CONFESSIE SPEELT BELANGRIJKE ROL
m
m
OOK KANDIDAAT
Wim Kan
I
BOEK
Islamische kunst
Muzikaal onthaal
voor Surinamers
Onderzoek naar
ramp Florence
vordert gestaag
Tata Mirando
overleden
Tijd voor een
MGR. DE VET:
Eindhoven startklaar
Confessioneel
v
Techniek te schraal
Tilburgse troeven
Geestelijke basis
Politiek
Filmproducent Levy
pleegt zelfmoord
Picasso-tentoonstelling
Manchester verlaat
ziekenhuis
MAANDAG 2 JANUARI 1967
Laat priesters
niet alleen
(Van onze speciale verslaggever)
TILBURG, 1 jan. Brabants hete hangijzer nummer één is sinds enige tijd de
achtste medische faculteit, over de vestiging waarvan het komende jaar de beslis
sing gaat vallen. Er zijn voor deze instelling van hoger onderwijs vier gegadigden:
Twente, Zuid-Limburg, Tilburg en Eindhoven, maar in Brabant worden alleen de
laatste twee als serieuze kanshebbers beschouwd. De grote vraag blijft dan: moet
de medische faculteit worden geliërd aan de technische hogeschool van het Rijk in
Eindhoven, of moet ze in een of andere vorm worden verbonden met de katholieke
hogeschool in Tilburg?
Beide hogescholen en beide steden hebben de faculteit in gedachten al gebouwd;
Eindhoven in het hart van de stad, grenzend aan de machtige gebouwen van de be-
staande T.H.; Tilburg in het groen van de Warande, aansluitend aan het hoge
schoolgebouw, aan het einde van de nieuwe stad. In beide steden heeft al uitvoerig
beraad plaatsgehad over de bouw van academische ziekenhuizen en de affiliatie van
andere ziekenhuizen en de pro's en contra's zijn informeel al volop onder de aandacht
gebracht van ministers en Kamerleden. De strijd die „Tilburg" en „Eindhoven"
voeren is echter tot dusver een „duikbootoorlog": ze speelt zich af in min of meer
helder water, maar in elk geval onder de oppervlakte. Af en toe wordt echter over de
verbaasde hoofden van de Brabanders heen een schot gelost, waarvan men nauwe
lijks weet op welk doel het gericht is en welke trefkans het heeft, maar waaruit toch
kan worden afgeleid, dat de strijdende partijen doende zijn om ook bovengronds
enig geschut in stelling te brengen.
1
De Technische Hogeschool te Eindhoven,
De Tilburgse hogeschool.
„Lachend over de loongrens
LACHEND
OVER DE
GRENS
VIC LANGENHOFF
Oude bolsjewiste dood
David Talbot Rice, Islamitische
kunstuitg. W. Gaade, Den Haag;
vert. P. C. Koolhoven, 23,50.
Een van de misverstanden over de
kunst van de Islam is, dat de Arabie
ren zich, omdat het afbeelden van le
vende wezens verboden was, alleen be
zig hielden met decoratieve kunst, ara
besken en zo. Het verbod werd alleen
in de moskeeën opgevolgd, maar pa
leizen, aardewerk, tapijten en boeken
werden in alle tijden en landen ver
sierd met afbeeldingen van mensen en
dieren. Zelfs in Spanje, waar men zich
vrij streng hield aan het verbod, kent
men de beroemde Leeuwenfontein in
het Alhambra, en in de Leeuwenhof
kan men fresco's zien van moorse ko
ningen.
Het misverstand is begrijpelijk, om
dat er maar weinig boeken over de Is
lamitische kunst bestaan. In het Ne
derlands ken ik alleen dat van prof.
J. H. Kramers uit 1953, en de uitgever
Brill zou zich alsnog moeten schamen
voor de inferieure foto's in dat boek.
In dat opzicht is de uitgeverij Gaade
boven alle lof verheven, want de 248
afbeeldingen, waarvan 55 in kleur, kun
nen met de beste buitenlandse uitga
ven vergeleken worden. Het boek is ove
rigens in Engeland gedrukt. Die prach
tige afbeeldingen maken de lezer ver
trouwd met de Islamische kunst, beter
dan de vrij stugge tekst vol moeilijke
namen.
Een geschiedenis van de Islamische
kunst (dat woord gebruik ik liever dan
het met teveel suffixen behepte Islami
tische), is voor het grootste deel een
geschiedenis van bouwkunst en kunst
nijverheid. De (miniatuur) schilder
kunst kwam pas later tot bloei in Per-
zië en Turkije. Naar mijn smaak heeft
Rice zich teveel met aardewerk bezig
gehouden, en had hij wat meer en boei
ender over de bouwkunst mogen schrij
ven. Pas wanneer hij over de grandioze
moskeeën van de architect Sinan in Is-
tanboel spreekt, wordt hij overtuigen
der. Hier is hij, als kenner van de By
zantijnse kunst, blijkbaar op vertrouwd
terrein. Hij geeft het Turkije van de
Seldsjoeken en de Ottomanen alle eer
die het toekomt. Ten koste van de
moorse kunst in Spanje, die weinig
aandacht krijgt.
Perzië staat ook in dit boek centraal
als het meest kunstzinnige land van de
Islam, hoewel het zeker geen Arabisch
land is. Het heeft, vooral door de Mon
goolse overheersing van de 13e tot de
15e eeuw, veel contact gehad met de
Chinese kunst, en dat is aan het aar
dewerk en de miniaturen heel goed
te merken. In dit verband mag wel
even gezegd worden, dat de kruistoch
ten in het boek nauwelijks ter sprake
komen. Van de vroegmiddeleeuwse
Europeanen hadden de Arabieren wei
nig te leren. Met de renaissance werd
dat pas anders. Over de Perzische
schilderkunst zijn prachtige boeken
verschenen, maar namen als Bihzad,
Mirza Ali en Riza-i-Abbasi zijn toch
nog niet bekend.
De vertaling is goed, maar wij zeggen
liever stucwerk dan stucco-werk en His-
pano-moreske stijl heet gewoon moorse
stijl (in Spanje).
K. SMIT
SCHIPHOL, 2 jan. Premier Pen-
gel en statenvoorzitter Lachman
wacht bij hun aankomst omstreeks
half tien per vertraagde KLM-vlucht
KL 772 uit Paramaribo een huldiging
met een aantal verrassingen. Eén
daarvan zal worden gevormd door
Max Woiski en zijn Spaans orkest, dat
deze maand uit Majorca naar Neder
land is overgekomen. Voorts wordt
wordt gepoogd ook de Westindische
musicus Edmundo Ross uit Londen
voor deze gelegenheid naar Schiphol
te halen.
Het wordt een nieuwjaarshulde, die
Uitgaat van het Surinaams sociaal ge
nootschap Uit de Tropen te Amster
dam, dat 1967 het onderschrift „het
jaar van vrede en vergeving" zal op
plakken. Het genootschap wil van
avond de gevoelens van dank en
waardering uitbrengen aan de beide
voormannen van de twee grootste be
volkingsgroepen in Suriname, Pengel
van de creolen en Lachman van de
Hindustanen, omdat naar de mening
van het genootschap aan deze beide
mannen de verbroedering van deze
twee rassen in Suriname te danken
is. Vooral dank zij de tactische en so
ciale politiek die zij hebben gevoerd
zijn, aldus het genootschap, in Surina
me in tegenstelling tot de situatie
ln het buurland Guyana alle pro
blemen en tegenstellingen telkens
weer op democratische wijze opgelost.
Naar bekend komen de beide Suri
naamse politici naar ons land om hier
op 10 januari het huwelijk van prin
ses Margriet en mr. Pieter van Vol
lenhoven bij te wonen.
BREDA, 2 jan. (KNP) In een
nieuwjaarsbrief die gisteren in alle
parochiekerken van het bisdom Bre
da is voorgelezen, heeft mgr. G. de
Vet zijn diocesanen gevraagd: „Laat
ons en uw priesters niet alleen. Zeg
of schrijf ons openhartig wat ge van
ons verwachtLaten vooral de
jonge mensen het ons zeggen."
Mgr. de Vet, die deze oproep tot
communicatie in zijn bisdom vooraf
liet gaan door een verzoek om gebed
bood zijn gelovigen mede namens de
vicarissen-generaal zijn beste wensen
aan voor het nieuwe jaar. In een
stijl, die in niets aan de voorheen ge
bruikelijke kanselstijl doet denken,
schrijft de bisschop over de principi
ële eisen van het christen-zijn. Hij be
dankt zijn diocesanen voor hun mede
werking aan het pastoraal concilie,
dat „eigenlijk ondernomen wordt om
ons samen beter van Christus te doen
zijn". Al lijkt het zo voegt hij er
aan toe of wij dat samen wel eens
vergeten in onze discussies en in ons
organiseren
Hij waarschuwt daarbij ook. dat
christen-zijn vaak gezien is als een
bron van menselijke rust, terwijl de
christen juist voor een groot stuk op
het scherp van de snede leeft.
Hij spoort zijn mensen aan om zien
niet al te ongerust te maken over de
vernieuwingen. „Als gij in geloof
groeit, zult gij het nieuwe van onze
tijd in de Kerk beter verstaan en als
gij in hoop groeit, zult gij niet ge
schokt worden. Laat u niet verontrus
ten, omdat er door de kerkelijke lei
ding verandering plaats vinden in
oude gebruiken van de Kerk. Laat u
niet verontrusten door een of ander
gerucht, maar wordt sterker door het
geloof dat u rond u ziet, en dooi; het
geloot dat in U leeft".
Hogescholen van Eindhoven en Tilburg
in conflict om medische faculteit
WIE POGINGEN doet om bij de
belligerenten zo niet het operatieplan,
dan toch de sterfte van het potenti
eel en de identiteit van de bondgeno
ten aan de weet te komen, stuit op
vele schildwachten. In beide kampen
wordt alles wat met strijd te maken
heeft, als topsecret beschouwd, hetgeen
dan verrassenderwijs blijkt voort te
vloeien uit een monsterverbond, dat de
vreedzame aanduiding van „gentle
man's agreement" heeft gekregen. De
curatoria van beide hogescholen blij
ken zich bij onderlinge afspraak te
hebben verplicht, hun stellingen voor
de publiciteitsmedia te camoufleren.
Officieel heet het, dat men eerst
zijn argumentatie uitvoerig gedocu
menteerd op het bureau van de mi
nister wil deponeren; de echo van die
officiële verklaringen lijkt echter te
fluisteren, dat men de tegenpartij niet
graag het achterste van zijn tong laat
zien. Wat aan beide kanten meer vóór
aan in de mond ligt, kan intussen
moeilijk verborgen blijven. Basis-argu
ment voor Tilburg én Eindhoven is
de achterblijvende arfsendichtheid per
1000 inwoners in de provincie, waar
op gegeven de regionale aantrek
kingskracht van elke instelling van
hoger onderwijs een Brabantse claim
kan worden gebouwd; een claim die
temeer gewicht in de schaal legt om
dat ze mede gebaseerd kan worden op
een groot en snel groeiend inwoner
tal, waaruit een medische faculteit ro
yaal kan worden bevolkt. Het zouden
sterke argumenten kunnen zijn voor
een Brabants pleidooi, maar dit laat
ste wordt niet gehouden, want het pro
vinciaal bestuur heeft tot dusver geen
partij gekozen; hetgeen wellicht mede
samenhangt met het feit, dat de Com
missaris der Koningin, dr. C. Kort-
mann, tegelijk curator van Tilburg
was. Aan deze combinatie van func
ties heeft dr. Kortmann thans een
einde gemaakt door zijn ontslag in te
dienen als curator, kennelijk om als
provinciaal bestuurder los van de par
tijen een standpunt te kunnen bepa
len.
De combinatie heeft de commissa
ris overigens niet belet deel te nemen
nemen aan het spel van schoten los
sen. Bij gelegenheid van het recente
werkbezoek van werkeloosheids-staats
secretaris De Meijer hield hij een tot
de regering gericht pleidooi voor een
„Brabantse universiteit", als „injectie
in de dienstensector"; hetgeen som
migen deed denken aan een verzoek
tot vestiging van de achtste medische
faculteit in Tilburg, want waar anders
zit men te wachten op een injectie
dan in midden Brabant, waar de stag
natie in de werkgelegenheidsgroei gro
te zorgen baart^
Tilburg hanteert deze stagnatie in
elk geval als een van de argumenten,
maar het is uiteraard een argument
van het tweede plan; bij de vestiging
van een medische faculteit dient het
allereerst te gaan om de vraag, waar
en hoe een optimale medische oplei
ding gerealiseerd kan worden. Als
echter in Eindhoven en Tilburg alle
overige factoren gelijk zouden zijn,
zou de streekbehoefte een belangrijke
rol kunnen gaan spelen; niet alleen
omdat het bedrijf van een medische
faculteit aan tallozen werk kan ver
schaffen, maar ook omdat een ge
meente die volop krachten beschikbaar
heeft, voor de faculteit zelf te ver
kiezen is boven een stad die van werk
gelegenheid haast overvoerd is.
ZIJN DE OVERIGE factoren gelijk?
Zowel Eindhoven als Tilburg menen
van niet. Eindhoven meent een be
langrijke vestigingsfactor te bezitten
in de technische hogeschool, die niet
alleen wil meewerken op het gebied
van onderwijs en research, maar ook
accomodatie kan verschaffen, die el
ders extra gecreëerd moet worden. De
centrale ruimten van de hogeschool
zijn ruim genoeg om behalve voor de
TH ook voor de medische faculteit te
kunnen dienen: de prognose voor 1980
is 3500 a 4000 technische studenten
en daar kunnen 1500 a 2000 medische
studenten best bij. Voor de eigen
ruimten van een nieuwe faculteit ligt
het reserveterrein van de TH bouwrijp
klaar en voor de bouw heeft men het
apparaat bij wijze van spreken start
klaar staan; een apparaat dat in de
afgelopen jaren a raison van ruim
200 miljoen gulden bewezen heeft, snel
en efficiënt de nodige accommodatie te
kunnen scheppen. Tenslotte is er de
kostbare technische dienst van de TH,
die ook voor de medische faculteit
zou kunnen dienen. Het zijn economisch
geladen argumenten, men zou ze haast
eerder in Tilburg verwachten. Eind
hoven heeft met dat al zoveel klaar
staan, dat men binnen twee jaar na-
liek) die naar aanleiding van het on
derwerp „Brabantse universiteit" o.a.
naar voren bracht, dat er in Neder
land geen plaats en geen grond is voor
een tweede katholieke universiteit.
Daarmee zit de hele zaak dan met
een in de politieke sfeer.
WIL TILBURG een katholieke uni
versiteit? Eindhoven vreest van wel
en in Tilburg verluidt, dat er in het
curatorium inderdaad een vrij grote
meerderheid is, die voorlopig niet
denkt aan deconfessionalisering, zeker
niet als Nijmegen daartoe overgaat.
Men huldigt dit standpunt tegen de
achtergrond van de enorme achter
stand die katholiek Nederland nog al
tijd heeft wat het percentage hoogle
raren betreft (16 procent van het to
taal, inclusief Nijmegen en Tilburg).
Als twee van de acht universiteiten
in ons land een katholieke signatuur
dragen is dat nog niet teveel en dat
een universiteit in het voor 90 pro
cent katholieke Brabant die signatuur
heeft, zal de minderheid in de streek
zeker billijken, zo meent deze meer
derheid. Pas als de confessionele voor
keur ertoe zou leiden, dat de medi
sche faculteit aan Tilburg voorbij
dreigt te gaan, zou men zijn stand
punt nader willen bekijken. Veel meer
dan een werkgelegenheidsinjectie is
de medische faculteit namelijk een
essentiële voorwaarde voor de verde
re ontwikkeling van het hoger onder
wijs in het centrum van Brabant. Til
burg is ervan overtuigd, dat Eindho
ven het eventueel niet zal laten bij
de medische opleiding. Daar komt op
de duur een faculteit wis- en natuur
kunde bij, en de bestaande opleiding
bedrijfskunde kan een mooie aanzet
worden voor een economische facul
teit. Tilburg kan dan verder wel dood
bloeden. Maar ook afgezien van de
eventuele vestiging van a-faculteiten
in Eindhoven zou het missen van de
medische faculteit voor Tilburg tot ge
volg hebben, dat men ten eeuwigen
dage een a-universiteit zou blijven,
hetgeen niet alleen van invloed zou
zijn op het klimaat van die universi
teit, maar ook op de toeloop naar de
reeds bestaande afdelingen en de nog
te stichteti faculteiten van theologie en
letteren.
'Mi f
mffi iihiiü
dat de beslissing is gevallen, zou kun
nen draaien; september 1969.
VOOR EEN MEDISCHE faculteit is
echter meer vereist dan onderwijs
ruimten. Minstens even belangrijk is
de vraag, of men voldoende zieken
huisbedden kan realiseren. Ook op dit
punt meent men in Eindhoven voor
te liggen. Het Binnenziekenhuis is na
melijk juist aan nieuwbouw toe en dat
biedt het voordeel, dat men bij het
opzetten van de bouwplannen volledig
rekening zou kunnen houden met de
eisen die gesteld worden aan een aca
demisch ziekenhuis. De snelle ontwik
kelingen van de laatste jaren hebben
het vrijwel onmogelijk gemaakt bestaan
de ziekenhuizen volledig aan te passen
aan de eisen. In het Rotterdamse Dijk-
zigt heeft men daar de grootste pro
blemen mee. Zelfs de bestaande aca
demische ziekenhuizen in Utrecht, Lei
den en Amsterdam zinnen op nieuw
bouw.
Voor een medische faculteit rekent
men op 1500 a 2000 ziekenhuisbedden,
waarvan de helft in een academisch
ziekenhuis moet staan en de andere
helft in geaffilieerde ziekenhuizen. Wat
het laatste betreft bestaat in Eindho
ven overeenstemming met het St. Jo-
sephziekenhuis aan de Aalsterweg en
met het Diaconessenziekenhuis, dat zo
juist vlak tegen de TH-terreinen een
riante nieuwbouw betrokken heeft. Het
„academisch ziekenhuis" van het Bin
nenziekenhuis komt eveneens in de
naaste omgeving van de hogeschool.
Samenwerking is ook toegezegd door
de geneeskundige dienst, de revalida
tiecentra en andere instellingen en
voor de psychiatrie heeft men het oog
op de rijkspsychiatrische inrichting in
het stadsdeel Woensel en voor het wat
verder gelegen Voorburg te Vught,
waar de vroegere directeur-geneesheer
van Woensel zojuist tot directeur is
benoemd. Verder denkt men nog aan
samenwerking met... Tilburgse zieken
huizen.
EINDHOVEN BESCHOUWT de uit
bouw van zijn TH met een medische
faculteit bij dit alles als een logische
consequentie van de groei van Neder
lands vijfde stad. De dynamiek die
blijkens de harde cijfers aanwezig is,
wenst men gehonoreerd te zien op alle
gebied. Men wilde er destijds een zui
delijk toneel en een stadsschouwburg,
men wil er nu een rechtbank en een
bisschop, eigen regionale televisie, een
volwaardig vliegveld en super-regiona
le industrieterreinen en als het een
beetje wil vangt men Den Bosch een
concertgebouw en tegelijk zijn Bra
bants Orkest nog af. In dat geheel
van grotestadsvoorzieningen is een
technische hogeschool te schraal. Op
deze wijze zal het vermoedelijk niet
worden gepresenteerd, maar het is de
sfeer van de stad. In het officiële plei
dooi, dat zeer binnenkort bij de mi
nister op tafel wordt gelegd, zal al
leen nog maar worden benadrukt, dat
de-achtste medische faculteit nationaal
bezien toevallig nergens beter op zijn
plaats is dan in Eindhoven, waarbij
het novum van een combinatie van
techniek en medische wetenschap een
extra voordeel zal worden genoemd.
Dat laatste zal een punt van enorme
discussie worden. Dezelfde combinatie
is enkele maanden geleden in Aken
tot stand gekomen en Eindhoven zou
Eindhoven niet zijn, als men daar geen
contacten mee had gelegd. In Aken
is de aanpak overigens iets anders,,
omdat men daar met het medische on
derwijs in de klinische jaren is ge
start, terwijl men in Eindhoven en
ook in Tilburg met eerste jaars
wil beginnen.
IS DE COMBINATIE techniek-medi
cijnen inderdaad gewenst? In Tilburg
kan men daarover heel andere gelui
den horen, Tilburg is nog niet zover.
dat men een memorandum voor de mi
nister gereed heeft liggen, maar men
is er wel mee doende. Tilburg pre
senteert zich graag als onderwijscen
trum. Dat de economische hogeschool
met de instelling van de juridische
faculteit pas een eerste stap heeft ge
zet op de weg naar een grote uni
versiteit, is de algemene overtuiging.
De volgende stap echter móet de me
dische faculteit zijn, anders komt de
hele toekomst van de universiteit in
het geding.
De basisargumenten van te lage art
sendichtheid en bestaande bevolkings
concentratie zijn in Tilburg dezelfde;
de ligging is centraal in Brabant en
iets gunstiger voor Zeeland, dat weegt
ongeveer op tegen de iets gunstiger
positie van Eindhoven ten opzichte van
Limburg. Grond is in Tilburg over
vloedig beschikbaar. Achter de hoge
school liggen 100 ha in reserve. Het
benodigde aantal ziekenhuisbedden is
er eveneens, deels in het gloednieuwe,
binnen enkele jaren te verdubbelen
Mariaziekenhuis. Weliswaar is bij de
bouw van dit ziekenhuis niet gedacht
aan een academisch ziekenhuis, maar
deskundigen schijnen optimistisch te
zijn over de mogelijkheden die een
gewijzigd uitbreidingsplan zou kunnen
bieden. Bovendien zijn er plannen om
het oude St. Elisabethziekenhuis te
moderniseren, waarbij steeds meer aan
totale nieuwbouw wordt gedacht; dat
zou dan nieuwbouw in academische
stijl kunnen worden. Uniek is in Til
burg en het wordt als een zwaar
argument gehanteerd dat alle zie
kenhuizen en aanverwante instellingen
in één hand zijn, die van de stich
ting het R.K. Gasthuis. Het betreft
hier behalve de genoemde ziekenhui
zen het revalidatie-oord Charlotte-oord,
het bejaardentehuis 't Nieuwe St. Jo
seph, het verpleegtehuis Joannes XXIII
en het zeer belangrijke radiotherapeu
tisch instituut. In dit geheel is een
team van specialisten en superspecia
listen geconcentreerd dat een uitste
kende reputatie geniet. Voor de op
bouw van een medische faculteit en
wat daaraan annex is, kan een der
gelijk goed georganiseerd gezondheids
zorg-apparaat van grote betekenis zijn.
IN TILBURG STAAT uiteraard geen
bouwapparaat klaar zoals in Eindho
ven, maar het stadsbestuur heeft de
laatste jaren wel enige ervaring ge
kregen in snel werken en is ervan
overtuigd, dat men het even vlug uit
de grond zal kunnen stampen als
destijds in Eindhoven is gebeurd. In
Tilburg zal een medische faculteit
voorts niet kunnen aanleunen tegen
een outillage en een technische bij
stand zoals de Eindhovense TH die
kan bieden, maar in de reserveruimten
van Eindhoven gelooft men in Tilburg
niet zo erg en een medische faculteit
die voor allerlei leentje-buur moet
spelen bij een TH acht men geen ge
lukkig fenomeen. Wat blijft dan het
pré van EindhovenDe band tussen
medische wetenschap en techniek?
Dat is nu juist wat Tilburg heel ver
weggooit.
Binding met de techniek kan voor
bepaalde specialisaties wellicht van
nut zijn, voor de algemene basis-op-
leiding is ze zonder meer ongewenst.
De (huis)arts is geen technicus en
moet, ondanks alle vorderingen van de
medische wetenschap, allereerst een
geestelijke basis krijgen. De hemel be
ware ons voor louter technische me
dici is de kreet. Misschien zijn we
daarmee toe aan het achterste van
de Tilburgse tong. De economische
hogeschool is immers nog altijd een
katholieke, hetgeen betekent, dat
men er meer beoogt dan alleen het
verbreiden van vakkennis: „Tilburg'
draagt tegelijk een levensbeschouwing
uit. Dat verklaart dan wellicht weer
een van die schoten die onlangs in
de provinciale staten zijn afgevuurd
door de heer Willems (PvdA, katho-
ADVERTENTIE
BIJ DIT ALLES speelt ook de ver
houding met Nijmegen nog een rol.
Voor de medische faculteit in Nijme
gen zou een „concurrent" in Tilburg
minder ernstig zijn dan een in Eind
hoven, omdat de laatste veel studen
ten zou trekken uit oost Brabant en
Limburg, twee streken die vanouds
sterk op Nijmegen georiënteerd zijn.
Met Nijmegen verwante politici zou
den daarom wel eens gemene zaak
kunnen maken met de Tilburgers. Dat
het een politieke beslissing wordt, die
in feite valt bij het beraad over de
kabinetsformatie na de aanstaande
verkiezingen, valt nauwelijks te be
twijfelen.
Dat Eindhoven in KVP-kring méér
supporters heeft dan oud-curator De
Quay en (tijdelijk oud-) president-cu
rator ir. H. Witte, is dezer dagen ge
bleken uit uitlatingen van de Brabant
se KVP-lijsttrekker ir. Lardinois, die
de ogenschijnlijk verzoenende gedach
te voorstaat van een Brabantse co-
universiteit Tilburg-Eindhoven, waar
bij Tilburg de a-faculteiten krijgt en
Eindhoven de b-afdelingen. Als men
dan nog weet, dat de heer Lardinois
tevens een neutrale koers voorstaat,
is het duidelijk, dat Tilburg van hem
niets te verwachten heeft. Eindhoven
denkt vanouds heel wat minder levens
beschouwelijk dan Tilburg en de na
oorlogse groei heeft er sterke impul
sen gegeven aan stadsgewestelijk
chauvinisme. Het standpunt van ir.
Lardinois heeft onder Eindhovense K-
VP-ers ongetwijfeld veel aanhang.
Het lijkt intussen wel de hoogste tijd
te worden dat het tot een openbare
discussie komt, waarbij alle argumen
ten van de betrokken partijen boven
water komen; niet alleen ter garan
dering van de beste vestigingsplaats
van de achtste medische faculteit,
maar ook om het groeiend onbehagen
weg te nemen dat de geheimzinnige
duikbootoorlog bij velen veroorzaakt.
PARIJS, 2 jan. (DPA) De ^-ja
rige filmproducent Raoul Levy, voor
man van de „nieuwe richting m de
Franse film die in 1956 Brigitte Bar-
dot ontdekte", heeft zich op Oudejaar
in Saint Tropez het leven benomen.
Het ware motief voor zijn daad was
nog niet meteen duidelijk. Zaterdag
had hij een jachtgeweer gekocht en
was toen naar het huis gegaan van
de met hem bevriende script-girl Isa
belle Pons die ook als mannequin
werkte in de zaak van Brigitte Bar-
dots echtgenoot Gunther Sachs, vol
gens de politie had Levy wild op de
deur van het huis geklopt "naar was
hem niet opengedaan; hij schoot zicu-
zelf daarop in de buik en overleed
kort na opneming in een ziekenhuis.
Levy had zich ten doel gesteld de
Franse filmindustrie naar Amerikaans
voorbeeld te ontwikkelen. Na grote
successen met Bardot, Michèle Mor
gan en Gérard Philippe ondervond hij
tegenslag met „Marco Polo" waaraan
hij met Alain Delon hegonnen was, en
met „De Spion" waarin Montgomery
Plift voor het laatst optrad,.
Unieke plaat met de fijnste
liedjes en de allerpuntigste
conferences nu al in de
grammofoonplatenwinkels
SO cm LP f 17.50
PHILIPS grammofoonplaten
N.v. phonogram
(Van onze correspondent)
ROME, 2 jan. Sinds enkele we
ken is een lid van de hoge magistra
tuur van Italië belast met een gerech
telijk onderzoek naar de oorzaken van
de overstromingen van 4 november
j.l. en eventuele verantwoordelijkheden.
Er zijn reeds een aantal personen on
dervraagd die belast zijn met de con
trole en bewaking van de dijken en
stuwdammen van de Arno boven Flo
rence.
Plaatselijk ontstond veel deining over
het verhoor van twee technici, die de
registers van de waterstanden van de
stuwdammen moesten bijhouden. De
twee betrokken technici zwegen name
lijk eerst hardnekkig. Pas na uren
lang verhoor door de rechtercommissa
ris en na op de ernstige gevolgen van
hun stilzwijgen gewezen te zijn veran
derden zij van houding. Er wordt wel
iswaar het grootste stilzwijgen van de
zijde van de magistratuur bewaard,
maar algemeen wordt aangenomen dat
het onderzoek reeds een bepaald spoor
volgt.
Op het ogenblik wordt nagegaan of
de waterstanden in de twee grote stuw
meren van Levane en Lapenna boven
Florence werden bijgehouden zoals ia
voorgeschreven. Of op het juiste ogen
blik de juiste hoeveelheid water kon
afvloeien en of de veranderingen van
het peil van de Arno zowel boven als
beneden deze stuwdammen nauwkeurig
werd geregistreerd. De rechter-com-
missaris heeft laten weten dat het
onderzoek met de grootste zorg en
voortvarendheid wordt uitgevoerd en
dat er zeker geen jaar overheen zal
gaan tot de resultaten bekend zullen
worden gemaakt.
Het is echter overduidelijk geworden
dat de verantwoordelijkheid in een veel
bredere kring gezocht -al worden, aan
gezien de bevolking van Florence nog
steeds, mede op grond van overdreven
en ongemotiveerde geruchten, alle
mogelijke personen en instanties be
schuldigt van nalatigheid. Een objec
tief onderzoek van alle aspecten van
de steeds terugkerende overstromingen
wordt van alle kanten geëist. Daarbij
zal niet alleen de controle van oude
dijken, maar ook het onderhoud, de
vernieuwing en de aanleg van nieuwe
dijken, de bebossing, het geologisch
onderzoek, de controle op de hiervoor
bestemde fondsen van het ministerie
van Openbare Werken etc. zeker be
trokken worden.
DIEREN, 2 jan. In zijn woning
ts gisteravond op 71-jarige leeftijd over
leden de zigeunermusicus Joseph
Weiss, bekend geworden onder de
naam Tata Mirando. Hij was de lei
der van het familie-orkest Mirando,
waarin zes van zijn veertien kinderen
speelden.
Tata Mirando is met zijn orkest vele
malen opgetreden op paleis Soestdijk,
onder meer bij het huwelijk van prin
ses Beatrix en prins Claus. Ook speel
de hij regelmatig voor de radio. Hij
was de oudste van de stam Weiss, die
behoort tot de Manische zigeuners,
werd 6 maart 1895 in Optiken in Zwit
serland geboren en vluchtte voor dé
tweede wereldoorlog uit Duitsland
naar Nederland, waar hij in 'n woon
wagen in Den Haag en later in Dieren
op het woonwagenkamp verbleef. Juist
vorige week had hij een huis betrok-
verbleef.
AMSTERDAM, 2 jan. V£|n 4 maart
tot 30 april zal in het Stedelijk Museum
'n overzichtstentoonstelling worden ge
houden van 't gehele werk van Picas
so. Honderdvijfentwintig schilderijen,
iets minder dan de helft van de werken
die in Parijs zijn geëxposeerd ter gele
genheid van de 80ste verjaardag van de
kunstenaar, zullen naar Nederland wor
den overgebracht. Het zal de eerste
keer zijn dat het Nederlandse publiek
een dergelijk overzicht van het levens
werk van de schilder zal kunnen be
zichtigen.
MIDDLETOWN, 2 jan. (UPI) Wil
liam Manchester, de auteur van het
geruchtmakende boek „de dood van
een president" die onlangs met een
longontsteking in het ziekenhuis werd
opgenomen, is naar huis teruggekeerd.
Dr Erwin Tracy, de behandelend
geneesheer, verklaarde dat Manches
ter volledig is genezen van een lich
te longontsteking". Hij werd door zbn
vrouw afgehaald. Tijdens de onderhan
delingen over de publikatie van zijn
boek is hij ziek geworden, volgens
zijn doktoren mede doordat hij zien
erg nerveus had gemaakt over de di
verse verwikkelingen.
MOSKOU, 2 jan. (ReuJef2 ~/elSn,a
Stasoya, één van de laatste oude Bol
sjewieken, is zaterdag in de ouder
dom van 93 jaar m Moskou overle
den Zij trad in 1898 toe tot de com
munistische partij en werkte nauw sa
men met Lenm, voor en na de re
volutie van 1917. Vele laren was zi]
nartijsecretans. Na van 1921 tot 1926
een belangrijke rol in de Komintern
te hebben gespeeld, was zij üen jaar
hoofd van de in Moskou gevestigde
internationale organisatie voor hulp
aan revolutionaire strijders. Van 1938
tot 1946 was zij verbonden aan he'
tijdschrift „Internationale letterkunde
haar laatste officiële post.
