De
Vrouw
in
de tijd
Gevaarlijke
^bykruiken
I
Drie zusters
SPORTIEVE AMERIKAAN IN PREMIERE
RAI-tentoonstelling is
maar een moment-opname
NIEUWE WAGENS VAN IMP EN TOYOTA
rtk
•eV
K\hand-
"Vitale vrouw,
vitaal gezin"
Duidelijker prijzen
voor de consument
KURKETREKKER
■1111
iteVt
eerderheid
\We0rnt
v>
Op blote voeten
„Firebird"
Een nieuwe Imp.
Diep geheim
Rusland
ZATERDAG 4 FEBRUAR11967
te
(Van
°nze
X^Baten\ °°k door onze verbazing
fijn ba,, We °P dit koopje in te gaan.
'°°r(ien s riep ons binnen en van hem
even later het waarom
"et ondtt0 soles per maand
li
'V/
verre in de meerderheid
V, döo?ebleken is. dat bÜ dit sy-s;
i
MANTELS
NssenvSdengaarne verstrekt door Stibbe Postbus 9041 A'dam
Met de kapsels gaan de Parijse
kappers, letterlijk, alle kanten uit.
Dit lieve kopje met Biedermeier-
krullen is eer creatie van Claude
Maxime. De kleine „kurketrek
kers" langs het gezicht komen er
weer in. Voor sommige vrouwen
heel flatteus. Het sluike gordijn-
haar in tienerstijl wordt lang
zamerhand zo vervelen^, en afge
zaagd dat er toch weer iets
anders moet komen. Mode bete
kent nu eenmaal voortdurende
vernieuwing.
HAYE THOMAS
General Motors gaf nu al de foto vrij van de splinternieuwe sportieve Pontiac Firebird, die op de RAI de
Europese primeur beleeft.
DE RAI-TENTOONSTELLING,
die 16 februari wordt geopend
en waarop naar men mag ver
wachten tenminste vierhonderd
duizend Nederlanders de nieuw
ste creaties van de auto-industrie
(uit elf landen) zullen komen be
wonderen, is de twee-jaarlijkse
Nederlandse „moment-opname"
van de zich immer nerveus be
wegende auto-industrie.
Auto's v/oraen in het geheim
geboren. Maar als ze eenmaal ter
wereld zijn gebracht, worden ze
met alle luidruchtigheid en publi
citeit die mogelijk is ten doop ge
houden, als het even kan op een
internationale salon.
VIC SNIEKERS
I
ANNE BIEGEL
Een schuin-aflopende achterkant Is het opvallende
kenmerk aan deze nieuwste versie van de Imp.
De Japanse Toyota Corolla is een interessant
wagentje, nu het eerst op de RAI.
„efl
heb"
e.ie'
t 8 a«f
te J
te et»®'
SB, rk e#
Ker„e("
ge411^
r. tó
ich^
rf>"
Vrouwen \an peru in ban itussen de wielen
van hun „vrome leugen
speciale verslaggever)
LIMA, februari
t De Mam
,°Qr ia r °P het scheepvaartkan-
h HgewiiJ* y,as het prototype van
v6hjk BeVif j rk' zat> ooberis-
Heaq ri„ rechtop achter zijn
t?.de tnptVin§ers in driftige cadans
Was h 6n van de schrijfmachine.
aaafmep ,e secretaris van de man,
26 Wac. een afspraak hadden.
?®enblikio even hezet. Of we een
•?Q°d oni Wachten wilden. De klerk
k-.b k'erk,een stoe* aan en vervolgde
3 °t) m aamheden. Plotseling hield
«He Ka,f fypen, schoof met een
er. v°§ing zijn stoel naast de
'ra=;_ haalde
"aaie rinoQlue z'Jn jaszakje een
g°ü(j. rp 8 ®n armband. Beide puur
°ns Vana^i?.yhertijd fluisterde hij
r?btrei.b-!fr zlJn hand twee hoogst
6 kiert i Prijzen in het oor.
2o\Ü,eek ons baarbij hoopvol
Pit }s helemaal in de geest van
1® doen en buitenkansje. Dit móé
h tje
"errassinp van het moment
en
van - XiUKIt tUtbl It-tït, LULL
de jj. Plotselinge verkoopstunt
"an
Wa n onder-de-tafel-verkoop
®efo0nardev°Ue artikelen is hier heel
srw er heel handig in zijn
°P en' e beraden tegen een spotprijs
van rf„ °.en 2e don op hun beurt weer
Jaaic, Pnvé-handeltje uit pure nood-
rd n'aa de winst hebben ze heel
ölS voor hun dagelijkse uitga-
het y 1-
vier
®eht„_nderen
»uul nun aagenjB.»c
'®t g ®prak de baas en verklaarde
kita van de klerk: vader van
nht§ennt ren' Twee b'j z«n wettige
*•1 het Een kind hij een vriendin.
trlePdin V'erde hind bij een tweede
-• b kind eerste twee vrouwen en
'edtjj, ®jen kon hij van zijn salaris
et "d soles rtor rviaan/1 (ƒ380)
kind,
het „f. oaden. Voor de derde vrouw
Ut;
Het
v v°or ae aerae vrouw
%<la 'eJd* kind bleef er niets over.
*te> v.,aa ongeoorloofde bijverdien-
r overieens „iet t»
do
'aar T*» overigens z'n baas niet te
'®t hettilde- „Wie de kans krijgt
verduidelijkte hij ons.
- »<=juuia<
li^Eï
"iet^^ALKEREN kun je natuurlijk
tn
«r
i^ui, je iiamuuijR
p r "et blijft toch een feit dat
1'iton(jer.rU.' de. hoofdstad Lima in het
°Ven n olftjke vrouwen als de hier-
levemSCllreven vriendinnen door
'ot® ta naoeten. De vrouw is in dit
ifUit j met tien miljoen inwoners
e'iik n de naeerderheid. Het vrou-
"yerschot is zelfs aanzienlijk,
'hdrui^j1,^8 men ons- Dat is ook de
Nuwen1(lwij hadden in Lima, waar
'ouwen straatbeeld beheersten.
typp ^an het onmiskenbaar Spaan-
^'aanse tr°UWen ook met duidelijk
V trekken. Maar mooie vrou-
w
\rioen Bevallen
voor dat zich bij babies
van verbranding
ci* u°en «v-uunen van uef uiu»uwy
een ais devolg van het lekken
%eklta ^urmwaterkruik, terwijl de-
°n0nA "let kon worden geweten
«6;'W.q \Beelkundige behandeling.
Vi.JWBileeft naar aanleiding hiervan
K^kkeirt oek ingesteld naar de deug-
Sihvat V?n afsluitmechanismen van
Si' dat u-kruiken. Hieruit is geble-
i van sommige typen patentslui-
St, aP - fuiken gemakkelijker lekka-
t„ den, dan bij het conven-
S .tlibbi!.e,kmik, waarbij in de dop
wen vooral! Fris en pittig gekleed,
doch niet volgens onze laatste mode.
De rokken reiken er nadrukkelijk tot
op de knie en de schoentjes blijven
er nog altijd spits uitlopend en hoog
gehakt. De vrouw is over het alge
meen uitstekend opgemaakt en be
weegt zich met charme en allure over
straten en pleinen van de stad. Soms
alleen, doch meestal in groepjes van
twee of drie.
Haar grote probleem is zeker niet
exclusief. Ook zij is op zoek naar de
enige ware man. En zij kent de re
gels van het spel. Een jong meisje
dat verkering heeft, beoefent de lief
de met duidelijk afgebakende grenzen.
De sexuele verhouding blijft heel na
drukkelijk binnen de perken want zij
weet dat de „amor provado, amor
terminaro" kan betekenen. „Liefde op
de proef gesteld, uit met de liefde",
volgens een oud Peruviaans gezegde.
Zij dienen als maagd het huwelijk in
te gaan en reserveren liever voor hun
verloofde de grootst mogelijke vrijheid
om met andere vrouwen om te gaan
dan voortijdig eigen kansen te verspe
len.
Is dat toch gebeurd dan zijn er in
Lima doktoren die misstappen op dit
punt ongedaan kunnen maken door
middel van een ingreep die de biolo
gische ongeschondenheid schijnbaar
kan herstellen. Deze ingreep kost ech
ter nog al wat geld en kan zeker niet
door iedereen betaald worden. Maar
de man stelt in deze zaak zijn eisen
en de in een dergelijke situatie be
lande vrouw, die er geld voor kan
missen, zal de gelegenheid aangrijpen.
In deze „mentira pirossa", de zoge
naamde „vrome leugen", is de Peru
viaanse vrouw ronduit meesterlijk.
De man leidt naast dit alles een
vrijgevochten leven. Van jongs af aan
is hij superieur en speelt hij maar
al te graag de grote verleider. Hij is
een meesterlijke charmeur en flirt
openlijk op de hoek van de straat.
Dan spreekt hij de vrouw aan in
prachtige Spaanse volzinnen, waarin
hij heel uitvoerig haar schoonheid be
schrijft en haar uitnodigt iets met
hem te drinken. Dit kan voor de ge
huwde man op een verboden verhou
ding uitlopen, althans volgens de re-
,6 'ühk„ *ruiK, waaroij in ue u„t>
V?,chropfrPlaat3e is gelegd, dat door
k WnAd°P tegen de hals van de
eerirukt
VWuAgedrukt.
ibjtingen hebben veelal een
a Uitzichtplaat, die tegen een co-
"®v°erde metalen zitting wordt
cJ ieitko r°estdeeltjes mogelijkheid
grot1}, ontstaat.
W?t?oel?d van de resultaten van dit
V%StrL beeft de geneeskundige
V6 Vnu ie van het staatstoezicht
fenv'girc gezondbeid onlangs in een
kfa t op deze gevaren de aan-
V^biijfOVestigd van ziekenhuizen,
ZiH^btingen, consultatiebureaus
r-. bngenzorg, kraamverpleeg-
JU scb],ii kraamverzorgsters. In dit
bp d® iVen adviseert de hoofdinspec-
Vp'b v.-, „°!'keur te geven aan het ge-
Ofsij'Phei? babykruikjes met een con-
3°P) S ting (rubberplaatje in de
Het MOTTO „vitale
w Vitaal Gezin" .zal van 31
en nti Acs -r at in
Au, t lci, ---
WsteM en met 9 april in de RAI in
OH de 22ste huishoudbeurs
O*5 int uden. De beurs krijgt een
donern.ationaal karakter, onder
inzendingen uit Bulgarije,
de' Ceyion, Spanje, Skandina-
Westeuropese landen.
ADVERTENTIE
IN DE VERKOOPRUIMTE van
dienstverlenende bedrijven moet, op
een voor het publiek zichtbare plaats,
een lijst worden bevestigd van de prij
zen voor te leveren prestaties. Dit is
de conclusie van een door de minister
van Economische Zaken ingestelde
werkgroep, die de mogelijkheid van
prijsaanduiding van dienstverleningen
heeft bestudeerd.
De werkgroep meent dat wanneer
een behandeling dusdanig bijzonder is,
d,at een dergelijke prijsaanduiding niet
goed mogelijk is, aan de consumenten
moet worden verteld hoe hoog de te
verwachten kosten zullen zijn. In de
prijsopgaven dienen de kosten var het
te verwerken materiaal en van de te
verrichten arbeid te worden vermeld.
Ook rekeningen zouden op die manier
behoren*te worden gespecificeerd.
De diverse ondernemersorganisaties
behoren volgens het rapport van de
werkgroep deze maatregelen tot het
„doorzichtiger" maken van de markt
onder hun leden te propageren. De
consumentenorganisaties zouden er bij
hun voorlichting op moeten wijzen dat
alle arbeidsintensieve verrichtingen door
de gestegen loonkosten de tendens ver
tonen om kostbaar te worden in ver
gelijking tot de kosten van het ver
werkte materiaal. Het rapport van de
werkgroep is toegezonden aan de mi
nister van Economische Zaken en aan
de Commissie Consumenten Aangele
genheden (C.C.A.), die de ,adYie®aai?"
vrage „Prijsinformatie" in studie heeft.
gels van de Kerk, maar in de prak
tijk wordt de man niets in de weg ge
legd. Hij kan er ook zeker van zijn
dat zijn vriendin hem trouw zal blij
ven en zich op haar manier nog ge
lukkig voelt in haar schijnhuwelijkse
staat. Vaak gaat het in deze gevallen
om oudere mannen met jonge meis
jes, soms niet ouder dan een jaar of
zestien.
HET ZIJN OOK DE VROUWEN die
domineren tijdens de wonderlijke jaar
lijkse processie rond het beeld van de
Zwarte Christus van Pachacamilla".
Ronduit een sensationele gebeurtenis
in het stadsleven van Lima. Het beeld
dateert uit de vijftiende eeuw, toen
het door een neger vervaardigd werd.
De Spaanse onderkoning die het ont
ving, ontstak in grote woede en liet
het beeld in een grote muur wegmet-
selen. Maar door een aardbeving
kwam het weer te voorschijn, voor ve
le Peruvianen als een teken van God.
Zij lieten het stuk muur in staal en
ziluer inlijsten en droegen het geheel,
een paar ton aan gewicht, in triomf
door de straten van Lima.
Een feestelijke processie, die jaar
lijks in de oktobermaand herhaald
wordt. En dat is dan een gebeurtenis
waarvan Lima op z'n kop staat. Dan
wordt het beeld door een vast dragers
korps van 35 man te voorschijn ge
haald en in grote optocht rondgedra
gen, compleet met indrukwekkende
fanfare-orkesten en wierook.
Het zijn vooral de vrouwen die dan
openlijk boete doen. Ze gaan barre
voets of kruipen op de knieën achter
de stoet aan over het hete, door de
zon fel beschenen, asfalt, hardop bid
dend en soms hysterisch krijsend. Om
de stoet heen is het een gekrioel van
mensen, waarin zakkenrollers en ver
kopers van worstjes, pittige slokjes en
de zogenaamde „anticuchos" de aan
een lange pén geregen stukjes geroos
terd koeiehart, hun slag slaan. Voor
deze gelegenheid komt men van hein
de en ver naar Lima. Men maakt er
een feestelijk dagje van, met vooral
véél alcohol. Met name onder de jon
ge priesters van Peru groeit de af
keer tegen dit oude ritueel, dat met
een godsdienstige plechtigheid in feite
niets meer te maken heeft. Maar nog
-•f
altijd is de belangstelling er zeer
groot voor.
DE LAATSTE AARDBEVING in Li
ma vras een dag voor deze processie.
In de oude kathedraal van Callao, de
haven van Lima, werd toen juist een
speciale eredienst gewijd aan de
„Zwarte Christus van Pachacamilla"
gehouden. Het kerkgebouw stortte gro
tendeels in en de meeste slachtoffers
van de aardbeving vielen hier. „Zie
je nu wel", zeiden vele Peruvianen.
De „Zwarte Christus" heeft niet toe
gestaan dat de ramp op zijn grote dag,
met al de drukte in de straten, is ge
beurd. „Hij heeft ons voor een cata
strofe behoed." De andere dag tijdens
de processie was de drukte groter dan
ooit. Een wonderlijke gedachtengang,
maar helemaal in Zuidamerikaanse
stijl.
Wat bijvoorbeeld te zeggen van
de wilde processies die tussen Pasen
en Hemelvaartsdag in de Indiaanse
dorpen van Peru worden gehouden.
Dan gaat men daar van het stand
punt uit dat Christus dood is en
tot Hemelvaart afwezig. „Uit het oog
van de meester", springt men dan be
hoorlijk uit de band, bouwt men
aan woeste chaotische feesten, waar
in de drank rijkelijk vloeit en onge
oorloofde vrijages schering en in
slag zijn. De gevolgen daarvan blij
ven meestal niet uit. Negen maan
den later worden verschillende on
echte kinderen geboren. Ook dan is
er weer volop feestelijkheid. Want
het gaat dan immers om de „babies
de fiestas" De kinderen van het feest!
DRIE JONGE VROUWEN staan of
zitten op het toneel, in lange donkere,
zedige kleren, tot op de voet vallend,
gemodelleerd om het standaard-figuur
van de tijd. Berkebomen om hen heen
en de rust van een wijde natuur. Boven
hun bezielde gezichten een kunstig op
gemaakt kapsel, hun gebaren zijn sier
lijk en ingetogen. De hoofden van de
drie zusters neigen in troostende toe
gevendheid tot elkaar in grote emotie.
Het onvervulde verlangen, het heim
wee naar geluk, naar dat ongrijpbare
dat niet hier is maar overal elders
lijkt te zijn en misschien nooit hele
maal verwezenlijkt zal worden, wordt
uitgesproken door de oudste der drie.
„De tijd gaat voorbij en ook wij zul
len verdwijnen naar de eeuwigheid. We
zullen vergeten worden, niemand zal
meer weten hoe we waren, hoe we
spraken. Maar ons verdriet zal voor
een volgende generatie tot vreugde
worden..."
Het is het slot van de opvoering
van het toneelstuk „Les trois soeurs
De Drie Zusters van Tchekov in het
theater Hébertot in Parijs, waar de
prachtige voorstelling avond aan avond
een volle zaal trekt. Tchekov zien spe
len in Parijs is een vreugde op zichzelf.
Om de mooie taal, om de perfectie
van het spel tot in het kleinste detail,
om de smaak waarmee in Parijs, waar
men van decoratie wel iets afweet, de
personen en de scènes zijn aangekleed.
In de door André Barsacq geregis
seerde opvoering worden de rollen van
de drie zusters, Olga, Macha en Irina,
respectievelijk gespeeld door Odile Ver-
sois, Hélène Vallier en Marina Vlady,
ook écht drie zusters, die er jaren op
gemikt hebben om eens met zijn drieën
in deze prachtige levensverbeelding uit
het oude Rusland op te treden.
EEN ANDER TONEEL in Parijs: op
een klein plankier staan vrouwen in
korte broek en losse tuniek die gezonde
armen vrij laat zien. De stevige benen
gestoken in witte kniekousen, het haar
arrogant losvallend langs het gezicht,
met een uitdrukking van wie-doet-me-
wat. Onder de kordate kleding, die
absolute vrijheid van beweging garan
deert dragen ze helemaal niets. Wat
ze helemaal niets doet. Het decor zijn
steriele witte wanden, in de lucht dreu
nen bonzende geluiden die geautomati
seerde snelheid suggereren. Het zijn
mannequins van Ungaro, de avant-gar-
distische Parijse ontwerper, epigoon
van Courrèges.
De vrouwen die hij op het mode
toneel zet zijn de vrouwen op de drem
pel van nu en de toekomst. Het is bijna
niet te geloven dat zij tweemaal dertig
jaar, twee generaties verschillen van
de figuren van Tchekov. Daarom was
het voor ons zo boeiend op één dag
beide „tonelen" in Parijs mee te ma
ken. Want hoe het ook zij, uit die
ingekapselde vrouwen en het levens
gevoel in de tijd van Tchekov zijn de
zich vrij voelende vrouwen en het
levensgevoel van nu voortgekomen. De
uitdagende, ongebonden, alles verove
rende vrouw van de avant-garde is zelfs
ontstaan dóór de overdreven ingekap
selde levensomstandigheden waaronder
vrouwen als Tchekovs drie zusters op
het Russische platteland, moesten le
ven. Vleugelslag nemen was er niet
bij voor vrouwen in die tijd. Voor de
keu? van een levenspartner waren ze
gebonden aan wat zich schaars aan
bood.
O, Moskou, zuchten ze. Moskou, en
hun ogen gaan schitteren. Moskou waar
wij hier, levend in dit stille oord op
het land, naar verlangen, naar haken.
In Moskou zal het geluk zijn.
Altijd, in alle tijden is het geluk voor
de mens daar geweest waar hij zelf
niet was. Maar nu, in deze tijd, hoeft
een jonge vrouw die nog niet getrouwd
is, niet meer zuchtend te verlangen
naar een plaats In de verte waar
het geluk schijnbaar ligt. Ze kan een
scooter nemen en er in razende vaart
heenrijden. Niets belet haar dat. Noch
de corsetbaleinen, noch de lange rok,
noch de conventie. Ze is vrij. Ze kan
de snelheid om zich te verplaatsen zelf
ontwikkelen en de losse haren wappe
rend over haar gezicht laten slieren.
Ze is vrij.
Zal ze het geluk vinden daar in de
verte? Het geluk waar Olga en Macha
en Irina van droomden? Vast en zeker
niet.
Ook zij zal blijven haken en verlan
gen naar iets anders, naar ergens an
ders. De vrijheid in elk opzicht van de
zestiger jaren der twintigste eeuw is
ook de vervulling niet... De tijd zal
voorbijgaan en ook de avant-gardisten
van nu zullen vergeten worden.
.•VAVW'-^ V .V-
Terwijl de bezoekers zich vergapen
aan het geraffineerde lijnenspel van
chroom en blik en vol bewondering
kijken naar de motoren, die alweer
met minder inhoud méér paarde-
krachten kunnen produceren, is mén
ginds, in de goed-afgesloten labora
toria van de grote fabrieken, alweer
bezig aan de nog-nieuwere auto, met
nog meer snufjes, veiligheid, raffine
ment en paardekrachten.
Wat de bezoeker op de tentoonstel
ling te zien krijgt, zijn de auto's van
vandaag. Automobielen, die tenminste
duizend dagen geleden reeds op stapel
zijn gezet, want dèt is de termijn die
er nodig is om van schets een „leven
de" automobiel te worden.
Natuurlijk zijn er ook primeurs.
Elke zichzelf respecterende in
ternationale automobielsalon stelt daar
hoge prijs op en naarmate er méér
worden aangemeld, voelen de organi
satoren de belangrijkheid van hun sa
lon toenemen. Primeurs zijn auto's die
voor het eerst worden getoond; hoe
verser de auto, hoe mooier dus de
primeur.
Maar zelden slaagt een automobiel
fabriek erin, een wagen helemaal ge
heim te houden tot het ogenblik waar
op de tentoonstelling wordt geopend.
Er lopen te veel pottekijkers rond;
meestal wordt het nieuws dan ook ge
ruime tijd voor de tentoonstelling al
vrijgegeven. Een paar jaar geleden
lukte het BMW, op de tentoonstelling
van Frankfurt de show te stelen met
de voor zeer velen bijzonder onver
wachte introductie van de nieuwe grote
BMW.
OP DE RAI zullen we kunnen ken
nis maken met een levensgrote pri
meur, de Pontiac „Firebird", waar
mee General Motors het door Ford
beproefde Mustang-recept volgt. De fa
briek heeft met de lancering van dit
nieuwe model niet speciaal gewacht op
de tentoonstelling in Amsterdam; maar
het tijdstip viel gunstig en dus beleeft
deze sportieve Amerikaan zijn Europe
se première op de RAI.
Voorts lanceren de Japanners, die een
stijgende belangstelling voor de Euro
pese markt aan de dag leggen (Japan
is nu al met 2,2 miljoen auto's per
jaar het derde auto-producerende land
ter wereld en al die wagentjes moe
ten tenslotte verkocht worden) enige
primeurs. Zo zullen de bezoekers er
kunnen kennismaken met de Corolla,
een produkt van de grote Toyota-fa-
brieken. Overigens heeft de wagen ook
al in Brussel op de autotentoonstelling
gestaan, zodat er dus eigenlijk alleen
maar sprake is van een Nederlandse
primeur. Deze Corolla ziet er leuk uit,
is zeer goed afgewerkt en heeft een
modieuze fast-back achterkant. De top
snelheid bedraagt 140 kilometer per uur
en onder de kap ligt voorin een 1100
cc motor. De prijs is nog niet vast
gesteld maar zal wellicht komen te
liggen in de buurt van de zeven mille.
Uit Japan komt verder als echte pri
meur de PMX A200 GT, een sierlijke
wagen van de Nissan-fabriek met een
2.000 cc motor die 106 pk levert.
EN DAN ZAL MEN op de RAI voor
het eerst in Nederland kunnen kennis
maken met de nieuwste versie van de
Hillman Imp., de Sunbeam Imp. Cali-
fornian. Deze nieuwe uitvoering heeft
niet de bekende, rechte achterkant,
maar een fast back en we moeten
zeggen dat dit het model ten goede
komt. Inwendig is er iets meer com
fort aangebracht. De motor is dezelf
de als van de Imp (875 cc) en de top
snelheid van 128 kilometer per uur is
ongewijzigd gebleven. Wie weet, zien
we dit sportieve modelletje straks nog
eens met een opgevoerde motor op de
weg verschijnen.
Dit is slechts een kleine greep uit
de nieuwigheden, die men op de
RAI zal zien. Voor wie de blik al
weer verder vooruit wil werpen, nog
enkele verwachtingen van het goed ge-
informeerde Westduitse blad „Auto,
Motor und Sport", dat nog in dit jaar
een nieuwe Fiat 125 verwacht als op
volger van de huidige Fiat 1500, dat
verder een grote NSU met wankelmo
tor ziet aankomen en in 1968 een nieu
we grote Fiat en een nieuwe grotere
Audi.
Verder mag men rustig aannemen,
dat men zich bij Volkswagen in Wolfs
burg niet uitsluitend vanwege het ple
zier zojuist verzekerd heeft van de
„exclusieve medewerking van de fir
ma Pinin-Farina, wereldbekende caros-
seriebouwers, voor geheel West-
Duitsland. Daar zal, als men logisch
redeneert, in de nabije of verré toe
komst toch zeker wel een Italiaans ge-
styleerd VW-carosserietje van moeten
komen.
nieuwe personenwagens. Een zal de op
volger zijn van de Wolga en krijgt de
naam GAZ-24. De wagen krijgt een
krachtige motor en ook een moderner
gezicht. Het tweede nieuwe model
wordt de ZAZ-966, de opvolger van
de Zaporozhets, een auto die ai vele
Russische dealers grijze haren heeft
bezorgd, zodat men vurig hoopt dat
de nieuweling zich beter zal houden.
Overigens blijven de oude modellen in
produktie.
De twee nieuwe wagens maken deel
uit van het programma van de Sov
jet-regering tot vergroting van de
automobielproduktie van 200.000 stuks
(thans) tot 800.000 stuks in 1970. Veel
fabrieken worden gemoderniseerd en
er worden ook nieuwe gebouwd. In de
stad Togliatti aan de Wolga wordt dit
jaar begonnen met de bouw van een
grote fabriek, die volgens de ver
wachtingen van de Russische minister
voor de automobielindustrie, Alex
ander Tarasow, 600.000 Fiat-wagens per
jaar zal gèan afleveren.
Voor het eerst schijnen de Russen
ook een grote personenwagen-tentoon
stelling te willen inrichten. Volgens be
richten in Westduitse bladen zal deze
„Russische RAI" binnen niet al te lan
ge tijd in Moskou worden georgani
seerd.
OOK RUSLAND heeft op auto-ge
bied het een en ander in petto. Waar
schijnlijk nog dit jaar zql worden be
gonnen met de produktie van twee
DIT IS SLECHTS EEN TIPJE van
de sluier, die hangt rond de toekom
stige auto's: de rest blijft verborgen,
uolgens Ford „om te verhinderen dat
onze concurrenten onze ideeën lenen
en omdat we de auto's voor iedereen
tegelijk willen tonen. Daarom heeft het
Ontwerp Centrum van Ford:
aeen eigen sleutelfabriekje, waar
leden van de veiligheidsdienst de
sloten maken;
b) een fouilleerkamer, waar iedereen
(IEDEREEN) doorheen moet;
c) affiches, waarop elke week opnieuw
in andere bewoordingen op het ge
vaar van „losse tongen" wordt ge
wezen;
d) géén prullemanden, maar afgeslo
ten bakken, die worden geledigd in
een oven, onder toezicht van een lid
van de veiligheidsdienst.
4 ft Jto,
