invloed zullen uitoefenen op
het oordeel, hetwelk nu in de af
faire-Marie Besnard is geveld. Ove
rigens laten al die berichten over
dergelijke zaken in het verleden uitko
men, dat het „Arsenicum en oude kant"
niet helemaal opgaat en de bedrijfsters
der (z.g.) vergiftigingen stuk voor stuk
mooie of lieve of toegewijde vrouwen
waren. Ze hebben met de %pde dames
in het toneelstuk hoofdzakelijk gemeen,
dat ze er beslist heel onschuldig uitza
gen en men Kun nimmer een misdaad
in de schoenen zou hebben geschoven,
indien niet toevallige omstandigheden..
BIJZONDER SENSTIONEEL
Maar we noemden zoeven de zaak-
Lafarge wel bijzonder sensationeel.
Nu, dat mocht, want niet alleen, dat een
van haar advocaten verliefd op haar
werd, een andere en wel een heel be
roemde kwam doordat van zijn rijtuig
een wiel afliep, te laat, om haar met
zijn grote juridische kennis en ervaring
op succesvolle wijze te kunnen verdedi
gen. Het iincident met het rijtuig wijst
er op, dat het nogal lang geleden is. Dit
is ook zo. Het proces tegen Madame La-
DRU
Madame Lafarge
farge vond in het jaar 1840 plaats, in
het stadje Tulle. De te laat gekomen
advocaat was Raspail, die zich later
nog grotere naam zou verwerven door
zijn verdediging van Gélène Jegado, een
dienstbode, ervan beschuldigd, niet
minder dan twintig personen met arse
nicum om het leven te hebben ge
bracht.
Laten we hier ook eerst even nog Iets
over deze Hélène Jegado vertellen. Ze
was dienstbode bij welgestelde lieden,
een eenzelvige, zwijgzame Bretonse. Al
leen al in de periode van 28 juni tot
oktober 1832 zou ze met arsenicum zes
personen om het leven hebben gebracht.
Ze was een uitstekende kokkin en maak
te voor haar slachtoffers de heerlijkste
dingen gereed, welke ze dan met arse
nicum kruidde Tevens verzorgde ze
hen met grote toewijding, tot aan hun
dood en toonde zich dan diep bedroefd.
Uit het gerechtelijk onderzoek kwam
vast te staan, dat iemand niet vee] be
hoefde te doen, om haar ertoe te bren
gen, als gifmengster op te treden Een
andere dienstbode in hetzelfde huis, die
haar jaloersheid opwekte, een onderga
ne belediging, ze waren genoeg, om het
doodvonnis over de ongelukkige uit te
spreken, die er de oorzaak van was of
of het vergrijp gepleegd had Hélène Je
gado Ze had als gifmengster haar
naam alleszins mee - wist alsdan, wat
haar te doen stond.
PAS NA TWINTIG JAAR
Pas in 1851 werd een vervolging tegen
haar Ingesteld, nadat slechts door een
toevallige omstandigheid een harer mis
daden aan het licht was gekomen. Twin
tig jaar achtereen had ze haar sinister
bedrijf uitgeoefend. Zé werd op 18 de
cember 1851 wegens drie der door haar
gepleegde misdaden ter dood veroor
deeld, ondanks de bekwame verdedi
ging van Raspail, die er zijn naam ech
ter voor goed mee vestigde. Het te Ren-
nes, waar het proces plaats vond. ver
schijnende blad .,Le Conciliateur" kon
zijn prijs van vijf tot vijftien stuivers
verhogen, zulk een grote belangstelling
bestond er voor de rechtszaak in het al
gemeen en zijn pleidooien in het bijzon
der, waarin hij dankbaar gebruik maak
te van de tegenstrijdige verklaringen der
deskundigen.
Hij kwam te laat voor Madame Lafar
ge. Dat was tien jaar eerder, zoals ge
zegd in 1840, kon derhalve geen ge
bruik maken van de voordelen, welke
geboden werden door de twistvraag, of
het in het lichaam van monsieur Lafar
ge gevonden arsenicum er tijdens diens
leven in gebracht werd of er op de be
graafplaats in gedrongen was. Ook toen
werd de stelling verkondigd, dat be
graafplaatsen vol arsenicum zitten en
zelfs oude meubelen er niet vrij van
zijn.
De twijfel, nadien over de juistheid
van het vonnis gewekt en een steeds
groter wordend medelijden met de
mooie, tot een onmenselijke straf ver
oordeelde vrouw leidden er toe, dat de
zelfde jury, die haar het levenslang op
legde, een verzoek tot gratie inwilligde.
Madame Lafarge heeft nadien niet lan2
meer geleefd, maar op haar sterfbed
betuigde ze nog haar onschuld.
In 1925 heeft de advocaat Henri Ro
bert, lid van de Academie Francalse,
de zaak opgerakeld en het vonnis van
de rechtbank van 1840 uiteengerafeld en
als zonder voldoende bewijs geveld be
vonden. Daarentegen schreef een his
toricus, Pierre Bouchardon, een bock,
waarin hij haar schuld meende te moe
ten vaststellen. Vervolgens kwam er een
film over haar, waarvan de titel „De
gifmengster" wel voldoende zegt.
H.
ROTTERDAM, 13 december Giste
ren werden aandelen Unilever N.V. en
Unilever Ltd. voor het eerst officieel
verhandeld op de New York Stock Ex
change. De eerste transactie ging met
enige plechtigheid gepaard. Hierbij wa
ren aanwezig de heren J. F. Knight, lid
van de raden van bestuur van Unilever
N.V. en Unilever Ltd., mr. E. A. Hofman,
secretaris van Unilever N.V., William H.
Burkhart, president-directeur van de vier
maatschappijen van Unilever in de Ver
enigde Staten en Canada en Keith Fun-
ston, de voorzitter van de New York
Stock Exchange. De heer Burkhart kocht
bij opening 100 aandelen van beide maat
schappijen, waarmede dus de eerste
transacties van aandelen Unilever op de
New York Stock Exchange tot stand wa
ren gekomen.
De aandelen Unilever behoorden tot
de meest actieve aandelen. De omzet be
droeg 62.300 stuks die van aandelen Uni
lever Ltd. 191.400 stuks.
De openingskoers van de aandelen N.V.
bedroeg 52% (f 190.20), de laagste koers
bedroeg 52 (f 187,00). De hoogste 53%
(f 192,90) en de slotkoers 53% (f 192,00).
De koersen van de aandelen Ltd. waren
resp. 27%, 26%, 287/s en 28%.
MAASTRICHT, 12 tlee. De opspo
ringsdienst van het Bureau voor Mu-
ziekauteursreeht (BUMA) wil de Neder
landse orkestleiders een handje helpen
bij het juist en meer volledig invullen
van de BUMA-programma-formulieren
op basis waarvan elk jaar de met ruim
1.500.000 gulden gevulde auteursrech-
tenpot voor amusementsmuziek onder
componisten, tekstdichters en muziek
uitgevers worden gedeeld. Door het in
voeren van een vereenvoudigd formu
lier wil het BUMA de verleiding om
er hij het vullen van de programma-
opgaven maar een slag naar te slaan
trachten te voorkomen.
Aan de Limburgse musici is een plan
ter beoordeling voorgelegd, dat er op
neer komt, dat de bandleider op een
reportoirefoi-mulier van zijn band slechts
de gespeelde nummers behoeft aan ta
strepen. Tot nu toe moest hij de titels
van alle gespeelde werken, de namen
van de componisten, de namen van de
wei kers, namen van de tekstdichters
en dergelijke, zelf invullen. Dit is geen
sinecure want op een dansavond wor
den vijftig tot honderd werkjes ge
speeld. Er zijn dan bandleiders, die
zich er met een jantje-van-leiden af
maken en er slechts tien of veertig in
vullen, die vaak niet eens werden ge
speeld. Over het algemeen wordt niet
meer dan twintig procent van de for
mulieren juist ingevuld.
Het BUMA zal de nieuwe program
ma-formulieren voorlopig in Limburg
gebruiken. Als het experiment slaagt,
zullen alle bandleiders in Nederland in
de gelegenheid worden gesteld perio
diek hun volledige repertoir aan het
BUMA op t.e geven. Het BUMA laat dan
voor elke band een repertoir-bjst. sten-
cillen, waardoor de bandleiders slechts
de gespeelde werken behoeven aan te
strepen. Dit betekent een enorme tijds
besparing. Het Limburgse gewestelijke
arbeidsbureau heeft bü de uitvoering
van dit plan zjjn medewerking toege
zegd en ook elders in het land zjjn de
GAB's tot medewerking bereid.
(Van onze Utrechtse redacteur)
UTRECHT, 12 dec. Haar liggen
de grenzen van de toepassing der omler-
toezichtsterlling? Een vraag, waarop
niet altijd onmiddellijk een duidelijk ant
woord is te geven, zoals bleek uit de
inleiding die de vrouwelijke kinderrech
ter uit Rotterdam, prof. mr. dr. J. C.
Hudig gisteren hield voor hoofden van
bureaux en maatschappelijk werk(st)ers
van verenigingen voor R.R. Gezinsvoog
dij en Patronage op een door de lande
lijke vereniging hier gehouden studie
dag.
De wet op de ondertoezichtstelling da
teert van 1921. Door deze wet zijn de
mogelijkheden van een door de rechtei
bevolen inmenging in liet ouderlijk be
leid schier onbegrensd. Zo langzame)-
hand gaat men echter toch de grenzen
ontdekken. Allereerst is er de wette
lijke omschrijving van „bedreiging met j
zedelijke of lichamelijke ondergang,"
maar bijna alle kinderen aldus prof.
Hudig worden aldus wel eens be
dreigd. Deze wetsbepaling wil dus niet
zeggen, dat alle kinderen onder toe
zicht moet worden gesteld, maar met
ruim vijfduizend per jaar is dit wèl het
geval. De bedreiging zal echter uit fei
ten en omstandigheden moeten blijken,
zoals een sfeer van ruzie en gespannen
heid in een gezin. Grenzen door andere
wettelijke bepalingen vindt men in het
kinderstrafrecht. Zij betreffen onthef
fing van en ontzetting uit de ouderlijke
macht. Bepaalde richtlijnen om bij een
strafbaar feit uit te maken of er een
straf- dan wel civielrechterljjke uit
spraak moet komen, zijn er niet. Voor
ontheffing evenmin als voor ontzetting
zijn de grenzen moeilijk aan te geven.
Een tweede begrenzing van de onder
toezichtstelling is. dat deze een autori
taire maatregel betreft en de gezins
voogd met zekere machtsmiddelen is
bedeeld; sommige kinderen voelen dit
als een druk.
Prof. Hudig, sprekende over reeds
tor plaatse aanwezige faciliteiten op
het terrein van de geestelijke volks
gezondheid, stelde, dat een goed ont
wikkeld maatschappelijk werk niet be
tekent, dat er minder ondertoezicht
stellingen zijn, de hiervoor in aanmer
king komende gevallen worden er wel
beter door ontdekt. De grenzen, be
paald door een gebrekkige outillage
van de gezinsvoogdenverenigingen,
waren voor prof, Hudig aanleiding te
pleiten voor een meer efficiënte sa
menwerking tussen de raden voor de
kinderbescherming, de gezinsvoog-
denverenigingen en de kinderrechter.
Tenslotte wijdde de vrouwelijke kin
derrechter aandacht aan de opleiding
van de maatschappelijk werk(st)ers, die
leiding moeten geven aan de particulie
re gezinsvoogden. Zij meent, dat de
opleiding voor het moderne maatschap
pelijk werk wel wat te veel is gericht
op het helpen van mensen, die in staat
zfjn zelf hun moeilijkheden te zien.
Als drie vereisten voor ondertoezicht
stelling noemde prof. Iludig: het bewe
zen zijn van bedreiging met zedelijke
en lichamelijke ondergang het gerecht
vaardigd zijn van de ingreep in de in
timiteit van het kind en het gezin door
de mate van het algemeen belang, en
de aanwezigheid van een redelijke kans,
dat de maatregel werkelijk een gunstig
resultaat heeft. Zij vroeg de aanwezigen
zich wel te hoeden voor verambtelijking
en te zorgen, dat pupillen en gezinnen
niet verstrikt raken in het warnet van
de velen, die zich voor hen interesse
ren.
DEN HAAG, 12 dec. Bij beschik
king van de minister van Verkeer en
Waterstaat worden de tijdvakken voor
de toepassing van het zgn. AZZ-tarief
(goedkoper avond- en weekcindetarief
voor de telefoon) met ingang van 1
januari 1962 als volgt gewijzigd:
Op maandag tot en met donderdag
van 19 uur 's avonds tot 8 uur van de
volgende morgen en van vrijdagavond
19 uur tot maandagmorgen 8 uur.
Zoals bekend geldt het AZZ-tarief
voor op automatische wijze tot stand
gebrachte interlokale gesprekken. De
verlaging van de kosten kan globaal
worden gesteld op een derde van het
normale tarief.
PARAMARIBO, 12 dec. (ANP) Maan
dagavond is men in Paramaribo begonnen
met de begrotingsbehandeling. Bij bet
hoofdstuk Algemene Zaken voerde ais
eerste spreker de fractievoorzitter van de
Nationale Partij Suriname de heer J. A.
Pengel het woord Aan het einde van zijn
rede legde hij namens zijn fractie een ver
klaring af. Daarin werd o.m. gezegd, da(
de verlangens van Suriname inzake zelf
standigheid het beste verwezenlijkt kun
nen worden in een „donimion status" b:n-
nen het Gemenebest der Nederlanden.
AMSTERDAM, 13 dec. De journa
list Joop Z. (49) stond gisteren voor de
Amsterdamse rechtbank, verdacht van
medeplichtigheid bij het vervaardigen
van een vals Frans identiteitsbewijs. Op
15 november I960 was zijn zaak verwe
zen naar de instructi om het resultaat
van verdere onderzoekingen af te wach
ten. De officier van justitie mr. G. van
Renesse bleef bij zijn ejs van zes maan
den gevangenisstraf.
Het onderzoek had overigens weinig,
licht in de duistere zaak (het staartje
van de valscmuntersaffaire) gebracht.
De officier was echter de mening toege
daan, dat de plaats, waar, het waarom
en het hoe bij deze falsificatie niet essen
tieel was. „Slechts de medeplichtigheid
geldt. En deze staat vast", aldus de offi
cier van justitie. En hij beriep zich
daarbij op een stoffig arrest van de
Hoge Raad uit 1894: „Medeplichtig
heid aan feiten, die volgens onze wet
misdrijven zijn, is strafbaar ook wanneer
dc kennisneming van het hoofdfeit niet
tot de competentie van de Nederlandse
rechter behoort".
Joop Z. had in de periode 1958-1960 ziin
medewerking verleend bij het vervaardi
gen van een Carte d' Indentité. Het wa
terstempel faalde en dc houdster Zina
H wist zich door de falsificaties ge
dekt onder de naam Anne Nicolle !e To-
dic. neé 8 juillet 1935 a Brest. Ook de
stempels van de instanties die het iden
titeitsbewijs „verleenden" waren perfect
vervalst.
Twee getuigen a décharge haastten
zich de traditionele vraag: „Bent u
familie van de verdachte" te zeggen:
,,Van die collaborateur? Nee, dank
u". De president mr. J. Heintz ver
zocht „dergelijke particuliere menin
gen slechts en privé te verkopen."
Joop Z stelde enige vragen aan de
getuigen. Hij 'vilde namelijk zelf zijn
verdediging voeren. Zij antwoordden
moeilijk en niet ter zake en beriepen
zich desgewenst op wetsartikelen om
het antwoord te ontduiken. Op de
vraag van verdachte aan getuige-steno.
graaf Sal. S. of hem niet bekend was,
dat het echtpaar R. deel had uitge
maakt van de Russische spionagedienst
brieste hij bijna: „Dat lieg je, colla
borateur."
De getuige mocht gaan zitten, „Ik wil
nog wat zeggen." President: „U hoeft
niets meer te zeggen." Getuige: „Ik wil
wat vragen." President: „Gaat uw gang"
In een stortvloed van zinnen, die door
de president tot onverstaanbare flarden
werd weggehamerd spoot hij de ene na
de andere beschuldiging er schreeuwend
uit. Ten slotte ging hij maar zitten, te
leurgesteld op ziin „persoonlijke mening
onder ede" en blij. omdat hij het toch
maar even had gezegd.
De raadsman van verdachte, mr. J.
G. Petersen betoogde dat niets was ko
men vast te staan. Michel R. heeft eni
ge verklaringen afgelegd die belastend
zijn. „Verklaringen, die voor een deel
als gelogen zij" onderschept", meende
de verdediger. Het beroep op een ar
rest uit 1894 door dc officier noemde hij
hoogst ongelukkig. „Je zult het nooit te
genkomen in de rechtspraak en in de li
teratuur wordt het eerder vermeden, dan
aangehaald.
Dc medeplichtigheid achtte hij niet be
wezen en het ontbreken van het bewijs
waar de falsificaties waren verricht
achtte hij fataal: „Een handeling die in
Nederland als misdrijf wordt aangere
kend behoeft in het buitenland nog niet
onder de strafbare zaken te vallen"
Op grond van deze bewering vroeg hij
om vrijspraak Na de verdediger zette
Joop Z. zich schrap om zijn eer te red
den.
Op het: „Aan u is het laatste woord"
antwoordde hij met een grafstem: „Ik
hoop het niet".
„Ik heb niets tegen de persoon van
de officier, begrijpt u me goed, maar
veel tegen het instituut, waarbij hij in
dienst is. Er is groot onrecht aange
daan aan mij. die ten volle heeft mee
gewerkt aan het onderzoek en eigen aan
deel in de 'vervalsingsaffaire niet heb
verzwegen, door mij zo bitter lang in voor
arrest te houden. De president verzocht de
verdachte na deze eerste volzin zijn be
zwaren tegen de behandelingstechniek
van de justitie in Amsterdam voor zich
te houden. „U had zich kunnen wenden
tot de procureur-generaal of anders tot
het ministerie", hield mr. J. Heintz hem
voor. „Ja. juist, maar de zaak is toch
wel opgeblazen en mijn onbelangrijke
rol in de affaire tot een hoofdrol oog?-
werkt," antwoordde hij rustig. „Mijn
voorlopige hechtenis is „gerechtvaardigd
met de argumentatie: anders informeer
je de pers te vrijelijk".
„Het begint er op te lijken dat het
Openbaar Ministerie hier terecht staat"
onderbrak de officier van justitie. De
verdachte diende ter zake te blijven. Hij
bleef dat: „Ik heb niets meer te zeggen.
Alleen, men uiag "liet zeggen dat ik heb
meegeholpen bij hei vervaardigen van
valse identiteitskaarten. Ik heb geen
schuld."
Uitspraak op 21 december.
-
ROTTERDAM, 13 dec. De Gids
voor de Scheepvaart 1962 (uitg. firma
Groenendijk, Rotterdam) verscheen
dezer dagen met als naar gewoonte tal
rijke gegevens op het gebied van de
zee- en binnenvaart. Voor eenieder die
met de scheepvaart en alles wat er mee ffl
samenhangt in contact komt, blijft dit opving) en vier van de door hen
een onmisbaar handboekje. de kinderen.
jtOl'"
knjk jp
Fe'
de Algerijnse arbeider Berache 1 --ji
In Avignon in Zuid-Frank
op de tweede verdieping mevr.
vijf dochtertjes zat opgesloten;
pjo
fiw
Be
raC
rit'
te SP
Fendi riep hun toe uit hét raam je
aal oP
gen. De Algerijn wist ze allem-- e
vangen. Op de foto Berache Fef5' ,ge
rechterhand tengc
verhand om zijn rc
van een verwonding, toen hij c'e
rïioc'
e
(Van onze parlementaire redacteur) alleen de P.v.d.A.. de Staatkundig d<
formeerden en de P.S.P. en v°%e Hf
,ti'
■oo'
(Advertentie)
nlc'
ROTTERDAM, 13 dcc. Twee jaar
lang zou de 29-jarige schipper H. J. G„
uit Maurik, die, zoals bekend, door de
rijkspolitie te water van Vlaardingen In
Rotterdam is aangehouden, zijn schoon
vader hebben opgelicht, in totaal voor
een bedrag van ongeveer 12.000,-. De
verhalen, die hij hem daarbij deed waren
zo gecompliceerd, dat de schoonvader,
toen de politie vermoedde dat de man
werd gechanteerd, zei: „Ach, laat u maar,
het is allemaal zo ingewikkeld".
Uitgangspunt was (aldus de fantasie
van G.), dat hij van de gemeente Mau
rik 30.000,- zou krijgen om een eigen
schip te kopen. Toen een notaris hem
het geld in een enveloppe gaf en zich
even verwijderde, waren bij zijn terug
komst de bankbiljetten verdwenen. G.
werd van diefstal verdacht. Uit deze
kwestie vloeiden (nog steeds in de
fantasie van de schipper) allerlei ver
wikkelingen voort, waarbij vele auto
riteiten betrokken raakten. Zo was er
op een gegeven moment weer eens geld
nodig, voor de loco-burgemeester van
Maurik, die onder curatele zou zijn ge-
WILLEMSTAD, 12 dec. In een no
ta van de Antilliaanse regering op het
verslag van de Staten over het aangaan
van kredietovereenkomsten v»ir de
eilandgebieden Curasao en Aruba Wt
een maximaal bedrag van ruim 107
miljoen Antilliaanse guldens wordt ge
zegd, dat na de indiening het ontwerp
van een machtigingswet uit Nederland
werd ontvangen.
steldElke keer als G. van een reis
je op de binnenvaart terugkeerde, was
er iets dergelijks. En om een en ander
tegenover zijn schoonvader meer ge
loofwaardig te maken voerde hij met
hem telefoongesprekken onder valse
namen, met verdraaide en bromstem
men, nu eens als rechercheur, dan weer
als loco-burgemeester zelf.
Echte politiemannen kregen op een ge
geven moment argwaan, toen hij zich van
hen bediende om zijn schoonvader te be
naderen. Toen deze, zelf ook schipper, in
Wemeldinge lag, belde hij zogenaamd als
Rotterdams inspecteur van politie tiaar
zijn „collega's" daar met het verzoek of
iemand even langs het schip kon gaan
om te zeggen dat er ruim 400,- gestort
moest worden voor zijn schoonzoon. De
schoonvader was echter al vertrokken, en
kreeg enkele dagen later de boodschap.
Gezien enkele kleine regiefoutjes ont
stond het vermoeden dat de schipper
werd gechanteerd. Toen G. terugkeerde
uit Duitsland werd hij aangehouden. Hij
bekende; het geld was opgegaan in cafes.
Hij had zijn slachtoffer voorgespiegeld,
dat de bedragen, „als de bende zou zijn
opgerold" met rente terugkwamen. Zijn
vrouw had hij daartoe een „boekhouding"
laten bijhouden.
DEN HAAG, 12 december. Dc Twee- I heer Aantjes (A.R.), de enige ""jto
de Kamer heeft vanmiddag met 84 tegen j rechtse kamp verliet en zijn stem
47 stemmen de algemene kinderbijslag- j veerde, dat hij geen rechtsgr011
verzekering aangenomen. Tegen stemden deze wet zag.
Van groot belang is, dat ook L
nomen liet amendement-De K"r[' tïiiii'*
door de inkomensgrens voor zei' gltAt'
gen, die nu naast loontrekkende» iet
dc wet komen te vallen, van .f
14.000 is opgetrokken. Dit betel"
als minister Veldkamp bij de h® iPl
ling van dit amendement uiteen®® Src']
nu 26.000 kinderen meer zullen Pr >c S(
van de mogelijkheden, die door
derbijslag worden gegeven. In
len ongeveer 120.000 gezinnen. "u
veer 300.000 kinderen, door gr'J'
meer mogelijkheden tot ontplooi'
gen.
et 3 t
Het amandement De Kort werd n' V'-°
vaard door de VVD, die echter
het wetsontwerp stemde.
Dr. De Kort heeft bij zijn
grote voordeel voor de middengr°e?„si>,i'
t zijn
3 tOt
Uve*.,,
hij het lot van dit belangrijke we*5
het licht gesteld. Hij zei, dat zijn j4
tot het verleggen van de grens tot J orpd9'
slechts bescheiden moest blij"en'
niet in de waagschaal wilde ste"®n'
1
De sociolistisehe motie Burg®r' ,ve
wegens vermeende discrimina'-i®5 ajct^
getracht de wet een geheel ander k v
te geven, is met 85 tot 44 stem"16
worpen.
Tenslotte heeft de kamer het a" gei1'
ment- Kikkert dat mede was 0,3 a e'S
door AR, VVD'en KVP, zonder h0°deitt®^
stemming aangenomen. Dit arnen
betekent, dat voorftaan volledig® e"ee
loze kinderbijslag voor de eerste^-^^'jr
deren van de allerkleinste ze"" a
Rstz" te'
de» L
ROTTERDAM, 13 dec. Twaalf leden
van een Rotterdamse hengelaarsclub heb- j hem daarbij'nici "in" dë's'teek.
ben blijk gegeven van oprechte, doch iet
wat rumoerige vriendentrouw. Eind fe
bruari reisden zij eensgezind naar Den
Haag, waar een medelid, een 31-jarige
classificeerder uit dc Maasstad, moeilijk
heden ondervond met een familie, die in
zijn cafetaria aan dc Hoef kade op gezette
tijden dc boel op stelten kwam zetten.
De onwelkome bezoekers sloegen er de
ruiten stuk, en slingerden potten haring
politie in dc arm doch de resultaten die
deze hoekte, zinden hem niet en daarom
besloot hij dc zaak zelf eens grondig aan
te pakken. De leden van ziin club lieten
uit de algemene middelen zal v""an d'
geven, terwijl de inkomstengren5 vnSct:'fli'
groep tot 4000 per jaar wordt op»
ken.
Op 5 januari a.s. zullen twee
postzegels (12 en 30 et.) worden
uitgegeven ter gelegenheid van
het 25-jarig huwelijksfeest van
H. M. de Koningin en Z. K. tl.
Prins Bernhard. De zegels, die
ontworpen zijn door de kunste
naar Sierk Schroder te Wasse
naar, dragen heide dezelfde af
beelding. De 12 ct is rood en de
30 ct groen. Tot 12 mei. 1962 zul
len ze verkrijgbaar zijn.
Behalve in ons land zal ook
door de Ned. Antillen met de
emissie van een 10 ct en een
25 ct-zegel dit zilveren huwelijksfeest worden herdacht. Bovendien zal daar
op 5 januari een speciaal eerste-dag-stempel worden gebruikt.
Dc hulntroep werd tijdelijk in een na
burig café geïnstalleerd om de zaak eerst
eens rustig te besnioneren. Aanvankelijk
zag het er naar uit, dat de strafexpeditie
voor niets kwam. want. de bewuste fami
lie liet die avond verstek gaan. Als Mo
hammed niet naar de berg komt, dnn
komt rle berg naar Mohammed, redeneer
den de hengelaars en dus trokken zij
naar de woning van dc familie aan de
Van Os.st.raat. waar men om te beginnen
allerlei voorwerpen door de ruiten van
het huis gooide. Toen de familie op straat
verscheen, ontstond een ware veldslag.
Gistermiddag moesten de vrienden zich
voor de Haagse politierechter verantwoor
den voor hun daden, die, zn zei rle offi
cier. „in een goed geordende maatschap
pij niet te pas komen". Tegen het. meren
deel van de verdachten werd 75,. boete
en een maand voorwaardelijk geëist. Voor
rle classificeerder, die als de aanvoerder
werd beschouwd, was de eis vier weken
en rle bedrijfsleider van het cafetaria
hoorde f 75.- boete en twee weken tegen
zich vorderen. Tegen een clublid, dat al
een veroordeling in zijn strafblad had
staan, werd drie weken geëist cn tegen
een ander lid werd f 125,- boete en een
maand voorwaardelijk gerekwireerd
Uitspraken op 22 december.
ROTTERDAM, 13 dec.
„„i.uniyain, io ure. - ee" f',
werden gewond, toen vannI,epjfe/.il'5
na zeven uur op de VondeURJj
Volkswagen Combi van liet l tOc'jir
Zandstraalbeilrijf bij een bol- ie
bus van de firma Snel zwaar /-„in1''' |i'
werd. De chauffeur van de V .pi''
36-jarige constructieschiider 'j,ctie*
Ileusdcn cn de 26-jarige conslv-t S'
der W. Vos uit Waalwijk ZÜJ1 .-„let3..
digc kneuzingen naar het
rlerde in® Jder V
A. SPeh6,„„iia"' P?
huis vervoerd. Een
47-jarige uitvoerder A. Speb»'"' aiio
Van Oosterzeestraat, kon n® o',
in het ziekenhuis naar hu is ge' „fC
r* r"
bestuurder van de bus werd
Met een gebroken red1 g d® j5 o\
en schaafwondjes is gisterrnW jgriiU
jarige Anton Blok van het K' jzj-a11 jj-j?
S
de Westersingel naar het ToSer
Gasthuis vervoerd. In de
waar de jongen aan het sPe fpiaii'0'.
hij aangereden door een hesi joC of
Waarschijnlijk belemnicro .gei' p
slechte uitzicht reed va" teU^.iit
kwart over zeven een 11 ccb'j' SCi
49-jarige mandenmaker Alb- P'
Zeilmakerstraat, op de 0pi ..Sa
aan. Met een bloerlende boo1 2>',
naar het DijkzichtziekenhU ge A
De man stond op het tro'
vrouw te wachten op de ,,n0rbü®.,af!f
tram naderde hielp een $e yt
het echtpaar, dat blind 's;Jn„erzUc,
Deze voor
„i. re„i. wiver"
bijganger wordt n i
voor het geven van inhch' (pie*1
den bij het Bureau Marco
foon 3 59 70.
f;
te
